ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΠΡΟΣΩΡΙΝΗΣ ΕΠΙΔΙΚΑΣΗΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΩΝ. ΕΡΜΗΝΕΙΑ άρθρου 728 Κ.Πολ.Δ
Η αδικαιολόγητη δε και πολυετής αυτή καθυστέρηση, υποδηλώνει την έλλειψη επείγουσας περίπτωσης - Η ένδικη αίτηση ... πρέπει να απορριφθεί ως προς το ως άνω υπό στοιχ. α αίτημα για προσωρινή επιδίκαση των απαιτήσεων, ως απαράδεκτη λόγω έλλειψης επείγουσας περίπτωσης για τέτοια προσωρινή επιδίκαση, καθόσον και αν πράγματι έχει τέτοιες απαιτήσεις κατά της καθ’ ης, οι απαιτήσεις αυτές αφορούν στο χρονικό διάστημα από το έτος 2009 μέχρι και το πρώτο επτάμηνο του έτους 2014, δηλαδή χρονικό διάστημα που απέχει, από επτά μήνες έως και έξι έτη από το χρόνο κατάθεσης της υπό κρίση αίτησης (2/2015), καθ’ όλα δε τα έτη αυτά δεν επεδίωξε, όπως εκθέτει, τις απαιτήσεις του αυτές, χωρίς να επικαλείται κάποια δικαιολογία για την επί τόσα έτη καθυστέρηση επιδίωξής τους.
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΜΕΤΡΩΝ
ΔΙΚΑΣΤΗΣ: Ελένη Τσίτσιου, Πρόεδρος Πρωτοδικών, που ορίσθηκε με κλήρωση σύμφωνα με το Νόμο.
ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ: Δεν ορίσθηκε.
ΔΗΜΟΣΙΑ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ: Της 12ης Μαΐου 2015.
ΑΙΤΩΝ: …....., που παραστάθηκε μετά του πληρεξουσίου του δικηγόρου Ιωάννη Στεφάνου (Α.Μ. 8703), ο οποίος κατέθεσε σημείωμα.
ΚΑΘ΄ΗΣ Η ΑΙΤΗΣΗ: Ανώνυμη εταιρία με την επωνυμία «.......................... και το διακριτικό τίτλο «…, », όπως εκπροσωπείται νόμιμα, ......., που παραστάθηκε διά της πληρεξουσίας της δικηγόρου Μαρίας Σταυρίδου (Α.Μ. 6218), η οποία κατέθεσε σημείωμα.
ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΑ ΑΙΤΗΣΗΣ: 9-2-2015.
ΑΡΙΘΜΟΣ ΚΑΤΑΘΕΣΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ: 3455/10-2-2015.
ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΔΙΚΗΣ: Προσωρινή ρύθμιση κατάστασης.
Η συζήτηση έγινε δημόσια στο ακροατήριο του Δικαστηρίου.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 728 παρ 1 περ γ’ και δ’ του ΚΠολΔ, το δικαστήριο μπορεί να επιδικάσει προσωρινά ως ασφαλιστικό μέτρο, εν όλω ή εν μέρει απαιτήσεις καθυστερουμένων τακτικών ή έκτακτων αποδοχών οποιασδήποτε μορφής ή αμοιβών ή αποζημιώσεων που οφείλονται από την παροχή εργασίας ή εξόδων που έγιναν με αφορμή την εργασία, μισθών υπερημερίας ή αποζημίωσης για παράνομη καταγγελία της σύμβασης εργασίας ή για εργατικό ατύχημα ή που οφείλεται από τη σύμβαση εργασίας ή λόγω παραβάσεώς της. Η έννοια των αποδοχών δεν εκτείνεται μόνο στο βασικό μισθό αλλά, ενόψει της γενικότητας της διατύπωσης της διάταξης, καταλαμβάνει όλες τις αποδοχές του εργαζομένου, όπως π.χ τα δώρα εορτών, το επίδομα αδείας και οικογενειακών βαρών (βλ Β. Βαθρακοκοίλη αριθμ 27, ΜΠειρ 1879 / 82 ΕΕργΔ 42, 25). Με το παραπάνω άρθρο καθορίζονται περιοριστικά οι απαριθμούμενες και κατονομαζόμενες σ’ αυτό περιπτώσεις προσωρινής επιδίκασης απαιτήσεων, δηλαδή της καταδίκης του οφειλέτη χρηματικών απαιτήσεων ή άλλης επιτρεπτής κατά το ουσιαστικό δίκαιο, μορφής παροχής, για τις απαριθμούμενες στη διάταξη αυτή απαιτήσεις, προς το σκοπό κάλυψης άμεσης και ανεπίδεκτης αναβολή ανάγκης του δικαιούχου προς λήψη από τον υπόχρεο - οφειλέτη του της παροχής ολικώς ή έστω μερικώς, για την αποτροπή στέρησης των απόλυτα αναγκαίων μέσων προς διαβίωση του ή έκθεσης σε κίνδυνο της υγείας ή της ζωής του. Η αίτηση για προσωρινή επιδίκαση απαίτησης, από το γεγονός και μόνο της ένταξής της σε μια από τις περιπτώσεις του άρθρου 728 ΚΠολΔ, δεν καθίσταται αυτοδικαίως βάσιμη, αλλά προσθέτως και στις οριζόμενες περιπτώσεις στις οποίες μπορεί να χωρήσει προσωρινή επιδίκαση απαίτησης, για να επιδικαστεί αυτή προσωρινά, απαιτείται η συνδρομή της κατά το άρθρο 682 παρ 1 ΚΠολΔ προϋπόθεσης της επείγουσας περίπτωσης, της επείγουσας δηλαδή ανάγκης να ενεργοποιηθεί κατά ένα μέρος από τώρα η επίδικη έννομη σχέση, προϋπόθεση η οποία εναρμονίζεται και προς τον παραπάνω επιδιωκόμενο σκοπό της προσωρινής επιδίκασης της απαίτησης (βλ ΜΠρΑθ 9514 / 95 ΑρχΝ 48, 83, ΜΠρΝαυπλ 57 / 84 Δ 18, 526, Τζίφρα, Ασφαλιστικά μέτρα, σελ 244, Β. Βαθρακοκοίλη, Ερμηνευτική - Νομολογιακή ανάλυση ΚΠολΔ, άρθρο 728 αριθμ. 1, 3, 27, 28, 55, άρθρο 682 αριθμ. 12 και εκεί παραπομπές στη θεωρία και νομολογία, Κεραμέα / Κονδύλη / Νίκα ερμηνεία του ΚΠολΔ, άρθρο 728 αριθμ 1, 2 και εκεί παραπομπές στη θεωρία και νομολογία), οι ανάγκες δε του δικαιούχου εκτιμώνται ανάλογα προς την ηλικία του, την οικογενειακή του κατάσταση, την οικονομική του κατάσταση, την κοινωνική του θέση και τις εν γένει υποχρεώσεις του, όπως π.χ. σπουδές τέκνων, ασθένεια μέλους της οικογένειάς του κ.λ.π. (βλ ΜΠρΝαυπλ 57 / 84 Δ 18, 526, Β. Βαθρακοκοίλη, Ερμηνευτική - Νομολογιακή ανάλυση ΚΠολΔ, άρθρο 728 αριθμ. 3, 55, Ασφαλιστικά μέτρα, Βασικ. Νομ. Βιβλιοθ. Εκδ. 2000, τομ. 1 σελ 278).
Η προσωρινή επιδίκαση δίνεται μόνο για τον μετά την υποβολή της αίτησης χρόνο, γιατί με αυτήν επιδιώκεται η συντήρηση του δικαιούχου για τον χρόνο για τον οποίο ζητείται η λήψη του ασφαλιστικού μέτρου, για δε τον παρελθόντα χρόνο δεν μπορεί να επιδικαστεί προσωρινά το γι` αυτόν καθυστερούμενο ποσό, αφού κατ` αυτόν οπωσδήποτε συντηρήθηκε και συνεπώς δεν συντρέχει επείγουσα περίπτωση, η αδικαιολόγητη δε και μακράς διάρκειας καθυστέρηση άσκησης της αίτησης υποδηλώνει την έλλειψη επείγουσας περίπτωσης (ΜΙΊρΡοδ 1447/2007 Νόμος, Τζίφρα Ασφαλ. Μέτρα (1985) σελ. 11-12, Κ. Μπέη, Ασφαλ. Μέτρα, αρθρ. 682 σελ. 30 επ., Β. Βαθρακοκοίλη ο.π„ αρθρ. 728 αριθ. 6, αρθρ. 682 αριθ. 12 με παραπομπές στη θεωρία και νομολογία). Μπορεί, ωστόσο να δοθεί και για τον πριν την υποβολή της αίτησης χρόνο, μόνο σε περίπτωση που ο αιτών επικαλεστεί και πιθανολογηθεί ότι η προϋπόθεση της επείγουσας περίπτωσης ισχύει και για τον προγενέστερο χρόνο, όπως στην περίπτωση που αναγκάστηκε να πορισθεί τα απόλυτα αναγκαία μέσα προς διαβίωση του ποσά, για το διάστημα αυτό, με δανεισμό από τρίτους, στους οποίους εξακολουθεί να τα οφείλει (ΜΠρΣαμ 99/2004 ΑρχΝ 2006,647,ΜΠρΘεσ 4926/2003 Αρμ 2004,1315,ΜΠρΑθ 298/1995 ΕΕμπΔ 1996,248).
Με την κρινόμενη αίτηση ο αιτών εκθέτει, κατά τα ειδικότερα σε αυτή διαλαμβανόμενα, ότι δυνάμει σύμβασης εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου πλήρους απασχόλησης, προσλήφθηκε από την καθ’ ης το έτος 2008 ως υπάλληλος των κυλικείων των τρένων του ΟΣΕ που δυνάμει σύμβασης εκμεταλλευόταν η τελευταία, με τα καθήκοντα του μπουφετζή, στην οποία προσέφερε τις υπηρεσίες της μέχρι τις 4-7-2014, οπότε η καθ’ ης κατήγγειλε άκυρα τη σύμβαση εργασίας για τους αναφερόμενους στο δικόγραφο λόγους. Με βάση αυτό το ιστορικό και επικαλούμενος επείγουσα περίπτωση και επικείμενο κίνδυνο, που συνίσταται στην οικονομική του «απορία», την έλλειψη εισοδημάτων από οποιαδήποτε πηγή και την άμεση ανάγκη βιοπορισμού και αντιμετώπισης βασικών αναγκών διαβίωσης, ζητεί μέχρι την έκδοση απόφασης επί της τακτικής αγωγής, που άσκησε εναντίον της, δικάσιμος της οποίας ορίστηκε η 24-2-2015: α) να υποχρεωθεί η καθ’ ης να του καταβάλει το 50ο/ο των οφειλόμενων δεδουλευμένων αποδοχών του (διαφορές καταβαλλομένων και οφειλομένων, υπερωρία, υπερεργασία, άδεια, νυχτερινή και εκτός έδρας εργασία) για το χρονικό διάστημα από 1-1-2009 μέχρι 4-7-2014, συνολικού ποσού 29.318,7 ευρώ, β) να διαταχθεί από το Δικαστήριο η απαγόρευση αλλαγής της περιουσιακής και νομικής κατάστασης της καθ’ ης και να διαταχθεί η καταγραφή και συντηρητική κατάσχεση της περιουσίας της για την ικανοποίηση των ως άνω απαιτήσεών του, γ) να υποχρεωθεί η καθ’ ης να αποδέχεται τις υπηρεσίες του στην ίδια θέση εργασίας όπως τις προσέφερε μέχρι την ημερομηνία της ως άνω άκυρης απόλυσής του και δ) να επιβληθούν τα δικαστικά του έξοδα σε βάρος της καθ’ ης.
Με αυτό το περιεχόμενο και αιτήματα η ένδικη αίτηση αρμόδια εισάγεται στο Δικαστήριο τούτο (683 παρ. 1-3, 591 παρ. 1 ΚΠολΔ) για να συζητηθεί κατά την προκειμένη ειδική διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων (686 επ. ΚΠολΔ), πλην όμως πρέπει να απορριφθεί ως προς το ως άνω υπό στοιχ. α αίτημα για προσωρινή επιδίκαση των απαιτήσεων, ως απαράδεκτη λόγω έλλειψης επείγουσας περίπτωσης για τέτοια προσωρινή επιδίκαση, καθόσον και αν πράγματι έχει τέτοιες απαιτήσεις κατά της καθ’ ης, οι απαιτήσεις αυτές αφορούν στο χρονικό διάστημα από το έτος 2009 μέχρι και το πρώτο επτάμηνο του έτους 2014, δηλαδή χρονικό διάστημα που απέχει, από επτά μήνες έως και έξι έτη από το χρόνο κατάθεσης της υπό κρίση αίτησης (2/2015), καθ’ όλα δε τα έτη αυτά δεν επεδίωξε, όπως εκθέτει, τις απαιτήσεις του αυτές, χωρίς να επικαλείται κάποια δικαιολογία για την επί τόσα έτη καθυστέρηση επιδίωξής τους.
Η αδικαιολόγητη δε και πολυετής αυτή καθυστέρηση, υποδηλώνει την έλλειψη επείγουσας περίπτωσης, για την αιτούμενη προσωρινή επιδίκαση απαιτήσεων, η οποία, όπως εκτίθεται στη νομική σκέψη της παρούσας δίνεται μόνο για τον μετά την υποβολή της αίτησης χρόνο, γιατί μ’ αυτήν επιδιώκεται η συντήρηση του δικαιούχου για τον χρόνο για τον οποίο ζητείται η λήψη του ασφαλιστικού μέτρου, για δε τον παρελθόντα χρόνο δεν μπορεί να επιδικαστεί προσωρινά το γι’ αυτόν καθυστερούμενο ποσό, αφού κατ’ αυτόν οπωσδήποτε ο αιτών συντηρήθηκε και συνεπώς δεν συντρέχει επείγουσα περίπτωση, ενώ στην προκειμένη περίπτωση από τις απαιτήσεις του αιτούντος, των οποίων ζητείται η προσωρινή επιδίκαση, κανένα μέρος δεν αφορά το μετά την υποβολή της υπό κρίση αίτησης χρόνο, αλλά όλες αφορούν προγενέστερο χρόνο, που εκτείνεται μάλιστα μέχρι τα έξι έτη. Συνακόλουθα απορριπτέο κρίνεται και το υπό στοιχ. β αίτημα, το οποίο σε κάθε περίπτωση τυγχάνει και αόριστο αφού ο αιτών κανένα πραγματικό περιστατικό επείγουσας περίπτωσης ή επικείμενου κινδύνου εκθέτει που να επιβάλλει τη λήψη του αιτούμενου ως άνω ασφαλιστικού μέτρου.
Περαιτέρω, για τον ίδιο λόγο έλλειψης επείγουσας περίπτωσης απορριπτέο κρίνεται και το υπό στοιχ. γ αίτημα, με το οποίο ζητείται να υποχρεωθεί η καθ’ ης να αποδέχεται προσωρινά τις υπηρεσίες του αιτούντος στην ίδια θέση εργασίας με αυτή που τον απασχολούσε πριν την καταγγελία της σύμβασης εργασίας στις 4-7-2014 και τούτο διότι από τον τελευταίο αυτό χρόνο μέχρι την άσκηση της αίτησης και κυρίως μέχρι τη συζήτηση αυτής, μετ’ αναβολή κατά την παρούσα δικάσιμο, παρήλθε χρονικό διάστημα που υποδηλώνει έλλειψη επείγουσας περίπτωσης για τη λήψη του ως άνω ασφαλιστικού μέτρου, ενόψει μάλιστα ότι για την ασκηθείσα τακτική αγωγή για τις παραπάνω απαιτήσεις ορίστηκε δικάσιμος η 24-2-2015. Σε κάθε δε περίτπωση το εν λόγω αίτημα είναι απορριπτέο ως αβάσιμο ελλείψει εννόμου συμφέροντος του αιτούντος, που κατά την παρούσα συζήτηση έπαψε να υφίσταται, αφού, όπως προκύπτει από τα προσκομιζόμενα από την καθ’ ης έγγραφα, η σύμβαση αυτής με την ΤΡΑΙΝΟΣΕ, βάσει της οποίας διατηρούσε την εκμετάλλευση των κυλικείων στα τρένα του ΟΣΕ, θέση στην οποία ο αιτών ζητεί να συνεχίσει να απασχολείται από την καθ’ ης, έληξε ήδη από 19-4-2015 και συνεπώς η καθ’ ης έπαψε να έχει την εκμετάλλευση των ως άνω κυλικείων. Επομένως η αίτηση πρέπει να απορριφθεί και να επιβληθούν τα δικαστικά έξοδα της καθ’ ης σε βάρος του αιτούντος (αρθ. 176, 191 παρ. 2 ΚΠολΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ την αίτηση.
ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ τον αιτούντα στην πληρωμή των δικαστικών εξόδων της καθ’ ης, τα οποία ορίζει στο ποσό των διακοσίων (200) ευρώ.
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε, σε έκτακτη, δημόσια συνεδρίαση, στο ακροατήριό του, στη Θεσσαλονίκη, στις 12 Μαΐου 2016, παρουσία και της γραμματέως Παναγιώτας Κουτζιάμπαση και θεωρήθηκε 18-5-2016.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου