ΔΑΣΙΚΕΣ ΕΚΤΑΣΕΙΣ - ΝΟΜΟΛΟΓΙΑ - Διαδικασίες χαρακτηρισμού και κήρυξης αναδάσωσης Σύμφωνα με την απόφαση υπ΄ αριθ. 842/2014* του Ε΄ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας, η απόφαση του δασάρχη και των οικείων Επιτροπών σχετικά με τον χαρακτήρα ορισμένης εκτάσεως ως δάσους ή δασικής, η οποία εκδίδεται με τη σύμπραξη του ενδιαφερομένου ιδιοκτήτη, πρέπει να είναι ειδικά αιτιολογημένη

 

Διαδικασίες χαρακτηρισμού και κήρυξης αναδάσωσης

Σύμφωνα με την απόφαση υπ΄ αριθ. 842/2014* του Ε΄ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας, η απόφαση του δασάρχη και των οικείων Επιτροπών σχετικά με τον χαρακτήρα ορισμένης εκτάσεως ως ...

δάσους ή δασικής, η οποία εκδίδεται με τη σύμπραξη του ενδιαφερομένου ιδιοκτήτη, πρέπει να είναι ειδικά αιτιολογημένη με περιγραφή της μορφολογίας του εδάφους, του είδους, της συνθέσεως, της πυκνότητας και των ιδιαιτέρων χαρακτηριστικών της βλαστήσεως, η αιτιολογία δε αυτή μπορεί να συμπληρώνεται και από τα λοιπά στοιχεία του φακέλου.

Κρίσιμη για τη συγκρότηση της έννοιας του δάσους και της δασικής εκτάσεως είναι η οργανική ενότητα της δασικής βλαστήσεως (δενδρώδους ή θαμνώδους), η οποία προσδίδει στην έκταση την ιδιαίτερή της ταυτότητα ως δασικού οικοσυστήματος. Νομικώς η ενότητα αυτή δύναται να συνάγεται από τα χαρακτηριστικά της άγριας ξυλώδους βλαστήσεως, τα οποία περιγράφονται στα στοιχεία του φακέλου. Εφ΄ όσον υπάρχει η οργανική αυτή ενότητα, υφίσταται η αντικειμενική προϋπόθεση της έννοιας του δάσους ή της δασικής εκτάσεως, τεκμαίρεται δε ως αυτονόητη και αυταπόδεικτη η συνυπάρχουσα θεμελιώδης λειτουργία κάθε δασικού οικοσυστήματος, που συμβάλλει στην ισορροπία του φυσικού περιβάλλοντος.

Με την τήρηση της ενδικοφανούς διαδικασίας του άρθρου 14 ν. 998/1979 η πράξη χαρακτηρισμού και η απόφαση της Πρωτοβάθμιας Επιτροπής Επίλυσης Δασικών Αμφισβητήσεων (ΕΕΔΑ) ενσωματώνονται στην απόφαση της Δευτεροβάθμιας Επιτροπής, η οποία κρίνει την υπόθεση στο σύνολό της κατά νόμον και κατ΄ ουσίαν, μη δικαιουμένη να την αναπέμψει στα προηγουμένως επιληφθέντα δασικά όργανα. Το άρθρο 14 παρ. 3 του ν. 998/1979 προβλέπει ευχέρεια και όχι υποχρέωση της Επιτροπής να διενεργήσει αυτοψία για τη διαμόρφωση της κρίσεώς της, συνεπώς αβασίμως προβάλλεται ότι μη νομίμως η Επιτροπή απεδέχθη εισήγηση μέλους της – δασολόγου χωρίς τη διενέργεια αυτοψίας.

Οι ΕΕΔΑ δεν καθίστανται αναρμόδιες ν΄ αποφανθούν επί των ασκουμένων ενώπιόν τους αντιρρήσεων ή προσφυγών εκ μόνου του ότι παρήλθε άπρακτο το κατ΄ άρθρο 14 παρ. 3 ν. 998/1979 τρίμηνο, αλλ΄ επιπροσθέτως απαιτείται χορήγηση βεβαιώσεως περί σιωπηράς απορρίψεως των αντιρρήσεων ή της προσφυγής εντός τριμήνου από την υποβολή σχετικής αιτήσεως ή η άπρακτη πάροδος και αυτού του τριμήνου, οπότε και μόνον οι ΕΕΔΑ καθίστανται αναρμόδιες να επιληφθούν των αντιρρήσεων ή προσφυγών.

Η ένδικη βεβαίωση του Διευθυντή Δασών, η οποία εξεδόθη υπό το καθεστώς του νδ 86/1969 (Δασικός Κώδικας), ο οποίος δεν εθέσπιζε ειδική διαδικασία χαρακτηρισμού εκτάσεων ως δασικών, έχει απλώς πληροφοριακό χαρακτήρα και ουδόλως εκώλυε τον χαρακτηρισμό της επίδικης εκτάσεως κατ΄ άρθρο 14 του ν. 998/1979 ούτε το περιεχόμενό της δέσμευε τον δασάρχη και τις αρμόδιες Επιτροπές του νόμου αυτού.

Οι διαδικασίες χαρακτηρισμού εκτάσεως ως δάσους ή δασικής και κηρύξεως εκτάσεως αναδασωτέας είναι διακεκριμένες μεταξύ τους. Εφ΄ όσον πριν περαιωθεί τυχόν αρξαμένη διαδικασία χαρακτηρισμού, η έκταση κηρυχθεί αναδασωτέα, δεν υπάρχει πλέον έδαφος χαρακτηρισμού της ως δάσους ή δασικής ή μη, αλλά τα δασικά όργανα, δεσμευόμενα από την πράξη αναδασώσεως, οφείλουν ν΄ απόσχουν από την έκδοση πράξεως χαρακτηρισμού ή να περιορισθούν απλώς στη διαπίστωση ότι η έκταση εκηρύχθη αναδασωτέα και ως εκ τούτου αποτελεί δασική έκταση κατ΄ άρθ. 3 παρ. 5 Ν 998/1979. 

ΠΗΓΗ: https://dasarxeio.com/2015/09/29/1114-4/