Αριθμός 14160/2014
(Αριθμός έκθεσης κατάθεσης αγωγής 10833/2012)
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
ΤΑΚΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από τη Δικαστή Μαρία Δημητρίου,
Πρωτοδίκη, την οποία όρισε ο Πρόεδρος του Τριμελούς Συμβουλίου
Διεύθυνσης του Πρωτοδικείου και από τη Γραμματέα Ασημένια Τάτση.
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕ δημόσια, στο ακροατήριό του, στη
Θεσσαλονίκη, στις 16 Δεκεμβρίου 2013, για να δικάσει την με αριθμό
έκθεσης κατάθεσης 10833/2012 αγωγή μεταξύ :
ΤΩΝ ΕΝΑΓΟΥΣΩΝ : 1) …, κατοίκου …, 2) …, κατοίκου
…, Αττικής, που παραστάθηκαν δια της πληρεξουσίας τους δικηγόρου
Φωτεινής Ευσταθίου (ΑΜ ΔΣΑ 13078), η οποία κατέθεσε προτάσεις.
ΤΗΣ ΕΝΑΓΟΜΕΝΗΣ : …, κατοίκου Θεσσαλονίκης, που
παραστάθηκε μετά των πληρεξουσίων δικηγόρων της Μιχαήλ Τοπαλίδη (ΑΜ
3342) και Αικατερίνης Φ. Γκράτζιου (ΑΜ 5913), οι οποίοι κατέθεσαν
προτάσεις. Συμπαραστάθηκε και η ασκούμενη δικηγόρος … .
Οι ενάγουσες κατέθεσαν στο Δικαστήριο αυτό την
από 27.3.2012 αγωγή (με αριθμ. έκθ. κατάθ. 10833/2012), για την οποία
ορίσθηκε μετ' αναβολή δικάσιμος η παραπάνω αναφερόμενη.
Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης οι πληρεξούσιοι
δικηγόροι των διαδίκων ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα
πρακτικά και στις έγγραφες προτάσεις τους.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Στην αποκλειστική δωσιδικία του άρθρου 29 του
ΚΠολΔ, υπάγονται : α) Αγωγές που αφορούν στην προστασία εμπράγματων
δικαιωμάτων (ΑΚ 973) σε ακίνητα, ανεξάρτητα από τη μορφή ένδικης
προστασίας (καταψήφιση, αναγνώριση, διάπλαση) ή τη σώρευση επικουρικού
αιτήματος αποζημιώσεως. Τέτοιες είναι λ.χ. η διεκδικητική, η αρνητική, η
πουβλικιανή, οι καθοριστικές του περιεχομένου της κυριότητας αγωγές (ΑΚ
1003), η αγωγή της αναγνωρίσεως τινός ως συγκυρίου, οι αγωγές
καθορισμού του ποσοστού συγκυριότητας οριζόντιας ιδιοκτησίας, οι αγωγές
προστασίας των δουλειών, κλπ, β) αγωγές που αφορούν ακίνητα και έχουν ως
αντικείμενο την προστασία του νομέα ή οιονεί νομέα σε περίπτωση
αποβολής ή διατάραξης (ΑΚ 987, 989, 996, 998) ή την έναντι τρίτων
προστασία του κατόχου (ΑΚ 997), καθώς και η με βάσει το 904 ΑΚ αγωγή
απόδοσης της νομής. Γ) οι μικτές αγωγές διανομής κοινού πράγματος (ΑΚ
799, 1113) και κανονισμού ορίου (ΑΚ 1020), δ) οι αγωγές που απορρέουν
μεν από ενοχικό δικαίωμα, στρέφονται όμως όχι κατά του οφειλέτη, αλλά
εναντίον οποιουδήποτε κατόχου του επίμαχου πράγματος (αρθ. 599 ΙΙ, 819,
825 ΙΙ, 913 ΑΚ) καθώς και μεταξύ άλλων, ε) οι αγωγές που αφορούν
ενοχικές αξιώσεις από μίσθωση ακινήτου, όπως λ.χ. αποδόσεως μισθίου,
καταβολής μισθωμάτων κατ' άρθρο 574 ΑΚ, ή αποζημιώσεως χρήσεως κατ'
άρθρο 601 ΑΚ, αποζημιώσεως λόγω φθορών, ή από δικαίωμα συνδεόμενο με την
εκμετάλλευση ακινήτου ή από επίμορτη αγροληψία. (ΕρμΚΠολΔ, Κεραμέας,
Κονδύλης, έκδ. 2000, Νίκας, υπ' αρθ. 29 σελ. 71,72). Η δωσιδικία αυτή
είναι αποκλειστική και συνεπώς, δεν επιτρέπεται σιωπηρή συμφωνία για
παρέκταση 
αρμοδιότητας,
είναι όμως, δυνατό, κατά τόπο αναρμόδιο Δικαστήριο να καταστεί αρμόδιο
με ρητή μόνο συμφωνία (άρθρα 42 παρ.1 και 44 ΚΠολΔ) - εφόσον πρόκειται
για διαφορά για την οποία ισχύει ειδική αποκλειστική αρμοδιότητα του
άρθρου 29 ΚΠολΔ, κατ’ άρθ. 42 παρ.1 τελ. εδ. ΚΠολΔ - η οποία είναι
δυνατό να γίνει είτε πριν από τη γέννηση της διαφοράς, είτε και μετά από
αυτή, (ακόμα και με την ίδια τη μισθωτική σύμβαση) (βλ. άρθρο 43 ΚΠολΔ,
βλ. Χαρ. Παπαδάκη "Σύστημα εμπορικών μισθώσεων", τόμος α` εκδ. 1996,
αριθ. 1677 και 1678). Η έρευνα της αρμοδιότητας του Δικαστηρίου, επειδή
αυτή αποτελεί διαδικαστική προϋπόθεση διεξαγωγής της δίκης, εξετάζεται
και αυτεπαγγέλτως από το Δικαστήριο και προηγείται από την έρευνα
οποιασδήποτε δικονομικής και ουσιαστικής ένστασης, όπως και από την
έρευνα της νομιμότητας της αγωγής. (ΑΠ 1392/1987 ΕΕΝ 1988 751, ΑΠ
784/1971 ΝοΒ 20 485). Εξάλλου, το άρθρο 46 ΚΠολΔ, ορίζει ότι, αν το
Δικαστήριο δεν είναι κατά τόπο ή καθ` ύλην αρμόδιο, αποφαίνεται γι` αυτό
αυτεπαγγέλτως και προσδιορίζει το αρμόδιο Δικαστήριο, στο οποίο και
παραπέμπει την υπόθεση.
Στην προκειμένη περίπτωση, οι ενάγουσες με την
κρινόμενη αγωγή, όπως αυτή παραδεκτά περιορίστηκε με δήλωση της
πληρεξουσίας δικηγόρου τους που καταχωρήθηκε στα πρακτικά, εκθέτουν ότι
απέκτησαν με παράγωγο τρόπο κατά τα ειδικότερα αναφερόμενα στο
δικόγραφο, τόσο οι ίδιες, όσο και η εναγομένη κατ' ιδανικά μέρη και δη
κατά το 1/3 η καθεμία, και κατέστησαν έτσι συγκυρίες εξ αδιαιρέτου μίας
οικοδομής, η οποία δεν έχει υπαχθεί στις διατάξεις περί οριζοντίου
ιδιοκτησίας και η οποία βρίσκεται στην …, Ότι η εναγομένη έχει
αποκλείσει τους υπόλοιπους κοινωνούς (ενάγουσες) από τη χρήση ενός
διαμερίσματος δευτέρου ορόφου της ως άνω οικοδομής, όπως αναλυτικά
περιγράφεται κατά θέση, όρια και έκταση σε αυτή και αρνείται να
συμμετάσχει στις κοινές δαπάνες για τη συντήρηση, διοίκηση και
χρησιμοποίηση του. Ότι ειδικότερα η εναγομένη από το χρόνο θανάτου της
μητέρας της, την 26-12-2000, κατέλαβε το διαμέρισμα αυτό και το
παρακρατεί έκτοτε παράνομα, κάνοντας αποκλειστική χρήση αυτού,
αντιποιούμενη τη συννομή των υπόλοιπων κοινωνών κατά τα 2/3 εξ
αδιαιρέτου του διαμερίσματος, αμφισβητώντας την συγκυριότητα τους και
αποβάλλοντας τους από τη νομή, στερώντας τους έτσι την χρήση και την
κάρπωση του. Με βάση τα παραπάνω και αφού εκθέτουν αναλυτικά και τις
προηγούμενες δικαστικές ενέργειες τους, ζητούν α) να υποχρεωθεί η
εναγομένη να άρει τον αποκλεισμό της χρήσης του διαμερίσματος αυτού και
να παραλείπει στο μέλλον την προσβολή του δικαιώματος τους για χρήση, β)
να απειληθεί κατά της εναγομένης κατ' άρθρο 947 του ΚΠολΔ χρηματική
ποινή ύψους πενήντα χιλιάδων ευρώ (50.000,00 €) και προσωπική κράτηση
διαρκείας ενός (1) έτους, για κάθε περίπτωση που αυτή στο μέλλον δεν θα
ανεχθεί να ασκούν το δικαίωμα της χρήσης και θα παραβεί την υποχρέωσή
της να παραλείπει να προσβάλλει το δικαίωμά τους στο ως άνω διαμέρισμα,
γ) να υποχρεωθεί η εναγομένη να καταβάλει ως αποζημίωση χρήσεως για την
ωφέλεια του ως άνω διαμερίσματος που μόνη αυτή καρπώθηκε εις βάρος τους,
για τα χρονικά διαστήματα από 27.12.2005 έως 6.7.2008 και από 6.7.2008
έως 26.02.2011, τα εις την αγωγή αναφερόμενα ποσά, όπως αυτά εντέλει
διαμορφώθηκαν και με την προσθήκη - αντίκρουση, μετά τον ως άνω
περιορισμό, για την καθεμία ενάγουσα χωριστά, και συνολικά το ποσό των
16.311,83 ευρώ, με το νόμιμο τόκο από την πρώτη (δήλη) ημέρα κάθε μήνα
στο οποίο αντιστοιχεί κάθε επιμέρους ποσό, άλλως από τη λήξη κάθε έτους
της ως άνω χρονικής περιόδου, δηλαδή από 27.12. 2005 μέχρι 26.02.2011,
που κατέστησαν ληξιπρόθεσμες και απαιτητές οι ως άνω απαιτήσεις τους, ως
αποζημίωση χρήσεως του διαμερίσματος, κατά τα ειδικότερα στην αγωγή
εκτιθέμενα, άλλως με το νόμιμο τόκο υπερημερίας από της επιδόσεως της
αγωγής μέχρι εξοφλήσεως, δ) Να υποχρεωθεί η εναγομένη να καταβάλει το
ποσό των ευρώ 1.833,00 για το μερίδιό της, στις δαπάνες που έγιναν και
δη να καταβάλει σε κάθε μία από τις ενάγουσες, το ποσό των ευρώ
εννιακοσίων δέκα έξι και πενήντα λεπτών (1 .833.00 : 2) = (916,50) με το
νόμιμο τόκο από την όχληση της εναγομένης, ήτοι από 14.03.2011, άλλως
από την επίδοση της αγωγής μέχρι εξοφλήσεως. Ζητούν, επίσης να κηρυχτεί
η απόφαση προσωρινά εκτελεστή και να καταδικαστεί η εναγομένη στα
δικαστικά τους έξοδα. Με αυτό το περιεχόμενο και αιτήματα η υπόθεση αυτή
αναρμοδίως κατά τόπον εισήχθη ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου.
Ειδικότερα, έπρεπε να εισαχθεί ενώπιον του δικαστηρίου, στην περιφέρεια
του οποίου βρίσκεται το ακίνητο (άρθρο 29 ΚΠολΔ), δηλαδή του Μονομελούς
Πρωτοδικείου Αθηνών, δεδομένου ότι λόγω της τοποθεσίας του ακινήτου,
υφίσταται αναγκαίος σύνδεσμος για τη δημιουργία αποκλειστικής δωσιδικίας
προς διεξαγωγή της δίκης αυτής στον ανωτέρω τόπο, δεν επικαλούνται δε
οι διάδικοι, ούτε από άλλο σχετικό έγγραφο της δικογραφίας προκύπτει
ρητή συμφωνία τους περί παρεκτάσεως της αρμοδιότητας του παρόντος
δικαστηρίου. Η παράσταση της εναγόμενης κατά τη συζήτηση της υπόθεσης
στο ακροατήριο και η μη προβολή εκ μέρους της ένστασης τοπικής
αναρμοδιότητας του παρόντος Δικαστηρίου, δεν αρκεί, κατά τα αναφερόμενα
στη μείζονα σκέψη, για να καταστήσει αυτό αρμόδιο προς εκδίκαση της εν
λόγω υπόθεσης. Εξάλλου, οι διαφορές μεταξύ συννομέων ή συγκατόχων ως
προς τα όρια της προσήκουσας σε καθένα χρήσης του κοινού πράγματος,
δηλαδή οι διαφορές με τη μορφή των διαταράξεων μεταξύ συννομέων ή
συγκατόχων, επιλύονται με βάση την (εσωτερική) έννομη σχέση της
κοινωνίας (ΑΚ 994.2), για την οποία και πάλι ιδρύεται αποκλειστική
αρμοδιότητα του άρθρου 29 ΚΠολΔ (βλ. ΜονΠρωτ Κεφ. 236/2012 Δημ. Νόμος).
Το ίδιο ισχύει και για τις διαφορές από τη συγκυριότητα (αρθ. 1113 ΑΚ),
οι οποίες υπάγονται κατ' άρθρο 29 ΚΠολΔ στο τόπο της τοποθεσίας του
ακινήτου, κατά τα αναφερόμενα στην ανωτέρω νομική σκέψη. Σημειωτέον ότι
στην ένδικη υπόθεση διεκδικεί αναλογικής εφαρμογής και το άρθρο 601 του
ΑΚ, περί αποζημίωσης χρήσης, για όσο χρόνο παρακρατείται το ακίνητο από
τον συγκοινωνό, άρα και πάλι η αρμοδιότητα κρίνεται από το άρθρο 29
ΚΠολΔ. Αλλά και από τη φύση της υπόθεσης (αν π.χ. υπήρχε ή όχι
δυνατότητα χρήσης του ακινήτου, λόγω και του μεγάλου σεισμού των Αθηνών,
ενόψει σχετικών ισχυρισμών της εναγομένης) καθώς και από το
επικαλούμενο από τις ενάγουσες δικαίωμα αποζημιώσεως λόγω αδικοπραξίας
από τον κοινωνό που κάνει παράνομη και αυθαίρετη χρήση του κοινού
πράγματος αποστερώντας τους άλλους συγκοινωνούς από τη χρήση αυτού και
την απόλαυση των ωφελειών του (κατ' αρθ. 786, 787, 961, 962, 297, 298,
914 ΑΚ), η οποία αποδοτέα ωφέλεια, αν πρόκειται για αστικό ακίνητο,
ισοδυναμεί με τη μισθωτική αξία που είχε η μερίδα του κοινωνού που δεν
έκανε χρήση αυτού, κατά το χρόνο της αποκλειστικής χρήσεως του και δη
συνίσταται στο μίσθωμα που αναλογεί στη μερίδα αυτού και που θα
αποκόμιζε ο ίδιος με πιθανότητα κατά την συνήθη πορεία των πραγμάτων από
τη συνεκμετάλλευση του κοινού ακινήτου, δηλαδή ισούται με την αναλογία
του δυνάμενου εκάστοτε να πραγματοποιηθεί ελευθέρως μισθώματος, οδηγεί
και πάλι στην τοπική αρμοδιότητα των δικαστηρίων της Αθήνας, κατ' άρθρο
35 ΚΠολΔ, ως ειδική συντρέχουσα του τόπου τέλεσης της αδικοπραξίας. Όταν
λοιπόν συντρέχουν η ειδική συντρέχουσα του τόπου τέλεσης της
αδικοπραξίας και η ειδική αποκλειστική του τόπου, όπου κείται το ακίνητο
(αρθ. 35 και 29 ΚΠολΔ), και υποδεικνύουν ως αρμόδια τα δικαστήρια των
Αθηνών, παραμερίζεται τότε η γενική δωσιδικία της κατοικίας του
εναγομένου του άρθρου 22 ΚΠολΔ (και άρα παραμερίζονται τα δικαστήρια της
Θεσσαλονίκης), όπου ρητά προβλέπει το εν λόγω άρθρο στο ‘εκτός αν ο
νόμος ορίζει άλλως’, ότι υποχωρεί προ της ειδικής αποκλειστικής
δωσιδικίας του άρθρου 29 ΚΠολΔ, που είναι μία από τις περιπτώσεις που ο
νόμος ορίζει άλλως. Τότε δεν ισχύει το δικαίωμα επιλογής του ενάγοντος
κατ' άρθρο 41 ΚΠολΔ, εφόσον δεν υπήρξε ρητή συμφωνία περί παρεκτάσεως
κατά το άρθρο 42 παρ.1 ΚΠολΔ, ενώ και η σιωπηρή συμφωνία του άρθρου 42
παρ.2 ΚΠολΔ, όταν δηλαδή ο εναγόμενος παρίσταται στο δικαστήριο και δεν
αντιδρά, προτείνοντας έγκαιρα την ένσταση αναρμοδιότητας, εφαρμόζεται
μόνον στις περιπτώσεις για τις οποίες δεν ιδρύεται αποκλειστική
αρμοδιότητα. Πρέπει λοιπόν σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 46 ΚΠολΔ, να
κηρυχθεί αναρμόδιο κατά τόπον το παρόν Δικαστήριο για την εκδίκαση της
υπό κρίση αγωγής και να παραπεμφθεί αυτή προς εκδίκαση στο αρμόδιο καθ`
ύλην και κατά τόπον Δικαστήριο, δηλαδή στο Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών.
Σημειώνεται ότι, η απόφαση παραπομπής στο αρμόδιο Δικαστήριο είναι
οριστική, δυνάμενη να προσβληθεί με έφεση (αρθ. 513 παρ.1 περ. α΄
ΚΠολΔ), γιατί το Δικαστήριο αποξενώνεται οριστικά με αυτή από τη
περαιτέρω εκδίκαση της υπόθεσης, που είχε εισαχθεί ενώπιον του. Συνέπεια
της άνω φύσης της απόφασης παραπομπής είναι και η διάταξη περί
δικαστικών εξόδων, κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό (βλ.
Βαθρακοκοίλη ο.π. αρθρ. 46, αριθ. 14, 15 και 37, σελ. 305, 310 και τις
εκεί παραπομπές καθώς και την αντίθετη μη κρατούσα άποψη ότι η απόφαση
δεν είναι οριστική και δεν επιδικάζονται δικαστικά έξοδα).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων.
ΚΗΡΥΣΣΕΙ το παρόν δικαστήριο κατά τόπο αναρμόδιο να δικάσει την υπόθεση.
ΠΑΡΑΠΕΜΠΕΙ κατόπιν αυτεπαγγέλτου ελέγχου την
αγωγή με αριθμ. κατάθ. 10833/2012, στο Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών, ως
κατά τόπο αρμόδιο να τη δικάσει.
ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ τις ενάγουσες στην καταβολή των
δικαστικών εξόδων της εναγομένης, τα οποία καθορίζει στο ποσό των
τετρακοσίων ευρώ ( 400,00 €).
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στη Θεσσαλονίκη, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο, στις 31 Ιουλίου 2014.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου