Αριθμός 27/2017 ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ - άρθρου 298 ΑΚ "Η αποζημίωση περιλαμβάνει τη μείωση της υπάρχουσας περιουσίας του δανειστή (θετική ζημία) καθώς και το διαφυγόν κέρδος. Τέτοιο κέρδος λογίζεται εκείνο που προσδοκά κανείς με πιθανότητα σύμφωνα με τη συνηθισμένη πορεία των πραγμάτων ή τις ειδικές περιστάσεις, και ιδίως τα προπαρασκευαστικά μέτρα που έχουν ληφθεί".- Έτσι, σε περίπτωση που ο ναυλωτής (χρονοναυλωτής) με ευθύνη του ενδοσυμβατικά από άλλη (και με άλλο τρίτο) σύμβαση απωλέσει τη χρήση του ναυλωμένου απ' αυτόν πλοίου για την οποία χρήση συμφώνησε να καταβάλει ναύλο τότε υφίσταται μείωση της υπάρχουσας περιουσίας του (θετική ζημία) το ύψος δε της ζημίας του αυτής είναι ίσο με την με αντικειμενικά κριτήρια αγοραία αξία του ναύλου

Απόφαση 27 / 2017    (Α2, ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ)
Αριθμός 27/2017
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
A2' Πολιτικό Τμήμα
ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από τους Δικαστές: Δήμητρα Παπαντωνοπούλου, Αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου, Αντώνιο Ζευγώλη, Ιωσήφ Τσαλαγανίδη, Γεώργιο Κοντό και Αβροκόμη Θούα, Αρεοπαγίτες.
ΣΥΝΗΛΘΕ σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του, στις 17 Οκτωβρίου 2016, με την παρουσία και της γραμματέως, Θεοδώρας Παπαδημητρίου, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:

Της αναιρεσείουσας: Ανώνυμης Ναυτιλιακής Εταιρίας με την επωνυμία "... S.A." (... Α.Ε.), γνωστής στις διεθνείς ναυτιλιακές της συναλλαγές ως "...", που εδρεύει στη ..., νομίμως εκπροσωπουμένης, αντιπροσωπευομένης στην Ελλάδα από τη γενική πράκτορά της και στο ... εδρεύουσα Ελληνική Ανώνυμη Εταιρία με την επωνυμία "... Α.Ε.", νομίμως επίσης εκπροσωπουμένης.
Εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της ..., ο οποίος ανακάλεσε την από 13-10-2016 δήλωσή του και παραστάθηκε αυτοπροσώπως.
Της αναιρεσίβλητης: Ανώνυμης Εταιρίας με την επωνυμία "... Α.Ε." (... Α.Ε.), που εδρεύει στον ... και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της .... με δήλωση κατ' άρθρο 242 παρ. 2 του Κ.Πολ.Δ.
Η ένδικη διαφορά άρχισε με την από 19-1-2004 αγωγή και την από 15-6-2008 συμπληρωματική αγωγή της ήδη αναιρεσείουσας, οι οποίες κατατέθηκαν στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Πειραιώς και συνεκδικάσθηκαν.
Εκδόθηκαν οι αποφάσεις: 3816/2009 του ίδιου Δικαστηρίου και 82/2014 του Εφετείου Πειραιώς.
Την αναίρεση της τελευταίας απόφασης ζητά η αναιρεσείουσα με την από 31-1-2015 αίτησή της.
Κατά τη συζήτηση της αίτησης αυτής, που εκφωνήθηκε από το πινάκιο, οι διάδικοι παραστάθηκαν, όπως σημειώνεται πιο πάνω.
Ο εισηγητής Αρεοπαγίτης Αντώνιος Ζευγώλης ανέγνωσε την από 5-10-2016 έκθεσή του, με την οποία εισηγήθηκε να γίνει δεκτός ο πρώτος από το άρθρο 559 αριθ. 1 Κ.Πολ.Δ. λόγος της κρινόμενης αίτησης και να απορριφθούν οι λοιποί λόγοι αυτής.
Ο πληρεξούσιος της αναιρεσείουσας ζήτησε την παραδοχή της αίτησης και την καταδίκη του αντιδίκου μέρους στη δικαστική δαπάνη.

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Κατά την διάταξη του άρθρου 559 αριθ.1 του ΚΠολΔ, αναίρεση επιτρέπεται αν παραβιάστηκε κανόνας του ουσιαστικού δικαίου, στον οποίο περιλαμβάνονται και οι ερμηνευτικοί κανόνες των δικαιοπραξιών. Η παραβίαση κανόνα ουσιαστικού δικαίου, που προβλέπεται ως λόγος αναίρεσης από την παραπάνω διάταξη, είναι δυνατό να έχει ως περιεχόμενο την αιτίαση ότι η αγωγή, επί της οποίας έκρινε σε πρώτο ή σε δεύτερο βαθμό το δικαστήριο που εξέδωσε την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση, απορρίφθηκε ως μη νόμιμη, ενώ συνέβαινε το αντίθετο, σύμφωνα με συγκεκριμένο κανόνα του ουσιαστικού δικαίου. Εξάλλου, κατά το άρθρο 559 αριθ. 19 ΚΠολΔ, αναίρεση επιτρέπεται αν η απόφαση δεν έχει νόμιμη βάση και ιδίως αν δεν έχει καθόλου αιτιολογίες ή έχει αιτιολογίες αντιφατικές ή ανεπαρκείς σε ζήτημα που ασκεί ουσιώδη επίδραση στην έκβαση της δίκης. Για την ίδρυση αυτού του λόγου αναίρεσης, προϋπόθεση αποτελεί η από το δικαστήριο εξέταση της υπόθεσης, κατ' ουσίαν, οπότε και μόνο η προσβαλλόμενη απόφαση περιέχει ουσιαστικές παραδοχές, από την ανεπάρκεια ή αντιφατικότητα των οποίων, ή από την παντελή έλλειψη τοιούτων, γεννάται η από την ως άνω διάταξη πλημμέλεια. Διαφορετικά, αν δηλαδή το δικαστήριο δεν εισήλθε στην ουσία της υπόθεσης, ο προαναφερόμενος λόγος αναίρεσης είναι απαράδεκτος (ΑΠ 885/1994). Περαιτέρω, κατά τη διάταξη του άρθρου 298 ΑΚ "Η αποζημίωση περιλαμβάνει τη μείωση της υπάρχουσας περιουσίας του δανειστή (θετική ζημία) καθώς και το διαφυγόν κέρδος. Τέτοιο κέρδος λογίζεται εκείνο που προσδοκά κανείς με πιθανότητα σύμφωνα με τη συνηθισμένη πορεία των πραγμάτων ή τις ειδικές περιστάσεις, και ιδίως τα προπαρασκευαστικά μέτρα που έχουν ληφθεί". Η ως άνω διάταξη, όπως προκύπτει τόσο από τη γραμματική της ερμηνεία δεδομένου ότι δεν κάνει καμία διάκριση στο αν αφορά ζημία, που να προέρχεται από παραβίαση συμβάσεως ή να προέρχεται από αδικοπραξία, όσο, και την συστηματική της ερμηνεία, δεδομένου ότι τίθεται στις αρχικές, γενικές διατάξεις που ισχύουν επί ενοχών (287 - 334) και από την τελολογική της ερμηνεία που περιλαμβάνει στην έννοια της λέξης "δανειστής" οποιοδήποτε δικαιούχο παροχής, συνάγεται ότι εφαρμόζεται, τόσο στις αποζημιώσεις εξ αδικοπρακτικής όσο και στις αποζημιώσεις λόγω ενδοσυμβατικής ευθύνης. Εξάλλου κατά την ως άνω διάταξη του άρθρου 298 ΑΚ ως "περιουσία του δανειστή" νοείται, το σύνολο των αποτιμητών σε χρήμα αγαθών ήτοι πραγμάτων και αξιώσεων που νομίμως ανήκουν σ' αυτόν, ήτοι όχι μόνο εμπραγμάτων αγαθών αλλά και αξιώσεών του που πηγάζουν από ενοχικές με τρίτους σχέσεις. Έτσι, συνιστά θετική ζημία, η μείωση της υπάρχουσας περιουσίας του ζημιωθέντος, όταν υπάρχει μείωση του ενεργητικού, αλλά και αύξηση του παθητικού. Επίσης, θετική ζημία του δανειστή υπάρχει και όταν δεν μειώνεται μεν η περιουσία του, αλλά αποτρέπεται η αύξησή της, που χωρίς το ζημιογόνο γεγονός θα επερχόταν, δηλαδή θα είχε αύξηση του ενεργητικού. Τέτοια αξίωση και δη αποτιμητή σε χρήμα είναι και η αξίωση να χρησιμοποιεί κάποιος ως ναυλωτής (εν προκειμένω χρονοναυλωτής) ένα πλοίο αντί ναύλου χρονοναύλωσης με βάση σύμβαση ναυλώσεως μεταξύ αυτού ως ναυλωτή και τρίτου ως εκναυλωτή με αντικειμενικά κριτήρια αγοράς. Έτσι, σε περίπτωση που ο ναυλωτής (χρονοναυλωτής) με ευθύνη του ενδοσυμβατικά από άλλη (και με άλλο τρίτο) σύμβαση απωλέσει τη χρήση του ναυλωμένου απ' αυτόν πλοίου για την οποία χρήση συμφώνησε να καταβάλει ναύλο τότε υφίσταται μείωση της υπάρχουσας περιουσίας του (θετική ζημία) το ύψος δε της ζημίας του αυτής είναι ίσο με την με αντικειμενικά κριτήρια αγοραία αξία του ναύλου. Ειδικότερα αν χαθεί η χρήση του πράγματος και εν προκειμένω το ναυλωθέντος πλοίου, για ένα χρονικό διάστημα, τα τρέχοντα έξοδα που αντιστοιχούν στο χρόνο αυτό (εν προκειμένω ο ναύλος), θα βαρύνουν τον ζημιώσαντα. Αυτός πρέπει να καλύψει τα έξοδα αυτά καταβάλλοντας αποζημίωση. Η ζημία δε που πρέπει να αποκατασταθεί δεν είναι τα έξοδα που έγιναν, αφού αυτά γίνονται ανεξάρτητα από το ζημιογόνο γεγονός, αλλά η απώλεια της χρήσης, που εδώ αποτιμάται όσο με τα έξοδα με τα οποία εξαγοράζεται. Είναι, δε όλως διάφορο, το θέμα ότι περαιτέρω λόγω στερήσεως της χρήσεως του ναυλωθέντος πλοίου ο ναυλωτής μπορεί να υποστεί και ζημία λόγω διαφυγόντων κερδών από τις μεταφορές, που θα μπορούσε να εκτελέσει με το ίδιο πλοίο, ενώ τελείως αδιάφορο για το νόμο είναι το ότι η στέρηση της χρήσης του πλοίου συμπίπτει στο χρονικό διάστημα της ναύλωσης. Και ναι μεν, για μικρά σχετικώς χρονικά διαστήματα το θέμα δεν προβάλλει ίσως εντόνως, όμως, τούτο αναφαίνεται έκδηλα σε περίπτωση που με ενδοσυμβατική ή με εξωσυμβατική ευθύνη τρίτου ο ναυλωτής (και εν προκειμένω χρονοναυλωτής) χάνει (στερείται) τη χρήση του πλοίου για μεγάλη διάρκεια της χρονοναύλωσης, ενώ μάλιστα αυτός (χρονοναυλωτής) είναι υπόχρεος να καταβάλει για όλο το διάστημα της χρονοναύλωσης το συμφωνηθέντα ναύλο στον χρονοεκναυλωτή. Στην προκειμένη περίπτωση, η ενάγουσα και ήδη αναιρεσείουσα ναυτιλιακή αλλοδαπή εταιρία με την επωνυμία "... S.A.", που εδρεύει στη ..., στην ένδικη (κύρια) από 19-01-2004 αγωγή της ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, εξέθετε, κατά το μέρος που ενδιαφέρει εν προκειμένω, τα εξής: Ότι ασχολείται κατ' επάγγελμα με τη θαλάσσια μεταφορά εμπορευμάτων μέσα σε εμπορευματοκιβώτια ή εμπορευματοδοχεία (containers), μεταξύ διαφόρων λιμένων της υφηλίου με πλοία τελούντα υπό την εκμετάλλευσή της, στα πλαίσια δε της επιχειρηματικής αυτής δραστηριότητάς της έχει επιλέξει τον λιμένα του ..., ως κέντρο για τη μεταφόρτωση εμπορευματοκιβωτίων μεταφερόμενων με τα διάφορα υπό την εκμετάλλευσή της πλοία και έχει συνάψει για το σκοπό αυτό ειδική σύμβαση εργολαβίας και παρακαταθήκης με την εναγομένη ανώνυμη εταιρεία κοινής ωφελείας με την επωνυμία "... Α.Ε" (... Α.Ε.) και ήδη αναιρεσίβλητη, στην οποία κατά τον ιδρυτικό της νόμο (2688/1999 ΦΕΚ 229Α' ), ανήκει η (αποκλειστική) διοίκηση και εκμετάλλευση του λιμένος Πειραιώς, συμπεριλαμβανομένης και της Ελεύθερης Ζώνης, έχουσα αποκλειστικό δικαίωμα, έναντι αμοιβής, διενέργειας απευθείας και με δικό της προσωπικό των φορτοεκφορτώσεων στην περιοχή λιμένος Πειραιώς, από τα καταπλέοντα πλοία των έμφορτων με διάφορα εμπορεύματα εμπορευματοκιβωτίων, καθώς επίσης και της αποθήκευσης και φύλαξης των αφικνούμενων εμπορευμάτων και εμπορευματοκιβωτίων στις υπαίθριες ή στεγασμένες αποθήκες μέχρι την παραλαβή τους. Ότι την 16-10-2003 έφθασε στον λιμένα του ... και πλαγιοδέτησε στην προβλήτα φορτοεκφόρτωσης στο ..., το υπό την εκμετάλλευση της ενάγουσας πλοίο "...", το οποίο αυτή είχε χρονοναυλώσει από άλλη εταιρεία, αντί ημερήσιου ναύλου 6.750 δολαρίων Η.Π.Α, προκειμένου να εκφορτώσει τα κοντέηνερ προορισμού ... και να φορτωθούν τα προς μεταφορά κοντέηνερ, από τους προστηθέντες εργατοϋπαλλήλους της εναγομένης, μεταξύ δε των προς φόρτωση εμπορευματοκιβωτίων ήταν και το με στοιχεία ... έμφορτο κοντέηνερ των 40' ποδών με προορισμό το ρωσικό λιμάνι του .... Ότι από υπαιτιότητα και δη αμέλεια των προστηθέντων εργατοϋπαλλήλων της εναγομένης, κατά τη διάρκεια των εργασιών φορτοεκφόρτωσης του πλοίου, που έλαβαν χώρα στις 17-10-2003 και 18-10-2003, δεν φορτώθηκε στο πλοίο το πιο πάνω έμφορτο κοντέηνερ με προορισμό το ... της Ρωσίας, αλλά το με στοιχεία ... έμφορτο κοντέηνερ, το οποίο προερχόμενο από Κίνα, είχε προορισμό την ... της Ρουμανίας, με αποτέλεσμα όταν το πλοίο έφθασε στο ..., ανοίχθηκε από τις τελωνειακές αρχές της Ρωσίας και το περιεχόμενο σ' αυτό εμπόρευμα κατασχέθηκε και δημεύθηκε ως προϊόν λαθρεμπορίας, απαγορεύθηκε δε ο απόπλους του πλοίου και υποχρεώθηκε από τις Ρωσικές Αρχές να παραμείνει αναγκαστικά για 13 ημέρες και 9 ώρες επιπλέον στο λιμάνι του .... Και ότι εξαιτίας του παραπάνω ζημιογόνου γεγονότος, η ενάγουσα υπέστη τις θετικές ζημίες που αναφέρει στην αγωγή της, μεταξύ των οποίων και το ποσό που κατέβαλε προς την εκναυλώτρια εταιρεία για χρονοναύλο του χρονικού διαστήματος δέσμευσης του πλοίου στο λιμάνι του ..., ύψους 91.031,50 δολαρίων ΗΠΑ ή 75.859,75 ευρώ, το οποίο και ζήτησε (εκτός των άλλων που δεν ενδιαφέρουν εν προκειμένω), όπως παραδεκτά περιόρισε το αγωγικό αίτημα (άρθρο 223 ΚΠολΔ) από καταψηφιστικό σε αναγνωριστικό, να αναγνωρισθεί ότι η εναγόμενη υποχρεούται να της καταβάλει, ως αποζημίωση, με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής έως την εξόφληση. Το Εφετείο με την προσβαλλόμενη απόφασή του, απέρριψε την αγωγή κατά το αίτημά της αυτό ως μη νόμιμη, με την αιτιολογία ότι το ζημιογόνο γεγονός και η εξαιτίας αυτού αναγκαστική αργία του πλοίου έλαβε χώρα διαρκούσης της χρονοναύλωσης, ενώ στη σχετική σύμβαση (χρονοναύλωσης) προβλεπόταν η καταβολή ημερήσιου ναύλου, ο οποίος σε κάθε περίπτωση θα καταβαλλόταν από την ενάγουσα, ακόμα και εάν δεν είχε μεσολαβήσει το ζημιογόνο γεγονός, δηλαδή ακόμα και αν είχε εκπληρωθεί κανονικά η σύμβαση από την εναγομένη, έτσι ώστε, η επικαλούμενη περιουσιακή ζημία της ενάγουσας, δεν τελεί σε αιτιώδη συνάφεια με την αντισυμβατική συμπεριφορά της εναγομένης. Ακολούθως δε, εξαφάνισε την εκκαλουμένη απόφαση, που είχε κρίνει νόμιμη και κατ' ουσίαν βάσιμη την αγωγή ως προς το αίτημά της αυτό. Όμως, με βάση τα ως άνω εκτιθέμενα στην ένδικη αγωγή πραγματικά περιστατικά και όσα προεκτέθηκαν στη νομική σκέψη που προηγήθηκε, η κρινόμενη αγωγή είναι νόμιμη ως προς το αποζημιωτικό της αίτημα για καταβολή στην ενάγουσα αποζημίωσης ποσού 75.859,75 ευρώ, που αντιστοιχεί στην αξία του χρονοναύλου για το προδιαλαμβανόμενο 13ήμερο χρονικό διάστημα. Και τούτο διότι, κατά τα προεκτεθέντα, θετική ζημία του δανειστή υπάρχει και όταν δεν μειώνεται μεν η περιουσία του, αλλά αποτρέπεται η αύξησή της, που χωρίς το ζημιογόνο γεγονός θα επερχόταν, όπως συνέβη στην προκειμένη περίπτωση που η ενάγουσα ναυτιλιακή εταιρία, με ευθύνη των προστηθέντων οργάνων της εναγομένης (Ο.Λ.Π. Α.Ε.), με την οποία είχε καταρτίσει σύμβαση έργου για την φορτοεκφόρτωση των πλοίων της, απώλεσε τη χρήση του ως άνω ναυλωμένου απ' αυτήν πλοίου, για την οποία (χρήση) είχε συμφωνήσει να καταβάλει ναύλο, οπότε υφίσταται μείωση της υπάρχουσας περιουσίας της, που συνιστά θετική ζημία, το ύψος της οποίας είναι ίσο με τον συμφωνηθέντα ημερήσιο ναύλο, κατά το χρόνο στέρησης της χρήσης του ναυλωθέντος πλοίου χωρίς το τελευταίο να επηρεάζεται από το αν η ενάγουσα υπέστη και ζημία λόγω διαφυγόντων κερδών από τις μεταφορές που θα μπορούσε να εκτελέσει με το ίδιο πλοίο κατά το χρόνο στέρησης της χρήσης αυτού. Επομένως το Εφετείο, με το να κρίνει την άνω αγωγή ως μή νόμιμη, παραβίασε με εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή τις ουσιαστικού δικαίου διατάξεις των άρθρων 297 και 298 του ΑΚ και συνεπώς ο πρώτος λόγος της αιτήσεως αναιρέσεως, κατά το πρώτο μέρος του, από το άρθρο 559 αριθ. 1 ΚΠολΔ, με τον οποίο προβάλλονται αντίστοιχες αιτιάσεις, είναι βάσιμος. Αντίθετα, ο ίδιος λόγος αναιρέσεως κατά το δεύτερο μέρος του, από τον αριθμό 19 του άρθρου 559 ΚΠολΔ, περί έλλειψης νόμιμης βάσης, είναι απαράδεκτος, εφόσον το Εφετείο έκρινε ως μη νόμιμη την ένδικη αγωγή της αναιρεσείουσας ως προς το παραπάνω αίτημά της και δεν εξέτασε αυτήν κατ' ουσίαν, ως προς αυτό.
Στο άρθρο 3 παρ. 2 εδαφ. ε' του α.ν. 1559/1950 περί ... και υπό τον τίτλο "Προνόμια και ατέλειαι", που έχει κυρωθεί με το ν. 1630/1951, ορίζεται ότι "αγωγαί κατά του Οργανισμού δια ζημίας ή απώλειας εμπορευμάτων εισίν απαράδεκτοι εφ' όσον κοινοποιηθώσιν εις τον Οργανισμόν μετά την πάροδον τριμήνου, αφΛης ο ενδιαφερόμενος παρέλαβε το εμπόρευμα ή αφ' ης έλαβε οπωσδήποτε γνώσιν ότι υπάρχει οιαδήποτε ζημία ή απώλεια. Η προθεσμία αυτή δεν αναστέλλεται υπό του δικαιοστασίου ή άλλων ειδικών ή γενικών διατάξεων".
Κατά την έννοια της ως άνω διάταξης, η θεσπιζόμενη με αυτήν τρίμηνη αποσβεστική προθεσμία, η οποία αποσκοπεί στην ταχεία εκκαθάριση των σχετικών διαφορών, καταλαμβάνει κάθε αγωγή αποζημίωσης από ζημίες ή απώλειες εμπορευμάτων, στις οποίες περιλαμβάνονται, πλέον εκείνων που αφορούν αδικοπραξία, απορρέουσα από συμπεριφορά προστηθέντων από τον Ο.Λ.Π προσώπων, και εκείνες που αφορούν πλημμελή εκπλήρωση των εκ συμβάσεως απορρεουσών υποχρεώσεων, οφειλομένων σε υπαιτιότητα των προστηθέντων από τον ... προσώπων και η οποία έχει ως αποτέλεσμα την βλάβη ή την απώλεια των εμπορευμάτων. Στην προκειμένη περίπτωση όπως προκύπτει από την προσβαλλόμενη απόφαση, το Εφετείο, δεχόμενο θεμελίωση, τόσο της κύριας όσο και της συμπληρωματικής αγωγής της αναιρεσείουσας, σε ενδοσυμβατική ευθύνη του αναιρεσιβλήτου Οργανισμού στην πρόκληση της ζημίας της, συνιστάμενη στην, από υπαιτιότητα (αμέλεια) των προστηθέντων υπ' αυτού προσώπων, φόρτωση στο πλοίο "..." του εμπορευματοκιβωτίου ... (προορισμού ...) αντί του εμπ/τιου ... (προορισμού ...), παραδοχή που δεν πλήττεται με λόγο αναιρέσεως, απέρριψε ως εκπρόθεσμη και συνεπώς απαράδεκτη, λόγω παρελεύσεως της ως άνω τρίμηνης αποκλειστικής προθεσμίας, την από 15-6-2008 (συμπληρωματική) αγωγή της αναιρεσείουσας,( επιδοθείσα στον ... την 1-8-2003), με την οποία ζητούσε την επιδίκαση (αναγνωριστικά) περαιτέρω θετικών ζημιών που υπέστη από την αντισυμβατική συμπεριφορά του αναιρεσίβλητου Οργανισμού, εφόσον η αναιρεσείουσα (κατά την μη πληττόμενη και ως προς τούτο παραδοχή του εφετείου με λόγο αναιρέσεως), έλαβε γνώση της ζημίας την 21-10- 2003, απορρίπτοντας τον σχετικό λόγο εφέσεως της τελευταίας κατά της πρωτόδικης απόφασης που είχε ομοίως κρίνει. Με την κρίση του αυτή το Εφετείο, δεν παραβίασε την εφαρμοστέα εν προκειμένω διάταξη του άρθρου 3 παρ. 2 περ. ε του Α.Ν 1559/1950, σύμφωνα με τα αναφερόμενα στη νομική σκέψη και ο αντίθετος περί αυτού δεύτερος λόγος της αιτήσεως αναιρέσεως από το άρθρο 559 αριθμ. 1 (όχι και 19) ΚΠολΔ, με τον οποίο προβάλλεται η αιτίαση ότι η ως άνω διάταξη έχει εφαρμογή μόνον επί αγωγών αποζημίωσης για ζημίες ή απώλειες εμπορευμάτων και όχι στην περίπτωση υπαίτιας πλημμελούς εκπλήρωσης της συνδέουσας τους διαδίκους σύμβασης μίσθωσης έργου, είναι αβάσιμος.
Κατ' ακολουθίαν των ανωτέρω, μετά την παραδοχή του πρώτου λόγου αναιρέσεως, κατά το πρώτο μέρος του, από το άρθρο 559 αριθ. 1 ΚΠολΔ, πρέπει να αναιρεθεί η προσβαλλόμενη υπ' αριθ. 82/2014 απόφαση του Εφετείου Πειραιώς, κατά το μέρος που έκρινε μη νόμιμη την από 19-01-2004 (κύρια) αγωγή της ήδη αναιρεσείουσας (ενάγουσας), ως προς την αιτηθείσα με αυτήν θετική ζημία της για το ποσό που κατέβαλε για χρονοναύλο του χρονικού διαστήματος δέσμευσης του πλοίου "..." στο λιμάνι του ..., ύψους 91.031,50 δολαρίων ΗΠΑ ή 75.859,75 ευρώ, και να παραπεμφθεί η υπόθεση προς περαιτέρω εκδίκαση ενώπιον του αυτού ως άνω Εφετείου Πειραιώς, που την εξέδωσε, εφόσον είναι δυνατή η σύνθεσή του από άλλους δικαστές (άρθρο 580 παρ. 3 ΚΠολΔ, όπως η παράγραφος αυτή αντικαταστάθηκε με το άρθρο 65 παρ. 1 του Ν. 4139/2013). Πρέπει, επίσης, να διαταχθεί η απόδοση στην αναιρεσείουσα του κατατεθέντος παραβόλου (άρθρο 495 παρ. 4 ΚΠολΔ) και να καταδικασθεί η αναιρεσίβλητη, σε ένα μέρος, των δικαστικών εξόδων της αναιρεσείουσας, λόγω της εν μέρει νίκης και ήττας των διαδίκων (άρθρα 178 παρ. 1 και 183 ΚΠολΔ), όπως ειδικότερα ορίζεται στο διατακτικό.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Αναιρεί εν μέρει την υπ' αριθ. 82/2014 απόφαση του Εφετείου Πειραιώς και δη κατά το μέρος που αναφέρεται στο σκεπτικό της παρούσης.
Διατάσσει την απόδοση του κατατεθέντος παραβόλου στην αναιρεσείουσα.
Παραπέμπει την υπόθεση προς περαιτέρω κατά το αναιρούμενο κεφάλαιο εκδίκαση στο ίδιο ως άνω Δικαστήριο, συντιθέμενο από άλλους δικαστές.
Καταδικάζει την αναιρεσίβλητη σε μέρος των δικαστικών εξόδων της αναιρεσείουσας, τα οποία ορίζει σε δύο χιλιάδες (2.000) ευρώ.
ΚΡΙΘΗΚΕ και αποφασίστηκε στην Αθήνα στις 29 Νοεμβρίου 2016.
ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ στην Αθήνα σε δημόσια συνεδρίαση, στο ακροατήριό του, στις 10 Ιανουαρίου 2017.
H ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ H ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ