Αναγνώριση κυριότητας ακινήτου. Χρησικτησία. Χρόνος συμπλήρωσης. Νομιζόμενος τίτλος. Κτηματολόγιο. Πρώτες εγγραφές. Εφεση κατά οριστικής αποφάσεως. Θεωρούνται συνεκκληθείσες και οι μη οριστικές αποφάσεις στις οποίες στηρίχτηκε η οριστική απόφαση. Αν...618/2015 ΕΦ ΑΘ

618/2015 ΕΦ ΑΘ ( 641498) 

Αναγνώριση κυριότητας ακινήτου. Χρησικτησία. Χρόνος συμπλήρωσης. Νομιζόμενος τίτλος. Κτηματολόγιο. Πρώτες εγγραφές. Εφεση κατά οριστικής αποφάσεως. Θεωρούνται συνεκκληθείσες και οι μη οριστικές αποφάσεις στις οποίες στηρίχτηκε η οριστική απόφαση. Αν...

περιέχουν οριστικές διατάξεις δεν θεωρούνται συνεκκληθείσες εκτός αν προσβάλλονται ρητά με την έφεση. Η έφεση μπορεί να στραφεί κατά μερικών από τους διαδίκους της πρωτόδικης αποφάσεως και όχι όλων εκτός αν οι τελευταίοι συνδέονται με αναγκαστική ομοδικία. Με προδικαστική απόφαση απορρίφθηκε η πρώτη αγωγή ως προς το Κτηματολόγιο και τον Προϊστάμενο του Κτηματολογικού Γραφείου λόγω έλλειψης παθητικής νομιμοποίησης. Απορρίφθηκε η πρώτη αγωγή σχετικά με το γεωτεμάχιο για έλλειψη έννομου συμφέροντος και διατάχθηκε πραγματογνωμοσύνη για την εφαρμογή των τίτλων ιδιοκτησίας. Με την οριστική απόφαση έγινε δεκτή η δεύτερη αγωγή. Νόμιμα και παραδεκτά ασκείται η κρινόμενη έφεση από τον ενάγοντα της πρώτης αγωγής παρότι η έφεση δεν στρέφεται κατά των ανωτέρω διαδίκων. Απαράδεκτος ο λόγος έφεσης του ενάγοντα της πρώτης αγωγής ότι δεν αναγνωρίστηκε η κυριότητά του στο εναπομείναν εμβαδό του γεωτεμαχίου αφρού δεν προσέβαλε ρητά τις οριστικές διατάξεις της προδικαστικής απόφασης. Διακοπή δίκης λόγω θανάτου διαδίκου. Γνωστοποίηση λόγω διακοπής - δεν μπορεί να γίνει με τις προτάσεις. Δήλωση εκούσιας επανάληψης από τους κληρονόμους.

Διόρθωση ανακριβούς πρώτης εγγραφής ως προς το δικαιούχο εμπραγμάτου δικαιώματος. Αγωγές αναγνώρισης κυριότητας ακινήτου. Κτήση κυριότητας ακινήτου με χρησικτησία. Κρίσιμος χρόνος για την ύπαρξη εμπραγμάτου δικαιώματος. Τακτική χρησικτησία. Νομιζόμενος τίτλος. Αντίθετες αγωγές. Περιστατικά πράξεων νομής. Εγινε δεκτό ότι στις ανακριβείς πρώτες εγγραφές ο πραγματικός δικαιούχος με χρησικτησία ασκεί αγωγή διεκδικητική κυριότητας στο αρμόδιο δικαστήριο και κρίσιμος χρόνος απόκτησης του δικαιώματος είναι η έναρξη του Κτηματολογίου στην περιοχή και όχι η έγερση της αγωγής. Νομιζόμενος τίτλος υπάρχει και όταν ο αγοραστής, κατά την εφαρμογή του τίτλου του, από συγγνωστή πλάνη, υπολαμβάνει ότι ο τίτλος του καταλαμβάνει έκταση μεγαλύτερη από αυτή που του πωλήθηκε ή συνεχόμενο ακίνητο. Κρίθηκε ότι σε τοπογραφικό του εκκαλούντα περιελήφθη και τμήμα της ιδιοκτησίας των εφεσιβλήτων σε αντίθεση με προηγούμενο τοπογραφικό καθώς και μετατόπιση προσανατολισμού. Ολες οι μεταβιβάσεις έγιναν με βάση αυτό το τοπογραφικό. Αποδείχθηκε και με την έκθεση πραγματογνωμοσύνης ότι το τμήμα αυτό περιλαμβανόταν στους τίτλους ιδιοκτησίας των εφεσιβλήτων. Δεν αποδείχθηκαν πράξεις νομής με καλή πίστη. Δεν υπήρχε συγγνωστή πλάνη. Ορθά και νόμιμα απέρριψε η προσβαλλομένη την πρώτη αγωγή και έγινε δεκτή η δεύτερη αγωγή. Απορρίπτει λόγο έφεσης κατά των δικαστικών εξόδων λόγω αοριστίας. Απορρίπτει έφεση κατά της με αρ. 2701/2012 απόφασης Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών.

  

Αριθμός 618/2015 ΤΟ ΤΡΙΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ Τμήμα 8ο ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από τους Δικαστές Γεώργιο Μανωλίδη, Πρόεδρο Εφετών, Αλεξάνδρα Σιούτη, Εφέτη και Κωνσταντία Εμμανουηλίδου, Εφέτη - Εισηγήτρια και από τη Γραμματέα Διονυσία Αλεβιζάκη. ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕ δημόσια στο ακροατήριό του την 6η Νοεμβρίου 2014, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ: ΤΟΥ ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΟΣ: ...., κατοίκου ... Αττικής (....... αρ. .....), ο οποίος παραστάθηκε δια του πληρεξουσίου του δικηγόρου Αντωνίου Νταλαχάνη (ΑΜ. ΔΣΑ 23420, αφού ανακάλεσε την από 31- 10-2014 δήλωση του άρθρου 242 παρ. 2 του ΚΠολΔ) και κατέθεσε προτάσεις μαζί με το υπ’ αριθμόν Π0336378/31-10-2014 γραμμάτιο προκαταβολής εισφορών και ενσήμων του ΔΣΑ και ΤΩΝ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΩΝ: 1) .... , κατοίκου.... Αττικής (.... αρ...) και 2) .... του .. , κατοίκου Αθηνών (..... αρ...), εκ των οποίων ο 1ος παραστάθηκε μετά του πληρεξουσίου του δικηγόρου Διαμαντή Μπιλιάνη (ΑΜ ΔΣΑ 13181), ενώ ο 2ος δεν παραστάθηκε. Ο ανωτέρω δικηγόρος δήλωσε ότι ο Γεώργιος Αλεξανδρόπουλος απεβίωσε την 12-11-2013 και τη δίκη επαναλαμβάνουν οι εξ αδιαθέτου κληρονόμοι του 1).... το γένος ... και ... ...., κάτοικος Αθηνών (..... αρ....), 2) .... και της ..., κάτοικος ... Αττικής (... αρ....) και 3) ............... ...., κάτοικος Αθηνών (... αρ... ), οι οποίοι παραστάθηκαν δια του ιδίου πληρεξουσίου δικηγόρου που κατέθεσε προτάσεις μαζί με το υπ’ αριθμόν Π0350111/6-11-2014 γραμμάτιο προκαταβολής εισφορών και ενσήμων του ΔΣΑ. Ο εκκαλών ζήτησε με την με αρ. κατ. 111984/6017/20-6-2006 αγωγή του προς το Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται σε αυτή. Ο 2ος εφεσίβλητος (............... ....................) με την με αρ. κατ. 278623/12455/24-12-2007 αγωγή του προς το Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών ζήτησε να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται σε αυτή. Επί των πιο πάνω αγωγών, οι οποίες αφού συνεκδικάσθηκαν αντιμωλία των διαδίκων, εκδόθηκε αρχικά η υπ’ αριθμόν 3017/2008 απόφαση που διέταξε επανάληψη της συζήτησης και ακολούθως η υπ’ αριθμόν 2701/2012 οριστική απόφαση, με την οποία το Δικαστήριο απέρριψε την πρώτη αγωγή (111984/6017/20-6-2006) και δέχθηκε τη δεύτερη αγωγή (278623/12455/24-12-2007). Την πιο πάνω οριστική απόφαση προσέβαλε ο ενάγων 1ης αγωγής - εναγόμενος 2ης αγωγής με την με αρ. κατ. 658/12-2-2013 έφεση, που προσδιορίσθηκε με αρ. πρωτ. προσδ. 565/4-7-2013 ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου με επιμέλεια των εφεσιβλήτων για την δικάσιμο της 20-2- 2014, οπότε αναβλήθηκε για τη σημερινή δικάσιμο. Η υπόθεση εκφωνήθηκε στη σειρά του πινακίου και συζητήθηκε. Οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων κατέθεσαν εμπρόθεσμα τις προτάσεις τους, στις οποίες αναφέρθηκαν με δηλώσεις τους, που καταχωρήθηκαν στα πρακτικά. ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ Από τις διατάξεις των άρθρων 286 περ. α΄, 287 και 290 ΚΠΟΛΔ, που εφαρμόζονται κατά το άρθρο 524 παρ.1 του ίδιου Κώδικα και στη διαδικασία της δίκης για την έφεση (ΕφΛαμ 4/2013 δημ. στη ΝΟΜΟΣ), συνάγεται ότι η δίκη διακόπτεται αν, εωσότου τελειώσει η προφορική συζήτηση, μετά την οποία εκδίδεται η οριστική απόφαση, πεθάνει κάποιος διάδικος. Η διακοπή αυτή επέρχεται από τη γνωστοποίηση προς τον αντίδικο του λόγου της διακοπής με επίδοση δικογράφου ή με προφορική δήλωση στο ακροατήριο ή εκτός ακροατηρίου κατά την επιχείρηση διαδικαστικής πράξης, όχι όμως και με τις προτάσεις - αφού αυτές δεν επιδίδονται (ΑΠ 1205/2006 δημ. στη ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 52/1999 ΕλλΔνη 1999 - 594) , από εκείνον που έχει δικαίωμα να επαναλάβει τη δίκη (σε περίπτωση θανάτου μόνο ο καθολικός διάδοχος ή ο αναγκαίος ομόδικος του αποβιώσαντος) ή από τον πληρεξούσιο ή το νόμιμο αντιπρόσωπο του αποβιώσαντος (ΑΠ 65/2004 ΕλλΔνη 45. 1036, ΑΠ 52/1999 ο.π.). Περαιτέρω, η δίκη που έχει διακοπεί μπορεί να επαναληφθεί εκουσίως με ρητή ή σιωπηρή δήλωση εκείνου υπέρ του οποίου επήλθε η διακοπή, ακόμη και ταυτόχρονα με τη δήλωση διακοπής, οπότε επέρχεται άμεση επανάληψη της δίκης(ΑΠ 680/1996 ΕλλΔνη 1996- 1562). Στην προκείμενη περίπτωση μετά την άσκηση της υπό κρίση έφεσης(12-2-2013) και πριν τη συζήτησή της ο δεύτερος των εφεσιβλήτων ........ απεβίωσε. Ειδικότερα απεβίωσε στις 12-11- 2013 (βλ. φωτοαντίγραφο της καταχωρημένης με στοιχεία 83/38/13-11-2013 ληξιαρχικής πράξης θανάτου του Δήμου Αθηναίων) και τούτο το γνωστοποίησε προφορικά στο ακροατήριο ο κατά το χρόνο του θανάτου του πληρεξούσιος δικηγόρος του (άρθρο 287 παρ. 2 ΚΠΟΛΔ), οπότε επήλθε ως προς αυτόν βιαία διακοπή της δίκης. Ο ανωτέρω κληρονομήθηκε δυνάμει της από 20-3-2007 ιδιόγραφης διαθήκης του, νομίμως δημοσιευθείσας και κηρυχθείσας κυρίας, από την............ ... αναφορικά με άλλο ακίνητο πλην του επιδίκου και από τους μοναδικούς εξ αδιαθέτου κληρονόμους του στην υπόλοιπη περιουσία του, ήτοι τη σύζυγό του εκ δεύτερου γάμου .......... .......... και της ...., την αδελφή του .... το γένος ..... και ............... ......... και τον ανιψιό του (γιό του προαποβιώσαντος αδελφού του) ......... του ......... και της ....., οι οποίοι και αποδέχθηκαν σιωπηρά την κληρονομία (βλ. την υπ’ αρ. 653/2014 διάταξη του Ειρηνοδίκη Αθηνών περί χορήγησης κληρονομητηρίου και το υπ’ αριθμόν 3519/2014 πιστοποιητικό περί μη αποποίησης του Ειρηνοδικείου Αθηνών). Οι ανωτέρω εξ αδιαθέτου κληρονόμοι του με την ιδιότητά τους ως καθολικοί διάδοχοι του δεύτερου εφεσίβλητου, με δήλωσή τους στο ακροατήριο δια του πληρεξουσίου τους δικηγόρου επανέλαβαν εκουσίως τη δίκη για λογαριασμό του δεύτερου εφεσίβλητου κατ΄άρθρο 290 του ΚΠολΔ . Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 517 ΚΠολΔ η έφεση απευθύνεται κατά εκείνων που ήταν διάδικοι στην πρωτόδικη δίκη ή των καθολικών διαδόχων ή των κληροδόχων τους. Κατά την έννοια της διάταξης αυτής, αν οι αντίδικοι του εκκαλούντος στην πρωτόδικη δίκη είναι πολλοί, δεν είναι απαραίτητο η έφεση να στρέφεται εναντίον όλων, αλλά εναντίον εκείνων ως προς τους οποίους ο εκκαλών θέλει να εξαφανιστεί η απόφαση, εκτός αν πρόκειται για αναγκαστική ομοδικία (ΕφΛαρ 125/2005, Εφ Λαρ 146/2004 δημ. στη ΝΟΜΟΣ, ΕφΑθ. 2921/1998 ΕΣυγκΔ 2003 - 272, ΕφΑθ. 386/1999 Αρμ. 2000 - 1218, ΕφΑθ. 1075/1986 ΕΛΛΔνη 1986 - 822, Σ. Σαμουήλ, η έφεση κατά τον ΚΠολΔ, έκδοση 2003 , σελ 146 επ. και την παρατιθέμενη νομολογία). Κατά της υπ’ αριθ. 2701/2012 οριστικής απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, που δίκασε κατά την τακτική διαδικασία (αρθρ. 233 επ. ΚΠολΔ) την από 20-6-2006 αγωγή του εκκαλούντος κατά του πρώτου εφεσίβλητου, του Οργανισμού Κτηματολογίου και Χαρτογραφήσεων Ελλάδας και του Προϊσταμένου του Κτηματολογικού Γραφείου Κορωπίου και την από 24-12-2007 αγωγή του δεύτερου εφεσίβλητου κατά του εκκαλούντος, έχει ασκήσει την με αρ. κατ. 658/12-2-2013 έφεση ο ενάγων 1ης αγωγής - εναγόμενος 2ης αγωγής . Η έφεση αυτή έχει ασκηθεί νομότυπα και εμπρόθεσμα, καθόσον δεν προκύπτει από την επισκόπηση του φακέλου της δικογραφίας ότι η εκκαλουμένη επιδόθηκε, ούτε οι διάδικοι επικαλούνται το αντίθετο, καταβλήθηκε δε το νόμιμο παράβολο με αριθμό 13378237 ποσού 200 ευρώ (αρθρ. 495 επ., 516 και 518 παρ. 1 του ΚΠολΔ). Σημειωτέον, ότι παρόλο που η αγωγή του εκκαλούντος απορρίφθηκε ως προς τους εναγόμενους Οργανισμό Κτηματολογίου και Χαρτογραφήσεων Ελλάδας και Προϊστάμενο του Κτηματολογικού Γραφείου Κορωπίου( που μάλιστα δεν παρέστησαν κατά τη δίκη ενώπιον του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου), ως απαράδεκτη ελλείψει παθητικής νομιμοποίησης, η ένδικη έφεση ορθά δεν στρέφεται κατ΄αυτών, καθόσον δεν ζητείται η εξαφάνιση της σχετικής διάταξης, ούτε τους συνδέει σχέση αναγκαστικής ομοδικίας με τον έτερο εναγόμενο (........ ....). Επομένως, πρέπει να γίνει τυπικά δεκτή η έφεση και να εξεταστεί κατά την ίδια διαδικασία (αρθρ. 246, 524 παρ. 1 και 533 ΚΠολΔ) ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων της. Kατά το άρθρο 513 παρ. 2 Κ.Πολ.Δ. με την άσκηση έφεσης κατά της οριστικής απόφασης θεωρούνται συνεκκληθείσες όλες οι προεκδοθείσες μη οριστικές αποφάσεις και αν δεν απευθύνεται κατ`αυτών η έφεση. Από τη διάταξη αυτή προκύπτει ότι θεωρούνται εκ του νόμου ως συνεκκληθείσες οι εν λόγω αποφάσεις μόνο αναφορικά με τις μη οριστικές διατάξεις τους, εφόσον στηρίχθηκε επ΄αυτών η οριστική απόφαση. Αν όμως η προεκδοθείσα απόφαση περιέχει και οριστικές διατάξεις, όπως η αφορώσα την απόρριψη αιτήματος σωρευομένου παραλλήλως ή επικουρικώς, δεν θεωρείται και ως προς αυτές συνεκκληθείσα, εκτός αν η έφεση ρητώς απευθύνεται και κατ`αυτής. (ΑΠ 708/2003 δημ. στη ΝΟΜΟΣ). Με την από 20-6-2006 αγωγή ο ενάγων .... (στρεφόμενος κατά του ........, του Οργανισμού Κτηματολογίου και Χαρτογραφήσεων Ελλάδας και του Προϊσταμένου του Κτηματολογικού Γραφείου Κορωπίου) ισχυρίσθηκε ότι είναι κύριος ενός οικοπέδου εντός σχεδίου του Δήμου Γλυκών Νερών Αττικής στο 41 ΟΤ, εκτάσεως 661,79 τμ, όπως λεπτομερώς περιγράφεται κατά θέση και όρια στο αγωγικό δικόγραφο, που περιήλθε σε αυτόν κατά κυριότητα και δη κατά ποσοστό 50% με το υπ’ αριθμόν 63017/3-1-1994 συμβόλαιο γονικής παροχής του συμβολαιογράφου Αθηνών ........., νομίμως μεταγραφέν και κατά ποσοστό 50% με το υπ’ αριθμόν 12504/29-4-2002 συμβόλαιο δωρεάς της συμβολαιογράφου Αθηνών ......, όπως διορθώθηκε με το υπ’ αριθμόν 12719/18-3-2003 συμβόλαιο της αυτής συμβολαιογράφου, νομίμως μεταγραφέν, αναφέροντας λεπτομερώς και τον τρόπο κτήσης της κυριότητας εκ μέρους των δικαιοπαρόχων του, ήτοι της μητέρας του .... και της αδελφής του ... αντίστοιχα. Περαιτέρω ισχυρίσθηκε ότι ενέμετο το εν λόγω ακίνητο ασκώντας τις αναφερόμενες στο αγωγικό δικόγραφο προσιδιάζουσες στη φύση του εμφανείς διακατοχικές πράξεις με καλή πίστη από τη μεταγραφή των αναφερομένων νομίμων τίτλων κτήσης του, καθώς και με προσαύξηση του χρόνου καλόπιστης νομής των δικαιοπαρόχων του για διάστημα πλέον της δεκαετίας, με συνέπεια να αποκτήσει την κυριότητα αυτού και με τακτική χρησικτησία. Επίσης ισχυρίσθηκε ότι με προσαύξηση του χρόνου νομής των δικαιοπαρόχων του και ιδίως της μητέρας του ........................., η οποία εγκαταστάθηκε στη νομή του εν λόγω ακινήτου ήδη από 30-1-1956 κατέστη κύριος αυτού και με έκτακτη χρησικτησία κατά τα λεπτομερώς εκτιθέμενα στο αγωγικό δικόγραφο. Στη συνέχεια ο ενάγων ισχυρίσθηκε ότι στις πρώτες εγγραφές των κτηματολογικών βιβλίων του Κτηματολογικού Γραφείου Κορωπίου το εν λόγω ακίνητο καταχωρήθηκε κατά έκταση 584 τμ με ΚΑΕΚ ............... ...................με δικαιούχο κυριότητας τον ίδιο και κατά έκταση 251 τμ. με ΚΑΕΚ ..................... ............ με δικαιούχο κυριότητας τον εναγόμενο .............. ....., η εν λόγω δε κτηματολογική εγγραφή είναι ανακριβής και προσβάλλει την κυριότητά του. Με βάση αυτό το ιστορικό ο ενάγων ....... ζήτησε να αναγνωρισθεί κύριος του αναφερόμενου στην αγωγή ακινήτου, εκτάσεως 661,79 τμ., το οποίο εμπίπτει στα γεωτεμάχια με ΚΑΕΚ .... και ..., να διορθωθούν σχετικά οι πρώτες εγγραφές και να καταδικασθούν οι εναγόμενοι στην πληρωμή των δικαστικών του εξόδων. Με την από 24-12-2007 αγωγή ο ενάγων .... (στρεφόμενος κατά του ............) ισχυρίσθηκε ότι δυνάμει του υπ’ αριθμόν 730/20-10-1976 συμβολαίου της συμβολαιογράφου Αθηνών....................... ............, νομίμως μεταγραφέντος, απέκτησε την κυριότητα ενός οικοπέδου εντός σχεδίου του Δήμου Γλυκών Νερών Αττικής, εκτάσεως 300 τμ περίπου και κατά νεότερη εμβαδομέτρηση 245,91 τμ, όπως λεπτομερώς περιγράφεται κατά θέση και όρια στο αγωγικό δικόγραφο και στο συννημένο σε αυτή τοπογραφικό διάγραμμα, από δωρεά από τις .... και .........., οι οποίες κατέστησαν συγκύριες αυτού εκ κληρονομίας της ....., την οποία αποδέχθηκαν νόμιμα, η δε τελευταία απέκτησε την κυριότητα αυτού σε μείζονα έκταση εξ αγοράς από τον ..... ........ το 1940 δυνάμει του αναφερομένου πωλητηρίου συμβολαίου. Περαιτέρω ισχυρίσθηκε ότι έγινε κύριος αυτού με τακτική χρησικτησία καθότι ενέμετο τούτο με καλή πίστη ασκώντας τις αναφερόμενες στο αγωγικό δικόγραφο προσιδιάζουσες στη φύση του εμφανείς διακατοχικές πράξεις με καλή πίστη από τη μεταγραφή του αναφερομένου νομίμου τίτλου κτήσης του για διάστημα πλέον της δεκαετίας, με συνέπεια να αποκτήσει την κυριότητα αυτού και με τακτική χρησικτησία, αλλά και με έκτακτη χρησικτησία καθόσον νέμεται τούτο πλέον της εικοσαετίας. Στη συνέχεια ισχυρίσθηκε ότι ο ίδιος παρέλειψε να υποβάλει δήλωση ιδιοκτησίας κατά την κτηματογράφηση της περιοχής, με συνέπεια στις πρώτες εγγραφές των κτηματολογικών βιβλίων του Κτηματολογικού Γραφείου Κορωπίου το εν λόγω ακίνητο να καταχωρηθεί ότι εμπίπτει στο γεωτεμάχιο με ΚΑΕΚ ..... .......... με δικαιούχο κυριότητας τον εναγόμενο, η εν λόγω δε κτηματολογική εγγραφή είναι ανακριβής και προσβάλλει την κυριότητά του. Με βάση αυτό το ιστορικό ο ενάγων ............................. ζήτησε να αναγνωρισθεί κύριος του αναφερόμενου στην αγωγή ακινήτου, εκτάσεως 245,91 τμ., να διορθωθούν σχετικά οι πρώτες εγγραφές και να καταδικασθεί ο εναγόμενος στην πληρωμή των δικαστικών του εξόδων. Επί των ανωτέρω αγωγών, που συνεκδικάσθηκαν ερήμην των εναγομένων της 1ης αγωγής - ΟΚΧΕ και Προϊσταμένου του Κτηματολογικού Γραφείου Κορωπίου- και αντιμωλία των λοιπών διαδίκων, εκδόθηκε αρχικά η υπ’ αρ. 3017/2008 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, η οποία α) απέρριψε την 1η αγωγή ως απαράδεκτη ελλείψει παθητικής νομιμοποίησης για τους απολειπόμενους διαδίκους, β) απέρριψε την 1η αγωγή αναφορικά με την αναγνώριση της κυριότητας του ενάγοντος επί του γεωτεμαχίου με ΚΑΕΚ ...... .......... και τη σχετική διόρθωση των πρώτων εγγραφών για έλλειψη εννόμου συμφέροντος, γ) δέχθηκε ως νόμιμη την 1η αγωγή αναφορικά με το γεωτεμάχιο με ΚΑΕΚ ..... ως προς όλες τις βάσεις κτήσης της κυριότητας, δ) δέχθηκε ως νόμιμη την 2η αγωγή ως προς τη βάση της με παράγωγο τρόπο κτήσης της κυριότητας και ε) διέταξε την επανάληψη της συζήτησης για τη διενέργεια πραγματογνωμοσύνης για την εφαρμογή των επικαλούμενων τίτλων κτήσης των διαδίκων. Ακολούθως εκδόθηκε η υπ’ αριθμόν 2701/2012 οριστική απόφαση του ιδίου Δικαστηρίου, με την οποία α) απορρίφθηκε η 1η αγωγή ως κατ΄ουσίαν αβάσιμη και καταδικάσθηκε ο ενάγων στην πληρωμή των δικαστικών εξόδων του εναγομένου..... ...... εκ 5000 ευρώ και β) έγινε δεκτή η 2η αγωγή ως κατ΄ουσίαν βάσιμη, αναγνωρίσθηκε ο ...... κύριος του επίδικου ακινήτου των 245,91 τμ, διατάχθηκε η διόρθωση των πρώτων εγγραφών που αφορούν το γεωτεμάχιο με ΚΑΕΚ ... ... ... ...., ώστε το ανωτέρω ακίνητο να αποτυπωθεί ως ξεχωριστό γεωτεμάχιο με δικαιούχο κυριότητας τον ..... και τέλος καταδικάσθηκε ο εναγόμενος ... στην πληρωμή των δικαστικών εξόδων του ενάγοντος εκ 3000 ευρώ. Κατά της τελευταίας αυτής απόφασης άσκησε ο ενάγων της 1ης αγωγής - εναγόμενος της 2ης αγωγής την ένδικη έφεση, με την οποία παραπονείται για τους λόγους που αναφέρονται σε αυτή, ζητεί δε την παραδοχή της έφεσής του και την εξαφάνιση της εκκαλουμένης απόφασης, με σκοπό να γίνει δεκτή η 1η αγωγή και να απορριφθεί στο σύνολό της η 2η αγωγή. Σύμφωνα δε με την αμέσως προηγηθείσα μείζονα σκέψη θεωρείται ως συνεκκληθείσα και η υπ’ αρ. 3017/2008 μη οριστική απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, που διέταξε την επανάληψη της συζήτησης, πλην των οριστικών της διατάξεων που αφορούν α) την απόρριψη της αγωγής ως προς τους ΟΚΧΕ και Προϊστάμενο του Κτηματολογικού Γραφείου Κορωπίου και β) την απόρριψη της 1ης αγωγής αναφορικά με το γεωτεμάχιο με ΚΑΕΚ ...................... ελλείψει εννόμου συμφέροντος, διότι η ένδικη έφεση δεν απευθύνεται ρητά κατά αυτής (της 3017/2008). Συνακόλουθα, ο 4ος λόγος της έφεσης, με τον οποίο ο εκκαλών παραπονείται ότι δεν αναγνωρίσθηκε κύριος του εναπομείναντος τμήματος του γεωτεμαχίου με ΚΑΕΚ ...... ..... μετά την αφαίρεση του τμήματος των 245,91 τμ, κρίνεται απορριπτέος πρωτίστως ως απαράδεκτος, διότι, όπως προαναφέρθηκε, το αίτημα της αγωγής του περί αναγνώρισης της κυριότητας του στο γεωτεμάχιο με ΚΑΕΚ .... απορρίφθηκε με την μη προσβληθείσα σχετικά η υπ’ αρ. 3017/2008 απόφαση. Από τις διατάξεις των άρθρων 1 παρ. 2 - 3, 4 παρ. 1 , 6 παρ. 1 - 2, 7, 11 και 17 παρ.4 του Ν. 2664/1998 (όπως ίσχυαν κατά το χρόνο δημοσίευσης της εκκαλουμένης κατ΄άρθρο 533 παρ.2 του ΚΠολΔ) προκύπτουν τα ακόλουθα: Στο Εθνικό Κτηματολόγιο καταχωρούνται νομικές και τεχνικές πληροφορίες που αποσκοπούν στον ακριβή καθορισμό των ορίων των ακινήτων και στη δημοσιότητα των εγγραπτέων στα κτηματολογικά βιβλία δικαιωμάτων και βαρών, με τρόπο που διασφαλίζει τη δημόσια πίστη, προστατεύοντας κάθε καλόπιστο συναλλασσόμενο που στηρίζεται στις κτηματολογικές εγγραφές. Υπό τον όρο «πρώτες εγγραφές» νοούνται εκείνες που καταχωρούνται ως αρχικές εγγραφές στο κτηματολογικό βιβλίο, κατά μεταφορά από τους κτηματολογικούς πίνακες. Οι πρώτες εγγραφές, επί των οποίων στηρίζεται κάθε μεταγενέστερη εγγραφή, αποτελούν πράξη δημόσιας αρχής με διαπιστωτικό χαρακτήρα των υφισταμένων κατά την έναρξη του Εθνικού Κτηματολογίου σε μία περιοχή εμπράγματων δικαιωμάτων , που μετά την οριστικοποίησή τους κατά το άρθρο 7 του ιδίου νόμου παράγουν αμάχητο τεκμήριο ακριβείας. (Λ.Κιτσαράς Οι πρώτες εγγραφές στο Εθνικό Κτηματολόγιο εκδ. 2001 σελ. 25 επ., Δ.Παπαστερίου Κτηματολογικό Δίκαιο εκδ.2013 σελ. 724 - 725, ΑΠ 1500/2013 δημ. στη ΝΟΜΟΣ, ΕφΘεσ 1067/2010 Αρμ 2011-600) .Σε περίπτωση ανακριβούς πρώτης εγγραφής ως προς το δικαιούχο εμπράγματου δικαιώματος στα κτηματολογικά βιβλία, δηλαδή όταν στο κτηματολογικό φύλλο και δη στις πρώτες εγγραφές αναγράφεται ως δικαιούχος κυριότητας (ή ενδεχομένως άλλου εμπράγματου δικαιώματος) διαφορετικό πρόσωπο από τον πραγματικό δικαιούχο, μπορεί, όποιος έχει έννομο συμφέρον - επομένως, πέραν του πραγματικού κυρίου και ο καθολικός ή ο ειδικός διάδοχος του πραγματικού δικαιούχου, ο δανειστής κλπ. -, στρεφόμενος κατά του αναγραφόμενου στο κτηματολογικό φύλλο ως κυρίου ή των καθολικών του διαδόχων και σε περίπτωση που εχώρησε μεταβίβαση και κατά του ειδικού διαδόχου, να ζητήσει την αναγνώριση του προσβαλλόμενου με την ανακριβή εγγραφή δικαιώματος και τη διόρθωση της πρώτης εγγραφής. Εάν μάλιστα το ακίνητο, που αφορά η ανακριβής εγγραφή, κατέχεται από τον εναγόμενο, τότε η σχετική αγωγή θα έχει και διεκδικητικό χαρακτήρα με την έννοια και της απόδοσης του επιδίκου στον ενάγοντα. Η εν λόγω αγωγή του άρθρου 6 παρ. 2 του Ν.2664/1998 απευθύνεται ενώπιον του αρμοδίου καθ’ ύλην και κατά τόπο (Μονομελούς ή Πολυμελούς) Πρωτοδικείου, το οποίο συγκροτείται από τον Κτηματολογικό Δικαστή (άρθρο 17 παρ. 4 του Ν.2664/1998) δικάζοντος κατά την τακτική διαδικασία. Το Δικαστήριο για να αποφανθεί περί της ουσιαστικής βασιμότητας της εν λόγω αγωγής, θα πρέπει να αποδειχθεί ότι ο ενάγων - πραγματικός δικαιούχος απέκτησε την κυριότητα του επιδίκου ακινήτου με κάποιο νόμιμο τρόπο, ήτοι παράγωγο ή πρωτότυπο, κατά το χρονικό διάστημα πριν την έναρξη λειτουργίας του Εθνικού Κτηματολογίου σε μία περιοχή και είχε αυτή (κυριότητα) στο συγκεκριμένο χρονικό σημείο(έναρξη λειτουργίας του Ε.Κ.). Κρίσιμος χρόνος για την ύπαρξη εμπράγματου δικαιώματος, που προσβάλλεται με τις ανακριβείς πρώτες εγγραφές, είναι αυτός της έναρξης του Εθνικού Κτηματολογίου σε μία περιοχή όπως καθορίσθηκε με σχετική απόφαση του ΟΚΧΕ και όχι αυτός της έγερσης της αγωγής του άρθρου 6 παρ.2 (Δ. Παπαστερίου ο.π. σελ. 762, Γ. Διαμαντόπουλος - Κων. Εμμανουηλίδου Ζητήματα Κτηματολογικού Δικονομικού Δικαίου εκδ. 2014 σελ. 10, ΕφΠατρ 226/2012, ΕφΛαρ 179/2012 δημ. στη ΝΟΜΟΣ). Επομένως, εάν ο επικαλούμενος τρόπος κτήσης είναι η χρησικτησία, τότε η επικαλούμενη χρησιδεσπόζουσα νομή θα πρέπει να έχει συμπληρωθεί πριν την έναρξη ισχύος του Εθνικού Κτηματολογίου στη συγκεκριμένη περιοχή (ΕφΛαρ.179/2012 ο.π.). Η διόρθωση των πρώτων κτηματολογικών εγγραφών γίνεται εφόσον η εκδοθησομένη επί της αγωγής του άρθρου 6 παρ. 2 απόφαση καταστεί αμετάκλητη, έκτοτε δε, δημιουργεί αμάχητο τεκμήριο ακριβείας. Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 1041, 1042, 1043 και 1044 Α.Κ. προκύπτει, ότι, για να αποκτήσει κάποιος κυριότητα σε ακίνητο με τακτική χρησικτησία, απαιτούνται φυσική εξουσίαση του πράγματος με διάνοια κυρίου (νομή), καλή πίστη, που πρέπει να υπάρχει κατά το χρόνο που αποκτάται η νομή, νόμιμος τίτλος, που πρέπει να υποβληθεί σε μεταγραφή (άρθρα 1192 περ. α`και 1198 ΑΚ), πράγμα δεκτικό χρησικτησίας και παρέλευση δεκαετίας. Ειδικότερα, ως προς το στοιχείο της καλής πίστης, αυτό συντρέχει, όταν ο νομέας, με βάση τα εκάστοτε συντρέχοντα περιστατικά, έχει, κατά την κτήση της νομής, την πεποίθηση, η οποία δεν οφείλεται σε βαριά αμέλεια, ότι απέκτησε την κυριότητα. Ειδικότερα, κατά τη διάταξη του άρθρου 1043 παρ. 1 Α.Κ., προς χρησικτησία αρκεί και νομιζόμενος τίτλος, εφόσον δικαιολογείται καλή πίστη του νομέα. Είναι δε νομιζόμενος ο τίτλος, ο οποίος, κατά την πεποίθηση του νομέα, που δεν οφείλεται σε βαριά αμέλεια, υπολαμβάνεται απ`αυτόν ότι υπάρχει, ενώ πράγματι δεν υπήρξε καθόλου. Δεν αρκεί συνεπώς μόνη η πεποίθηση του νομέα ότι απέκτησε την κυριότητα, αλλά προσάπτεται και η καλή πίστη που αφορά τον τίτλο, δηλαδή η πεποίθηση στη συγκεκριμένη περίπτωση για την ύπαρξη του τίτλου. Νομιζόμενος τίτλος υπάρχει και όταν ο αγοραστής, κατά την εφαρμογή του τίτλου του, από συγγνωστή πλάνη, υπολαμβάνει ότι ο τίτλος του καταλαμβάνει έκταση μεγαλύτερη από αυτή που του πωλήθηκε ή συνεχόμενο ακίνητο. Επίσης, κατ΄άρθρο 1051 του ΑΚ ο καθολικός ή ειδικός διάδοχος μπορεί να συνυπολογίσει το χρόνο νομής του δικαιοπαρόχου του στο δικό του χρόνο νομής, μόνο αν έχει και ο αρχικός νομέας τα ίδια προσόντα της χρησικτησίας , είναι δηλ. καλόπιστος. Αν όμως ο αρχικός νομέας δεν ήταν καλόπιστος , δεν χωρεί προσαύξηση και ο χρόνος της χρησικτησίας αρχίζει στο πρόσωπο του καλόπιστου διαδόχου και μάλιστα από τη στιγμή που απέκτησε αυτός τη νομή του πράγματος (Μιχ.Σταθόπουλος - Απ. Γεωργιάδης ΕρμΑΚ τόμος V σελ. 491). Από δε τις διατάξεις των άρθρων 974, 1045, 1051 Α.Κ. προκύπτει, ότι, για την κτήση της κυριότητας ακινήτου με έκτακτη χρησικτησία, απαιτείται άσκηση νομής επί συνεχή εικοσαετία, με τη δυνατότητα εκείνου που απέκτησε τη νομή αυτού με καθολική ή με ειδική διαδοχή να συνυπολογίσει στο χρόνο της δικής του νομής και το χρόνο της νομής του δικαιοπαρόχου του. Ασκηση νομής, προκειμένου για ακίνητο, συνιστούν εμφανείς υλικές ενέργειες επάνω σ` αυτό, που προσιδιάζουν στη φύση και το προορισμό του, με τις οποίες εκδηλώνεται η βούληση του νομέα να το εξουσιάζει (ΑΠ 164/2014 δημ. στη ΝΟΜΟΣ). Στην προκείμενη περίπτωση από την εκτίμηση των ενόρκων καταθέσεων των μαρτύρων απόδειξης και ανταπόδειξης, που εξετάστηκαν νόμιμα στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου και περιλαμβάνονται στα υπ’ αριθμόν 3017/2008 πρακτικά δημοσίας συνεδρίασης αυτού, της με αριθμό κατάθεσης 307/8-9-2009 έκθεσης πραγματογνωμοσύνης του διορισθέντος με την υπ’ αριθμόν 3017/2008 μη οριστική απόφαση του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου πραγματογνώμονα αγρονόμου - τοπογράφου μηχανικού ...., των τεχνικών εκθέσεων που συνέταξαν το 2010 οι διορισμένοι την 9-10-2008 από τους διαδίκους τεχνικοί σύμβουλοι ......... ............. -αρχιτέκτων μηχανικός και ...., Τοπογράφος Μηχανικός, αλλά και των τεχνικών εκθέσεων που είχαν συντάξει οι ίδιοι πριν το διορισμό τους, οι οποίες λαμβάνονται υπόψη ως δικαστικά τεκμήρια (ΑΠ 261/1981 ΝΟΒ 29 σελ.1488), των εγγράφων που νομίμως επικαλούνται και προσκομίζουν οι διάδικοι, των υπ’ αριθμόν 1275, 1276 και 1305 /1-2-2008 ενόρκων βεβαιώσεων των .... ........... ,.... και .... ενώπιον του Ειρηνοδίκη Αθηνών, που προσκόμισαν οι εφεσίβλητοι και οι οποίες ελήφθησαν μετά από νόμιμη κλήτευση του αντιδίκου τους (βλ. υπ’ αριθμόν 8371 και 8372/29-1-2008 εκθέσεις επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας στο Πρωτοδικείο Αθηνών Ελένης Αγγελοπούλου) και της υπ’ αριθμόν 73/29-1-2010 ένορκης βεβαίωσης του ........... ......... ........... ενώπιον του Ειρηνοδίκη Κορωπίου, που προσκόμισε ο εκκαλών και η οποία ελήφθη μετά από νόμιμη κλήτευση των αντιδίκων του( βλ. υπ’ αριθμόν 113.53/25.01.10 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή Παναγιώτη Τσιακούλια), αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Με το υπ’ αριθμόν 2355/22-7-1940 συμβόλαιο του συμβολαιογράφου Κρωπίας .............., νομίμως μεταγραφέν(βλ. ν.Τ// του 1856 περί μεταγραφής, όπως τροποποιήθηκε με το ν.330/1914 και το διάταγμα της 5/11-22/12-1914 για το διάστημα πριν την εισαγωγή του ΑΚ), ο ...... πώλησε στην ... συζ. ...... και της παρέδωσε τη νομή ενός αγρού στη θέση «Γλυκά Νερά» στο Λιόπεσι Αττικής, σχήματος όρθιου παραλληλόγραμμου, εμβαδού 600 τμ περίπου με δύο ελαιόδενδρα και μία αγριελιά, που συνόρευε ανατολικά με ιδιοκτησία ............., δυτικά με ιδιοκτησία ......, βόρεια με ιδιοκτησία ........... και νότια με ιδιοκτησία κληρονόμων ................... .............., του οποίου είχε αποκτήσει την κυριότητα εκ κληρονομίας του πατέρα του .................. ............. . Ακολούθως, με το υπ’ αριθμόν 2384/6-8-1940 συμβόλαιο του συμβολαιογράφου Κρωπίας ....., νομίμως μεταγραφέν στα Βιβλία Μεταγραφών του τέως Δήμου Κρωπίας στον τόμο 8 με αριθμό 707, ...... συζ. .......... πώλησε στον ...... και του παρέδωσε τη νομή του ημίσεως του ανωτέρω ακινήτου και συγκεκριμένα του βορείου τμήματος, εκτάσεως 300 τμ περίπου με ένα ελαιόδενδρο και μία αγριελιά, που συνόρευε ανατολικά με ιδιοκτησία ..........., δυτικά με ιδιοκτησία .................., βόρεια με ιδιοκτησία ..... και νότια με υπόλοιπη ιδιοκτησία της ιδίας. Η .................... ......... συζ. .. ................... απεβίωσε την 4-5-1947, χωρίς να αφήσει διαθήκη και κληρονομήθηκε κατ΄ισομοιρία από τις μοναδικές εξ αδιαθέτου κληρονόμους της, δηλ. τις ανιψιές της ................ συζ. ...... και ....... συζ. ...., αμφότερες το γένος του ...... και της ......., οι οποίες αποδέχθηκαν την επαχθείσα σε αυτές κληρονομία, στην οποία περιλαμβάνονταν και το ανωτέρω ακίνητο, με την υπ’ αριθμόν 10709/12-5-1966 δήλωση ενώπιον του συμβολαιογράφου Αθηνών .... ............., νομίμως μεταγραφείσα στα Βιβλία Μεταγραφών του τέως Δήμου Κρωπίας στον τόμο 161 με αριθμό 321. Οι ανωτέρω διαδέχθηκαν τη .... ..... στη νομή του ανωτέρω ακινήτου εποπτεύοντας και φροντίζοντας αυτό, μάλιστα από το 1953 είχαν καταβάλει και τον αναλογούντα φόρο κληρονομίας, οπότε απέκτησαν την κυριότητα του ανωτέρω αγρού κατ΄ισομοιρία και με έκτακτη χρησικτησία. Με το υπ’ αριθμόν 730/20-10-1976 συμβόλαιο της συμβολαιογράφου Αθηνών ........, νομίμως μεταγραφέν στα Βιβλία Μεταγραφών του τέως Δήμου Κρωπίας στον τόμο 315 με αριθμό 80, οι ............... συζ. ..... και .... μεταβίβασαν λόγω δωρεάς την κυριότητα του ανωτέρω ακινήτου στον υιό της πρώτης .......... (εφεσίβλητο - ενάγοντα 2ης αγωγής), ο οποίος και εξόφλησε το φόρο μεταβίβασης το 1981 , που προσδιορίσθηκε με την υπ’ αριθμόν 2174/10-9-1980 πράξη του Διευθυντή της Α’ οικ. Εφορίας Αθηνών. Στο μεταξύ με το υπ’ αριθμόν 1419/1972 διάταγμα εγκρίθηκε το ρυμοτομικό σχέδιο του Δήμου Γλυκών Νερών και το ως άνω ακίνητο εντάχθηκε στο σχέδιο πόλης και απετέλεσε τα υπ’ αριθμόν 363 και 364 οικόπεδα του ΟΤ 41, εκ των οποίων το 363 καταλαμβάνονταν από τη διανοιχθείσα στο βόρειο τμήμα του όλου ακινήτου οδό ....... (βλ. απόσπασμα χάρτη δημ. στο ΦΕΚ 255Δ/27-9-1973 που αφορά την ένταξη των Γλυκών Νερών στο σχέδιο πόλης). Το υπόλοιπο ήμισυ του αρχικού ακινήτου, που αγόρασε η ..... και μεταπώλησε στον ..... .............. και περιήλθε λόγω κληρονομικής διαδοχής στη κόρη του .........., έλαβε αριθμό 362 του ΟΤ 38. Ο ............... ........... επόπτευε το ακίνητο, το φρόντιζε από καταπατήσεις τρίτων και το επεδείκνυε σε ενδιαφερόμενους αγοραστές, το δήλωνε δε ήδη από το 1997 στο Ε9. Κατά την κτηματογράφηση και δη στην Α’ και Β’ ανάρτηση προσωρινών κτηματολογικών πινάκων το ακίνητο του ........ καταχωρήθηκε με ΚΑΕΚ ...., κείμενο ανάμεσα στα γεωτεμάχια με ΚΑΕΚ ...... (γωνιακό με την οδό ......) και ΚΑΕΚ .... ..... Λόγω προσωπικών προβλημάτων (θάνατος της κόρης του το 2001) ο .................. δεν υπέβαλε δήλωση ιδιοκτησίας κατά την κτηματογράφηση, ούτε έλαβε γνώση της με αρ. πρωτ. 18512/11-2-2003 ένστασης του ..... ..... (εκκαλούντος - ενάγοντος 1ης αγωγής - εναγομένου 2ης αγωγής) ενώπιον της Δευτεροβάθμιας Επιτροπής, οπότε και εκδόθηκε η υπ’ αριθμόν 05040/02/07/31/25-6-2003 απόφαση με την οποία αποδόθηκε μέρος του γεωτεμαχίου με ΚΑΕΚ ...................... στον ενιστάμενο και το ενοποίησε με το γεωτεμάχιο με ΚΑΕΚ ....................... Ακολούθως στις πρώτες εγγραφές των κτηματολογικών βιβλίων του Κτηματολογικού Γραφείου Κορωπίου, που άρχισε να λειτουργεί για την περιοχή του Δήμου Γλυκών Νερών την 10-1-2005, καταχωρήθηκαν τα γεωτεμάχια με ΚΑΕΚ .................., εμβαδού 584 τμ, με δικαιούχο κυριότητας τον ........ (όμορο του γεωτεμαχίου με .. ..... με δικαιούχο κυριότητας τον ..........,εφεσίβλητο - εναγόμενο 1ης αγωγής) και ... ...., εμβαδού 88,43 τμ, με δικαιούχο κυριότητας τον ........, το οποίο καταλαμβάνεται εξ ολοκλήρου από την οδό Χρυσανθέμων. Περαιτέρω αποδείχθηκε ότι με το υπ’ αριθμόν 251934/14-10-1929 πωλητήριο του Δημοσίου η Αεροπορική Αμυνα πώλησε και μεταβίβασε κατά κυριότητα στο .......... του ....... τρεις αγρούς, συνολικού εμβαδού 10.500 τμ, εκ των οποίων οι δύο στη θέση «Γλυκά Νερά» στο Λιοπέσι Αττικής και συγκεκριμένα α) αγρό εκτάσεως 7 στρεμμάτων, οριζόμενο ανατολικά με ιδιοκτησία ........, δυτικά με ιδιοκτησία ...., βόρεια με ιδιοκτησία ....... και κληρονόμων ......... ................... και νότια με ιδιοκτησία .... και .......... και β) αγρό εκτάσεως 2 στρεμμάτων, οριζόμενο ανατολικά με ιδιοκτησία κληρονόμων .. .........., δυτικά με ιδιοκτησία κληρονόμων ..........., βόρεια με ιδιοκτησία .......... και νότια με ιδιοκτησία ... . Το εν λόγω πωλητήριο μεταγράφηκε την 5-12-1959 στα Βιβλία Μεταγραφών του τέως Δήμου Κρωπίας στον τόμο 41 με αριθμό 481. Εντούτοις, με το υπ’ αριθμόν 251935/18-10-1929 πωλητήριο του Δημοσίου η Αεροπορική Αμυνα πώλησε και μεταβίβασε κατά κυριότητα στον .... του .... τους ίδιους αγρούς. Ο τελευταίος, όμως, μετέγραψε το δικό του πωλητήριο στα αυτά Βιβλία Μεταγραφών την 31-7-1950 στον τόμο 11 και αριθμό 161. Επομένως, λόγω της προγενέστερης χρονικά μεταγραφής του πωλητηρίου προς τον ........., θεωρείται κατ΄άρθρο 1192 του ΑΚ ότι αυτός απέκτησε την κυριότητα των πωληθέντων ακινήτων (βλ. Γεωργιάδη - Σταθόπουλο ΕρμΑΚ τόμος V στο άρθρο 1192 σελ. 218 - 219). Ο τελευταίος με το υπ’ αριθμόν 5961/30-1-1956 πωλητήριο συμβόλαιο του συμβολαιογράφου Κρωπίας ........... ........... , νομίμως μεταγραφέν στα Βιβλία Μεταγραφών του τέως Δήμου Κρωπίας στον τόμο 20 με αριθμό 431, μεταβίβασε στην ........., νομίμως εκπροσωπούμενη από την ....... ένα τμήμα του ανωτέρω υπό στοιχείο β αγρού, σχήματος όρθιου παραλληλογράμμου, εμβαδού 696 τμ με δύο ελαιόδενδρα, οριζόμενο ανατολικά επί πλευράς 48 γμ εν μέρει με αγρό ........ και εν μέρει με αγρό κληρονόμων ............, δυτικά επί πλευράς 48 γμ με αγρό ιδίου πωλητή (που ουσιαστικά ήδη από το 1940 είχε μεταβιβασθεί στη ... κατά τα ανωτέρω), βόρεια επί πλευράς 14,50 γ, με αγρό ... .... ή .............. και νότια επί πλευράς 14,50 γμ με αγρό κληρονόμων ........................... Την ανωτέρω αγοροπωλησία αποδέχθηκε η ............... με την υπ’ αριθμόν 6109/17-5-1956 πράξη του αυτού συμβολαιογράφου, νομίμως μεταγραφείσα στα αυτά Βιβλία στον τόμο 21 με αριθμό 177 την 26-5-1956.Και στην πράξη αυτή το μεταβιβασθέν ακίνητο περιγράφεται ομοίως, με τις αυτές πλευρικές διαστάσεις και όρια. Με την ένταξη του ανωτέρω αγρού στο σχέδιο πόλης δημιουργήθηκαν δύο οικόπεδα και συγκεκριμένα α) το 365, τμήμα του οποίου καταλαμβάνει η οδός ......... και το υπόλοιπο βρίσκεται στο 38ΟΤ και β) το 366 που βρίσκεται νοτίως της οδού ........... στο 41 ΟΤ. Την 27-1-1993 η ........... συζ........... δήλωσε το εν λόγω ακίνητο κατ΄άρθρο 12 του Ν.1337/1983 με την επισήμανση ότι έχει δύο ελαιόδενδρα και δεν είναι περιφραγμένο. Σημειωτέον ότι με την υπ’ αριθμόν 9460/602/90/93 απόφαση του Νομάρχη Ανατ. Αττικής (ΦΕΚ 1478Δ/17-12-1993) τροποποιήθηκε το ρυμοτομικό σχέδιο Γλυκών Νερών στο 41 ΟΤ και το ανωτέρω οικοδομικό τετράγωνο αποχαρακτηρίσθηκε από χώρος ανέγερσης εκκλησίας. Το Νοέμβριο του 1993 η .......... ................ ανέθεσε στον τοπογράφο μηχανικό ........... την αποτύπωση του ανωτέρω ακινήτου σε τοπογραφικό διάγραμμα, ο οποίος συνέταξε τούτο καθ΄υπόδειξη των ορίων και των όμορων ιδιοκτητών από την εντολέα του, χωρίς να προβεί σε έλεγχο τίτλων, όπως ο ίδιος βεβαίωσε εγγράφως επ’ αυτού. Στο εν λόγω τοπογραφικό διάγραμμα το ακίνητο της ........ - ...................... αποτυπώνεται ως παραλληλόγραμμο με στοιχεία ΑΒΓΔΑ, εμβαδού 661,79 τμ , κείμενο ολόκληρο εντός του 41 ΟΤ, συνορευόμενο ανατολικά επί πλευράς ΔΓ 14,50 γμ με ιδιοκτησία ........, δυτικά επί πλευράς ΑΒ 14,73 γμ με ιδιοκτησία αγνώστου και πέραν αυτής με οδό ......., βόρεια επί πλευράς ΑΔ 45,55 γμ με ιδιοκτησία αγνώστου και πέραν αυτής με την οδό ........ και νότια επί πλευράς ΒΓ 44,87 γμ με ιδιοκτησία ....... Με βάση αυτό το τοπογραφικό, όπου προφανώς το εν λόγω ακίνητο παρουσιάζεται με διαφορετικές πλευρικές διαστάσεις ανά κατεύθυνση από ότι στον τίτλο κτήσης της ................, η τελευταία με το υπ’ αριθμόν 63017/3-1-1994 συμβόλαιο γονικής παροχής του συμβολαιογράφου Αθηνών ......., νομίμως μεταγραφέν στα Βιβλία Μεταγραφών του Δήμου Κρωπίας στον τόμο 578 με αριθμό 301, το μεταβίβασε κατά κυριότητα και κατ΄ισομοιρία στα τέκνα της ................... και ....... . Στο συμβόλαιο αυτό ως βόρειο και δυτικό όριο αναφέρονται αντίστοιχα η οδός ............. και ...... αντίστοιχα, χωρίς την αναφορά των λωρίδων ιδιοκτησίας αγνώστων που αποτυπώνονται στο προρρηθέν τοπογραφικό. Εντούτοις με το υπ’ αριθμόν 10856/8-2-1999 πωλητήριο συμβόλαιο της συμβολαιογράφου ....... ο ......, ενεργών στο όνομα και για λογαριασμό της μητέρας του ......, πώλησε στη.... συζ. ............. το γένος ..... ή ............. ένα οικοπεδικό τμήμα εμβαδού 49,75 τμ στο 38 ΟΤ, που απέμεινε από το αρχικό ακίνητό της των 696 τμ μετά τη διάνοιξη της οδού ......... και ορίζεται βορειοανατολικά σε πλευρά ΘΘ΄μήκους 2,50 γμ με ιδιοκτησία ............., βορειοδυτικά σε πλευρά ΗΘ μήκους 18,73 γμ με ιδιοκτησία της αγοράστριας ........... συζ. .......... το γένος ........ ............... ή ....., νοτιοανατολικά σε πλευρά Η΄Θ’ μήκους 18,56 γμ με την οδό .......... και νοτιοδυτικά σε πλευρά Η’Η μήκους 2,88 γμ με ιδιοκτησία της................. ................, όπως αποτυπώνεται στο συννημένο στο συμβόλαιο από 1/99 τοπογραφικό διάγραμμα των..... . Από το ανωτέρω συμβόλαιο αποδεικνύεται περίτρανα ότι το ακίνητο της .... ................... εκτείνονταν πριν τη διάνοιξη της οδού ......., βορείως αυτής και όχι κατά μήκος της και συνόρευε βόρεια με την ιδιοκτησία ....... και δυτικά με ιδιοκτησία ......, πρώην ...... και ότι μετά τη διάνοιξη της ανωτέρω οδού και την ως άνω μεταβίβαση περιορίσθηκε σε οικοπεδικό τμήμα κάτωθι αυτής, προφανώς επιφάνειας πολύ μικρότερης από αυτή του αρχικού τίτλου. Με την υπ’ αριθμόν 119/2000 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών, κατόπιν αιτήσεως του .... και της ............, βεβαιώθηκε ότι ανακλήθηκε αυτοδικαίως η αναγκαστική απαλλοτρίωση του ως άνω οικοπέδου εντός του 41 ΟΤ που κηρύχθηκε με τη 256312/2257/1973 απόφαση του Νομάρχη Αν. Αττικής για τη δημιουργία χώρου ανέγερσης εκκλησίας, σημειώνεται δε ότι προηγήθηκε και ο αποχαρακτηρισμός των λοιπών οικοπέδων του 41 ΟΤ με την υπ’ αριθμόν 9460/602/1993 απόφαση του ιδίου Νομάρχη κατόπιν αιτήσεως των ιδιοκτητών τους. Ακολούθως με το υπ’ αριθμόν 12504/29-4-2002 συμβόλαιο της συμβολαιογράφου Αθηνών ........... ...- ......., νομίμως μεταγραφέν στα Βιβλία Μεταγραφών του τέως Δήμου Κρωπίας στον τόμο 701 με αριθμό 255, όπως διορθώθηκε με την υπ’ αριθμόν 12719/18-3-2003 πράξη της ιδίας συμβολαιογράφου, νομίμως μεταγραφείσα στα αυτά βιβλία στον τόμο 714 με αριθμό 203, η ........................ μεταβίβασε το ποσοστό της εκ 50% επί του ως άνω ακινήτου στον αδελφό της ....... λόγω δωρεάς. Στο ως άνω μεταβιβαστικό συμβόλαιο το ακίνητο περιγράφεται αφενός σύμφωνα με το προρρηθέν τοπογραφικό διάγραμμα του ...... και αφετέρου με το από Απρίλιο 2002 τοπογραφικό διάγραμμα της .... (που αργότερα ορίσθηκε τεχνικός σύμβουλος στην παρούσα δίκη) , στο τελευταίο, όμως, υπάρχει ρητή έγγραφη σημείωση ότι αποτελεί σκαρίφημα και δεν συντάχθηκε βάσει τεχνικών προδιαγραφών. Ο .................... υπέβαλε δήλωση ιδιοκτησίας κατά την κτηματογράφηση της περιοχής και μετά την αποδοχή της προρρηθείσας ένστασής του ενώπιον της Δευτεροβάθμιας Επιτροπής το ακίνητό του αποτυπώθηκε στις πρώτες εγγραφές του Κτηματολογικού Γραφείου Κορωπίου ως γεωτεμάχιο με ΚΑΕΚ ...... εμβαδού 584,04 τμ με δικαιούχο τον ίδιο, συμπεριλαμβανομένης και της έκτασης που καταλάμβανε το ακίνητο του ................ κάτωθι της διανοιχθείσης οδού ......... Η εν λόγω πρώτη εγγραφή είναι ανακριβής, διότι έκταση 245,91 τ.μ. του ανωτέρω γεωτεμαχίου, όπως εμφαίνεται αυτή υπό στοιχεία 4-3-6-5-4 στο συντεταγμένο σύμφωνα με το Ελληνικό Γεωδαιτικό Σύστημα Αναφοράς (ΕΓΣΑ `87) από Ιούλιο 2007 τοπογραφικό διάγραμμα του μηχανικού ..............., με συντεταγμένες κορυφής 4 αυτού: X: 486366.139 - Υ: 4204013.559, κορυφής 3: X: 486379.385 - Υ: 4204012.818, κορυφής 6: X: 486379.468 - Υ: 4203994.494 και κορυφής 5: X: 486366.389 - Υ: 4203994. 510 ανήκει στην κυριότητα του ........................ Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τα προεκτεθέντα η εν λόγω έκταση εμπίπτει στον τίτλο κτήσης του ........... .και των δικαιοπαρόχων του και όχι των δικαιοπαρόχων του .......... και δη της ........ Οι τελευταίοι, μετά την ένταξη στο σχέδιο πόλης του αρχικού ακινήτου των 696 τμ, το διαχωρισμό του σε δύο τμήματα και την κατάληψη έκτασης 145,85 τμ από τη διανοιχθείσα οδό ... σύμφωνα με τη διενεργηθείσα τεχνική πραγματογνωμοσύνη, εκμεταλλευόμενοι την μη ύπαρξη περίφραξης, θέλησαν να παρουσιάσουν το ακίνητό τους ότι δεν τέμνεται από την ανωτέρω οδό, αλλά ότι βρίσκεται νοτίως και παράλληλα αυτής, καταλαμβάνοντας κατά τις αποτυπώσεις ..... και ........ και την έκταση των παρακείμενων δυτικά ακινήτων, ήτοι αυτού του ....., αλλά και πέραν αυτού του .......... (που αποτυπώθηκε με ΚΑΕΚ .. ...................) και εμφανίζοντάς το τελικά ότι είναι γωνιακό στη συμβολή των οδών................. και ......... . Η ανωτέρω κρίση του Δικαστηρίου περί του ιδιοκτησιακού καθεστώτος των επιδίκων επιβεβαιώνεται και από την επαρκώς αιτιολογημένη έκθεση πραγματογνωμοσύνης του δικαστικώς διορισθέντος πραγματογνώμονα αγρονόμου - τοπογράφου μηχανικού ..... . Ειδικότερα, στα τελικά συμπεράσματα αυτής ο πραγματογνώμονας αναφέρει πως «η ιδιοκτησία ....... και η ιδιοκτησία ........ δεν περιλαμβάνονται στον τίτλο του ........ και το αντίθετο», ενώ στις παρατηρήσεις από την μελέτη των τίτλων του τελευταίου (.......) ο εν λόγω πραγματογνώμονας διαπιστώνει πως κατά την διαδοχική αυτών σειρά έχει υπάρξει μετατόπιση του προσανατολισμού του περιλαμβανόμενου σε αυτούς γεωτεμαχίου, αναφέροντας χαρακτηριστικά πως «στον αρχικό τίτλο (5961/1956) η εν λόγω ιδιοκτησία του περιγράφεται αγρός ... με προσανατολισμό κατά την μεγαλύτερη διάστασή του στη διεύθυνση βορρά - νότου ... ενώ στο 63017/1994 συμβόλαιο προσαρτάται τοπογραφικό με προσανατολισμό κατά την μεγαλύτερη διάστασή του στην διεύθυνση ανατολή - δύση», ενώ συμπληρώνει πως «από την εφαρμογή του ……τοπογραφικού που προσαρτάται στο 12504/2002 συμβόλαιο ... προκύπτει διαφορά 103,80 τ.μ. στο εμβαδόν η οποία δεν δικαιολογείται».Στο αυτό συμπέρασμα καταλήγει και ο τεχνικός σύμβουλος ............., τοπογράφος μηχανικός, αναφέροντας χαρακτηριστικά στην από Μάιο 2007 τεχνική έκθεσή του ότι «οι ιδιοκτησίες ............ και ............ ............... δεν είναι όμορες σε καμία πλευρά τους, καθώς μεταξύ τους παρεμβάλλεται η ιδιοκτησία ....... ». Οσον αφορά δε την τεχνική έκθεση της ..... που καταλήγει σε διαφορετικό συμπέρασμα , είναι αναιτιολόγητη , αρκούμενη στο προρρηθέν πρόχειρο σκαρίφημα που συνέταξε η ίδια καθ΄υπόδειξη των εντολέων της, χωρίς να κάνει εφαρμογή τίτλων και τεχνικών προδιαγραφών και χωρίς να δικαιολογεί την αλλαγή προσαναντολισμού του ακινήτου του ..... . Ενόψει των παραπάνω αποδειχθέντων πραγματικών περιστατικών, ουδόλως μπορεί να γίνει λόγος για κτήση της κυριότητας εκ μέρους του ......... επί των ακινήτων του .... και ..............ούτε με τακτική ούτε έκτακτη χρησικτησία, πρωτίστως διότι δεν αποδείχθηκαν εμφανείς πράξεις φυσικής εξουσίασης επ’ αυτών εκ μέρους του με διάνοια κυρίου, παρά μόνο τοποθετήθηκε πρόχειρη περίφραξη περί το 2006 ενόψει της ανοιγείσας δίκης, η οποία, εξάλλου, άμεσα καταστράφηκε. Η από 29-1-2010 ένορκη βεβαίωση του .................... περί περίφραξης προ 35ετίας κρίνεται αναληθής διότι, όπως αναφέρθηκε ανωτέρω, η ίδια η .......... το 1993 δήλωσε εγγράφως ότι δεν είναι περιφραγμένο το ακίνητό της. Αντίθετα αποδείχθηκε πως ο ..., άσκησε επί του ανωτέρω περιγραφέντος τμήματος, που αποτυπώθηκε ως τμήμα του γεωτεμαχίου με ΚΑΕΚ .... ... , τις προαναφερθείσες πράξεις νομής χωρίς να ενοχληθεί από οιονδήποτε. Εξάλλου, ούτε οι άλλες προϋποθέσεις της τακτικής χρησικτησίας συντρέχουν, δηλ. η καλή πίστη κατά την κτήση της νομής και ο νόμιμος ή νομιζόμενος τίτλος, καθόσον τόσο ο ίδιος ο ......., όσο και οι άμεσοι δικαιοπάροχοί του, αφενός δεν απέκτησαν τη νομή των επίδικων τμημάτων, πολύ δε περισσότερο με καλή πίστη, επιπλέον ενεργώντας από μη συγγνωστή πλάνη παρουσίασαν το ακίνητό τους στο μεταβιβαστικό συμβόλαιο με διαφορετικό προσανατολισμό. Συνακόλουθα των ανωτέρω, ο ...... δεν απέκτησε κυριότητα επί του ανωτέρω περιγραφέντος τμήματος των 245,91 τμ, που ανήκει κατά κυριότητα στον ............. ......................., ούτε πολύ περισσότερο επί του παρακείμενου δυτικότερα γεωτεμαχίου με ΚΑΕΚ ................................. Στο αυτό συμπέρασμα καταλήγοντας και η εκκαλούμενη απόφαση ορθά εφήρμοσε το νόμο και εκτίμησε τις αποδείξεις και ως εκ τούτου θα πρέπει να απορριφθούν ως αβάσιμοι οι σχετικοί 1ος, 2ος και 3ος λόγοι της έφεσης. Τέλος, απορριπτέος κρίνεται και ο 5ος λόγος της έφεσης, με τον οποίο παραπονείται ο εκκαλών για εσφαλμένη επιδίκαση δικαστικών εξόδων, ως απαράδεκτος ένεκα της αοριστίας του, καθόσον δεν αναφέρει συγκεκριμένο σφάλμα κατά τον υπολογισμό τους (ΑΠ 957/2001, ΕφΑθ 3080/2010 αμφ. δημ. στη ΝΟΜΟΣ). 

Κατ΄ακολουθίαν των ανωτέρω πρέπει να απορριφθεί η έφεση στο σύνολό της, το δε παράβολο με αριθμό με αριθμό 13378237 ποσού 200 ευρώ για το παραδεκτό της έφεσης να εισαχθεί στο Δημόσιο Ταμείο κατ΄άρθρο 495 παρ. 4 του ΚΠολΔ, η οποία προστέθηκε με το Ν.4055/2012. Τέλος, λόγω της ήττας του εκκαλούντος θα πρέπει αυτός να καταδικασθεί στην πληρωμή των δικαστικών εξόδων των εφεσίβλητων του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας (άρθρα 176, 183 ΚΠολΔ σε συνδυασμό με 63 παρ. 1α, 68 παρ.1 και 69 παρ.1 του Ν.4194/2013), όπως ορίζεται ειδικότερα στο διατακτικό της απόφασης. ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ -ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων την με αρ. κατ. 658/2013 έφεση κατά της υπ’ αριθ. 2701/2012 οριστικής απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών. -ΔΕΧΕΤΑΙ τυπικά και 

ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ κατ’ ουσία την έφεση. -ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ τον εκκαλούντα στην πληρωμή των δικαστικών εξόδων των εφεσίβλητων του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας, τα οποία ορίζει σε εξακόσια (600) ευρώ.

-Και -ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την εισαγωγή στο Δημόσιο Ταμείο του παραβόλου με αριθμό 13378237 ποσού 200 ευρώ. ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίστηκε στην Αθήνα στις 8 Ιανουαρίου 2015 και δημοσιεύτηκε στο ακροατήριό του σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση χωρίς τους διαδίκους και τους πληρεξουσίους δικηγόρους τους στις 19 Φεβρουαρίου 2015. Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

Π.Β.