Σε περίπτωση ασκήσεως αγωγής αθλητή για καταβολή οφειλομένων.

626/2003 ΑΠ (331463)

(Α` ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΝΟΜΟΣ) Αθλητισμός. Καθορισμός αγώνων του πρωταθλήματος στους οποίους επιτρέπεται ..
η συμμετοχή αθλητών με αμοιβή. Σύσταση τμημάτων αμειβομένων αθλητών σε αθλητικά...

σωματεία. Μετατροπή αυτών σε αθλητικές ανώνυμες εταιρείες. Σε δίκη, της οποίας διάδικος ήταν το αθλητικό σωματείο, αυτή συνεχίζει χωρίς να διακόπτεται από την αθλητική Α.Ε. Σε περίπτωση ασκήσεως αγωγής αθλητή για καταβολή οφειλομένων αμοιβών παθητικά νομιμοποιείται το σωματείο ή η αθλητική Α.Ε. και όχι το τμήμα αμειβομένων αθλητών, το οποίο στερείται της ικανότητας διαδίκου. Αναιρείται η προσβαλλόμενη απόφαση, επειδή απέρριψε την αγωγή λόγω έλλειψης παθητικής νομιμοποίησης της Α.Α.Ε. (αναιρεί την 1919/2001 ΕφΘεσ/κης).

  

(Α` ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΝΟΜΟΣ) Π.Π. Αριθμός 626/2003 ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ Α΄ Πολιτικό Τμήμα

ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από τους Δικαστές: Πέτρο Κακκαλή, Αντιπρόεδρο Αρείου Πάγου, Σπυρίδωνα Γκιάφη, Ελευθέριο Τσακόπουλο, Νικόλαο Γεωργίλη και Αναστάσιο Πράσσο, Αρεοπαγίτες.

ΣΥΝΗΛΘΕ σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 13 Ιανουαρίου 2003, με την παρουσία και της Γραμματέως Κωνσταντίνας Ξηροτύρη, για να δικάσει μεταξύ:

Του αναιρεσείοντος:............ ο οποίος εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Δημήτριο Μόκκα.

Του αναιρεσιβλήτου:...........το οποίο εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Σπυρίδωνα Σπυρίδη.

Η ένδικη διαφορά έχει εισαχθεί με την από 12-2-1996 αγωγή του ήδη αναιρεσείοντος που κατατέθηκε στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης. Εκδόθηκαν οι αποφάσεις: 8202/1999 του ίδιου δικαστηρίου, με την οποία κηρύχθηκε αυτό αναρμόδιο προς εκδίκαση της αγωγής και παρέπεμψε αυτή στο Μονομελές Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης, 17636/2000, του Μονομελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης και 1919/2001 του Εφετείου Θεσσαλονίκης. Την αναίρεση της τελευταίας αποφάσεως ζητεί ο αναιρεσείων με την από 12-11-2001 αίτησή του. Κατά τη συζήτηση της αιτήσεως αυτής, που εκφωνήθηκε από το πινάκιο, οι διάδικοι παραστάθηκαν όπως σημειώνεται πιο πάνω. Ο Εισηγητής Αρεοπαγίτης Ελευθέριος Τσακόπουλος ανέγνωσε την από 30-12-2002 έκθεσή του, με την οποία εισηγήθηκε την αναίρεση της αποφάσεως. Ο πληρεξούσιος του αναιρεσείοντος ζήτησε την παραδοχή της αιτήσεως, ο πληρεξούσιος του αναιρεσιβλήτου την απόρριψή της και καθένας την καταδίκη του αντιδίκου στη δικαστική δαπάνη.

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Επειδή, κατά τη διάταξη του άρθρου 1 παρ. 1 του ν. 1958/1991 "με προεδρικό διάταγμα, που εκδίδεται ύστερα από πρόταση του αρμόδιου για θέματα αθλητισμού υπουργού, μετά από εισήγηση ή γνώμη της οικείας αθλητικής ομοσπονδίας, μπορεί να καθορίζεται ο κλάδος άθλησης και οι κατηγορίες των αγώνων πρωταθλημάτων αυτού, στη διεξαγωγή των οποίων επιτρέπεται η συμμετοχή αθλητών με αμοιβή". Κατά το άρθρο 2 παρ. 1 "όπου σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος ή των κατ` εξουσιοδότηση αυτού εκδιδομένων κανονιστικών πράξεων επιτρέπεται σε αθλητικά σωματεία η διατήρηση αθλητών με αμοιβή, τα σωματεία αυτά έχουν υποχρέωση να ιδρύσουν και οργανώσουν ειδικό, κατά περίπτωση, Τμήμα Αμειβομένων Αθλητών, σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος". Κατά το πρώτο εδάφιο της παραγράφου 3 του ίδιου άρθρου "τα Τμήματα Αμειβομένων Αθλητών απολαύουν οικονομικής και διαχειριστικής αυτοτέλειας, εν σχέσει με τα λοιπά ερασιτεχνικά τμήματα του αθλητικού σωματείου". Με το άρθρο 5 παρ. 1 του ίδιου νόμου παρασχέθηκε η εξουσιοδότηση προς έκδοση προεδρικού διατάγματος, για τη μετατροπή των Τμημάτων Αμειβομένων Αθλητών (ΤΑΑ) σε αθλητικές ανώνυμες εταιρίες (ΑΑΕ), οι οποίες, σύμφωνα με το επόμενο άρθρο 6 παρ. 2, από της συστάσεώς τους υποκαθίστανται στις υποχρεώσεις του αθλητικού σωματείου από τη δραστηριότητα του Τμήματος Αμειβομένων Αθλητών, όπως ειδικότερα ορίζεται στο άρθρο 16. Κατά την τελευταία αυτή διάταξη, "κάθε εταιρία με την ίδρυσή της υποκαθίσταται αυτοδικαίως και χωρίς οποιαδήποτε άλλη διατύπωση σε όλες τις ενοχικές υποχρεώσεις του αθλητικού σωματείου που την ίδρυσε, οι οποίες δημιουργήθηκαν από τη δραστηριότητα του αθλητικού τμήματος που περιήλθε στην εταιρία και προκύπτουν από τα επίσημα βιβλία του σωματείου, προς το Δημόσιο, κάθε νομικό πρόσωπο δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου και προς οιονδήποτε τρίτο. Δεν περιλαμβάνονται στην παραπάνω ρύθμιση οι ενοχικές υποχρεώσεις, που αφορούν στη δημιουργία αθλητικών εγκαταστάσεων. Εκκρεμείς δίκες, οι οποίες αφορούν στις προαναφερόμενες ενοχικές υποχρεώσεις, συνεχίζονται επ` ονόματι της εταιρίας, παθητικώς νομιμοποιούμενης, χωρίς να επέρχεται βίαιη διακοπή της δίκης". Σε ό,τι δε αφορά ειδικώς το άθλημα της καλαθοσφαίρισης, εκδόθηκε το π.δ. 207/1997, με το οποίο υποχρεώθηκαν όλα τα αθλητικά σωματεία, τα οποία διατηρούσαν Τμήματα Αμειβομένων Καλαθοσφαιριστών (ΤΑΚ), να προβούν στη μετατροπή αυτών σε Καλαθοσφαιρικές Ανώνυμες Εταιρίες (ΚΑΕ). Στα άρθρα 1 εδ. β΄ και 9 εδ. α΄ και β΄ του πιο πάνω διατάγματος επαναλήφθηκε η περί υποκαταστάσεως ρύθμιση του άρθρου 16 του ν. 1958/1991, ο οποίος εν τέλει, με εξαίρεση ελάχιστες διατάξεις του, καταργήθηκε με το άρθρο 139 του ν. 2725/1999. Στα άρθρα 64 και 73 του τελευταίου αυτού νόμου ενσωματώθηκε διευρυμένη ολόκληρη η ρύθμιση των άρθρων 6 και 16 του ν. 1958/1991. Από το συνδυασμό των πιο πάνω διατάξεων σαφώς συνάγεται ότι : α) Τα Τμήματα Αμειβομένων Αθλητών (ΤΑΑ) εξακολουθούν και μετά την ίδρυσή τους να υπάγονται στο νομικό πρόσωπο του αθλητικού σωματείου, στο οποίο ανήκουν, απολαμβάνοντας έναντι αυτού οικονομική και διαχειριστική αυτοτέλεια, χωρίς όμως να αποκτούν και αυτοτελή νομική προσωπικότητα. β) Από την ίδρυσή τους διαχειρίζονται χωριστά τα θέματα που έχουν σχέση με όλους τους αμειβόμενους αθλητές του σωματείου, ανεξάρτητα από το χρόνο κατά τον οποίο ενεγράφησαν στη δύναμή του. γ) Οι αθλητικές ανώνυμες εταιρίες υποκαθιστούν το αθλητικό σωματείο που τις ίδρυσε σε όλα τα δικαιώματα και τις ενοχικές του υποχρεώσεις έναντι τρίτων, οι οποίες είτε είχαν αναληφθεί, είτε δημιουργήθηκαν από τη λειτουργία του Τμήματος Αμειβομένων Αθλητών και προκύπτουν από τα επίσημα βιβλία τους, εκτός από εκείνες που αφορούν στη δημιουργία αθλητικών εγκαταστάσεων, για τις οποίες εξακολουθεί να παραμένει υπόχρεο το σωματείο, και δ) η παραπάνω υποκατάσταση είναι αυτοδίκαιη, καταλαμβάνει δε και τις εκκρεμείς δίκες, οι οποίες συνεχίζονται χωρίς διακοπή κατά της εταιρίας, η οποία μόνη νομιμοποιείται εφεξής να τις συνεχίσει. Εκ τούτων έπεται ότι η αγωγή που ασκείται από αμειβόμενο αθλητή, με την οποία ζητείται η επιδίκαση των αμοιβών που του οφείλει το αθλητικό σωματείο, δεν μπορεί να στραφεί κατά του οικείου Τμήματος Αμειβομένων Αθλητών (ΤΑΑ), καθόσον τούτο στερείται νομικής προσωπικότητας και, ως εκ τούτου, δεν έχει ούτε ικανότητα δικαίου, ούτε ικανότητα προς το δικολογείν, αλλά πρέπει να στραφεί υποχρεωτικά κατά του αθλητικού σωματείου. Μετά δε τη μετατροπή του οικείου Τμήματος Αμειβομένων Αθλητών σε αθλητική ανώνυμη εταιρία, η δίκη συνεχίζεται κατά της τελευταίας, η οποία και μόνο καλείται στη δίκη, άλλως η συζήτηση της αγωγής κηρύσσεται απαράδεκτη. Εν προκειμένω, το Εφετείο, με την προσβαλλόμενη απόφασή του απέρριψε την κατά το έτος 1996 ασκηθείσα αγωγή του αναιρεσείοντος για την επιδίκαση οφειλόμενων αμοιβών, με τη δικαιολογία ότι αυτή δεν νομιμοποιείται παθητικώς κατά του αναιρεσιβλήτου αθλητικού σωματείου, αλλά έπρεπε να στραφεί κατά του ΤΑΚ ΗΡΑΚΛΗΣ, το οποίο είχε συσταθεί και λειτουργούσε από του έτους 1991, ενώ, στη συνέχεια, η κλήση προς συζήτηση αυτής έπρεπε να απευθυνθεί κατά της ΚΑΕ ΗΡΑΚΛΗΣ, η οποία ιδρύθηκε μετά την έναρξη της ισχύος του π.δ. 207/1997, και υποκατέστησε σε όλες τις υποχρεώσεις του το Τμήμα Αμειβομένων Καλαθοσφαιριστών του αναιρεσιβλήτου, που λειτουργούσε μέχρι τότε. ΄Ετσι, η προσβαλλόμενη απόφαση, με το να απορρίψει την αγωγή, προϋποθέτοντας σιωπηρώς ότι από της ιδρύσεώς του και εφεξής, φορέας της πιο πάνω υποχρεώσεως ήταν μόνο το ΤΑΚ ΗΡΑΚΛΗΣ, καίτοι δέχεται ότι τούτο εστερείτο νομικής προσωπικότητας και άρα, δεν είχε ικανότητα δικαίου, παραβίασε την ουσιαστικού δικαίου διάταξη του άρθρου 2 παρ. 3 του ν. 1958/1991, γι` αυτό και πρέπει να αναιρεθεί, κατά τον βάσιμο από το άρθρο 559 αριθμ. 1 ΚΠολΔ πρώτο λόγο αναιρέσεως, ενώ με το να την απορρίψει ως παθητικώς ανομιμοποίητη έναντι του αναιρεσιβλήτου σωματείου, παρά το νόμο κήρυξε απαράδεκτο, εντεύθεν δε πρέπει να αναιρεθεί και για την αυτεπαγγέλτως από τον εισηγητή προταθείσα (ΚΠολΔ 562 παρ. 4) πλημμέλεια του άρθρου 559 αριθμ. 14 ΚΠολΔ. Μετά δε την αναίρεση της αποφάσεως, η υπόθεση θα παραπεμφθεί προς εκδίκαση στο ίδιο Δικαστήριο, που θα συγκροτηθεί όμως από άλλους δικαστές, εκτός από εκείνους που δίκασαν προηγουμένως (ΚΠολΔ 580 παρ. 3, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 31 του νόμου 2172/93).-

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Αναιρεί την υπ` αριθμόν 1919/2001 απόφαση του Εφετείου Θεσσαλονίκης.

Παραπέμπει την υπόθεση για περαιτέρω εκδίκαση στο ίδιο Δικαστήριο, το οποίο θα συγκροτηθεί από άλλους δικαστές, εκτός από εκείνους που εξέδωσαν την αναιρεθείσα απόφαση, και

Καταδικάζει τον αναιρεσίβλητο στη δικαστική δαπάνη του αναιρεσείοντος, την οποία ορίζει στο ποσό των χιλίων πεντακοσίων (1500) ευρώ.

Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα, στις 18 Μαρτίου 2003.

Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ



Δημοσιεύθηκε στο ακροατήριό του στις 16 Απριλίου 2003.

Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ