Ευθύνη ομορρύθμων εταίρων μετά τη λύση της εταιρείας. Λύση με καταγγελία. Πενταετής παραγραφή για την άσκηση αγωγής κατά εταίρου. Χρόνος ..
έναρξης παραγραφής. Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 22 ΕμπΝ, κατά την οποία οι ομόρρυθμοι εταίροι ομορρύθμου εταιρείας υπόκεινται μετά του νομικού προσώπου της εταιρείας αλληλεγγύως σε όλες τις έναντι τρίτων υποχρεώσεις της εταιρείας, σε συνδυασμό με το άρθρο 777 ΑΚ, προκύπτει ότι, και κατά το στάδιο της εκκαθάρισης, η ευθύνη της εταιρείας και των ομόρρυθμων εταίρων εξακολουθεί να υφίσταται και αυτοί ευθύνονται, σωρευτικά και εις ολόκληρον, έναντι των τρίτων δανειστών για τα εταιρικά χρέη. Κατά τη διάταξη του άρθρου 64 ΕμπΝ, η υπ’αυτής προβλεπόμενη παραγραφή κάθε αγωγής στρεφομένης κατά εταίρου λυθείσης εταιρείας είναι πενταετής και αρχίζει από την επομένη ημέρα της λύσεως της εταιρείας, εάν ο λόγος της λύσεως δεν υπόκειται στη διατύπωση της δημοσιεύσεως, άλλως από την ημέρα κατά την οποία συμπληρώθηκαν οι διατυπώσεις της δημοσιεύσεως.(Απόσπασμα)Αριθμός 18/2006
Εφετείο Θεσσαλονίκης
Πρόεδρος: Διανέλλος Διανελλάκης, Πρόεδρος Εφετών
Εισηγητής: Γεώργιος Κούτος, Εφέτης
Δικηγόροι: Σουλτάνα Χιονίδου - Ελένη Ξανθοπούλου-Τερζίδου
...Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 22 ΕμπΝ, κατά την οποία οι ομόρρυθμοι εταίροι ομορρύθμου εταιρείας υπόκεινται μετά του νομικού προσώπου της εταιρείας αλληλεγγύως (εις ολόκληρον) σε όλες τις έναντι τρίτων υποχρεώσεις της εταιρείας (ΑΚ 481, 482), που πηγάζουν είτε από δικαιοπραξία είτε από αδίκημα ή άλλο γενεσιουργό λόγο, σε συνδυασμό με το άρθρο 777 ΑΚ, προκύπτει ότι, και κατά το στάδιο της εκκαθάρισης, που ακολουθεί τη λύση της εταιρείας (ΕφΘεσ 1024/2002 ΔΕΕ 2002 713), η ευθύνη και της εταιρείας και των ομόρρυθμων εταίρων εξακολουθεί να υφίσταται και αυτοί ευθύνονται, σωρευτικά και εις ολόκληρον, έναντι των τρίτων δανειστών για τα εταιρικά χρέη (Βλ. ΑΠ 120/1998 ΝοΒ 47. 50, ΕφΑθ 4920/2000 ΕΕμπΔ 2003 64).
Με την εκκαλούμενη απόφαση, κατά το μέρος της που δεν προσβάλλεται με λόγο εφέσεως, έγιναν δεκτά τα ακόλουθα: Δυνάμει συμβάσεως πιστώσεως δι' ανοιχτού (αλληλόχρεου) λογαριασμού η Γενική Τράπεζα της Ελλάδος χορήγησε στην 1η εναγομένη, ομόρρυθμη εταιρία, η οποία βρίσκεται ήδη υπό εκκαθάριση, βιοτεχνικό δάνειο, συνολικού ύψους 10.000.000 δρχ., υπό την εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου. Την εν λόγω δανειακή σύμβαση συνυπέγραψε και ο ενάγων, ως εγγυητής, υπέρ της πιστούχου 1ης εναγομένης. Επειδή η πρωτοφειλέτιδα εταιρία δεν εξόφλησε το ποσό του δανείου, η δανείστρια Τράπεζα έκλεισε τον λογαριασμό, με κατάλοιπο 4.729.556 δρχ., και ζήτησε την κατάπτωση της εγγύησης του Ελληνικού Δημοσίου, οπότε και πιστώθηκε την 6.8.1992. Εν συνεχεία ο ενάγων-εγγυητής αναγκάστηκε, προς εξόφληση του ανωτέρω δανείου, να καταβάλει στο Ελληνικό Δημόσιο το συνολικό ποσό των 4.474.417 δρχ. ή 13.131,08 ευρώ, υποκατασταθείς έτσι, κατ' άρθρο 858 ΑΚ, στα δικαιώματα του δανειστή τον οποίο ικανοποίησε, και με βάση τα ανωτέρω το πρωτοβάθμιο δικαστήριο έκανε δεκτή την αγωγή, ως προς την 1η εναγομένη εταιρία, υποχρεώνοντας αυτήν να καταβάλει στον ενάγοντα το ανωτέρω καταβληθέν υπ' αυτού ποσό, με τον νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής. Όπως όμως αποδείχθηκε από τα εκατέρωθεν με επίκληση προσκομιζόμενα έγγραφα, και συνομολογείται άλλωστε, ο 2ος εναγόμενος και ήδη εφεσίβλητος είναι ομόρρυθμο μέλος της λυθείσης με καταγγελία το έτος 1991 και έκτοτε υπό εκκαθάριση τελούσας 1ης εναγομένης ομόρρυθμης εταιρείας. Επομένως, σύμφωνα με όσα εκτίθενται στη μείζονα σκέψη, ο 2ος εφεσίβλητος, ως ομόρρυθμο μέλος της 1ης, ευθύνεται και κατά το στάδιο τούτο της εκκαθαρίσεως, όπως και η 1η ομόρρυθμη εταιρία, ήτοι σωρευτικά και εις ολόκληρον έναντι του εκκαλούντος-ενάγοντος, για το ένδικο προς αυτόν εταιρικό χρέος. Επομένως, εσφαλμένα απορρίφθηκε η αγωγή από το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, ως προς τον 2ο εφεσίβλητο (ομόρρυθμο μέλος), ως παθητικώς ανομιμοποίητη, όπως βάσιμα παραπονείται περί τούτου ο εκκαλών με τον μοναδικό λόγο της έφεσής του.
Περαιτέρω, ο 2ος εφεσίβλητος, αποκρούοντας την έφεση, ισχυρίζεται ότι η 1η εφεσίβλητη ομόρρυθμη εταιρία λύθηκε, δια καταγγελίας, το έτος 1991, τελούσα έκτοτε υπό εκκαθάριση, και ότι έτσι η ένδικη αγωγική αξίωση κατ' αυτού, ως ομορρύθμου μέλους της εταιρείας, έχει υποπέσει στην 5ετή παραγραφή, που προβλέπεται υπό του άρθρου 64 ΕμπΝ.
Όπως προκύπτει από τη διάταξη του άρθρου 64 ΕμπΝ, η υπ' αυτής προβλεπόμενη 5ετής παραγραφή κάθε αγωγής στρεφομένης κατά εταίρου λυθείσης εταιρείας αρχίζει από την επομένη ημέρα της λύσεως της εταιρείας, εάν ο λόγος της λύσεως δεν υπόκειται στη διατύπωση της δημοσιεύσεως, άλλως από την ημέρα κατά την οποία συμπληρώθηκαν οι διατυπώσεις της δημοσιεύσεως. Εξάλλου, η ομόρρυθμη εταιρία λύεται, μεταξύ των άλλων, και δια καταγγελίας ενός ή περισσότερων εταίρων, απαιτείται δε η δήλωση της καταγγελίας αυτής να γίνει εγγράφως και να δημοσιευθεί στο Πρωτοδικείο της έδρας της εταιρείας (ΕμπΝ 46, 42, 43), σε περίπτωση δε που δεν δημοσιευθεί αυτή, η προβολή της λύσεως της εταιρείας τυγχάνει άκυρη (Βλ. ΕφΠατρ 159/1973 ΕΕΔ ΚΔ' 519).
Στην προκειμένη περίπτωση, η με το ανωτέρω περιεχόμενο προβαλλομένη ένσταση παραγραφής είναι απορριπτέα, προεχόντως λόγω αοριστίας, σύμφωνα με τα ανωτέρω αναφερθέντα, καθόσον δεν αναφέρεται (ούτε προκύπτει άλλωστε εκ των προσκομιζομένων στοιχείων της δικογραφίας), εάν έλαβε χώρα, σύμφωνα με τις ανωτέρω αναφερόμενες διατάξεις του ΕμπΝ, δημοσίευση της λύσεως της εν λόγω ομόρρυθμης εταιρείας και κατά ποία, συγκεκριμένα, ημεροχρονολογία ολοκληρώθηκαν οι διατυπώσεις της δημοσιεύσεως αυτής, προκειμένου εξ αυτών να κριθεί το βάσιμο της προβαλλομένης ενστάσεως.
Κατ' ακολουθίαν των ανωτέρω, εφόσον ο παραπάνω λόγος της εφέσεως κρίνεται βάσιμος, πρέπει να γίνει δεκτή η έφεση, να εξαφανισθεί εν μέρει η προσβαλλομένη απόφαση ως προς τον 2ο εφεσίβλητο-εναγόμενο, να κρατηθεί η υπόθεση στο Δικαστήριο τούτο και να δικασθεί κατ' ουσίαν (ΚΠολΔ 535 παρ. 1). Ακολούθως, και σύμφωνα με όσα ήδη εκτέθηκαν, πρέπει να γίνει δεκτή η ένδικη αγωγή και ως προς τον 2ο εναγόμενο ως ουσιαστικά βάσιμη, κατά τα αναφερόμενα στο διατακτικό...
FOGGS
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου