ΑΠ 1847/2017 - Πότε αποκτά δύναμη δεδικασμένου η Διαταγή Πληρωμής - Προσβολή με ένδικο μέσο Ο οφειλέτης κατά του οποίου στρέφεται η διαταγή πληρωμής, μπορεί μέσα σε 15 εργάσιμες ημέρες από την επίδοσή της να ασκήσει ανακοπή, που απευθύνεται στο δικαστήριο, το οποίο είναι καθ’ ύλην αρμόδιο. Αν δεν έχει ασκηθεί εμπροθέσμως ανακοπή, εκείνος υπέρ του οποίου έχει εκδοθεί η διαταγή πληρωμής μπορεί να επιδώσει πάλι τη διαταγή στον οφειλέτη, που έχει δικαίωμα να ασκήσει την ανακοπή μέσα σε προθεσμία 10 εργασίμων ημερών από τη νέα επίδοση. Αν περάσει άπρακτη και η ανωτέρω προθεσμία, η διαταγή πληρωμής αποκτά δύναμη δεδικασμένου και μπορεί να προσβληθεί μόνο με αναψηλάφηση

 

ΑΠ 1847/2017 - Πότε αποκτά δύναμη δεδικασμένου η Διαταγή Πληρωμής - Προσβολή με ένδικο μέσο
Ο οφειλέτης κατά του οποίου στρέφεται η διαταγή πληρωμής, μπορεί μέσα σε 15 εργάσιμες ημέρες από την επίδοσή της να ασκήσει ανακοπή, που απευθύνεται στο δικαστήριο, το οποίο είναι καθ’ ύλην αρμόδιο. Αν δεν έχει ασκηθεί εμπροθέσμως ανακοπή, εκείνος υπέρ του οποίου έχει εκδοθεί η διαταγή πληρωμής μπορεί να επιδώσει πάλι τη διαταγή στον οφειλέτη, που έχει δικαίωμα να ασκήσει την ανακοπή μέσα σε προθεσμία 10 εργασίμων ημερών από τη νέα επίδοση. Αν περάσει άπρακτη και η ανωτέρω προθεσμία, η διαταγή πληρωμής αποκτά δύναμη δεδικασμένου και μπορεί να προσβληθεί μόνο με αναψηλάφηση....

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ

Α2’ Πολιτικό Τμήμα

ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από τους Δικαστές: Δήμητρα Παπαντωνοπούλου, Αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου, Αντώνιο Ζευγώλη, Ιωσήφ Τσαλαγανίδη, Γεώργιο Κοντό και Αβροκόμη Θούα, Αρεοπαγίτες.

ΣΥΝΗΛΘΕ σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του, στις 28 Νοεμβρίου 2016, με την παρουσία και της γραμματέως, Θεοδώρας Παπαδημητρίου, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:

Της αναιρεσείουσας: ανώνυμης τραπεζικής εταιρείας με την επωνυμία "... ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΑΕ", που εδρεύει στην … και εκπροσωπείται νόμιμα. Εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της ..., ο οποίος ανακάλεσε την από 25-11-2016 δήλωση του άρθρου 242 παρ.2 Κ.Πολ.Δ. και παραστάθηκε στο ακροατήριο.

Της αναιρεσίβλητης: Ε. συζύγου Η. Κ., το γένος Α. Κ., κατοίκου ..., η οποία εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της .. με δήλωση του άρθρου 242 παρ.2 του Κ.Πολ.Δ.

Η ένδικη διαφορά άρχισε με την από 26-9-2010 αίτηση αναψηλάφησης της ήδη αναιρεσίβλητης, που κατατέθηκε στο Μονομελές Πρωτοδικείο Καρδίτσας. Εκδόθηκαν οι αποφάσεις: 57/2012 του ίδιου Δικαστηρίου και 416/2015 του Μονομελούς Εφετείου Λάρισας.

Την αναίρεση των αποφάσεων αυτών ζητεί η αναιρεσείουσα με την από 17-11-2015 αίτησή της.

Κατά τη συζήτηση της αίτησης αυτής, που εκφωνήθηκε από το πινάκιο, οι διάδικοι παραστάθηκαν, όπως σημειώνεται πιο πάνω.

Ο εισηγητής Αρεοπαγίτης Γεώργιος Κοντός ανέγνωσε την από 31-10-2016 έκθεσή του, με την οποία εισηγήθηκε την απόρριψη της από 17 Νοεμβρίου 2015 αιτήσεως της Ανωνύμου τραπεζικής εταιρείας με την επωνυμία "... ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΑΕ", που εδρεύει στην Αθήνα και εκπροσωπείται νομίμως για αναίρεση των υπ’ αριθμ.416/2015 αποφάσεως του Μονομελούς Εφετείου Λαρίσης.

Ο πληρεξούσιος της αναιρεσείουσας ζήτησε την παραδοχή της αίτησης και την καταδίκη του αντιδίκου μέρους στη δικαστική δαπάνη.

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Κατά το άρθρο 632 παρ. 1 εδ.α’ του Κ.Πολ.Δ., όπως ίσχυε κατά τον κρίσιμο για την προκειμένη υπόθεση χρόνο, ο οφειλέτης κατά του οποίου στρέφεται η διαταγή πληρωμής, έχει το δικαίωμα μέσα σε δεκαπέντε εργάσιμες ημέρες από την επίδοσή της να ασκήσει ανακοπή, η οποία απευθύνεται στο δικαστήριο, το οποίο είναι καθ’ ύλην αρμόδιο. Περαιτέρω κατά το άρθρο 633 παρ. 2 εδ. α’ και γ’ του Κ.Πολ.Δ., αν δεν έχει ασκηθεί εμπροθέσμως ανακοπή, εκείνος υπέρ του οποίου έχει εκδοθεί η διαταγή πληρωμής μπορεί να επιδώσει πάλι τη διαταγή στον οφειλέτη, ο οποίος έχει το δικαίωμα να ασκήσει την ανακοπή μέσα σε προθεσμία δέκα εργασίμων ημερών από τη νέα επίδοση. Αν περάσει άπρακτη και η ανωτέρω προθεσμία, η διαταγή πληρωμής αποκτά δύναμη δεδικασμένου και είναι δυνατό να προσβληθεί μόνο με αναψηλάφηση. Εξάλλου, κατά το άρθρο 551 του Κ.Πολ.Δ., κατά της αποφάσεως που εκδίδεται στην αναψηλάφηση επιτρέπονται ένδικα μέσα μόνο εφόσον η απόφαση που είχε εκδοθεί στην αρχική δίκη μπορούσε να προσβληθεί με ένδικα μέσα. Από τις ανωτέρω διατάξεις προκύπτει ότι κατά της αποφάσεως που εκδίδεται επί αναψηλαφήσεως κατά διαταγής πληρωμής που έχει αποκτήσει ισχύ δεδικασμένου, λόγω παρόδου απράκτου της δεκαημέρου προθεσμίας από την δεύτερη ως άνω επίδοσή της, δεν επιτρέπεται κανένα ένδικο μέσο.

Συνεπώς κατά της εν λόγω αποφάσεως δεν επιτρέπεται να ασκηθεί έφεση ή αναίρεση, αφού η διαταγή πληρωμής αρχικώς μεν, εντός της δεκαπενθημέρου προθεσμίας από την επίδοσή της στο οφειλέτη, μπορεί να προσβληθεί μόνο με ανακοπή που δεν είναι ένδικο μέσο, μετά δε την άπρακτη παρέλευση και της δεκαημέρου, προθεσμίας αποκτά ισχύ δεδικασμένου, μη υποκείμενη σε ένδικα μέσα ούτε και σε ανακοπή (Α.Π. 1107/1992). Τέλος, κατά την διάταξη του άρθρου 559 αριθμ. 14 του Κ.Πολ.Δ "αναίρεση επιτρέπεται αν το δικαστήριο παρά το νόμο κήρυξε ή δεν κήρυξε, έκπτωση από δικαίωμα ή απαράδεκτο". Από την διάταξη αυτή, συνδυαζομένη και προς εκείνη από τον αριθμό 1 του ιδίου άρθρου, προκύπτει ότι ως απαράδεκτο, του οποίου η από το δικαστήριο παρά το νόμο κήρυξη ή μη κήρυξη ιδρύει τον αντίστοιχο λόγο αναιρέσεως νοείται όχι το ουσιαστικό απαράδεκτο, αλλά εκείνο που είναι συνέπεια παραβιάσεως δικονομικών διατάξεων με αποτέλεσμα η δικονομική ενέργεια να στερείται των αναγκαίων προϋποθέσεων κύρους της (Ολ. Α.Π. 12/2000, Α.Π. 204/2014, 862/2011).

Στην προκειμένη περίπτωση από την επισκόπηση των διαδικαστικών εγγράφων προκύπτουν τα εξής: Ο αδελφός της αναιρεσίβλητης Α. Κ., σύναψε με την ήδη αναιρεσείουσα "... ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ Α.Ε.", τις αναφερόμενες στην ένδικη αναψηλάφηση συμβάσεις πιστώσεως με ανοικτό αλληλόχρεο λογαριασμό, με τις οποίες η τελευταία χορήγησε σ’ αυτόν πιστώσεις, συνολικού ποσού 20.000.000 δραχμών, με εγγυητές τους γονείς αυτού και της αναιρεσίβλητης Δ. Κ. (ο οποίος απεβίωσε την 5-3-1997) και Α. Κ.. Με βάση τις ανωτέρω συμβάσεις εκδόθηκε η υπ’ αριθμ. ...1998 διαταγή πληρωμής του Δικαστού του Μονομελούς Πρωτοδικείου Καρδίτσης, ποσού 15.600.101 δραχμών, πλέον τόκων και δικαστικών εξόδων, εις βάρος του πρωτοφειλέτη αδελφού της αναιρεσίβλητης, της μητέρας της και της ίδιας, ως εξ αδιαθέτου κληρονόμου κατά ποσοστό 3/8 εξ αδιαιρέτου του αποβιώσαντος πατέρα της. Η εν λόγω διαταγή πληρωμής επιδόθηκε δύο φορές στους ανωτέρω και απέκτησε ισχύ δεδικασμένου, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 632 παρ. 1α και 633 παρ. 2α’ και γ’ Κ.Πολ.Δ., λόγω άπρακτης παρέλευσης των προθεσμιών (δεκαπενθήμερης και δεκαήμερης) για την άσκηση κατ’ αυτής ανακοπής, υποκειμένη πλέον μόνο σε αναψηλάφηση. Η αναιρεσίβλητη, πληροφορηθείσα εκ των υστέρων την ύπαρξη ιδιόγραφης διαθήκης του πατρός της που εξαιρούσε αυτήν από την κληρονομία του και αναιρούσε την ιδιότητά της ως εξ αδιαθέτου κληρονόμου του, άσκησε κατά της διαταγής πληρωμής την ένδικη αναψηλάφηση, η οποία έγινε δεκτή με την υπ’ αριθμ. 57/2012 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Καρδίτσης και ακυρώθηκε ως προς αυτήν η διαταγή πληρωμής. Κατά της ανωτέρω αποφάσεως η αναιρεσείουσα άσκησε έφεση, η οποία απορρίφθηκε ως απαράδεκτη με την προσβαλλομένη απόφαση, ως στρεφομένη κατ’ αποφάσεως μη υποκειμένης σε ένδικα μέσα, μεταξύ των οποίων και η έφεση, αφού η επίδικη διαταγή πληρωμής δεν ήταν δυνατό να προσβληθεί, αρχικώς μεν εντός της δεκαπενθήμερης προθεσμίας του άρθρου 632 παρ. 1 εδ. α Κ.Πολ.Δ. από την πρώτη επίδοσή της προς την οφειλέτρια, με ένδικο μέσο αλλά μόνο με ανακοπή, μετά δε την άπρακτη πάροδο της δεκαήμερης προθεσμίας του άρθρου 633 παρ. 2 εδ. α’ του Κ.Πολ.Δ. από τη δεύτερη επίδοσή της προς την οφειλέτρια, δεν ήταν δυνατό να προσβληθεί με κανένα ένδικο μέσο αλλά ούτε και με ανακοπή των άρθρων 632 παρ. 1 και 633 παρ. 2 Κ.Πολ.Δ..

Έτσι κρίνοντας το Εφετείο δεν κήρυξε παρά το νόμο απαράδεκτη την έφεση, αφού η εκκληθείσα απόφαση, σύμφωνα με την προεκτεθείσα, νομική σκέψη δεν υπέκειτο σε έφεση. Επομένως οι περί του αντιθέτου ισχυρισμοί της αναιρεσείουσας με την υπό κρίση αίτηση αναιρέσεως και με τους τέσσαρες λόγους αυτής που συνιστούν κατ’ εκτίμηση αιτιάσεις εκ του άρθρου 559 αριθμ. 14 Κ.Πολ.Δ., υπό την έννοια ότι το Εφετείο παρά το νόμο κήρυξε απαράδεκτο, ήτοι απέρριψε ως απαράδεκτη την έφεση, τυγχάνουν αβάσιμοι.

Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, η αίτηση αναιρέσεως πρέπει να απορριφθεί, να διαταχθεί δε η εισαγωγή του κατατεθέντος από την αναιρεσείουσα παραβόλου στο Δημόσιο Ταμείο (άρθρο 495 παρ. 4 Κ.Πολ.Δ.) και να καταδικασθεί αυτή, ως ηττηθείσα (άρθρα 176, 183 και 191 παρ,2 Κ.Πολ.Δ.) στην πληρωμή των δικαστικών εξόδων της αναιρεσίβλητης κατά τα ειδικότερα στο διατακτικό οριζόμενα.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Απορρίπτει την από 17 Νοεμβρίου 2015 αίτηση της Ανώνυμης Τραπεζικής Εταιρείας με την επωνυμία "... ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΑΕ", για αναίρεση της υπ’ αριθμ. 416/2015 αποφάσεως του Μονομελούς Εφετείου Λάρισας.

Διατάσσει την εισαγωγή του κατατεθέντος παραβόλου στο Δημόσιο Ταμείο.

Επιβάλλει στην αναιρεσείουσα τα δικαστικά έξοδα της αναιρεσίβλητης τα οποία ορίζει στο ποσό των δύο χιλιάδων επτακοσίων (2.700) ευρώ.

ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίσθηκε στην Αθήνα, στις 14 Φεβρουαρίου 2017.

Η ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ   Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

Και ταύτης και του αρχαιοτέρου μέλους της συνθέσεως αποχωρησάντων από την υπηρεσία, ο αμέσως αρχαιότερος της συνθέσεως Αρεοπαγίτης

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, στην Αθήνα, στις 10 Νοεμβρίου 2017.

Ο ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ ΑΡΕΟΠΑΓΙΤΗΣ   Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ