ΣτΕ (ΕΑ) 59/15 : Δημοτικές επιχειρήσεις - Συμβάσεις - Επεξεργασία λυμάτων. Φύση διαφοράς. Αίτηση ακυρώσεως - Αναστολή. Δικαιοδοσία

ΣτΕ (ΕΑ) 59/15 : Δημοτικές επιχειρήσεις - Συμβάσεις - Επεξεργασία λυμάτων. Φύση διαφοράς. Αίτηση ακυρώσεως - Αναστολή. Δικαιοδοσία. Κρίθηκε ότι η αίτηση ακυρώσεως που άσκησε η αιτούσα εταιρεία κατά των προσβαλλόμενων αποφάσεων του Διοικητικού Συμβουλίου της Επιχείρησης είναι απορριπτέα ως απαράδεκτη, λόγω ελλείψεως δικαιοδοσίας, εφόσον..

στρέφεται κατά πράξεων που εντάσσονται στη διαδικασία για τη σύναψη συμβάσεως ιδιωτικού δικαίου μεταξύ της Δημοτικής Επιχείρησης και ιδιώτη αναδόχου. Εξ άλλου, η κρινόμενη διαφορά, ναι μεν ανέκυψε κατά τη διαδικασία που προηγείται της σύναψης συμβάσεως σχετικής με δραστηριότητα της Επιχείρησης που συνδέεται με την αποχέτευση και την επεξεργασία λυμάτων, δηλαδή με αντικείμενο προβλεπόμενο στην οδηγία 2004/17/ΕΚ, εν τούτοις, δεν εμπίπτει, λόγω ποσού, στο πεδίο εφαρμογής της εν λόγω οδηγίας. Απορίπτει την αίτηση αναστολής λόγω του προδήλως απαραδέκτου της αιτήσεως ακυρώσεως που η αιτούσα εταιρεία έχει ασκήσει κατά των προσβαλλόμενων πράξεων.

Η Επιτροπή Αναστολών του Συμβουλίου της Επικρατείας

(άρθρο 52 του π.δ/τος 18/1989, όπως ισχύει)

ΑΡΙΘΜΟΣ 59/2015

Συνεδρίασε σε συμβούλιο στις 18 Μαρτίου 2015, με την εξής σύνθεση: Ε. Σαρπ, Αντιπρόεδρος, Προεδρεύουσα, σε αναπλήρωση του Προέδρου του Δ' Τμήματος, που είχε κώλυμα, Ηλ. Μάζος, Σύμβουλος, Χρ. Μπολόφη, Πάρεδρος. Γραμματέας η Ι. Παπαχαραλάμπους.

Για να αποφασίσει σχετικά με την από 14ης Νοεμβρίου 2014 αίτηση:

της ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία «Κ………Α.Ε.» και τον διακριτικό τίτλο «……. Α.Ε.», που εδρεύει στη Βουλιαγμένη Αττικής (………….),

κατά του νομικού προσώπου ιδιωτικού δικαίου με την επωνυμία «Δημοτική Επιχείρηση Ύδρευσης και Αποχέτευσης Πάτρας» (Δ.Ε.Υ.Α.Π.), που εδρεύει στην Πάτρα Αχαΐας (Ακτή Δυμαίων 48).

Με την αίτηση αυτή η αιτούσα εταιρεία επιδιώκει να ανασταλεί η εκτέλεση: 1. της υπ' αριθ. 255/18.11.2013 αποφάσεως του Διοικητικού Συμβουλίου της Δ.Ε.Υ.Α.Π, 2. της υπ' αριθ. 52Α/17.3.2014 αποφάσεως του Διοικητικού Συμβουλίου της Δ.Ε.Υ.Α.Π., 3. της υπ' αριθ. 208 Β3/17.3.2014 αποφάσεως του Προέδρου της Δ.Ε.Υ.Α.Π. και κάθε άλλης σχετικής πράξεως ή παραλείψεως της Διοικήσεως.

Κατέθεσε το από 5.1.2015 υπόμνημα της η εταιρεία με την επωνυμία «………….» και τον διακριτικό τίτλο «……….. A.E.», που εδρεύει στη …… Θέρμης Θεσσαλονίκης.

Κατά τη συνεδρίαση της η Επιτροπή άκουσε την εισηγήτρια, Πάρεδρο Χρ. Μπολόφη.

Αφού μελέτησε τα σχετικά έγγραφα

Σκέφθηκε κατά τον Νόμο

1. Επειδή, με την υπό κρίση αίτηση, για την άσκηση της οποίας έχει καταβληθεί το νόμιμο παράβολο (……./2014 ειδικό γραμμάτιο), ζητείται η αναστολή εκτελέσεως των εξής πράξεων: α) της 255/18.11.2013 αποφάσεως του Διοικητικού Συμβουλίου της καθ' ης η αίτηση Δημοτικής Επιχείρησης, με την οποία ενεκρίθη πιλοτικό πρόγραμμα εφαρμογής της Τεχνολογίας Βιοενίσχυσης στις Εγκαταστάσεις Επεξεργασίας Λυμάτων (Ε.Ε.Λ.) της Επιχείρησης, μέχρι του ποσού των 19.000 ευρώ, πλέον Φ.Π.Α., β) της 52Α/17.3.2014 αποφάσεως του ιδίου ως άνω Δημοτικού Συμβουλίου, με την οποία ενεκρίθη η συνέχιση του εγκριθέντος με την πρώτη προσβαλλόμενη απόφαση πιλοτικού προγράμματος της Τεχνολογίας Βιοενίσχυσης στις Ε.Ε.Λ. της Επιχείρησης, και γ) της 208 Β3/17.3.2014 αποφάσεως του Προέδρου του Διοικητικού Συμβουλίου της Επιχείρησης, περί αναθέσεως του εν λόγω πιλοτικού προγράμματος στην εταιρεία «I…… Ε.Π.Ε.». Κατά των ανωτέρω πράξεων έχει ασκηθεί αίτηση ακυρώσεως, δικάσιμος της οποίας ορίσθηκε η 5.5.2015.

2. Επειδή, με το από 5.1.2015 υπόμνημα της ενώπιον της Επιτροπής Αναστολών, η ανωτέρω, υπέρ ης η ανάθεση του επιμάχου προγράμματος, εταιρεία «I….. Ε.Π.Ε.» ζητεί την απόρριψη της υπό κρίση αιτήσεως.

3. Επειδή, στο άρθρο 1 παρ. 1 του ν. 1069/1980 (A' 191) ορίζονται τα εξής: «Διά την άσκησιν των πάσης φύσεως δραστηριοτήτων του κυκλώματος υδρεύσεως και αποχετεύσεως οικιστικών κέντρων της Χώρας, εξαιρέσει των πόλεων Αθηνών, Θεσσαλονίκης και Βόλου και των μειζόνων αυτών περιοχών, δύναται να συνιστώνται κατά την παράγραφο 3 του παρόντος άρθρου εις έκαστον Δήμον ή Κοινότητα της Χώρας ή υπό πλειόνων Δήμων ή Κοινοτήτων ή Δήμων και Κοινοτήτων ενιαίαι επιχειρήσεις υδρεύσεως και αποχετεύσεως. Αι ανωτέρω Επιχειρήσεις αποτελούν ίδια Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου κοινωφελούς χαρακτήρος, διεπόμενα υπό των κανόνων της Ιδιωτικής οικονομίας, εφ' όσον δεν ορίζεται άλλως υπό του νόμου ...». Από τις ανωτέρω διατάξεις συνάγεται ότι οι δημοτικές επιχειρήσεις υδρεύσεως και αποχετεύσεως, καίτοι εξοπλίζονται από το νόμο με αρμοδιότητες που προσιδιάζουν σε δημόσια αρχή (βλ. π.χ. άρθρα 11, 24, 27 του νόμου), είναι νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου. Ως εκ τούτου, οι συμβάσεις που συνάπτουν οι επιχειρήσεις αυτές με ιδιώτες στο πλαίσιο της επιχειρηματικής τους δραστηριότητας, προς εκπλήρωση του σκοπού τους, αποτελούν συμβάσεις του ιδιωτικού δικαίου, εφ' όσον ο ένας τουλάχιστον από τους αντισυμβαλλομένους δεν είναι διοικητική αρχή ή νομικό πρόσωπο διοικητικού δικαίου (βλ. ΑΕΔ 10/1987, ΣτΕ 2655/1987 Ολομ.). Επομένως, οι πράξεις της διαγωνιστικής διαδικασίας που προηγείται της συμβάσεως αυτής, μεταξύ των οποίων και οι προσβαλλόμενες αποφάσεις περί εγκρίσεως και αναθέσεως του επιμάχου πιλοτικού προγράμματος Τεχνολογίας Βιοενίσχυσης στις εγκαταστάσεις επεξεργασίας λυμάτων της καθ' ης Επιχείρησης, εντάσσονται εξ ολοκλήρου στο πλαίσιο εννόμου σχέσεως του ιδιωτικού δικαίου, η οποία εκφεύγει του, κατά το άρθρο 95 παρ. 1 περ. α' του Συντάγματος, ακυρωτικού ελέγχου του Συμβουλίου της Επικρατείας (βλ. Α.Ε.Δ. 10/1994, 10/1987, ΣτΕ 373-4/2002, 2311/1990, 2854/1998, 324/2007 κ.ά.), ανήκει δε η εκδίκαση των σχετικών διαφορών στην δικαιοδοσία των πολιτικών δικαστηρίων, σύμφωνα με το άρθρο 94 παρ. 2 του Συντάγματος (βλ. ΣτΕ 324/2007 κ.ά.).

4. Επειδή, η Δημοτική Επιχείρηση Ύδρευσης και Αποχέτευσης Πάτρας συνεστήθη, με το άρθρο 1 του π.δ/τος 612/1988 (Α'300), ως νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου, κατά τις διατάξεις του άρθρου 1 του ανωτέρω ν. 1069/1980. Ενόψει τούτου και όσων έχουν εκτεθεί στην προηγούμενη σκέψη, η αίτηση ακυρώσεως που άσκησε η αιτούσα εταιρεία κατά των προσβαλλόμενων αποφάσεων του Διοικητικού Συμβουλίου της Επιχείρησης είναι απορριπτέα ως απαράδεκτη, λόγω ελλείψεως δικαιοδοσίας, εφόσον στρέφεται κατά πράξεων που εντάσσονται στη διαδικασία για τη σύναψη συμβάσεως ιδιωτικού δικαίου μεταξύ της Δημοτικής Επιχείρησης και ιδιώτη αναδόχου (πρβλ. ΕΑ 186/2011). Εξ άλλου, η κρινόμενη διαφορά, ναι μεν ανέκυψε κατά τη διαδικασία που προηγείται της σύναψης συμβάσεως σχετικής με δραστηριότητα της Επιχείρησης που συνδέεται με την αποχέτευση και την επεξεργασία λυμάτων, δηλαδή με αντικείμενο προβλεπόμενο στην οδηγία 2004/17/ΕΚ (ЕЕ Լ 34, βλ. το άρθρο 4 παρ.2 περ. β αυτής), εν τούτοις, δεν εμπίπτει, λόγω ποσού, στο πεδίο εφαρμογής της εν λόγω οδηγίας, ενόψει του ότι το ποσό του προς ανάθεση προγράμματος (19.000 ευρώ), υπολείπεται του κατωτάτου ορίου που καθορίζεται στο άρθρο 16 περ. α αυτής, και, συνεπώς, ούτε και στο πεδίο εφαρμογής του ν. 3886/2010 (A' 173), σύμφωνα με τα άρθρα 3 (παρ. 1 και 3) και 11 του οποίου αρμοδίως εισάγονται ενώπιον της Επιτροπής Αναστολών του Συμβουλίου της Επικρατείας οι διαφορές που, τόσον εξ επόψεως αντικειμένου όσον και εξ επόψεως ποσού, εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της προαναφερθείσης οδηγίας 2004/17/ΕΚ, αν και η αναθέτουσα αρχή είναι νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου. Ως εκ τούτου, η διαφορά εξακολουθεί να υπάγεται, ως ιδιωτική, στη δικαιοδοσία των πολιτικών δικαστηρίων. Η δικαιοδοσία δε αυτή των πολιτικών δικαστηρίων για τις ως άνω διαφορές δεν μεταβλήθηκε με την παρ. 4 του άρθρου 47 του ν. 3900/2010, δεδομένου ότι με τη διάταξη αυτή, η οποία αναφέρεται σε «αιτήσεις ακυρώσεως» κατά πράξεων της διαδικασίας που προηγείται της σύναψης συμβάσεων δημοσίων έργων, προμηθειών και υπηρεσιών, μεταφέρθηκε από το Συμβούλιο της Επικρατείας στο Διοικητικό Εφετείο η κατηγορία των διοικητικών διαφορών που ανακύπτουν κατά το προσυμβατικό στάδιο της κατάρτισης διοικητικών συμβάσεων οι οποίες δεν εμπίπτουν, λόγω ποσού, στο πεδίο εφαρμογής των ως άνω οδηγιών, και δεν έγινε ανάθεση στα διοικητικά δικαστήρια, κατ' εφαρμογήν του άρθρου 94 παρ. 3 του Συντάγματος, των υπαγόμενων στα πολιτικά δικαστήρια ιδιωτικών διαφορών που προκαλούνται από την δικαστική αμφισβήτηση της διαδικασίας που κατατείνει στην σύναψη ιδιωτικών συμβάσεων έργων, προμηθειών και υπηρεσιών (βλ. ΕΑ 26/2015).

5. Επειδή, κατόπιν των ανωτέρω, η κρινόμενη αίτηση αναστολής πρέπει να απορριφθεί, σύμφωνα με το άρθρο 52 παρ. 7 του π.δ/τος 18/1989 (Α'8), όπως ισχύει, λόγω του προδήλως απαραδέκτου της αιτήσεως ακυρώσεως που η αιτούσα εταιρεία έχει ασκήσει κατά των προσβαλλόμενων πράξεων.

Διά ταύτα

Απορρίπτει την κρινόμενη αίτηση.

Διατάσσει την κατάπτωση του παραβόλου.

Επιβάλλει στην αιτούσα εταιρεία τη δικαστική δαπάνη της εταιρείας «I…… Ε.Π.Ε.», η οποία ανέρχεται στο ποσό των εκατόν ογδόντα (180) ευρώ.

Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 18 Μαρτίου 2015 και η απόφαση εκδόθηκε στις 23 του ιδίου μήνα και έτους.

Η Προεδρεύουσα Αντιπρόεδρος Η Γραμματέας

[ ΠΗΓΗ : κος Ι. Ιωαννίδης, Δικηγόρος Θεσσαλονίκης ]