Απόφαση 306 / 2013 (ΣΤ, ΠΟΙΝΙΚΕΣ)
Θέμα
Υπεξαίρεση.
Περίληψη:
Αναίρεση καταδικαστικής αποφάσεως. Αδίκημα: Υπεξαίρεση. Λόγοι: α) Έλλειψη ειδικής και
εμπεριστατωμένης αιτιολογίας. β) Εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή ουσιαστικής ποινικής διατάξεως. Επάρκεια αιτιολογίας και ορθή ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου. Δεν απαιτείται όχληση για την απόδοση του ξένου ολικά πράγματος, αν υπάρχει ρητή εντολή περί αποδόσεως του ορισμένη ημέρα. Απορρίπτει αίτηση αναίρεσης.
Αριθμός 306/2013
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
ΣΤ' ΠΟΙΝΙΚΟ ΤΜΗΜΑ
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Νικόλαο Ζαΐρη Αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου, Κωνσταντίνο Φράγκο, Γεώργιο Αδαμόπουλο, Ειρήνη Κιουρκτσόγλου - Πετρουλάκη και Μαρία Γαλάνη - Λεοναρδοπούλου - Εισηγήτρια, Αρεοπαγίτες.
Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 5 Φεβρουαρίου 2013, με την παρουσία του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Μιλτιάδη Ανδρειωτέλλη (γιατί κωλύεται ο Εισαγγελέας) και της Γραμματέως Πελαγίας Λόζιου, για να δικάσει την αίτηση του αναιρεσείοντος-κατηγορουμένου Π. Λ. του Χ., κατοίκου ..., που εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Απόστολο Κοτζιά - Σοφαντζή, για αναίρεση της υπ' αριθ. 1055/2012 αποφάσεως του Τριμελούς Πλημ/κείου Θηβών.
Το Τριμελές Πλημ/κείο Θηβών με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ' αυτή, και ο αναιρεσείων-κατηγορούμενος ζητεί την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στην από 23 Οκτωβρίου 2012 αίτησή του αναιρέσεως, η οποία καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 1185/2012.
Αφού άκουσε
Τον πληρεξούσιο δικηγόρο του αναιρεσείοντος, που ζήτησε όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά και τον Αντεισαγγελέα, που πρότεινε να απορριφθεί η προκείμενη αίτηση αναίρεσης.
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
I. Κατά το άρθρο 375 παρ. 1 ΠΚ, όποιος ιδιοποιείται παρανόμως ξένο (ολικά ή εν μέρει) κινητό πράγμα, που περιήλθε στην κατοχή του με οποιονδήποτε τρόπο, τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι δύο ετών και, αν το αντικείμενο της υπεξαιρέσεως είναι ιδιαίτερα μεγάλης αξίας, με φυλάκιση τουλάχιστον ενός έτους. Από τη διάταξη αυτή προκύπτει ότι για τη στοιχειοθέτηση του εγκλήματος της υπεξαιρέσεως απαιτούνται α) ξένο εν όλω ή εν μέρει κινητό πράγμα, ως τέτοιο δε θεωρείται το πράγμα που βρίσκεται σε ξένη σε σχέση με το δράστη κυριότητα, όπως αυτή διαπλάσσεται κατά το αστικό δίκαιο, β) το ξένο πράγμα να περιήλθε στο δράστη με οποιοδήποτε τρόπο, είτε κατόπιν συμβατικής σχέσεως είτε εξ αιτίας άλλων τυχαίων περιστατικών και να ήταν κατά το χρόνο της πράξεως στην κατοχή του, γ) ο δράστης να ιδιοποιήθηκε αυτό παράνομα, δηλαδή να το ενσωμάτωσε στην περιουσία του χωρίς τη συναίνεση του ιδιοκτήτη ή χωρίς άλλο δικαίωμα που παρέχεται σ' αυτόν από το νόμο και δ) δολία προαίρεση του δράστη, που περιλαμβάνει τη γνώση ότι το πράγμα είναι ξένο και τη θέληση να το ιδιοποιηθεί παράνομα, η οποία εκδηλώνεται και με την κατακράτηση ή την άρνηση αποδόσεώς του στον ιδιοκτήτη. Το έγκλημα αυτό θεωρείται τετελεσμένο αφότου ο δράστης επεχείρησε οποιαδήποτε πράξη ή παράλειψη οφειλομένης ενεργείας, με την οποία εξωτερίκευσε τη θέλησή του να ιδιοποιηθεί το ξένο πράγμα παράνομα. Εξάλλου, η καταδικαστική απόφαση έχει την απαιτούμενη από τις διατάξεις των άρθρων 93 παρ. 3 του Συντάγματος και 139 ΚΠΔ ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, η έλλειψη της οποίας ιδρύει τον εκ του άρθρου 510 παρ. 1 στοιχ. Δ' ΚΠΔ λόγο αναιρέσεως, όταν αναφέρονται σ' αυτήν, με σαφήνεια, πληρότητα και χωρίς αντιφάσεις, τα προκύψαντα από την αποδεικτική διαδικασία πραγματικά περιστατικά, στα οποία στηρίχθηκε η κρίση του δικαστηρίου για τη συνδρομή των αντικειμενικών και υποκειμενικών στοιχείων του εγκλήματος, οι αποδείξεις που τα θεμελιώνουν και οι νομικές σκέψεις υπαγωγής των περιστατικών αυτών στην εφαρμοσθείσα ουσιαστική ποινική διάταξη. Για την πληρότητα, επομένως, της αιτιολογίας καταδικαστικής για υπεξαίρεση αποφάσεως δεν είναι αναγκαίο να αναφέρονται σ' αυτήν, εκτός από τα ανωτέρω, άλλα περαιτέρω στοιχεία. Για την ύπαρξη τέτοιας αιτιολογίας είναι παραδεκτή η αλληλοσυμπλήρωση του σκεπτικού της αποφάσεως με το διατακτικό της, που αποτελούν ενιαίο σύνολο, δεν υπάρχει δε, ειδικότερα, έλλειψη αιτιολογίας και στην περίπτωση που αυτή εξαντλείται σε επανάληψη του διατακτικού της αποφάσεως, το οποίο, όμως, περιέχει, εκτός από τα τυπικά στοιχεία του κατηγορητηρίου, και πραγματικά περιστατικά τόσο αναλυτικά και με τόση πληρότητα, ώστε να καθίσταται περιττή η διαφοροποίηση της διατυπώσεως του σκεπτικού της. Περαιτέρω, λόγο αναιρέσεως της αποφάσεως αποτελεί, κατά το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Ε' ΚΠΔ και η εσφαλμένη εφαρμογή ουσιαστικής ποινικής διατάξεως, η οποία συντρέχει όταν το δικαστήριο της ουσίας δεν κάνει σωστή υπαγωγή των πραγματικών περιστατικών που δέχθηκε ως αληθή, στη διάταξη που εφήρμοσε, αλλά και όταν η παραβίαση γίνεται εκ πλαγίου, πράγμα που συμβαίνει όταν στο πόρισμα της αποφάσεως, που περιλαμβάνεται ο συνδυασμός αιτιολογικού και διατακτικού και ανάγεται στα στοιχεία και την ταυτότητα του εγκλήματος, για το οποίο πρόκειται, έχουν εμφιλοχωρήσει ασάφειες, αντιφάσεις ή λογικά κενά, με αποτέλεσμα να καθίσταται ανέφικτος ο αναιρετικός έλεγχος της ορθής εφαρμογής του νόμου, οπότε η απόφαση στερείται νόμιμης βάσεως.
II. Στην προκειμένη περίπτωση το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Θηβών, που δίκασε κατ' έφεση, όπως προκύπτει από την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση του, δέχθηκε, κατά την αναιρετικώς ανέλεγκτη περί τα πράγματα κρίση του, ότι από τα αποδεικτικά μέσα που κατ' είδος αναφέρει, και συγκεκριμένα από όλη τη σχετική με την απόδειξη κυρία διαδικασία, τις ένορκες καταθέσεις των μαρτύρων του κατηγορητηρίου και των μαρτύρων υπεράσπισης, τα έγγραφα που αναγνώσθηκαν στο ακροατήριο σε συνδυασμό με την απολογία του εκκαλούντος -κατηγορουμένου και από όλη τη συζήτηση της υπόθεσης, ότι αποδείχθηκαν κατά πιστή μεταφορά, τα εξής πραγματικά περιστατικά: "ο εκκαλών - κατηγορούμενος στον ..., στις 10-5-2005 ιδιοποιήθηκε παράνομα ξένο ολικά κινητό πράγμα που περιήλθε στην κατοχή του με οποιονδήποτε τρόπο και συγκεκριμένα στον ανωτέρω τόπο και χρόνο, αν και είχε παραλάβει από το μηνυτή Χ. Π. ένα περονοφόρο ανυψωτικό μηχάνημα (κλάρκ) εργοστασίου κατασκευής TOYOTA 5 FD ZO αξίας 3.750 Ευρώ προκειμένου να το δοκιμάσει και με τη συμφωνία να το αγοράσει από αυτόν άλλως να το παραδώσει στο μηνυτή μέχρι την 10-5-2005, αυτός μολονότι δήλωσε στο μηνυτή ότι δεν είχε την πρόθεση να αγοράσει το ως άνω μηχάνημα, δεν το παρέδωσε σε αυτόν, αλλά το κατακράτησε και το ενσωμάτωσε στην περιουσία του. Τα γεγονός ότι ο κατηγορούμενος είχε αποχωρήσει από την εταιρεία "Π. Λ. και ΣΙΑ ΟΕ " το Φεβρουάριο του 2005, δεν αποκλείει την ενασχόληση του με τη δραστηριότητα της ανωτέρω εταιρείας μέχρι τον Μάιο του 2005, εν όψει του ότι η έναρξη των εργασιών της επιχείρησης του ψητοπωλείου που άνοιξε στον ... έχει γίνει την 28-6-2005 και κυρίως εν όψει κατάθεσης του 1ου και 2ου μάρτυρα οι οποίοι ρητά και κατηγορηματικά δηλώνουν αναγνωρίζουν στο πρόσωπο του κατηγορούμενου τον Π. Λ., ο οποίος είχε συνεργασθεί και προγενέστερα με τον 1ο μάρτυρα και ήταν αυτός που εμφανίσθηκε στο κατάστημα του τελευταίου και παράγγειλε το επίδικο κλάρκ με τη συμφωνία να το επιστρέψει αν δεν ήταν κατάλληλο" Στη συνέχεια το Δικαστήριο της ουσίας κήρυξε ένοχο τον αναιρεσείοντα -κατηγορούμενο - παρατίθεται κατά πιστή μεταφορά το διατακτικό της προσβαλλόμενης απόφασης που δέχεται τα εξής: "Κηρύσσει τον εκκαλούντα-κατηγορούμενο ένοχο του ότι στον ..., στις 10-5-2005 ιδιοποιήθηκε παράνομα ξένο πράγμα που περιήλθε στην κατοχή του με οποιονδήποτε τρόπο και συγκεκριμένα στον ανωτέρω τόπο και χρόνο, αν και είχε παραλάβει από το μηνυτή Χ. Π. ένα περονοφόρο ανυψωτικό μηχάνημα (κλάρκ) εργοστασίου κατασκευής TOYOTA 5 FD ZO, αξίας 3.750 Ευρώ προκειμένου να το δοκιμάσει με τη συμφωνία να το αγοράσει από αυτόν άλλως να το παραδώσει στο μηνυτή μέχρι την 10-5-2005, αυτός μολονότι δήλωσε στο μηνυτή ότι δεν είχε την πρόθεση να αγοράσει το ως άνω μηχάνημα, δεν το παρέδωσε σε αυτόν, αλλά το κατακράτησε και το ενσωμάτωσε στην περιουσία του." Ήτοι τον κήρυξε ένοχο της αξιόποινης πράξης της υπεξαίρεσης, και ακολούθως του επέβαλλε ποινή φυλάκισης 8 μηνών την οποία ανέστειλε επί τριετία.
Με τις παραδοχές αυτές το δικάσαν κατ' έφεση Τριμελές Πλημμελειοδικείο Θηβών, διέλαβε στην προσβαλλόμενη απόφαση του, την από τα άρθρα 93 παρ. 3 του Συντάγματος και 139 ΚΠΔ ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, αφού αναφέρει με σαφήνεια, πληρότητα και χωρίς αντιφάσεις τα πραγματικά περιστατικά που προέκυψαν από τη διαδικασία στο ακροατήριο και στοιχειοθετούν την αντικειμενική και υποκειμενική υπόσταση της ανωτέρω αξιόποινης πράξης της υπεξαίρεσης, τα αποδεικτικά μέσα από τα ποία πείσθηκε γι' αυτά και τους νομικούς συλλογισμούς με βάση τους οποίους τα υπήγαγε στις εφαρμοσθείσες ουσιαστικές διατάξεις των άρθρων 1, 14, 18, 26 παρ. 1α, 27 παρ. 1, 375 παρ. 1α ΠΚ, τις οποίες ορθώς ερμήνευσε και εφάρμοσε και ούτε ευθέως ούτε εκ πλαγίου παραβίασε με ασαφείς, ελλιπείς ή αντιφατικές παραδοχές.
III. Ειδικότερα το Δικαστήριο που εξέδωσε την προσβαλλόμενη απόφαση, αιτιολογεί με σαφήνεια και πληρότητα όλα τα πραγματικά περιστατικά που προέκυψαν και συγκεκριμένα : α) ότι ο αναιρεσείων -κατηγορούμενος, παρέλαβε από τον μηνυτή Χ. Π., την 10-5-2005 στον ..., το περονοφόρο ανυψωτικό μηχάνημα με τα στοιχεία που προαναφέρθηκαν αξίας 3.750 Ευρώ, και αιτιολογείται η κρίση του Δικαστηρίου της ουσίας με την παραδοχή, ότι το εν λόγω μηχάνημα ήταν ολικά ξένο, ενώ διαλαμβάνεται και η αξία αυτού β) ότι η συμφωνία που καταρτίσθηκε άτυπα μεταξύ του αναιρεσείοντα -κατηγορουμένου και του μηνυτή είχε ως περιεχόμενο την παραλαβή του μηχανήματος αυτού, προκειμένου να το δοκιμάσει (προφανώς για να ελέγξει την καλή ή μη λειτουργία του), με σκοπό να το αγοράσει, άλλως να το παραδώσει την ίδια ημέρα, ήτοι την 10-5-2005 αιτιολογείται δηλαδή, η κρίση της προσβαλλόμενης απόφασης σε σχέση με τον τρόπο περιελεύσεως του μηχανήματος αυτού στην κατοχή του αναιρεσείοντος -κατηγορουμένου, γ) ότι μολονότι δήλωσε ο αναιρεσείων -κατηγορούμενος στον μηνυτή ότι δεν είχε την πρόθεση να το αγοράσει, δεν το παρέδωσε σ' αυτόν αλλά το κατακράτησε και το ενσωμάτωσε στην περιουσία του, και έτσι αιτιολογείται η κρίση του Δικαστηρίου της ουσίας, ότι ο αναιρεσείων-κατηγορούμενος ιδιοποιήθηκε παράνομα το ανωτέρω μηχάνημα με σκοπό να το ενσωματώσει στην περιουσία του, με την παραδοχή ότι ενώ κατά την συμφωνία τους έπρεπε να επιστρέψει την 10-5-2005 το μηχάνημα αυτό, αν δεν το αγόραζε, αυτός δεν το επέστρεψε. Η εξωτερίκευση της πρόθεσης του, να ενσωματώσει παρανόμως το μηχάνημα αυτό στην περιουσία του, αιτιολογείται: α) με την παραδοχή της προσβαλλόμενης απόφασης, "άλλως να το παραδώσει στον μηνυτή μέχρι την 10-5-2005", που υποδηλώνει ρητή εντολή του μηνυτή να το παραδώσει την δήλη αυτή ημέρα και β) από την μη επιστροφή του τη συγκεκριμένη ημεροχρονολογία, παρά την δήλωση αυτού στον μηνυτή ότι δεν είχε την πρόθεση να το αγοράσει. Με την τελευταία δήλωση, χωρίς την επιστροφή του μηχανήματος, κατέστησε σαφή την πρόθεση του στον μηνυτή να ενσωματώσει το ως άνω κινητό πράγμα στην περιουσία του. Ο δόλος του δε, αιτιολογείται με την ανωτέρω παραδοχή της προσβαλλόμενης απόφασης, που δέχεται την ενέργεια με την οποία εξωτερίκευσε τη θέληση του, για να ιδιοποιηθεί παράνομα το ξένο ολικά μηχάνημα που περιήλθε στην κατοχή του. Η ειδικότερη αιτίαση του αναιρεσείοντος-κατηγορουμένου ότι στην προσβαλλόμενη απόφαση δεν παρατίθενται πραγματικά περιστατικά οχλήσεως αυτού, σχετικά με την επιστροφή του ανυψωτικού μηχανήματος και άρνηση του ιδίου ώστε να στοιχειοθετηθεί η παράνομη ιδιοποίηση του, είναι αβάσιμη, διότι το έγκλημα αυτό θεωρείται τετελεσμένο εφ' όσον ο δράστης παρέλειψε οφειλόμενη ενέργεια, με την οποία εξωτερίκευσε τη θέληση του να ιδιοποιηθεί το ξένο πράγμα παράνομα.
Στη προκειμένη δε περίπτωση, η παραδοχή της προσβαλλόμενης απόφασης είναι, ότι παρά τη ρητή συμφωνία δηλαδή την εντολή να επιστρέψει το επίμαχο μηχάνημα την 10-5-2005, που ορίσθηκε ως δήλη ημέρα επιστροφής του και παρά την δήλωση του, ότι δεν θα αγοράσει το μηχάνημα αυτό, δεν το επέστρεψε οπότε και εκδηλώθηκε η πρόθεση του για την παράνομη ιδιοποίηση αυτού. Συνεπεία της παραδοχής αυτής, δεν απαιτείτο επιπλέον όχληση για την επιστροφή του. Περαιτέρω ο αναιρεσείων -κατηγορούμενος προβάλλει την αιτίαση, ότι το Δικαστήριο της ουσίας με ενδοιαστική αιτιολογία δέχεται ότι αυτός υπεξήρεσε το ανωτέρω μηχάνημα και ότι το γεγονός ότι είχε αποχωρήσει από την εταιρεία με την επωνυμία Π. Λ. και Σια ΟΕ" τον Φεβρουάριο του 2005, δεν αποκλείει την ενασχόληση του με την δραστηριότητα της ανωτέρω εταιρείας μέχρι τον Μάιο του 2005, εν όψει του ότι η έναρξη των εργασιών της επιχείρησης του ψητοπωλείου του που άνοιξε στον ... έχει γίνει την 28-6-2005. Η αιτιολογία όμως αυτή παρατέθηκε, ως προκύπτει από την επισκόπηση των πρακτικών της προσβαλλόμενης απόφασης, για τις ανάγκες του αναιρετικού ελέγχου, εις απάντηση του αρνητικού της κατηγορίας ισχυρισμού του, ότι δεν ήταν αυτός ο δράστης της αξιοποίνου αυτής πράξεως, διότι είχε αποχωρήσει κατά το χρόνο τελέσεως του αδικήματος από την εταιρεία με την επωνυμία "Π.Λ. και Σια Ο.Ε .", που είχε παραλάβει το μηχάνημα, και δεν αναιρεί την ρητή παραδοχή της απόφασης ότι αυτός ατομικά τέλεσε την αξιόποινη αυτή πράξη με σκοπό να ενσωματώσει το ανυψωτικό μηχάνημα στην δική του περιουσία. Σε κάθε δε περίπτωση με την επίφαση αυτή, της ελλείψεως ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας του Δικαστηρίου της ουσίας, πλήττεται η αναιρετικά ανέλεγκτη περί τα πράγματα κρίση του και ως εκ τούτου η αιτίαση αυτή είναι απορριπτέα ως απαράδεκτη, αφού το Δικαστήριο αυτό ελέγχει την νομιμότητα της προσβαλλόμενης απόφασης, σχετικά με τις παραδοχές της, και δεν συνιστά λόγο αναίρεσης από τους περιοριστικά αναφερόμενους στο άρθρο 510 ΚΠΔ η εσφαλμένη εκτίμηση των αποδεικτικών μέσων. Στο σημείο αυτό σημειώνεται ότι δεν αποτελεί επανάληψη του περιλαμβάνοντος την αποδοθείσα κατηγορία διατακτικού, το σκεπτικό της προσβαλλόμενης απόφασης αλλά αυτό περιλαμβάνει επιπλέον περιστατικά επαρκώς θεμελιωτικά της αντικειμενικής και υποκειμενικής υποστάσεως της αποδιδομένης εγκληματικής κατά της ιδιοκτησίας πράξεως της υπεξαίρεσης. Κατ' ακολουθία αυτών οι προβαλλόμενοι από τον αναιρεσείοντα, από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Δ' και Ε' του ΚΠΔ λόγοι αναίρεσης, για έλλειψη ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας και για εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή των οικείων ποινικών διατάξεων, με τους οποίους πλήττεται η προσβαλλόμενη απόφαση, πρέπει να απορριφθούν ως αβάσιμοι. Μετά από αυτά, αφού δεν υπάρχει άλλος παραδεκτός λόγος αναίρεσης προς έρευνα, πρέπει να απορριφθεί η κρινόμενη αίτηση αναίρεσης και να καταδικασθεί ο αναιρεσείων στα δικαστικά έξοδα (άρθρο 583 παρ. 1 ΚΠΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ.
Απορρίπτει την από 23-10-2012 αίτηση, που ασκήθηκε με επίδοση δηλώσεως στον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, Π. Λ. του Χ., κατοίκου ..., για αναίρεση της υπ' αρ. 1055/2012 αποφάσεως του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Θηβών. Και
Καταδικάζει τον αναιρεσείοντα στα δικαστικά έξοδα, που ανέρχονται σε διακόσια πενήντα (250) Ευρώ.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 14 Φεβρουαρίου 2013.
Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στις 25 Φεβρουαρίου 2013.
Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου