Αριθμός απόφασης 405/2018 ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΤΜΗΜΑ Γ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ

Αριθμός απόφασης 405/2018

ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
ΤΜΗΜΑ Γ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ

Αναγνωρίζει την υποχρέωση του εναγομένου να καταβάλει στον ενάγοντα το ποσό των δέκα εννέα χιλιάδων εκατόν πενήντα πέντε ευρώ και εξήντα δύο λεπτών (19.155,62 ευρώ), νομιμοτόκως από την επομένη της επίδοσης της αγωγής και μέχρι εξόφλησης.

Αριθμός απόφασης 405/2018

ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
ΤΜΗΜΑ Γ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ

συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του, στις 7 Ιουνίου 2017, με Δικαστή…………………….., Πρωτοδίκη Δ.Δ., και γραμματέα την ……………….., δικαστική υπάλληλο, για να δικάσει την αγωγή με χρονολογία κατάθεσης ……………………
τ ο υ ……………………..κατοίκου Θεσσαλονίκης, οδός………………………, ο οποίος παραστάθηκε μετά του πληρεξουσίου δικηγόρου Κωνσταντίνου Μαμέλη, κ α τ ά του Ελληνικού Δημοσίου, όπως εκπροσωπείται από τον Υπουργό Οικονομικών, για τον οποίο παραστάθηκε με την υποβολή της……….δήλωσης του άρθρου 133 παρ. 2 του Κ.Δ.Δ., όπως ισχύει, η δικαστική αντιπρόσωπος του Ν.Σ.Κ. …………….
Κατά τη συζήτηση ο δικηγόρος του ενάγοντος Κωνσταντίνος Μαμέλης (ΑΜ ΔΣΘ 1063) ανέπτυξε τους ισχυρισμούς του και ζήτησε όσα αναφέρονται στα πρακτικά.

Αφού μελέτησε τη δικογραφία
Σκέφθηκε σύμφωνα με τον νόμο.

1. Επειδή, με την υπό κρίση αγωγή, όπως το αίτημα αυτής παραδεκτώς τροποποιήθηκε από καταψηφιστικό σε έντοκο αναγνωριστικό κατ’ άρθρο 75 παρ. 3 εδ. β ΚΔΔικ με δήλωση στο ακροατήριο (βλ. πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης της 7.6.2017), ο ενάγων ζητεί να αναγνωριστεί η υποχρέωση του εναγομένου να του καταβάλει το ποσό των 33.252 ευρώ, νομιμοτόκως από την επίδοση της αγωγής, ως αποζημίωση, κατ’ άρθρο 105 και 106 ΕισΝΑΚ, για την αποκατάσταση της ζημίας που υπέστη από παράνομες, κατά τους ισχυρισμούς του, παραλείψεις των αρμοδίων οργάνων των εναγομένων, αποτέλεσμα των οποίων ήταν η ολοσχερής καταστροφή από εμπρησμό στις ………… του με αριθμό κυκλοφορίας …………. μάρκας Mercedes Benz τύπου A 190 οχήματος ιδιοκτησίας του από ομάδα αγνώστων ατόμων κατά τη διάρκεια επεισοδίων στο χώρο του Πανεπιστημίου, και το ποσό των 5.000 ευρώ ως χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης από την ίδια αιτία, κατ’ άρθρο 932 του Α.Κ., συνολικά δε το ποσό των 38.252 ευρώ.

2. Επειδή, ο Εισαγωγικός Νόμος του Αστικού Κώδικα (π.δ. 456/1984, Α΄ 164) στο άρθρο 105 ορίζει ότι: «Για παράνομες πράξεις ή παραλείψεις των οργάνων του Δημοσίου κατά την άσκηση της δημόσιας εξουσίας που τους έχει ανατεθεί, το Δημόσιο ενέχεται σε αποζημίωση, εκτός αν η πράξη ή η παράλειψη έγινε κατά παράβαση διάταξης που υπάρχει για χάρη του γενικού συμφέροντος …». Κατά την έννοια του προαναφερθέντος άρθρου, γεννάται ευθύνη του Δημοσίου προς αποζημίωση για ζημία, η οποία προκλήθηκε από την πλημμελή εκτέλεση ή την παράλειψη εκτελέσεως από τα όργανά του επιβεβλημένου σ’ αυτά εκ του νόμου καθήκοντος. Επίσης, ευθύνη του Δημοσίου προς αποζημίωση γεννάται όχι μόνον από την έκδοση μη νόμιμης εκτελεστής διοικητικής πράξης ή από τη μη νόμιμη παράλειψη έκδοσης τέτοιας πράξης, αλλά και από μη νόμιμες υλικές ενέργειες των οργάνων του Δημοσίου ή από παραλείψεις οφειλόμενων νόμιμων υλικών ενεργειών αυτών, εφόσον οι υλικές αυτές ενέργειες ή παραλείψεις συνάπτονται με την οργάνωση και λειτουργία των δημόσιων υπηρεσιών. Εξάλλου, υπάρχει ευθύνη του Δημοσίου, τηρουμένων και των λοιπών προϋποθέσεων του νόμου, όχι μόνον όταν με πράξη ή παράλειψη οργάνου του παραβιάζεται συγκεκριμένη διάταξη νόμου, αλλά και όταν παραλείπονται τα ιδιαίτερα καθήκοντα και υποχρεώσεις που προσιδιάζουν στη συγκεκριμένη υπηρεσία και προσδιορίζονται από την κείμενη εν γένει νομοθεσία, τα διδάγματα της κοινής πείρας και τις αρχές της καλής πίστης (βλ. ΣτΕ 1048/2016, 4283/2014, 1590/2010, κ.ά.). Περαιτέρω, ανεξάρτητα από την αποζημίωση για περιουσιακή ζημία, το δικαστήριο μπορεί, κατά το άρθρο 932 του Α.Κ., να επιδικάσει εύλογη κατά την κρίση του χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης, δηλαδή χρηματική ικανοποίηση ανάλογη με τις περιστάσεις της συγκεκριμένης περίπτωσης. Κατά τη θέσπιση της διάταξης αυτής ο νομοθέτης έλαβε υπόψη τη συνταγματική αρχή της αναλογικότητας, εξειδικεύοντάς την σε ό,τι αφορά το ζήτημα του ύψους της χρηματικής ικανοποίησης. Ειδικότερα, με τη διάταξη αυτή παρέχεται στο δικαστήριο της ουσίας η εξουσία, αφού εκτιμήσει τα πραγματικά περιστατικά της υποθέσεως και με βάση τους κανόνες της κοινής πείρας και λογικής, να επιδικάσει χρηματική ικανοποίηση και να καθορίσει το εύλογο ποσό αυτής, αν κρίνει ότι επήλθε ηθική βλάβη ή ψυχική οδύνη (ΣτΕ 1086/2016, 2169/2016 κ.α.).

3. Επειδή, περαιτέρω, στο άρθρο 8 του ν. 2800/2000 (ΦΕΚ 41 Α), όπως ίσχυε κατά τον κρίσιμο χρόνο πριν την κατάργησή του με την περίπτωση β του άρθρου 125 του ν. 4249/2014, οριζόταν ότι: «1. Η Ελληνική Αστυνομία είναι Σώμα Ασφάλειας με τοπική αρμοδιότητα σε όλη την επικράτεια, εκτός από τους χώρους για τους οποίους ειδικές διατάξεις προβλέπουν αρμοδιότητα του Λιμενικού Σώματος, και έχει ως αποστολή: α. Την εξασφάλιση της δημόσιας ειρήνης και ευταξίας και της απρόσκοπτης κοινωνικής διαβίωσης των πολιτών, που περιλαμβάνει την άσκηση της αστυνομίας γενικής αστυνόμευσης και τροχαίας. β. Την πρόληψη και καταστολή του εγκλήματος και την προστασία του Κράτους και του δημοκρατικού πολιτεύματος, στα πλαίσια της συνταγματικής τάξης, που περιλαμβάνει την άσκηση της αστυνομίας δημόσιας και κρατικής ασφάλειας… 3. Η άσκηση της αστυνομίας γενικής αστυνόμευσης περιλαμβάνει ιδίως: α. Τη διασφάλιση της κοινωνικής ειρήνης και ευταξίας και την παροχή έννομης προστασίας στους πολίτες και συνδρομής στις αρχές. β. Την τήρηση της τάξης στους δημόσιους χώρους και στις δημόσιες συγκεντρώσεις και συναθροίσεις και την προστασία των ατομικών και συλλογικών δικαιωμάτων των πολιτών κατά τις εκδηλώσεις αυτές…». Μεταξύ των ως άνω δικαιωμάτων περιλαμβάνεται, κατά το άρθρο 17 του Συντάγματος, και το δικαίωμα της ιδιοκτησίας. Συνεπώς, η ανωτέρω διάταξη, παράλληλα με την προστασία του γενικού συμφέροντος, αποβλέπει και στην προστασία των περιουσιών των καθ’ έκαστον ατόμων, ως εκ τούτου δε, η παραβίασή της από κρατικά όργανα, με πράξεις ή παραλείψεις τους κατά την ενάσκηση της δημόσιας εξουσίας, δύναται να στοιχειοθετήσει, κατά τα ανωτέρω εκτεθέντα, υποχρέωση του Δημοσίου προς αποζημίωση, κατά το άρθρο 105 του Εισαγωγικού Νόμου του Αστικού Κώδικα (ΣτΕ 1048/2016, 1364/2008 κ.α.). Δεν υφίσταται υποχρέωση αποζημίωσης όταν πρόκειται περί ασυνήθων περιπτώσεων που υπερβαίνουν τις δυνατότητες της αστυνομικής δυνάμεως και ανάγονται έτσι στην έννοια της ανωτέρας βίας (ΣτΕ 1048/2016, 952/2010, 2741/2007).

4. Επειδή, τέλος, από τις διατάξεις των άρθρων 129 και 138 του κυρωθέντος με το άρθρο πρώτο του ν. 2717/1999 Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας (ΦΕΚ 97 Α) συνάγεται ότι επί αγωγής αποζημίωσης αυτοτελείς ισχυρισμοί του εναγομένου Δημοσίου ή ν.π.δ.δ., όπως ο ισχυρισμός περί συντρέχοντος πταίσματος του ενάγοντος κατά το άρθρο 300 ΑΚ (βλ. σχετικά για ένσταση συνυπαιτιότητας ΑΠ 423/1985 Ολομ., 1115/1986 Ολομ., 763/2000), μπορούν να προβληθούν μόνο με την έκθεση απόψεων στην προθεσμία που ορίζεται από τις προαναφερθείσες διατάξεις και όχι με υπόμνημα, διότι, κατά τις διατάξεις του άρθρου 138 ΚΔΔικ, με το υπόμνημα μπορεί να γίνει μόνο ανάπτυξη ήδη προβληθέντων ισχυρισμών (ΣτΕ 1055,2016, 1293/2015).

5. Επειδή, στην προκειμένη περίπτωση από τα στοιχεία του φακέλου προκύπτουν τα εξής: Τα ξημερώματα του Σαββάτου, ……….., και, συγκεκριμένα, περί τις …… η ώρα, άγνωστοι δράστες εκσφενδόνισαν στην πρόσοψη υποκαταστήματος της ………., κείμενου επί της οδού……….. στη Θεσσαλονίκη (έναντι της……….) οκτώ αυτοσχέδιες εμπρηστικές κατασκευές (βόμβες μολότωφ), με αποτέλεσμα να προκληθεί μικρής έκτασης πυρκαγιά, την οποία κατέσβησαν περίοικοι. Την ίδια στιγμή, το κέντρο Άμεσης Δράσης απέστειλε σήμα στα περιπολούντα αστυνομικά όργανα ότι έχει ενεργοποιηθεί ο συναγερμός του ως άνω υποκαταστήματος και εκλήθησαν αστυνομικοί να μεταβούν στο σημείο για έλεγχο. Στις ……… σύμφωνα με την από ………… έκθεση ένορκης εξέτασης μάρτυρα του……………. ο οποίος εκτελούσε υπηρεσία επόπτη ………….. την…….. προς …….., το κέντρο………… έστειλε στα ως άνω όργανα νέο σήμα για φωτιά σε σταθμευμένο αυτοκίνητο στην οδό ………….., στο ύψος της …….. Περί ώρα 05:10 ο προμνησθείς ……..φτάνοντας στο σημείο των ταραχών, διαπίστωσε ότι ένα σταθμευμένο αυτοκίνητο είχε ήδη καταστραφεί, λόγω εμπρησμού, ενώ η φωτιά επεκτάθηκε και σε ένα ακόμη όχημα. Στη συνέχεια, περί ώρα…………, είκοσι περίπου άτομα, έχοντας ως ορμητήριο το ως άνω Πανεπιστήμιο ………………., ενεργούντα από κοινού και με ενωμένες δυνάμεις, εξέρχονταν κατά διαστήματα στην οδό …………….. και με πέτρες, καδρόνια και βόμβες μολότωφ διατάρασσαν την ασφάλεια των συγκοινωνιών και προκαλούσαν φθορές σε εκεί σταθμευμένα ιδιωτικής χρήσης επιβατικά αυτοκίνητα, μεταξύ των οποίων και το υπ’ αρ. κυκλοφορίας……….., ιδιοκτησίας του ενάγοντος. Ειδικότερα, το Ι.Χ.Ε. αυτοκίνητο αυτού, εργοστασίου κατασκευής Mercedes Benz τύπου A 190, το οποίο βρισκόταν σταθμευμένο από το βράδυ της …… επί της οδού ………… στο ύψος της ……….., από την πλευρά του δρόμου που βρίσκεται εγγύτερα στο ως άνω ……………., καταστράφηκε ολοσχερώς, λόγω πυρκαγιάς (βλ. την υπ’ αρ………………………. βεβαίωση του Διοικητή του τμήματος Πυρασφάλειας της Διοίκησης ……………………). Ακολούθως κατόπιν σχετικής εντολής, μετέβησαν στο σημείο ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις, αποτελούμενες από αστυνομικούς των Διευθύνσεων Αστυνομίας, Ασφαλείας και Τροχαίας Θεσσαλονίκης και από διμοιρίες της Διεύθυνσης Αστυνομικών Επιχειρήσεων Θεσσαλονίκης, ενώ, παράλληλα, ενημερώθηκε και η Πυροσβεστική Υπηρεσία (βλ. το υπ’ αριθ……………………. έγγραφο απόψεων της Γενικής Αστυνομικής Διεύθυνσης Θεσσαλονίκης). Με την άφιξή τους στο χώρο των επεισοδίων, οι αστυνομικές δυνάμεις διαπίστωσαν ότι η παραπάνω ομάδα των είκοσι περίπου ατόμων εκδήλωνε επιθέσεις με τα προπεριγραφέντα μέσα (πέτρες, καδρόνια και βόμβες μολότωφ) προς πάσα κατεύθυνση. Μετά την ομαδική αποχώρηση της ομάδας αυτής, εξομαλύνθηκε σταδιακά η κατάσταση περί τις…………… και πραγματοποιήθηκαν από αστυνομικούς που κινούνταν περιμετρικά έξω από το χώρο του…….. συλλήψεις πέντε ατόμων, στη συμβολή των οδών …………….., τα οποία φέρονταν να συμμετείχαν στα προπεριγραφέντα επεισόδια (βλ. την από……… και από ……… έκθεση ένορκης εξέτασης μάρτυρα των αστυνομικών………………….).

6. Επειδή, με την υπό κρίση αγωγή, όπως αναπτύσσεται με το νομίμως κατατεθέν υπόμνημα, ο ενάγων προβάλλει ότι η καταστροφή του προπεριγραφέντος οχήματος ιδιοκτησίας του οφείλεται στην παράλειψη των αστυνομικών οργάνων να λάβουν τα κατάλληλα μέτρα για την προστασία της περιουσίας του, όπως είχαν από το νόμο υποχρέωση. Ειδικότερα, προβάλλει ότι οι αστυνομικές δυνάμεις, συνεπικουρούμενες από δυνάμεις και οχήματα της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας, μολονότι γνώριζαν από άλλες παρόμοιες και συχνά επαναλαμβανόμενες στην ευρύτερη περιοχή του ……….. συγκεντρώσεις ότι αναρχικά άτομα προβαίνουν σε φθορές σε σταθμευμένα οχήματα και παρότι υπήρχε ενημέρωση για την πραγματοποίηση φοιτητικών «πάρτυ» εντός του………… το βράδυ της …………., εντούτοις, τήρησαν παθητική στάση και δεν ενήργησαν εγκαίρως, ώστε να προστατεύσουν το έννομο αγαθό της ιδιοκτησίας του, η δε παράνομη παράλειψη λήψης των απαραίτητων αστυνομικών μέτρων καθίσταται περισσότερο εμφανής, λόγω του ότι προηγήθηκε, μερικά λεπτά πριν την καταστροφή του Ι.Χ. αυτοκινήτου του, ο εμπρησμός του Αυτόματου Ταμειολογιστικού Μηχανήματος (Α.Τ.Μ.) σε υποκατάστημα της ……………….. Επίσης, ισχυρίζεται ότι η επιλογή των αστυνομικών δυνάμεων να ανεχθούν τις προεκτεθείσες παράνομες ενέργειες συνιστούσε προδήλως μη κατάλληλο μέσο για την αντιμετώπιση της δεδομένης κατάστασης, η οποία υπερέβη τα ακραία όρια της διακριτικής ευχέρειας των αστυνομικών οργάνων, κατά την ενάσκηση της ανατεθειμένης σε αυτά αποστολής να προστατεύσουν τη δημόσια τάξη και τα ατομικά δικαιώματα των πολιτών, μεταξύ των οποίων και η περιουσία. Περαιτέρω, υποστηρίζει ότι η εκδήλωση της πυρκαγιάς, που είχε ως αποτέλεσμα την ολοσχερή καταστροφή του αυτοκινήτου του, δεν αποτέλεσε τυχαίο γεγονός, αλλά εντάσσεται στα βίαια επεισόδια της …………………, η οποία σημειώθηκε σε χώρο και χρόνο όπου η κατάσταση είχε πλέον εκτραπεί, ενώ, περαιτέρω, λάμβαναν χώρα προετοιμασίες τόσο της Ελληνικής Αστυνομίας όσο και του Πυροσβεστικού Σώματος για την ανάσχεση της υποδεέστερης σε αριθμό «δύναμης των αναρχικών», μετά τις επιθέσεις των τελευταίων επί ικανό χρόνο σε καταστήματα, οχήματα και αστυνομικούς. Συνέπεια δε των ανωτέρω παραλείψεων ήταν η ολοσχερής καταστροφή του οχήματος ιδιοκτησίας του, εξαιτίας της οποίας υπέστη θετική ζημία ποσού 32.252 ευρώ, η οποία ήταν η αξία του οχήματος κατά το χρόνο της καταστροφής του, και 1.000 ευρώ για το περιλαμβανόμενο σε αυτό ειδικό ραδιοκασετόφωνο («CD» τύπου BOSE) και διάφορους ψηφιακούς δίσκους (CD), καθώς και χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη που υπέστη, ποσού 5.000 ευρώ, εξαιτίας της κατάθλιψης από τη θέα του κατεστραμμένου αυτοκινήτου του και του εξαναγκασμού προς χρήση μέσων μαζικής μεταφοράς ή ταξί για τις απαραίτητες προσωπικές και οικογενειακές μετακινήσεις του. Προς τούτο ζητεί να αναγνωριστεί η υποχρέωση του εναγομένου να του καταβάλει το συνολικό ποσό των 38.252 ευρώ, νομιμοτόκως από την επίδοση της αγωγής. Προς απόδειξη των ισχυρισμών του προσκομίζει, μεταξύ άλλων, τα ακόλουθα: …………………………………………….γ) αντίγραφο του υπ’ αρ. 1814/17.9.1999 εγγράφου παραγγελίας έκδοσης της εταιρίας «ΤΑΣΟΣ ΣΤΑΪΚΟΠΟΥΛΟΣ ΑΕΒΕ» του ένδικου οχήματος, αξίας 10.548.000 δρχ, δ) τα υπ’ αριθ. 26907/17.9.1999, 27814/14.12.1999 και 27902/23.12.1999 γραμμάτια είσπραξης ποσών 1.000.000 δρχ., 8.000.000 δρχ. και 1.680.000 δρχ. αντίστοιχα, προς εξόφληση του ανωτέρω ποσού, ε) τέσσερις φωτογραφίες ενός αυτοκινήτου κατασκευής Mercedes Benz, του οποίου δεν φαίνεται ο αριθμός κυκλοφορίας, και πέντε φωτογραφίες του καμένου οχήματος, των οποίων δεν προκύπτει η ημερομηνία λήψης, ζ) το από 15.6.2007 πιστοποιητικό καταστροφής της Εναλλακτικής Διαχείρισης Οχημάτων Ελλάδος με κατάθεση πινακίδων από 20.6.2007, η) την από 12.6.2017 βεβαίωση της Ανώνυμης Ασφαλιστικής Εταιρίας Ζημιών «ERGO», με την οποία βεβαιώνεται ότι καθ’ όλη τη διάρκεια ασφάλισης του ένδικου οχήματος από 6.2.2006 έως 6.5.2007 δεν είχε συμφωνηθεί κάλυψη πυρκαγιάς και ως εκ τούτου δεν κατέβαλαν αποζημίωση για την ζημία που υπέστη από τα επεισόδια, και θ) έναν ψηφιακό δίσκο (Digital Video Disk), στον οποίο περιέχονται, ανάμεσα σε άλλες σκηνές, εικόνες από φλεγόμενο όχημα σταθμευμένο στην οδό………………………………………………….

7. Επειδή, το εναγόμενο, με το υπ’ αριθ……………………….. έγγραφο απόψεων του Γενικού Αστυνομικού Διευθυντή της Γενικής Αστυνομικής Διεύθυνσης Θεσσαλονίκης, όπως αναπτύσσεται με το νομοτύπως κατατεθέν υπόμνημα, ζητεί την απόρριψη της υπό κρίση αγωγής, προβάλλοντας ότι μόλις έγινε αντιληπτή η δράση της ομάδας των είκοσι περίπου ατόμων, αφίχθησαν στο σημείο ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις, οι οποίες χωρίς ολιγωρία προχώρησαν στη λήψη αστυνομικών μέτρων, αποτέλεσμα των οποίων υπήρξε η σύλληψη πέντε συμμετεχόντων στα επεισόδια και η σταδιακή εξομάλυνση της κατάστασης στις…………………. Επίσης, ισχυρίζεται ότι τα παραπάνω άτομα έδρασαν αιφνιδιαστικά, ανυπαίτια και σε ανύποπτο χρόνο, χωρίς να προηγηθεί οποιαδήποτε ένδειξη, αφορμή, πρόκληση, συμβάν ή ορισμένη πληροφόρηση για την πραγματοποίηση…………… εντός του ………., ενώ αντίστοιχες εκδηλώσεις πραγματοποιούνται συχνότατα εντός του ……….., στη συντριπτική τους, όμως, πλειονότητα, δεν σημειώνονται έκτροπα και, επομένως, τα επίδικα επεισόδια συνιστούσαν ένα ασύνηθες γεγονός. Εξάλλου, προβάλλει ότι ο θεσμός του πανεπιστημιακού ασύλου παρακώλυε τη δράση των αστυνομικών οργάνων, καθόσον για τη λήψη μέτρων τόσο προληπτικού όσο και κατασταλτικού χαρακτήρα απαιτούνταν η προηγούμενη εκπλήρωση διοικητικών διαδικασιών, γεγονός το οποίο εκμεταλλεύθηκαν οι δράστες και προέβησαν σε φθορές, μεταξύ των οποίων και στην καταστροφή του οχήματος του ενάγοντος. Κατόπιν τούτων, εκθέτει ότι η ζημία στην περιουσία του ενάγοντος οφείλεται σε αιφνίδιο και αντικειμενικά απρόβλεπτο γεγονός, το οποίο διέφευγε της φυσιολογικής πορείας των πραγμάτων και δεν μπορούσε να αποτραπεί, παρά το ότι οι αστυνομικές δυνάμεις επέδειξαν σύνεση και προσοχή και έπραξαν ό,τι ήταν αντικειμενικά δυνατό για την εκπλήρωση της αποστολής τους, στο πλαίσιο αυτό, μάλιστα, τραυματίστηκε ένας από τους επιληφθέντες αστυνομικούς. Περαιτέρω, ισχυρίζεται ότι το αιτούμενο ποσό ηθικής βλάβης παρίσταται υπερβολικό, καθώς και το ποσό θετικής ζημίας, λόγω απομείωσης της εμπορικής αξίας του οχήματος ένεκα της χρήσης αυτού σε ποσοστό 75%, ενώ με το υπόμνημα προβάλλει αποκλειστική υπαιτιότητα άλλως συνυπαιτιότητα του ενάγοντος σε ποσοστό 90% εξαιτίας της επιλογής του να σταθμεύσει το όχημά του πλησίον του χώρου του………………….., όπου κατά τα κοινώς γνωστά συμβαίνουν επεισόδια και εμπρησμοί αυτοκινήτων, καθώς και της παράλειψής του να ασφαλίσει αυτό. Προσκομίζει δε εκτύπωση ιστοσελίδας αγγελιών για το συγκεκριμένο τύπο αυτοκινήτου με αξία ποσού 7.990 ευρώ.

8. Επειδή, η υπό κρίση αγωγή περιέχει τα απαιτούμενα κατ’ άρθρο 73 παρ. 1 ΚΔΔικ πραγματικά περιστατικά, εφόσον αναφέρεται ότι η ζημία του ενάγοντος προήλθε από παράνομη παράλειψη των αστυνομικών οργάνων του εναγομένου να αποτρέψουν ενέργειες ομάδας δραστών, που είχαν ως αποτέλεσμα τον εμπρησμό και την ολοσχερή καταστροφή του οχήματός του, και ως εκ τούτου αυτή παρίσταται ορισμένη, κατ’ άρθρο 73 ΚΔΔικ, απορριπτόμενου του αντίθετου ισχυρισμού του εναγομένου. Εξάλλου, από τα στοιχεία του φακέλου προκύπτει ότι, παρά την έγκαιρη ειδοποίηση της αστυνομικής αρχής από την έναρξη ήδη των επεισοδίων, περί ώρα……………………, με την ενεργοποίηση του συστήματος συναγερμού του υποκαταστήματος της ………………., που βρίσκεται πλησίον της …………. του …………., και την άμεση μετάβαση μεμονωμένων αστυνομικών οργάνων στον χώρο περιμετρικά του ………………., ισχυρές και ικανές προς αποτροπή περαιτέρω επεισοδίων αστυνομικές δυνάμεις κατέφθασαν μόνο μετά την πλήρη εξέλιξη των επεισοδίων και τον εμπρησμό σταθμευμένων αυτοκινήτων, μεταξύ των οποίων και αυτού του εναγομένου, τήρησαν δε αμυντική στάση, όπως προκύπτει από τις προσκομιζόμενες εκθέσεις ένορκης εξέτασης, στις οποίες αναφέρεται ότι σημειώθηκε ομαδική αποχώρηση των δραστών, μετά την οποία πραγματοποιήθηκε παρακολούθηση των χώρων περιμετρικά του……………… και προσαγωγή υπόπτων. Αντιθέτως, δεν συνάγεται ότι οι αρμόδιες ως άνω αρχές έλαβαν εγκαίρως τα ενδεικνυόμενα μέτρα, ώστε να κατασταλούν οι ταραχές εν τη γενέσει τους, τούτο δε δεν αναιρείται από τις εν συνεχεία διενεργηθείσες συλλήψεις, οι οποίες, πάντως, εχώρησαν μετά την ολοκλήρωση του καταστρεπτικού έργου των δραστών επί των σταθμευμένων οχημάτων. Εξάλλου, από τα στοιχεία του φακέλου δεν προκύπτει ότι η αποτροπή των επεισοδίων αυτών φθοράς και εμπρησμού υπερέβαινε τις δυνατότητες της αστυνομικής δύναμης, ενόψει και της περιορισμένης έκτασης και έντασης αυτών και του αριθμού των δραστών, κατ’ απόρριψη της ένστασης περί συνδρομής λόγων ανωτέρας βίας. Με τα δεδομένα αυτά, το Δικαστήριο, λαμβάνοντας υπόψη ότι: α) κατά τα κοινώς γνωστά, εκδηλώσεις εντός του ……………….. εξελίσσονται συχνά σε ενέργειες καταστροφής ξένων ιδιοκτησιών στην περιοχή, και β) δεν απαιτείτο άδεια της πανεπιστημιακής αρχής για τη λήψη μέτρων στους δρόμους και χώρους περιμετρικά του ………………, κρίνει ότι τα αστυνομικά όργανα δεν έλαβαν τα προληπτικά και κατασταλτικά μέτρα που επιβάλλονταν για την αντιμετώπιση εν τη γενέσει τους των ζημιογόνων επεισοδίων και την αποτελεσματική φύλαξη των περιουσιακών στοιχείων των πολιτών, με συνέπεια να παραβιάζεται το κατ’ άρθρο 8 του Ν. 2800/2000 επιβαλλόμενο καθήκον για τη διασφάλιση της δημόσιας ειρήνης και ευταξίας, της προστασίας των ατομικών ελευθεριών των πολιτών και της τήρησης της τάξης στους δημόσιους χώρους, και συνεπώς να στοιχειοθετείται, κατ’ αρχήν, περίπτωση ευθύνης του εναγομένου προς αποζημίωση, σύμφωνα με το άρθρο 105 του Εισ.Ν.Α.Κ., δεδομένου ότι μεταξύ της παρανομίας των οργάνων του και της επελθούσας στον ενάγοντα ζημίας υφίσταται αιτιώδης σύνδεσμος, εξαιτίας της αδυναμίας παροχής επαρκούς προστασίας από τις ανωτέρω αρχές. Περαιτέρω, ο ισχυρισμός του εναγομένου περί αποκλειστικής υπαιτιότητας του ενάγοντος πρέπει να απορριφθεί προεχόντως ως απαραδέκτως προβαλλόμενος με το υπόμνημα, κατά τα γενόμενα δεκτά στην τέταρτη σκέψη, και τούτο ανεξαρτήτως ότι τυγχάνει και αβάσιμος, προεχόντως διότι εν προκειμένω ουδόλως προκύπτει έγκαιρη και αναγκαία ενημέρωση των περιοίκων για την απομάκρυνση των οχημάτων τους (ad hoc ΔΕφΘεσ 1296/2017).

9. Επειδή, λαμβάνοντας υπόψη: α) την ολοσχερή καταστροφή του οχήματος του ενάγοντος (βλ. το από 15.6.2007 πιστοποιητικό καταστροφής της Εναλλακτικής Διαχείρισης Οχημάτων Ελλάδος) και την από 12.6.2017 βεβαίωση της Ανώνυμης Ασφαλιστικής Εταιρίας Ζημιών «ERGO» περί ασφάλισής του και μη καταβολής αποζημίωσης στον ενάγοντα λόγω της καταστροφής, β) την αξία του καταστραφέντος οχήματος κατά το χρόνο αγοράς του (Δεκέμβριο του 1999), όπως προκύπτει από τα προσκομιζόμενα παραστατικά (10.680.000 δρχ και ήδη 31.342,62 ευρώ), γ) το ότι δεν προσκομίζονται πρόσφορα στοιχεία για την κατάστασή του κατά το χρόνο καταστροφής και συνακόλουθα την απομείωση της εμπορικής του αξίας λόγω του παρελθόντος χρονικού διαστήματος (8 έτη), η οποία κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας ανέρχεται κατά προσέγγιση σε ποσοστό 5% ετησίως, το Δικαστήριο κρίνει, ενόψει του χρόνου επέλευσης της καταστροφής αυτού (…………….), ότι η ζημία που υπέστη ο ενάγων από την απώλειά του αντιστοιχεί στην αξία του κατά το χρόνο αυτό, ανερχόμενη στο ποσό των 18.805,62 ευρώ. Περαιτέρω, το κονδύλιο των 1.000 ευρώ για τα περιλαμβανόμενα στο όχημα αντικείμενα (ειδικό ραδιοκασετόφωνο και ψηφιακοί δίσκοι) θα πρέπει να απορριφθεί ως αναπόδεικτο, καθόσον από κανένα προσκομιζόμενο στοιχείο δεν προκύπτει η αξία της αγοράς τους ούτε η τοποθέτησή τους στο όχημα. Τέλος, ο ενάγων υπέστη ψυχική ταλαιπωρία από την θέα του καταστραφέντος οχήματος και ταλαιπωρήθηκε από τη στέρηση της χρήσης του και, ως εκ τούτου, πρέπει να επιδικασθεί σ’ αυτόν χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης, το ύψος της οποίας, ενόψει της ολοσχερούς καταστροφής του οχήματος και των συνθηκών επέλευσής της, πρέπει να οριστεί σε 350 ευρώ (πρβλ. ΔΕφΑθ 6094/2017, ΔΕφΘεσ 1296/2017).

10. Επειδή, κατ’ ακολουθία, η αγωγή πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή και να αναγνωριστεί η υποχρέωση του εναγομένου να καταβάλει στον ενάγοντα το ποσό των 19.155,62 ευρώ (18.805,62+350), νομιμοτόκως από την επίδοση της αγωγής έως την εξόφληση, να συμψηφιστούν δε τα δικαστικά έξοδα μεταξύ των διαδίκων λόγω της εν μέρει νίκης και ήττας αυτών, κατ’ άρθρο 275 παρ. 1 περ. γ ΚΔΔικ.

ΔΙΑ ΤΑΥΤA

Δέχεται εν μέρει την αγωγή.

Αναγνωρίζει την υποχρέωση του εναγομένου να καταβάλει στον ενάγοντα το ποσό των δέκα εννέα χιλιάδων εκατόν πενήντα πέντε ευρώ και εξήντα δύο λεπτών (19.155,62 ευρώ), νομιμοτόκως από την επομένη της επίδοσης της αγωγής και μέχρι εξόφλησης.

Συμψηφίζει τα δικαστικά έξοδα μεταξύ των διαδίκων.
Κρίθηκε και αποφασίστηκε στη Θεσσαλονίκη όπου και δημοσιεύτηκε στις 26.1.2018 σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του Δικαστηρίου τούτου.

Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΠΗΓΗ: https://lawyer-mamelis.gr