Τρίτη 10 Μαρτίου 2015

ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ:Παράβαση ασφαλιστικού βάρους Εξαίρεση Ασφαλιστικής Κάλυψης Κ4/585/87 άρθρ. 25παρ.6 Οδήγηση άνευ της κατά νόμο άδειας οδήγησης (1) Παρεμπίπτουσα Αγωγή Ασφαλιστού – Απορριπτέα Στο ασφαλιστήριο συμβόλαιο που αφορά την ένδικη ασφάλιση της ζημιογόνου δίκυκλης μοτοσικλέτας, έχει περιληφθεί ως γενικός όρος, ότι ..Απόφ. Εφ.Αθ.2220/2005


 

Παράβαση ασφαλιστικού βάρους
Εξαίρεση Ασφαλιστικής Κάλυψης
Κ4/585/87 άρθρ. 25παρ.6
Οδήγηση άνευ της κατά νόμο άδειας οδήγησης (1)
Παρεμπίπτουσα Αγωγή Ασφαλιστού – Απορριπτέα
Στο ασφαλιστήριο συμβόλαιο που αφορά την ένδικη ασφάλιση της ζημιογόνου..

δίκυκλης μοτοσικλέτας, έχει περιληφθεί ως γενικός όρος, ότι η ασφαλιστική σύμβαση
διέπεται από τους ενιαίους όρους της ασφαλίσεως που προβλέπονται από την
Κ4/585/1978 υπουργική απόφαση με αναφορά στο ΦΕΚ 795/8-4-78 και έτσι με τη
ρητή αυτή παραπομπή, κατέστη περιεχόμενο της συμβάσεως και αποτελεί συνεπώς
συμβατικό όρο, στις μεταξύ των συμβαλλομένων σχέσεις το άρθρο 25 παρ. 6 της
αποφάσεως αυτής. Ετσι σύμφωνα με αυτό, αποκλείονται της ασφαλίσεως ζημίες, οι
οποίες προξενούνται από οδηγό, ο οποίος δεν έχει την από το νόμο και για την
κατηγορία του οχήματος το οποίο οδηγεί, προβλεπόμενη άδεια οδηγήσεως.
Απορρίπτεται η παρεμπίπτουσα αγωγή της ασφαλιστικής εταιρίας κατά του οδηγού
και του ασφαλισμένου της, για έλλειψη αδείας ικανότητος οδηγήσεως δίκυκλης
μοτοσικλέτας, γιατί ο υπαίτιος οδηγός είχε ικανότητα οδηγήσεως μοτοποδηλάτου
και διαπιστώθηκε ότι αυτός ήτο ικανός οδηγήσεως μοτοσικλέτας, εφόσον κατ'
εφαρμογή των άρθρων 173 και 200 Α.Κ. τα συμβαλλόμενα μέρη, ασφαλιστής -
ασφαλισμένος, αποβλέπουν στην ασφαλιστικώς διαπιστωθείσα ικανότητα
οδηγήσεως και ο παρεμπιπτόντως εναγόμενος, υπαίτιος οδηγός, κατείχε κατά το
χρόνο του ενδίκου ατυχήματος την κατά νόμο και κατά περίπτωση άδεια οδηγήσεως
μοτοσικλετών.
Εκτροπή Μοτοσυκλέτας
στο αντίθετο ρεύμα
και πρόσκρουση επί τοιχείου και πεζού
Αποκλειστική υπαιτιότητα οδηγού μοτοσυκλέτους ο οποίος, λόγω μεγάλης
ταχύτητας, απώλεσε τον έλεγχο αυτής και διασχίσας διαγωνίως το ρεύμα
κυκλοφορίας στο οποίο εκινείτο, εισήλθε στο αντίθετο ρεύμα προσκρούσας τελικώς
σε τοιχείο πέραν του οδοστρώματος και εν συνεχεία σε παρευρισκόμενο εντός
χωμάτεινου ερείσματος πεζό.
Αποζημίωση επί Μονίμου Αναπηρίας
Σπληνεκτομή (2)
Λόγω της σπληνεκτομής, δημιουργήθηκε η ανάγκη να εξαχθούν όλα τα όργανα της
κοιλίας του παθόντος, και να υποβληθούν σε πλύση με αποτέλεσμα, να παρουσιάζει
μέχρι και σήμερα προβλήματα δυσπεψίας και κοιλιακού άλγους καθώς επίσης του
απαγορεύεται η ανύψωση οποιουδήποτε βάρους λόγω υφισταμένου φόβου για τη
δημιουργία κήλη.
Επίσης, συνεπεία της σπληνεκτομής ο παθών – ενάγων έπρεπε να εμβολιασθεί έναντι
πνευμονιόκοκκου, μηνιγγιτιδόκοκκου και γρίπης καθώς επίσης έπρεπε, για αρκετά
μεγάλο χρονικό διάστημα μετά την επέμβαση, να ακολουθήσει φαρμακευτική αγωγή
με αντιβιοτικά και να βρίσκεται υπό συνεχή ιατρική παρακολούθηση.
Page 2
Ηθική Βλάβη 29.000 ευρώ
Απόφ. Εφ.Αθ.2220/2005
Πρόεδρος: Ιωάννης Πρέκας
Εισηγήτρια: Δέσποινα Ασλανόγλου
Δικηγόροι: Στέλλα Λυγιδάκη-Αποστολάκη - Αριστείδης Σαφάρης -
Βασίλειος Γεωργίου
Παρατηρήσεις - Σχόλια
1) Ορισμένες φορές η νομολογία μας δέχεται ότι δεν υπάρχει ασφαλιστική κάλυψη
για τις ζημίες που προκαλεί ο οδηγός του ασφαλισμένου οχήματος, ο οποίος κατά το
χρόνο του ατυχήματος, δεν είχε την απαιτούμενη άδεια ικανότητας οδήγησης, για την
κατηγορία του οχήματος που οδηγεί. Φρονούμε ότι θα πρέπει να ερευνάται η ύπαρξη
αιτιώδους συναφείας μεταξύ της παραβάσεως του ασφαλιστικού βάρους και της
ζημίας. (Βλ.σχετικώς Μον.Πρ.Ροδ. 44/2000 ΣΕΣυγκΔ 2001/544, Εφ.Δωδ. 236/2001
ΣΕΣυγκΔ 2001/552, Μον.Πρ.Αθ. 150/2003 ΣΕΣυγκΔ 2003/573 Εφ.Αθ. 2417/2002
ΣΕΣυγκΔ 2002/616).
Είναι δε αδιάφορο εάν ο οδηγός του ζημιογόνου αυτοκινήτου είχε την απαιτουμένη
εμπειρία για οδήγηση του οχήματος αυτού, για το οποίο απαιτείται άδεια οδήγησης
διαφορετική από αυτή που κατείχε, (π.χ. κατηγορίας Γ αντί Ε), ή αν το ατύχημα
οφείλονταν σε απλή παράβαση του ΚΟΚ, που μπορούσε να διαπράξει οιοσδήποτε
οδηγός οχήματος, είτε είχε την προβλεπόμενη από το νόμο και για την κατηγορία του
οχήματος άδεια οδήγησης, είχε είχε για κατώτερη κατηγορία οχήματος
(Εφ.Αθ.1751/1999 ΣΕΣυγκΔ 2001/67).
Κατά τη σύναψη της ασφαλιστικής σύμβασης δεν συνάγεται ότι ο κύριος του
ζημιογόνου οχήματος, εγνώριζε και απεδέχετο ως δήθεν συνομολογηθέντα τον
ειδικό όρο περί αποκλεισμού της ευθύνης του ασφαλιτού σε περίπτωση κατά την
οποία ο οδηγός θα εστερείτο της προβλεπόμενης σχετικής άδειας οδηγήσεως, πολύ δε
περισσότερο δεν συνάγεται συνομολόγηση τέτοιου όρου, αφού πουθενά στην
σύμβαση δεν γίνεται σαφής και ακριβής μνεία περί τούτου. Εφ.ΑΘ. 393/1999
ΣΕΣυγκΔ 2002/106.
Ο απαλλακτικός όρος του άρθρου 25 παρ.6 της Κ4/585/78, έτσι όπως είναι
διατυπωμένος, είναι ασαφής ως προς το ζήτημα πότε ο οδηγός θεωρείται ότι δεν έχει
την προβλεπόμενη άδεια οδηγήσεως, ερμηνευόμενος δε με βάση τα άρθρα 173 και
200 ΑΚ, όπως απαιτεί η καλή πίστη, αφού ληφθούν υπόψη και τα συναλλακτικά ήθη,
πρέπει να γίνει δεκτό ότι αποβλέπει κυρίως στο εάν ο οδηγός είναι ικανός για την
οδήγηση του ασφαλισμένου αυτοκινήτου και όχι στην τυχόν έλλειψη τυπικών
στοιχείων (ΑΠ 536/88 ΕΣυγκΔ 1989/442, ΑΠ 88/1984 ΝοΒ 33.240,
Μον.Πρ.Αιγ.103/1999 ΣΕΣυγκΔ 2001/621 ).
Αμφισβήτηση υπάρχουσας ασφαλιστικής κάλυψης ελλείψει δήθεν άδειας ικανότητας
οδηγού. Όμως η ασφαλιστική κάλυψη καταρτίζεται με τη συμπλήρωση σχετικού
εντύπου του ασφαλιστή, όπου δηλώνεται προεχόντως η υπάρχουσα άδεια ικανότητας
– συνεπώς η αμφισβήτηση είναι απαράδεκτη. ΣΕΣυγκΔ 2001/66.
Page 3
Όταν ο ασφαλισμένος προβάλει γνώση του ασφαλιστή περί ελλείψεως άδειας
ικανότητας του οδηγού κατά τη σύναψη της ασφαλιστικής σύμβασης, σε συνδυασμό
με την είσπραξη ασφαλίστρων, της ανανέωσης της ασφ.σύμβασης και του διορισμού
υπ΄αυτού πληρεξουσίου δικηγόρου του ασφαλισμένου (που εισήχθη σε ποινική δίκη
για να τον υπερασπισθεί), οδηγεί στον σχηματισμό της εύλογης πεποίθησης στον
ασφαλισμένο, ότι ο ασφαλιστής δεν πρόκειται να επικαλεσθεί την έλλειψη άδειας
ικανότητας οδηγού, με αποτέλεσμα η σχετική αναγωγή του ασφαλιστή να
απορρίπτεται ως καταχρηστική (Εφ.Αθ. 4107/1996 ΣΕΣυγκΔ 1998/178,
Εφ.Κρ.477/1986 ΣΕΣυγκΔ 1989/112, Μον.Πρ.Βολ. 304/2000 ΣΕΣυγκΔ 2001/141
(μετά σχετικών σχολίων).
2) Οι κακώσεις του σπληνός (σπληνεκτομή) χαρακτηρίζεται από την ιατρική
κοινότητα ως σοβαρή σωματική βλάβη – μόνιμη αναπηρία εφόσον η σπληνεκτομή
παρεμποδίζει τον φυσιολογικό βίο του ατόμου, βλ. σχετικώς άρθρο μας ΣΕΣυγκΔ
2002/322 Για το λόγο αυτό επιδικάζονται από τα δικαστηρία ως χρηματική
ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης αντίστοιχα ποσά, βλ σχετικώς Εφ.Αθ.4636/2001
ΣΕΣυγκΔ 2002/323 (επεδίκασε Ηθική Βλάβη 10.000.000 δρχ.), Μον.Πρ.Αθ.
4677/2001 ΣΕΣυγκΔ 2002/325 (ηθική βλάβη 5.000.000 δρχ πλέον 10.000.000 δρχ. εξ
ΑΚ 931), Μον.Πρ.Αθ. 4538/2001 ΣΕΣυγκΔ 2002/329 (10.000.000 δρχ. εξ ΑΚ 931),
Εφ.Ιωαν.115/2002 ΣΕΣυγκΔ 2002/351 (Ηθική Βλάβη 6.000.000 δρχ.), Εφ.Αθ.
2834/2001 ΣΕΣυγκΔ 2002/496 (Ηθική Βλάβη 20.000.000).
Κείμενο Απόφ. Εφ.Αθ.2220/2005
Από την ένορκη κατάθεση της μάρτυρος του ενάγοντος, την ανωμοτί κατάθεση του
πρώτου εναγομένου, που περιλαμβάνονται στα ταυτάριιθμα με την εκκαλουμένη
πρακτικά, από τις προανακριτικές καταθέσεις, από τη νομίμως ληφθείσα υπ' αριθμ.
____ένορκη βεβαίωση, από τις νομίμως προσκομιζόμενες φωτογραφίες των οποίων η
γνησιότης δεν αμφισβητείται καθώς και από όλα τα επικαλούμενα και νόμιμα
προσκομιζόμενα έγγραφα αποδείχθηκαν τα εξής:
Την 4-8-2001 και περί ώρα 21.00 ο ενάγων βάδιζε στο άκρον του οδοστρώματος της
οδού Φιλιππιάδας - Ριζοβουνίου με κατεύθυνση προς Ριζοβούνι, η οποία είναι διπλής
κατευθύνσεως με πλάτος οδοστρώματος και για τα δύο ρεύματα κυκλοφορίας 8
μέτρα.
Στο ύψος του 1ου χιλιομέτρου της ως άνω οδού ο ενάγων εξήλθε του οδοστρώματος
και εισήλθε στο αμέσως μετά υφιστάμενο χωμάτινο έρεισμα (χάνδακα) του ιδίου
ρεύματος, προκειμένου να ανασύρει την μπάλα του γιου του που είχε εν τω μεταξύ
πέσει εντός αυτού. Κατ' εκείνη την χρονική στιγμή ο πρώτος εναγόμενος, ο οποίος
οδηγούσε την υπ' αριθμ. κυκλοφ. .... δίκυκλη μοτοσικλέτα, ιδιοκτησίας του δευτέρου
εναγομένου και ήταν ασφαλισμένη για τις έναντι τρίτων ζημίες στην τρίτη εναγομένη
ασφαλιστική εταιρία με κατεύθυνση από Ριζοβούνιο προς Φιλιππιάδα, έχοντας
αναπτύξει αυξημένη ταχύτητα λόγω των συνθηκών (στενό οδόστρωμα, συνεχείς
στροφές), απώλεσε τον έλεγχο αυτής, εξετράπει της πορείας του προς τα δεξιά και
αφού διέσχισε διαγώνια το δικό του ρεύμα κυκλοφορίας καθώς και το αντίθετο
προσέκρουσε στο ευρισκόμενο τοιχείο του αντιθέτου ρεύματος κυκλοφορίας και
πέραν του οδοστρώματος και του χωμάτεινου ερείσματος και αφού έκανε "γκελ" επί
του τοιχείου επέπεσε στην αριστερή πλευρά του σώματος του ενάγοντος που κατ'
εκείνη τη στιγμή ήταν σκυμμένος για να ανασύρει την εν λόγω μπάλα, τέλος δε
διασχίζοντας και πάλι τα δύο ρεύματα κυκλοφορίας (το αντίθετο και της πορείας του)
Page 4
κατέληξε στο άκρο του οδοστρώματος της δικής του πορείας. Ισχυρίστηκε ο πρώτος
εναγόμενος ότι έβαινε με κανονική ταχύτητα, πλην όμως από το σύνολο των
αποδείξεων προκύπτει ότι η ταχύτητα που είχε αναπτύξει ήταν μεγάλη διότι αν και
προηγήθηκε η πτώση της μοτοσικλέτας επί του τοιχείου και επί του ενάγοντος, παρά
ταύτα συνέχισε την πορεία της, κινήθηκε διαγώνια και αφού διήλθε και τα δύο
ρεύματα κυκλοφορίας ανετράπη στο δεξιό άκρο του οδοστρώματος της αρχικής
πορείας. Επίσης είναι αναπόδεικτος ο ισχυρισμός του ότι το ένδικο ατύχημα έλαβε
χώρα στο μέσον του οδοστρώματος δεδομένου ότι όλα τα ευρήματα (αίμα, χαραγή
επί του τοιχείου) βρίσκονται στο χωμάτινο έρεισμα (χάνδακα) και όχι στο μέσον του
οδοστρώματος, καθώς επίσης το σώμα του ενάγοντος ευρέθη μέσα στο χωμάτινο
έρεισμα.
Τέλος, δεν αποδείχθηκε ο ισχυρισμός του ότι αυτός όταν αντιλήφθηκε τον ενάγοντα
τροχοπέδησε, ενώ συγχρόνως πραγματοποίησε ελιγμό προς τα αριστερά και εν
συνεχεία προς τα δεξιά δεδομένου ότι οι αποφευκτικοί αυτοί ελιγμοί θα είχαν
οπωσδήποτε αποτυπωθεί στο συνοδεύον την από 4-8-2001 έκθεση αυτοψίας,
σχεδιάγραμμα. Επομένως, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, το οποίο με την
εκκαλούμενη απόφαση δέχθηκε τα ίδια περιστατικά και με βάση αυτά έκρινε ότι
αποκλειστικά υπαίτιος είναι ο πρώτος εναγόμενος οδηγός της δίκυκλης μοτοσικλέτας
και απέρριψε ως αβάσιμη την προταθείσα ένσταση συνυπαιτιότητος δεν έσφαλε.
Αντίθετα προήλθε σε σύννομη και προσήκουσα εκτίμηση των αποδείξεων και τ'
αντίθετα υποστηριζόμενα με τον σχετικό λόγο της εφέσεως των πρώτου και δευτέρου
εναγομένων και της τρίτης εναγομένης ασφαλιστικής εταιρίας είναι αβάσιμα και
απορριπτέα.
Περαιτέρω αποδείχθηκε ότι εξ αιτίας του ενδίκου ατυχήματος ο ενάγων
τραυματίστηκε σοβαρά και διακομίστηκε στο Γ.Π.Ν.Αρτας όπου διαπιστώθηκε ότι
είχε υποστεί κάκωση κοιλίας, διενεργήθηκε παρακέντηση η οποία υπήρξε θετική για
ενδοκοιλιακή αιμορραγία οπότε και οδηγήθηκε στο χειρουργείο όπου υποβλήθηκε σε
σπληνεκτομή (βλ. από 13-8-2001 και 11-9-2001 βεβαιώσεις ως άνω νοσοκομείου)
καθώς επίσης από την κλινική εξέταση διαπιστώθηκε να έχει υποστεί εκδορές
μετώπου και αριστερής παρειάς, εκδορές άνω άκρων άμφω και γονάτων άμφω και
αριστερού μηρού καθώς και κάταγμα αριστερού ημιθωρακίου στο ύψος των
κατωτέρω πλευρώ (βλ. την από 8-10-2001 ιατροδικαστική έκθεση). Στο ως άνω
νοσοκομείο νοσηλεύθηκε ο ενάγων από 4-8-2001 έως 13-8-2001 οπότε και εξήλθε,
με οδηγίες για φαρμακευτική αγωγή, εμβολιασμό και πλήρη αποχή από κάθε εργασία
για ένα (1) μήνα (βλπ. από 13-8-2001 εξιτήριο και από 13-8-2001 ιατρικό σημείωμα).
Στο ως άνω νοσοκομείο επανεξετάστηκε την 11-9-2001 οπότε και του χορηγήθηκε
αναρρωτική άδεια για ένα ακόμη δίμηνο (2 μήνες), επιπλέον δε και σύμφωνα με την
Γ' Παθολογική Κλινική του ΙΚΑ στην οποία εξετάστηκε ο ενάγων διαπιστώθηκε ότι
συνεπεία της σπληνεκτομής έπρεπε αυτός να εμβολιασθεί έναντι πνευμονιόκοκκου,
μηνιγγιτιδόκοκκου και γρίπης καθώς επίσης έπρεπε για αρκετά μεγάλο χρονικό
διάστημα μετά την επέμβαση να ακολουθήσει φαρμακευτική αγωγή με αντιβιοτικά
και να βρίσκεται υπό συνεχή ιατρική παρακολούθηση (βλπ. από 4-10-2001
πιστοποιητικό ΙΚΑ).
Επίσης ο ενάγων για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα από του χρόνου του
ατυχήματος αισθανόταν ισχυρούς πονοκεφάλους συγχρόνως δε πρηζόταν το
πρόσωπό του συμπτώματα, τα οποία αρχικά αποδόθηκαν στα εξωτερικά τραύματα
(μώλωπες, εκδορές, κακώσεις) πλην όμως μετά από επιπλέον εξετάσεις (π.χ. αξονική
τομογραφία στην Γναθοπροσωπική Κλινική ΚΑΤ) διαπιστώθηκε ότι είχε υποστεί
παλαιό κάταγμα ζυγωματικού (βλπ. από 15-10-2001 γνωμάτευση ΚΑΤ). Τέλος, λόγω
Page 5
της σπληνεκτομής, δημιουργήθηκε η ανάγκη όλα τα όργανα της κοιλίας να εξαχθούν
και να υποβληθούν σε πλύση με αποτέλεσμα να παρουσιάζει μέχρι και σήμερα
προβλήματα δυσπεψίας και κοιλιακού άλγους καθώς επίσης του απαγορεύεται η
ανύψωση οποιουδήποτε βάρους λόγω υφισταμένου φόβου για τη δημιουργία κήλη.
Περαιτέρω από το αυτό, ως άνω αποδεικτικό υλικό, αποδείχθηκε ότι: 1) κατά τον
χρόνο του ατυχήματος ο ενάγων εκμεταλλευόταν ιδιόκτητο ΤΑΞΙ εργαζόμενος ο
ίδιος καθημερινά από 8.00 έως 14.00 και από 18.00 έως 20.00 και αποκέρδαινε κατά
το χρόνο του ατυχήματος το ποσό των 65 ΕΥΡΩ ημερησίως και μηνιαία το ποσό των
1625 ΕΥΡΩ (=5-8-2001 μέχρι 11-11-2001, ήτοι 3 μήνες και 6 ημέρες που διήρκεσε η
αποχή του από την εργασία λόγω της αναρρωτικής άδειας απώλεσε το ποσό των
5.200 ΕΥΡΩ (=1625 Χ 3 + 325) όπως ορθά και το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο δέχθηκε
και, συνεπώς, ο σχετικός λόγος εφέσεως του ενάγοντος - εκκαλούντος και της
εφέσεως των πρώτου και δευτέρου εναγομένων - εκκαλούντων πρέπει ν' απορριφθεί
2) ο ενάγων λόγω του ενδίκου ατυχήματος και του εντεύθεν σοβαρού τραυματισμού
του κατέβαλε: Α) για ιατρικές επισκέψεις και εξετάσεις αιματολογικές και άλλες στην
ειδική παθολόγο Κ.Κ. 29,35 ΕΥΡΩ, στον μικροβιολόγο ιατρό Ι.Κ. 14,67 ΕΥΡΩ, στον
αιματολόγο Ε.Β. 58,69 ΕΥΡΩ, στο νοσοκομείο ΚΑΤ 4,87 ΕΥΡΩ, στον Ι.Κ. επίσης
29,25 ΕΥΡΩ και στο νοσοκομείο ΚΑΤ 5,87 ΕΥΡΩ (βλπ. προσκομιζόμενες
αποδείξεις) και Β) για αγορά φαρμάκων από το φαρμακείο της Β.Κ., το συνολικό
ποσό των 101,75 ΕΥΡΩ όπως ορθά δέχθηκε και το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο και
συνεπώς ο σχετικός λόγος εφέσεως του πρώτου και δευτέρου των εναγομένων -
εκκαλούντων πρέπει ν' απορριφθεί 3) λόγω του σοβαρού τραυματισμού του
ενάγοντος κατεστράφησαν τα ενδύματά του οπότε ζημιώθηκε αυτός το συνολικό
ποσό των 25 ΕΥΡΩ όπως ορθά δέχθηκε και το πρωτοβάθμιο δικαστήριο και συνεπώς
ο σχετικός λόγος εφέσεως του πρώτου και δευτέρου των εναγομένων - εκκαλούντων
πρέπει ν' απορριφθεί 4) επίσης ο ενάγων λόγω της σοβαρότητας και της εκτάσεως του
τραυματισμού του και της συνεπεία τούτου αδυναμίας του να αυτοεξυπηρετείται είχε
την ανάγκη οικιακής βοηθού από 27-8-2001 ως 9-11-2001, κατά το οποίο χρονικό
διάστημα δεχόταν την βοήθεια της Μ.Δ. στην οποία κατέβαλε το ποχό των 1.294,20
ΕΥΡΩ (=1.000 δρχ. ημερησίως Χ 63 ημ. = 441.000 δρχ. σύμφωνα με την προσκομ.
από 26-1-2003 απόδειξη) όπως ορθά και το πρωτοβάθμιο δικαστήριο δέχθηκε και
συνεπώς ο σχετικός λόγος εφέσεως της τρίτης εναγομένης και εκκαλούσας
ασφαλιστικής εταιρίας καθώς και του πρώτου και δευτέρου των εναγομένων -
εκκαλούντων πρέπει ν' απορριφθεί 5) ο ενάγων λόγω του σοβαρού τραυματισμού του
είχε ανάγκη βελτιωμένης τροφής για χρονικό διάστημα εξήντα (60) ημερών,
δαπανούσε δε ημερήσια επιπλέον το ποσό των 2,934 ΕΥΡΩ και συνολικά δαπάνησε
το ποσό των 176,08 ΕΥΡΩ (=2,934 Χ 60 ημ.) όπως ορθά και το πρωτοβάθμιο
Δικαστήριο δέχθηκε και συνεπώς ο σχετικός λόγος εφέσεως του ενάγοντος -
εκκαλούντος και της εφέσεως της τρίτης εναγομένης - εκκαλούσας ασφαλιστικής
εταιρίας καθώς και των πρώτου και δευτέρου των εναγομένων - εκκαλούντων πρέπει
ν' απορριφθεί 6) ο ενάγων για τις μεταβάσεις του από την οικία του στην
Μεταμόρφωση Αττικής αφενός μεν προς το νοσοκομείο Αρτας και αφετέρου προς το
ιατρείο των ιατρών Κ.Κ., Ι.Κ. και Ε.Β. κατέβαλε το συνολικό ποσό των 215,52
ΕΥΡΩ και 16,14 ΕΥΡΩ, αντίστοιχα, (βλπ. προσκομ. αποδείξεις) όπως ορθά και το
πρωτοβάθμιο Δικαστήριο δέχθηκε και συνεπώς ο σχετικός λόγος εφέσεως της τρίτης
εναγομένης - εκκαλούσας ασφαλιστικής εταιρίας και των πρώτου και δευτέρου
εναγομένων - εκκαλούντων πρέπει ν' απορριφθεί 7) τέλος ο ενάγων υπέστη ηθική
βλάβη, η οποία ενόψει των συνθηκών υπό τις οποίες έλαβε χώρα το ένδικο ατύχημα,
του βαθμού πταίσματος του πρώτου εναγομένου οδηγού, των σωματικών βλαβών του
Page 6
ενάγοντος και της εκτάσεώς τους, του μακρού χρόνου αποκαταστάσεως της υγείας
του, της κοινωνικής και οικονομικής καταστάσεως των διαδίκων, πλην εκείνης της
ασφαλιστικής εταιρίας, ανέρχεται σε 29,000 ΕΥΡΩ όπως ορθά και το πρωτοβάθμιο
δικαστήριο δέχθηκε και συνεπώς ο σχετικός λόγος εφέσεως του ενάγοντος -
εκκαλούντος για μεγαλύτερο του επιδικασθέντος, ποσό καθώς και αυτός της εφέσεως
των πρώτου και δευτέρου των εναγομένων - εκκαλούντων για μικρότερο του
επιδικασθέντος, ποσό πρέπει ν' απορριφθεί.
Εξάλλου, όπως αποδείχθηκε από τα ως άνω αποδεικτικά στοιχεία και ειδικότερα από
το υπ' αριθμ. ____ ασφαλιστήριο συμβόλαιο που προσκομίζεται νόμιμα και αφορά
την ένδικη ασφάλιση της ως άνω ζημιογόνου δίκυκλης μοτοσικλέτας, κυριότητος του
δευτέρου παρεμπιπτόντως εναγομένου, έχει περιληφθεί σ' αυτό ως γενικός όρος ότι η
ασφαλιστική σύμβαση διέπεται από τους ενιαίους όρους της ασφαλίσεως που
προβλέπονται από την Κ4/585/1978 υπουργική απόφαση με αναφορά στο ΦΕΚ
795/8-4-78 και έτσι με τη ρητή αυτή παραπομπή κατέστη περιεχόμενο της
συμβάσεως και αποτελεί συνεπώς συμβατικό όρο στις μεταξύ των συμβαλλομένων
σχέσεις το άρθρο 25 παρ. 6 της αποφάσεως αυτής. Ετσι σύμφωνα με αυτό
αποκλείονται της ασφαλίσεως ζημίες, οι οποίες προξενούνται από οδηγό ο οποίος δεν
έχει την από το νόμο και για την κατηγορία του οχήματος το οποίο οδηγεί
προβλεπόμενη άδεια οδηγήσεως. Ομως στην προκειμένη περίπτωση ο πρώτος
παρεμπιπτόντως εναγόμενος και οδηγός της ζημιογόνου δίκυκλης μοτοσικλέτας,
κατά τον χρόνο του ενδίκου ατυχήματος κατείχε ήδη από 7-7-1999 άδεια οδηγήσεως
ΙΧΕ αυτοκινήτου την οποία και επεξέτεινε εκδοθείσης της από 9-9-2002 άδειας
οδηγήσεως μοτοσικλετών και συνεπώς εφαρμοζομένων των άρθρων 173 και 200 ΑΚ,
καθόσον τα συμβαλλόμενα μέρη (ασφαλιστής - ασφαλισμένος) αποβλέπουν στην
ασφαλιστικώς διαπιστωθείσα ικανότητα οδηγήσεως (βλπ. Αθ.Κρητικού: Αποζημ. από
τροχ. αυτοκ. ατυχήματα παρ. 1934 εκδ. 1998), ο πρώτος παρεμπιπτόντως εναγόμενος
κατείχε κατά το χρόνο του ενδίκου ατυχήματος την κατά νόμο και κατά περίπτωση
άδεια οδηγήσεως μοτοσικλετών.
Επομένως, εφόσον, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, αν και με άλλη αιτιολογία
απέρριψε την παρεμπίπτουσα αγωγή της ασφαλιστικής εταιρίας δεν έσφαλε ως προς
την εφαρμογή του νόμου και επομένως ο σχετικός λόγος εφέσεως αυτής πρέπει ν'
απορριφθεί. Ενόψει όλων αυτών και μη υπάρχοντος άλλου λόγου εφέσεως προς
έρευνα πρέπει ν' απορριφθούν κατ' ουσίαν οι ένδικες από 7-4-2004, 5-5-2004 και 6-
9-2004 εφέσεις των εκκαλούντων εντεύθεν και το αίτημα περί επαναφοράς των
πραγμάτων στην προηγούμενη κατάσταση της εκκαλούσας ασφαλιστικής εταιρίας
και να καταδικαστούν αυτοί στα δικαστικά έξοδα των εφεσιβλήτων, αντίστοιχα, του
παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας (άρθρ. 176, 183 ΚΠολΔ).
――――――――――



Δεν υπάρχουν σχόλια: