Στάθμιση βλάβης αιτούσας και δημόσιο συμφέρον
Δ.Εφ.Αθηνών αίτηση αναστολής αριθμ. Αποφ. 104/2019 ( τμήμα 18ο σε Συμβούλιο)
Σύσταση νέου φορέα για τη χρηματοδότηση και κατασκευή του Έργου: “Γραμμή μεταφοράς μεταξύ Κορακιάς στην Κρήτη και Περιφέρειας Αττικής”, υποέργου του Έργου Κοινού Ενδιαφέροντος: “Δέσμη Ισραήλ — Κύπρου — Ελλάδας μεταξύ της πόλης Hadera και της περιφέρειας Αττικής” λόγω διαπίστωσης καθυστερήσεων στην υλοποίησή του από την αιτούσα, φορέα υλοποίησης του όλου Έργου. Άσκηση αιτήσεων αναθεώρησης κατά των σχετικών αποφάσεων της ΡΑΕ και ακολούθως προσφυγής κατά των σιωπηρών απορρίψεων των εν λόγω αιτήσεων και αίτησης αναστολής εκτέλεσης αυτών.
Κατ'αρχάς η βλάβη που η αιτούσα υποστηρίζει ότι θα υποστεί από την αναστολή της διαδικασίας περιβαλλοντικής αδειοδότησης που η ίδια είχε ξεκινήσει και την ταυτόχρονη περιβαλλοντική αδειοδότηση στο όνομα του νέου φορέα, λόγω του (ενδεχόμενου) εξαναγκασμού της να επανασχεδιάσει και επαναδειοδοτήσει τα υπόλοιπα τμήματα του έργου, προς διασφάλιση της διαλειτουργικότητας, πέραν του ότι δεν προέρχεται ευθέως από τις προσβαλλόμενες πράξεις, αυτές καθεαυτές, αλλά αποτελεί συνέπεια άλλων διοικητικών πράξεων (πρβλ.ΕΑ ΣτΕ 370/2013 κ.α.), πάντως είναι μελλοντική και ενδεχόμενη (πρβλ.Ε.Α.ΣτΕ 255/2018 κ.α.). Ομοίως μελλοντική και ενδεχόμενη είναι και η τυχόν ζημία της αιτούσας από την ενδεχόμενη επιβάρυνσή της με πρόσθετο κόστος και επιβαρύνσεις λόγω περιορισμού των τεχνολογικών λύσεων που θα είναι διαθέσιμες για το συνολικό ΕΚΕ, εξαιτίας της μη διασφάλισης της διαλειτουργικότητάς του, ενόψει και του ότι δεν προκύπτει από τα προσκομιζόμενα εκατέρωθεν στοιχεία, ότι με την επιλεγείσα λύση επηρεάζεται πράγματι δυσμενώς η διαλειτουργικότητα του έργου. Το ίδιο ισχύει και ως προς τη ζημία που η αιτούσα υποστηρίζει ότι θα υποστεί λόγω στέρησης της δυνατότητας επίτευξης κέρδους από την απόδοση επί των ιδίων κεφαλαίων της, ενόψει και του αυτή δεν αποδεικνύει αλλά ούτε καν επικαλείται επένδυση (ούτε καν ύπαρξη) ίδιων κεφαλαίων της. Ομοίως δεν αποδεικνύεται από την αιτούσα το μειωμένο ενδιαφέρον των οικονομικών φορέων να συμμετάσχουν στο Έργο, λόγω αμφισβήτησης του φορέα του. Εξάλλου, η όποια ηθική βλάβη προκαλείται στην αιτούσα από τις ένδικες πράξεις, πέραν του ότι έχει ήδη επέλθει με την έκδοσή τους (αλλά και τη μέχρι τούδε εκτέλεση αυτών), πάντως, σε κάθε περίπτωση μπορεί να αποκατασταθεί πλήρως σε περίπτωση που η αιτούσα τελικώς δικαιωθεί (πρβλ. Επ.Αναστ.ΣτΕ 366/2013 κ.α.). Περαιτέρω όμως η αιτούσα υφίσταται πράγματι κάποια βλάβη από την άμεση εκτέλεση των ένδικων αποφάσεων, συνιστάμενη στο ότι με την εξέλιξη και ολοκλήρωση των σχετικών διαγωνιστικών διαδικασιών που έχουν ξεκινήσει από τον νέο φορέα, σε εκτέλεση των ένδικων αποφάσεων, θα δημιουργηθεί πραγματική κατάσταση, χαρακτηριστικά της οποίας αποτελούν αφενός ο αποκλεισμός της αιτούσας από την υλοποίηση του συγκεκριμένου υποέργου του συνολικού ΕΚΕ (που άλλωστε αποτελεί βασικό καταστατικό σκοπό της) και αφετέρου η εξαιρετική δυσχέρεια ανατροπής της πραγματικής αυτής κατάστασης εκ των υστέρων, δεδομένης και της απόκτησης δικαιωμάτων εκ μέρους τρίτων οι οποίοι θα συμμετάσχουν καλόπιστα στην όλη διαδικασία (πρβλ.Ε.Α.ΣτΕ 85/2017). Ωστόσο, το Δικαστήριο σταθμίζοντας την ως άνω βλάβη της αιτούσας: α)με το δημόσιο συμφέρον που επιβάλλει την ταχεία διασφάλιση του ενεργειακού εφοδιασμού της νήσου Κρήτης, λόγω των υπαρχόντων προβλημάτων ασφάλειας αλλά και της σοβαρής οικονομικής επιβάρυνσης των τελικών καταναλωτών, γεγονότα που δεν αμφισβητούνται από την αιτούσα, ενόψει και της μεγάλης καθυστέρησης που θα προκληθεί (σε σχέση με τον προβλεπόμενο χρόνο ολοκλήρωσης του έργου) σε περίπτωση αναστολής της εκτέλεσης των προσβαλλόμενων αποφάσεων και συνακόλουθης διακοπής των εκκρεμών διαδικασιών (αδειοδότησης και διαγωνισμών) μετά και από συνεκτίμηση και του κινδύνου απώλειας ευρωπαϊκών επιδοτήσεων, που επικαλείται η αιτούσα, ο οποίος κίνδυνος, πάντως, βάσει των ισχυρισμών της και των προσκομιζόμενων από αυτή στοιχείων, φαίνεται να συναρτάται κυρίως με τη συμφωνία των εμπλεκομένων μερών ως προς το ζήτημα υποβολής αιτήματος χρηματοδότησης και β)με το συμφέρον της συσταθείσας εταιρείας - νέου φορέα του υποέργου και ειδικότερα τη βλάβη που θα υποστεί από την αναστολή εκτέλεσης των προσβαλλόμενων, στις οποίες στηρίζεται η ίδια η ύπαρξη και λειτουργία της, κρίνει ότι οι αρνητικές συνέπειες από την αποδοχή της υπό κρίση αναστολής θα είναι σοβαρότερες από την ωφέλεια της αιτούσας και ως εκ τούτου δεν συντρέχει περίπτωση χορήγησης της αιτούμενης αναστολής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου