Kατάχρηση ανηλίκου σε ασέλγεια από εκπαιδευτικό τελεσθείσα κατ' εξακολούθηση-Όταν τα πρόσωπα, που παραστάθηκαν ως πολιτική ..
αγωγή στο δευτεροβάθμιο
Δικαστήριο είναι μεν τα ίδια αλλά με διαφορετική ιδιότητα από εκείνη, με
την οποία είχαν παραστεί πρωτοδίκως, επέρχεται απόλυτη ακυρότητα της
διαδικασίας στο ακροατήριο του δευτεροβάθμιου Δικαστηρίου.
Τύπος: ΝΟΜΟΛΟΓΙΑ
Έτος: 2014
Νούμερο: 638
Έτος: 2014
Νούμερο: 638
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
E' ΠΟΙΝΙΚΟ ΤΜΗΜΑ
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Δήμητρα Παπαντωνοπούλου, Αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου, Βιολέττα Κυτέα, Αικατερίνη Βασιλακοπούλου-Κατσαβριά, Δήμητρα Μπουρνάκα και Αγγελική Αλειφεροπούλου - Εισηγήτρια, Αρεοπαγίτες.
Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 7 Φεβρουαρίου 2014, με την παρουσία του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Νικολάου Παντελή (κωλυομένης της Εισαγγελέως) και του Γραμματέως Γεράσιμου Βάλσαμου, για να δικάσει την αίτηση του αναιρεσείοντος-κατηγορουμένου Ι. Γ. του Γ., κατοίκου ..., που εκπροσωπήθηκε από τους πληρεξούσιους δικηγόρους του Παναγιώτη Πουλέα και Βικτωρία Κανελλοπούλου, για αναίρεση της υπ' αριθ. 2431/2013 αποφάσεως του Τριμελούς Εφετείου Αθηνών. Με πολιτικώς ενάγοντες τους: 1. C. M., κάτοικο ..., ως ασκούσα τη γονική μέριμνα του ανήλικου υιού της D. M., η οποία εμφανίστηκε στο Δικαστήριο χωρίς πληρεξούσιο δικηγόρο και 2. J.-D. M., κάτοικο ..., ως ασκών τη γονική μέριμνα του ανήλικου υιού του D. M., ο οποίος δεν εμφανίστηκε.
Το Τριμελές Εφετείο Αθηνών με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ' αυτή, και ο αναιρεσείων-κατηγορούμενος ζητεί την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στην από 19 Ιουλίου 2012 αίτησή του αναιρέσεως, η οποία καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 890/13.
Αφού άκουσε
Τους πληρεξούσιους δικηγόρους του αναιρεσείοντος, που ζήτησε όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά και τον Αντεισαγγελέα, που πρότεινε να γίνει δεκτή η προκείμενη αίτηση αναίρεσης.
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 171 παρ.2 Κ.Ποιν.Δ., απόλυτη ακυρότητα, που δημιουργεί τον προβλεπόμενο από το άρθρο 510 παρ.1 στοιχ. Α' του ίδιου Κώδικα λόγο αναιρέσεως, η οποία λαμβάνεται υπόψη αυτεπαγγέλτως σε κάθε στάδιο της διαδικασίας, ακόμη και στον Άρειο Πάγο, επιφέρει και η παράνομη παράσταση του πολιτικώς ενάγοντος στη διαδικασία του ακροατηρίου. Η παράσταση αυτή είναι παράνομη, όταν στο πρόσωπο εκείνου, που δήλωσε ότι παρίσταται ως πολιτικώς ενάγων, δεν συντρέχουν οι όροι της ενεργητικής και παθητικής νομιμοποιήσεώς του για την άσκηση πολιτικής αγωγής, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 63 και 64 του Κ.Ποιν.Δ. ή, όταν δεν τηρήθηκε η διαδικασία του άρθρου 68 του ίδιου Κώδικα, ως προς τον τρόπο και το χρόνο ασκήσεως της πολιτικής αγωγής, ο οποίος εξικνείται μέχρι την έναρξη της αποδεικτικής διαδικασίας ενώπιον του πρωτοβάθμιου ποινικού δικαστηρίου. Εξάλλου, όπως προκύπτει από τα άρθρα 63, 64, 68, 82 και 87 του ανωτέρω Κώδικα, σε συνδυασμό με τα άρθρα 914 και 932 του Α.Κ., στην άσκηση της πολιτικής αγωγής για την επιδίκαση αποζημιώσεως ή χρηματικής ικανοποιήσεως λόγω ηθικής βλάβης νομιμοποιείται μόνον όποιος έχει ζημιωθεί αμέσως από το διωκόμενο έγκλημα, υπό την προϋπόθεση, ότι το δικαστήριο έχει επιληφθεί της εκδικάσεως του εγκλήματος, από το οποίο φέρεται ως αμέσως ζημιωθείς ο ίδιος. Άλλος, εκτός από τον αμέσως παθόντα, δεν έχει δικαίωμα να παρασταθεί ως πολιτικώς ενάγων, έστω και αν αντανακλούν σ' αυτόν οι υλικές και ηθικές συνέπειες του εγκλήματος. Από τα ανωτέρω παρέπεται, ότι επέρχεται απόλυτη ακυρότητα και όταν η πολιτική αγωγή ασκηθεί, χωρίς να έχει αποβληθεί, για πρώτη φορά ενώπιον του Εφετείου ή από το ίδιο πρόσωπο (φυσικό ή νομικό), υπό ιδιότητα, όμως, διαφορετική από εκείνη που είχε παραστεί πρωτοδίκως.- Στην προκειμένη περίπτωση, από τα πρακτικά της προσβαλλόμενης, 2431/2013, αποφάσεως του Τριμελούς Εφετείου (Πλημμελημάτων) Αθηνών, που δίκασε σε δεύτερο βαθμό, αλλά και της πρωτοβάθμιας δίκης, τα οποία παραδεκτά επισκοπούνται από τον Άρειο Πάγο για τον έλεγχο της βασιμότητας του προβαλλόμενου λόγου αναιρέσεως, προκύπτουν τα εξής: Κατά την εκδίκαση της υποθέσεως στον πρώτο βαθμό, οπότε εκδόθηκε η 8074/2012 απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών, με την οποία ο αναιρεσείων καταδικάστηκε για κατάχρηση ανηλίκου σε ασέλγεια από εκπαιδευτικό τελεσθείσα κατ' εξακολούθηση (άρθρ. 343 παρ.3 σε συνδ. με παρ.2 περ. γ' Π.Κ.), πριν από την έναρξη της αποδεικτικής διαδικασίας εμφανίστηκαν ενώπιον του παραπάνω Δικαστηρίου η C. M. και ο J. M., γονείς του ανήλικου D. M., φερόμενου ως παθόντος από την αποδιδόμενη στον κατηγορούμενο και ήδη αναιρεσείοντα πιο πάνω αξιόποινη πράξη και δήλωσαν, όπως κατά λέξη αναφέρεται στα πρακτικά του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, ότι "παρίστανται ως πολιτικώς ενάγοντες κατά του προαναφερομένου κατηγορουμένου και ζήτησαν να υποχρεωθεί να τους καταβάλει σαράντα τέσσερα (44) ευρώ με επιφύλαξη ως χρηματική τους ικανοποίηση για την ηθική βλάβη που έχουν υποστεί λόγω του αδικήματος", παραστάθηκαν, δηλαδή, ατομικά και όχι για λογαριασμό του ανήλικου τέκνου τους, μολονότι οι ίδιοι δεν ήταν αμέσως παθόντες από την προαναφερόμενη αξιόποινη πράξη. Παρά το παράτυπο της ανωτέρω δηλώσεώς τους και τη μη ενεργητική νομιμοποίησή τους, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο δεν τους απέβαλε της διαδικασίας και τους επιδίκασε ατομικώς το αιτηθέν ποσό. Ανεξάρτητα από την ακυρότητα αυτή της πρωτοβάθμιας αποφάσεως, η οποία δεν αποτελεί αντικείμενο του παρόντος αναιρετικού ελέγχου, στο δευτεροβάθμιο Δικαστήριο εμφανίστηκαν οι ίδιοι και δήλωσαν, ότι παρίστανται ως πολιτικώς ενάγοντες με την ιδιότητα των ασκούντων τη γονική μέριμνα επί του ανηλίκου υιού τους Ν. M., ζητώντας να τους επιδικαστεί η πρωτοδίκως επιδικασθείσα χρηματική ικανοποίηση, με επιφύλαξη, για την ηθική βλάβη, που προκάλεσε στον ανήλικο υιό τους το σε βάρος του έγκλημα του κατηγορουμένου. Με την προσβαλλόμενη απόφαση ο αναιρεσείων καταδικάστηκε, όπως και πρωτοδίκως, για την προαναφερθείσα αξιόποινη πράξη εις βάρος του προεκτεθέντος ανηλίκου. Με την ίδια απόφαση η ως άνω δήλωση των πολιτικώς εναγόντων γονέων του ανηλίκου έγινε δεκτή και επιδικάστηκε σ' αυτούς, ως ασκούντες τη γονική του μέριμνα, το ζητηθέν ποσό της χρηματικής ικανοποιήσεως. Έτσι, η πολιτική αγωγή για χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης του ανωτέρω παθόντος ανηλίκου, νομίμως αντιπροσωπευομένου από τους ασκούντες τη γονική μέριμνα γονείς του, ασκήθηκε το πρώτον, για λογαριασμό του, ενώπιον του δευτεροβάθμιου Δικαστηρίου, ενώ πρωτοδίκως είχαν παρασταθεί ατομικά οι μη νομιμοποιούμενοι προς τούτο γονείς του, ως μη αμέσως παθόντες από το προαναφερθέν έγκλημα. Επομένως, εφόσον τα πρόσωπα, που παραστάθηκαν ως πολιτική αγωγή στο δευτεροβάθμιο Δικαστήριο ήταν μεν τα ίδια αλλά με διαφορετική ιδιότητα από εκείνη, με την οποία είχαν παραστεί πρωτοδίκως, σύμφωνα με τα εκτεθέντα στην προηγηθείσα νομική σκέψη, επήλθε απόλυτη ακυρότητα της διαδικασίας στο ακροατήριο του δευτεροβάθμιου Δικαστηρίου και πρέπει, κατά παραδοχή, ως βασίμου, του από το άρθρο 510 παρ.1 στοιχ. Α' Κ.ΠοινΔ. μοναδικού λόγου της υπό κρίση αιτήσεως, με τον οποίο προβάλλεται η πλημμέλεια αυτή, να αναιρεθεί η προσβαλλόμενη απόφαση και να παραπεμφθεί η υπόθεση για νέα συζήτηση στο ίδιο Δικαστήριο, που εξέδωσε την αναιρεθείσα απόφαση, συγκροτούμενο από άλλους δικαστές, εκτός από εκείνους, οι οποίοι είχαν δικάσει προηγουμένως (άρθρ. 519 Κ.Π.Δ.).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Αναιρεί τη 2431/2013 απόφαση του Τριμελούς Εφετείου (Πλημμελημάτων) Αθηνών.
Παραπέμπει την υπόθεση για νέα συζήτηση στο ίδιο Δικαστήριο, το οποίο θα συγκροτηθεί από άλλους δικαστές, εκτός από εκείνους, που δίκασαν προηγουμένως.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα την 2η Μαΐου 2014.
Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του την 14η Μαΐου 2014.
Η ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
E' ΠΟΙΝΙΚΟ ΤΜΗΜΑ
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Δήμητρα Παπαντωνοπούλου, Αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου, Βιολέττα Κυτέα, Αικατερίνη Βασιλακοπούλου-Κατσαβριά, Δήμητρα Μπουρνάκα και Αγγελική Αλειφεροπούλου - Εισηγήτρια, Αρεοπαγίτες.
Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 7 Φεβρουαρίου 2014, με την παρουσία του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Νικολάου Παντελή (κωλυομένης της Εισαγγελέως) και του Γραμματέως Γεράσιμου Βάλσαμου, για να δικάσει την αίτηση του αναιρεσείοντος-κατηγορουμένου Ι. Γ. του Γ., κατοίκου ..., που εκπροσωπήθηκε από τους πληρεξούσιους δικηγόρους του Παναγιώτη Πουλέα και Βικτωρία Κανελλοπούλου, για αναίρεση της υπ' αριθ. 2431/2013 αποφάσεως του Τριμελούς Εφετείου Αθηνών. Με πολιτικώς ενάγοντες τους: 1. C. M., κάτοικο ..., ως ασκούσα τη γονική μέριμνα του ανήλικου υιού της D. M., η οποία εμφανίστηκε στο Δικαστήριο χωρίς πληρεξούσιο δικηγόρο και 2. J.-D. M., κάτοικο ..., ως ασκών τη γονική μέριμνα του ανήλικου υιού του D. M., ο οποίος δεν εμφανίστηκε.
Το Τριμελές Εφετείο Αθηνών με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ' αυτή, και ο αναιρεσείων-κατηγορούμενος ζητεί την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στην από 19 Ιουλίου 2012 αίτησή του αναιρέσεως, η οποία καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 890/13.
Αφού άκουσε
Τους πληρεξούσιους δικηγόρους του αναιρεσείοντος, που ζήτησε όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά και τον Αντεισαγγελέα, που πρότεινε να γίνει δεκτή η προκείμενη αίτηση αναίρεσης.
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 171 παρ.2 Κ.Ποιν.Δ., απόλυτη ακυρότητα, που δημιουργεί τον προβλεπόμενο από το άρθρο 510 παρ.1 στοιχ. Α' του ίδιου Κώδικα λόγο αναιρέσεως, η οποία λαμβάνεται υπόψη αυτεπαγγέλτως σε κάθε στάδιο της διαδικασίας, ακόμη και στον Άρειο Πάγο, επιφέρει και η παράνομη παράσταση του πολιτικώς ενάγοντος στη διαδικασία του ακροατηρίου. Η παράσταση αυτή είναι παράνομη, όταν στο πρόσωπο εκείνου, που δήλωσε ότι παρίσταται ως πολιτικώς ενάγων, δεν συντρέχουν οι όροι της ενεργητικής και παθητικής νομιμοποιήσεώς του για την άσκηση πολιτικής αγωγής, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 63 και 64 του Κ.Ποιν.Δ. ή, όταν δεν τηρήθηκε η διαδικασία του άρθρου 68 του ίδιου Κώδικα, ως προς τον τρόπο και το χρόνο ασκήσεως της πολιτικής αγωγής, ο οποίος εξικνείται μέχρι την έναρξη της αποδεικτικής διαδικασίας ενώπιον του πρωτοβάθμιου ποινικού δικαστηρίου. Εξάλλου, όπως προκύπτει από τα άρθρα 63, 64, 68, 82 και 87 του ανωτέρω Κώδικα, σε συνδυασμό με τα άρθρα 914 και 932 του Α.Κ., στην άσκηση της πολιτικής αγωγής για την επιδίκαση αποζημιώσεως ή χρηματικής ικανοποιήσεως λόγω ηθικής βλάβης νομιμοποιείται μόνον όποιος έχει ζημιωθεί αμέσως από το διωκόμενο έγκλημα, υπό την προϋπόθεση, ότι το δικαστήριο έχει επιληφθεί της εκδικάσεως του εγκλήματος, από το οποίο φέρεται ως αμέσως ζημιωθείς ο ίδιος. Άλλος, εκτός από τον αμέσως παθόντα, δεν έχει δικαίωμα να παρασταθεί ως πολιτικώς ενάγων, έστω και αν αντανακλούν σ' αυτόν οι υλικές και ηθικές συνέπειες του εγκλήματος. Από τα ανωτέρω παρέπεται, ότι επέρχεται απόλυτη ακυρότητα και όταν η πολιτική αγωγή ασκηθεί, χωρίς να έχει αποβληθεί, για πρώτη φορά ενώπιον του Εφετείου ή από το ίδιο πρόσωπο (φυσικό ή νομικό), υπό ιδιότητα, όμως, διαφορετική από εκείνη που είχε παραστεί πρωτοδίκως.- Στην προκειμένη περίπτωση, από τα πρακτικά της προσβαλλόμενης, 2431/2013, αποφάσεως του Τριμελούς Εφετείου (Πλημμελημάτων) Αθηνών, που δίκασε σε δεύτερο βαθμό, αλλά και της πρωτοβάθμιας δίκης, τα οποία παραδεκτά επισκοπούνται από τον Άρειο Πάγο για τον έλεγχο της βασιμότητας του προβαλλόμενου λόγου αναιρέσεως, προκύπτουν τα εξής: Κατά την εκδίκαση της υποθέσεως στον πρώτο βαθμό, οπότε εκδόθηκε η 8074/2012 απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών, με την οποία ο αναιρεσείων καταδικάστηκε για κατάχρηση ανηλίκου σε ασέλγεια από εκπαιδευτικό τελεσθείσα κατ' εξακολούθηση (άρθρ. 343 παρ.3 σε συνδ. με παρ.2 περ. γ' Π.Κ.), πριν από την έναρξη της αποδεικτικής διαδικασίας εμφανίστηκαν ενώπιον του παραπάνω Δικαστηρίου η C. M. και ο J. M., γονείς του ανήλικου D. M., φερόμενου ως παθόντος από την αποδιδόμενη στον κατηγορούμενο και ήδη αναιρεσείοντα πιο πάνω αξιόποινη πράξη και δήλωσαν, όπως κατά λέξη αναφέρεται στα πρακτικά του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, ότι "παρίστανται ως πολιτικώς ενάγοντες κατά του προαναφερομένου κατηγορουμένου και ζήτησαν να υποχρεωθεί να τους καταβάλει σαράντα τέσσερα (44) ευρώ με επιφύλαξη ως χρηματική τους ικανοποίηση για την ηθική βλάβη που έχουν υποστεί λόγω του αδικήματος", παραστάθηκαν, δηλαδή, ατομικά και όχι για λογαριασμό του ανήλικου τέκνου τους, μολονότι οι ίδιοι δεν ήταν αμέσως παθόντες από την προαναφερόμενη αξιόποινη πράξη. Παρά το παράτυπο της ανωτέρω δηλώσεώς τους και τη μη ενεργητική νομιμοποίησή τους, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο δεν τους απέβαλε της διαδικασίας και τους επιδίκασε ατομικώς το αιτηθέν ποσό. Ανεξάρτητα από την ακυρότητα αυτή της πρωτοβάθμιας αποφάσεως, η οποία δεν αποτελεί αντικείμενο του παρόντος αναιρετικού ελέγχου, στο δευτεροβάθμιο Δικαστήριο εμφανίστηκαν οι ίδιοι και δήλωσαν, ότι παρίστανται ως πολιτικώς ενάγοντες με την ιδιότητα των ασκούντων τη γονική μέριμνα επί του ανηλίκου υιού τους Ν. M., ζητώντας να τους επιδικαστεί η πρωτοδίκως επιδικασθείσα χρηματική ικανοποίηση, με επιφύλαξη, για την ηθική βλάβη, που προκάλεσε στον ανήλικο υιό τους το σε βάρος του έγκλημα του κατηγορουμένου. Με την προσβαλλόμενη απόφαση ο αναιρεσείων καταδικάστηκε, όπως και πρωτοδίκως, για την προαναφερθείσα αξιόποινη πράξη εις βάρος του προεκτεθέντος ανηλίκου. Με την ίδια απόφαση η ως άνω δήλωση των πολιτικώς εναγόντων γονέων του ανηλίκου έγινε δεκτή και επιδικάστηκε σ' αυτούς, ως ασκούντες τη γονική του μέριμνα, το ζητηθέν ποσό της χρηματικής ικανοποιήσεως. Έτσι, η πολιτική αγωγή για χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης του ανωτέρω παθόντος ανηλίκου, νομίμως αντιπροσωπευομένου από τους ασκούντες τη γονική μέριμνα γονείς του, ασκήθηκε το πρώτον, για λογαριασμό του, ενώπιον του δευτεροβάθμιου Δικαστηρίου, ενώ πρωτοδίκως είχαν παρασταθεί ατομικά οι μη νομιμοποιούμενοι προς τούτο γονείς του, ως μη αμέσως παθόντες από το προαναφερθέν έγκλημα. Επομένως, εφόσον τα πρόσωπα, που παραστάθηκαν ως πολιτική αγωγή στο δευτεροβάθμιο Δικαστήριο ήταν μεν τα ίδια αλλά με διαφορετική ιδιότητα από εκείνη, με την οποία είχαν παραστεί πρωτοδίκως, σύμφωνα με τα εκτεθέντα στην προηγηθείσα νομική σκέψη, επήλθε απόλυτη ακυρότητα της διαδικασίας στο ακροατήριο του δευτεροβάθμιου Δικαστηρίου και πρέπει, κατά παραδοχή, ως βασίμου, του από το άρθρο 510 παρ.1 στοιχ. Α' Κ.ΠοινΔ. μοναδικού λόγου της υπό κρίση αιτήσεως, με τον οποίο προβάλλεται η πλημμέλεια αυτή, να αναιρεθεί η προσβαλλόμενη απόφαση και να παραπεμφθεί η υπόθεση για νέα συζήτηση στο ίδιο Δικαστήριο, που εξέδωσε την αναιρεθείσα απόφαση, συγκροτούμενο από άλλους δικαστές, εκτός από εκείνους, οι οποίοι είχαν δικάσει προηγουμένως (άρθρ. 519 Κ.Π.Δ.).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Αναιρεί τη 2431/2013 απόφαση του Τριμελούς Εφετείου (Πλημμελημάτων) Αθηνών.
Παραπέμπει την υπόθεση για νέα συζήτηση στο ίδιο Δικαστήριο, το οποίο θα συγκροτηθεί από άλλους δικαστές, εκτός από εκείνους, που δίκασαν προηγουμένως.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα την 2η Μαΐου 2014.
Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του την 14η Μαΐου 2014.
Η ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου