ΔΠρΠειρ 89/2019: Δεν απαιτείται αδιάλειπτη ή/ και νόµιµη προηγούµενη διαµονή στην Ελλάδα για τη χορήγηση αδειας διαμονής δευτερης γενιάς

ΔΠρΠειρ 89/2019: Δεν απαιτείται αδιάλειπτη ή/ και νόµιµη προηγούµενη διαµονή στην Ελλάδα για τη χορήγηση αδειας διαμονής δευτερης γενιάς

3. Επειδή, στο άρθρο 108 του νόµου ν.4251/201Ί4 «Κώδικας Μετανάστευσης και Κοινωνικής... Ένταξης και Λοιπές Διατάξεις» (φ. 80Α/1-4-2014), ὁπως ;iσχυε πριν την αντικατάστασή του µε το άρθρο 8 παρ.40 του ν.4332/2015 (φ. 76Α'), οριζόταν ότι: «Σε ενήλικες πολίτες τρίτων χωρών που γεννήθηκαν στην Ελλάδα ή έχουν ολοκληρώσει επιτυχώς έξι τάξεις ελληνικού σχολείου στην Ελλάδα, πριν τη συμπλήρωση του 21ου έτους της ηλικίας τους και διαμένουν νόµιµα στη χώρα χορηγείται, εφόσον προσκομιστούν τα απαιτούμενα δικαιολογητικά, άδεια διαµονής πενταετούς διάρκειας η οποία παρέχει στον κάτοχο της τα δικαιώµατα του άρθρου 7. {...) .». Η διάταξη αυτή, όπως ίσχυε κατά τον κρίσιμο χρόνο, µετά τη αντικατάστασή της από το άρθρο 8 παρ. 40 του ν.4332/2018, έχει πλέον ὡς εξής: «Σε ενήλικες πολίτες τρίτων χωρών που γεννήθηκαν στην Ελλάδα ή έχουν ολοκληρώσει επιτυχώς έξι τάξεις ελληνικού σχολείου στην Ελλάδα, πριν τη συμπλήρωση του 25^ου έτους της ηλικίας τους, εφόσον προσκομιστούν τα απαιτούμενα δικαιολογητικά, χορηγείαι ἀδεια διαµονής πενταετούς διάρκειας κατά παρέκκλιση των διατάξεων των άρθρων 88 επ. του παρόντος και υπό την επιφύλαξη της περίπτωσης γ του άρθρου 6 του παρόντος. Η ὡς άνω άδεια παρέχει στον κάτοχό της τα δικαιώματα του άρθρου 97, ανανεώνεται για πέντε έτη κάθε φορά, µε µόνη υποχρέωση την προσκόμιση της προηγούμενης άδειας διαµονής. (...) . Η άδεια διαµονής ανακαλείται ή δεν ανανεώνεται, εάν συντρέχουν στο πρόσωπο του κατόχου οι λόγοι που προβλέπονται απὀ τις διατάξεις του άρθρου 93.». Εξάλλου, στην 68019/2015 κοινή απόφαση των Υπουργών Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης και Εξωτερικών (φ. 2272Β/21-10-2015), η οποία εκδόθηκε κατ’ εξουσιοδότηση των άρθρων 126 παρ. 1 και 5, 19 παρ. 1 και 138 παρ. 15 του ν. 4251/2014 και 5, 6, 7, 8, 10, 14 του ν. 4332/2015 και µε την οποία τροποποιήθηκε η 30825/2014 (ΦΕΚ Β' 1528/06.06.2014) κοινή απόφαση των Υπουργών Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης και Εξωτερικών «Καθορισμός απαιτούμενων δικαιολογητικών για τη χορήγηση εθνικών θεωρήσεων εισόδου και για την χορήγηση και ανανέωση τίλου διαµονής σύμφωνα µε τις διατάξεις του Ν. 4251/2014) ορίζεται ότι, προκειµένου για την υποβολή αιτήματος για αρχική χορήγηση άδειας διαµονής δεύτερης γενιάς, ο ενδιαφερόμενος οφείλει να προσκομίζει «Αντίγραφο ληξιαρχικής πράξης γέννησης στην Ελλάδα ή Αποδεικτικά επιτυχούς ολοκλήρωσης έξι τουλάχιστον ετών, σε ελληνικά σχολεία Πρωτοβάθμιας ή/ και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης στην Ελλάδα πριν τη συμπλήρωση του 22ου έτους της ηλικίας.». Κατά την έννοια των διατάξεων αυτών, σύμφωνα και µε τα αναφερόμενα στην αιτιολογική έκθεση του ν.4251/2014, η άδεια διαµονής αυτού του τύπου -- που δεν συνδέεται, ούτε αποτελεί υποκατηγορία της άδειας διαµονής για εξαιρετικούς λόγους, εντασσόµενη, άλλωστε, στο Τµήµα Ε του ν. 4251/2014 «Καθεστώς πολιτών τρίτων χωρών οι οποίοι εἶναι επί µακρόν διαµένοντες κατά την Οδηγία 2003/109/ΕΚ της 25ης Νοεμβρίου 2005...» - σκοπό έχει να διασφαλίσει τη νόµιµη διαµονή στη Χώρα των μεταναστών «δεύτερης γενιάς», ως ιδιαίτερης κατηγορίας πολιτών τρίτων χωρών, που χρήζει ειδικής και ευνοϊκότερης αντιμετώπισης, καθόσον, στη συντριπτική τους πλειοψηφία, οι εν λόγω αλλοδαποί έχουν ελάχιστη επαφή µε τη χώρα προέλευσης των γονέων τους, αντιμετωπίζουν την Ελλάδα ως πατρίδα ή εν πάση περιπτώσει ως τη χώρα στην οποία θα ζήσουν, ενώ η κοινωνική τους ένταξη έχει ήδη εν τοις πράγµασι επιτευχθεί σε σηµαντικό βαθµό. Τα χαρακτηριστικά αυτά συγκεντρώνουν, κατά την κρίση του νομοθέτη του ν.4251/2014, οι πολίτες τρίτων χωρών που έχουν γεννηθεί στη Χώρα, καθώς και όσοι έχουν ολοκληρώσει µε επιτυχία έξι τάξεις ελληνικού σχολείου στην Ελλάδα, υπό την έννοια ότι έχουν µετέλθει την ελληνική παιδεία. Μετά δε την τροποποίηση των διατάξεων του άρθρου 108 του ν.4251/2014 µε το άρθρο 8 παρ. 40 του ν.4332/2015, η χορήγηση της εν λόγω άδειας αποσυνδέθηκε από την προηγούµενη νόµιµη και μόνιμη διαμονή του ενδιαφερόμενου αλλοδαπού και η τελευταία δεν αποτελεί πλέον νόμιμη προϋπόθεση για την έκδοσή της. [...]

7. Επειδή, η προσβαλλόµενη απόφαση, µε την οποία απορρίφθηκε το αίτημα του ήδη αιτούντος για χορήγηση άδειας διαµονής δεύτερης γενιάς, λόγω µη συνδροµής των προϋποθέσεων του νόµου, στηρίζεται στην κρίση ότι ο τελευταίος απουσίαζε µεγάλο χρονικό διάστηµα από τη Χώρα, µε αποτέλεσµα να θίγεται η ισχύς της προηγούμενης άδειας διαµονής του. Ωστόσο, σύμφωνα µε τα οριζόµενα στο άρθρο 108 του ν.4251/2014, όπως αυτό ίσχυε κατά τον κρίσιµο χρόνο, δηλαδή µετά την αντικατάστασή του από το άρθρο 8 παρ.40 του ν.4332/2015, και όσα έγιναν ερµηνευτικώς δεκτά στην τρίτη σκέψη, σε αντίθεση µε τα προϊσχύοντα, ήτοι, τα πριν την εν λόγω αντικατάσταση των ρηθέντων διατάξεων, ήδη η αδιάλειπτη, καθώς και η νόµιµη προηγούµενη διαµονή του αλλοδαπού στην Ελλάδα δεν αποτελεί προὐπόθεση για τη χορήγηση του συγκεκριµένου τύπου άδειας διαµονής δεύτερης γενιάς, την οποία για πρώτη φορά αιτήθηκε ο εν λόγω αλλοδαπός µε την ... /19.06.2018 αίτησή του. Συνεπώς, η προσβαλλόµμενη απόφαση, κατά το µέρος που απορρίπτει το αίτημα του αιτούντος να του χορηγηθεί άδεια διαµονής δεύτερης γενιάς, δεν αιτιολογείται νοµίµως, κατά τα βασίµως σχετικά προβαλλόμενα από τον απούντα, και πρέπει να ακυρωθεί για τον λόγο αυτό, παρέλκει δε ὡς αλυσιτελής η έρευνα των λοιπών προβαλλόμενων λόγων ακυρώσεως. Η ακύρωση, δε, της προσβαλλόμενης απόφασης ως προς το κεφάλαιο αυτό στερεί, σύµφωνα µε τα άρθρα 24 παρ. 2 του ν. 4251/2014 και 21 παρ. 1 του ν. 3907/2011, το επιβληθέν σε βάρος του αιτούντος µέτρο της επιστροφής από το νόµιµο έρεισµά του και συνεπώς, η προσβαλλόμενη απόφαση πρέπει να ακυρωθεί στο σύνολό της.