Επίκληση πρόσθετων Ενόρκων Βεβαιώσεων
ΑΠ
Έτος: 2017
Νούμερο: 74
Για να είναι σαφής και ορισμένη η επίκληση πρόσθετων ενόρκων βεβαιώσεων μαρτύρων ενώπιον ειρηνοδίκη ή συμβολαιογράφου ή προξένου, οι οποίες προσκομίσθηκαν ενώπιον του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου ή ενώπιον του εφετείου στη διαδικασία της δευτεροβάθμιας δίκης, για την αντίκρουση ενόρκων βεβαιώσεων, πρέπει, στην προσθήκη των προτάσεων του διαδίκου που τις προσκόμισε, να αναφέρεται, εκτός των άλλων, ότι αυτές προσκομίζονται για την αντίκρουση ενόρκων βεβαιώσεων του αντιδίκου, ώστε το δικαστήριο της ουσίας να κρίνει αυτές παραδεκτές και στη συνέχεια να ελέγξει, αν πράγματι προσκομίσθηκαν για τον σκοπό αυτό....
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
Α2' Πολιτικό Τμήμα
ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από τους Δικαστές: Δήμητρα Παπαντωνοπούλου, Αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου, Αντώνιο Ζευγώλη, Ιωσήφ Τσαλαγανίδη, Γεώργιο Κοντό και Αβροκόμη Θούα, Αρεοπαγίτες.
ΣΥΝΗΛΘΕ σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του, στις 17 Οκτωβρίου 2016, με την παρουσία και της γραμματέως, Θεοδώρας Παπαδημητρίου, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
Του αναιρεσείοντος: Γ. Κ. του Ι., κατοίκου ..., ο οποίος εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του .....
Των αναιρεσιβλήτων: 1) Μ. χήρας Ι. Δ., 2) Γ. Δ. του Ι. και 3) Α. Δ. του Ι., κατοίκων ..., οι οποίοι παραστάθηκαν με τον πληρεξούσιο δικηγόρο τους ....
Η ένδικη διαφορά άρχισε με την από 14-2-2008 αγωγή του ήδη αναιρεσείοντος, που κατατέθηκε στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών. Εκδόθηκαν οι αποφάσεις: 459/2014 του ίδιου Δικαστηρίου και 2114/2015 του Εφετείου Αθηνών. Την αναίρεση της τελευταίας απόφασης ζητά ο αναιρεσείων με την από 22-7-2015 αίτησή του.
Κατά τη συζήτηση της αίτησης αυτής, που εκφωνήθηκε από το πινάκιο, οι διάδικοι παραστάθηκαν, όπως σημειώνεται πιο πάνω. Η εισηγήτρια Αρεοπαγίτης Αβροκόμη Θούα ανέγνωσε την από 7-10-2016 έκθεσή της με την οποία εισηγήθηκε την αποδοχή του πρώτου και την απόρριψη των λοιπών λόγων της κρινόμενης αίτησης. Ο πληρεξούσιος του αναιρεσείοντος ζήτησε την παραδοχή της αίτησης, ο πληρεξούσιος των αναιρεσιβλήτων την απόρριψή της, καθένας δε την καταδίκη του αντιδίκου μέρους στη δικαστική δαπάνη.
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Επί της από 22-7-2015 αίτησης για αναίρεση της 2114/2015 απόφασης του Τριμελούς Εφετείου Αθηνών.
Κατά τις διατάξεις του άρθρου 270 παρ. 2 εδάφ. γ', δ' ΚΠολΔ, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 12 του ν. 2915/2001 και τυγχάνει εφαρμογής στην προκείμενη υπόθεση, ένορκες βεβαιώσεις ενώπιον ειρηνοδίκη ή συμβολαιογράφου ή προξένου λαμβάνονται υπόψη το πολύ τρεις για κάθε πλευρά και μόνο αν έχουν δοθεί ύστερα από κλήτευση του αντιδίκου δύο τουλάχιστον εργάσιμες ημέρες πριν από τη βεβαίωση και, αν πρόκειται να δοθούν στην αλλοδαπή, οκτώ τουλάχιστον ημέρες πριν από αυτή. Για την αντίκρουση ενόρκων βεβαιώσεων επιτρέπεται η προσκομιδή, μέσα στην προθεσμία της παραγράφου 3 του άρθρου 237, πρόσθετων βεβαιώσεων το πολύ ίσου αριθμού προς τις αντικρουόμενες. Εξάλλου, από τις διατάξεις των άρθρων 559 αριθ. 11 περ. γ', 106, 237 παρ.1 περ. β', 3 ΚΠολΔ, όπως το τελευταίο αντικαταστάθηκε με το άρθρο 7 παρ.3 του Ν. 2915/2001, προκύπτει, ότι για την ίδρυση του από την πρώτη από αυτές προβλεπόμενου λόγου αναίρεσης, αν το δικαστήριο δεν έλαβε υπόψη αποδεικτικά μέσα που οι διάδικοι επικαλέσθηκαν και προσκόμισαν, απαιτείται, εκτός των άλλων, να έχει γίνει σαφής και ορισμένη επίκληση των αποδεικτικών μέσων από τον ενδιαφερόμενο διάδικο με τις προτάσεις του της συζήτησης κατά την οποία εκδόθηκε η προσβαλλόμενη απόφαση ή με την προσθήκη στις προτάσεις, εφόσον πρόκειται για νέα αποδεικτικά μέσα που προσκομίσθηκαν μόνο για την αντίκρουση ισχυρισμών που περιέχονται στις προτάσεις και να αναφέρεται ο ισχυρισμός για την απόδειξη του οποίου έγινε επίκληση και προσαγωγή των αποδεικτικών μέσων. Από το συνδυασμό των ανωτέρω διατάξεων συνάγεται, ότι για να είναι σαφής και ορισμένη η επίκληση πρόσθετων ενόρκων βεβαιώσεων μαρτύρων ενώπιον ειρηνοδίκη ή συμβολαιογράφου ή προξένου, οι οποίες προσκομίσθηκαν ενώπιον του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου ή ενώπιον του εφετείου στη διαδικασία της δευτεροβάθμιας δίκης (άρθρ.524 παρ.1 ΚΠολΔ) μέσα στην προθεσμία της παραγράφου 3 του άρθρου 237 ΚΠολΔ, για την αντίκρουση ενόρκων βεβαιώσεων, πρέπει, στην προσθήκη των προτάσεων του διαδίκου που τις προσκόμισε, να αναφέρεται, εκτός των άλλων, ότι αυτές προσκομίζονται για την αντίκρουση ενόρκων βεβαιώσεων του αντιδίκου, ώστε το δικαστήριο της ουσίας να κρίνει αυτές παραδεκτές και στη συνέχεια να ελέγξει, αν πράγματι προσκομίσθηκαν για τον σκοπό αυτό (ΑΠ 1454/2008).
Στην προκείμενη περίπτωση, ο αναιρεσείων, με τον πρώτο λόγο της αίτησης αναίρεσης, κατ' επίκληση πλημμέλειας από τη διάταξη του άρθρου 559 αριθμ.11 γ ΚΠολΔ, υποστηρίζει ότι το Εφετείο δεν έλαβε υπόψη τις 6309 και 6310/7-9-2009 ένορκες βεβαιώσεις των μαρτύρων του Π. Δ. και Ε. Γ., ενώπιον της Ειρηνοδίκου Αθηνών, τις οποίες είχε παραδεκτώς προσκομίσει ενώπιον του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου εντός της προθεσμίας του άρθρου 237 παρ.3 ΚΠολΔ, προς αντίκρουση αντίστοιχων ενόρκων βεβαιώσεων των αντιδίκων του, οι οποίες ήσαν ουσιώδεις για την έκβαση της δίκης και συγκεκριμένα για την απόδειξη της στηριζόμενης στην ευθύνη από τις διαπραγματεύσεις αγωγής του, η οποία απορρίφθηκε ως ουσιαστικώς αβάσιμη με την προσβαλλόμενη απόφαση (και συνακόλουθα την αποδοχή της έφεσής του) τις είχε δε επικαλεστεί τόσο με τη προσθήκη των ενώπιον του άνω Δικαστηρίου προτάσεών του, όσο και με αυτές που κατέθεσε ενώπιον του Εφετείου πριν την έκδοση της προσβαλλόμενης απόφασης. Όπως προκύπτει από την παραδεκτή επισκόπηση (αρθρ.561 παρ.2 ΚΠολΔ) της από 30-10-2013 προσθήκης-αντίκρουσης των ενώπιον του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου από 3-9-2009 κατατεθεισών προτάσεών του (σελ.69-75 αυτών), όπου κατά την συνεδρίαση της 17-10-2013 (μετά από αλλεπάλληλες αναβολές και ματαιώσεις της συζήτησης της από 14-2-2008 αγωγής του) δικάστηκε ερήμην λόγω μη καταβολής δικαστικού ενσήμου και κυρίως των ενώπιον του Εφετείου από 15-1-2015 προτάσεών του (σελ.56 και 73 έως 78 αυτών), ο αναιρεσείων είχε νομίμως και ρητώς επικαλεστεί τις πιο πάνω ένορκες βεβαιώσεις και είχε εκθέσει ότι αυτές λήφθηκαν προς αντίκρουση των 6179/28-8-2009 και 14184/1-9-2009 ενόρκων βεβαιώσεων ενώπιον του Ειρηνοδίκου Αθηνών και της συμβολαιογράφου ..., των μαρτύρων των αναιρεσιβλήτων Γ. Λ. και Γ. Ψ., αντίστοιχα και είχε παραθέσει το περιεχόμενό τους. Επομένως, η προσβαλλόμενη απόφαση, που δεν τις έλαβε υπόψη διότι, όπως δέχθηκε, "....από την επισκόπηση των από 1-3-2011 προτάσεων του ενάγοντος (ήδη αναιρεσείοντος) ενώπιον του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου και της από 30-10-2013 προσθήκης επί των προτάσεών του ενώπιον του ιδίου Δικαστηρίου προκύπτει, ότι σ'αυτές δεν αναφέρεται, ότι οι ανωτέρω δύο ένορκες βεβαιώσεις μαρτύρων προσκομίζονται για την αντίκρουση ενόρκων βεβαιώσεων της εναγομένης (ήδη αναιρεσίβλητης)...", ενώ στην πραγματικότητα υπήρχε η σχετική αναφορά, πέραν του ότι υπήρχε και στις ενώπιόν του εφετείου κατατεθείσες προτάσεις, η με τις οποίες σχετική επίκληση αρκούσε για τη λήψη υπόψη αυτών, υπέπεσε στην αναιρετική πλημμέλεια του άρθρου 559 αριθμ.11 γ ΚΠολΔ και ο πρώτος αναιρετικός λόγος που είναι ορισμένος και συνεπώς παραδεκτός, απορριπτομένων όσων περί του αντιθέτου υποστηρίζουν οι αναιρεσίβλητοι με τις κατατεθείσες προ είκοσι ημερών (αρθρ.570 παρ.1 ΚΠολΔ) από 23-9-2016 προτάσεις τους, είναι και βάσιμος. Πρέπει επομένως να αναιρεθεί η προσβαλλόμενη απόφαση, κατά το μέρος της που έκρινε την ουσία της υπόθεσης, απέρριψε δηλαδή την στηριζόμενη στις διατάξεις της ευθύνης από τις διαπραγματεύσεις αγωγή του αναιρεσείοντος, ενώ παρέλκει η έρευνα των λοιπών λόγων αναίρεσης, οι οποίοι αφορούν το ίδιο μέρος, λόγω της πλήρους αναιρετικής εμβέλειας του γενόμενου δεκτού. Κατ'ακολουθίαν, πρέπει να παραπεμφθεί, κατά τούτο η υπόθεση προς περαιτέρω εκδίκασή της ενώπιον του Εφετείου Αθηνών, συντιθέμενο από άλλους δικαστές, εκτός εκείνων που εξέδωσαν την αναιρούμενη απόφαση (αρθρ.580 παρ.3 ΚΠολΔ). Τέλος, πρέπει να διαταχθεί η απόδοση του καταβληθέντος από τον αναιρεσείοντα παραβόλου σ'αυτόν (αρθρ.495 παρ.4 ΚΠολΔ) και να καταδικαστούν οι αναιρεσίβλητοι, λόγω της ήττας τους, στα δικαστικά έξοδα του αναιρεσείοντος (αρθρ.176, 183 ΚΠολΔ), κατά τα οριζόμενα στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Αναιρεί εν μέρει την 2114/2015 απόφαση του Εφετείου Αθηνών, κατά το αναφερόμενο στο σκεπτικό σκέλος της.
Παραπέμπει, κατά τούτο, την υπόθεση προς περαιτέρω εκδίκαση στο ίδιο Εφετείο, συντιθέμενο από άλλους δικαστές.
Διατάσσει την απόδοση του κατατεθέντος παραβόλου στον αναιρεσείοντα.
Καταδικάζει τους αναιρεσίβλητους στα δικαστικά έξοδα του αναιρεσείοντος, τα οποία ορίζει στο ποσό των δύο χιλιάδων επτακοσίων (2.700) ευρώ.
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίσθηκε στην Αθήνα, στις 29 Νοεμβρίου 2016.
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, στην Αθήνα, στις 10 Ιανουαρίου 2017.
H ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Α.Π.74/2017
ΑΠ
Έτος: 2017
Νούμερο: 74
Για να είναι σαφής και ορισμένη η επίκληση πρόσθετων ενόρκων βεβαιώσεων μαρτύρων ενώπιον ειρηνοδίκη ή συμβολαιογράφου ή προξένου, οι οποίες προσκομίσθηκαν ενώπιον του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου ή ενώπιον του εφετείου στη διαδικασία της δευτεροβάθμιας δίκης, για την αντίκρουση ενόρκων βεβαιώσεων, πρέπει, στην προσθήκη των προτάσεων του διαδίκου που τις προσκόμισε, να αναφέρεται, εκτός των άλλων, ότι αυτές προσκομίζονται για την αντίκρουση ενόρκων βεβαιώσεων του αντιδίκου, ώστε το δικαστήριο της ουσίας να κρίνει αυτές παραδεκτές και στη συνέχεια να ελέγξει, αν πράγματι προσκομίσθηκαν για τον σκοπό αυτό....
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
Α2' Πολιτικό Τμήμα
ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από τους Δικαστές: Δήμητρα Παπαντωνοπούλου, Αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου, Αντώνιο Ζευγώλη, Ιωσήφ Τσαλαγανίδη, Γεώργιο Κοντό και Αβροκόμη Θούα, Αρεοπαγίτες.
ΣΥΝΗΛΘΕ σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του, στις 17 Οκτωβρίου 2016, με την παρουσία και της γραμματέως, Θεοδώρας Παπαδημητρίου, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
Του αναιρεσείοντος: Γ. Κ. του Ι., κατοίκου ..., ο οποίος εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του .....
Των αναιρεσιβλήτων: 1) Μ. χήρας Ι. Δ., 2) Γ. Δ. του Ι. και 3) Α. Δ. του Ι., κατοίκων ..., οι οποίοι παραστάθηκαν με τον πληρεξούσιο δικηγόρο τους ....
Η ένδικη διαφορά άρχισε με την από 14-2-2008 αγωγή του ήδη αναιρεσείοντος, που κατατέθηκε στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών. Εκδόθηκαν οι αποφάσεις: 459/2014 του ίδιου Δικαστηρίου και 2114/2015 του Εφετείου Αθηνών. Την αναίρεση της τελευταίας απόφασης ζητά ο αναιρεσείων με την από 22-7-2015 αίτησή του.
Κατά τη συζήτηση της αίτησης αυτής, που εκφωνήθηκε από το πινάκιο, οι διάδικοι παραστάθηκαν, όπως σημειώνεται πιο πάνω. Η εισηγήτρια Αρεοπαγίτης Αβροκόμη Θούα ανέγνωσε την από 7-10-2016 έκθεσή της με την οποία εισηγήθηκε την αποδοχή του πρώτου και την απόρριψη των λοιπών λόγων της κρινόμενης αίτησης. Ο πληρεξούσιος του αναιρεσείοντος ζήτησε την παραδοχή της αίτησης, ο πληρεξούσιος των αναιρεσιβλήτων την απόρριψή της, καθένας δε την καταδίκη του αντιδίκου μέρους στη δικαστική δαπάνη.
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Επί της από 22-7-2015 αίτησης για αναίρεση της 2114/2015 απόφασης του Τριμελούς Εφετείου Αθηνών.
Κατά τις διατάξεις του άρθρου 270 παρ. 2 εδάφ. γ', δ' ΚΠολΔ, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 12 του ν. 2915/2001 και τυγχάνει εφαρμογής στην προκείμενη υπόθεση, ένορκες βεβαιώσεις ενώπιον ειρηνοδίκη ή συμβολαιογράφου ή προξένου λαμβάνονται υπόψη το πολύ τρεις για κάθε πλευρά και μόνο αν έχουν δοθεί ύστερα από κλήτευση του αντιδίκου δύο τουλάχιστον εργάσιμες ημέρες πριν από τη βεβαίωση και, αν πρόκειται να δοθούν στην αλλοδαπή, οκτώ τουλάχιστον ημέρες πριν από αυτή. Για την αντίκρουση ενόρκων βεβαιώσεων επιτρέπεται η προσκομιδή, μέσα στην προθεσμία της παραγράφου 3 του άρθρου 237, πρόσθετων βεβαιώσεων το πολύ ίσου αριθμού προς τις αντικρουόμενες. Εξάλλου, από τις διατάξεις των άρθρων 559 αριθ. 11 περ. γ', 106, 237 παρ.1 περ. β', 3 ΚΠολΔ, όπως το τελευταίο αντικαταστάθηκε με το άρθρο 7 παρ.3 του Ν. 2915/2001, προκύπτει, ότι για την ίδρυση του από την πρώτη από αυτές προβλεπόμενου λόγου αναίρεσης, αν το δικαστήριο δεν έλαβε υπόψη αποδεικτικά μέσα που οι διάδικοι επικαλέσθηκαν και προσκόμισαν, απαιτείται, εκτός των άλλων, να έχει γίνει σαφής και ορισμένη επίκληση των αποδεικτικών μέσων από τον ενδιαφερόμενο διάδικο με τις προτάσεις του της συζήτησης κατά την οποία εκδόθηκε η προσβαλλόμενη απόφαση ή με την προσθήκη στις προτάσεις, εφόσον πρόκειται για νέα αποδεικτικά μέσα που προσκομίσθηκαν μόνο για την αντίκρουση ισχυρισμών που περιέχονται στις προτάσεις και να αναφέρεται ο ισχυρισμός για την απόδειξη του οποίου έγινε επίκληση και προσαγωγή των αποδεικτικών μέσων. Από το συνδυασμό των ανωτέρω διατάξεων συνάγεται, ότι για να είναι σαφής και ορισμένη η επίκληση πρόσθετων ενόρκων βεβαιώσεων μαρτύρων ενώπιον ειρηνοδίκη ή συμβολαιογράφου ή προξένου, οι οποίες προσκομίσθηκαν ενώπιον του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου ή ενώπιον του εφετείου στη διαδικασία της δευτεροβάθμιας δίκης (άρθρ.524 παρ.1 ΚΠολΔ) μέσα στην προθεσμία της παραγράφου 3 του άρθρου 237 ΚΠολΔ, για την αντίκρουση ενόρκων βεβαιώσεων, πρέπει, στην προσθήκη των προτάσεων του διαδίκου που τις προσκόμισε, να αναφέρεται, εκτός των άλλων, ότι αυτές προσκομίζονται για την αντίκρουση ενόρκων βεβαιώσεων του αντιδίκου, ώστε το δικαστήριο της ουσίας να κρίνει αυτές παραδεκτές και στη συνέχεια να ελέγξει, αν πράγματι προσκομίσθηκαν για τον σκοπό αυτό (ΑΠ 1454/2008).
Στην προκείμενη περίπτωση, ο αναιρεσείων, με τον πρώτο λόγο της αίτησης αναίρεσης, κατ' επίκληση πλημμέλειας από τη διάταξη του άρθρου 559 αριθμ.11 γ ΚΠολΔ, υποστηρίζει ότι το Εφετείο δεν έλαβε υπόψη τις 6309 και 6310/7-9-2009 ένορκες βεβαιώσεις των μαρτύρων του Π. Δ. και Ε. Γ., ενώπιον της Ειρηνοδίκου Αθηνών, τις οποίες είχε παραδεκτώς προσκομίσει ενώπιον του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου εντός της προθεσμίας του άρθρου 237 παρ.3 ΚΠολΔ, προς αντίκρουση αντίστοιχων ενόρκων βεβαιώσεων των αντιδίκων του, οι οποίες ήσαν ουσιώδεις για την έκβαση της δίκης και συγκεκριμένα για την απόδειξη της στηριζόμενης στην ευθύνη από τις διαπραγματεύσεις αγωγής του, η οποία απορρίφθηκε ως ουσιαστικώς αβάσιμη με την προσβαλλόμενη απόφαση (και συνακόλουθα την αποδοχή της έφεσής του) τις είχε δε επικαλεστεί τόσο με τη προσθήκη των ενώπιον του άνω Δικαστηρίου προτάσεών του, όσο και με αυτές που κατέθεσε ενώπιον του Εφετείου πριν την έκδοση της προσβαλλόμενης απόφασης. Όπως προκύπτει από την παραδεκτή επισκόπηση (αρθρ.561 παρ.2 ΚΠολΔ) της από 30-10-2013 προσθήκης-αντίκρουσης των ενώπιον του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου από 3-9-2009 κατατεθεισών προτάσεών του (σελ.69-75 αυτών), όπου κατά την συνεδρίαση της 17-10-2013 (μετά από αλλεπάλληλες αναβολές και ματαιώσεις της συζήτησης της από 14-2-2008 αγωγής του) δικάστηκε ερήμην λόγω μη καταβολής δικαστικού ενσήμου και κυρίως των ενώπιον του Εφετείου από 15-1-2015 προτάσεών του (σελ.56 και 73 έως 78 αυτών), ο αναιρεσείων είχε νομίμως και ρητώς επικαλεστεί τις πιο πάνω ένορκες βεβαιώσεις και είχε εκθέσει ότι αυτές λήφθηκαν προς αντίκρουση των 6179/28-8-2009 και 14184/1-9-2009 ενόρκων βεβαιώσεων ενώπιον του Ειρηνοδίκου Αθηνών και της συμβολαιογράφου ..., των μαρτύρων των αναιρεσιβλήτων Γ. Λ. και Γ. Ψ., αντίστοιχα και είχε παραθέσει το περιεχόμενό τους. Επομένως, η προσβαλλόμενη απόφαση, που δεν τις έλαβε υπόψη διότι, όπως δέχθηκε, "....από την επισκόπηση των από 1-3-2011 προτάσεων του ενάγοντος (ήδη αναιρεσείοντος) ενώπιον του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου και της από 30-10-2013 προσθήκης επί των προτάσεών του ενώπιον του ιδίου Δικαστηρίου προκύπτει, ότι σ'αυτές δεν αναφέρεται, ότι οι ανωτέρω δύο ένορκες βεβαιώσεις μαρτύρων προσκομίζονται για την αντίκρουση ενόρκων βεβαιώσεων της εναγομένης (ήδη αναιρεσίβλητης)...", ενώ στην πραγματικότητα υπήρχε η σχετική αναφορά, πέραν του ότι υπήρχε και στις ενώπιόν του εφετείου κατατεθείσες προτάσεις, η με τις οποίες σχετική επίκληση αρκούσε για τη λήψη υπόψη αυτών, υπέπεσε στην αναιρετική πλημμέλεια του άρθρου 559 αριθμ.11 γ ΚΠολΔ και ο πρώτος αναιρετικός λόγος που είναι ορισμένος και συνεπώς παραδεκτός, απορριπτομένων όσων περί του αντιθέτου υποστηρίζουν οι αναιρεσίβλητοι με τις κατατεθείσες προ είκοσι ημερών (αρθρ.570 παρ.1 ΚΠολΔ) από 23-9-2016 προτάσεις τους, είναι και βάσιμος. Πρέπει επομένως να αναιρεθεί η προσβαλλόμενη απόφαση, κατά το μέρος της που έκρινε την ουσία της υπόθεσης, απέρριψε δηλαδή την στηριζόμενη στις διατάξεις της ευθύνης από τις διαπραγματεύσεις αγωγή του αναιρεσείοντος, ενώ παρέλκει η έρευνα των λοιπών λόγων αναίρεσης, οι οποίοι αφορούν το ίδιο μέρος, λόγω της πλήρους αναιρετικής εμβέλειας του γενόμενου δεκτού. Κατ'ακολουθίαν, πρέπει να παραπεμφθεί, κατά τούτο η υπόθεση προς περαιτέρω εκδίκασή της ενώπιον του Εφετείου Αθηνών, συντιθέμενο από άλλους δικαστές, εκτός εκείνων που εξέδωσαν την αναιρούμενη απόφαση (αρθρ.580 παρ.3 ΚΠολΔ). Τέλος, πρέπει να διαταχθεί η απόδοση του καταβληθέντος από τον αναιρεσείοντα παραβόλου σ'αυτόν (αρθρ.495 παρ.4 ΚΠολΔ) και να καταδικαστούν οι αναιρεσίβλητοι, λόγω της ήττας τους, στα δικαστικά έξοδα του αναιρεσείοντος (αρθρ.176, 183 ΚΠολΔ), κατά τα οριζόμενα στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Αναιρεί εν μέρει την 2114/2015 απόφαση του Εφετείου Αθηνών, κατά το αναφερόμενο στο σκεπτικό σκέλος της.
Παραπέμπει, κατά τούτο, την υπόθεση προς περαιτέρω εκδίκαση στο ίδιο Εφετείο, συντιθέμενο από άλλους δικαστές.
Διατάσσει την απόδοση του κατατεθέντος παραβόλου στον αναιρεσείοντα.
Καταδικάζει τους αναιρεσίβλητους στα δικαστικά έξοδα του αναιρεσείοντος, τα οποία ορίζει στο ποσό των δύο χιλιάδων επτακοσίων (2.700) ευρώ.
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίσθηκε στην Αθήνα, στις 29 Νοεμβρίου 2016.
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, στην Αθήνα, στις 10 Ιανουαρίου 2017.
H ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Α.Π.74/2017
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου