116/2017 ΕΙΡ ΚΕΡΚ (ΑΣΦ) ( 693098) (Α` ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΝΟΜΟΣ) Ασφαλιστικά μέτρα. Ισχυρισμοί των αιτούντων περί προσβολής της νομής του ακινήτου τους από τον καθ’ου ιδιοκτήτη όμορου ακινήτου από τις ενέργειες του τελευταίου να συνδέσει, διαμέσου τμήματος του ακινήτου των αιτούντων, τους σωλήνες αποχέτευσης με το υφιστάμενο αποχετευτικό σύστημα. Απαράδεκτη η σώρευση αιτημάτων σχετικών με την αποβολή και τη διατάραξη της νομής, κατά παραδοχή ως ουσιαστικά βάσιμης της σχετικής ένστασης του καθ’ου. Περιορισμός του δικαστηρίου στην εξέταση του αιτήματος περί αποβολής, κατά ορθή εκτίμηση του δικογράφου. Μη νόμιμα τα αιτήματα αφαίρεσης των κατασκευασθέντων σωλήνων η παραδοχή των οποίων συνιστά ικανοποίηση του δικαιώματος κατά παραδοχή της σχετικής ένστασης του καθ’ου. Δέχεται εν μέρει την αίτηση. Διατάσσει την παύση των εργασιών από τον καθ’ου και την ακώλυτη διέλευση των αιτούντων από την επίδικη έκταση.

116/2017 ΕΙΡ ΚΕΡΚ (ΑΣΦ) ( 693098)
(Α` ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΝΟΜΟΣ)
Ασφαλιστικά μέτρα. Ισχυρισμοί των αιτούντων περί προσβολής της νομής του ακινήτου τους από τον καθ’ου ιδιοκτήτη όμορου ακινήτου από τις ενέργειες του τελευταίου να συνδέσει, διαμέσου τμήματος του ακινήτου των αιτούντων, τους σωλήνες αποχέτευσης με το υφιστάμενο αποχετευτικό σύστημα. Απαράδεκτη η σώρευση αιτημάτων σχετικών με την αποβολή και τη διατάραξη της νομής, κατά παραδοχή ως ουσιαστικά βάσιμης της σχετικής ένστασης του καθ’ου. Περιορισμός του δικαστηρίου στην εξέταση του αιτήματος περί αποβολής, κατά ορθή εκτίμηση του δικογράφου. Μη νόμιμα τα αιτήματα αφαίρεσης των κατασκευασθέντων σωλήνων η παραδοχή των οποίων συνιστά ικανοποίηση του δικαιώματος κατά παραδοχή της σχετικής ένστασης του καθ’ου. Δέχεται εν μέρει την αίτηση. Διατάσσει την παύση των εργασιών από τον καθ’ου και την ακώλυτη διέλευση των αιτούντων από την επίδικη έκταση....

ΑΠΟΦΑΣΗ 116/2017

(Αριθμός κατάθεσης αίτησης: 80/ 27.09.2016)
TO ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟ ΚΕΡΚΥΡΑΣ
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΜΕΤΡΩΝ

    ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από την Ειρήνη Βάνα, Δόκιμη Ειρηνοδίκη, η οποία ορίσθηκε από την Πρόεδρο Πρωτοδικών, και από τη Γραμματέα Ειρήνη Παντελίδου,

    ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕ δημόσια στο ακροατήριό του την 23η  Ιανουαρίου 2017 για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:

    ΤΩΝ ΑΙΤΟΥΝΤΩΝ: 1. ..........................., το γένος ...................................., κατοίκου Στρογγυλής Κέρκυρας, 2. .................................., κατοίκου ............, 3. .............. το γένος ..................., που παραστάθηκαν η πρώτη μετά της πληρεξούσιας δικηγόρου .... και ο δεύτερος και τρίτη διά του πληρεξουσίου δικηγόρου ..... και κατέθεσαν σημείωμα.

    ΤΟΥ ΚΑΘ` ΟΥ Η ΑΙΤΗΣΗ: ....................... κατοίκου Σταυρού Κέρκυρας, ο οποίος παραστάθηκε μετά του πληρεξουσίου δικηγόρου Ιωακείμ Γεωργούδη και κατέθεσε σημείωμα.

    Οι αιτούντες ζητούν να γίνει δεκτή η από 27.09.2016 αίτησή τους, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου με αριθμό 80/ 27.09.2016, αρχική δικάσιμος της οποίας ορίστηκε η δικάσιμος της 7ης Νοεμβρίου 2016, όπου αναβλήθηκε για την αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας δικάσιμο, εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το οικείο έκθεμα και συζητήθηκε.

   Κατά της συζήτηση της υποθέσεως οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων, ανέπτυξαν προφορικά τους ισχυρισμούς τους, και ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά και στα έγγραφα σημειώματά τους.

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Από τον συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 974, 980, 981, 982, 984, 987 και 989 Α.Κ, συνάγεται ότι όποιος απέκτησε τη φυσική εξουσία πάνω στο πράγμα είναι νομέας αυτού, αν ασκεί την εξουσία αυτή με διάνοια κυρίου, με βούληση δηλαδή ιδιοποίησης του (Μπαλής, Εμπρ. Δικ., εκδ. Δ`, παρ. 1. 2), Όταν πρόκειται για ακίνητο, η κτήση και η διατήρηση της νομής του μπορεί να γίνει με οποιαδήποτε εμφανή στους τρίτους υλική ενέργεια, η οποία προσιδιάζει στη φύση και τον προορισμό του και φανερώνει φυσική εξουσίαση πάνω σ` αυτό, με διάνοια κυρίου σύμφωνα με τις αντιλήψεις που κρατούν στις συναλλαγές. Η νομή προσβάλλεται είτε με διατάραξη είτε με αποβολή του νομέα εφόσον αυτές γίνονται παράνομα και χωρίς τη θέληση του. Και διατάραξη μεν είναι η παρενόχληση της νομής κατά την άσκηση της ενώ αποβολή η ολοσχερής αποστέρηση του νομέα από τη δυνατότητα να εξουσιάζει το πράγμα με οποιοδήποτε τρόπο.

Περαιτέρω, κατά το άρθρο 682 παρ. 1 του ΚΠολΔ, τα δικαστήρια σε επείγουσες περιπτώσεις ή για να αποτραπεί επικείμενος κίνδυνος μπορούν να διατάζουν ασφαλιστικά μέτρα για την εξασφάλιση ή διατήρηση ενός δικαιώματος ή τη ρύθμιση μιας κατάστασης και να τα μεταρρυθμίζουν ή να τα ανακαλούν. Από τη διάταξη αυτή προκύπτει ότι για να ληφθούν ασφαλιστικά μέτρα πρέπει να υπάρχει «επείγουσα περίπτωση» ή «επικείμενος κίνδυνος» προς αποτροπή του οποίου να κατατείνει το ζητούμενο ασφαλιστικό μέτρο και να πιθανολογείται η ύπαρξη δικαιώματος για την προστασία του οποίου επιδιώκεται το ασφαλιστικό μέτρο (Τζίφρας Ασφ. Μέτρα έκδ. 4η 1985, σελ. 9 επ. ΑΠ 422/70, ΝοΒ 18. 1197, ΑΠ 676/69 ΝοΒ 18, 548).

Ειδικότερα, επείγουσα περίπτωση νοείται εκείνη που χρειάζεται άμεση ρύθμιση με δικαστική παρέμβαση, όπως συμβαίνει όταν η πάροδος του χρόνου μέχρι την άσκηση της τακτικής αγωγής πρόκειται να φέρει ουσιώδη βλάβη οποιασδήποτε εκτάσεως στην υλική φύση του αντικειμένου, ενώ επικείμενος κίνδυνος υπάρχει όταν η απειλούμενη βλάβη από στιγμή σε στιγμή επικρέμεται επί του πράγματος ή των διαδίκων. Επομένως στην έννοια της επείγουσας περίπτωσης δεν περικλείεται κατ` αρχήν και ο κίνδυνος διαπληκτισμών και συγκρούσεων, αφού από τον κίνδυνο αυτό δεν μπορεί να επέλθει βλάβη του επίδικου δικαιώματος (ΑΠ 127/73, ΠΠρΛαρ. 67/1999 Αρχ.Ν. 2000 σελ. 546).

Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 682 παρ. 1 και 690 παρ. 1 του ΚΠολΔ, προκύπτει ότι για τη λήψη ασφαλιστικών μέτρων σε υποθέσεις νομής (άρθρο 733, 734 ΚΠολΔ), απαραίτητη προϋπόθεση είναι εκτός των άλλων και η πιθανολόγηση επείγουσας περιπτώσεως αποτροπής επικειμένου κινδύνου. Ειδικότερα, υφίσταται επείγουσα περίπτωση όταν καθίσταται αναγκαίο να ρυθμιστεί άμεσα αυτή δια δικαστικής παρεμβάσεως, όπως συμβαίνει όταν η πάροδος του χρόνου μέχρι την άσκηση της τακτικής αγωγής πρόκειται να επιφέρει ουσιαστική βλάβη οποιοσδήποτε εκτάσεως στην υλική φύση του αντικειμένου, επικείμενος δε κίνδυνος υπάρχει όταν η απειλούμενη βλάβη από στιγμή σε στιγμή επικρέμεται επί του πράγματος ή των διαδίκων, με την έννοια ότι αυτός είναι στο αντικείμενο της νομής ή στα διάδικα μέρη, δηλαδή δεν αρκεί να είναι απλώς ενδεχόμενος, αλλά πρέπει να επίκειται βλάβη που να δημιουργεί την έννοια του κινδύνου, οπότε και πρέπει να ληφθούν ασφαλιστικά μέτρα για αποτροπή της βλάβης (βλ. Ασφ. Μέτρα Π. Τζίφρα εκδ. 1980 σελ. 11, 12, Ν. Βερβεσός Δίκη 2 σελ. 530 επ., Μητσόπουλος «Η πιθανολόγηση» κ.λ.π. σελ. 70- 73, ΑΠ 127/1993 ΝοΒ 21/884, ΑΠ 422/1970 ΝοΒ 18/1147, Ειρ.Πυρ. 100/73 Δνη 1973 σελ. 556.)

Τέλος ο χαρακτήρας της παρεχόμενης με τα ασφαλιστικά μέτρα έννομης προστασίας, τελεί σε τελολογικό σύνδεσμο προς τη διαγνωστική δίκη περί του ασφαλιστέου δικαιώματος, η οποία συνεπώς είτε θα έπρεπε να είναι εκκρεμής κατά την υποβολή της αιτήσεως λήψεως ασφαλιστικών μέτρων, είτε θα πρέπει να καταστεί εκκρεμής δια της ασκήσεως τακτικής αγωγής, αλλά και αυτό συνδέεται τελολογικά με κάποιο δικαίωμα που πρέπει να προστατευθεί προσωρινά για την αποτροπή δημιουργίας, ως την περάτωση της κυρίας, διαγνωστικής δίκης, αμετακλήτων καταστάσεων, που θα μπορούσαν να ματαιώσουν τον πραγματικό σκοπό της δίκης αυτής (βλ ΜΠΠειρ 2524/99 Δνη 40, 1627). Επείγουσα περίπτωση συντρέχει, όταν υπάρχει ανάγκη άμεσης ρύθμιση της επειδή η πάροδος του χρόνου μέχρι την άσκηση της τακτικής αγωγής πρόκειται να φέρει ουσιώδη βλάβη οποιοσδήποτε εκτάσεως είτε στην υλική φύση του αντικειμένου, είτε στον ίδιο τον δικαιούχο (βλ. Κ. Μπέη Πολ.Δικ., εκδ. 1983. σελ. 30). Ετσι συνιστά επείγουσα περίπτωση για τη λήψη ασφαλιστικών μέτρων νομής η άμεση ανάγκη να αποκατασταθεί προσωρινά η ομαλή φυσική εξουσίαση του πράγματος προκειμένου να αποτραπούν καθοριστικές αλλοιώσεις της υλικής κυρίως μορφής και δυσβάστακτες γενικότερα συνέπειες σε σχέση προς το πιθανολογούμενο αποτέλεσμα της κύριας δίκης (Κεραμεύς/Κονδύλης/Νίκας (Κράνης), ΚΠολΔ II, σελ, 1443).
Με την κρινόμενη αίτηση, οι αιτούντες ιστορούν ότι άπαντες είναι δυνάμει συμβολαίου αποδοχής κληρονομιάς συγκύριοι, συννομείς και συγκάτοχοι σε ποσοστό 2/8 εξ αδιαιρέτου η πρώτη και 3/8 έκαστος ο δεύτερος και η τρίτη, ενός οικοπέδου μετά του εντός αυτού τριών κτισμάτων και μετά του δικαιώματος αέρα και υψούν απεριόριστα πάνω στα κτίσματα αυτά, το οποίο βρίσκεται εντός του οικισμού Στρογγυλής της κτηματικής περιφέρειας του δημοτικού διαμερίσματος του τέως δήμου Μελιτειέων της Κέρκυρας και έχει εμβαδό 1.040,91 τ.μ. Οτι ο καθ ου είναι ιδιοκτήτης όμορου ακινήτου και περί τα μέσα Σεπτεμβρίου 2016 επιχείρησε δια εκσκαφής να περάσει διαμέσου τμήματος του ανωτέρω ακινήτου των αιτούντων σωλήνες αποχέτευσης, ώστε να συνδέσει το όμορο ακίνητό του με το αποχετευτικό σύστημα, με εμβαδό του τμήματος αυτού του ακινήτου 45 τ.μ. Ότι κατόπιν διαμαρτυρίας των αιτούντων για την ως άνω ενέργεια, ο καθ ου αμφιβήτησε την κυριότητά
τους επί του τμήματος αυτού του οικοπέδου, υποστηρίζοντας ότι ανήκει σε αυτόν βάσει συμβολαίου αγοραπωλησίας. Ότι με τον τρόπο αυτό προσβάλλει τη νομή τους, τους εμποδίζει δε να διέλθουν από το τμήμα αυτό του ακινήτου για τη μετάβαση στην ιδιοκτησία τους. Για το λόγο αυτό ζητούν να ληφθούν τα αναγκαία ασφαλιστικά μέτρα, να αναγνωριστούν προσωρινοί νομείς κατά τα ανωτέρω αναφερόμενα ποσοστά στο περιγραφόμενο στην αίτηση ακίνητο εμβαδού 1.040,91 τ.μ., να υποχρεωθεί ο καθ ου να τους αποδώσει τη νομή του τμήματος του οικοπέδου εμβαδού 45 τ.μ., να υποχρεωθεί ο καθ ου να επαναφέρει τα πράγματα στην προτέρα κατάσταση και να αφαιρέσει κάθε κατασκευή στην οποία έχει προβεί εντός αυτού, άλλως να επιτραπει στους αιτούντες να πράξουν αυτό με δαπάνες του καθ ου προκαταβάλλοντας σε αυτούς το ποσό των 2.000 ευρώ, να απαγορευθεί στον καθ ου να διαταράσσει την άσκηση της συννομής τους επί του παραπάνω τμήματος, να υποχρεωθεί ο καθ ου να παραλείψει στο μέλλον την επανάληψη διατάραξης της συννομής τους και να απειληθεί εναντίον του για κάθε διατάραξη χρηματική ποινή 3.000 ευρώ και προσωπική κράτηση 6 μηνών και να καταδικαστεί ο καθ ου στην καταβολή της δικαστικής τους δαπάνης.

Με αυτό το περιεχόμενο και αιτήματα, η υπό κρίση αίτηση παραδεκτά φέρεται για συζήτηση στο Δικαστήριο αυτό με την προκείμενη ειδική διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων (άρθρα 686επ., 29 ΚΠολΔ). Είναι νόμιμη στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 974, 987, 997 Α.Κ., 733, 734, 943, 173 επ. ΚΠολΔ και πρέπει να εξετσσθεί περαιτέρω ως προς την ουσιαστική βασιμότητα. Τσ αιτήματα, όμως, για απαγόρευση στο μέλλον της διατάραξης της σύννομης των αιτούντων και ακολούθως επιβολής προσωπικής κράτησης και χρηματικής ποινής σε βάρος του καθ ου πρέπει να απορριφθούν ως μη νόμιμα. Τούτο δε διότι κατά την ορθή εκτίμηση και το νομικό χαρακτηρισμό του δικογράφου, η προκείμενη περίπτωση συνιστά αποβολή από την νομή και όχι διατάραξη της νομής και συνεπώς η αναγκαστική εκτέλεση ενεργείται με βάση το άρθρο 943 και όχι το άρθρο 947 ΚΠολΔ.

Ο καθ ου, με προφορική δήλωση του πληρεξουσίου δικηγόρου στο ακροατήριο του Δικαστηρίου, η οποία καταχωρήθηκε στα οικεία πρακτικά, και με το έγγραφο σημείωμά της αρνήθηκε την υπό κρίση αίτηση και πρότεινε την απόρριψη αυτής ως νόμω και ουσία αβάσιμης, ενώ πρόβαλε την ένσταση αοριστίας της αίτησης, απαρσδέκτου λόγω απαράδεκτης σώρευσης αιτημάτων, ικανοποίησης δικαιώματος και επικουρικά την ένσταση έλλειψης κατεπείγοντος. Ως προς το νόμω αβάσιμο, γίνεται εν μέρει δεκτή, κατά τα ανωτέρω αναφερόμενα, η ένσταση του καθ ου και δη ως προς την απαγόρευση στο μέλλον της διατάραξης της συννομής των αιτούντων και ακολούθως επιβολής προσωπικής κράτησης και χρηματικής ποινής σε βάρος του καθ ου. Οι λοιποί ισχυρισμοί και ενστάσεις του καθ ου κρίνονται κάτωθι.

Από τις ένορκες καταθέσεις των μαρτύρων των διαδίκων, ένας από κάθε πλευρά, που εξετάσθηκαν νόμιμα στο ακροατήριο και περιέχονται στα ταυτάριθμα με την παρούσα απόφαση πρακτικά συνεδρίασης του Δικαστηρίου αυτού, καθώς και από τα έγγραφα που προσκομίζουν νόμιμα και επικαλούνται οι διάδικοι, τις φωτογραφίες (άρθρο 444 ΚΠολΔ), τις υπ’ αριθμ. 22/2017, 23/2017 και 24/2017 ένορκες βεβαιώσεις ενώπιον του Ειρηνοδικείου Κέρκυρας, για την απόδειξη των ισχυρισμών των αιτούντων, οι οποίες έλαβαν χώρα κατόπιν νόμιμης και εμπροθέσμου κλήτευσης, τις υπ’ αριθμ. 517/2016 και 518/2016 ένορκες βεβαιώσεις που προσκόμισε ο καθ ου, οι οποίες λαμβάνονται υπόψη ως μη πληρούντα τους όρους του νόμου αποδεικτικά μέσα ως αναφερόμενες σε ασκηθείσα αγωγή (τακτική διαδικασία) του καθ ου και όχι στην παρούσα δίκη, την υπ’ αριθμ. 12.209/20.01.2016 ένορκη βεβαίωση δοθείσα ενώπιον της συμβολαιογράφου Κέρκυρας ........................., που κατά την άποψη του παρόντος Δικαστηρίου λαμβάνεται υπόψη κατά την προκείμενη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων έστω και χωρίς κλήτευση του αντιδίκου (βλ. Τζίφρα, Ασφαλιστικά Μέτρα, εκδ. Δ’, σελ. 53, Μ. Μαργαρίτη, Ερμηνεία ΚΠολΔ, εκδ. 2012, τόμος II, άρθρο 690, αρ. 5, σελ. 186-187, Χαμηλοθώρη, Ασφαλιστικά μέτρα, σελ. 54, παρ. 217, ΜΠρΘεσ 306/2012, Αρμ. 2012, 252, ΜΠρΚορ 8/2009, ΝΟΜΟΣ, ΜΠρΑΘ 4946/2007, ΕλλΔνη 2008, 302, ΜΠρΣαμ 190/2006. ΝΟΜΟΣ), από τα εκατέρωθεν κατατεθέντα από τους διαδίκους σημειώματα και γενικά από όλη τη διαδικασία, πιθανολογήθηκαν κατά την κρίση του Δικαστηρίου τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Ο καθ ου η αίτηση, απέκτησε δυνάμει του υπ’ αριθμ. 2091/2002 συμβολαίου αγοραπωλησίας, νομίμως μεταγεγραμμένου στα βιβλία μεταγραφών του υποθηκοφυλακείου Μέσης Κέρκυρας, ένα ακίνητο έκτασης 187,82 τ.μ. στη θέση «Ζάχου» του Δημοτικού διαμερίσματος Στρογγυλής του Δήμου Μελιτειέων Κέρκυρας. Το ακίνητο αυτό, σύμφωνα με το συμβόλαιο αγοραπώλησίας, βαρύνεται με δουλεία διελεύσεως μεταξύ του υπάρχοντας εκεί φρέατος και του ισογείου κτίσματος εμβαδού 17,98 τ.μ., η οποία αρχίζει από την επαρχιακή οδό και οδηγεί στο ακίνητο του ............................ υπέρ του οποίου υφίσταται η δουλεία διέλευσης, και νυν υπέρ των κληρονόμων του. Επίσης το ακίνητο που απέκτησε ο καθ ου βαρύνεται, βάσει του ως άνω συμβολαίου, με δουλεία υδρεύσεως από το υπάρχον εκεί φρέαρ υπέρ του εκάστοτε κυρίου του παρακείμενου ακινήτου ιδιοκτησίας του .....................και νυν των κληρονόμων του (των αιτούντων). Επίσης, οι αιτούντες τυγχάνουν κληρονόμοι του αποβιώσαντος την 18.01.2010 ..........., κατά ποσοστό 2/8 η πρώτη, 3/8 ο δεύτερος και 3/8 η τρίτη εξ αυτών.

Με το υπ’ αριθμ. 4.697/22.07.2010 συμβόλαιο αποδοχής κληρονομιάς νομίμως μεταγεγραμμένου στα βιβλία μεταγραφών του υποθηκοφυλακείου Μέσης Κέρκυρας, οι αιτούντες απέκτησαν μεταξύ άλλων ένα οικόπεδο, μετά των εντός αυτού τριών κτισμάτων, εντός του οικισμού Στρογγυλής της κτηματικής περιφέρειας του δημοτικού διαμερίσματος Στρογγυλής του Δήμου Μελιτειέων Κέρκυρας, εμβαδού 1.040,91 τ.μ., το οποίο ο θανών, κατά το ως άνω συμβόλαιο, είχε αποκτήσει με τα προσόντα της έκτακτης χρησικτησίας. Πιθανολογήθηκε ότι βάσει των ως άνω συμβολαίων και των προσαρτώμενων σε αυτά τοπογραφικών, η επίδικη έκταση εμβαδού 45 τ.μ., που περιλαμβάνει το φρέαρ περιλαμβάνεται τόσο στο συμβόλαιο αποδοχής κληρονομιάς των αιτούντων όσο και στο συμβόλαιο αγοραπωλησίας του καθ` ου αφήνοντας στο τελευταίο ως δουλεία διόδου στο επίδικο τμήμα του δικαιοπαρόχου των αιτούντων και νυν υπέρ των αιτούντων συνολικού εμβαδού 27.95 τ.μ.. Περαιτέρω πιθανολογήθηκε ότι το Σεπτέμβριο του 2016 ο καθ ου ξεκίνησε εργασίες εκσκαφής προκειμένου να συνδέσει με σωλήνες αποχέτευσης το ακίνητό του με το αποχετευτικό σύστημα, διερχόμενων των σωλήνων αυτών και από το επίδικο τμήμα των 45 τ.μ., το οποίο βάσει των ανωτέρω περιλαμβάνεται στα συμβόλαια κτήσης και των αιτούντων και του καθ ου.

Η ένσταση αοριστίας του καθ ου κρίνεται απορριπτέα, καθότι η περιγραφή του ακινήτου των αιτούντων, ο τρόπος κτήσης αυτού, οι πράξεις διατάραξης και πλέον αποβολής από την επικαλούμενη νομή τους και η επείγουσα ανάγκη προστασίας αυτής, προσδιορίζονται επαρκώς ώστε η αίτηση να θεωρείται ορισμένη από το παρόν Δικαστήριο. Ο επείγον κίνδυνος που οι αιτούντες επικαλούνται αφορά τη διέλευσή τους στη μη αμφισβητούμενη παρακείμενη ιδιοκτησία τους και στις βλάβες που ενδέχεται να ανακύψουν στο φρέαρ, πλησίον του οποίου διέρχονται οι υπό εξέλιξη σύνδεσης με αποχέτευση διερχόμενοι σωλήνες. Ο κίνδυνος διαπληκτισμών αντιθέτως δεν συνιστά επείγουσα περίπτωση που να δικαιολογεί, κατά τα τη λήψη ασφαλιστικών μέτρων για την προστασία της νομής των αιτούντων (βλ. ΑΠ 127/1973, ΝοΒ 21, 889, ηΠρΡοδ 30/2005, ΝΟΜΟΣ. ΠΠρΒολ 278/1990, ΑρχΝ ΜΓ. 268, ΠΠρΛαρ 67/1999, ΑρχΝ ΝΑ, 546, ΠΠρΜυτ 27/2010, ΑρχΝ 2010, 454, ΕιρΡοδ 105/2000, ΔωδΝομ 2003, 151, ΕιρΝικ 52/1995, ΑρχΝ ΜΣΤ, 586, Π. Τζίφρα, Ασφαλιστικά Μέτρα, σελ. 22, Κ. Μπέη, Πολιτική Δικονομία, άρθρο 689 παρ. 42, σελ. 31), γενομένης εν μέρει δεκτής της σχετικής ένστασης του καθ ου.

Αναφορικά με τον ισχυρισμό του καθ ου περί απαράδεκτης σώρευσης αιτημάτων σχετικών με την αποβολή και τη διατάραξη από τη νομή, πράγματι η σώρευση στο ίδιο δικόγραφο της αγωγής ή της αίτησης του αιτήματος της αποβολής από το ακίνητο και του αιτήματος περί διατάραξης δεν επιτρέπεται γιατί υπάρχει αντιφατικότητα μεταξύ τους (218 παρ. 1 εδ. α). Η διατάραξη αποτελεί μερική προσβολή της νομής, γιατί ο νομέας δεν στερείται πλήρως τη φυσική εξουσία, αλλά παρακωλύεται σε κάποια από τις εκδηλώσεις της, δηλαδή σε κάποια από τις χρησιμότητες του πράγματος. Η διατάραξη μπορεί να επέλθει με πράξη, όταν αυτός που διαταράσσει είτε ενεργεί πάνω στο πράγμα (π.χ. αφαιρώντας αντικείμενα από ξένη ιδιοκτησία), είτε εμποδίζει το νομέα από το να ενεργήσει πάνω στο πράγμα (π.χ. δυσχεραίνει το νομέα να εισέλθει στην ιδιοκτησία του με την τοποθέτηση αντικειμένων που φράζουν ή παρεμποδίζουν ή παρακωλύουν την είσοδο και έξοδο απ` αυτήν), ή με παράλειψη όταν ο προσβολέας δεν προβαίνει στην επιβαλλόμενη ενέργεια προς αποτροπή ή παύση της διατάραξης, όπως συμβαίνει όταν αυτός παραλείπει να άρει διαταρακτικό κατασκεύασμα ή αντικείμενο που συνεπάγεται διαρκή και εξακολουθητική παρενόχληση του νομέα στην άσκηση της νομής του (ΑΠ 1717/2006 Τράπεζα
Νομικών Πληροφοριών ΝΟΜΟΣ,Γεωργιάδης - Σταθόπουλος «Αστικός Κώδικας» V, άρθρο 984, αριθμ. 1-
3 και 5 σελ. 258-259, Βαθρακοκοίλης «Αναλυτική Ερμηνεία - Νομολογία Αστικού Κώδικα» έκδ. 1994, άρθρο 984 σελ. 1393, του ιδίου «ΕΡΝΟΜΑΚ» Αθήνα 2007, άρθρο 984 σρ. 6 και 9 σελ. 208-209, Πσπαστερίου, Εμπράγματο Δίκαιο, Τόμος 1ος, έκδ. 2008, § 23, Δ3, αριθ. 29, σελ. 424-425, Παπαδόπουλος, Αγωγές Εμπράγματου Δικαίου, Τόμος 1ος, έκδ. 1989, § 35, σελ. 119-121). Πλην όμως, κατά την ορθή εκτίμηση του δικογράφου, οι αιτούντες επικαλούνται πλέον την αποβολή από τη νομή τους, καθώς κατά τα αναφερόμενα στην αίτηση, τους απαγορεύεται εκ μέρους του καθ ου πλέον να διέλθουν από την επίδικη έκταση. Κατά συνέπεια, γενομένης δεκτής της σχετικής ένστασης του καθ ου, το δικαστήριο περιορίζεται στην εξέταση των αιτημάτων που αφορούν την αποβολή από τη νομή.

Ωστόσο, η υπό κρίση αίτηση είναι ουσία αβάσιμη, αναφορικά με το αίτημα προστασίας των αιτούντων από αποβολή της νομής τους, καθότι κατά το άρθρο 987 ΑΚ ο νομέας που αποβλήθηκε παράνομα από τη νομή έχει δικαίωμα να αξιώσει την απόδοσή της από αυτόν που νέμεται επιλήψιμα απέναντί του. Εν προκειμένω, πιθανολογήθηκε ότι οι αιτούντες έχουν δικαίωμα μεν νομής βάσει του τίτλου κτήσης τους, πλην όμως ο καθ ου δεν είναι επιλήψιμος νομέας στην επίδικη έκταση, καθώς δεν νέμεται αυτή αυτοβούλως αλλά ερειδόμενος στον τίτλο κτήσης του. Η αμφισβήτηση της νομής επί της επιδίκου εκτάσεως επομένως, με ένα εκ των δυο τοπογραφικών και συμβολαίων κτήσης αντίστοιχα να περιλαμβάνουν ξένη έκταση, δεν αποτελεί αντικείμενο διάγνωσης της παρούσας δίκης αλλά αποτελεί αντικείμενο τακτικής αγωγής. Συνεπώς δεν μπορεί να αναγνωριστεί από το παρόν Δικαστήριο στους αιτούντες το δικαίωμα αποκλειστικής συννομής.

Περαιτέρω η αίτηση είναι μη νόμιμη ως προς τα αιτήματά της με τα οποία ζητείται η αφαίρεση των ήδη κατασκευασθέντων σωλήνων που διέρχονται από την επίδικη έκταση, διότι αυτά προσκρούουν στην διάταξη του άρθρου 692 παρ. 4 ΚΠολΔ, κατά την οποία η παροχή δικαστικής προστασίας με τη μορφή των ασφαλιστικών μέτρων δεν επιτρέπεται να επιφέρει την ικανοποίηση του δικαιώματος του οποίου ζητείται η εξασφάλιση και η διατήρηση (βλ. ΕιρΡοδ 66/2014 αδημ, ΕιρΡοδ 5/2008 ΤΝΠ Νόμος), γενόμενης δεκτής της σχετικής ένστασης του καθ ου. Και τούτο διότι, γενομένων δεκτών των αιτημάτων τούτων θα επέλθει ριζική μεταβολή της πραγματικής κατάστασης του επιδίκου που ισοδυναμεί με πλήρη και οριστική ικανοποίηση του προσβαλλομένου δικαιώματος των αιτουσών, η οποία είναι ανεπίτρεπτη στην διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων.

Με τα δεδομένα αυτά αποσκοπείται μόνο η προστασία του εμπράγματου δικαιώματος των αιτούντων επί του επιδίκου και επομένως κρίνεται ότι δεν είναι επειγόντως αναγκαία η λήψη μέτρων προς προστασία του επικαλούμενου δικαιώματος νομής των αιτούντων, που μόνο με την τακτική διαδικασία μπορεί να εξασφαλιστεί οριστικά (βλ. Τζίφρα, Ασφ. Μέτρα έκδοση 1980 σ. 349), το δε δικαίωμα των αιτούντων δεν παραβλάπτεται μέχρι την τακτική διαγνωστική δίκη, η οποία, με τα εχέγγυα της, θα επιφέρει την οριστική επίλυση της διαφοράς. Αλλωστε από τα προσκομιζόμενα έγγραφα προέκυψε ότι ο καθ ου έχει ήδη ασκήσει την από 21.10.2016 αγωγή προσβολής της κυριότητας με τη νέα τακτική διαδικασία, η οποία πιθανολογήθηκε ότι αφορά την επίδικη έκταση.

Πλην όμως το δικαστήριο μπορεί κατά την κρίση του να διατάξει οποιοδήποτε πρόσφορο ασφαλιστικό μέτρο (άρθρο 732 ΚΠολΔ), προκειμένου να προστατευτούν τα δικαιώματα των αιτούντων και να μην επέλθει κατάσταση που θα απαιτεί μεγάλες δαπάνες αφαίρεσης των κατασκευών σε περίπτωση που επιδικασθεί η νομή υπέρ των αιτούντων κατά την τακτική διαγνωστική δίκη, γενόμενου δεκτού του πρώτου σχετικού επί μέρους αιτήματος των αιτούντων. Εν προκειμένω κρίνεται πρόσφορο να παύσουν οι εργασίες σύνδεσης του ακινήτου του καθ ου με το αποχετευτικό σύστημα, στο βαθμό που διέρχονται οι σωλήνες από την επίδικη έκταση των 45 τ.μ. που απεικονίζεται στο συνημμένο στην αίτηση σκαρίφημα με στοιχεία Α-Β-Γ-Δ-Ε-Ζ-Η-Α και να υποχρεωθεί ο καθ ου να επιτρέπει στους αιτούντες τη διέλευση από την επίδικη έκταση, μέχρι την έκδοση αποφάσεως επί της σχετικής τακτικής αγωγής. Τα δικαστικά έξοδα πρέπει να συμψηφιστούν μεταξύ των διαδίκων κατ’ άρθρο 178 ΚΠολΑ, καθώς οι μεν αιτούντες νίκησαν μερικώς, εφόσον το δικαστήριο κάνει δεκτό μόνο το πρώτο επί μέρους αίτημά τους περί διάταξης του πρόσφορου κατά την κρίση του Δικαστηρίου ασφαλιστικού μέτρου, αφετέρου ο καθ ου νίκησε μερικώς, καθώς διά των ενστάσεών του συνέβαλε στην απόρριψη των λοιπών - πλην του πρώτου -επιμέρους αιτημάτων των αιτούντων είτε ως νόμω είτε ως ουσία αβάσιμα, σύμφωνα με τα ανωτέρω.    |

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

-ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων.

-ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ ο,τι κρίθηκε απορριπτέο.

-ΔΕΧΕΤΑΙ εν μέρει την αίτηση, μόνο ως προς τη διάταξη εκ μέρους του δικαστηρίου κάθε πρόσφορου κατά την κρίση του ασφαλιστικού μέτρου.

-ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την απαγόρευση συνέχισης των εκσκαφών και κάθε ενέργειας που αφορά τη διέλευση σωλήνων, για τη σύνδεση του καθ ου με το αποχετευτικό σύστημα, από την επίδικη έκταση των 45 τ.μ. που απεικονίζεται στο συνημμένο στην αίτηση σκαρίφημα με στοιχεία Α-Β-Γ- Δ-Ε-Ζ-Η-Α.

-ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ τον καθ ου να επιτρέπει στους αιτούντες την ακώλυτη διέλευση από την επίδικη έκταση των 45 τ.μ. που απεικονίζεται στο συνημμένο στην αίτηση σκαρίφημα με στοιχεία Α-Β-Γ-Δ-Ε-Ζ-Η-Α μέχρι την αναγνώριση διά τακτικής διαγνωστικής δίκης της νομής είτε στους αιτούντες είτε στον καθ` ου.

- ΣΥΜΨΗΦΙΖΕΙ τα δικαστικά έξοδα μεταξύ των διαδίκων.

Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύθηκε στην Κέρκυρα στις 28 Φεβρουαρίου 2017, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση του Δικαστηρίου αυτού, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξούσιων δικηγόρων τους.

Η ΔΟΚΙΜΗ ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΗΣ                                                                Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

Ν.Σ.