Ασφαλιστικά μέτρα νομής. Εκπομπή θορύβου και δονήσεων από γειτονικό συνεργείο αυτοκινήτων. Διατάσσεται η παύση της λειτουργίας όλων των μηχανημάτων του συνεργείου - 19/2006 ΕιρΡόδου

19/2006 ΕιρΡόδου: Ασφαλιστικά μέτρα νομής. Εκπομπή θορύβου και δονήσεων από γειτονικό συνεργείο αυτοκινήτων. Διατάσσεται η παύση της λειτουργίας όλων των μηχανημάτων του συνεργείου.

Σύμφωνα με τη διάταξη του...

άρθρου 15 παρ. 3 του ΚΠολΔ, στην αρμοδιότητα των Ειρηνοδικείων υπάγονται ανεξάρτητα από την αξία του αντικειμένου της διαφοράς και οι διαφορές που προκύπτουν από το άρθρο 1003 του ΑΚ, το οποίο καθιερώνει περιορισμούς της κυριότητας και ορίζει ότι ο κύριος ακινήτου έχει υποχρέωση να ανέχεται την εκπομπή καπνού, αιθάλης, αναθυμιάσεως, θερμότητας, θορύβου κ.λ.π. εφόσον αυτές δε βλάπτουν σημαντικά τη χρήση του ακινήτου του ή προέρχονται από χρήση συνήθη για τα ακίνητα της περιοχής του ακινήτου από το οποίο προκαλείται η βλάβη. Εξάλλου, σύμφωνα με το άρθρο 682 παρ.1 του ΚΠολΔ, κατά την ειδική διαδικασία των άρθρων 683 έως 703 του ίδιου κώδικα, τα Δικαστήρια σε επείγουσες περιπτώσεις ή για την αποτροπή επικείμενου κινδύνου, μπορούν να διατάσσουν ασφαλιστικά μέτρα για την εξασφάλιση ή διατήρηση ενός δικαιώματος ή τη ρύθμιση μιας κατάστασης, κατά δε το άρθρο 731 του ΚΠολΔ, ασφαλιστικό μέτρο είναι και η προσωρινή ρύθμιση καταστάσεως που συνίσταται στο ότι το δικαστήριο δικαιούται να διατάξει την ενέργεια, ή παράλειψη, ή ανοχή ορισμένης πράξης.

Από το συνδυασμό των διατάξεων αυτών, σαφώς συνάγεται ότι η προσωρινή ρύθμιση καταστάσεως ως ασφαλιστικό μέτρο χωρεί, όσες φορές από το γειτονικό ακίνητο εκπέμπονται καπνός, αιθάλη, θόρυβος κ.λ.π. που παραβλάπτουν σημαντικά τη χρήση άλλου γειτονικού ακινήτου, ήτοι εκπομπές που προέρχονται από ασυνήθιστη χρήση για τα ακίνητα της περιοχής του κτήματος από το οποίο προκαλείται η βλάβη, καθόσον με τις παραπάνω εκπομπές ή ενέργειες προσβάλλεται το δικαίωμα χρήσεως του ακινήτου που βλάπτεται (Γεωργιάδη σε ΑΚ Γεωργιάδη- Σταθόπουλου Εισαγ. Παρατ. αρ. 1003-1032 αριθμ. 48). Στις περιπτώσεις δε που οι επενέργειες ή οι εκπομπές υπερβαίνουν τα όρια που θέτει το άρθρο 1003 του Α.Κ., αυτές συνιστούν διατάραξη της νομής του ιδιοκτήτη του βλαπτόμενου ακινήτου ο οποίος δικαιούται να εγείρει την αγωγή της διατάραξης της νομής (989 Α.Κ.), ή σε επείγουσες περιπτώσεις την αίτηση ασφαλιστικών μέτρων κατά τις διατάξεις των άρθρων 733-734 του ΚΠολΔ (Γεωργιάδη όπ.π. αρ. 1003 αρ. 20, Κ. Παπαδόπουλου «Αγωγές Εμπραγμάτου Δικαίου τόμος Β, 1992, σελ. 76 παρ. 28, Πολ.Πρωτ.Θεσ. 720/1992 Αρμ. 1992. 261, Πολ.Πρωτ.Ορ. 34/1989 Αρχ. Νομ. 43.378). Την ίδια προστασία με τον ιδιοκτήτη του θιγομένου ακινήτου απολαμβάνει και ο πουβλικιανός νομέας αυτού (ΑΚ 1112 παρ. 2 σε συνδ. Με 1108), όπως και ο κάτοχος αυτού βάσει κάποιας έννομης σχέσης, όπως αυτής του χρησιδανείου (ΑΚ 810 επ. βλ. Γεωργιάδη – Σταθόπουλου όπ.π. άρθρο 1003, αρ. 19, 20). Με την απόφαση των ασφαλιστικών μέτρων διατάσσεται η παύση της ενόχλησης με την άρση των αιτίων που την προκαλούν και η παράλειψή της στο μέλλον, είναι δε ακόμα δυνατόν να διαταχθεί η παύση της λειτουργίας της επιχείρησης, από την οποία προέρχονται οι επιβλαβείς εκπομπές.

Με την κρινόμενη αίτηση οι αιτούντες (ο πρώτος εξ αυτών πουβλικιανός νομέας του βλαπτομένου ακινήτου και οι άλλοι δύο κάτοχοι αυτού) εκθέτουν ότι είναι νομείς και κάτοχοι της περιγραφόμενης στην αίτησή τους οικίας ευρισκομένης στο χωριό Μάσσαρι της Ρόδου, η οποία συνορεύει ανατολικά με άλλη ισόγεια οικία με πατάρι και αυλή ιδιοκτησίας της συζύγου του καθ' ου, εντός της οποίας ο καθ' ου λειτουργεί συνεργείο επισκευής μοτοποδηλάτων, αυτοκινήτων και άλλων μηχανημάτων έχοντας εγκαταστήσει σ' αυτήν διάφορα μηχανήματα, όπως ένα τόρνο, ένα τροχείο, μια ηλεκτροκόλληση, μια οξυγονοκόλληση, μια συρματοκόλληση, ένα αναβατώριο και άλλα τα οποία θέτει σε λειτουργία από το απόγευμα έως τις μεταμεσονύκτιες ώρες καθημερινά, εκπέμποντας μ' αυτόν τον τρόπο στο ακίνητό τους υπερβολικό θόρυβο, δονήσεις, κραδασμούς, αναθυμιάσεις και δυσάρεστες οσμές με αποτέλεσμα να αχρηστεύουν για τους αιτούντες τη χρήση της παραπάνω οικίας τους, ζητούν δε, επειδή οι πράξεις αυτές του καθ' ου διαταράσσουν σοβαρά τη νομή και κατοχή τους επί της παραπάνω οικίας τους και επικαλούμενοι την συνδρομή επείγουσας περίπτωσης λόγω της καταστάσεως που έχει δημιουργηθεί, να υποχρεωθεί ο καθ' ου με απόφαση αυτού του δικαστηρίου να παύσει να διαταράσσει τη νομή και κατοχή τους παύοντας τη λειτουργία του παραπάνω συνεργείου του και να παραλείπει να την διαταράσσει και στο μέλλον με απειλή εναντίον του επιβολής χρηματικής ποινής και προσωπικής κράτησης για κάθε παράβαση της εκδοθησομένης αποφάσεως.

Με το παραπάνω περιεχόμενο η ένδικη αίτηση, αρμοδίως εισάγεται προς συζήτηση στο παρόν δικαστήριο (άρ. 683 παρ. 2 σε συνδ. με άρ. 15 αριθ. 3 και 29 παρ. 1 ΚΠολΔ) με τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων (άρ. 682 επ. ΚΠολΔ) και είναι νόμιμη (άρ. 1112, 1108, 974, 997, 1003, 984 και 989 ΑΚ, 731, 732, 733, 734 παρ. 2, 947 παρ. 1 εδ. α, 176 και 191 παρ. 2 ΚΠολΔ). Ο καθ' ου διά του πληρεξουσίου δικηγόρου του προέβαλε με δήλωσή του στο ακροατήριο που έχει καταχωρηθεί στα ταυτάριθμα με την παρούσα πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης αυτού του δικαστηρίου την ένσταση μη υπερβάσεως του ορίου του άρθρου 1003 ΑΚ, επειδή οι οχλήσεις είναι περιστασιακές και δεν προκαλούν βλάβη στους αιτούντες, η οποία ασκείται παραδεκτά σύμφωνα με τα άρθρα 256 παρ. 1, 262 παρ. 1, 269 παρ. 1 και 115 του ΚΠολΔ και η οποία θα εξεταστεί περαιτέρω ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα.

Από τις ένορκες καταθέσεις των μαρτύρων αποδείξεως και ανταποδείξεως που εξετάστηκαν στο ακροατήριο αυτού του δικαστηρίου οι οποίες περιέχονται στα ταυτάριθμα με την παρούσα πρακτικά συνεδριάσεως αυτού, τα προσκομιζόμενα και επικαλούμενα από τους διαδίκους έγγραφα και από όλη γενικά τη διαδικασία, πιθανολογήθηκαν τα ακόλουθα:

Οι αιτούντες είναι νομέας (πουβλικιανός) ο πρώτος και κάτοχοι οι άλλοι δύο μιας ισόγειας οικίας με αυλή που ευρίσκεται εντός του οικισμού Μασσάρων Ρόδου επιφάνειας 85 τ.μ. και 17 τ.μ. αντίστοιχα με κτηματολογικά στοιχεία: τόμος 1, φύλλο 97, μερίδα 174 οικοδομών Μασσάρων και φάκελος 100 του Κτηματολογίου Ρόδου, νομικής φύσης «μουλκ», την οποία χρησιμοποιούν ως κύρια κατοικία τους. Όμορη με αυτήν την οικία και ανατολικά αυτής, ευρίσκεται άλλη οικία με πατάρι και αυλή εκτάσεως 85,20 τ.μ. και 6 τ.μ. αντίστοιχα με κτηματολογικά στοιχεία: τόμος 1, φύλλο 44, μερίδα 175 οικοδομών Μασσάρων και φάκελος 44 του Κτηματολογίου Ρόδου, νομικής φύσης «μουλκ», ιδιοκτησίας της Β.Σ., συζύγου του καθ' ου η αίτηση, στην οποία ο καθ' ου έχει εγκαταστήσει συνεργείο επισκευής μοτοποδηλάτων, αυτοκινήτων και άλλων οχημάτων, το οποίο περιλαμβάνει μηχανήματα όπως τόρνο, τροχείο, ηλεκτροκόλληση, οξυγονοκόλληση, συρματοκόλληση, αναβατώριο κ.ά. Τα παραπάνω μηχανήματα όταν λειτουργούν προκαλούν στο ακίνητο των αιτούντων διάφορες οχλήσεις, όπως έντονο θόρυβο που τους ενοχλεί αφόρητα και δεν τους αφήνει να κοιμηθούν τις ώρες κοινής ησυχίας καθ' ότι το συνεργείο το λειτουργεί ο καθ' ου και αυτές τις ώρες (βλ. κατάθεση μάρτυρα των αιτούντων στα ταυτάριθμα με την παρούσα πρακτικά συνεδρίασης αυτού του δικαστηρίου), δονήσεις οι οποίες προκαλούν κραδασμούς στο παραπάνω ακίνητο και αναθυμιάσεις και οσμές προερχόμενες από την οξυγονοκόλληση ή την ηλεκτροσυγκόλληση (βλ. κατάθεση του ιδίου του μάρτυρα του καθ' ου που περιέχεται στα παραπάνω πρακτικά). Πρέπει να σημειωθεί ότι ο καθ' ου λειτουργεί το παραπάνω συνεργείο και τις ώρες κοινής ησυχίας μέχρι αργά τη νύκτα, ακόμα και τα σαββατοκύριακα (βλ. παραπάνω κατάθεση μάρτυρα απόδειξης).

Για την παραπάνω ενόχληση οι αιτούντες έχουν προβεί σε επανειλημμένες καταγγελίες στις αρμόδιες αρχές οι οποίες είχαν ως αποτέλεσμα τη σφράγιση του συνεργείου μέχρι να γίνουν οι κατάλληλες μετρήσεις εκπεμπομένου θορύβου, πράγμα όμως που δεν έχουν ακόμα πραγματοποιηθεί, ενώ ο καθ' ου συνεχίζει μέχρι σήμερα να λειτουργεί το εν λόγω συνεργείο, για το οποίο έχει μεν άδεια ιδρύσεως, όχι όμως και άδεια λειτουργίας. Περαιτέρω πιθανολογήθηκε (βλ. κατάθεση μάρτυρα απόδειξης: «στην περιοχή δεν έχει άλλο συνεργείο, είναι μόνο κατοικήσιμα σπίτια» ενώ ο καθ' ου δεν ισχυρίζεται ότι υπάρχουν και άλλα συνεργεία ή ανάλογα εργαστήρια στην περιοχή) ότι οι προερχόμενες από το συνεργείο του καθ' ου εκπομπές δεν είναι συνήθεις για την περιοχή που ευρίσκονται τα δύο ακίνητα, ενώ η ενόχληση που προκαλούν στους αιτούντες δεν επιτρέπει σ' αυτούς την ακώλυτη χρήση της οικίας τους παραβλάπτοντας σημαντικά τη χρήση αυτής υπερβαίνουσα τα όρια του άρθρου 1003 ΑΚ, απορριπτομένης ως μη αποδεικνυομένης της περί του αντιθέτου ενστάσεως του καθ' ου, συνιστούν δε διατάραξη της νομής και κατοχής των αιτούντων κατά τα αναφερθέντα στη μείζονα σκέψη της παρούσας, ενώ εξ άλλου αυτές θα ενοχλούσαν κατά την κρίση του Δικαστηρίου οποιονδήποτε μέσο κανονικό άνθρωπο ευρίσκετο στη θέση των αιτούντων, μη οφειλόμενες σε ιδιοτροπία ή υπερευαισθησία αυτών (βλ. κατάθεση μάρτυρα απόδειξης: «ο Κ. δεν είναι υπερβολικός ο καθένας θα ενοχλούνταν από το θόρυβο»). Τέλος, πιθανολογήθηκε από το Δικαστήριο και η συνδρομή του στοιχείου του κατεπείγοντος, αφού ο καθ' ου συνεχίζει να λειτουργεί ακόμα και σήμερα το παραπάνω συνεργείο και οι αιτούντες παρεμποδίζονται σήμερα στην ανενόχλητη χρήση ενός τόσο σημαντικού αγαθού όπως η οικία τους, με άμεσο κίνδυνο βλάβης της υγείας τους, ψυχικής και σωματικής.

Κατόπιν των παραπάνω, πρέπει να γίνει δεκτή η εκδικαζόμενη αίτηση ως βάσιμη και στην ουσία της και να ληφθούν τα στο διατακτικό αναφερόμενα μέτρα.

Περαιτέρω, πρέπει να απειληθεί κατά του καθ' ου (άρθρο 947 παρ. 1 ΚΠολΔ) χρηματική ποινή και προσωπική κράτηση για την περίπτωση που δεν συμμορφωθεί αυτός με τις διατάξεις της παρούσας απόφασης.

Τέλος, η δικαστική δαπάνη των αιτούντων, κατόπιν αιτήματός των (άρθρο 191 παρ. 2 ΚΠολΔ), πρέπει να επιβληθεί σε βάρος του καθ' ου που χάνει τη δίκη (άρθρο 176 ΚΠολΔ).

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων.

ΔΕΧΕΤΑΙ την αίτηση.

ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ τον πρώτο των αιτούντων προσωρινά νομέα, τους δε δεύτερο και τρίτο κατόχους της περιγραφομένης στο σκεπτικό της παρούσας οικίας.

ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ τον καθ' ου να παύσει τη διατάραξη της νομής και κατοχής των αιτούντων επί της οικίας των και ειδικότερα να σταματήσει τη λειτουργία όλων των μηχανημάτων του παραπάνω συνεργείου του.

ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ τον καθ' ου να παραλείπει στο μέλλον κάθε διατάραξη της νομής και κατοχής των αιτούντων επί της οικίας των.

ΑΠΕΙΛΕΙ σε βάρος του καθ' ου χρηματική ποινή υπέρ των αιτούντων δύο χιλιάδων (2.000) ευρώ και προσωπική κράτηση τριών (3) μηνών για κάθε παράβαση του διατακτικού της παρούσας.

ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ τα δικαστικά έξοδα των αιτούντων σε βάρος του καθ' ου, τα οποία ορίζει σε εκατόν πενήντα (150) ευρώ.

Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στη Ρόδο στο ακροατήριο του στις 20 Μαρτίου 2006, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση.