Τρίτη 19 Νοεμβρίου 2013
- Αγωγή διανομής κληρονομίας.
κατέβασε το υποδειγμα απο εδώ:: ΑΓΩΓΗ ΔΙΑΝΟΜΗΣ ΑΚΙΝΗΤΩΝ
-
Αγωγή διανομής κληρονομίας. Για την άσκηση της σχετικής αγωγής δεν
είναι αναγκαία η μεταγραφή αποδοχής κληρονομίας από τους συγκληρονόμους.
Αρκεί και η μεταγραφή άλλων δημοσίων εγγράφων από τα οποία προκύτπει η
κληρονομική διαδοχή, όπως του πιστοποιητικού περί μη.... αποποιήσεως, του
κληρονομητηρίου κλπ.
- Σε περίπτωση αμφισβήτησης της συγκυριότητας από τους εναγομένους, ο ενάγων διατάσσεται να αποδείξει τα πραγματικά περιστατικά που την θεμελιώνουν.
- Για να διαταχθεί από το δικαστήριο η αυτούσια διανομή ακινήτου, θα πρέπει να είναι δυνατή η διαίρεση αυτού χωρίς μέιωση της αξίας του. Το δικαστήριο σε καμμία περίπτωση δεν δικαιούται να διατάξει διανομή σε άνισα μερίδια.
- Σε περίπτωση που το δυνατό, αδύνατο ή ασύμφορο της αυτούσιας διανομής είναι προφανές το δικαστήριο δεν υποχρεούται να διατάξει αποδείξεις προς τούτο.
- Το δικαστήριο δεν μπορεί να προβεί σε διανομή εις τρόπον ώστε ένας ή μερικοί από τους συγκληρονόμους να λάβουν τμήμα του διανεμητέου ακινήτου και οι υπόλοιποι την αξία των αναλογουσών σε αυτούς μερίδων.
Διατάξεις:ΑΚ: 799, 800, 983, 1710, 1813, 1820, 1846, 1847, 1884, 1887, 1193, 1118ΚΠολΔ: 480, 482, 484, 489
(ΑΘηνά)(Απόσπασμα)
- Σε περίπτωση αμφισβήτησης της συγκυριότητας από τους εναγομένους, ο ενάγων διατάσσεται να αποδείξει τα πραγματικά περιστατικά που την θεμελιώνουν.
- Για να διαταχθεί από το δικαστήριο η αυτούσια διανομή ακινήτου, θα πρέπει να είναι δυνατή η διαίρεση αυτού χωρίς μέιωση της αξίας του. Το δικαστήριο σε καμμία περίπτωση δεν δικαιούται να διατάξει διανομή σε άνισα μερίδια.
- Σε περίπτωση που το δυνατό, αδύνατο ή ασύμφορο της αυτούσιας διανομής είναι προφανές το δικαστήριο δεν υποχρεούται να διατάξει αποδείξεις προς τούτο.
- Το δικαστήριο δεν μπορεί να προβεί σε διανομή εις τρόπον ώστε ένας ή μερικοί από τους συγκληρονόμους να λάβουν τμήμα του διανεμητέου ακινήτου και οι υπόλοιποι την αξία των αναλογουσών σε αυτούς μερίδων.
Αριθμός Απόφασης 313/1984Εφετείο Αθηνών...
Επειδή, εκ του συνδυασμού των διατάξεων των άρθρων 1710, 1813, 1820,
1846, 1847, 1884,1887, 1193 και 1118 του ΑΚ, προκύπτει ότι ο επιζών
σύζυγος καλείται ως εξ αδιαθέτου κληρονόμος μετά των συγγενών της πρώτης
τάξεως (κατιόντων της κληρονομουμένης) εις το τέταρτον της κληρονομίας,
εις την νομήν της οποίας και υπεισέρχεται μετά των λοιπών συγκληρονόμων
κατά νόμον (άρθ. 983 ΑΚ) και μόνον δια την κτήσιν συγκυριότητος επί των
κληρονομιαίων ακινήτων απαιτείται και η μεταγραφή της περί αποδοχής
δηλώσεως, είτε ταυ κληρονομητηρίου, είτε του πιστοποιητικού του αρμοδίου
γραμματέως περί μη αποποιήσεως της κληρονομίας, είτε ετέρου δημοσίου
εγγράφου εξ ου να αποδεικνύεται η αποδοχή της κληρονομίας (ως η δήλωσις
προς την Εφορίαν). Προκειμένου δ’ούτος να εγείρη κατά των λοιπών
συγκληρονόμων αγωγήν περί διανομής των κληρονομιαίων ακινήτων, δυνάμενος
να πράξη τούτο κατά πάντα χρόνον.αφού πρόκειται περί εξ αδιαθέτου
κληρονόμου, δια το νόμω ωρισμένον και την πληρότητα ταύτης κατ' άρθ. 216
ΚΠολΔ αρκεί η μνείατων στοιχείων της ενεργητικής και παθητικής
νομιμοποιήσεως και δη ότι ήτο σύζυγος της κληρονομουμένης ότι αυτή ήτο
κυρία των διανεμητέων ακινήτων, αποβιώσασα άνευ διαθήκης, ότι ο ίδιος
απεδέχθη την επαχθείσαν κληρονομίαν και μετέγραψε την περί αποδοχής
δήλωσιν (ή έτερον εκ των προαναφερθέντων εγγράφων) και ότι οι εναγόμενοι
κατιόντες της κληρονομούμενης τυγχάνουν συγκύριοι εξ αδιαρέτου κατά τα
3/4 επί των διανεμητέων και κατ' ισομοιρίαν (προκειμένου περί τέκνων),
μη συναινούντες εις εκουσίαν διανομήν. Εάν δε οι τελευταίοι,
παριστάμενοι κατά την πρώτην συζήτησιν ενώπιον του πρωτοβαθμίου
Δικαστηρίου,αρνηθούν την παθητικήν νομιμοποίησιν του ενάγοντος, επί τη
προβολή μόνον του ισχυρισμού ότι δεν απέκτησαν την επικαλούμενην
συγκυριότητα λόγω μη μεταγραφής εισέτι της περί αποδοχής της κληρονομίας
δηλώσεως (ή τινος των προαναφερθέντων εγγράφων, ρητώς όμως
συνομολογούντες και την ιδιότητά των ως συγκληρονόμων και το ποσοστόν
των εξ αδιαθέτου -και εξ αδιαιρέτου- επί της κληρονομίας, ουδόλως
προβάλλοντες τυχόν αποποίησιν ταύτης), τότε η κατ' αυτών αγωγή δεν είναι
αόριστος, ούτε απορρίπτεται ως τοιαύτη και εάν ο ενάγων δεν επικαλείται
εν αυτή, ή δια των πρωτοδίκων προτάσεών του τοιαύτην μεταγραφήν, ούτε
βεβαίως και την αποδεικνύει, αλλά διατάσσεται ούτος ν' αποδείξη τα
περιστατικά ταύτα, τα θεμελιούντα την παθητικήν του νομιμοποίησιν είτε
ταυτοχρόνως δια τηςεκδοθησομένης. Προδικαστικής αποφάσεως, εάν
συντρέχη τοιαύτη περίπτωσις, είτε και διατασσομένης της επαναλήψεως της
συζητήσεως (άρθρον 254 ΚΠολΔ), επί τω τέλει ίνα προσκομίση το οικείον
πιστοποιητικόν περί μεταγραφής της δηλώσεως αποδοχής της κληρονομίας ή
τινός των ως είρηται εγγράφων, πολλώ μάλλον επιβάλλεται τούτο όταν αηό
της πρώτης συζητήσεως αποδεικνύεται ότι αιτήσει απάντων των
συγκλήρονόμων (και διαδίκων εν τη περί διανομής δίκη), έχει εκδοθεί
κοινόν κληρονομητήριον περί της ιδιότητός των ως συγκληρονόμων και περί
της ανηκούσης εκάστω κληρονομικής μερίδος. Και τούτο διότι,
συνομολογουμένης της ιδιότητος των εναγομένων ως εξ αδιαθέτου
συγκληρονόμων της αποβιωσάσης μητρός των, δεν έχουν συμφέρον ούτοι να
εναντιωθούν κατά της διανομής λόγω μη μεταγραφής της δηλώσεώς των περί
αποδοχής της επαχθείσης κληρονομίας, λαμβανομένου υπ' όψιν ότι, δια της
οποτεδήποτε μεταγραφής, προς επιδίωξιν της οποίας νομιμοποιείτάι πας
δικαιολογών έννομον συμφέρον (οίος προδήλως είναι και ο ενάγων,
συγκληρονόμος των), τα περί ων η αγωγή ακίνητα θέλουν λογισθή ως
περιελθόντα εις ένα έκαστον εκ τούτων (συγκληρονόμων), και κατά την
προσήκουσαν κληρονομικήν μερίδα,αναδρομικώς από του θανάτού της
κληρονομουμένης, μη δυναμένου ούτω να υποστηριχθή ότι τοιαύτη
συγκυριότης δεν υφίστατο κατά την πρώτην,ενώπιον του πρωτοβαθμίου,
συζήτησιν, ως δυνατόν να συμβαίνη επί συγκυριότητος κτηθείσης εξ αγοράς
δυνάμει συμ/κου εγγράφου μήπως μεταγραφέντος, (βλ ΑΠ 683/76 ΕΑ 10267/78
εν ΝοΒ 25.41 και 27. 1497 ΑΠ 244/75, ΑΠ 708/73, πρβλ. ΑΠ 966/81 ΝοΒ
23.1051, 22.192). Διάφορος προσήκει λύσις όταν ο ως εξ αδιαθέτου
συγκληρονόμος. Εναγόμενος ισχυρισθή είτε ότι είναι αποκλειστικώς κύριος
του διανεμητέου, είτε ότι ουδέν δικαίωμα συγκυριότητος κέκτηται
επ'.αυτού εξ άλλου λόγου και ουχί εκ του ότι, καίτοι παρήλθεν η προς
αποποίησιν της κληρονομίαςπροθεσμία, δεν μετεγράφη εισέτι η περί
αποδοχής δήλωσις (ή έτερον τι εκ των προαναφερθέντων δημοσίων εγγράφων)
καθ' όσον εις μεν την πρώτην περίπτωσιν εάν ο ενάγων αποδείξη το παρ'
αυτού επικαλούμενον ποσοστόν συγκυριότητος επί του διανεμητέου,
αναγκαίως, κατ' ίσον ποσοστόν, θα περιωρισθή και η κυριότης του
εναγομένου, εις δε την δευτέραν περίπτωσιν είναι υπόχρεως ο ενάγων να
καθορίση, δια των προτάσεων της πρώτης συζητήσεως, τον τρόπον,καθ' ον ο
εναγόμενος κατέστη συγκύριος, απορριπτομένης άλλως τε της αγωγής του ως
αορίστου κατ άρθρον 216 παρ.1 ΚΠολΔ (ΑΠ 1061/74, ΕΑ 1349/79, ΕΑ 9437/81
εις ΝοΒ 23.630, 27.988 και 30. 475 αντιχτοίχως).Επειδή, εκ του
συνδυασμού των διατάξεων των άρθων 799 κάι 800 του ΑΚ και των άρθων 480,
482, 484 έως 489 ΚΠολΔ, σαφώς προκύπτει ότι δια να διατάξη το
Δικαστήριον την αυτουσίαν διανομήν ακινήτου πρέπει να είναι δυνατή η
διαίρεσις αυτού και δη άνευ μειώσεως της αξίας του ειςτόσα κατ'
αξίαν ίσα μέρη, ώστε ο αριθμός αυτών να επιτρέπει εις έκαστον των
κοινωνών να λάβη και δη δια κληρώσεως την αναλογούσαν αυτώ μερίδα. Τούτο
δε διότι δι' ουδεμιάς των ερμηνευομένων διατάξεων παρέχεται εις το
Δικαστήριον η εξουσία να αποφασίση την αυτούσιαν διανομήν δια της
διαιρέσεως του διανεμητέου πράγματος εις άνισα μέρη ανάλογα προς τους
ανίσους μερίδας εκάστου των κοινωνών ή ομάδος τούτων, καθ'όσον η τοιαύτη
διαίρεσις άγει εις επιδίκασιν υπό του δικαστηρίου ανίσων μερίδων δι'
απονεμήσεως,ήτοι άνευ κληρώσεως, ως μη δυναμένης να γίνη επί τοιούτων
μερίδων ή μερών, ενώ ρητώς ο ΚΠολΔ (άρθ. 486 5 2) ορίζει ότι η διανομή
των μερών γίνεται δια κληρώσεως και εκ της όλης διατυπώσεως των σχετικών
λοιπών διατάξεών του συνάγεται ότι καθιεροί ταύτην ως μοναδικόν τρόπον
αυτουσίας υπό του Δικαστηρίου διανομής (Ολομ. ΑΠ 101/75 Δ 7.33 ΑΠ
1281/78 ΝοΒ 27. 937). Τέλος, εκ των διατάξεων του άρθρου 480 παρ.παρ.1,3
και 481 παρ. 1 ΚΠολΔ, σαφώς προκύπτει ότι το Δικαστήριον δεν
υποχρεούται να διατάξη απόδειξιν περί του εφικτού, ανεφίκτου ή ασυμφόρου
της αυτουσίας διανομής του διανεμητέου αντικειμένου, όταν το δυνατόν,
αδύνατον ή ασύμφορον της αυτουσίας διανομής είναι κατά την κρίσιν του
εκδήλως σαφές και προφανές, ώστε να παρίσταται όλως περιττή η περί αυτού
διάταξις αποδείξεως δι' οιονδήποτε των εν τω άρθρω 339 ΚΠολΔ,
οριζομένων αποδεικτικών μερών, άρα και δια πραγματογνωμοσύνης (ΑΠ
1257/77 ΕΕΝ 45.21), ενώ δεν προβλέπεται υπό του νόμου και συνεπώς
απαγορεύεται η διανομή του ακινήτου κατά τρόπον ώστε ο είς ή πλείονες
των κοινωνών να λάβουν το διανεμητέον ακίνητον, οι δε έτεροι να λάβουν
χρήματικόν ποσόν ίσον προς την αξίαν της αναλογούσης αυτοίς μερίδος, ως
τούτο προβλέπεται τοιούτος τρόπος διανομής προκειμένου περί της εν τη
κοινωνία υπαρχούσης εμπορικής επιχειρήσεωςπερί ης το άρθ. 483 ΚΠολΔ (ad hoc ΑΠ 987/80 ΝοΒ 29.323)...
ΕΝΩΠΙΟΝ
ΤΟΥ ΜΟΝΟΜΕΛΟΥΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟΥ ………………
ΑΓΩΓΗ
(Διανομής
ακινήτων κληρονομίας)
- ………………………
- …………………………
- ………………………
- ……………………….
ΚΑΤΑ
………………………….
-------------------
Ο αποβιώσας άνευ
διαθήκης, την ………….. 1998, Ε. Π. του Ι. ,
κατέλειπε πλησιέστερους συγγενείς του
και μοναδικούς εξ αδιαθέτου κληρονόμους
του, τη σύζυγό του Μ. σύζ. Ε. Π. το γένος
Ε. και Κ. Δ. και την αδελφή του Ε. χα
Κ. Μ. το γένος Ι. Π. , οι οποίες εγκαταστάθηκαν
σε ποσοστό 50% εξ αδιαιρέτου η καθεμία,
επί της παρακάτω περιγραφόμενης
κληρονομιαίας περιουσίας τού ως άνω
αποβιώσαντος. Στη συνέχεια, η ως άνω Μ.
χα
Ε. Π. το γένος Ε. και Κ. Δ. , απεβίωσε την
………..2000 και κατέλειπε πλησιέστερους
συγγενείς της και ως μοναδικούς εξ
αδιαθέτου κληρονόμους της, εμάς τους
ενάγοντες, δηλαδή τον πρώτο από εμάς
αδελφό της Κ. Δ. του Ε. και τους δεύτερο,
τρίτο και τέταρτο από εμάς, τέκνα της
προαποβιωσάσης αδελφής της Ά. συζ. Χ. Ζ.
το γένος Ε. Δ., δηλαδή τους ……………………………………...
Εμείς οι ενάγοντες κληρονομήσαμε την
ως άνω Μ. Π. ως μοναδικοί κληρονόμοι της
επί της συνολικής περιουσίας της δηλαδή
της ατομικής και εκείνης που είχε
κληρονομήσει από τον ως άνω αναφερόμενο
σύζυγό της, Ε. Π., και την κληρονομία της
οποίας απεδέχθημεν.
Τα παρακάτω περιγραφόμενα
διανεμητέα ακίνητα με στοιχεία Α, Β, Γ,
Δ, Ε και Στ ανήκαν κατά πλήρη κυριότητα,
νομή και κατοχή στον ως άνω αναφερόμενο
Ε. Π. του Ι. από 30ετίας και πλέον συνεχώς
, αδιατάρακτα και καλόπιστα και με
διανοία κυρίου , ενεργώντας σ΄ αυτό όλες
τις πράξεις νομής και κατοχής που
αρμόζουν στο προορισμό τους επιβλέποντας
τα όριά των και καλλιεργώντας και
συλλέγοντας τους καρπούς των σ΄ αυτά
υπαρχόντων δένδρων, γενόμενος κύριος
και με έκτακτη χρησικτησία και τα οποία
επήχθησαν σε εμάς κατά τα ανωτέρω από
κοινού με την αδελφή και κληρονόμο τού
ως άνω κληρονομούμενου, εναγόμενη Ε.
χα
Κ. Μ. το γένος Ι. Π.
, ήτοι κατέστημεν συγκύριοι σε αυτά με
ποσοστά συγκυριότητας κατά 1/2 ή 6/12 η
εναγόμενη, κατά ¼ ή 3/12 ο πρώτος από εμάς
και από 1/12 εκάστη από τις δεύτερη, τρίτο
και τέταρτη από εμάς τους ενάγοντες εξ
αδιαιρέτου (ήτοι 1/2 + 1/4 + 1/12 +1/12 +1/12 = 6/12 +
3/12 + 1/12 + 1/12 + 1/12 = 1).
΄Οσον δε αφορά στα
ακίνητα με στοιχεία ως κατωτέρω Ζ στην
περιοχή …………. του Δήμου …………….,
ανήκαν στη συγκυριότητα συννομή και
συγκατοχή από 30ετίας και πλέον στον
κληρονομούμενο Ε. Π. κατά το ήμισυ (1/2)
αδιανεμήτως αδιατάρακτα και καλόπιστα
και με διανοία συγκυρίου, ενεργώντας
σ΄ αυτό όλες τις πράξεις νομής και
κατοχής που αρμόζουν στο προορισμό τους
επιβλέποντας τα όριά των και καλλιεργώντας
και συλλέγοντας τους καρπούς των σ΄
αυτά υπαρχόντων δένδρων, γενόμενος
συγκύριος αυτών και με έκτακτη
χρησικτησία, το δε έτερο ήμισυ (1/2)
αδιανεμήτως αυτών των ακινήτων ανήκει
στην εναγόμενη αδελφή και συγκληρονόμο
μας, Ε. χα
Κ. Μ., οπότε μετά την επαγωγή της κληρονομίας
κατά τα ανωτέρω, τα ποσοστά συγκυριότητας
αυτών των ακινήτων διαμορφώνονται σε
3/4 ή 18/24 για την εναγόμενη , 1/8 ή 3/24 για
τον πρώτο από εμάς και 1/24 για τη δεύτερη,
τρίτο και τέταρτη από εμάς τους ενάγοντες
εξ αδιαιρέτου (3/4 + 1/8 + 1/24+ 1/24+ 1/24 = 18/24 +
3/24 + 1/24 + 1/24 + 1/24 = 1).
Συγκεντρωτικά,
τα ακίνητα της εν λόγω κληρονομίας είναι
ανά κτηματική περιφέρεια τα εξής:
Α.
Κτηματική
Περιφέρεια …………………….,
α)
στη θέση «………….», αγρός, περί το μισό
στρέμμα, με δέκα (10) ελαιόδεντρα, με
πλησιαστές, ……………., αξίας 150.000 δρχ.,
β)
στη θέση «………….», αγρός, περί το μισό
στρέμμα, με πέντε (5) ελαιόδεντρα, με
πλησιαστές, ……………., αξίας 150.000 δρχ.,
γ)
στη θέση «………….», αγρός, περί τα 100
τ.μ., με πλησιαστές, ……………., αξίας
80.000 δρχ.,
κ.λ.π.
…………………
Β.
Κτηματική
Περιφέρεια ……………………………..
……………………………..
Γ.
Κτηματική
Περιφέρεια ……………………………
…………………………….
Δ.
Κτηματική
Περιφέρεια ……………………………….
…………………………………
Ε.
Κτηματική
Περιφέρεια ………………………….
……………………………..
Στ.
Κτηματική
Περιφέρεια …………………………..
……………………………….
Ζ.
Κτηματική
Περιφέρεια …………………………………..
………………………………………
Επομένως, η συνολική
αξία όλων των ως άνω διανεμητέων
κληρονομιαίων ακινήτων του κληρονομούμενου
Ε. Π. του Ι. (κατά τη δική μας εκτίμηση)
ανέρχεται σε 2.630.000 δρχ. ή 7.719 ευρώ.
Ε π ε ι δ ή στην
προκειμένη περίπτωση
μεταξύ ημών και της εναγομένης
υφίσταται κοινωνία δικαιώματος, της
οποίας τη λύση δικαιούμαστε να ζητήσουμε
Ε π ε ι δ ή η αντίδικος
δεν συμφωνεί στην εξώδικη λύση της
κοινωνίας και συνεπώς δικαιούμαστε να
ζητήσουμε την δικαστική διανομή της
επίκοινης περιουσίας
Ε π ε ι δ ή στην
ένδικη περίπτωση είναι
δυνατή η αυτούσια διανομή της επίκοινης
περιουσίας σε μέρη ανάλογα με τις μερίδες
εκάστους από εμάς των κοινωνών καθώς
αυτή αποτελείται επί το πλείστον από
ομοειδή και ίσης αξίας - ανά ομάδες –
ακίνητα και συνεπώς έχουμε δικαίωμα να
ζητήσουμε την αυτούσια διανομή τους,
χωρίς να μειώνεται η αξία τους .
Ε π ε ι δ ή η αξία του
αντικειμένου της διαφοράς, δηλαδή η
αξία των προπεριγραφέντων ακινήτων
ανέρχεται σε 2.630.000 δρχ. ή 7.719 ευρώ, στοιχείο
με βάση το οποίο θα κριθεί η καθ’ ύλην
αρμοδιότητα του παρόντος δικαστηρίου
Ε π ε ι δ ή από τη διάταξη
του άρθρου 30 παρ.1 Κ.Πολ.Δ. προκύπτει ότι
για διαφορές που αφορούν στη διανομή
κληρονομίας αρμόδιο είναι το δικαστήριο
στην περιφέρεια του οποίου είχε ο
κληρονομούμενος κατά το χρόνο του
θανάτου του, την κατοικία του και αν δεν
είχε κατοικία, τη διαμονή του
Ε π ε ι δ ή η αγωγή μας
είναι νόμιμη και ουσιαστικά βάσιμη,
φέρεται δε για συζήτηση στο αρμόδιο,
καθ’ ύλην και κατά τόπον, δικαστήριο
Για
όλα αυτά
και
για όσα ενδεχομένως θα προσθέσουμε στη
συζήτηση και με τη ρητή επιφύλαξη κάθε
άλλου νομίμου δικαιώματός μας
Ζητούμε
Να
γίνει δεκτή η παρούσα αγωγή μας.
Να
διαταχθεί, για την εις το ιστορικό αιτία,
η αυτούσια διανομή των επικοίνων
ακινήτων, όπως αυτά λεπτομερώς
περιγράφονται παραπάνω, άλλως, να
διαταχθεί η δι’ εκουσίου πλειστηριασμού
εκποίησή τους ή μερικών από αυτά, με
σκοπό να λάβει ο καθένας από τους
διαδίκους – κοινωνούς το μερίδιο που
του αναλογεί, σύμφωνα με τα ποσοστά
συνιδιοκτησίας καθενός.
Να
καταδικαστεί η εναγόμενη στη δικαστική
μου δαπάνη και την αμοιβή του πληρεξουσίου
δικηγόρου μας.
………………………..
2003
Ο
πληρεξούσιος δικηγόρος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου