Ασφαλιστικά διατροφής - επιμέλειας - απειλή προστίμου στη μητέρα Αριθμός Απόφασης 11048/2012 ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

Ασφαλιστικά διατροφής - επιμέλειας - απειλή προστίμου στη μητέρα
Αριθμός Απόφασης 11048/2012 ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
...Οι υπό κρίση αιτήσεις, δηλαδή η από 26/7/2011 και με αριθμούς έκθεσης κατάθεσης 138696/15018/2011 και η από 24/7/2011 και με αριθμούς έκθεσης κατάθεσης 136371/14730/2011, είναι συναφείς και πρέπει να ενωθούν και να συνεκδικαστούν, επειδή συντρέχουν προς τούτο όλες οι προβλεπόμενες από το άρθρο 246 του ΚΠολΔ προϋποθέσεις.

(Α) Επί της από 26/7/2011 και με αριθμούς έκθεσης κατάθεσης 138696/15018/2011 αίτησης: Με την κρινόμενη αίτησή του, όπως το περιεχόμενο αυτής εκτιμάται, ο αιτών εκθέτει ότι τέλεσε νόμιμο γάμο με την καθ’ης η αίτηση, από τον οποίο απέκτησαν ένα παιδί, τον…………., που γεννήθηκε στις 19/12/2006. Ότι συνεπεία των αναφερόμενων στην αίτηση αυτή λόγων , η έγγαμη συμβίωσή τους δεν εξελίχθηκε ομαλώς, με αποτέλεσμα τη διάσπασή της αρχικώς κατά το έτος 2009. Ότι τότε η επικοινωνία του με το ανήλικο παιδί του ρυθμίστηκε δυνάμει της υπ’αριθμ. 711/2009 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Καβάλας, η οποία όμως ουδέποτε εφαρμόστηκε, καθώς οι διάδικοι επανέλαβαν τη διακοπείσα συμβίωση τους. Ότι ακολούθως τα προβλήματα στην έγγαμη συμβίωσή τους εξακολούθησαν, με αποτέλεσμα από το καλοκαίρι του έτους 2011 οι διάδικοι να τελούν εκ νέου σε διάσταση, χωρίς πρόθεση επανάληψής της.

Επικαλούμενος δε ότι το συμφέρον του ανήλικου παιδιού τους υπαγορεύει την ανάθεση επιμέλειας του στον ίδιο (αιτούντα), διότι αυτός είναι αντικειμενικά καταλληλότερος για την ανατροφή του καθώς και επείγουσα περίπτωση και παραιτούμενος εν συνεχεία από το αίτημα περί επιδίκασης σ’ αυτόν προσωρινώς διατροφής σε χρήμα για λογαριασμό του ανήλικου σε περίπτωση ευδοκίμησης της κύριας βάσης αυτής (αίτησης) – παραίτηση η οποία πραγματοποιήθηκε με το σημείωμα που ο εν λόγω διάδικος κατέθεσε εκουσίως στα πλαίσια της παρούσας διαδικασίας (άρθρα 294, 295 και 299 του ΚΠολΔ, τα οποία εφαρμόζονται κατά την προκείμενη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων, κατ’ άρθρο 591 παρ.1 του ΚΠολΔ, ελλείψει αντίθετης ρύθμισης)- ο αιτών ζητά τώρα : (α) κατά μεν την κύρια βάση της αίτησής του, να ανατεθεί στον ίδιο προσωρινώς η επιμέλεια του ανήλικου τέκνου των διαδίκων, με τη μετοίκηση του τελευταίου μαζί του, (β) κατά δε την επικουρική βάση αυτής, να ρυθμιστεί η επικοινωνία του με το ανήλικο παιδί του, κατά τα χρονικά διαστήματα και σύμφωνα με τους όρους που διαλαμβάνονται ειδικότερα στην αίτηση αυτή, απειλουμένης χρηματικής ποινής και προσωπικής κράτησης σε βάρος της καθ’ης η αίτηση, για την περίπτωση της μη συμμόρφωσής της στις διατάξεις της εκδοθησόμενης απόφασης και (γ) να καταδικαστεί η τελευταία (καθ’ης η αίτηση) στη δικαστική του δαπάνη.


Η υπό κρίση αίτηση στην οποία σωρεύονται παραδεκτώς το αίτημα για την ανάθεση στον αιτούντα της επιμέλειας του ανήλικου παιδιού των διαδίκων και επικουρικώς (άρθρο 219 του ΚπολΔ) το αίτημα για τη ρύθμιση του δικαιώματος επικοινωνίας του με το τελευταίο, για την περίπτωση απόρριψης της κύριας βάσης της αίτησης, αρμοδίως και παραδεκτώς εισάγεται για να συζητηθεί ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου (άρθρα 22, 683 παρ.1 του ΚΠολΔ), το οποίο είναι καθ’ύλην και κατά τόπον αρμόδιο, κατά την προκείμενη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων (686 και επ. του ΚΠολΔ) και είναι νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 1510, 1511, 1512, 1513, 1514, 1518 και 1520 του ΑΚ (ως προς την επικουρική της βάση), σε συνδυασμό με τις διατάξεις των άρθρων 176, 191, 735 και 947 του ΚΠολΔ. Πρέπει, επομένως, η εν λόγω αίτηση, να ερευνηθεί περαιτέρω και ως προς την άποψη της ουσιαστικής της βασιμότητας.


(Β) Επί της από 24/7/2011 και με αριθμούς έκθεσης κατάθεσης 136371/14730/2011 αίτησης: Με την αίτηση αυτή η αιτούσα εκθέτει ότι τέλεσε νόμιμο γάμο με τον καθ’ου , με τον οποίο απέκτησαν ένα παιδί, τον ………………….., που γεννήθηκε στις 19/12/2006. Ότι ακολούθως η έγγαμη συμβίωσή τους δεν εξελίχθηκε ομαλώς, καθόσον αρχικά διασπάστηκε κατά το έτος 2009, για τους αναφερόμενους στο οικείο δικόγραφο λόγους. Ότι τότε εκδόθηκε η υπ’αριθμ. 711/2009 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Καβάλας, κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων, δυνάμει της οποίας ανατέθηκε στην ίδια προσωρινώς η επιμέλεια του ανήλικου παιδιού των διαδίκων, υποχρεώθηκε ο νυν καθ’ου να της καταβάλει με την ιδιότητά της αυτή και για λογαριασμό του τελευταίου το ποσό των 380 ευρώ μηνιαίως, ενώ παράλληλα ρυθμίστηκε προσωρινώς το δικαίωμα επικοινωνίας του τελευταίου με το προαναφερόμενο ανήλικο. Ότι, όμως, η εν λόγω απόφαση δεν εφαρμόστηκε, επειδή οι διάδικοι επανέλαβαν τη διακοπείσα έγγαμη συμβίωσή τους. Ότι παρά ταύτα, η προσπάθεια επανασύνδεσής τους δεν απέδωσε και η έγγαμη συμβίωσή τους διασπάστηκε εκ νέου από τον Ιούλιο του έτους 2011, με αποτέλεσμα να τελούν έκτοτε σε διάσταση, χωρίς πρόθεση να επανασυνδεθούν. Με βάση τα ανωτέρω πραγματικά περιστατικά, υποστηρίζοντας ότι το συμφέρον του ανήλικου παιδιού τους υπαγορεύει να ανατεθεί η επιμέλειά του στην ίδια, που είναι καταλληλότερη γονέας και εκθέτοντας επιπλέον αναλυτικώς το ποσό στο οποίο η ίδια ισχυρίζεται ότι ανέρχονται οι μηνιαίες δαπάνες για την κάλυψη των εν γένει βιοποριστικών αναγκών του ανήλικου παιδιού τους, που δεν μπορεί να διατραφεί μόνο του, η αιτούσα επικαλούμενη επείγουσα περίπτωση ζητά: (α) να ανατεθεί στην ίδια προσωρινώς η επιμέλεια του ανήλικου παιδιού των διαδίκων, (β) να υποχρεωθεί ο καθ’ου εν διαστάσει σύζυγός της και πατέρας του ανήλικου να καταβάλει σε αυτή , με την  παραπάνω ιδιότητά της, το ποσό των 600 ευρώ μηνιαίως, ως συμμετοχή του στην προσωρινή σε χρήμα διατροφή του τελευταίου (ανήλικου), για το χρονικό διάστημα από την 6/7/2011, οπότε αυτός (ο καθ’ου) φέρεται να εγκατέλειψε την οικογενειακή στέγη χωρίς εύλογη αιτία, άλλως από την επίδοση της κρινόμενης αίτησης, προκαταβαλλόμενο κάθε μήνα, με το νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση κάθε μηνιαίας δόσης, μέχρι την  εξόφληση και (γ) να καταδικαστεί ο καθ’ου στη δικαστική της δαπάνη.


Έχοντας το ανωτέρω περιεχόμενο και αιτήματα η κρινόμενη αίτηση, παραδεκτώς φέρεται προς συζήτηση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, ως καθ’ύλην και κατά τόπο αρμόδιου, κατά την προκείμενη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων (άρθρα 686 και επ.του ΚΠολΔ) και είναι νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 1485, 1486, 1493, 1496, 1497, 1510, 1511, 1512, 1513, 1514, 1518 και 1520 του ΑΚ, σε συνδυασμό με τις διατάξεις των άρθρων 176, 191, 728, 729, και 735  του ΚΠολΔ, πλην του σκέλους αυτής με το οποίο η αιτούσα αιτείται την επιδίκαση σε αυτήν διατροφής για λογαριασμό του ανήλικου παιδιού των διαδίκων για παρελθόντα χρόνο και συγκεκριμένα από την 6/7/2011, το οποίο είναι μη νόμιμο και, ως εκ τούτου, απορριπτέο, καθόσον σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 340 και 1498 του ΑΚ συνάγεται ότι διατροφή για το παρελθόν δεν οφείλεται παρά μόνο από την υπερημερία. Στην περίπτωση αυτή η υπερημερία επέρχεται με μόνη την όχληση του υπόχρεου, χωρίς δηλαδή να απαιτείται η συνδρομή και του στοιχείου της υπαιτιότητας του τελευταίου.

Η όχληση απαιτείται, διότι δεν πρέπει ο υπόχρεος να αιφνιδιάζεται και να εξαναγκάζεται να πληρώσει εκ των υστέρων αθροιστικά τη διατροφή, την οποία, εφόσον δε ζητήθηκε έγκαιρα, δεν μπορούσε να προβλέψει. Αφότου πάντως ο υπόχρεος καταστεί υπερήμερος κατά την παραπάνω έννοια, ενέχεται εφεξής στην παροχή διατροφής και αν ακόμη ο δικαιούχος κατά το διάστημά της υπερημερίας κατόρθωσε να διατραφεί με δικά του μέσα ή με δωρεές τρίτων (βλ. σχετ. Μιχαηλίδη- Νουάρο Οικογ. Δ.1968 παρ.87 και 179 και Α. Ατσαλάκη στην Ερμ. ΑΚ άρθρο 1489 αρ.4 επ. – Εφ Πειρ. 909/2005.455, όπου και οι ανωτέρω παραπομπές, εκτός δε αυτών βλ. Α. Γεωργιάδη –Μ. Σταθόπουλου, Αστικός Κώδικας, κατ’άρθρο ερμηνεία, άρθρο 1498 παρ.11 και επ. έως και 33, σελ.784 έως και 786). Πλην όμως, στη συγκεκριμένη περίπτωση , η επικαλούμενη εκ μέρους της αιτούσας εγκατάλειψη της οικογενειακής στέγης από τον καθ’ου η αίτηση δεν εμπίπτει στην έννοια της απαιτούμενης κατά τα ανωτέρω όχλησης, προκειμένου να καταστεί ενεργός η απαίτηση της διατροφής και για το αιτούμενο ως άνω χρονικό διάστημα , απορριπτόμενης της οικείας αίτησης ως προς το εν λόγω σκέλος της, κατά το τμήμα του που αφορά την επιδίκαση διατροφής για τον προ της επίδοσής της χρόνο. Κατά τα λοιπά και όσον αφορά το μέρος κατά το οποίο η ένδικη αίτηση κρίθηκε παραδεκτή και νόμιμη πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω και ως προς την άποψη της ουσιαστικής της βασιμότητας.


Από τις καταθέσεις των μαρτύρων που εξετάστηκαν με την επιμέλεια των διαδίκων ενόρκως στο ακροατήριο του παρόντος Δικαστηρίου, από τα έγγραφα τα οποία οι διάδικοι επικαλούνται και προσκομίζουν, μεταξύ των οποίων και οι υπ’αριθμ. 561/25.5.2009, 24.026/25.5.2009 και 9.599/25.5.2009 ένορκες βεβαιώσεις της ………….., της……………………, που εξετάστηκαν ενόρκως με την επιμέλεια της αιτούσας της δεύτερης αίτησης ενώπιον του συμβολαιογράφου……………………….., της συμβολαιογράφου……………………………….. και του συμβολαιογράφου …………………………………………, αντιστοίχως, χρησιμοποιηθείσες στα πλαίσια της δίκης των ασφαλιστικών μέτρων επί της οποίας εκδόθηκε η υπ’αριθμ. 711/2009 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Καβάλας (βλ.ΑΠ 343/2000 ΕλλΔΝΗ 2000.693, ΑΠ 109/2004 α’ δημοσίευση σε ΤΝΠ Νόμος), από την με ημερομηνία 12/8/2011 υπεύθυνη δήλωση του αιτούντος της πρώτης αίτησης καθώς και από την με ημερομηνία 25/7/2011 υπεύθυνη δήλωση της αιτούσας της δεύτερης αίτησης, από όσα διαλαμβάνονται στα σημειώματα που οι διάδικοι κατέθεσαν εκουσίως στα πλαίσια της παρούσας διαδικασίας και από την εν γένει διαδικασία πιθανολογήθηκαν τα ακόλουθα  [ στο σημείο αυτό πρέπει να λεχθεί ότι εν προκειμένω δε λαμβάνονται υπόψη:

(α) οι επικαλούμενες και προσκομιζόμενες υπ’αριθμ. 19.329/1.8.2011 και 19.335, 19.334 και 19.333/4.8.2011 ένορκες βεβαιώσεις των ………………………………………………, οι οποίοι εξετάστηκαν  με την επιμέλεια του αιτούντος στην πρώτη αίτηση ενώπιον του συμβολαιογράφου ……………………………., εφόσον και στην προκειμένη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων απαιτείται κλήτευση του αντιδίκου για να ληφθεί υπόψη ένορκη βεβαίωση ενώπιον συμβολαιογράφου ή Ειρηνοδίκη (βλ. Β Βαθρακοκοίλη, Κώδικας Πολιτικής Δικονομίας, ερμηνευτική-νομολογιακή ανάλυση κατ’άρθρο, Τόμος Β’, άρθρο 339 παρ. 68, σελ.638 όπου και νομολογιακή παραπομπή σε ΑΠ 739/1988 ΕΕΝ 56.384, αλλιώς ΕφΑθ 11155/1989 ΕλλΔνη 32.1012), η οποία (κλήτευση) δεν έχει πραγματοποιηθεί στην παρούσα περίπτωση και για την  ταυτότητα του λόγου (β) η επικαλούμενη και προσκομιζόμενη υπ’αριθμ. 10.925/2.12.2011 ένορκη βεβαίωση της ………………………………….., η οποία εξετάστηκε με την επιμέλεια της αιτούσας της δεύτερης αίτησης, ενώπιον της συμβολαιογράφου ………………………………………….., για την οποία επίσης δεν προκύπτει ότι έχει ληφθεί κατόπιν κλήτευσης του καθ’ου της αίτησης αυτής και (γ) η από 20/9/2011 υπεύθυνη δήλωση του άρθρου 8 του ν. 1599/1986 που προέρχεται από τον τρίτο και συγκεκριμένα από τον …………………………… , η οποία προσκομίζεται από την πλευρά της αιτούσας της δεύτερης αίτησης, αλλά δεν μπορεί να ληφθεί υπόψη, διότι οι υπεύθυνες δηλώσεις τρίτων δεν προβλέπονται ως αποδεικτικά μέσα, αποκλειόμενης της χρήσης τους ακόμα και για την συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, όχι μόνο στην τακτική, αλλά και σε όλες τις διαδικασίες και στις διαφορές που διακάζονται με ειδικές διατάξεις (βλ. Β. Βαθρακοκοίλη, ο.π., παρ.40 σελ.630 και παρ.93 σελ.642 όπου και νομολογιακές παραπομπές  σε Ολ ΑΠ 8/1987 ΕλλΔνη 28.628, ΑΠ 659/1988 ΕλλΔνη 30.310, ΕφΠειρ 48/1988 ΕλλΔνη 30.1041, ΕφΑθ 9383/1984 ΝοΒ 33.472 κ.λ.π.)]: Οι διάδικοι τέλεσαν νόμιμο πολιτικό γάμο ενώπιον του Δημάρχου …………………………… στις 25/5/2006 και εν συνεχεία τέλεσαν και θρησκευτικό γάμο την 5/8/2006, από τον οποίο απέκτησαν ένα παιδί, τον ………………., που γεννήθηκε στις 19/12/2006. Αρχικώς εγκαταστάθηκαν σε οικία στα Τρίκαλα, ενώ το έτος 2007, με κοινή μετάθεση-καθόσον αμφότεροι είναι στρατιωτικοί- εγκαταστάθηκαν στην Ελευθερούπολη Καβάλας διαμένοντας στα ΣΟΑ φρουράς Ελευθερούπολης (διαμέρισμα αρ.16).

Η έγγαμη συμβίωσή τους, όμως, δεν εξελίχθηκε ομαλώς και διασπάστηκε περί τα τέλη Μαρτίου του έτους 2009. Τότε, ο αιτών της πρώτης αίτησης υπέβαλε αίτημα για αποστέγασή του από το ως άνω διαμέρισμα από την 8/5/2009 καθώς και αίτημα προς τη ΔΕΗ για την διακοπή παροχής ηλεκτρικού ρεύματος στο διαμέρισμα όπου ακόμα στεγάζονταν η καθ’ης της πρώτης αίτησης και το παιδί τους (όπως προκύπτει από την υπ’αριθμ. 33 αίτηση τελικού διακανονισμού με ημερομηνία 6/5/2009). Κατόπιν της εξέλιξης αυτής η τελευταία υπέβαλε την από 11/5/2009 αναφορά της, ζητώντας τη μετάθεσή της από την φρουρά της Ελευθερούπολης, ενώ αιτήθηκε να εξεταστεί η περίπτωση να μείνει στο ανωτέρω διαμέρισμα στα ΣΟΑ, μέχρι την υπηρεσιακή της μετακίνηση, μέσα στο καλοκαίρι σε άλλη πόλη, έτσι ώστε να διασφαλιστεί η ομαλή προσαρμογή του παιδιού των διαδίκων , που διέμενε, κατά τα ανωτέρω, μαζί της, στις νέες συνθήκες διαβίωσής τους, αναλαμβάνοντας να καταβάλει ανελλιπώς την αξία της χρήσης που θα καθοριζόταν καθώς και τα κοινόχρηστα. Το αίτημά της αυτό έγινε δεκτό δυνάμει του υπ’αριθμ. Φ.400/6/103/11.5.2009 εγγράφου της υπηρεσίας της και δρομολογήθηκαν οι απαραίτητες ενέργειες για την έγκριση της κατ’ εξαίρεση μετάθεσής της. Ακολούθως, αμφότεροι οι διάδικοι υπέβαλαν αιτήσεις για τη ρύθμιση των ζητημάτων που προέκυψαν συνεπεία  της διάσπασης της έγγαμης συμβίωσής τους. Επί των ασκηθεισών τότε με αριθμούς έκθεσης κατάθεσης 553/2009 και 566/2009 αιτήσεών τους, οι οποίες ενώθηκαν και συνεκδικάστηκαν, εκδόθηκε η υπ’αριθμ. 711/2009 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Καβάλας, κατά την διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων , δυνάμει της οποίας ανατέθηκε προσωρινώς η άσκηση της επιμέλειας του προσώπου του ανήλικου παιδιού τους στη μητέρα του,…………………………, υποχρεώθηκε ο πατέρας του, ………………………. να καταβάλει στην τελευταία, με την παραπάνω ιδιότητά της – ως ασκούσας δηλαδή προσωρινώς την επιμέλεια του ανήλικου γιου τους – και για λογαριασμό του τελευταίου το ποσό των 380 μηνιαίως ως προσωρινή διατροφή σε χρήμα για την κάλυψη των εν γένει δαπανών διαβίωσής του και ρυθμίστηκε προσωρινώς το δικαίωμα της επικοινωνίας του μη έχοντος την επιμέλεια πατέρα με το ανήλικο παιδί τους, κατά τα ειδικότερα διαληφθέντα χρονικά διαστήματα και όρους της εν λόγω απόφασης.

Η συγκεκριμένη απόφαση δεν εφαρμόστηκε, καθόσον οι διάδικοι επανέλαβαν τη διακοπείσα συμβίωσή τους. Παρά ταύτα δεν κατέστη εφικτό να συμβιώσουν αρμονικά, με αποτέλεσμα από τον Ιούλιο του έτους 2011 να τελούν εκ νέου σε διάσταση, χωρίς πρόθεση να επανασυνδεθούν. Το ανήλικο παιδί των διαδίκων, τόσο κατά τη διάρκεια της διάστασής τους το έτος 2009, όσο και από τον Ιούλιο του έτους 2011 διαμένει με τη μητέρα του. Ήδη, με την πρώτη των κρινόμενων εν προκειμένω αιτήσεων , ο αιτών πατέρας του, ζητά να ανατεθεί στον ίδιο, η επιμέλειά του, επικαλούμενος ότι αυτό επιβάλλεται από το συμφέρον του ανηλίκου. Ανεξαρτήτως δε ότι αμφότεροι οι διάδικοι αποδίδουν σε υπαιτιότητα του άλλου την διάσπαση της έγγαμης συμβίωσής τους, στοιχείο το οποίο δεν αποτελεί κριτήριο για τη ρύθμιση της επιμέλειας του προσώπου του ανήλικου παιδιού τους και για το λόγο αυτό δεν ερευνάται, ο αιτών της πρώτης αίτησης καταλογίζει στην καθ’ης αυτής ότι δεν είναι ικανή να το διαπαιδαγωγήσει προς το συμφέρον του, ότι προκαλεί αλλεπάλληλες συγκρούσεις μαζί του (με τον αιτούντα δηλαδή) ενώπιόν του με σκοπό να το προσεταιρισθεί, υποβάλλοντας του με κάθε τρόπο ότι αυτός ως πατέρας δεν είναι άξιος σεβασμού και προσοχής και επιδεικνύοντας έτσι κοινωνικό ρατσισμό έναντι του «πατέρα» και κατ’επέκταση έναντι της έννοιας του «άνδρα».

Παράλληλα μέμφεται αυτή, διότι, όπως υποστηρίζει, αναθέτει την επίβλεψη του παιδιού στην αδελφή της, ενώ της προσάπτει απροθυμία να το φέρνει σε επαφή μαζί του. Προς επίρρωση των ανωτέρω ο ίδιος διάδικος (αιτών της πρώτης αίτησης) παραθέτει : (α) ότι καθ’όλη τη διάρκεια της έγγαμης συμβίωσής τους, συνεπεία των προστριβών τους, η καθ’ης η πρώτη αίτηση τον μείωνε διαρκώς και τον υποτιμούσε συστηματικά μπροστά στο παιδί τους, με εκφράσεις όπως : «ο μπαμπάς δεν ξέρει» ή «τι ξέρει ο μπαμπάς» ή «άσε το μπαμπά, θα ρωτήσουμε κάποιον που γνωρίζει» ή «δεν είναι ικανός π μπαμπάς», αποκαλύπτοντας, κατ’αυτόν, ότι η εκδικητικότητα και τα απωθημένα της καθ’ης υπερτερούν της αγάπης και της φροντίδας για το παιδί τους, που έπρεπε να αποτελούν το κύριο μέλημά της, (β) ότι στα πλαίσια αυτά υποβαθμιζόταν κάθε προσπάθειά του , όπως το γεγονός ότι ο ίδιος (αιτών της πρώτης αίτησης) κατάφερε να αποκαταστήσει την ορθή εκφορά του λόγου του ανήλικου παιδιού τους, που αντιμετώπιζε πρόβλημα στην άρθρωση συγκεκριμένων συμφώνων, μέσα σε 20 ημέρες, προσπάθεια η οποία δεν έτυχε επιβράβευσης, αλλά αντιθέτως αντιμετωπίστηκε από την καθ’ ης η πρώτη αίτηση ως «τυχαίο γεγονός» με αμέτοχο τον ίδιο, όπως, κατά τους ισχυρισμούς του, είπε ενώπιον του παιδιού τους, (γ) ότι η τελευταία ζήλευε το στενό δεσμό που είχε δημιουργήσει με τον ανήλικο γιο τους, σε σημείο μάλιστα που στις 17/6/2011, κατά τη διάρκεια γιορτής του παιδικού σταθμού, όταν ο ανήλικος κλήθηκε να απαγγείλει ποίημα δημοσίως και από συστολή δεν το έκανε, αλλά προσέτρεξε στον πατέρα του και τον αναζήτησε, η καθ’ ης η αίτηση, κατά την επιστροφή τους στο χώρο της εκδήλωσης, επέπληξε τον ανήλικο, επειδή αναζήτησε τον αιτούντα (της πρώτης αίτησης) και όχι την ίδια, επιπλέον δε, επειδή δεν μπόρεσε «το δικό της το παιδί» να πει το ποίημά του, (δ) ότι η καθ’ ης επιπροσθέτως παραβρίσκεται σε κάθε διαπληκτισμό που προκαλούνταν μεταξύ τους, μετατρέποντάς το έτσι σε αυτήκοο και αυτόπτη μάρτυρα, όπως ισχυρίζεται, και προσπαθώντας να το επηρεάσει αρνητικά σε βάρος του ίδιου (αιτούντος της πρώτης αίτησης), κατηγορώντας ότι δεν είναι καλός σύζυγος και πατέρας και εξαναγκάζοντάς τον να αποχωρεί, προκειμένου να αποφευχθούν χειρότερες καταστάσεις, όπως αυτός υποστηρίζει, (ε) ότι η καθ’ ης δεν τον ελάμβανε καθόλου υπόψη της και τον απαξίωνε σε κάθε ευκαιρία, αναφέροντας ως παραδείγματα την περίπτωση που αυτή σταμάτησε να του μιλάει λόγω παρατήρησης που ο αιτών της έκανε («να μη γίνεται πικρόχολη») όταν εκείνη αναφώνησε «έτσι να γουστάρω, οι γυναίκες από πάνω», διαβάζοντας το προσκλητήριο για τη βάφτιση της κόρης της αδελφής του καθώς και την περίπτωση επεισοδίου που έλαβε χώρα τον Ιανουάριο του έτους 2010, στην πατρική οικία της καθ ’ης, επ’ αφορμής του οποίου τόσο η τελευταία, όσο και οι γονείς της τον ξυλοκόπησαν και τον απέπεμψαν από το σπίτι τους με τις πυτζάμες, όταν ο ίδιος, χολωμένος από τη συμπεριφορά του πατέρα της προς το γιο τους, θέλησε να φύγει από εκεί μαζί με το παιδί τους, (στ) ότι η καθ ’ης επέτρεπε στους γονείς της να τηρούν εναντίον τους την ίδια με αυτή τακτική καθώς και να αναμειγνύονται στην κοινή τους ζωή όπου είχαν πάντοτε λόγο, προσβάλλοντάς τον διαρκώς, (στ) ότι ακόμα και πρόσφατα η καθ ’ης επιδεικνύει αδιαφορία για τον ίδιο ως πατέρα και τον απαξιώνει, εφόσον επισκέφθηκε παιδοψυχολόγο, με αποκλειστικό κίνητρο, προκειμένου να επαυξήσει τις δαπάνες για την εξαγωγή της καταβλητέας διατροφής, με στόχο την οικονομική του αφαίμαξη και όχι το αληθινό συμφέρον του ανήλικου παιδιού τους, (ζ) ότι η καθ’ ης η αίτηση αυτή, έχει, κατά τους ισχυρισμούς του, επανειλημμένως αποδείξει ότι είναι ασταθής σαν προσωπικότητα και ρέπει προς τη μυθοπλασία και την ίντριγκα, χαρακτηριστικά διόλου ωφέλιμα για την ανατροφή του ανήλικου παιδιού τους, επικαλούμενος προς επίρρωση των ανωτέρω ότι από τον πρώτο καιρό του γάμου τους αυτή διέδιδε σε γνωστούς, συγγενείς και φίλους ότι ο ίδιος δε συμμετείχε στις οικονομικές υποχρεώσεις της οικογένειάς τους, ότι  ήταν τσιγκούνης, άκαρδος και εγωιστής, γιατί την εγκατέλειπε μόνη της, πηγαίνοντας σε ασκήσεις, όπως τα ανωτέρω άτομα του εμπιστεύθηκαν, καθώς και το επιπλέον περιστατικό, σύμφωνα με το οποίο, όταν με δική της πρωτοβουλία επανασυνδέθηκαν, μετά τη διάσπαση της έγγαμης συμβίωσής τους το έτος 2009 και την έκδοση της υπ’ αριθμ. 711/2009 απόφασης του προαναφερόμενου Δικαστηρίου, συμπεριφερόμενη ανακόλουθα και αντιθέτως με όσα είχε υποστηρίξει, περί της βίαιης και καταφρονητικής συμπεριφοράς που αυτός φερόταν να έχει επιδείξει έναντί  της, αφενός, τον προέτρεψε να μη δώσε καμία σημασία, διότι «αυτά έγιναν για το δικαστήριο» και ότι «θα τους βγάλουμε όλους τρελούς και θα υποκριθούμε ότι τα δικαστήρια δεν έγιναν ποτέ», αφετέρου εκδήλωσε την επιθυμία της να αποκτήσουν δεύτερο παιδί, επιδεικνύοντας τόσο καλή συμπεριφορά όσο και πριν το γάμο τους, (η) ότι τον Αύγουστο του έτους 2010 σε μία στιγμή έντασης μεταξύ τους άρπαξε το κινητό της τηλέφωνο λέγοντάς του: «τι θέλεις τώρα, να πάρω εδώ και τώρα το εκατό και να τους πω ότι με δέρνεις», ενώ στις αρχές Ιουνίου του έτους 2011 σε άλλη στιγμή έντασης, αυτή ενώπιόν του τηλεφώνησε σε γνωστό της πρόσωπο και ισχυρίστηκε ψευδώς ότι δήθεν ο ίδιος (ο αιτών της πρώτης αίτησης) την είχε σπρώξει και την είχε χτυπήσει στη μέση της, ζητώντας μάλιστα τη συνδρομή του γνωστού αυτού. Πλην όμως, τα ανωτέρω, κατά το τμήμα τους  που αφορούν ενέργειες και περιστατικά τα οποία ανάγονται στο διάστημα από την αρχή του γάμου των διαδίκων μέχρι την αρχική διάσπαση της έγγαμης συμβίωσής τους, τον Απρίλιο του έτους 2009, τουλάχιστον (η επικαλούμενη συστηματική καταφρονητική και απαξιωτική συμπεριφορά της καθ’ ης η πρώτη αίτηση ενώπιον μάλιστα του παιδιού τους) δεν πιθανολογήθηκαν.

Αντιθέτως, η καθ’ ης η πρώτη αίτηση ήταν αυτή που από την αρχής της δικαστικής διένεξής τους μεμφόταν τον αιτούντα της πρώτης αίτησης για βίαιη και προσβλητική συμπεριφορά έναντί της, τόσο στην από 14/4/2009 εξώδικη απάντηση –δήλωση- διαμαρτυρία- πρόσκληση, που του επιδόθηκε στις 16/4/2009, όσο και στην από 30/4/2009 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης 566/2009 αίτησή της που απευθυνόταν ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Καβάλας, αιτιάσεις τις οποίες ο αιτών της πρώτης αίτησης ανέκρουσε, χαρακτηρίζοντάς τις ως ψευδείς με την από 8/5/2009 εξώδικη δήλωση – γνωστοποίησή του, επιφυλαχθείς κάθε νόμιμου δικαιώματός του. Επιπλέον ο ίδιος τίποτα από τα ανωτέρω δεν διέλαβε στην με αριθμό έκθεσης κατάθεσης 553/2009 αίτησή του και δεν αιτήθηκε τότε την επιμέλεια του ανήλικου παιδιού τους, περιοριζόμενος στη ρύθμιση της επικοινωνίας του με αυτό. Συναίνεσε μάλιστα ως προς την ανάθεση τότε της επιμέλειας του παιδιού  του προσωρινώς στη μητέρα του (καθ’ ης η πρώτη αίτηση εν προκειμένω), και, όπως ειδικά διαλαμβάνεται στην υπ’ αριθμ. 711/2009 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Καβάλας, δεν αμφισβήτησε την καταλληλότητα της τότε και νυν αντιδίκου του για την ανάθεση σ’ αυτήν του παραπάνω γονεϊκού καθήκοντος, σε αντίθεση με όσα τώρα ο εν λόγω διάδικος (αιτών της πρώτης αίτησης) της καταλογίζει.

Από την πλευρά δε της καθ’ ης η πρώτη αίτηση, στα πλαίσια της δίκης εκείνης, εξετάστηκαν ενόρκως οι προπαρατεθέντες μάρτυρες, των οποίων οι καταθέσεις συνηγορούν ως προς την επιδειχθείσα εκ μέρους του αιτούντος βίαιη συμπεριφορά, όπως και τα προσκομιζόμενα εν προκειμένω: (α)με ημερομηνία 19/20.7.2008 και ώρα 22:00- 6:00 απόσπασμα από το ημερήσιο δελτίο περιπολίας του Αστυνομικού Τμήματος Ελευθερούπολης, όπου σημειώνεται ότι αστυνομικοί του εν λόγω Τμήματος μετέβησαν εκεί με τον Αξιωματικό Υπηρεσίας επ’ αφορμής επεισοδίου μεταξύ της καθ’ ης η πρώτη αίτηση και καλούσας και του συζύγου της…………………….. και (β) το υπ’ αριθμ. Πρωτ. 551/10.4.2009 πιστοποιητικό του Κέντρου Υγείας Ελευθερούπολης του Γενικού Νοσοκομείου Καβάλας, όπου η ίδια, ως άνω, διάδικος εξετάστηκε στις 11/4/2008 και ώρα 17:30 μ.μ. από τον τότε εφημερεύοντα γιατρό του Κέντρου, ……………………….., για θλάση μυών αντιβραχίου μετά από αναφερόμενη κάκωση από σίδερο, καθώς όπως η ίδια η διάδικος εξηγεί δεν αναφέρθηκε στον προηγηθέντα ξυλοδαρμό της, αφενός εξαιτίας της ντροπής της, αφετέρου προκειμένου να μην αποδοθούν ποινικές ευθύνες στον αιτούντα της πρώτης αίτησης και δημιουργηθούν προβλήματα στην υπηρεσία του, λόγω της ιδιότητάς του ως στρατιωτικού. Έτσι, οι ισχυρισμοί του τελευταίου αναφορικά με την ποιότητα του χαρακτήρα της καθ’ ης η αίτηση και το γεγονός ότι αυτή ρέπει προς τη μυθοπλασία και την ίντριγκα, στοιχείο που κατά τους ισχυρισμούς του εμβάλλει αυτόν σε αμφιβολία για το γονεϊκό της ρόλο, με την έννοια της αποδιδόμενης στην εν λόγω διάδικο ανήθικης συμπεριφοράς, η οποία είναι ικανή να εκθέσει σε κίνδυνο τον ψυχικό κόσμο και την ηθική ανάπτυξη του παιδιού των διαδίκων, με βάση τα προδιαληφθέντα πραγματικά περιστατικά, που αφορούν το διάστημα από την επανασύνδεσή τους και μετέπειτα, αυτοί δεν πιθανολογήθηκαν βάσιμοι.

Κατά τα λοιπά: (α) τα ανωτέρω εκτεθέντα περιστατικά του Ιανουαρίου του έτους 2010 και της 30/4/2011, (β) η αορίστως αναφερόμενη ανάμειξη των γονέων της καθ’ ης η πρώτη αίτηση στα του οίκου τους, όπως και οι ισχυρισμοί που αφορούν στη στάση της τελευταίας αναφορικά με την επανασύνδεση των διαδίκων αλλά και τις συνθήκες υπό τις οποίες αυτή συντελέστηκε, αυτά δε συναρτώνται με συγκεκριμένη αρνητική επίδρασή τους στο παιδί, ούτε και συνδέονται με πλημμέλειες της καθ’ ης η πρώτη αίτηση ως προς το γονεϊκό της ρόλο. Από τα ίδια, ως άνω, αποδεικτικά μέσα πιθανολογήθηκε ότι το παιδί των διαδίκων από τον Ιούλιο του έτους 2011, μετά την εκ νέου διάσπαση της έγγαμης συμβίωσης των διαδίκων, διαμένει πάλι με τη μητέρα του, η οποία το περιβάλλει με αγάπη και στοργή, έχει αφοσιωθεί στην ανατροφή του και παρά τις επαγγελματικές της υποχρεώσεις ως στρατιωτικού διαθέτει χρόνο αποκλειστικά σ’ αυτό, συνεπικουρούμενη στο μεγάλωμά του από τους γονείς της, κυρίως δε από τη μητέρα της αλλά και από την αδελφή της και συνακόλουθα παρέχει όλα τα εχέγγυα για τη σωστή ανατροφή και την διαπαιδαγώγησή του. Δεδομένου δε ότι μεγάλη σημασία στην παρούσα φάση έχει και η κατά το δυνατόν μικρότερο διατάραξη του μέχρι τούδε τρόπου ζωής του ανήλικου παιδιού των διαδίκων, ενόψει των ανωτέρω, πιθανολογείται ότι το αληθινό συμφέρον αυτού, για την ομαλή ψυχοσωματική και πνευματική του ανάπτυξη, υπαγορεύει, λόγω και της μικρής του ηλικίας και των ιδιαίτερων δεσμών που έχει αναπτύξει με τη μητέρα του, αλλά και της ανάγκης του για συνεχή επιμέλεια, προστασία και φροντίδα, να ανατεθεί η άσκηση της επιμέλειάς του προσωρινώς στη μητέρα του.

Στα συμπεράσματα αυτά καταλήγει το παρόν Δικαστήριο από τα προαναφερθέντα αποδεικτικά μέσα που προσκομίστηκαν, τα οποία κρίνονται επαρκή στην παρούσα διαδικασία, κατά την οποία αρκεί η πιθανολόγηση, χωρίς να κρίνεται απαραίτητη η προσωπική επικοινωνία με το ανήλικο παιδί των διαδίκων, που λόγω της μικρής ηλικίας του εκτιμάται ότι δε διαθέτει την απαιτούμενη ωριμότητα, ώστε να αντιληφθεί το συμφέρον του και να είναι σε θέση να εκφέρει λογική και ολοκληρωμένη άποψη αναφορικά με το ζήτημα αυτό. Κατά συνέπεια, η πρώτη των κρινόμενων εν προκειμένω αιτήσεων, πρέπει να απορριφθεί κατά το κύριο αίτημά της, ενώ αντιστοίχως, πρέπει αν γίνει δεκτή η δεύτερη αυτών (αιτήσεων), ανατιθέμενης της επιμέλειας του ανήλικου προσωρινώς στην αιτούσα αυτής και μητέρα του. Από την πλευρά του, ο αιτών της πρώτης αίτησης έχει τη δυνατότητα, με το δικαίωμα της επικοινωνίας να εκδηλώνει εμπράκτως το ενδιαφέρον και την αγάπη που αναμφισβήτητα τρέφει προς το παιδί του, ικανοποιώντας, έτσι, τα πατρικά του αισθήματα και λαμβάνοντας γνώση των εν γένει συνθηκών διαβίωσής του. Ήδη, ο εν λόγω διάδικος (αιτών στην πρώτη αίτηση), τόσο κατά την αρχική (το έτος 2009), όσο και στην πρόσφατη διάσπαση της συμβίωσης των διαδίκων αντιμετώπισε προσκόμματα από πλευράς της καθ’ ης η αίτηση αυτή στην επικοινωνία του με το ανήλικο παιδί των διαδίκων, με ενδεικτικό στοιχείο το από 14/4/2009 εξώδικό της, σύμφωνα με το περιεχόμενο του οποίου φαίνεται ότι του επέτρεπε την επικοινωνία μαζί του κατόπιν συνεννόησής τους και παρουσία της ίδιας. Για το λόγο αυτό ο αιτών της πρώτης αίτησης στα πλαίσια της αντιδικίας τους, επεδίωξε και έλαβε προσωρινές διαταγές, εκ των οποίων την από 11/8/2011 της Προέδρου Υπηρεσίας του παρόντος Δικαστηρίου.

Ανεξαρτήτως, όμως, των τεταμένων σχέσεων που επικρατούν μεταξύ των διαδίκων και της αντιδικίας τους, ο αιτών της πρώτης αίτησης έχει αυτονόητο δικαίωμα για προσωπική επικοινωνία με το ανήλικο παιδί τους, που επιβάλλεται, άλλωστε, για την ομαλή συναισθηματική ανάπτυξη αυτού, οπότε, κατά μερική παραδοχή του επικουρικώς σωρευόμενου προς τούτου αιτήματος, το δικαίωμά του αυτό πρέπει να ρυθμιστεί ως ακολούθως: (α) κάθε δεύτερο και τέταρτο σαββατοκύριακο κάθε μήνα, από τις 10:00 π.μ. του Σαββάτου μέχρι τις 20:00 μ.μ της Κυριακής, (β) ένα απόγευμα κάθε εβδομάδα από τις 17:00 μ.μ μέχρι τις 20:00 μ.μ, σε ημέρα που θα καθοριστεί αναλόγως και των εξωσχολικών δραστηριοτήτων του ανηλίκου, κατόπιν συνεννόησης των γονέων και αναλόγως με τις υπηρεσιακές υποχρεώσεις αυτών, τις οποίες υποχρεούνται αμφότεροι να ανακοινώνουν εγκαίρως, προκειμένου να εξασφαλίζεται η ομαλή διεξαγωγή της επικοινωνίας και να αποφεύγεται η υπέρμετρη δέσμευση του διαθέσιμου χρόνου τους, (γ) κατά τη διάρκεια των εορτών των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς, από τις 12:00 της 24ης Δεκεμβρίου μέχρι τις 12:00 της 31/12, κατά τα έτη που λήγουν σε μονό αριθμό και από τις 12:00 της 31ης Δεκεμβρίου μέχρι της 12:00 της 7ης Ιανουαρίου του επόμενου έτους, κατά τα έτη που λήγουν σε ζυγό αριθμό, (δ) κατά τη διάρκεια των εορτών του Πάσχα από τις 12:00 της Μ. Δευτέρας έως τις 12:00 της Δευτέρας της Διακαινησίμου, κατά τα έτη που λήγουν σε μονό αριθμό και από τις 12:00 της Δευτέρας της Διακαινησίμου  μέχρι της 12:00 της Κυριακής του Θωμά, κατά τα έτη που λήγουν σε ζυγό αριθμό και (ε) κατά την περίοδο των θερινών διακοπών, από τις 12:00 της 1ης Ιουλίου μέχρι τις 12:00 της 15ης Ιουλίου και από τις 12:00 της 1ης Αυγούστου μέχρι τις 12:00 της 14ης Αυγούστου κατά τα έτη που λήγουν σε μονό αριθμό και από τις 12:00 της 16ης Ιουλίου μέχρι τις 12:00 της 31ης Ιουλίου και από τις 12:00 της 14ης Αυγούστου μέχρι τις 12:00 της 30ης Αυγούστου κατά τα έτη που λήγουν σε ζυγό αριθμό. Ως τόπος παραλαβής και παράδοσης του ανήλικου παιδιού των διαδίκων ορίζεται η κατοικία όπου αυτό διαμένει με τη μητέρα του, η οποία δεν πρέπει να παρεμποδίζει την ορισθείσα κατά τα ανωτέρω επικοινωνία, αλλά, αντιθέτως, να την διευκολύνει, ενώ επιπλέον, κατά μερική παραδοχή του αντίστοιχου παρεπόμενου αιτήματος της πρώτης αίτησης, πρέπει να απειληθεί χρηματική ποινή, ύψους 300 ευρώ, για κάθε περίπτωση που η τελευταία ήθελε να παρεμποδίσει τους όρους του διατακτικού της παρούσας απόφασης.


Όσον αφορά το ανήλικο παιδί των διαδίκων, αυτό δεν έχει περιουσία και εισοδήματα και φυσικά, λόγω της ηλικίας του, δεν μπορεί να γίνει λόγος για εργασία. Συνεπώς, δεν μπορεί να διατραφεί μόνο του και δικαιούται, κατ’αρχήν, να αξιώσει διατροφή από τον καθ’ου στη δεύτερη αίτηση, χωρίς να είναι υποχρεωμένο να στραφεί και κατά των δύο γονέων (βλ. ΑΠ 687/2004, Εφ Θεσς 683/2004 Αρμ 2005.1583), οι οποίοι υποχρεούνται να το διατρέφουν, ο καθένας ανάλογα με τις δυνάμεις του, σύμφωνα με το άρθρο 1485 επ. του ΑΚ.

Ηδη, διαμένει με τη μητέρα του σε μισθωμένο διαμέρισμα στο Βύρωνα Αττικής, ως μίσθωμα για το οποίο η αιτούσα της δεύτερης αίτησης καταβάλλει το ποσό των 550 ευρώ μηνιαίως ( όπως προκύπτει από τις σχετικές προσκομιζόμενες δύο αποδείξεις). Έχει εγγραφεί στο νηπιαγωγείο και παράλληλα παρακολουθεί πρόγραμμα κολύμβησης στον Πολιτιστικό Αθλητικό Οργανισμό Δήμο Ηλιούπολης, έναντι τρίμηνης συνδρομής 88 ευρώ (όπως προκύπτει από την προσκομιζόμενη σχετικώς από 9/11/2011 απόδειξη), ενώ ασχολείται και με το ποδόσφαιρο, συμμετέχοντας σε τμήμα (στα αγγλικά pro junior) του Α.Ο. Βύρωνα, έναντι μηνιαίας δαπάνης ύψους 30 ευρώ (όπως προκύπτει από τις σχετικώς προσκομιζόμενες αποδείξεις). Άλλες δραστηριότητες του παιδιού δεν πιθανολογήθηκαν. Λόγω του ιστορικού της ασθματικής βρογχίτιδας και της ήπιας ατοπικής δερματίτιδας που αυτός (ανήλικος) παρουσίασε και προς αποφυγή υποτροπών, του συνεστήθη να λαμβάνει καθημερινά αγωγή με ρινικά διαλείμματα (SINOMARIN) και κρέμες ενυδατικές του κορμού και των άκρων (Sebamed) , τα οποία η αιτούσα της δεύτερης αίτησης δεν μπορεί να τα προμηθευτεί από το Στρατιωτικό Φαρμακείο Αθηνών και για τα οποία δαπανά το συνολικό ποσό των 33,63 ευρώ (όπως προκύπτει από τις σχετικώς προσκομιζόμενες από 30/11/2011 ιατρική γνωμάτευση του παιδίατρου Διευθυντή του Παιδιατρικού Ιατρείου 401 ΓΣΝΑ ……………………………. καθώς και από τις επικαλούμενες και προσκομιζόμενες από 30/11/2011 υπηρεσιακή βεβαίωση του Στρατιωτικού Φαρμακείου Αθηνών και αποδείξεις λιανικής πώλησης φαρμακείου). Οι υπόλοιπες δαπάνες της αιτούσας της δεύτερης αίτησης, για την εκπαίδευση, διατροφή, ένδυση, ψυχαγωγία και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη του ανήλικου είναι οι συνηθισμένες για τα παιδιά ίδιας ηλικίας με αυτό. Ο καθ΄ου η δεύτερη αίτηση και πατέρας του είναι Αξιωματικός – Λοχαγός ΠΒ, ο οποίος σύμφωνα με το προσκομιζόμενο εκκαθαριστικό σημείωμα του έτους 2011 πραγματοποίησε εισόδημα 24.355,54 ευρώ, εκ των οποίων το ποσό των 20.707,54 ευρώ αφορούσε σε μισθωτές υπηρεσίες και το ποσό των 3.648 ευρώ σε εισόδημα από ακίνητα (πρόκειται για την είσπραξη ενοικίου διαμερίσματος 65 τ.μ. επί της οδού Κορωνίδος στα Τρίκαλα, όπως προκύπτει από το σχετικώς προσκομιζόμενο από 25/7/2011 ιδιωτικό συμφωνητικό μίσθωσης κατοικίας με μισθωτή τον ………………………).

Ήδη για το μήνα Ιανουάριο του έτους 2012, ο μισθός του εν λόγω διαδίκου ανέρχεται στο ποσό των 1.133,65 ευρώ (όπως προκύπτει από τη σχετική βεβαίωση του Λογιστηρίου ΚΤΣ/ΔΥΒ, η οποία χορηγήθηκε κατόπιν εισαγγελικής παραγγελίας). Παράλληλα όντας στο βαθμό του Λοχαγού λαμβάνει το ποσό των 132,07 ευρώ μηνιαίως που αντιστοιχεί σε πενθήμερο εκτός έδρας (όπως προκύπτει από την επικαλούμενη και προσκομιζόμενη από 29/1/2012 βεβαίωση του Διαχειριστή Χρηματικού της Υπηρεσίας Χρηματικού). Μετά την διάσπαση της έγγαμης συμβίωσής τους, ο καθ’ου της δεύτερης αίτησης μισθώνει διαμέρισμα στην οδό Τιμώλου, αρ.7 στο Βύρωνα Αττικής, προκειμένου να βρίσκεται κοντά στην οικία που μισθώνει η αιτούσα της ίδιας αίτησης και στο παιδί τους, καταβάλλοντας ως ενοίκιο το ποσό των 300 ευρώ μηνιαίως (όπως προκύπτει από το σχετικώς προσκομιζόμενο ιδιωτικό συμφωνητικό μίσθωσης κατοικίας με ημερομηνία 1/7/2011 καθώς και τα σχετικώς προσκομιζόμενα παραστατικά-αποδείξεις είσπραξης της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος), βαρυνόμενος επιπλέον με τα λειτουργικά έξοδα της οικίας αυτής, τα οποία μαζί με το λογαριασμό τοθ κινητού τηλεφώνου ανέρχονται στο ποσό των 200 ευρώ μηνιαίως καθώς και με τα έξοδα συντήρησης και κυκλοφορίας του αυτοκινήτου του, εργοστασίου κατασκευής FORD τύπου MONDEO αλλά και με τα προσωπικά έξοδα ένδυσης, υπόδησης και εν γένει διαβίωσής του. Επιπροσθέτως καταβάλλει δόση, για την αποπληρωμή δανείου ύψους 54.293 ευρώ για την αγορά διαμερίσματος στα Τρίκαλα , επί της οδού Κορωνίδος αρ. 2, ποσού 375 ευρώ μηνιαίως προς την Τράπεζα EFG Eurobank (όπως προκύπτει από την σχετικώς προσκομιζόμενη σύμβαση καθώς και από τον συνοδεύοντα αυτή αναλυτικό πίνακα καταβολών μηνιαίων δόσεων).

Το προαναφερόμενο ποσό (δόση δανείου), όμως, δεν αφαιρείται από τα εισοδήματα του εν λόγω διαδίκου (καθ’ου η δεύτερη αίτηση), αλλά συνεκτιμάται ως μία επιπλέον βιοτική του ανάγκη (βλ. ΕφΑθ 822/2006 αδημ., ΕφΑθ 6077/1994 ΕλλΔνη 36.391, ΕφΘεσ 1896/1999 Αρμ 1999.1062, ΕφΘεσ 873/1999 ΕλλΔνη 30.1016, ΕφΘεσ 763/1989 ΕλλΔνη 30.10161) και λαμβάνεται υπόψη ως στοιχείο προσδιοριστικό των συνθηκών διαβίωσής του (βλ. ΕφΘες 2241/2000 Αρμ 2001.330). Περαιτέρω, ο εν λόγω διάδικος βαρύνεται με την αποπληρωμή δανείων που κατάρτισε  με τον ……….………………, ύψους 5.800 ευρώ και τον ……………………………, ύψους 4.000 ευρώ, προς αντιμετώπιση δικαστικών δαπανών όσο και κάθε άλλου εξόδου....