Άρνηση θεώρησης Φορολογικών Βιβλίων (Ν. 1406/83) – Προϋποθέσεις παραδεκτού προσφυγής - Εμπρόθεσμη άσκηση προσφυγής– Τήρηση προθεσμίας εξήντα ημερών από την επίδοση της πράξης – Ενδεχόμενη ακυρότητα της επίδοσης δεν αποκλείει ..
την πλήρη γνώση του προσφεύγοντος ως προς το περιεχόμενο της προσβαλλόμενης πράξης – Απόδειξη της πλήρους γνώσης συνεπάγεται την έναρξη της προθεσμίας παρά την ακυρότητα της επίδοσης
Απόφαση 3700/2015
ΤΟ
ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Τμήμα A΄ - Μονομελές
σ υ ν ε δ ρ ί α σ ε δημόσια στο ακροατήριό του στις 3 Ιουνίου 2015, με δικαστή τον Κωνσταντίνο Μαϊστρέλλη, Πρωτοδίκη Δ.Δ., και γραμματέα την Γεσθημανή Μουρατίδου, δικαστική υπάλληλο,
γ ι α να δικάσει την προσφυγή με χρονολογία κατάθεσης 29.3.2010
τ ο υ «………..», κατοίκου Θεσσαλονίκης (οδός «…………»), ο οποίος δεν παραστάθηκε αλλά λογίζεται ότι παραστάθηκε μετά την υποβολή της από 2.6.2015 δήλωσης του άρθρου 133 παρ. 2 του ΚΔιοικΔικ του δικηγόρου Αλέξανδρου – Γεώργιου Σπυριδωνίδη,
κ α τ ά του Ελληνικού Δημοσίου, που εκπροσωπείται από τον Προϊστάμενο της Δημόσιας Οικονομικής Υπηρεσίας (Δ.Ο.Υ.) Αμπελοκήπων και δεν παραστάθηκε.
Το Δικαστήριο αφού μελέτησε τη δικογραφία.
Σκέφθηκε σύμφωνα με το Νόμο.
1. Επειδή, για την άσκηση της κρινόμενης προσφυγής καταβλήθηκε το νόμιμο παράβολο (βλ. τα υπ’ αριθμ. 2365924 και 5220040 από 29.3.2010 και 2969047, 3890743 και 5663670 από 9.6.2015 ειδικά έντυπα καταβολής παραβόλου σειράς Α΄).
2. Επειδή, με την προσφυγή αυτή και με τους νομίμως κατατεθέντες στις 18.5.2015 πρόσθετους λόγους ζητείται η ακύρωση της με αριθμ. 787/14.8.2010 πράξης του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Αμπελοκήπων. Με την προσβαλλόμενη πράξη επιβλήθηκε σε βάρος του προσφεύγοντος πρόστιμο Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων (π.δ. 186/1992 – Α΄ 84) ποσού 5.340,93 ευρώ, με την αιτιολογία ότι ο τελευταίος δεν είχε εκδώσει στοιχείο χονδρικής πώλησης υπηρεσιών αξίας άνω των 880 ευρώ κατά τη διαχειριστική περίοδο από 1.1.2005 έως 31.12.2005. Η κρινόμενη προσφυγή νομίμως φέρεται προς συζήτηση, παρά την απουσία του καθού Δημοσίου, το οποίο νομίμως κλητεύθηκε να παραστεί στην παρούσα επ’ ακροατηρίω συζήτηση (βλ. το από 6.2.2015 αποδεικτικό επίδοσης του επιμελητή δικαστηρίων Νικόλαου Τσιριγώτη), πρέπει, όμως, να εξεταστεί εάν έχει ασκηθεί παραδεκτώς.
3. Επειδή, στο άρθρο 66 παρ. 1 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας (ν. 2717/1999 Α΄ 97- ΚΔιοικΔικ) ορίζεται ότι: «Η προσφυγή ασκείται μέσα σε προθεσμία εξήντα (60) ημερών, η οποία αρχίζει: Α. Σε περίπτωση ρητής πράξης: α) Για εκείνους τους οποίους αφορά: ι. από την κατά νόμο επίδοσή της σε αυτούς, ii. σε κάθε άλλη περίπτωση, από τότε που αυτοί έλαβαν αποδεδειγμένως πλήρη γνώση του περιεχομένου της. β) ...». Περαιτέρω, δια του άρθρου 11 του Κώδικα των νόμων περί δικών του Δημοσίου (κ.δ. της 26.6/10.7.1994, που διατηρήθηκε σε ισχύ με το άρθρο 50 παρ. 3 του ΕισΝΚΠολΔ και δεν καταργήθηκε με το άρθρο 4 παρ. 19 του ν. 2479/1997), ορίζεται, μετά την αντικατάστασή του με το άρθρο 12 του ν. 3514/2006 (Α΄ 266) και την προσθήκη σε αυτό τρίτου εδαφίου δια του άρθρου 25 του ν. 3610/2007 (Α΄ 258), ότι: «…εξαιρετικά, προκειμένου περί φορολογικών … διαφορών στις προθεσμίες για την άσκηση προσφυγής … δεν υπολογίζεται το χρονικό διάστημα από πρώτης (1ης) έως τριακοστής πρώτης (31ης) του μηνός Αυγούστου», η δε διαφορετική αυτή ρύθμιση, όπως έχει κριθεί, δεν αντίκειται στο Σύνταγμα (ΔΕφΑθ σε συμβ. 411/2011). Εξάλλου, με την παρ. 4 του άρθρου 22 του ν. 1868/1989 επεκτάθηκε η εφαρμογή του άρθρου 11 του ως άνω κ.δ. και επί των υποθέσεων δικαιοδοσίας του ΣτΕ, του Ε.Σ. και των τακτικών διοικητικών δικαστηρίων, ως προς όλα τα ενώπιον αυτών ασκούμενα υπό του Δημοσίου ένδικα βοηθήματα και μέσα. Έτσι, επί προθεσμιών εμπιπτουσών εντός των δικαστικών διακοπών (για το Δημόσιο και λοιπά Ν.Π.Δ.Δ.), εάν η προθεσμία είχε αρχίσει προ των ως άνω δικαστικών διακοπών, υπολογίζεται το διανυθέν μέχρι την 31η Ιουλίου διάστημα και αρχίζει να τρέχει πάλι η προθεσμία από την 1η Σεπτεμβρίου (βλ. ΣτΕ 1230/2015, ΔΕφΑθ 412/2013).
4. Επειδή, στην προκειμένη περίπτωση με τη με αρ. πρωτ. 19.433/4.8.2009 αίτησή του προς τη διάδικη φορολογική αρχή ο προσφεύγων ζήτησε να του χορηγηθούν αντίγραφα της προσβαλλόμενης πράξης, του σχετικού αποδεικτικού επιδόσεως, της προηγηθείσας κλήσης προς ακρόαση και της αντίστοιχης έκθεσης ελέγχου, όπως δε ο ίδιος ενυπογράφως βεβαιώνει στο σώμα της αίτησης αυτής παρέλαβε στις 4.8.2009 τα παραπάνω αντίγραφα. Ήδη, με την κρινόμενη προσφυγή ο προσφεύγων προβάλλει, μεταξύ άλλων, την ακυρότητα της προς τον ίδιο διενεργηθείσας επίδοσης της προσβαλλόμενης πράξης. Αντίθετα, η διάδικη φορολογική αρχή με την από 30.8.2010 έκθεση απόψεών της προβάλλει, πλην άλλων, ότι η κρινόμενη προσφυγή ασκήθηκε εκπρόθεσμα, καθώς ο προσφεύγων οπωσδήποτε έλαβε γνώση της προσβαλλόμενης με την παραλαβή αντιγράφου της πράξης κατόπιν της ανωτέρω αναφερόμενης αίτησής του.
5. Επειδή, με αυτά τα δεδομένα, το Δικαστήριο λαμβάνει υπόψη ότι: α. στην ένδικη περίπτωση πρόκειται για φορολογική διαφορά και, επομένως, στην προθεσμίες για την άσκηση προσφυγής δεν υπολογίζεται μόνον το χρονικό διάστημα από πρώτης (1ης) έως τριακοστής πρώτης (31ης) του μηνός Αυγούστου, β. η ενδεχόμενη ακυρότητα της επίδοσης δεν αποκλείει την πλήρη γνώση του προσφεύγοντος ως προς το περιεχόμενο της προσβαλλόμενης πράξης, η οποία προκύπτει από την και από τον ίδιο βεβαιούμενη παραλαβή του εγγράφου στις 4.8.2009, γ. επομένως, η εξηκονθήμερη προθεσμία για άσκηση της προσφυγής άρχισε από την επομένη της ημερομηνίας παραλαβής της προσβαλλόμενης πράξης εκ μέρους του προσφεύγοντος (5.8.2009), ανεστάλη για το υπολειπόμενο τμήμα του Αυγούστου του έτους 2009 και συμπληρώθηκε την Παρασκευή 30.10.2009, πριν δηλαδή από την ημεροχρονολογία άσκησης της κρινόμενης προσφυγής στις 29.3.2010 (βλ. τη συνημμένη στο δικόγραφο αυτής έκθεση κατάθεσης). Με αυτά τα δεδομένα, το Δικαστήριο κρίνει ότι η προσφυγή εκπροθέσμως ασκήθηκε.
6. Επειδή, κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, η προσφυγή πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτη, το δε καταβληθέν παράβολο να καταπέσει υπέρ του Δημοσίου (άρθρο 277 παρ. 9 εδ. α΄ του ΚΔιοικΔικ).
ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ
Απορρίπτει την προσφυγή.
Διατάσσει την κατάπτωση του παραβόλου.
Η απόφαση δημοσιεύθηκε κατά τη δημόσια συνεδρίαση της 9ης.9.2015.
Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ H ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΤΟ
ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Τμήμα A΄ - Μονομελές
σ υ ν ε δ ρ ί α σ ε δημόσια στο ακροατήριό του στις 3 Ιουνίου 2015, με δικαστή τον Κωνσταντίνο Μαϊστρέλλη, Πρωτοδίκη Δ.Δ., και γραμματέα την Γεσθημανή Μουρατίδου, δικαστική υπάλληλο,
γ ι α να δικάσει την προσφυγή με χρονολογία κατάθεσης 29.3.2010
τ ο υ «………..», κατοίκου Θεσσαλονίκης (οδός «…………»), ο οποίος δεν παραστάθηκε αλλά λογίζεται ότι παραστάθηκε μετά την υποβολή της από 2.6.2015 δήλωσης του άρθρου 133 παρ. 2 του ΚΔιοικΔικ του δικηγόρου Αλέξανδρου – Γεώργιου Σπυριδωνίδη,
κ α τ ά του Ελληνικού Δημοσίου, που εκπροσωπείται από τον Προϊστάμενο της Δημόσιας Οικονομικής Υπηρεσίας (Δ.Ο.Υ.) Αμπελοκήπων και δεν παραστάθηκε.
Το Δικαστήριο αφού μελέτησε τη δικογραφία.
Σκέφθηκε σύμφωνα με το Νόμο.
1. Επειδή, για την άσκηση της κρινόμενης προσφυγής καταβλήθηκε το νόμιμο παράβολο (βλ. τα υπ’ αριθμ. 2365924 και 5220040 από 29.3.2010 και 2969047, 3890743 και 5663670 από 9.6.2015 ειδικά έντυπα καταβολής παραβόλου σειράς Α΄).
2. Επειδή, με την προσφυγή αυτή και με τους νομίμως κατατεθέντες στις 18.5.2015 πρόσθετους λόγους ζητείται η ακύρωση της με αριθμ. 787/14.8.2010 πράξης του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Αμπελοκήπων. Με την προσβαλλόμενη πράξη επιβλήθηκε σε βάρος του προσφεύγοντος πρόστιμο Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων (π.δ. 186/1992 – Α΄ 84) ποσού 5.340,93 ευρώ, με την αιτιολογία ότι ο τελευταίος δεν είχε εκδώσει στοιχείο χονδρικής πώλησης υπηρεσιών αξίας άνω των 880 ευρώ κατά τη διαχειριστική περίοδο από 1.1.2005 έως 31.12.2005. Η κρινόμενη προσφυγή νομίμως φέρεται προς συζήτηση, παρά την απουσία του καθού Δημοσίου, το οποίο νομίμως κλητεύθηκε να παραστεί στην παρούσα επ’ ακροατηρίω συζήτηση (βλ. το από 6.2.2015 αποδεικτικό επίδοσης του επιμελητή δικαστηρίων Νικόλαου Τσιριγώτη), πρέπει, όμως, να εξεταστεί εάν έχει ασκηθεί παραδεκτώς.
3. Επειδή, στο άρθρο 66 παρ. 1 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας (ν. 2717/1999 Α΄ 97- ΚΔιοικΔικ) ορίζεται ότι: «Η προσφυγή ασκείται μέσα σε προθεσμία εξήντα (60) ημερών, η οποία αρχίζει: Α. Σε περίπτωση ρητής πράξης: α) Για εκείνους τους οποίους αφορά: ι. από την κατά νόμο επίδοσή της σε αυτούς, ii. σε κάθε άλλη περίπτωση, από τότε που αυτοί έλαβαν αποδεδειγμένως πλήρη γνώση του περιεχομένου της. β) ...». Περαιτέρω, δια του άρθρου 11 του Κώδικα των νόμων περί δικών του Δημοσίου (κ.δ. της 26.6/10.7.1994, που διατηρήθηκε σε ισχύ με το άρθρο 50 παρ. 3 του ΕισΝΚΠολΔ και δεν καταργήθηκε με το άρθρο 4 παρ. 19 του ν. 2479/1997), ορίζεται, μετά την αντικατάστασή του με το άρθρο 12 του ν. 3514/2006 (Α΄ 266) και την προσθήκη σε αυτό τρίτου εδαφίου δια του άρθρου 25 του ν. 3610/2007 (Α΄ 258), ότι: «…εξαιρετικά, προκειμένου περί φορολογικών … διαφορών στις προθεσμίες για την άσκηση προσφυγής … δεν υπολογίζεται το χρονικό διάστημα από πρώτης (1ης) έως τριακοστής πρώτης (31ης) του μηνός Αυγούστου», η δε διαφορετική αυτή ρύθμιση, όπως έχει κριθεί, δεν αντίκειται στο Σύνταγμα (ΔΕφΑθ σε συμβ. 411/2011). Εξάλλου, με την παρ. 4 του άρθρου 22 του ν. 1868/1989 επεκτάθηκε η εφαρμογή του άρθρου 11 του ως άνω κ.δ. και επί των υποθέσεων δικαιοδοσίας του ΣτΕ, του Ε.Σ. και των τακτικών διοικητικών δικαστηρίων, ως προς όλα τα ενώπιον αυτών ασκούμενα υπό του Δημοσίου ένδικα βοηθήματα και μέσα. Έτσι, επί προθεσμιών εμπιπτουσών εντός των δικαστικών διακοπών (για το Δημόσιο και λοιπά Ν.Π.Δ.Δ.), εάν η προθεσμία είχε αρχίσει προ των ως άνω δικαστικών διακοπών, υπολογίζεται το διανυθέν μέχρι την 31η Ιουλίου διάστημα και αρχίζει να τρέχει πάλι η προθεσμία από την 1η Σεπτεμβρίου (βλ. ΣτΕ 1230/2015, ΔΕφΑθ 412/2013).
4. Επειδή, στην προκειμένη περίπτωση με τη με αρ. πρωτ. 19.433/4.8.2009 αίτησή του προς τη διάδικη φορολογική αρχή ο προσφεύγων ζήτησε να του χορηγηθούν αντίγραφα της προσβαλλόμενης πράξης, του σχετικού αποδεικτικού επιδόσεως, της προηγηθείσας κλήσης προς ακρόαση και της αντίστοιχης έκθεσης ελέγχου, όπως δε ο ίδιος ενυπογράφως βεβαιώνει στο σώμα της αίτησης αυτής παρέλαβε στις 4.8.2009 τα παραπάνω αντίγραφα. Ήδη, με την κρινόμενη προσφυγή ο προσφεύγων προβάλλει, μεταξύ άλλων, την ακυρότητα της προς τον ίδιο διενεργηθείσας επίδοσης της προσβαλλόμενης πράξης. Αντίθετα, η διάδικη φορολογική αρχή με την από 30.8.2010 έκθεση απόψεών της προβάλλει, πλην άλλων, ότι η κρινόμενη προσφυγή ασκήθηκε εκπρόθεσμα, καθώς ο προσφεύγων οπωσδήποτε έλαβε γνώση της προσβαλλόμενης με την παραλαβή αντιγράφου της πράξης κατόπιν της ανωτέρω αναφερόμενης αίτησής του.
5. Επειδή, με αυτά τα δεδομένα, το Δικαστήριο λαμβάνει υπόψη ότι: α. στην ένδικη περίπτωση πρόκειται για φορολογική διαφορά και, επομένως, στην προθεσμίες για την άσκηση προσφυγής δεν υπολογίζεται μόνον το χρονικό διάστημα από πρώτης (1ης) έως τριακοστής πρώτης (31ης) του μηνός Αυγούστου, β. η ενδεχόμενη ακυρότητα της επίδοσης δεν αποκλείει την πλήρη γνώση του προσφεύγοντος ως προς το περιεχόμενο της προσβαλλόμενης πράξης, η οποία προκύπτει από την και από τον ίδιο βεβαιούμενη παραλαβή του εγγράφου στις 4.8.2009, γ. επομένως, η εξηκονθήμερη προθεσμία για άσκηση της προσφυγής άρχισε από την επομένη της ημερομηνίας παραλαβής της προσβαλλόμενης πράξης εκ μέρους του προσφεύγοντος (5.8.2009), ανεστάλη για το υπολειπόμενο τμήμα του Αυγούστου του έτους 2009 και συμπληρώθηκε την Παρασκευή 30.10.2009, πριν δηλαδή από την ημεροχρονολογία άσκησης της κρινόμενης προσφυγής στις 29.3.2010 (βλ. τη συνημμένη στο δικόγραφο αυτής έκθεση κατάθεσης). Με αυτά τα δεδομένα, το Δικαστήριο κρίνει ότι η προσφυγή εκπροθέσμως ασκήθηκε.
6. Επειδή, κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, η προσφυγή πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτη, το δε καταβληθέν παράβολο να καταπέσει υπέρ του Δημοσίου (άρθρο 277 παρ. 9 εδ. α΄ του ΚΔιοικΔικ).
ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ
Απορρίπτει την προσφυγή.
Διατάσσει την κατάπτωση του παραβόλου.
Η απόφαση δημοσιεύθηκε κατά τη δημόσια συνεδρίαση της 9ης.9.2015.
Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ H ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου