Προσωρινή ρύθμιση κατάστασης
1. Έννοια και περιεχόμενο της προσωρινής ρύθμισης της κατάστασης..
2. Νομική φύση της προσωρινής ρύθμισης της κατάστασης
3. Αντικείμενο δίκης, αναφορικά με την προσωρινή ρύθμιση της κατάστασης
4. Ανταγωγικό αίτημα
5. Αντιδιαστολή από άλλες προσωρινές ρυθμίσεις
6. Συσχετισμός με ειδικές νομοθετικές ρυθμίσεις
7. Το θετικό δίκαιο
8. Βιβλιογραφία
1. Έννοια και περιεχόμενο της προσωρινής ρύθμισης της κατάστασης
Προσωρινή ρύθμιση της κατάστασης είναι εκείνη η δημόσιου δικαίου δικαστική διάπλαση που, ύστερα από αίτηση, αποφασίζεται στο πλαίσιο της διαδικασίας των ασφαλιστικών μέτρων, και της οποίας το περιεχόμενο συνίσταται στην παροχή προσωρινής δικαστικής προστασίας, ως τελολογικού παρεπομένου της συνταγματικά κατοχυρωμένης αξίωσης για οριστική δικαστική ακρόαση και προστασία, σε κάθε άλλη περίπτωση πέρα από την εξασφάλιση της μελλοντικής αναγκαστικής εκτέλεσης, καθώς και πέρα από την προσωρινή επιδίκαση της απαίτησης για την παροχή χρημάτων ή άλλων κινητών πραγμάτων από τον κατάλογο του άρθρου 728.
2. Νομική φύση της προσωρινής ρύθμισης της κατάστασης
Η προσωρινή ρύθμιση της κατάστασης διατάσσεται με τη μορφή:
- είτε της προσωρινής καταδίκης του οφειλέτη σε ενέργεια, παράλειψη ή ανοχή πράξης (731, πρβλ. και 733, 734),
- είτε της προσωρινής λήψης ρυθμιστικών μέτρων διαπλαστικού χαρακτήρα (732). Από τα ρυθμιστικά τούτα μέτρα η δικονομία αναφέρει ιδιαίτερα την προσωρινή αναστολή της νομικής ενέργειας διαπλαστικών πράξεων (736) και την προσωρινή ρύθμιση των προσωπικών σχέσεων των συζύγων, καθώς και των παιδιών με τους γονείς τους (735).
Κατά τα δύο τούτα σκέλη της η προσωρινή ρύθμιση της κατάστασης ενδέχεται να έχει διαπλαστικό (732, 735, 736), καταψηφιστικό (731, 733) ή μόνον αναγνωριστικό (πρ6λ. 732)[1] χαρακτήρα. Και με τις τρείς όμως εκδοχές παραμένει ο προσωρινός χαρακτήρας των μέτρων τούτων. Και τούτο εκδηλώνεται προς τις ακόλουθες κατευθύνσεις:
- κατά την προσωρινή καταδίκη του οφειλέτη σε ενέργεια, παράλειψη ή ανοχή πράξης, η απόφαση για την προσωρινή ρύθμιση της κατάστασης έχει χαρακτήρα προσωρινού εκτελεστού τίτλου, αναφορικά με την πράξη, στην ενέργεια, την παράλειψη ή την ανοχή της οποίας καταδικάζεται ο οφειλέτης (731). - κατά την προσωρινή λήψη ρυθμιστικών μέτρων διαπλαστικού χαρακτήρα συντελείται αυτοδίκαια, διαμέσου της απόφασης των ασφαλιστικών μέτρων, δεσμευτική προσωρινή μεταβολή της έννομης σχέσης που συνδέει τους διαδίκους. Και συντελείται η προσωρινή τούτη μεταβολή κατεφαρμογή κανόνων δημόσιου δικαίου, μολονότι η προσωρινά διαπλασσόμενη έννομη σχέση ρυθμίζεται καταρχήν από το ιδιωτικό δίκαιο. Αυτός ο δημόσιου δικαίου διαπλαστικός χαρακτήρας υπάρχει ακόμη και όταν το ρυθμιστικό μέτρο που διατάσσεται εξαντλείται στην προσωρινά δεσμευτική αναγνώριση στον αιτούντα κάποιων εξουσιών του στο χώρο του ιδιωτικού δικαίου. Εξουσιών που ως τότε ήταν αμφίβολο αν είχε, όπως λχ να λάβει μέρος στην επικείμενη γενική συνέλευση ανώνυμης εταιρίας.
Συγγραφικό έργο
Πολιτική δικονομία > Ερμηνεία των άρθρων > Ασφαλιστικά μέτρα (ΠολΔ 682 - 738) > Ζ’ κεφάλαιο Προσωρινή ρύθμιση κατάστασης > Αντικείμενο δίκης, αναφορικά με την προσωρινή ρύθμιση της κατάστασης
Εκτύπωση
3. Αντικείμενο δίκης, αναφορικά με την προσωρινή ρύθμιση της κατάστασης
3.1. Ως προσωρινός εκτελεστός τίτλος (731), n απόφαση για την προσωρινή ρύθμιση της κατάστασης αφορά νομική υποχρέωση που είχε εξαρχής ο οφειλέτης κατά το ουσιαστικό δίκαιο για ενέργεια, παράλειψη ή ανοχή πράξης. Αυτή η υποχρέωση δε δημιουργείται για πρώτη φορά με την απόφαση των ασφαλιστικών μέτρων. Το δικαστήριο δηλαδή στο χώρο τούτο προσωρινής δικαστικής προστασίας δεν έχει εξουσία να διαπλάσει ουσιαστικές αξιώσεις που δεν είχε εξαρχής ο δανειστής. Το υπηρεσιακό καθήκον του δικαστηρίου περιορίζεται απλά και μόνο στο να ενεργοποιήσει κάποια ή κάποιες από τις επιμέρους υποχρεώσεις που συνθέτουν την ενοχή του οφειλέτη. Αντίστοιχα ενεργοποιούνται προσωρινά εξουσίες που συνθέτουν την ασφαλιστέα ουσιαστική αξίωση του δανειστή.
Αναφορικά με το διαπλαστικό της περιεχόμενο (732, 735, 736) η απόφαση για την προσωρινή ρύθμιση της κατάστασης δεν υπόκειται σε κανένα νομοθετικό περιορισμό: το δικαστήριο έχει εξουσία να διατάξει κάθε μέτρο που κατά τις περιστάσεις είναι κατά την (ελεύθερη) κρίση του πρόσφορο για την εξασφάλιση ή διατήρηση του δικαιώματος ή τη ρύθμιση της κατάστασης (732). Όμως, κατά το αντικείμενο της διάπλασης που συντελείται, το δικαστήριο δεσμεύεται να περιοριστεί σε εκείνο το χώρο που συνιστά όντως τελολογικό παρεπόμενο της συνταγματικά κατοχυρωμένης αξίωσης για οριστική δικαστική ακρόαση και προστασία, θα πρέπει δηλαδή να αφορά έννομη σχέση, δεκτική και οριστικής δικαστικής προστασίας. Δίχως την πιθανολόγηση τέτοιας αξίωσης, δεν επιτρέπεται να διαταχθεί καμιά προσωρινή διάπλαση των έννομων σχέσεων των διαδίκων.
3.2. Η διαπλαστική εξουσία του δικαστηρίου, αντίστοιχη πιθανολογούμενου δικαστικά διαπλαστικού δικαιώματος του δανειστή, δε στηρίζεται σε καμιά διάταξη του ιδιωτικού δικαίου, παρόλο που έχει ως αντικείμενο ρύθμισης καταρχήν έννομες σχέσεις του ιδιωτικού δικαίου. Πρόκειται για διαπλαστική εξουσία που στηρίζεται στις ουσιαστικού (δημόσιου) δικαίου διατάξεις της δικονομίας (732, 735 και 736).
Επίσης, μολονότι η προσωρινή ρύθμιση της κατάστασης, τόσο με προσωρινό εκτελεστό τίτλο, όσο και με προσωρινή διαπλαστική απόφαση, αφορά το ίδιο το κατά το ιδιωτικό δίκαιο δικαίωμα, και όχι κάποιο άλλο που τώρα για πρώτη φορά δημιουργείται με την απόφαση των ασφαλιστικών μέτρων, η δίκη τούτη δε συνιστά σε καμιά περίπτωση ειδική διαδικασία διαγνωστικής δίκης, αλλά δίκη για τη λήψη ενός γνήσιου ασφαλιστικού μέτρου. Αυτό είναι ανάγκη να τονιστεί ιδιαίτερα, αναφορικά με την προσωρινή ρύθμιση της νομής (733, 734). Είναι έξω από κάθε αμφιβολία ότι ο νομοθέτης εύχεται να αρκεστούν οι διάδικοι στην προσωρινή ρύθμιση της νομής και να μην επανέλθουν με τακτική αγωγή για οριστική δικαστική προστασία. Όμως αυτή η νομοθετική προσδοκία δεν μπορεί να εξοπλιστεί με δεσμεύσεις που να αποκόπτουν την προσφυγή στα δικαστήρια για την οριστική δικαστική προστασία, στο πλαίσιο διαδικασίας με πλήρεις εγγυήσεις διεξαγωγής δίκαιης δίκης (πρβλ. 6 § 1 της ευρωπαϊκής σύμβασης για τα δικαιώματα του ανθρώπου). Η προσωρινή ρύθμιση της νομής είναι γνήσιο ασφαλιστικό μέτρο, παρόλο που οι πρακτικές ανάγκες θα το ήθελαν ως υποκατάστατο της οριστικής δικαστικής προστασίας.
3.3. Ύστερα από όσα σημειώθηκαν μπορεί να προσδιοριστεί με ακρίβεια το αντικείμενο της δίκης, αναφορικά με το ασφαλιστικό μέτρο της προσωρινής ρύθμισης της κατάστασης. Αντικείμενο δίκης δεν είναι σε καμιά περίπτωση το ασφαλιστέο δικαίωμα[1]. Η υποβολή της σχετικής αίτησης δε δημιουργεί εκκρεμοδικία αναφορικά με αυτό, ενώ ούτε η εκδιδόμενη απόφαση ασφαλιστικών μέτρων δημιουργεί (οριστικό ή προσωρινό) δεδικασμένο ως προς την ισχύ του. Αυτή η διαπίστωση έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, αναφορικά με το ερώτημα, αν, σε περίπτωση ειδικής διαδοχής, που έγινε κατά την εκκρεμότητα της αίτησης για προσωρινή ρύθμιση της κατάστασης και πρίν από την άσκηση τακτικής αγωγής για τη διάγνωση του ασφαλιζόμενου δικαιώματος, ο ειδικός διάδοχος θα δεσμεύεται από το δεδικασμένο της απόφασης που θα εκδοθεί στην κύρια δίκη για την ουσία της υπόθεσης. Λοιπόν στο ερώτημα τούτο πρέπει να δοθεί αρνητική απάντηση[2], ακριβώς επειδή το ασφαλιστέο ουσιαστικό δικαίωμα δεν είναι αντικείμενο της δίκης και δε δημιουργείται εκκρεμοδικία ως προς αυτό. Απλά και μόνον η πιθανολόγησή του είναι προϋπόθεση για την προσωρινή ρύθμιση της κατάστασης, και όχι κύριο αντικείμενο της δίκης. Αντικείμενο δίκης είναι η (ουσιαστικού) δημόσιου δικαίου αξίωση του αιτούντα για προσωρινή δικαστική προστασία. Το δεδικασμένο της απόφασης, που διατάσσει την προσωρινή ρύθμιση της κατάστασης, περιορίζεται μόνο στη διάγνωση αυτής της δημόσιας αξίωσης και στην προσωρινή δεσμευτικότητα των μέτρων που διατάσσει.
4. Ανταγωγικό αίτημα
Σε αντίθεση με όλα τα άλλα είδη ασφαλιστικών μέτρων, η προσωρινή ρύθμιση της κατάστασης, και μάλιστα εκείνη που συντελείται με ρυθμιστικά μέτρα διαπλαστικού χαρακτήρα, είναι δεκτική ανταγωγικού αιτήματος, με την έννοια ότι ο καθού η αίτηση έχει τη δυνατότητα να υποβάλει αίτημα για να διαταχθεί ευνοϊκή γι' αυτόν και σε βάρος του αντιδίκου του προσωρινή ρύθμιση της κατάστασης[1].
Το ανταγωγικό αίτημα μπορεί να υποβληθεί με αυτοτελές δικόγραφο, μπορεί όμως να υποβληθεί και προφορικά κατά την εκδίκαση της αρχικής αίτησης. Και είναι βέβαια αλήθεια ότι ο νόμος επιτρέπει την προφορική διατύπωση της αίτησης ασφαλιστικών μέτρων μόνον ενώπιον των ειρηνοδικείων (686 § 1), ακόμη και κατά την εκδίκαση από αυτά της κύριας υπόθεσης (686 § 5), αλλά η ρύθμιση τούτη μπορεί να εφαρμοστεί ανάλογα και στα μονομελή πρωτοδικεία, όταν είναι εξασφαλισμένη η παρουσία του αντιδίκου, και συνακόλουθα η δυνατότητα ακρόασής του, όπως συμβαίνει με την ευκαιρία της εκδίκασης της δικής του αίτησης. Και τούτο, γιατί η δυνατότητα υποβολής της αίτησης ασφαλιστικών μέτρων προφορικά, αντί με τις προτάσεις, συνδέεται με τη μη υποχρεωτική κατάθεση προτάσεων, κάτι που ισχύει και στη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων (115 § 3).
5. Αντιδιαστολή από άλλες προσωρινές ρυθμίσεις
Ως ασφαλιστικό μέτρο n προσωρινή ρύθμιση της κατάστασης αντιδιαστέλλεται από την προσωρινή επιδίκαση της απαίτησης[1], όπως επίσης από εκείνα τα ρυθμιστικά μέτρα της εκούσιας δικαιοδοσίας, με τα οποία γίνεται διορισμός μεταβατικής ("προσωρινής" κατά την αδόκιμη νομοθετική διατύπωση) διοίκησης νομικού προσώπου (786).
(α) Διάχυτη είναι η αντίληψη ότι η προσωρινή επιδίκαση απαίτησης έχει ως αντικείμενο χρηματικές παροχές, ενώ η προσωρινή ρύθμιση της κατάστασης έχει ως αντικείμενο μη χρηματικές[2]. Αυτή η αντίληψη είναι στον πυρήνα της ακριβής. Πραγματικά η προσωρινή επιδίκαση απαίτησης έχει ως αντικείμενο παροχής κυρίως την καταβολή μετρητών χρημάτων. Όμως κατεξαίρεση ενδέχεται να έχει ως αντικείμενο και την παράδοση κινητών πραγμάτων, από εκείνα που μπορούν να είναι περιεχόμενο είτε συνεισφοράς για τις ανάγκες της οικογένειας είτε αυτούσιας αποζημίωσης[3]. Εξάλλου, μολονότι ο νόμος δεν το ορίζει ρητά, η προσωρινή ρύθμιση της κατάστασης μπορεί να αφορά και απαιτήσεις για καταβολή χρημάτων ή παράδοση πραγμάτων. Με μια μόνον επιφύλαξη: ότι η προσωρινή τούτη ρύθμιση της κατάστασης καταρχήν δε θα έχει ως περιεχόμενο την προσωρινή καταδίκη σε παροχή, αλλά άλλα ρυθμιστικά μέτρα, με τα οποία κατά την κρίση του δικαστηρίου εξασφαλίζεται η μελλοντική αναγκαστική εκτέλεση της απαίτησης ή αποτρέπεται η διακινδύνευση απώλειας ή χειροτέρευσης του αντικειμένου της παροχής. Από την άποψη τούτη συνιστούν ειδικές επώνυμες μορφές προσωρινής ρύθμισης της κατάστασης προς εξασφάλιση της μελλοντικής αναγκαστικής εκτέλεσης η εγγυοδοσία, η άδεια εγγραφής προσημείωσης υποθήκης, η συντηρητική κατάσχεση, η δικαστική μεσεγγύηση, η σφράγιση και η δημόσια κατάθεση μετά την αποσφράγιση. Αυτή η παρατήρηση έχει ιδιαίτερη πρακτική σημασία, γιατί δείχνει την εξουσία του δικαστηρίου να διατάξει μη κατονομαζόμενα στο νόμο ασφαλιστικά μέτρα για τη διασφάλιση της μελλοντικής αναγκαστικής εκτέλεσης, όπως λχ τη δικαστική απαγόρευση διάθεσης του αντικειμένου της αμφισβητούμενης παροχής (πρβλ. ΑΚ 176) ή την απαγόρευση της χρήσης του, δίχως και στις δυο περιπτώσεις να είναι ανάγκη να τεθεί το αντικείμενο της παροχής οπωσδήποτε κάτω από δικαστική μεσεγγύηση.
Σε εξαιρετικές περιπτώσεις η έννομη τάξη εμμέσως, αλλά με σαφήνεια, αποδέχεται, κάτω από την πίεση των αναγκών, την προσωρινή ρύθμιση της κατάστασης που συνίσταται σε προσωρινή επιδίκαση απαίτησης, έξω από τον κατάλογο του άρθρου 728. Πρόχειρο και χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η προσωρινή ρύθμιση της νομής, η οποία συχνά εξαντλείται στην προσωρινή επιδίκαση στον αιτούντα της κατά το ιδιωτικό δίκαιο αξίωσης που έχει εναντίον του καθού να του αποδώσει το πράγμα που αφαίρεσε από τη νομή του. Η ειδικότερη οριοθέτηση της κατεξαίρεση προσωρινής επιδίκασης της απαίτησης στο πλαίσιο της προσωρινής ρύθμισης της κατάστασης, έξω από τον κατάλογο του άρθρου 728, γίνεται σε άλλη θέση που ταιριάζει[4].
(β) Στην περίπτωση του διορισμού προσωρινής διοίκησης νομικού προσώπου με τη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας η προσωρινότητα (μεταβατικότητα, για να χρησιμοποιηθεί ένας όρος που θα την αντιδιαστέλλει από τη λειτουργικά διαφορετική προσωρινότητα των ασφαλιστικών μέτρων) δεν έχει δικονομικό χαρακτήρα. Δεν είναι δηλαδή, όπως η προσωρινότητα των ασφαλιστικών μέτρων, εξαρτημένη από την έκδοση δικαστικής απόφασης για την παροχή οριστικής δικαστικής προστασίας, αλλά εξαρτάται από οριστικές διαπλάσεις που θα συντελεστούν κατά το ουσιαστικό δίκαιο, δίχως δικαστική επέμβαση, λχ με την εκλογή νέας διοίκησης του νομικού προσώπου διαμέσου απόφασης του αρμόδιου καταστατικού οργάνου του, όπως της γενικής συνέλευσης των μελών του.
(γ) Από τα μέτρα για προσωρινή ρύθμιση της κατάστασης πρέπει επίσης να αντιδιαστέλλονται τα μέτρα που το δικαστήριο, στο πλαίσιο της διαγνωστικής διαδικασίας για γαμική διαφορά ή διαφορά σχετική με την ύπαρξη της έννομης σχέσης παιδιού και γονέα, διατάσσει προς οριστική ρύθμιση της γονικής μέριμνας του παιδιού (πρβλ.ΑΚ 1513, 1514, 1515). Στις περιπτώσεις τούτες, μολονότι αντικείμενο της δίκης δεν είναι η διάγνωση προϋφιστάμενης έννομης σχέσης, αλλά η λήψη απλώς ρυθμιστικού μέτρου, υπάρχει αξιοπρόσεχτη διαφορά από τα ασφαλιστικά μέτρα της προσωρινής ρύθμισης της κατάστασης ακριβώς εξαιτίας του προσωρινού χαρακτήρα των τελευταίων, σε αντιδιαστολή από ιόν οριστικό χαρακτήρα των πρώτων.
6. Συσχετισμός με ειδικές νομοθετικές ρυθμίσεις
Από την οπτική γωνία της νομικής τους φύσης δεν πρέπει τα κατά τα άρθρα 732 και 736 ασφαλιστικά μέτρα προσωρινής ρύθμισης της κατάστασης να αντιδιαστέλλονται από εκείνα τα μέτρα που διατάσσει το δικαστήριο επίσης προσωρινά, κατεφαρμογή ειδικών δικονομικών κανόνων. Τούτο συμβαίνει ενδεικτικά:
(α) για την προσωρινή ρύθμιση της κατάστασης ώσπου να διαταχθεί κάποιο άλλο οριστικό ρυθμιστικό μέτρο. Αν και πρόκειται για εντελώς εξαιρετικές περιπτώσεις, όμως συμβαίνει τούτο, τόσο στο χώρο της εκούσιας δικαιοδοσίας, με τις προσωρινές διαταγές κατά το άρθρο 781, όσο και της αμφισβητούμενης. Χαρακτηριστικό παράδειγμα από το χώρο της αμφισβητούμενης δικαιοδοσίας είναι η περίπτωση που το δικαστήριο δεν εκτιμά ως ικανοποιητική για τα συμφέροντα των παιδιών και δεν επικυρώνει την έγγραφη συμφωνία που κατάρτισαν και του υπέβαλαν οι γονείς στο πλαίσιο του συναινετικού διαζυγίου που επιδιώκουν, οπότε το δικαστήριο ρυθμίζει τα ζητήματα της επιμέλειας των παιδιών και της επικοινωνίας κάθε γονέα μαζί τους με ελεύθερη κρίση, και οπωσδήποτε προσωρινά, ώσπου να αποφασιστούν τα ζητήματα τούτα κατά το άρθρο 1513 ΑΚ (πρβλ. ΑΚ 1441 § 3), (β) για την αναστολή της ενέργειας συγκεκριμένων διαδικαστικών πράξεων, όπως της προσβαλλόμενης δικαστικής απόφασης (546, 565, 589) ή της ανακοπτόμενης διαταγής πληρωμής (632 § 2) ή της προσβαλλόμενης πράξης αναγκαστικής εκτέλεσης (938) ή της ίδιας της διαδικασίας της αναγκαστικής εκτέλεσης, για τους λόγους σκοπιμότητας των άρθρων 1000 και 1001 Α' εδ. γ', ανεξάρτητα από άσκηση ανακοπής. Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις πρόκειται ουσιαστικά και λειτουργικά για προσωρινή ρύθμιση της κατάστασης με τη μορφή της προσωρινής αναστολής που διατάσσεται, καταπόκλιση από τους γενικούς ορισμούς των άρθρων 732 και 736, για ειδικούς λόγους και με ειδικούς διαδικαστικούς κανόνες. Η παρατήρηση τούτη έχει ιδιαίτερη πρακτική σημασία, επειδή διευκολύνει τη συμπληρωματική εφαρμογή των διατάξεων των ασφαλιστικών μέτρων στις περιπτώσεις των επώνυμων προσωρινών ρυθμίσεων που προβλέπονται έξω από το πέμπτο βιβλίο του κώδικα για τα ασφαλιστικά μέτρα[1], όπως ιδίως τις διατάξεις για ανάκληση ή μεταρρύθμιση της αρχικής απόφασης εξαιτίας μεταβολής των πραγματικών περιστατικών, στα οποία είχε στηριχθεί η απόφαση αναστολής (696 § 3).
7. Το θετικό δίκαιο
Η δικονομία δε ρυθμίζει ενιαία όλα τα είδη προσωρινής ρύθμισης της κατάστασης. Μάλιστα, καθώς αμέσως προηγουμένως σημειώθηκε, δεν τα ρυθμίζει ούτε καν όλα αποκοινού στο πέμπτο βιβλίο του κώδικα για τα ασφαλιστικά μέτρα. Έτσι η αρμοδιότητα του δικαστηρίου, η ενεργητική και παθητική νομιμοποίηση των διαδίκων, οι ενδεχόμενες διαδικαστικές αποκλίσεις για την υποβολή και εκδίκαση της αίτησης, για τη δυνατότητα προσβολής της εκδιδόμενης απόφασης με ένδικα μέσα, καθώς και οι ενδεχόμενες αποκλίσεις από τις γενικές διατάξεις για την ισχύ, ανάκληση και εκτέλεση αποφάσεων ασφαλιστικών μέτρων, πρέπει να εξεταστούν χωριστά σε κάθε είδος προσωρινής ρύθμισης της κατάστασης.
Άρθρο 731 [Προσωρινή καταδίκη σε πράξη, παράλειψη ή ανοχή]
Άρθρο 732 [Προσωρινά ρυθμιστικά μέτρα διαπλαστικού χαρακτήρα]
Άρθρο 733 [Αρμοδιότητα για προσωρινά μέτρα νομής]
Άρθρο 734 [Δίκη προσωρινών μέτρων νομής]
Άρθρο 735 [Προσωρινή ρύθμιση οικογενειακών σχέσεων]
Άρθρο 736 [Προσωρινή αναστολή της εκτέλεσης πράξεων που πάσχουν ακυρότητα]
ΠΗΓΗ:ΒΙΛΒΙΟΓΡΑΦΙΑ ΚΩΣΤΑ ΜΠΕΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου