Εν προκειμένω, από την παραδεκτή
επισκόπηση των διαδικαστικών εγγράφων της δίκης (άρθρο 561 παρ. 2
ΚΠολΔ), προκύπτει, ότι με την 138/2013 απόφαση του Τριμελούς Εφετείου
Κρήτης.....
απορρίφθηκε η από 4-1-1999 αναγνωριστική αγωγή κληρονομικού
δικαιώματος του αναιρεσείοντος κατά της αναιρεσίβλητης, έγινε δεκτή η
από 14-4-1998 περί κλήρου αγωγή της αναιρεσίβλητης κατά του
αναιρεσείοντος και υποχρεώθηκε ο τελευταίος να καταβάλει στην
αναιρεσίβλητη το ποσό των 107.116,65 ευρώ, διότι, πλην άλλων,
απορρίφθηκε ως αβάσιμος, επειδή κρίθηκε, ότι δεν είχε αποδειχθεί, ο
ισχυρισμός που είχε προτείνει ο αναιρεσείων για την παραδοχή της αγωγής
του και την απόρριψη της αγωγής της αντιδίκου του, ότι η διαθέτης Α. Σ.
του είχε μεταβιβάσει από 18-2-1997 το, ισάξιο του ανωτέρω, ποσό των
36.500.000 δρχ., τον οποίο ισχυρισμό είχε υποχρεωθεί αυτός να αποδείξει
με την 450/2001 μη οριστική απόφαση του παραπάνω Δικαστηρίου. Ο
αναιρεσείων με την από 18-2-2015 αίτησή του ζήτησε την αναψηλάφηση της
ανωτέρω 138/2013 απόφασης, βάσει τριών νέων εγγράφων, ήτοι βιβλιαρίου
της Εμπορικής Τράπεζας με αριθμό λογαριασμού ...56, βιβλιαρίου της ίδιας
Τράπεζας με αριθμό λογαριασμού ...02 και γραμματίου προθεσμιακής
κατάθεσης στην ίδια Τράπεζα, με αριθμό λογαριασμού ...336, ποσού
31.000.000 δρχ., διάρκειας από 21-1-1997 έως 21-2-1997 και
συνδικαιούχους τους Σ. Σ., Α. Σ., τον ίδιο και τον υιό του Σ., καθόσον,
όπως ισχυρίσθηκε με την παραπάνω αίτησή του, από τα έγγραφα αυτά
αποδεικνύεται, ότι, κατά το χρόνο που έλαβε από την Α. Σ. το
...4/10-2-1997 ειδικό πληρεξούσιο, βάσει του οποίου ανέλαβε από τον
...26 λογαριασμό της ανωτέρω στην Εμπορική Τράπεζα το ποσό των
32.000.000 δρχ., ήταν ήδη δικαιούχος, από το ποσό αυτό, ποσού 31.000.000
δρχ., βάσει των ανωτέρω εγγράφων και, κυρίως, του γραμματίου που αφορά
τον ...336 λογαριασμό, επειδή δε αγνοούσε το γεγονός τούτο, ήτοι ότι τα
παραπάνω χρήματα των 31.000.000 δρχ. του ανήκαν κατά τις διατάξεις των
άρθρων 1 και 3 του νόμου 5638/1932, αποδέχθηκε το ανωτέρω πληρεξούσιο.
Ήτοι, ο αναιρεσείων προσκόμισε τα παραπάνω έγγραφα για την απόδειξη, όχι
του ανωτέρω ισχυρισμού του που είχε προτείνει, αλλά του
προαναφερθέντος, ο οποίος ήταν διάφορος εκείνου που είχε προτείνει και
είχε υποχρεωθεί να αποδείξει και συνιστούσε, συνεπώς, νέο ισχυρισμό.
Ενόψει τούτων, σύμφωνα με τη σκέψη που προεκτέθηκε, τα παραπάνω έγγραφα
δεν είναι "κρίσιμα" κατά την έννοια του άρθρου 544 αριθ. 7 ΚΠολΔ,
καθόσον προσκομίστηκαν για την απόδειξη ισχυρισμού που δεν είχε
προβληθεί από τον αναιρεσείοντα στο δικαστήριο της ουσίας.
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
Απόφαση 30 / 2019 (Γ, ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ)
Αριθμός 30/2019
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
Γ' Πολιτικό Τμήμα
Συγκροτήθηκε από τους δικαστές: Ασπασία Μαγιάκου, Προεδρεύουσα Αρεοπαγίτη, Πέτρο Σαλίχο, Ιωάννη Φιοράκη, Παρασκευή Καλαϊτζή, Λάμπρο Καρέλο, εισηγητή, Αρεοπαγίτες.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του, στις 21 Νοεμβρίου 2018, με την παρουσία και της γραμματέως Σπυριδούλας Τζαβίδη, για να δικάσει την εξής υπόθεση μεταξύ:
Του αναιρεσείοντος Μ. Σ. Κ., κατοίκου ... (...), ο οποίος εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Πέτρο Μηλιαράκη, με δήλωση του άρθρου 242 παρ. 2 ΚΠολΔ.
Της αναιρεσίβλητης Ν. συζ. Δ. Π., το γένος Μ. Σ., κατοίκου ..., η οποία εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της Δημήτριο Ποντικάκη, με δήλωση του άρθρου 242 παρ. 2 ΚΠολΔ.
Η ένδικη διαφορά άρχισε με τις αγωγές στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Χανίων από 14-4-1998 της αναιρεσίβλητης κατά του αναιρεσείοντος και από 4-1-1999 του αναιρεσείοντος κατά της αναιρεσίβλητης. Εκδόθηκαν οι αποφάσεις: 107/2000 του παραπάνω Δικαστηρίου, 450/2001 μη οριστική και 138/2013 οριστική του Εφετείου Κρήτης, 2072/2014 του Αρείου Πάγου και, μετά από αναψηλάφηση του αναιρεσείοντος, η 36/2017 απόφαση του Εφετείου Κρήτης. Την αναίρεση της τελευταίας απόφασης ζητά ο αναιρεσείων με την από 25-10-2017 αίτησή του και τους από 16-10-2018 προσθέτους αυτής λόγους. Για τη συζήτηση της αίτησης ορίστηκε δικάσιμος αυτή που αναφέρεται στην αρχή της απόφασης.
Κατά τη συζήτηση της αίτησης, που εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το πινάκιο, οι διάδικοι παραστάθηκαν όπως αναφέρεται παραπάνω.
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Κατά τη διάταξη του άρθρου 246 ΚΠολΔ, που εφαρμόζεται και στην αναιρετική διαδικασία (άρθρο 573 παρ. 1 ΚΠολΔ), το δικαστήριο σε κάθε στάση της δίκης μπορεί, αυτεπάγγελτα ή με αίτηση κάποιου διαδίκου, να διατάξει την ένωση και συνεκδίκαση περισσότερων εκκρεμών ενώπιόν του δικών ανάμεσα στους ίδιους ή διαφορετικούς διαδίκους, αν υπάγονται στην ίδια διαδικασία και, κατά την κρίση του, διευκολύνεται ή επιταχύνεται η διεξαγωγή της δίκης ή επέρχεται μείωση των εξόδων. Στην προκειμένη περίπτωση, στη δικάσιμο του Δικαστηρίου τούτου που αναφέρεται στην αρχή της απόφασης αυτής, συζητήθηκαν η από 25-10-2017 αίτηση αναίρεσης και το από 16-10-2018 δικόγραφο προσθέτων λόγων αυτής, που στρέφονται κατά της 36/2017 απόφασης του Τριμελούς Εφετείου Κρήτης. Οι παραπάνω πρόσθετοι λόγοι ασκήθηκαν παραδεκτά (άρθρο 569 ΚΠολΔ, σχτ. η …3Ε/06-12-2017 έκθεση του δικαστικού επιμελητή του Πρωτοδικείου Χανιών Δ. Β. για την επίδοσή τους στην αναιρεσίβλητη). Η αίτηση και οι πρόσθετοι λόγοι της πρέπει να συνεκδικασθούν, αφού είναι συναφείς, αλλά και διότι οι πρόσθετοι λόγοι δεν έχουν αυθυπαρξία και συζητούνται, υποχρεωτικά, μαζί με την αίτηση (ΑΠ 894/18).
Με την προσβαλλόμενη 36/2017 απόφαση απερρίφθη, αντιμωλία των διαδίκων, αίτηση του αναιρεσείοντος για αναψηλάφηση της 138/2013 απόφασης του Τριμελούς Εφετείου Κρήτης. Με την τελευταία αυτή απόφαση είχε γίνει δεκτή έφεση της αναιρεσίβλητης κατά της 107/2000 απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Χανιών, εξαφανίστηκε η τελευταία αυτή απόφαση και απερρίφθη αναγνωριστική αγωγή κληρονομικού δικαιώματος του αναιρεσείοντος, ενώ έγινε δεκτή περί κλήρου αγωγή της αναιρεσίβλητης, για τις οποίες αγωγές είχε αποφανθεί αντίθετα το Πολυμελές Πρωτοδικείο Χανιών με την παραπάνω 107/2000 απόφασή του. Η αίτηση αναίρεσης και το δικόγραφο των πρόσθετων αυτής λόγων ασκήθηκαν νομότυπα και εμπρόθεσμα (άρθρα 495, 551, 552, 553, 556, 558, 564, 566 παρ. 1, 569 ΚΠολΔ). Πρέπει, επομένως, να ερευνηθεί το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων τους (άρθρο 577 παρ. 3 ΚΠολΔ). Κατά το άρθρο 544 αριθ. 7α ΚΠολΔ "Αναψηλάφηση επιτρέπεται μόνο...7) αν ο διάδικος, που ζητεί την αναψηλάφηση, βρήκε ή πήρε στην κατοχή του, μετά την έκδοση της προσβαλλόμενης απόφασης, νέα κρίσιμα έγγραφα, τα οποία δεν μπορούσε να τα προσκομίσει εγκαίρως από ανώτερη βία...". Κατά την έννοια της διάταξης αυτής, τα νέα έγγραφα είναι "κρίσιμα", όταν απ' αυτά προκύπτει απόδειξη ή ανταπόδειξη ουσιώδους πραγματικού ισχυρισμού, που είχε προβληθεί στη διεξαχθείσα δίκη, ώστε να καθίσταται εμφανές ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι εσφαλμένη και θα μπορούσε να εκδοθεί διαφορετική απόφαση υπέρ αυτού που ζητά την αναψηλάφηση, αν τα έγγραφα είχαν τεθεί υπόψη του δικαστηρίου (ΑΠ 1180, 219/11).
Συνεπώς, δεν είναι "κρίσιμα", με την παραπάνω έννοια, τα νέα έγγραφα και, ως εκ τούτου, δεν ιδρύεται ο ανωτέρω λόγος αναψηλάφησης, όταν αυτά κατατείνουν ή προσκομίζονται για την απόδειξη ισχυρισμού που δεν είχε προβληθεί στη δίκη, στην οποία εκδόθηκε η προσβαλλόμενη με την αναψηλάφηση απόφαση.
Εν προκειμένω, από την παραδεκτή επισκόπηση των διαδικαστικών εγγράφων της δίκης (άρθρο 561 παρ. 2 ΚΠολΔ), προκύπτει, ότι με την 138/2013 απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Κρήτης απορρίφθηκε η από 4-1-1999 αναγνωριστική αγωγή κληρονομικού δικαιώματος του αναιρεσείοντος κατά της αναιρεσίβλητης, έγινε δεκτή η από 14-4-1998 περί κλήρου αγωγή της αναιρεσίβλητης κατά του αναιρεσείοντος και υποχρεώθηκε ο τελευταίος να καταβάλει στην αναιρεσίβλητη το ποσό των 107.116,65 ευρώ, διότι, πλην άλλων, απορρίφθηκε ως αβάσιμος, επειδή κρίθηκε, ότι δεν είχε αποδειχθεί, ο ισχυρισμός που είχε προτείνει ο αναιρεσείων για την παραδοχή της αγωγής του και την απόρριψη της αγωγής της αντιδίκου του, ότι η διαθέτης Α. Σ. του είχε μεταβιβάσει από 18-2-1997 το, ισάξιο του ανωτέρω, ποσό των 36.500.000 δρχ., τον οποίο ισχυρισμό είχε υποχρεωθεί αυτός να αποδείξει με την 450/2001 μη οριστική απόφαση του παραπάνω Δικαστηρίου. Ο αναιρεσείων με την από 18-2-2015 αίτησή του ζήτησε την αναψηλάφηση της ανωτέρω 138/2013 απόφασης, βάσει τριών νέων εγγράφων, ήτοι βιβλιαρίου της Εμπορικής Τράπεζας με αριθμό λογαριασμού ...56, βιβλιαρίου της ίδιας Τράπεζας με αριθμό λογαριασμού ...02 και γραμματίου προθεσμιακής κατάθεσης στην ίδια Τράπεζα, με αριθμό λογαριασμού ...336, ποσού 31.000.000 δρχ., διάρκειας από 21-1-1997 έως 21-2-1997 και συνδικαιούχους τους Σ. Σ., Α. Σ., τον ίδιο και τον υιό του Σ., καθόσον, όπως ισχυρίσθηκε με την παραπάνω αίτησή του, από τα έγγραφα αυτά αποδεικνύεται, ότι, κατά το χρόνο που έλαβε από την Α. Σ. το ...4/10-2-1997 ειδικό πληρεξούσιο, βάσει του οποίου ανέλαβε από τον ...26 λογαριασμό της ανωτέρω στην Εμπορική Τράπεζα το ποσό των 32.000.000 δρχ., ήταν ήδη δικαιούχος, από το ποσό αυτό, ποσού 31.000.000 δρχ., βάσει των ανωτέρω εγγράφων και, κυρίως, του γραμματίου που αφορά τον ...336 λογαριασμό, επειδή δε αγνοούσε το γεγονός τούτο, ήτοι ότι τα παραπάνω χρήματα των 31.000.000 δρχ. του ανήκαν κατά τις διατάξεις των άρθρων 1 και 3 του νόμου 5638/1932, αποδέχθηκε το ανωτέρω πληρεξούσιο. Ήτοι, ο αναιρεσείων προσκόμισε τα παραπάνω έγγραφα για την απόδειξη, όχι του ανωτέρω ισχυρισμού του που είχε προτείνει, αλλά του προαναφερθέντος, ο οποίος ήταν διάφορος εκείνου που είχε προτείνει και είχε υποχρεωθεί να αποδείξει και συνιστούσε, συνεπώς, νέο ισχυρισμό. Ενόψει τούτων, σύμφωνα με τη σκέψη που προεκτέθηκε, τα παραπάνω έγγραφα δεν είναι "κρίσιμα" κατά την έννοια του άρθρου 544 αριθ. 7 ΚΠολΔ, καθόσον προσκομίστηκαν για την απόδειξη ισχυρισμού που δεν είχε προβληθεί από τον αναιρεσείοντα στο δικαστήριο της ουσίας.
Συνεπώς, το Εφετείο, το οποίο απέρριψε με την προσβαλλόμενη απόφασή του την παραπάνω αίτηση αναψηλάφησης, όχι με την ανωτέρω αιτιολογία, αλλά επειδή έκρινε ότι τα παραπάνω έγγραφα δεν ήταν κρίσιμα, λόγω του ότι δεν αποδεικνύονταν από αυτά ο ανωτέρω ισχυρισμός τον οποίο είχε προβάλλει ο αναιρεσείων, σε ορθό αποτέλεσμα κατέληξε. Επομένως, πρέπει να αντικατασταθεί η παραπάνω αιτιολογία της προσβαλλόμενης απόφασης με την ανωτέρω και να απορριφθούν ως αβάσιμοι, κατά το άρθρο 578 ΚΠολΔ, οι λόγοι αναίρεσης κύριος και δεύτερος πρόσθετος από τον αριθ. 19, πρώτος πρόσθετος από τον αριθ. 1 και τρίτος πρόσθετος από τον αριθ. 8 του άρθρου 559 ΚΠολΔ, αφού πλήττεται μ' αυτούς η παραπάνω κρίση του Δικαστηρίου της ουσίας, καθόσον ο αναιρεσείων δεν επικαλείται έννομο συμφέρον να αποτραπεί δεδικασμένο, προϋπόθεση αναγκαία για να αναιρεθεί η απόφαση μόνο ως προς την εσφαλμένη αιτιολογία της (ΟλΑΠ 11/17). Ακολούθως, πρέπει να απορριφθεί η αναίρεση και οι πρόσθετοι αυτής λόγοι, να διαταχθεί η εισαγωγή του παραβόλου στο Δημόσιο Ταμείο (άρθρο 495 παρ. 3 ΚΠολΔ) και να καταδικασθεί ο αναιρεσείων, αφού ηττάται, στη δικαστική δαπάνη της αναιρεσίβλητης, κατά παραδοχή του σχετικού νομίμου αιτήματος αυτής (άρθρα 176, 183, 191 παρ. 2 ΚΠολΔ), σύμφωνα με το διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Απορρίπτει την από 25-10-2017 αίτηση και τους από 16-10-2018 πρόσθετους λόγους του Μ. Σ. Κ., για αναίρεση της 36/2017 απόφασης του Τριμελούς Εφετείου Κρήτης.
Διατάσσει την εισαγωγή του παραβόλου που κατέθεσε ο αναιρεσείων στο Δημόσιο Ταμείο. Και
Καταδικάζει τον αναιρεσείοντα στη δικαστική δαπάνη της αναιρεσίβλητης, που ορίζει σε δύο χιλιάδες επτακόσια (2.700) ευρώ.
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίσθηκε στην Αθήνα, στις 19 Δεκεμβρίου 2018.
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, στην Αθήνα, στις 10 Ιανουαρίου 2019.
Η ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ
Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Συγκροτήθηκε από τους δικαστές: Ασπασία Μαγιάκου, Προεδρεύουσα Αρεοπαγίτη, Πέτρο Σαλίχο, Ιωάννη Φιοράκη, Παρασκευή Καλαϊτζή, Λάμπρο Καρέλο, εισηγητή, Αρεοπαγίτες.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του, στις 21 Νοεμβρίου 2018, με την παρουσία και της γραμματέως Σπυριδούλας Τζαβίδη, για να δικάσει την εξής υπόθεση μεταξύ:
Του αναιρεσείοντος Μ. Σ. Κ., κατοίκου ... (...), ο οποίος εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Πέτρο Μηλιαράκη, με δήλωση του άρθρου 242 παρ. 2 ΚΠολΔ.
Της αναιρεσίβλητης Ν. συζ. Δ. Π., το γένος Μ. Σ., κατοίκου ..., η οποία εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της Δημήτριο Ποντικάκη, με δήλωση του άρθρου 242 παρ. 2 ΚΠολΔ.
Η ένδικη διαφορά άρχισε με τις αγωγές στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Χανίων από 14-4-1998 της αναιρεσίβλητης κατά του αναιρεσείοντος και από 4-1-1999 του αναιρεσείοντος κατά της αναιρεσίβλητης. Εκδόθηκαν οι αποφάσεις: 107/2000 του παραπάνω Δικαστηρίου, 450/2001 μη οριστική και 138/2013 οριστική του Εφετείου Κρήτης, 2072/2014 του Αρείου Πάγου και, μετά από αναψηλάφηση του αναιρεσείοντος, η 36/2017 απόφαση του Εφετείου Κρήτης. Την αναίρεση της τελευταίας απόφασης ζητά ο αναιρεσείων με την από 25-10-2017 αίτησή του και τους από 16-10-2018 προσθέτους αυτής λόγους. Για τη συζήτηση της αίτησης ορίστηκε δικάσιμος αυτή που αναφέρεται στην αρχή της απόφασης.
Κατά τη συζήτηση της αίτησης, που εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το πινάκιο, οι διάδικοι παραστάθηκαν όπως αναφέρεται παραπάνω.
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Κατά τη διάταξη του άρθρου 246 ΚΠολΔ, που εφαρμόζεται και στην αναιρετική διαδικασία (άρθρο 573 παρ. 1 ΚΠολΔ), το δικαστήριο σε κάθε στάση της δίκης μπορεί, αυτεπάγγελτα ή με αίτηση κάποιου διαδίκου, να διατάξει την ένωση και συνεκδίκαση περισσότερων εκκρεμών ενώπιόν του δικών ανάμεσα στους ίδιους ή διαφορετικούς διαδίκους, αν υπάγονται στην ίδια διαδικασία και, κατά την κρίση του, διευκολύνεται ή επιταχύνεται η διεξαγωγή της δίκης ή επέρχεται μείωση των εξόδων. Στην προκειμένη περίπτωση, στη δικάσιμο του Δικαστηρίου τούτου που αναφέρεται στην αρχή της απόφασης αυτής, συζητήθηκαν η από 25-10-2017 αίτηση αναίρεσης και το από 16-10-2018 δικόγραφο προσθέτων λόγων αυτής, που στρέφονται κατά της 36/2017 απόφασης του Τριμελούς Εφετείου Κρήτης. Οι παραπάνω πρόσθετοι λόγοι ασκήθηκαν παραδεκτά (άρθρο 569 ΚΠολΔ, σχτ. η …3Ε/06-12-2017 έκθεση του δικαστικού επιμελητή του Πρωτοδικείου Χανιών Δ. Β. για την επίδοσή τους στην αναιρεσίβλητη). Η αίτηση και οι πρόσθετοι λόγοι της πρέπει να συνεκδικασθούν, αφού είναι συναφείς, αλλά και διότι οι πρόσθετοι λόγοι δεν έχουν αυθυπαρξία και συζητούνται, υποχρεωτικά, μαζί με την αίτηση (ΑΠ 894/18).
Με την προσβαλλόμενη 36/2017 απόφαση απερρίφθη, αντιμωλία των διαδίκων, αίτηση του αναιρεσείοντος για αναψηλάφηση της 138/2013 απόφασης του Τριμελούς Εφετείου Κρήτης. Με την τελευταία αυτή απόφαση είχε γίνει δεκτή έφεση της αναιρεσίβλητης κατά της 107/2000 απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Χανιών, εξαφανίστηκε η τελευταία αυτή απόφαση και απερρίφθη αναγνωριστική αγωγή κληρονομικού δικαιώματος του αναιρεσείοντος, ενώ έγινε δεκτή περί κλήρου αγωγή της αναιρεσίβλητης, για τις οποίες αγωγές είχε αποφανθεί αντίθετα το Πολυμελές Πρωτοδικείο Χανιών με την παραπάνω 107/2000 απόφασή του. Η αίτηση αναίρεσης και το δικόγραφο των πρόσθετων αυτής λόγων ασκήθηκαν νομότυπα και εμπρόθεσμα (άρθρα 495, 551, 552, 553, 556, 558, 564, 566 παρ. 1, 569 ΚΠολΔ). Πρέπει, επομένως, να ερευνηθεί το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων τους (άρθρο 577 παρ. 3 ΚΠολΔ). Κατά το άρθρο 544 αριθ. 7α ΚΠολΔ "Αναψηλάφηση επιτρέπεται μόνο...7) αν ο διάδικος, που ζητεί την αναψηλάφηση, βρήκε ή πήρε στην κατοχή του, μετά την έκδοση της προσβαλλόμενης απόφασης, νέα κρίσιμα έγγραφα, τα οποία δεν μπορούσε να τα προσκομίσει εγκαίρως από ανώτερη βία...". Κατά την έννοια της διάταξης αυτής, τα νέα έγγραφα είναι "κρίσιμα", όταν απ' αυτά προκύπτει απόδειξη ή ανταπόδειξη ουσιώδους πραγματικού ισχυρισμού, που είχε προβληθεί στη διεξαχθείσα δίκη, ώστε να καθίσταται εμφανές ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι εσφαλμένη και θα μπορούσε να εκδοθεί διαφορετική απόφαση υπέρ αυτού που ζητά την αναψηλάφηση, αν τα έγγραφα είχαν τεθεί υπόψη του δικαστηρίου (ΑΠ 1180, 219/11).
Συνεπώς, δεν είναι "κρίσιμα", με την παραπάνω έννοια, τα νέα έγγραφα και, ως εκ τούτου, δεν ιδρύεται ο ανωτέρω λόγος αναψηλάφησης, όταν αυτά κατατείνουν ή προσκομίζονται για την απόδειξη ισχυρισμού που δεν είχε προβληθεί στη δίκη, στην οποία εκδόθηκε η προσβαλλόμενη με την αναψηλάφηση απόφαση.
Εν προκειμένω, από την παραδεκτή επισκόπηση των διαδικαστικών εγγράφων της δίκης (άρθρο 561 παρ. 2 ΚΠολΔ), προκύπτει, ότι με την 138/2013 απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Κρήτης απορρίφθηκε η από 4-1-1999 αναγνωριστική αγωγή κληρονομικού δικαιώματος του αναιρεσείοντος κατά της αναιρεσίβλητης, έγινε δεκτή η από 14-4-1998 περί κλήρου αγωγή της αναιρεσίβλητης κατά του αναιρεσείοντος και υποχρεώθηκε ο τελευταίος να καταβάλει στην αναιρεσίβλητη το ποσό των 107.116,65 ευρώ, διότι, πλην άλλων, απορρίφθηκε ως αβάσιμος, επειδή κρίθηκε, ότι δεν είχε αποδειχθεί, ο ισχυρισμός που είχε προτείνει ο αναιρεσείων για την παραδοχή της αγωγής του και την απόρριψη της αγωγής της αντιδίκου του, ότι η διαθέτης Α. Σ. του είχε μεταβιβάσει από 18-2-1997 το, ισάξιο του ανωτέρω, ποσό των 36.500.000 δρχ., τον οποίο ισχυρισμό είχε υποχρεωθεί αυτός να αποδείξει με την 450/2001 μη οριστική απόφαση του παραπάνω Δικαστηρίου. Ο αναιρεσείων με την από 18-2-2015 αίτησή του ζήτησε την αναψηλάφηση της ανωτέρω 138/2013 απόφασης, βάσει τριών νέων εγγράφων, ήτοι βιβλιαρίου της Εμπορικής Τράπεζας με αριθμό λογαριασμού ...56, βιβλιαρίου της ίδιας Τράπεζας με αριθμό λογαριασμού ...02 και γραμματίου προθεσμιακής κατάθεσης στην ίδια Τράπεζα, με αριθμό λογαριασμού ...336, ποσού 31.000.000 δρχ., διάρκειας από 21-1-1997 έως 21-2-1997 και συνδικαιούχους τους Σ. Σ., Α. Σ., τον ίδιο και τον υιό του Σ., καθόσον, όπως ισχυρίσθηκε με την παραπάνω αίτησή του, από τα έγγραφα αυτά αποδεικνύεται, ότι, κατά το χρόνο που έλαβε από την Α. Σ. το ...4/10-2-1997 ειδικό πληρεξούσιο, βάσει του οποίου ανέλαβε από τον ...26 λογαριασμό της ανωτέρω στην Εμπορική Τράπεζα το ποσό των 32.000.000 δρχ., ήταν ήδη δικαιούχος, από το ποσό αυτό, ποσού 31.000.000 δρχ., βάσει των ανωτέρω εγγράφων και, κυρίως, του γραμματίου που αφορά τον ...336 λογαριασμό, επειδή δε αγνοούσε το γεγονός τούτο, ήτοι ότι τα παραπάνω χρήματα των 31.000.000 δρχ. του ανήκαν κατά τις διατάξεις των άρθρων 1 και 3 του νόμου 5638/1932, αποδέχθηκε το ανωτέρω πληρεξούσιο. Ήτοι, ο αναιρεσείων προσκόμισε τα παραπάνω έγγραφα για την απόδειξη, όχι του ανωτέρω ισχυρισμού του που είχε προτείνει, αλλά του προαναφερθέντος, ο οποίος ήταν διάφορος εκείνου που είχε προτείνει και είχε υποχρεωθεί να αποδείξει και συνιστούσε, συνεπώς, νέο ισχυρισμό. Ενόψει τούτων, σύμφωνα με τη σκέψη που προεκτέθηκε, τα παραπάνω έγγραφα δεν είναι "κρίσιμα" κατά την έννοια του άρθρου 544 αριθ. 7 ΚΠολΔ, καθόσον προσκομίστηκαν για την απόδειξη ισχυρισμού που δεν είχε προβληθεί από τον αναιρεσείοντα στο δικαστήριο της ουσίας.
Συνεπώς, το Εφετείο, το οποίο απέρριψε με την προσβαλλόμενη απόφασή του την παραπάνω αίτηση αναψηλάφησης, όχι με την ανωτέρω αιτιολογία, αλλά επειδή έκρινε ότι τα παραπάνω έγγραφα δεν ήταν κρίσιμα, λόγω του ότι δεν αποδεικνύονταν από αυτά ο ανωτέρω ισχυρισμός τον οποίο είχε προβάλλει ο αναιρεσείων, σε ορθό αποτέλεσμα κατέληξε. Επομένως, πρέπει να αντικατασταθεί η παραπάνω αιτιολογία της προσβαλλόμενης απόφασης με την ανωτέρω και να απορριφθούν ως αβάσιμοι, κατά το άρθρο 578 ΚΠολΔ, οι λόγοι αναίρεσης κύριος και δεύτερος πρόσθετος από τον αριθ. 19, πρώτος πρόσθετος από τον αριθ. 1 και τρίτος πρόσθετος από τον αριθ. 8 του άρθρου 559 ΚΠολΔ, αφού πλήττεται μ' αυτούς η παραπάνω κρίση του Δικαστηρίου της ουσίας, καθόσον ο αναιρεσείων δεν επικαλείται έννομο συμφέρον να αποτραπεί δεδικασμένο, προϋπόθεση αναγκαία για να αναιρεθεί η απόφαση μόνο ως προς την εσφαλμένη αιτιολογία της (ΟλΑΠ 11/17). Ακολούθως, πρέπει να απορριφθεί η αναίρεση και οι πρόσθετοι αυτής λόγοι, να διαταχθεί η εισαγωγή του παραβόλου στο Δημόσιο Ταμείο (άρθρο 495 παρ. 3 ΚΠολΔ) και να καταδικασθεί ο αναιρεσείων, αφού ηττάται, στη δικαστική δαπάνη της αναιρεσίβλητης, κατά παραδοχή του σχετικού νομίμου αιτήματος αυτής (άρθρα 176, 183, 191 παρ. 2 ΚΠολΔ), σύμφωνα με το διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Απορρίπτει την από 25-10-2017 αίτηση και τους από 16-10-2018 πρόσθετους λόγους του Μ. Σ. Κ., για αναίρεση της 36/2017 απόφασης του Τριμελούς Εφετείου Κρήτης.
Διατάσσει την εισαγωγή του παραβόλου που κατέθεσε ο αναιρεσείων στο Δημόσιο Ταμείο. Και
Καταδικάζει τον αναιρεσείοντα στη δικαστική δαπάνη της αναιρεσίβλητης, που ορίζει σε δύο χιλιάδες επτακόσια (2.700) ευρώ.
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίσθηκε στην Αθήνα, στις 19 Δεκεμβρίου 2018.
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, στην Αθήνα, στις 10 Ιανουαρίου 2019.
Η ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ
Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου