222/2012 ΜΠΡ ΡΟΔ (ΕΚΟΥΣΙΑ) ( 587906)
Βιβλία διεκδικήσεων. Η διαγραφή ενδίκων βοηθημάτων από τα βιβλία διεκδικήσεων, η οποία ισχύει και στα κτηματολογικά βιβλία, δεν αφορά μόνο τα προδήλως αβάσιμα ένδικα βοηθήματα αλλά και αυτά που ο δικαστής κρίνει ότι πρέπει να διαγραφούν. Διαγράφεται αγωγή χρησικτησίας, διότι..
ενώ διατάχθηκε εναντίον του καθ’ου η διεξαγωγή αποδείξεων περί της εικοσαετούς νομής του, παρήλθαν άπρακτα είκοσι δύο έτη, και επιδείχθηκε και από τους κληρονόμους του αδιαφορία για την αποπεράτωση της δίκης.
ΑΠΟΦΑΣΗ 222/2012
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΡΟΔΟΥ
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΚΟΥΣΙΑΣ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑΣ
ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από την Δικαστή, Ελένη Θεοδωρίδου, Πρωτοδίκη, που ορίσθηκε από τον Διευθύνοντα το Πρωτοδικείο Ρόδου και από τον Γραμματέα Βασίλειο Σοφιανόπουλο.
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕ δημόσια, στο ακροατήριο του, στη Ρόδο, την 26η Ιανουαρίου 2012, για να δικάσει την από 20106/2011 και με αριθμό κατάθεσης 533/23-06-2011 αίτηση, με αντικείμενο την διαγραφή αγωγής:
ΤΟΥ ΑΙΤΟΥΝΤΟΣ: ....., κατοίκου Αυστραλίας, που παραστάθηκε δια ...η οποία κατέθεσε έγγραφες προτάσεις.
ΤΩΝ ΚΑΘ` ΩΝ Η ΑΙΤΗΣΗ: 1) ...8), τέως κατοίκων Σύμης και ήδη αγνώστου διαμονής, ως καθολικών διαδόχων του αρχικού διαδίκου και ήδη αποβιώσαντος στις 06/08/1998 Ε. Κ., κατοίκου όσο ζούσε Σύμης, οι οποίοι δεν παραστάθηκαν.
Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, η πληρεξούσια δικηγόρος του αιτούντος ζήτησε να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά και στις προτάσεις της.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Κατά τη διάταξη του άρθρου 220 παρ.2 ΚΠολΔ «Αν οι αγωγές και ανακοπές που εγγράφηκαν στα βιβλία διεκδικήσεων είναι φανερά αβάσιμες, διατάσσεται η διαγραφή τους, κατά τη διαδικασία των άρθρων 740 επ.. Στη συζήτηση κλητεύεται υποχρεωτικά αυτός που έχει καταθέσει την αγωγή η ανακοπή που πρέπει να διαγραφεί. Μετά την παρέλευση δεκαετίας από την κατάθεση, η διαγραφή μπορεί να διαταχθεί και χωρίς κλήτευση, αν κατά την κρίση του δικαστηρίου αυτή είναι δύσκολη». Από τη διάταξη αυτή, η οποία ελλείψει ειδικής ρυθμίσεως έχει εφαρμογή και επί των, κατά το άρθρο 51 του 132/1929 Κυβερνητικού Διατάγματος του Ιταλού Κυβερνήτη θεσπισθέντος στη Δωδεκάνησο και δια του άρθρου 8 του ν. 510/47 διατηρηθέντος σε ισχύ και μετά την ενσωμάτωση στην Ελλάδα της Δωδεκανήσου Κτηματολογικού Κανονισμού, εγγραπτέων στο Κτηματολόγιο αγωγών και ανακοπών, και του σκοπού για τον οποίον αυτή (διάταξη) θεσπίστηκε (της δυνατότητας δηλονότι αποφυγής μετατροπής της εις τα βιβλία διεκδικήσεων εγγραφής αγωγών όλως αβασίμων ως μέσον πιέσεως και εκβιασμού των δι` αυτών εναγομένων -βλ. αιτιολογική έκθεση Επιτροπής τροποποιήσεως του ΑΝ 44/67 υπ` άρθρο 223 αυτού), προβλέπεται διαγραφή της αγωγής και πριν από την τελεσίδικη κρίση της (ΑΠ 315/74, ΝοΒ 22 σελ.1289, Μπέης ΠολΔ άρθρο 220, σελ.988, ο ίδιος Δ. 8 σελ.528) και ανεξάρτητα από το εάν αυτή είναι εκκρεμής ή έχει εκδοθεί οριστική περί απορρίψεως της απόφαση, αφού από τη διατύπωση της διατάξεως δεν γίνεται διάκριση μεταξύ αγωγών εκκρεμών, απλώς, ενώπιον του αρμοδίου δικαστηρίου (αυτών δηλ. που δεν έχουν εισαχθεί προς εκδίκαση) ή αγωγών επί των οποίων η συζήτηση έχει ήδη αρχίσει ή εκείνων επί των οποίων έχει ήδη εκδοθεί οριστική απορριπτική απόφαση (ΕφΚερκ 3/1993, Δίκη 1994, σελ.838). Η διαγραφή αυτή δεν εμποδίζει τη συζήτηση της αγωγής κανονικά κατά την τακτική διαδικασία, ούτε προδικάζει τη νομική ή ουσιαστική της κρίση, ούτε ματαιώνει το σκοπό του νόμου (προστασία των συναλλασσομένων τρίτων), αφού ο μέλλων αγοραστής μπορεί να πληροφορηθεί από τα βιβλία την ύπαρξη της εκκρεμούς δίκης (ΕφΠειρ 497/1972, ΝοΒ 23 σελ.216), διατάσσεται δε από το δικαστήριο, όπως προκύπτει από την προαναφερόμενη διάταξη (220 παρ. 2) σε συνδυασμό με τις διατάξεις των άρθρων 740-781 ΚΠολΔ, όταν η αγωγή είναι (προδήλως) φανερά αβάσιμη, είτε νομικά, γεγονός για το οποίο δεν υπάρχει ανάγκη αποδείξεως, είτε ουσιαστικά οπότε μπορεί το δικαστήριο να σχηματίσει πεποίθηση αποκλειστικά και μόνο από την εκτίμηση του δικογράφου της αγωγής, της οποίας ζητείται η διαγραφή και δεν έχει υποχρέωση να διατάξει αποδείξεις ή ερευνήσει άλλα έγγραφα που επικαλέστηκαν προσκόμισαν οι διάδικοι. Δεν αποκλείεται όμως η δυνατότητα του δικαστηρίου να εκτιμήσει και τα άλλα έγγραφα, επικληθέντα και προσκομισθέντα ή τους τυχόν εξεταζόμενους μάρτυρες για να κρίνει αν η αγωγή, που είναι νομικά βάσιμη, είναι προφανώς αβάσιμη κατ` ουσίαν (ΑΠ 11/2003 στη ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 1406/1998, ΕλλΔνη 1999 σελ.85, ΑΠ 315/1974 ο.π. ανωτέρω, ΕφΑθ 271/2002, ΕλλΔνη 2002 σελ.787, ΕφΑθ 9809/1998, ΕλλΔνη 1999 σελ.1580, ΕφΠειρ 1318/1996, Δ 28 σελ.612) και όχι μόνο, όταν υπάρχει πασίδηλο (άρθρο 336 παρ.1 ΚΠολΔ) περί του αβασίμου της αγωγής. Διότι, με την τελευταία εκδοχή, θα περιορίζονταν υπέρμετρα η εφαρμογή της παραπάνω διάταξης, εφόσον είναι γνωστό ότι οι περιπτώσεις κατά τις οποίες η αγωγή είναι πασίδηλα αβάσιμη, δεν είναι συνήθεις και τέτοιο περιορισμό δεν φαίνεται να θέλησε ο νομοθέτης (ΕφΔωδ 180/2006 στη ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΕφΑθ 1602/1977, Δ 8 σελ.525).
Με την κρινόμενη αίτησή του, ο αιτών, επικαλούμενος έννομο συμφέρον, ζητεί να διαγραφεί η από 25/04/1989 και με αριθμό κατάθεσης 1776/350IΤΟ/27-04-1989 αγωγή του αρχικού διαδίκου και δικαιοπαρόχου των καθ` ων η αίτηση Ε. Κ. που απευθύνεται εναντίον του, η οποία ασκήθηκε ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ρόδου, από τα βιβλία διεκδικήσεων του Δήμου Σύμης (8` Διεκ.) με αριθμό πράξης 86/02-05-1989 του Κτηματολογίου Σύμης, για το λόγο ότι είναι προδήλως αβάσιμη. Ζητεί, επίσης, να καταδικασθούν οι καθ` ων η αίτηση στην καταβολή της δικαστικής του δαπάνης.
Με το ανωτέρω περιεχόμενο και αίτημα, η αίτηση αρμοδίως και παραδεκτώς εισάγεται προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, προκειμένου να εκδικασθεί κατά την διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας (άρθρα 220 παρ.2, 739 και 740 παρ.1 ΚΠολΔ), άνευ κλητεύσεως των καθ` ων η αίτηση, οι οποίοι δεν παραστάθηκαν, δεδομένου ότι παρήλθε δεκαετία από την κατάθεση της αγωγής, της οποίας ζητείται η διαγραφή και επιπλέον, κατά τη κρίση του Δικαστηρίου, η κλήτευσή τους είναι δύσκολη (αγνώστου διαμονής). Είναι νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 68, 220 παρ.2 και 746 ΚΠολΔ και πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω ως προς την ουσιαστική βασιμότητά της.
Από τα έγγραφα που νόμιμα επικαλείται και προσκομίζει ο αιτών αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ρόδου, ο Ε. Κ. (αποβιώσας στις 06/08/1998 και κληρονομούμενος εξ αδιαθέτου από τους καθ` ων η αίτηση ως σύζυγος της πρώτης καθ` ης και πατέρας των λοιπών καθ` ων) άσκησε την από 25/04/1989 και με αριθμό κατάθεσης 1776/350IΤΠ/27-04-1989 αγωγή σε βάρος του αιτούντος, με την οποία ζητούσε να αναγνωρισθεί ότι στο πρόσωπό του συμπληρώθηκε ο νόμιμος χρόνος κτητικής παραγραφής δια της εκτάκτου χρησικτησίας του άρθρου 1045 ΑΚ επί του λεπτομερώς περιγραφόμενου στο δικόγραφο της αγωγής ακινήτου και να ακυρωθεί το υπ` αριθμ. 2634/10-08-1967 συμβόλαιο αγοραπωλησίας του συμβολαιογράφου Σύμης Δωδεκανήσου Α. Σ. Η αγωγή αυτή, της οποίας ζητείται η διαγραφή, ενεγράφη εμπρόθεσμα στα βιβλία διεκδικήσεων του Δήμου Σύμης (8 Διεκδικήσεων) με αριθμό πράξης 86/02-05-1989. Ακολούθως, ο αιτών άσκησε ενώπιον του ίδιου ως άνω Δικαστηρίου την από 27/10/1989 και με αριθμό κατάθεσης 4207/879ΤΠ/10-11-1989 αγωγή σε βάρος του Ε. Κ., με την οποία ζητούσε μεταξύ άλλων να αναγνωρισθεί η εγκυρότητα του προαναφερόμενου συμβολαίου αγοραπωλησίας και η ανυπαρξία οποιουδήποτε δικαιώματος του αντιδίκου του στο επίδικο ακίνητο. Επί των ανωτέρω αγωγών εκδόθηκε η υπ` αριθμ. 148/1990 πράξη του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ρόδου, η οποία διέταξε την διεξαγωγή αποδείξεων και ειδικότερα υποχρέωσε τον αρχικό διάδικο και δικαιοπάροχο των καθ` ων να αποδείξει με κάθε νόμιμο μέσο και με μάρτυρες τις πράξεις νομής και κατοχής, τις οποίες κατά τους ισχυρισμούς του ασκούσε στο επίδικο ακίνητο, ενώ δεν τάχθηκαν αποδείξεις για την ακύρωση του προαναφερόμενου συμβολαίου αγοραπωλησίας. Περαιτέρω, από το υπ` αριθμ. 162/17-03-2011 πιστοποιητικό του Κτηματολογικού Γραφείου Σύμης με συνημμένο το υπ` αριθμ. 162/2011 απόσπασμα κτηματολογικού διαγράμματος αποδεικνύεται ότι κύριος του επίδικου ακινήτου με αρ. ΚΑΕΚ 100710546024/010 βάσει του προαναφερόμενου συμβολαίου αγοραπωλησίας, νομίμως μεταγραμμένο στον Τόμο Γ` και αριθμό 285 των βιβλίων μεταγραφών Σύμης είναι ο αιτών, ο οποίος, για τον λόγο αυτό, έχει άμεσο έννομο συμφέρον να ζητήσει τη διαγραφή της ως άνω αγωγής. Ήδη, μετά την παρέλευση είκοσι δύο (22) ετών από την έκδοση της παραπάνω πράξης, δεν έχουν διεξαχθεί αποδείξεις και δεν έχει κατατεθεί αίτηση ή κλήση προς διεξαγωγή αυτών, όπως αποδεικνύεται από την υπ` αριθμ.πρωτ. 37/16-01-2012 υπηρεσιακή βεβαίωση του Πρωτοδικείου Ρόδου, ούτε έχει εκδοθεί οριστική απόφαση επί της αγωγής, της οποίας ζητείται η διαγραφή. Απ` όλα τα ανωτέρω και σύμφωνα με τα διαλαμβανόμενα στη μείζονα σκέψη της παρούσας αποδεικνύεται το προφανώς αβάσιμο της από 25/04/1989 και με αριθμό κατάθεσης 1776/350ΠΠ/27 - 04-1989 αγωγής, η δε κρίση του Δικαστηρίου περί της φανερούς αβασιμότητάς της ενισχύεται από το γεγονός ότι η εκκρεμότητα αυτή και η οριστική διευθέτηση της διαφοράς από τον ενάγοντα Ε. Κ. μέχρι τον θάνατό του στις 06/08/1998 και στη συνέχεια από τους κληρονόμους του - καθ` ων η αίτηση, οι οποίοι αδιαφόρησαν για την περάτωση της δίκης και την έκδοση οριστικής απόφασης, υπερβαίνει την εικοσαετία. Κατ` ακολουθία των ανωτέρω, πρέπει η κρινόμενη αίτηση να γίνει δεκτή και ως ουσιαστικά βάσιμη και να διαταχθεί η διαγραφή της προαναφερόμενης αγωγής από τα βιβλία διεκδικήσεων, όπως ειδικότερα ορίζεται στο διατακτικό. Τέλος, δεν πρέπει να ορισθεί παράβολο ερημοδικίας για τους ερημοδικασθέντες καθ` ων, διότι, όπως προκύπτει από τις διατάξεις των άρθρων 501, 741, 764 παρ.2 και 3 ΚΠολΔ, εναντίον των αποφάσεων των πρωτοβαθμίων Δικαστηρίων, που εκδίδονται ερήμην κατά τη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας, δεν επιτρέπεται η άσκηση αιτιολογημένης ανακοπής ερημοδικίας, εκτός εάν διαφορετικά ορίζεται στο νόμο (ΕφΠατρ 820/1996 ΑρχΝ ΜΗ σελ.639, ΕφΘεσ 516/1990 ΕλλΔνη 31 σελ.1330 και Μαργαρίτης σε Κεραμέα-Κονδύλη-Νίκα, Ερμηνεία ΚΠολΔ, Τόμος Ι, άρθρο 501, αρ.3, σελ.891), ούτε να επιβληθούν δικαστικά έξοδα σε βάρος των καθ` ων η αίτηση, απορριπτομένου του σχετικού αιτήματος, διότι με αυτά βαρύνεται ο αιτών, προς το συμφέρον του οποίου διεξήχθη η παρούσα δίκη, σύμφωνα με την διάταξη του άρθρου 746 εδ.α ΚΠολΔ.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ ερήμην των καθ` ων η αίτηση.
ΔΕΧΕΤΑΙ την αίτηση.
ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ τη διαγραφή της από 25/04/1989 και με αριθμό κατάθεσης 1776/350ΠΠ/27-04-1989 αγωγής του Ε. Κ. κατά του αιτούντος ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ρόδου από τα βιβλία διεκδικήσεων του Δήμου Σύμης (Β` Διεκδικήσεων) με αριθμό πράξης 86/02-05-1989 του Κτηματολογίου Σύμης.
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στη Ρόδο, στις 30 Μαρτίου 2012 σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση, στο ακροατήριο του, χωρίς να είναι παρών ο αιτών και η πληρεξούσια δικηγόρος του.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Π.Β.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου