Σε σχέση προς την τοπική αρμοδιότητα του Δικαστηρίου το ΠΔ 34/1995
κωδικοποίηση διατάξεων νόμων περί εμπορικών μισθώσεων" δεν περιέχει
διάταξη, όπως για την υλική αρμοδιότητα (άρθρο 48), και έτσι αυτή
ρυθμίζεται από το άρθρο 29 ΚΠολΔ, κατά το οποίο υπάγονται στην
αποκλειστική αρμοδιότητα του Δικαστηρίου της τοποθεσίας στην οποία
βρίσκεται το ακίνητο, μεταξύ των άλλων "και διαφορές, από μίσθωση
ακινήτου ....". Η δωσιδικία αυτή είναι αποκλειστική και συνεπώς, δεν
επιτρέπεται σιωπηρή συμφωνία για παρέκταση  αρμοδιότητας,
είναι όμως, δυνατό, κατά τόπο αναρμόδιο Δικαστήριο να καταστεί αρμόδιο
με ρητή μόνο συμφωνία (άρθρο 42 παρ.1 ΚΠολΔ), η οποία είναι δυνατό να
γίνει είτε πριν από τη γέννηση της διαφοράς, είτε και μετά από αυτή,
ακόμα και με την ίδια τη μισθωτική σύμβαση (άρθρο 43 ΚΠολΔ, βλ. Χαρ.
Παπαδάκη "Σύστημα εμπορικών μισθώσεων", τόμος α' εκδ. 1996, αριθ. 1677
και 1678). Η έρευνα της αρμοδιότητας του Δικαστηρίου, επειδή αυτή
αποτελεί διαδικαστική προϋπόθεση της δίκης, εξετάζεται και
αυτεπαγγέλτως από το Δικαστήριο και προηγείται από την έρευνα
οποιασδήποτε δικονομικής και ουσιαστικής ένστασης, όπως και από την
έρευνα της νομιμότητας της αγωγή. Εξάλλου, το άρθρο 46 ΚΠολΔ, ορίζει
ότι, αν το Δικαστήριο δεν είναι κατά τόπον ή καθ' ύλην αρμόδιο,
αποφαίνεται γι' αυτό αυτεπαγγέλτως και προσδιορίζει το αρμόδιο
Δικαστήριο, στο οποίο και παραπέμπει την υπόθεση. Στην προκειμένη
περίπτωση, οι ενάγοντες εκθέτουν με την υπό κρίση αγωγής τους, όπως το
αίτημά της νομίμως περιορίσθηκε, τα ακόλουθα: Μετά τη διενέργεια
πλειοδοτικού διαγωνισμού, κατάρτισαν με την εναγόμενη Κοινότητα, δυνάμει
του από 1.7.1996 ιδιωτικού συμφωνητικό σύμβαση μισθώσεως ξενώνα που
βρίσκεται στην κοινότητα Σ. Γρ. Η διάρκεια της μίσθωσης ορίσθηκε
δεκαετής και το μίσθωμα συμφωνήθηκε στα αναφερόμενα στην αγωγή ποσά. Το
ετήσιο μίσθωμα από 1.6.2002 έως 31.5.2003 ανέρχεται στο ποσό των
8.946.382 δραχμών, το οποίο, όμως, δεν ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις
της καλής πίστεως και των συναλλακτικών ηθών και είναι υπέρογκο και
επαχθές για τους ενάγοντες, που στήριξαν κυρίως την κατάρτιση της
σύμβασης στη δέσμευση της εναγόμενης ότι οι εργασίες διάνοιξης,
κατασκευής και ασφαλτόστρωσης του επαρχιακού δρόμου Σ. θα ολοκληρωνόταν
μέχρι και τις αρχές του έτους 1997, δέσμευση η οποία δεν υλοποιήθηκε, με
συνέπεια να υπάρχει αδυναμία εκμετάλλευσης του ξενώνα από τους
ενάγοντες κατά τους χειμερινούς μήνες. Μετά από αυτά οι ενάγοντες ζητούν
να αναπροσαρμοσθεί το ετησίως καταβαλλόμενο μίσθωμα, σύμφωνα με τις
αρχές της καλής πίστης και των συναλλακτικών ηθών, για το ως άνω χρονικό
διάστημα στο ποσό των 5.050.000 δραχμών και για κάθε επόμενο έτος της
διάρκειας της μίσθωσης να αναπροσαρμόζεται αυτό τιμαριθμικώς.
Η υπόθεση αυτή αναρμοδίως κατά τόπον εισήχθη ενώπιον του Δικαστηρίου
τούτου. Ειδικότερα, έπρεπε να εισαχθεί ενώπιον του δικαστηρίου, στην
περιφέρεια του οποίου βρίσκεται το ακίνητο (άρθρο 29 ΚΠολΔ), δηλαδή του
Μονομελούς Πρωτοδικείου Γρεβενών, δεδομένου ότι λόγω της τοποθεσίας του
ακινήτου, υφίσταται σύνδεσμος για τη δημιουργία αποκλειστικής δωσιδικίας
προς διεξαγωγή της δίκης αυτής στον ανωτέρω τόπο, δεν επικαλούνται δε
οι διάδικοι ούτε από το μισθωτήριο συμβόλαιο, ή άλλο σχετικό έγγραφο
προκύπτει ρητή συμφωνία τους περί παρεκτάσεως της αρμοδιότητας. Η
παράσταση της εναγόμενης κοινότητας κατά τη συζήτηση στο ακροατήριο και η
μη προβολή εκ μέρους της ένστασης αναρμοδιότητας του παρόντος
Δικαστηρίου, δεν αρκεί, κατά τα αναφερόμενα στη μείζονα σκέψη, για να
καταστήσει αυτό αρμόδιο προς εκδίκαση της εν λόγω υπόθεσης. Πρέπει
λοιπόν σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 46 ΚΠολΔ, να κηρυχθεί αναρμόδιο
κατά τόπον το παρόν Δικαστήριο για την εκδίκαση της υπό κρίση αγωγής και
να παραπεμφθεί αυτή προς εκδίκαση στο αρμόδιο καθ' ύλην και κατά τόπον
Δικαστήριο, δηλαδή στο Μονομελούς Πρωτοδικείου Γρεβενών. Σημειώνεται
ότι, η απόφαση παραπομπής στο αρμόδιο Δικαστήριο είναι οριστική, γιατί
το Δικαστήριο αποξενώνεται οριστικά με αυτή από τη περαιτέρω εκδίκαση
της υπόθεση, που είχε εισαχθεί ενώπιόν του. Συνέπεια της άνω φύσης της
απόφασης παραπομπής είναι και η διάταξη περί δικαστικών εξόδων (βλ.
Βαθρακοκοίλη ο.π. άρθρ. 46,αριθ. 14,15 και 37, σελ. 305, 310 και τις
εκεί παραπομπές καθώς και την αντίθεση μη κρατούσα άποψη ότι η απόφαση
δεν είναι οριστική και δεν επιδικάζονται δικαστικά έξοδα). Στην παρούσα
υπόθεση τα δικαστικά έξοδα πρέπει να συμψηφισθούν μεταξύ των διαδίκων,
λόγω εύλογης, κατά την κρίση του Δικαστηρίου, αμφιβολίας για την έκβαση
της δίκης (βλ. άρθρο 179 ΚΠολΔ) |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου