ΑΠ1886/2017 - Συκοφαντική δυσφήμηση - Πώς λειτουργεί το τεκμήριο αθωότητας στην Πολιτική ΔίκηΔεν περιορίζεται μόνο στις περιπτώσεις εκείνες που ο διάδικος έχει την ιδιότητα του κατηγορουμένου στα πλαίσια μιας ποινικής δίκης, αλλά έχει εφαρμογή και ενώπιον οιουδήποτε άλλου Δικαστηρίου που επιλαμβάνεται μεταγενέστερα είτε επί των αστικών αξιώσεων του παθόντος είτε επί θεμάτων διοικητικής ή πειθαρχικής φύσεως.

ΑΠ 1886/2017 - Συκοφαντική δυσφήμηση - Πώς λειτουργεί το τεκμήριο αθωότητας στην Πολιτική Δίκη

Δεν περιορίζεται μόνο στις περιπτώσεις εκείνες που ο διάδικος έχει την ιδιότητα του κατηγορουμένου στα πλαίσια μιας ποινικής δίκης, αλλά έχει εφαρμογή και ενώπιον οιουδήποτε άλλου Δικαστηρίου που επιλαμβάνεται μεταγενέστερα είτε επί των αστικών αξιώσεων του παθόντος είτε επί θεμάτων διοικητικής ή πειθαρχικής φύσεως.

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
Α1’ Πολιτικό Τμήμα...

ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από τους Δικαστές: Βασίλειο Πέππα, Προεδρεύοντα Αρεοπαγίτη (κωλυομένου του Αντιπροέδρου του Αρείου Πάγου Γεράσιμου Φουρλάνου), Γεώργιο Λέκκα, Αθανάσιο Καγκάνη, Ιωάννη Μπαλιτσάρη και Αγγελική Τζαβάρα, Αρεοπαγίτες.

ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕ δημόσια στο ακροατήριό του, στις 6 Μαρτίου 2017, με την παρουσία και του Γραμματέα Γεωργίου Φιστούρη για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:

Του αναιρεσείοντος: Δ. Β. του Σ., κατοίκου ..., ο οποίος παραστάθηκε μετά του πληρεξουσίου δικηγόρου του Χ. Β. και κατέθεσε προτάσεις.

Του αναιρεσιβλήτου: Γ. Π. του Ε., κατοίκου ..., ο οποίος εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του ... και κατέθεσε προτάσεις.

Η ένδικη διαφορά άρχισε με την από 5/6/2007 αγωγή του ήδη αναιρεσείοντος και την από 30/10/2008 αγωγή του ήδη αναιρεσιβλήτου, που κατατέθηκαν στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών και συνεκδικάστηκαν.

Εκδόθηκαν οι αποφάσεις: 3869/2012 οριστική του ίδιου Δικαστηρίου και 4585/2014 του Τριμελούς Εφετείου Αθηνών.

Την αναίρεση της τελευταίας απόφασης ζητεί ο αναιρεσείων με την από 19/11/2015 αίτησή του.

Κατά τη συζήτηση της αίτησης αυτής, που εκφωνήθηκε από το πινάκιο, οι διάδικοι παραστάθηκαν, όπως σημειώνεται πιο πάνω.

Ο Εισηγητής Αρεοπαγίτης Αθανάσιος Καγκάνης ανέγνωσε την από 29/9/2016 έκθεση της κωλυομένης να μετάσχει στη σύνθεση του παρόντος Δικαστηρίου Αρεοπαγίτη Πηνελόπης Ζωντανού, με την οποία εισηγήθηκε να γίνουν δεκτοί εν μέρει, σύμφωνα με τα αναφερόμενα ειδικότερα στο σκεπτικό, ο εκ του άρθρου 559 αρ. 11 ΚΠολΔ, δωδέκατος λόγος αναίρεσης και οι πρώτος, τρίτος και ένατος εκ του άρθρου 559 αρ. 19 ΚΠολΔ λόγοι αναίρεσης και να απορριφθούν αυτοί κατά τα λοιπά, όπως και να απορριφθούν οι λοιποί λόγοι αναίρεσης.

Ο πληρεξούσιος του αναιρεσείοντος ζήτησε την παραδοχή της αιτήσεως, ο πληρεξούσιος του αναιρεσιβλήτου την απόρριψή της και καθένας την καταδίκη του αντίδικου μέρους στη δικαστική δαπάνη.

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

I) Κατά το άρθρο 559 αριθ. 1 Κ.Πολ.Δ, αναίρεση επιτρέπεται αν παραβιάστηκε κανόνας του ουσιαστικού δικαίου, στον οποίο περιλαμβάνονται και οι ερμηνευτικοί κανόνες των δικαιοπραξιών. Ο κανόνας δικαίου παραβιάζεται, αν δεν εφαρμοστεί ενώ συντρέχουν οι πραγματικές προϋποθέσεις για την εφαρμογή του, ή αν εφαρμοστεί ενώ δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις αυτές, καθώς και αν εφαρμοστεί εσφαλμένα, η δε παραβίαση εκδηλώνεται είτε με ψευδή ερμηνεία, είτε με κακή εφαρμογή, δηλαδή με εσφαλμένη υπαγωγή (Ολ. ΑΠ 7/2006, 4/2005). Με το λόγο αυτό αναίρεσης ελέγχονται τα σφάλματα του δικαστηρίου κατά την εκτίμηση του νόμω βάσιμου της αγωγής ή των ισχυρισμών των διαδίκων, καθώς και τα νομικά σφάλματα κατά την έρευνα της ουσίας της διαφοράς (Ολ. ΑΠ 27 και 28/1998). Στην περίπτωση που το δικαστήριο έκρινε κατ’ ουσίαν την υπόθεση, η παράβαση κανόνα ουσιαστικού δικαίου κρίνεται ενόψει των πραγματικών περιστατικών, που ανελέγκτως δέχθηκε ότι αποδείχθηκαν το δικαστήριο της ουσίας, και της υπαγωγής αυτών στο νόμο και ιδρύεται ο λόγος αυτός αναίρεσης, αν οι πραγματικές παραδοχές της απόφασης καθιστούν εμφανή την παράβαση. Εξ άλλου, κατά το άρθρο 559 αρ. 19 Κ.Πολ.Δ αναίρεση χωρεί αν η απόφαση του δικαστηρίου της ουσίας δεν έχει νόμιμη βάση και ιδίως αν δεν έχει καθόλου αιτιολογίες ή έχει αιτιολογίες αντιφατικές ή ανεπαρκείς σε ζήτημα που ασκεί ουσιώδη επίδραση στην έκβαση της δίκης. Ο λόγος αυτός αναίρεσης ιδρύεται δηλαδή, όταν στην ελάσσονα πρόταση του νομικού συλλογισμού δεν εκτίθενται καθόλου πραγματικά περιστατικά (έλλειψη αιτιολογίας), ή όταν τα εκτιθέμενα δεν καλύπτουν όλα τα στοιχεία που απαιτούνται βάσει του πραγματικού του εφαρμοστέου κανόνα δικαίου για την επέλευση της έννομης συνέπειας που απαγγέλθηκε ή την άρνηση του (ανεπαρκής αιτιολογία), ή όταν αντιφάσκουν μεταξύ τους (αντιφατική αιτιολογία). Η αντιφατικότητα ή ανεπάρκεια πρέπει να έχει σχέση με ουσιώδεις ισχυρισμούς και κεφάλαια παροχής έννομης προστασίας και επιθετικά ή αμυντικά μέσα και όχι με την επιχειρηματολογία των διαδίκων ή του δικαστηρίου, ούτε την εκτίμηση των αποδείξεων, εφόσον το πόρισμα από την εκτίμηση αυτή διατυπώνεται σαφώς (Ολ. ΑΠ 24/1992, Ολ. ΑΠ 1/1999). Περαιτέρω, για να γεννηθεί αξίωση προστασίας από προσβολή της προσωπικότητας κατά τις διατάξεις των άρθρων 57, 59, 914, 920 και 932 ΑΚ, του άρθρου μόνου παρ. 1 του Ν. 1178/1981 και 3 παρ. 1 στοιχ. β’ και 4 π... του Ν. 2328/1995, θα πρέπει η προσβολή να είναι παράνομη, να αντίκειται δηλαδή σε διάταξη που απαγορεύει συγκεκριμένη πράξη, με την οποία προσβάλλεται ορισμένη έκφανση αυτής, είναι δε αδιάφορο σε ποιό τμήμα του δικαίου βρίσκεται η διάταξη που απαγορεύει την προσβολή. Έτσι, η προσβολή μπορεί να προέλθει και από ποινικά κολάσιμη πράξη, όπως εξύβριση, απλή δυσφήμηση ή συκοφαντική δυσφήμηση που προβλέπονται και τιμωρούνται από τις διατάξεις των άρθρων 361,362 και 363 Π.Κ. Ειδικότερα, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 362 και 363 Π.Κ., όποιος με οποιονδήποτε τρόπο ενώπιον τρίτου ισχυρίζεται ή διαδίδει για κάποιον άλλο γεγονός που μπορεί να βλάψει την τιμή ή την υπόληψη του, διαπράττει το έγκλημα της δυσφήμησης, και αν το γεγονός αυτό είναι ψευδές και ο υπαίτιος γνώριζε ότι τούτο είναι ψευδές, τότε διαπράττει το έγκλημα της συκοφαντικής δυσφήμησης.

Συνεπώς, για τη στοιχειοθέτηση της αντικειμενικής υπόστασης αμφοτέρων των άνω εγκλημάτων απαιτείται ισχυρισμός ή διάδοση από τον υπαίτιο, με οποιονδήποτε τρόπο, ενώπιον τρίτου, για κάποιον άλλο γεγονότος που θα μπορούσε να βλάψει την τιμή ή την υπόληψή του, ως στοιχεία της προσωπικότητάς του. Εξάλλου, για τη στοιχειοθέτηση της υποκειμενικής υπόστασης του εγκλήματος της δυσφήμησης, απαιτείται γνώση ότι το ισχυριζόμενο ή διαδιδόμενο ενώπιον τρίτου γεγονός είναι κατάλληλο να βλάψει την τιμή ή την υπόληψη άλλου και θέληση του δράστη να ισχυρισθεί ενώπιον τρίτου ή να διαδώσει το βλαπτικό γεγονός, ενώ για τη στοιχειοθέτηση της υποκειμενικής υπόστασης του εγκλήματος της συκοφαντικής δυσφημήσεως, απαιτείται επιπλέον και γνώση του δράστη ότι το γεγονός είναι ψευδές. Ωστόσο, σε περίπτωση που ο δράστης ανυπαιτίως δεν γνώριζε το ψευδές του γεγονότος που ισχυρίσθηκε ή διέδωσε ή είχε αμφιβολίες γι’ αυτό, ή το γεγονός είναι αληθινό, δεν στοιχειοθετείται το έγκλημα της συκοφαντικής δυσφήμησης, παραμένει όμως η απλή δυσφήμηση, ως προσβάλλουσα, επίσης, την προσωπικότητα σε βαθμό μη ανεκτό, εκτός αν συντρέχει κάποια από τις προβλεπόμενες από το άρθρο 367 παρ. 1 ΠΚ περιπτώσεις, οι οποίες αίρουν τον άδικο χαρακτήρα της πράξης. Έτσι, σύμφωνα με την παρ. 1, περ. α ‘ - δ’ του άρθρου 367 ΠΚ, το άδικο των προβλεπόμενων στα άρθρα 361 επ. του ίδιου Κώδικα πράξεων αίρεται, μεταξύ των άλλων περιπτώσεων που προβλέπονται στο άρθρο αυτό, και όταν πρόκειται για εκδηλώσεις που γίνονται για την εκτέλεση νόμιμων καθηκόντων, την άσκηση νόμιμης εξουσίας ή για τη διαφύλαξη (προστασία) δικαιώματος ή από άλλο δικαιολογημένο ενδιαφέρον ή σε ανάλογες περιπτώσεις (περ. γ’ και δ’ ). Η τελευταία αυτή διάταξη για την ενότητα της έννομης τάξης εφαρμόζεται αναλογικά και στο χώρο του ιδιωτικού δικαίου, όπως αυτός οριοθετείται από τις διατάξεις των άρθρων 57-59 και 914 επ. ΑΚ. Επομένως, αιρουμένου του άδικου χαρακτήρα των προαναφερθεισών αξιόποινων πράξεων (με την επιφύλαξη της ΠΚ 367 παρ.2), αποκλείεται και το στοιχείο του παρανόμου της επιζήμιας συμπεριφοράς, ως όρου της αντίστοιχης αδικοπραξίας του αστικού δικαίου. Η προβολή περίπτωσης του άρθρου 367 παρ.1 ΠΚ αποτελεί αυτοτελή ισχυρισμό, καταλυτικό της αγωγής του προσβληθέντος, λόγω άρσης του παρανόμου της προσβολής. Όμως, ο άδικος χαρακτήρας, ως προς τις εξυβριστικές ή δυσφημιστικές εκφράσεις, δεν αίρεται λόγω δικαιολογημένου ενδιαφέροντος κλπ. και συνεπώς παραμένει η ποινική ευθύνη των κατά το νόμο υπευθύνων, άρα και η υποχρέωσή τους προς αποζημίωση κατά το αστικό δίκαιο, όταν συντρέχει μία από τις περιπτώσεις της ΠΚ 367 παρ.2, δηλαδή, όταν οι επίμαχες κρίσεις περιέχουν τα συστατικά στοιχεία του αδικήματος της συκοφαντικής δυσφήμησης των άρθρων 363-362 Π Κ, ή όταν από τον τρόπο εκδήλωσης, ή από τις περιστάσεις υπό τις οποίες τελέστηκε η πράξη, προκύπτει σκοπός εξύβρισης, δηλαδή πρόθεση που κατευθύνεται ειδικά στην προσβολή της τιμής του άλλου. Η προβολή δε από τον προσβληθέντα περίπτωσης από την Π Κ 367 παρ. 2 αποτελεί αντένσταση κατά της εκ της ΠΚ 367 παρ. 1 ένστασης. Τέτοιος τρόπος για την απόδειξη του σκοπού εξύβρισης, συντρέχει ιδίως, όταν αυτός δεν είναι αντικειμενικά αναγκαίος για την απόδοση της σκέψης εκείνου που φέρεται ότι ενεργεί από δικαιολογημένο ενδιαφέρον, ο οποίος παρά ταύτα χρησιμοποίησε τον τρόπο αυτό για να προσβάλλει την τιμή του άλλου. Το ζήτημα, εάν οι εκδηλώσεις που προαναφέρθηκαν, ήταν πρόσφορες και αναγκαίες αντικειμενικά για τη διαφύλαξη του δικαιώματος του εναγομένου και περί του κατά πόσο οι εκδηλώσεις αυτές υπερέβησαν τελικά το αναγκαίο μέτρο για τη διαφύλαξη του ίδιου δικαιώματος, αποτελεί νομική έννοια υποκείμενη στον έλεγχο του Αρείου Πάγου. Νόμιμο καθήκον στο πλαίσιο εφαρμογής της προαναφερθείσας διάταξης του άρθρου 367 παρ. 1 ΠΚ, είναι εκείνο που πηγάζει από τον νόμο και παρέχει δικαίωμα στον φορέα να ενεργήσει, εντός όμως των προδιαγεγραμμένων ορίων. Στο πλαίσιο εφαρμογής της πιο πάνω διάταξης του άρθρου 367 παρ. 1 ΠΚ το δικαστήριο υποχρεούται να ελέγχει κατά προτεραιότητα τον χαρακτηρισμό των φράσεων ως συκοφαντικών, απλώς δυσφημιστικών ή ότι ενέχουν σκοπό εξύβρισης. Εάν αποφανθεί αρνητικά, αναφορικά με την συκοφαντική δυσφήμιση, η οποία υπάγεται στην παρ. 2 του άρθρου 367 ΠΚ, αφού, η συκοφαντική δυσφήμιση, ως προσβάλλουσα την προσωπικότητα σε βαθμό μη ανεκτό, δεν εξοβελίζεται έναντι της κριτικής ή νομίμων καθηκόντων, θα προχωρήσει περαιτέρω και θα σταθμίσει τα προβαλλόμενα ως απλή δυσφήμιση ή εξύβριση (ΑΠ 549/2015).

II) Στην προκειμένη περίπτωση, το Εφετείο, με την προσβαλλομένη απόφαση δέχθηκε τα εξής: "Ο Δ. Β., κάτοικος και δημότης ..., όντας Δικηγόρος, ασχολείτο από ετών και με τα κοινά της πόλης του, διατελώντας στο Δήμο ... από το 1964 έως το 1967 και από το 1983 έως την 30-12-2006 δημοτικός σύμβουλος, ενώ επίσης κατά το χρονικό διάστημα από 18-1-2001 έως 31-12-2002 διορίστηκε στον ίδιο Δήμο και ως .... Από την άλλη πλευρά, ο Γ. Π., ιατρός στο επάγγελμα διατηρεί ιατρείο στο Δήμο ... και στις δημοτικές εκλογές της 15-10-2006 ήταν επικεφαλής του επιτυχόντος συνδυασμού "...", ορκισθείς την 17-1- 2007 ως Δήμαρχος της πόλης του .... Η γνωριμία των διαδίκων ξεκίνησε μετά την ανάληψη από τον Γ. Π. των καθηκόντων του Δημάρχου, καθόσον ο Δ. Β. δεν μετείχε ως υποψήφιος στις εκλογές της 15-10- 2006, ενώ μετά από αυτές εξακολούθησε έως την 8-3-2007 να είναι Πρόεδρος της Ανώνυμης Εταιρίας του Δήμου με την επωνυμία "... Α.Ε.". Στις 13-3-2007 ο Γ. Π. προέβη στην ακόλουθη καταχώρηση στην ιστοσελίδα ... ΤΥΠΟΥ - ... Γραφείο Τύπου Τηλ. ... ..., 13 Μαρτίου 2007 Συνέντευξη Τύπου Δημάρχου ... Γ. Π. Πως λειτουργούσε στο Δήμο ... "η παράγκα των απαλλοτριώσεων" Συνέντευξη Τύπου θα παραθέσει ο Δήμαρχος ... Γ. Π. την ερχόμενη Πέμπτη 15 Μαρτίου 2007, στις 12 το μεσημέρι, στην αίθουσα συνεδριάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου στο Δημαρχείο .... Αντικείμενο της συνέντευξης είναι η παρουσίαση από το Δήμαρχο ... του τρόπου που λειτουργούσε όλα τα προηγούμενα χρόνια, με ευθύνη συγκεκριμένων πολιτικών προσώπων, η διαδικασία ανάθεσης της νομικής εκπροσώπησης του Δήμου σε σημαντικές υποθέσεις και κυρίως σε υποθέσεις που αφορούσαν αγοραπωλησίες ακινήτων και απαλλοτριώσεις. Θα παρουσιαστεί με ονόματα και παραδείγματα με ποιον τρόπο είχε μετατραπεί ο Δήμος ... σε "..." και "παράγκα" εξυπηρέτησης συγκεκριμένων συμφερόντων, τα οποία αποκόμισαν όλα αυτά τα χρόνια τεράστια ποσά και διεκδικούν δικαστικά από το Δήμο εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ για υπηρεσίες που τους ανατέθηκαν με αδιαφανείς διαδικασίες. Στην ίδια συνέντευξη θα παρουσιασθούν επίσης αποτελέσματα από τους ελέγχους που έχουν γίνει σε συγκεκριμένες υπηρεσίες του Δήμου, τα οποία αποδεικνύουν ότι η κακοδιαχείριση και ο λανθασμένος προγραμματισμός αποτελούσαν τον κανόνα στην άσκηση της δημοτικής πολιτικής". Ακολούθως, στις 15-3-2007 ο Γ. Π., παραχώρησε συνέντευξη τύπου στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου ..., το περιεχόμενο της οποίας δημοσιεύθηκε σε όλες τις τοπικές εφημερίδες ("... της. 15-3-2007, "... της 16-3- 2007, "... της 24-3-2007, "... της 22-3-2007, "...). Ειδικότερα, στην πρώτη σελίδα της εφημερίδας "...", η οποία κυκλοφόρησε στις 15-3-2007, στο σχετικό άρθρο υπό τον τίτλο "... κ, ... - ...", αφού εκτέθηκε ότι ο Γ. Π. στην παραπάνω συνέντευξη τύπου, που έδωσε, αναφέρθηκε στο χρέος του Δήμου ..., ύψους διακοσίων ογδόντα εκατομμυρίων ευρώ, παρατέθηκαν στη συνέχεια αυτούσια αποσπάσματα από τα λεγόμενά του και ειδικότερα ότι: "υπεύθυνοι είναι όλοι όσοι διοίκησαν τα προηγούμενα 16 χρόνια την πόλη. Πρώτα και πάνω απ’ όλους, για όσους δεν το άκουσαν, ευθύνεται ο προηγούμενος Δήμαρχος. Ευθύνονται εξίσου και όλοι οι στενοί συνεργάτες του προηγούμενου Δημάρχου, όλοι όσοι εκμεταλλεύθηκαν τις θέσεις ευθύνης που τους ανατέθηκαν, είτε ως ...ι, είτε ως επικεφαλής Δημοτικών επιχειρήσεων, είτε ως έμμισθοι συνεργάτες στο Δήμο και τις Δημοτικές Επιχειρήσεις. Είναι όλοι όσοι χρησιμοποίησαν τον Δήμο ... ως ... και παράγκα για να εξυπηρετήσουν τις δικές τους προσωπικές φιλοδοξίες, αυτοί έχουν και όνομα και επώνυμο. Και αυτό θα ακουσθεί καθαρά σε όλο το ..., ώστε να γνωρίζουν όλοι οι πολίτες ποιοί είναι αυτοί που πλούτισαν στις πλάτες της πόλης. Όσοι έχουν παρανομήσει σε βάρος του Δήμου όχι μόνο θα ακουσθούν, αλλά και θα οδηγηθούν στις αρχές. Ανταποκρινόμαστε στις δεσμεύσεις που αναλάβαμε προεκλογικά απέναντι στους συμπολίτες μας, με συνέπεια. Δίνουμε στο φως της δημοσιότητας τα πρόσωπα και τις καταστάσεις που πέρασαν θηλιά στο λαιμό της πόλης ... Ο Δήμος ... είχε μετατραπεί τα προηγούμενα χρόνια σε παράγκα εξυπηρέτησης των προσωπικών συμφερόντων κάποιων που τον διοικούσαν ... Ο κ. Χ. Β. με τις αγωγές που υπέβαλε διεκδικεί ένα εκατομμύριο ευρώ περίπου για τις νομικές υπηρεσίες που προσέφερε στο Δήμο, σε τέσσερις υποθέσεις απαλλοτριώσεων ... θεωρώ την κίνηση του κ. Χ. Β. πολιτικά και ηθικά απαράδεκτη, αν και νομότυπη.... Σύμφωνα με την έρευνα που έγινε διαπιστώθηκε ότι τα προηγούμενα χρόνια είχε στηθεί στο Δήμο ... η δυνατότητα διευθέτησης των μεγάλων νομικών υποθέσεων και των αγοραπωλησιών του Δήμου μας." Ακολούθως, υπό τον τίτλο "Η Νομική Υπηρεσία του Δήμου στην οικογένεια Β." παρατέθηκαν και άλλα αποσπάσματα της συνέντευξης: "Όλα ξεκίνησαν τον Ιανουάριο 2001, όταν ..., με αρμοδιότητα τη νομική υπηρεσία και τη Δημοτική περιουσία αναλαμβάνει ο κ. Δ. Β.. Από τον Ιανουάριο του 2001 ανέλαβε νομικός σύμβουλος στη Δημοτική Επιχείρηση Κυκλοφορίας ο κ. Χ. Β., ο οποίος έλαβε για τις υπηρεσίες που προσέφερε από το 2001 έως το 2006, το ποσό των 123.000 ευρώ περίπου. Ο άλλος γιος του τότε ..., ο κ. Σ. Β., είχε προσληφθεί από το 2000 ως νομικός σύμβουλος της Δημοτικής Επιχείρησης Τεχνολογίας. Έλαβε για τις υπηρεσίες που προσέφερε, από τον Οκτώβριο 2000, μέχρι το Φεβρουάριο 2007 το ποσό των 118.000 ευρώ περίπου. Είχαμε λοιπόν ένα Δήμο, στον οποίο, ο πατέρας ήταν ..., αρμόδιος για τη Νομική Υπηρεσία, και οι δύο γιοι του νομικοί σύμβουλοι σε δύο Δημοτικές Επιχειρήσεις την ίδια περίοδο, που ο πατέρας Δ. Β. ήταν ... και οι υιοί του, Χ.. και Σ.. Νομικοί Σύμβουλοι Δημοτικών Επιχειρήσεων, ταυτόχρονα αναλάμβαναν για λογαριασμό του Δήμου και τη διεκπεραίωση και άλλων νομικών υποθέσεων του Δήμου, δηλαδή υποθέσεις φιλέτα, αφού αφορούσαν αγοραπωλησίες ακινήτων του Δήμου, απαλλοτριώσεις και καθορισμούς τιμής μονάδας. Επίσης ο κ. Χ. Β. παρότι έμμισθος δικηγόρος της Δημοτικής (επιχείρησης) Κυκλοφορίας, ανέλαβε παράλληλα, με σειρά αποφάσεων της Δημαρχιακής Επιτροπής, 45 τουλάχιστον υποθέσεις του Δήμου, που αφορούσαν μεταξύ άλλων και απαλλοτριώσεις ακινήτων. Από την παραπάνω πρακτική προκύπτουν ορισμένα ηθικά ζητήματα, όπως: Πρώτον, γατί ο κος Χ. Β. για την παράστασή του στα δικαστήρια δεν πληρωνόταν με βάση το γραμμάτιο, όπως κάνουν όλοι οι δικηγόροι των Δήμων, αλλά απαιτεί εκ των υστέρων να πληρωθεί με βάση το ποσοστό που ορίζει ο νόμος για την αμοιβή των δικηγόρων σε παρόμοιες υποθέσεις; Δεύτερον, γιατί ο αρμόδιος ... κ. Δ. Β. δεν χρησιμοποιούσε για τις υποθέσεις με μεγάλο οικονομικό αντικείμενο τους νομικούς του Δήμου, αλλά εξωτερικούς συνεργάτες; ... Ως εκ των άνω προκύπτει καθαρά πολιτικό ζήτημα για την οικογένεια Β.. Ζήτημα αρχών και αξιών, για το πώς αντιλαμβάνεται ο καθένας μας τη συμμετοχή του στα κοινά Ακολουθούσε υπότιτλος "... Β. πίσω από κάθε αγοραπωλησία" κάτωθι του οποίου συνέχισε η παράθεση αποσπασμάτων της ίδιας, ως άνω, συνέντευξης : "....πολιτικά απαράδεκτο να γίνονται αγοραπωλησίες ακινήτων μεταξύ της Δημοτικής Επιχείρησης Ανάπτυξης της ... ΑΕ και ιδιωτών, στις οποίες δικηγόροι εκπροσωπώντας τον Δήμο, αλλά και τον ιδιώτη να είναι και ο Σπ. και ο Χ. Β.. Δεν υπάρχει ουσιαστικά κανένα συμβόλαιο της ... ΑΕ και των δημοτών που πωλούσαν τις περιουσίες τους για τη ... του δημοσιογραφικού χωριού, που να μην υπάρχει το όνομα Β. Αφορούν συμβόλαια συνολικού ύψους 9 δις δρχ. περίπου. Οι αμοιβές αυτές ήσαν πέραν από τις αμοιβές που εισέπρατταν ως νομικοί σύμβουλοι στις δημοτικές επιχειρήσεις...". Επίσης, στην εφημερίδα "...", που κυκλοφόρησε στις 15-3-2007, δημοσιεύθηκε άρθρο υπό τον τίτλο: Συνέντευξη Τύπου - Γ. Π.: "Σε ... είχε μετατραπεί η νομική υπηρεσία του Δήμου ...". Ακολουθούσαν αποσπάσματα της συνέντευξης : " ....Ο πρώτος (λόγος που παραχώρησε τη συνέντευξη) είναι γιατί το υποσχεθήκαμε στους πολίτες της πόλης να φέρνουμε στο φως της δημοσιότητας γεγονότα που αποδεικνύουν ότι ο Δήμος ... είχε μετατραπεί τα προηγούμενα χρόνια σε παράγκα εξυπηρέτησης προσωπικών συμφερόντων. Και ο δεύτερος το γεγονός ότι την επόμενη εβδομάδα εκδικάζεται μια από τις τρεις συνολικά αγωγές που έχουν υποβληθεί σε βάρος του Δήμου μας από τον Κ. Χ. Β.. Ο κ. (Χ.) Β. με αγωγές που μας υπέβαλε διεκδικεί, ούτε λίγο ούτε πολύ, περίπου 1.000.000 €... είχε στηθεί στο Δήμο ... μια παράγκα διευθέτησης των μεγάλων νομικών υποθέσεων και των αγοραπωλησιών του Δήμου, ως ..., σύμφωνα με αυτό που λέει ο λαός "Γ. κερνά και Γ. πίνει"" Ακολούθως, αφού περιελήφθησαν όλα τα ανωτέρω αναφερόμενα περί διορισμού των υιών του Δ. Β. στις Δημοτικές Επιχειρήσεις Τεχνολογίας και Κυκλοφορίας και των αμοιβών τους, με τα προεκτεθέντα ποσά αμοιβών τους και τα περί χειρισμού από αυτούς και άλλων υποθέσεων του Δήμου, μεταξύ των οποίων και εκείνες των απαλλοτριώσεων παρατέθηκαν τα ακόλουθα αποσπάσματα της επίμαχης συνέντευξης : "το ζήτημα που έχει προκύψει μεταξύ του Δήμου και του συστήματος που είχε δημιουργήσει στη νομική υπηρεσία η οικογένεια Β. είναι -καθαρά πολιτικό- Και όχι νομικό. Είναι ζήτημα αρχών και αξιών. Θεωρούμε ηθικά και πολιτικά απαράδεκτη την τακτική που ακολούθησαν. Κι ας είναι τυπικά νομότυπη. Όπως θεωρούμε ηθικά και πολιτικά απαράδεκτο να γίνονται αγοραπωλησίες ακινήτων μεταξύ της Δημοτικής Επιχείρησης Ανάπτυξης Α.Ε, της ... ΑΕ και ιδιωτών, στις οποίες δικηγόροι εκπροσωπώντας τον Δήμο, αλλά και τον ιδιώτη να είναι και ο Σ. και ο Χ. Β.. Φαίνεται ότι τελικοί στο Δήμο ... αγοραπωλησία μεταξύ Δήμου και ιδιωτών χωρίς Β. δεν γινόταν.... Κρατάμε τις υποσχέσεις μας και παρουσιάζουμε στους πολίτες του ... όλα όσα αποτελούν βαρίδια στην προσπάθεια που κάνουμε για ένα νέο ξεκίνημα στην πόλη". Το αυτό περιεχόμενο είχαν και τα δημοσιεύματα στην εφημερίδα "...", ενώ στην εφημερίδα "...", που κυκλοφόρησε στις 22-3-2007, δημοσιεύθηκε άρθρο με τον εξής τίτλο: "..." και τα ονόματα. Επίθεση Π. εναντίον του κ. Δ. Β. και των γιων του "είχαν μετατρέψει σε ... τη νομική υπηρεσία του Δήμου και τώρα ζητούν εκατομμύρια. Ευθύνεται και ο κ. Τ." Ακολούθως παραθέτονταν αυτούσια αποσπάσματα από την παραπάνω συνέντευξη του ... : ".... οι ευθύνες για τη δεινή οικονομική κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει ο Δήμος μας έχουν και όνομα και επώνυμο .... Υπεύθυνους θεωρούμε όλους όσους διοίκησαν τα προηγούμενα δεκαέξι χρόνια την πόλη. Ευθύνεται πρώτος και πάνω από όλους ο προηγούμενος Δήμαρχος. Ευθύνονται εξίσου και όλοι οι στενοί συνεργάτες του. Όλοι όσοι εκμεταλλεύθηκαν τις θέσεις ευθύνης που τους ανατέθηκαν "παράγκα" ανάθεσης μεγάλων νομικών υποθέσεων και αγοραπωλησιών είχε στηθεί μέσα στο Δήμο ... νομική υπηρεσία η οποία λειτουργούσε ως "...".... σύμφωνα με την έρευνα όλα ξεκίνησαν το 2001, όταν ... με αρμοδιότητα τη νομική υπηρεσία του Δήμου και τη δημοτική περιουσία αναλαμβάνει με εντολή του κ. Τ. ο κ. Δ. Β. ... Είχαμε λοιπόν ένα Δήμο, στον οποίο, ο πατέρας ήταν ..., αρμόδιος για τη Νομική Υπηρεσία και οι δύο γιοι του νομικοί σύμβουλοι σε δύο δημοτικές επιχειρήσεις. Δεν υποστηρίζουμε πως αυτή η πρακτική δεν ήταν νομότυπη. Αλλά ας κρίνουν οι πολίτες αν ήταν ηθικά και πολιτικά ορθή.... γιατί ο αρμόδιος ... κ. Δ. Β., δεν χρησιμοποιούσε για τις υποθέσεις με μεγάλο οικονομικό αντικείμενο τους νομικούς του Δήμου, αλλά εξωτερικούς συνεργάτες; Το ζήτημα που έχει προκύψει μεταξύ του Δήμου και του συστήματος που είχε δημιουργήσει στη νομική υπηρεσία η οικογένεια Β. είναι καθαρά πολιτικό. Και όχι νομικό. Είναι ζήτημα αρχών και αξιών. Θεωρούμε ηθικά και πολιτικά απαράδεκτη την τακτική που ακολούθησαν. Κι ας είναι τυπικά νομότυπη. Όπως θεωρούμε ηθικό και πολιτικά απαράδεκτο" να γίνονται αγοραπωλησίες ακινήτων μεταξύ της Δημοτικής Επιχείρησης Ανάπτυξης Α.Ε, της ... ΑΕ και ιδιωτών, στις οποίες δικηγόροι εκπροσωπώντας τον Δήμο και τον ιδιώτη να είναι ο Σ. και ο Χ. Β.. Φαίνεται ότι τελικά στο Δήμο ... αγοραπωλησία μεταξύ Δήμου και ιδιωτών χωρίς Β. δεν γινόταν... ". Επίσης, στο άρθρο αυτό αναφερόταν ότι σε ερώτησή που έγινε στον ... κατά τη διάρκεια της ίδιας συνέντευξης αν τελικά ο Δήμος θα αποδώσει τα χρήματα σε περίπτωση που οι αγωγές κριθούν από το Δικαστήριο υπέρ του Χ. Β. απάντησε ότι "αν κληθεί ο Δήμος να πληρώσει αυτά τα χρήματα θα βγάλει "... στο ...". Τα ίδια δημοσιεύθηκαν και στην εφημερίδα "...", που κυκλοφόρησε στις 24-3-2007, σε άρθρο με τίτλο "... ... κατά της οικογένειας Β.", όπου παρατέθηκε το πλήρες περιεχόμενο της παραπάνω από 15-3-2007 συνέντευξης του Γ. Π. και μεταξύ των άλλων λεχθέντων από αυτόν αναφέρονται και τα ακόλουθα : "μέσα από την έρευνα που κάναμε διαπιστώσαμε ότι όλα τα προηγούμενα χρόνια είχε στηθεί στο Δήμο ... σύστημα διευθέτησης των μεγάλων νομικών υποθέσεων και των αγοραπωλησιών του Δήμου μας ... Η Νομική Υπηρεσία λειτουργούσε ως ... Γ. κερνάει, Γ. πίνει ... Δεν υποστηρίζουμε ότι αυτή η πρακτική δεν ήταν νομότυπη. Την ίδια περίοδο που ο πατέρας τους Δ. Β. ήταν ... και οι υιοί Χ. και Σ. νομικοί σύμβουλοι Δημοτικών Επιχειρήσεων, ταυτόχρονα αναλάμβαναν για λογαριασμό του Δήμου τη διεκπεραίωση και άλλων νομικών υποθέσεων ... αγοραπωλησίες ακινήτων του Δήμου, απαλλοτριώσεις και καθορισμούς τιμής μονάδος ... είναι απαράδεκτος ο τρόπος με τον οποίο ο αρμόδιος ..., ο κ. Δ. Β., χειριζόταν τόσο σοβαρές υποθέσεις. Αντί να εξυπηρετήσει το συμφέρον του Δήμου, ορίζοντας έναν από τους δύο έμμισθους δικηγόρους που διέθετε, την κ. Τ. - Ν. και τον κ. Α., στην εκδίκαση των υποθέσεων που αφορούσαν σε απαλλοτριώσεις και ορισμό τιμής μονάδος, οι οποίοι θα πληρώνονταν με βάση το γραμμάτιο, έδινε την υπόθεση μέσω της Δημαρχιακής Επιτροπής και κατόπιν εισήγησης της Νομικής Υπηρεσίας, της οποίας ήταν επικεφαλής, σε εξωτερικούς συνεργάτες, οι οποίοι, συμπτωματικά, ήταν σε πολλές περιπτώσεις, οι γιοι του. Αμφιβάλλει κανείς ότι με την πρακτική αυτή επιβαρύνεται το ταμείο του Δήμου μας; ...Από τα στοιχεία που συλλέξαμε από το Υποθηκοφυλακείο ... και αφορούν τη χρονική περίοδο 2001-2002, προκύπτουν στοιχεία για αγοραπωλησίες, στις οποίες παρέστησαν οι δύο τους ως δικηγόροι. Είτε ταυτόχρονα είτε ξεχωριστά. Αποκομίζοντας σημαντικά οικονομικά οφέλη από την πρακτική αυτή. Φαίνεται ότι, τελικά, στον Δήμο ... αγοραπωλησία μεταξύ Δήμου και ιδιωτών χωρίς Β. δεν γινόταν ...". Στην ίδια δε εφημερίδα υπό τον τίτλο "Σχόλασε τον ... ..." αναφέρθηκε ότι, όταν ο Γ. Π. κατά την παραπάνω συνέντευξη ρωτήθηκε τι θα πράξει σε περίπτωση που το δικαστήριο καλέσει το Δήμο να πληρώσει τα χρήματα που ζητά από αυτόν ο κ. Β. αυτός απάντησε : "Θα αναγκασθώ να εκδώσω ... ...". Επίσης, αναφορές στην ως άνω συνέντευξη του Γ. Π. έκαναν και οι εφημερίδες "..." της 16-3-2007, "..." της 16-3-2007, "..." της 16-3-2007 και "..." της 16-3-2007. Ακολούθως και σε απάντηση όλων των ανωτέρω ο Δ. Β. στις 22-3-2007 κατέθεσε στη Γραμματεία του Διοικητικού Συμβουλίου του Δήμου ... τη με αριθμό πρωτοκόλλου ... αίτησή του προς την Πρόεδρο του Δημοτικού συμβουλίου με αίτημά του να αναγνωσθεί στη συνεδρίαση της 22-3-2007 η από 16-3-2007 "Δήλωση - Πρόσκληση σε ανάκληση ψευδών και συκοφαντικών διαδόσεων", πράγμα το οποίο και έγινε. Το περιεχόμενο της, ως άνω, δήλωσης έχει ως εξής : "Ο Δήμαρχος ... στις 13-3-2007 στο διαδίκτυο και στις 15-3-2007 σε συνέντευξη τύπου που παρέθεσε στο Δημαρχείο ..., με πρωτοφανή τρόπο και δόλιο σκοπό τη συκοφαντική μου δυσφήμιση, προκειμένου να με πλήξει ηθικά, πολιτικά και επαγγελματικά, προέβη σε αήθεις και ψευδείς δηλώσεις και χαρακτηρισμούς, εκθέτοντας ψευδή γεγονότα και στοιχεία σε βάρος εμού και της οικογένειάς μου, δυνάμενα να βλάψουν, όπως και έβλαψαν την τιμή και υπόληψή μου, την ιδιότητά μου ως ... και Δημοτικού Συμβούλου, ακόμη και την επαγγελματική και εν γένει προσωπικότητά μου, παρόλο που γνώριζε την αλήθεια των στις δηλώσεις του ψευδών στοιχείων και γεγονότων, με αποκλειστικό σκοπό και πρόθεση τον διασυρμό και την κατασυκοφάντησή μου με τον εύκολο τρόπο δημοσιότητάς του, που άλλωστε συνηθίζει. Συγκεκριμένα, οι δηλώσεις του ότι δήθεν εγώ ως ... διόρισα τους γιους μου, Χ. και Σ., νομικούς συμβούλους στις δημοτικές επιχειρήσεις, ότι δήθεν ανέθεσα σ’ αυτούς την εκπροσώπηση του Δήμου σε δικαστικές υποθέσεις, μεταξύ των οποίων και απαλλοτριώσεις, ότι δήθεν σε όλες τις αγορές του Δήμου και των Δημοτικών Επιχειρήσεων παραστάθηκαν οι Χ. και Σ. Β., και μάλιστα τόσο από πλευράς πωλητού, όσο και από πλευράς Δήμου, ότι δήθεν δεν υπάρχει συμβόλαιο μεταβίβασης χωρίς Β., ότι δήθεν εγώ με την ιδιότητά μου ως Δημοτικός Σύμβουλος εκπροσώπησα δικαστικά πελάτες μου εναντίον του Δήμου και λοιπά είναι ψευδείς. Οι Χ. και Σ. Β. επιλέγησαν από τη διοίκηση του Δήμου και τα Διοικητικά Συμβούλια των Επιχειρήσεων αυτού ως νομικοί σύμβουλοι, σε χρόνο που εγώ όχι μόνο δεν ήμουν ..., αλλά και ανήκα στην αντιπολίτευση. Η επιλογή τους αυτή ήλθε μετά από εκτίμηση της Διοίκησης του Δήμου και υπήρξε απότοκος της νομικής τους παιδείας και της εμπειρίας, που αποκόμισαν από τη θήτευσή τους στο γραφείο μου, το οποίο διατηρώ από 45ετίας και πλέον. Οι αναθέσεις δικαστικών υποθέσεων σε αυτούς έγιναν με τον σύννομο προβλεπόμενο ακόμα και μέχρι σήμερα τρόπο, δηλαδή με αποφάσεις της Δημαρχιακής Επιτροπής, στην οποία εγώ δεν συμμετείχα, και που μάλιστα λήφθηκαν ΟΜΟΦΩΝΑ, όχι μόνο με την ψήφο του Προέδρου αυτής, κυρίου Γ. Σ., αλλά και με την ψήφο, μεταξύ άλλων, του αειμνήστου Α. Β., πατέρα Δημοτικής Συμβούλου του Συνδυασμού του. Με τις αποφάσεις αυτές έχουν ανατεθεί υπερπολλαπλάσιες υποθέσεις σε σημερινές νομικές συνεργάτιδες του Δημάρχου, καθώς επίσης και στον Δημοτικό Σύμβουλο του Συνδυασμού του και από αυτόν επιλεγέντα ως Πρόεδρο της Δημοτικής Επιχείρησης ... ΑΕ., Σ. Σ.. Το ότι οι Χ. και Σ. Β. παραστάθηκαν τόσο εκπροσωπώντας τον Δήμο, όσο και ιδιώτες πωλητές σε μεταβιβάσεις ακινήτων, οφείλεται στο γεγονός ότι οι τελευταίοι ήταν πελάτες μου από πολλών ετών. Είναι ακόμη ψευδές το δηλωθέν από τον κύριο Π. ότι "αγοραπωλησία μεταξύ Δήμου και ιδιωτών χωρίς Β. δεν γινόταν", ενώ γνωρίζει ότι για αγοραπωλησίες πολλών δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ ο Δήμος και οι Επιχειρήσεις του εκπροσωπήθηκαν από άλλους δικηγόρους. Ποτέ καθόλη τη διάρκεια που υπήρξα Δημοτικός Σύμβουλος δεν χειρίσθηκα υπόθεση πελάτη μου εναντίον του Δήμου ..., σε αντίθεση με άλλους Δημοτικούς Συμβούλους και συνεργάτες του κυρίου Π., κάποιοι εκ των οποίων έσυραν πολύ πρόσφατα το Δήμο ... και τη Δημοτική Περιουσία σε πλειστηριασμό. Με τον πανηγυρικό αυτό τρόπο των δηλώσεών του σε περίοδο που όλοι αναμέναμε τα αποτελέσματα του επαγγελθέντος ελέγχου, ενώ όφειλε να παραδώσει στη δικαιοσύνη το οποιοδήποτε στοιχείο, εάν βέβαια είχε, θέλοντας να αποπροσανατολίσει την προσοχή ... λαού παρουσίασε εμένα και την οικογένειά μου εμπλεκόμενους σε "αδιαφανείς διαδικασίες", συναλλασσόμενος παράνομα, προσδίδοντας μάλιστα τους χαρακτηρισμούς "παράγκα" και "..." που με "αδιαφανείς διαδικασίες" αποκομίσαμε "τεράστια ποσά". Κατόπιν τούτων με τον ίδιο τρόπο που προέβη στις παραπάνω αήθεις και ψευδείς δηλώσεις, τον καλώ να ανακαλέσει. Σε αντίθετη περίπτωση θα προβώ στα νόμιμα. ... 16-3-2007". Η ίδια ως άνω δήλωση, εκτός του ότι αναγνώστηκε κατά τη συνεδρίαση της 22-3-2007 του Δημοτικού συμβουλίου του Δήμου ..., δημοσιεύθηκε περαιτέρω και στις τοπικές εφημερίδες, ήτοι στο ... της εφημερίδας "...", που κυκλοφόρησε στις 22-3-2007 και στο φύλλο ... της εφημερίδας "...", που κυκλοφόρησε στις 24-3-2007. Τέλος, το πρώτο πενθήμερο του Απριλίου 2007 ο Γ. Π. απέστειλε ταχυδρομικά σε δημότες του Δήμου ... εντός ενός φακέλου, που ανέγραφε εξωτερικά "Αυτόν το λογαριασμό τον περίμενες; Ποσό οφειλής 280.000.000 ευρώ, ένα έντυπο φυλλάδιο με τίτλο: "..." στο οποίο, μεταξύ των άλλων, στην 13η σελίδα ανέγραφε: "...... με τομέα αρμοδιότητας τις νομικές υπηρεσίες, ανέθετε στους γιούς του (οι οποίοι ήταν επιπλέον διορισμένοι και ως έμμισθοι δικηγόροι σε δημοτικές επιχειρήσεις) πολλές από τις σημαντικές νομικές υποθέσεις του Δήμου. Μεταξύ των υποθέσεων αυτών αρκετές που αφορούσαν απαλλοτριώσεις. Είχαν μετατρέψει με τον τρόπο αυτό τη νομική υπηρεσία του Δήμου ... σε "..." στο οποίο ίσχυε αυτό που ο λαός μας λέει "Γ. κερνά και Γ. πίνει ...". Κατόπιν των ανωτέρω, για τα παραπάνω περιστατικά, πέραν των κρινόμενων αγωγών, υποβλήθηκαν : Α) από την πλευρά των Δ. Β., Χ. Β. και Σ. Β. οι από 31-5-2007, 30-5-2007 και 1-6-2007, αντίστοιχα, εγκλήσεις σε βάρος του Γ. Π. στον Εισαγγελέα Πλημ/κών Αθηνών, συνεπεία των οποίων ασκήθηκε σε βάρος του τελευταίου ποινική δίωξη για συκοφαντική δυσφήμηση και παραπέμφθηκε αυτός να δικαστεί στις 20-10-2008 στο Τριμελές Εφετείο Πλημ/των Αθηνών, δυνάμει των υπ’ αρ. 1160/2008 (που αφορούσε τους μηνυτές Δ. και Χ. Β.) και 2110/2008 (που φορούσε τον μηνυτή Σ. Β.) βουλευμάτων του Συμβουλή, Πλημ/κών Αθηνών. Η ποινική δίκη περατώθηκε με την έκδοση της υπ’ αρ. 6850/2008 - 3026/2009 απόφασης του άνω Δικαστηρίου, με την οποία έπαυσαν οριστικά οι ασκηθείσες ποινικές διώξεις, λόγω ανακλήσεων των εγκλήσεων και αποδοχής αυτών από τον κατηγορούμενο, ο οποίος προηγουμένως υπέβαλε την από 8-4-2009 δήλωσή του (Β) Από την άλλη πλευρά, για τα παραπάνω περιστατικά ο Γ. Π. υπέβαλε στον Εισαγγελέα Πλημ/κών Αθηνών τις από 21-6-2007 τρεις εγκλήσεις του σε βάρος των Δ. Β., Χ. Β. και Σ. Β., συνεπεία των οποίων ασκήθηκαν ποινικές διώξεις σε βάρος των τελευταίων για συκοφαντική δυσφήμηση, πλην όμως οι σχετικές ποινικές υποθέσεις περατώθηκαν με την έκδοση, αντίστοιχα, των υπ’ 4246/2011, 827/2012 και 1094/2012 αμετάκλητων, ήδη, απαλλακτικών βουλευμάτων του Συμβουλίου Πλημ/κών Αθηνών. Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι, κατά την περίοδο από 1-1-1999 μέχρι 31-12-2002 Δήμαρχος ... με τον επιτυχόντα συνδυασμό "... 2000" ανακηρύχθηκε ο Π. Τ., ενώ την ίδια περίοδο ο Δ. Β. είχε συμμετάσχει στις δημοτικές εκλογές με το συνδυασμό "... - ... Προσφορά και ..." και είχε εκλεγεί δημοτικός σύμβουλος. Οι σχέσεις των παραπάνω υπήρξαν τεταμένες, ήδη από την προηγούμενη δημαρχιακή περίοδο (1995-1998), κατά την οποία επίσης είχε εκλεγεί Δήμαρχος ο Π. Τ. και δημοτικός, σύμβουλος της αντιπολίτευσης ο Δ. Β.ς, καθόσον ο πρώτος σε συνεδριάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου αναφερόταν επανειλημμένα σε βάρος του δευτέρου, αποδίδοντάς του ότι χρησιμοποιούσε τη θέση και το αξίωμά του ως δημοτικού συμβούλου για να επωφεληθεί ο ίδιος και η οικογένειά του {βλ. τα πρακτικά συνεδριάσεως του Δημοτικού Συμβουλίου της 30-3-1995 (8η συνεδρίαση), της 14-4-1995 (10η συνεδρίαση) και της 23-9-1999 (24η συνεδρίαση)}. Όμως από τις αρχές του Δεκεμβρίου του 1999 οι σχέσεις τους εξομαλύνθηκαν, καθώς ο Π. Τ. απέδωσε σε παραπληροφόρηση τα όσα κατά καιρούς καταλόγιζε σε βάρος του Δ. Β., ο οποίος πλέον από το συνδυασμό του Γ. Π. άρχισε να στηρίζει τις αποφάσεις της πλειοψηφίας και όπως χαρακτηριστικά δήλωσε ο Π. Τ., καταθέτοντας στο ακροατήριο του Τριμελούς Εφετείου Πλημ/των Αθηνών στις 18-11-2008, έκτοτε αυτός είχε τον Δ. Β. μαζί του (βλ. τα πρακτικά της υπ’ αρ. 6850/2008 - 3026/2009 απόφασης του Τριμελούς Εφετείου Πλημ/των Αθηνών, σελ. ...). Ακολούθως, με την υπ αριθμ. ...12- 1999 απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου του άνω Δήμου, ο Δ. Β. ορίστηκε, κατόπιν αιτήματος του, μέλος της επιτροπής απογραφής των περιουσιακών στοιχείων ιδιοκτησίας του Δήμου, ενώ με την υπ’ αρ. ...2-2000 απόφαση του ίδιου Δημοτικού Συμβουλίου ο παραπάνω ορίσθηκε ως Αντιπρόεδρος του Δ.Σ. της Δημοτικής Επιχείρησης Τεχνολογίας Δήμου .... Τρεις περίπου μήνες μετά, το Διοικητικό Συμβούλιο της, ως άνω, επιχείρησης, με την υπ’ αριθμ. ...-2000 ομόφωνη απόφασή του, με την ψήφο και του Αντιπροέδρου του, Δ. Β., προσέλαβε τον υιό του τελευταίου, Σ. Β., ως νομικό σύμβουλο της Δημοτικής Επιχείρησης Τεχνολογίας, με πάγια αντιμισθία, που ορίστηκε σε 320.000 δραχμές μηνιαίως. Στις 14-11-2000 ο Δήμος ... και η προαναφερόμενη Δημοτική Επιχείρηση, δυνάμει της υπ’ αριθμ. .../14-11-2000 συμβολαιογραφικής πράξης της Συμβολαιογράφου Αθηνών, Β. Α. - Χ., συνέστησαν τη "Δημοτική Επιχείρηση Αξιοποίησης Ακίνητης Περιουσίας Δήμου ... ΑΕ" (...), μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της οποίας ορίστηκε ο Δ. Β.. Ακολούθως, με την υπ’ αριθμ. ...12-2000 απόφαση του Δ.Σ της Δημοτικής Επιχείρησης Κυκλοφορίας Δήμου ... (στο οποίο τότε δεν μετείχε ο Δ. Β.), αποφασίστηκε, κατά πλειοψηφία, η πρόσληψη και του άλλου υιού του Δ. Β., δηλαδή του Χ. Β. στη θέση του νομικού-συμβούλου της επιχείρησης αυτής, χωρίς όμως να οριστεί ποσό πάγιας αντιμισθίας. Ακολούθως, στη συνεδρίαση της 7-1-2001 του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου ... ο ... ανακοίνωσε επίσημα τη συνεργασία των δύο συνδυασμών (του δικού του και του Π. Τ.) και εκλέχθηκε αυτός (ο Γ. Π., ο οποίος σημειωτέον ήταν και πεθερός του Χ. Β.) τακτικό μέλος της Δημαρχιακής Επιτροπής και εν συνεχεία, με την υπ’ αρ. ...-1-2001 απόφαση αυτής ορίστηκε και Αντιπρόεδρος της για το χρονικό διάστημα από 1-1- 2001 έως 31-12-2002. Εν τω μεταξύ, με τις υπ’ αριθμ. ...-1-2001 αποφάσεις του Δημάρχου Π. Τ., ο Δ. Β. ορίστηκε ... με αρμοδιότητες τη Νομική Υπηρεσία, τη Δημοτική Περιουσία, το Δημοτολόγιο και το Ληξιαρχείο. Μετά ταύτα, στις 28-2-2001 το ΔΣ της Δημοτικής Επιχείρησης Κυκλοφορίας (στο οποίο τότε δεν μετείχε ο ενάγων) καθόρισε με την υπ’ αριθμ. ...2-2001 απόφασή του τη μηνιαία αντιμισθία του Χ. Β., ο οποίος είχε προσληφθεί στη θέση του Νομικού Συμβούλου, στο ποσό των 378.072 δραχμών, με χρόνο έναρξης καταβολής της την 1-3-2001. Στις 22-6-2001 το Δ. Σ της Δημοτικής Επιχείρησης Τεχνολογίας στην υπ’ ... συνεδρίαση του, αποφάσισε ομόφωνα, συμμετέχοντος σε αυτό και του Δ. Β. ως Αντιπροέδρου, την αύξηση της αντιμισθίας του υιού του, Σ. Β. στο ποσό των 465.000 δραχμών μηνιαίως αναδρομικά από 1-1-2001. Ακολουθεί στις 22-11-2001 η αύξηση της αντιμισθίας και του άλλου υιού του Δ. Β., δηλαδή του Χ. Β. σε 450.000 δραχμές μηνιαίως από 1-1-2002, με απόφαση που έλαβε, κατά πλειοψηφία, στη 12η συνεδρίασή του το ΔΣ της Δημοτικής Επιχείρησης Κυκλοφορίας, ενώ το ίδιο ΔΣ, με Αντιπρόεδρο πλέον τον Δ. Β., αποφάσισε συμμετέχοντος και αυτού, ομόφωνα, στις 9 Μαρτίου 2005 (υπ’ αρ. 2/2005 συνεδρίαση) την αύξηση της αμοιβής του Χ. Β. σε 1.731 ευρώ, μηνιαίως, από 1-1-2005. Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι οι υιοί του Δ. Β., δηλαδή οι Σ. Β. και Χ. Β., χωρίς να έχουν εξ αρχής εντολή και πληρεξουσιότητα από τη Δημαρχιακή Επιτροπή, προέβησαν στην κατάθεση των κάτωθι αιτήσεων: Α) Σ. Β.: 1) της από 23-11-2000 και υπ’ αρ. εκθ. κατ. .../2000 αίτησης του Δήμου ... περί καθορισμού προσωρινής τιμής μονάδος απαλλοτριωθέντος ακινήτου στο Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών κατά των ανωνύμων εταιρειών "... ΑΕ", η συζήτηση της οποίας ορίστηκε στις 8-6-2001, κατά την οποία εκπροσώπησε το Δήμο ο Σ. Β., 2) της από 10-1-2001 και υπ’ αρ. εκθ. κατ. .../2001 αίτησης του Δήμου ... περί καθορισμού προσωρινής τιμής μονάδος απαλλοτριωθέντος ακινήτου στο Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών κατά Ν. Κ. κλπ, η συζήτηση της οποίας ορίστηκε στις 18-5-2001, κατά την οποία τον Δήμο εκπροσώπησε ο Χ. Β., 3) της από 10-2-2001 και υπ’ αρ. εκθ. κατ. .../2001 αίτησης του Δήμου περί καθορισμού προσωρινής τιμής μονάδος απαλλοτριωθέντος ακινήτου στο Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών κατά του νομικού προσώπου "...", η συζήτηση της οποίας ορίστηκε στις 8-6-2001, κατά την οποία εκπροσώπησε το Δήμο ο Σ. Β. και 4) της από 15-2-2001 και υπ’ αρ. εκθ. κατ. .../2001 αίτησης του Δήμου περί καθορισμού προσωρινής τιμής μονάδος απαλλοτριωθέντος ακινήτου στο Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών κατά της ανώνυμης Εταιρίας ..., η συζήτηση της οποίας ορίστηκε στις 8-6-2001, κατά την οποία εκπροσώπησε το Δήμο ο Σ. Β.. Β) Ο Χ. Β. : 1) της από 30-11-2000 και υπ’ αρ. εκθ. κατ. .../2000 αίτησης του Δήμιου περί καθορισμού προσωρινής τιμής μονάδος απαλλοτριωθέντος ακινήτου στο Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών κατά του Αθλητικού Σωματείου με την επωνυμία "...", η συζήτηση της οποίας ορίστηκε στις 11-5-2001, κατά την οποία το Δήμο εκπροσώπησε ο Χ. Β. και 2) της από 30-1-2001 και υπ’ αρ. εκθ. κατ. .../2001 αίτησης του Δήμου περί καθορισμού προσωρινής τιμής μονάδος απαλλοτριωθέντος ακινήτου στο Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών κατά του ν.π.δ.δ. Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων, η συζήτηση της οποίας ορίστηκε στις 25-5-2001, οπότε και ματαιώθηκε. Η υπόθεση επαναφέρθηκε με κλήση, που συνέταξε και κατέθεσε ο Δικηγόρος Χ. Β., στη δικάσιμο της 28-9-2001, οπότε και ο Δήμος, δια του ιδίου Δικηγόρου, νομοτύπως διορισθέντος με την υπ’ αρ. ...2001 απόφαση της δημαρχιακής επιτροπής (συμμετέχοντος και του Γ. Π.) και μετά την ...25-9-2001 εισήγηση του ... Δ. Β., παραιτήθηκε από το δικόγραφο. Πρέπει να σημειωθεί ότι, όχι μόνον δεν είχε δοθεί σχετική πληρεξουσιότητα στους υιούς του Δ. Β. από τη δημαρχιακή επιτροπή για όλες τις παραπάνω υποθέσεις, όταν ασκήθηκαν οι εν λόγω αιτήσεις, αλλά αντιθέτως για κάποιες από αυτές και συγκεκριμένα, για τις προαναφερόμενες υπό τα στοιχεία 1 και 2 αιτήσεις, που συνέταξε και κατέθεσε ο Σ. Β. και τις υπό στοιχεία 1 και 2 αιτήσεις, που συνέταξε και κατέθεσε ο Χ. Β., η δημαρχιακή επιτροπή με τις υπ’ αρ. ...15-12-2000 αποφάσεις της, αντίστοιχα, ανέθεσε την άσκηση των σχετικών αιτήσεων στην Νομική Υπηρεσία του Δήμου. Στην τελευταία, σημειωτέον, υπηρετούσαν έως την 25-10-2001 οι Δικηγόροι Π. Τ. - Ν. και Π. Α., στον οποίο είχαν ανατεθεί από 2-2-2000 οι εσωτερικές υπηρεσιακές καθημερινές νομικές υποθέσεις του Δήμου με την …2000 απόφαση του Δημάρχου Π. Τ.. Μετά δε την παραίτηση του Π. Α., που έγινε στις 25-10-2001, μέχρι τις 31-12-2002, νομική σύμβουλος του Δήμου ήταν μόνο η Π. Τ.. Αποδείχθηκε περαιτέρω ότι, παρά το ότι δεν είχε δοθεί από τη δημαρχιακή επιτροπή πληρεξουσιότητα στους υιούς του Δ. Β. για την άσκηση των παραπάνω αιτήσεων η σχετική έλλειψη καλύφθηκε με τη μεταγενέστερη υπ’ αριθμ. ...5-2001 ομόφωνη απόφαση της Δημαρχιακής Επιτροπής, με την οποία (χωρίς να παρίσταται ο Γ. Π.) αποφασίστηκε η ανάθεση εντολής και πληρεξουσιότητας για παράσταση και εκπροσώπηση του Δήμου στις, ως άνω, υποθέσεις απαλλοτριώσεων στους υιούς του Δ. Β., οι οποίοι και τον εκπροσώπησαν στις σχετικές δίκες. Η σχετική απόφαση ελήφθη μετά την, προβλεπόμενη από το ΠΔ 410/1995 και σύμφωνα με την 503/1983 γνωμοδότηση του Νομικού Συμβούλου του Υπουργείου Εσωτερικών, υπ’ αρ. πρωτ. .../8-5-2001 εισήγηση της νομικής συμβούλου του Δήμου, Π. Τ. - Ν., συνυπογράφοντος αυτήν, ως προϊσταμένου, του ... Δ. Β.. Στην εισήγηση αυτή η νομική σύμβουλος του Δήμου ζήτησε να επιτραπεί η δικαστική εκπροσώπηση του Δήμου κατά την εκδίκαση των, ως άνω, αιτήσεων καθορισμού προσωρινής τιμής μονάδος απαλλοτριωθέντων ακινήτων σε άλλον Δικηγόρο, καθόσον η ίδια επικαλέστηκε αδυναμία παράστασής της στα αντίστοιχα Δικαστήρια διότι: Α) Στις 11-5-2001 θα παρίστατο στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών για την υπόθεση "..." (απόπειρα συμβιβασμού). Η υπόθεση αυτή αφορούσε την από 15-12-2000 διεκδικητική αγωγή, που είχε ασκήσει το φιλανθρωπικό σωματείο "... Αθηνών" κατά του Δήμου ... στο Πολυμελές Πρωτοδικείο και η παράσταση της νομικής συμβούλου στις 11-5-2001 δεν θα γινόταν για την εκδίκασή της, που είχε οριστεί στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών στις 15-5-2001, αλλά για την επιχείρηση συμβιβαστικής επίλυσης της διαφοράς, που είχε οριστεί να γίνει, κατόπιν αναβολής, στις 11-5-2001 και ώρα 15.00, στο, επί της οδού ... στην Αθήνα, γραφείο του Δικηγόρου Γ. Κ..

Συνεπώς, για τον παραπάνω λόγο δεν εμποδιζόταν η νομική σύμβουλος του Δήμου να παραστεί στο Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών, στις 11-5-2001 και ώρα 9.00 π.μ., στην εκδίκαση της προαναφερόμενης αίτησης του Δήμου ... κατά του Ελληνικού .... Β) Στις 18-5-2001 η νομική σύμβουλος θα παρίστατο στον Άρειο Πάγο στη συζήτηση αίτησης αναστολής εκτέλεσης του Δήμου ... κατά της Α. Κ. και της υπ’ αριθμ. 660/2001 απόφασης του Εφετείου Αθηνών, με την οποία είχε επιδικασθεί στην τελευταία ποσό 18.421,50 ευρώ. Το οικονομικό όμως αντικείμενο της υπόθεσης αυτής ήταν υποδεέστερο εκείνου της υπόθεσης απαλλοτριώσεως, που εκδικαζόταν την ίδια ημέρα (Δήμος κατά Κ. κλπ), δοθέντος ότι η αξία των αναφερομένων σε αυτή απαλλοτριωθέντων ακινήτων καθορίστηκε με την 4855/2002 απόφαση του Εφετείου Αθηνών σε 23.348.812,20 ευρώ, βάσει της οποίας τελικά ο Χ. Β. αξίωσε αμοιβή, τόσο για τη σύνταξη, όσο και για την παράστασή του στο εν λόγω Δικαστήριο. Γ) Στις 25-5-2001 η νομική σύμβουλος θα παρίστατο στο Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών στη συζήτηση αίτησης αναστολής εκτέλεσης επί της ίδιας υπόθεσης, δηλαδή κατά της Α. Κ. και της 660/2001 απόφασης του Εφετείου Αθηνών. Ομοίως το οικονομικό αντικείμενο και της υπόθεσης αυτής (18.421,50 ευρώ) ήταν υποδεέστερο εκείνου της υπόθεσης απαλλοτριώσεως, που εκδικαζόταν την ίδια ημέρα (Δήμος κατά ΤΠΔ), δοθέντος ότι, ανεξαρτήτως του ότι η υπόθεση αυτή ματαιώθηκε στη δικάσιμο της 25-5-2001 και τελικώς, ακολούθησε και παραίτηση του Δήμου, κατά τα άνω, ο Χ. Β., που εξουσιοδοτήθηκε από τη δημαρχιακή επιτροπή για την εν λόγω υπόθεση, αξίωσε τελικά γι’ αυτή δικηγορική αμοιβή ύψους 71.380,39 ευρώ. Το μεγάλο ύψος συνεπώς, των δικηγορικών αμοιβών, που έπρεπε να καταβάλει ο Δήμος σε εξωτερικούς συνεργάτες Δικηγόρους στις παραπάνω δύο υποθέσεις των δικασίμων 18-5-2001 και 25-5-2001, με βάση το αντικείμενο των αιτήσεων και τα οριζόμενα στον Κώδικα Δικηγόρων, ως ίσχυε τότε, καθιστούσε επιβεβλημένη, στο πλαίσιο της χρηστής διοίκησης του Δήμου, την ανάθεση των υποθέσεων αυτών στην έμμισθη δικηγόρο του Δήμου και την ανάθεση αντίστοιχα των, ως άνω, υποδεέστερων οικονομικά υποθέσεων σε εξωτερικούς συνεργάτες και Δ) Στις 8-6-2001 η νομική σύμβουλος θα παρίστατο στο Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών στη συζήτηση αίτησης ανακοπής του Κ. Χ. κατά του Ελληνικού Δημοσίου και της απόφασης .../1997 επιβολής προστίμου της Δ/νσης Πολεοδομίας του Δήμου .... Η συζήτηση είχε οριστεί για την ώρα 13.00 και συνεπώς, δεν εμπόδιζε την έμμισθη νομική σύμβουλο του Δήμου να παραστεί στην εκδίκαση των προαναφερόμενων αιτήσεων του Δήμου κατά του νομικού προσώπου "... ..." και κατά των ανωνύμων εταιρειών ..., "... ΑΕ" και "... ΑΕ" για τον καθορισμό προσωρινής τιμής μονάδος απαλλοτριώσεως, που είχαν, κατά τα άνω, οριστεί για την ώρα 9.00 της ίδιας ημέρας. Τελικά για τις υποθέσεις αυτές οι Χ. και Σ. Β. αξίωσαν με αγωγές, που άσκησαν κατά του Δήμου, τις προβλεπόμενες από το νόμο δικηγορικές αμοιβές τους. Ειδικότερα, ο Χ. Β. άσκησε κατά του Δήμου: α) Tηv από 5-11-2006 και υπ’ αρ. εκθ. κατ. .../2006 αγωγή στο Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών, με την οποία ζητούσε ως δικηγορική αμοιβή για την υπόθεση της απαλλοτρίωσης των ιδιοκτησιών Ν. Κ. κλπ, συνολικά το ποσό των 700.464,36 ευρώ, πλέον τόκων, με ορισθείσα δικάσιμο την 20η Μαρτίου 2007, ήτοι πέντε ημέρες μετά την συνέντευξη, που έδωσε, κατά τα άνω, ο ...ς. Η υπόθεση τελικά συζητήθηκε στις 29-5-2007 μετ’ αναβολήν από την αρχική δικάσιμο, εκδοθείσας της υπ’ αρ. 234/2007 απόφασης του Δικαστηρίου εκείνου, με την οποία επιδικάστηκε στον Χ. Β. το ποσό των 116.744 ευρώ, πλέον τόκων, ως αμοιβή για την σύνταξη και κατάθεση προτάσεων και για παράσταση αυτού, τόσο στο Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών, όσο και στο Εφετείο Αθηνών στις δίκες, για τον καθορισμό προσωρινής και οριστικής τιμής, αντίστοιχα, των απαλλοτριωθέντων ακινήτων (μειωμένο κατά 50% λόγω της άσχημης οικονομικής κατάστασης του Δήμου - άρθρο 307 ΠΔ 410/1995), ενώ περαιτέρω έκρινε το ίδιο, ως άνω, Δικαστήριο, ότι, για μεν τη σύνταξη της από 10-1-2001 και υπ’ αρ. εκθ. κατ. .../2001 αίτησης για καθορισμό προσωρινής τιμής μονάδος των απαλλοτριωθέντων δεν εδικαιούτο αμοιβής ο Χ. Β., καθόσον το δικόγραφο έφερε την υπογραφή του αδελφού του, Σπ. Β., για δε τη σύνταξη της αίτησης στο Εφετείο για καθορισμό οριστικής τιμής μονάδος έκρινε ότι δεν εδικαιούτο αμοιβής, διότι δεν του είχε δοθεί η σχετική εντολή από τον Δήμο, αν και ο Χ. Β. είχε επικαλεστεί τις ...5-2001 και ...4-2002 αποφάσεις της Δημαρχιακής Επιτροπής (σημειωτέον ότι στην 60/2002 ομόφωνη απόφαση μετείχε και ψήφισε ο πεθερός του Χ. Β., Γ. Π., Αντιπρόεδρος της Δ.Ε.), που του έδιναν την εντολή για εκπροσώπηση στις σχετικές δίκες. Κατά της απόφασης αυτής ασκήθηκε έφεση, η οποία απορρίφθηκε με την 145/2010 απόφαση του Εφετείου Αθηνών. Η υπόθεση όμως εισήχθη και πάλι στο Εφετείο Αθηνών, μετά από αναίρεση, δυνάμει της υπ’ ...27/2012 απόφασης του Αρείου Πάγου και τελικώς, εκδόθηκε η 7301/2013 απόφαση αυτού του Δικαστηρίου, με την οποία επιδικάστηκε στον Χ. Β. επιπλέον αμοιβή 233.488,12 ευρώ και για την σύνταξη της αίτησης προς το Εφετείο Αθηνών για καθορισμό οριστικής τιμής μονάδος (μειωμένη κατά 50%), καθόσον κρίθηκε ότι ενόψει του άρθρου 104 του ΚΠολΔ, η εντολή που είχε ο παραπάνω Δικηγόρος να εκπροσωπήσει το Δήμο κατά την εκδίκαση της σχετικής υπόθεσης κάλυπτε και τις προπαρασκευαστικές πράξεις, β) την από 11-12-2006 και υπ’ αρ. εκθ. κατ. .../2006 αγωγή του στο Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών, με την οποία ζητούσε ως δικηγορική αμοιβή για την υπόθεση της απαλλοτρίωσης των ιδιοκτησιών του Ελληνικού ..., συνολικά το ποσό των 258.741,57 ευρώ, πλέον τόκων, με ορισθείσα δικάσιμο την 24η Απριλίου 2007, οπότε και ματαιώθηκε. Επαναφέρθηκε με κλήση του Χ. Β. και συζητήθηκε στη δικάσιμο της 5-10-2010, εκδοθείσας της υπ’ αρ. 179/2011 απόφασης εκείνου του Δικαστηρίου, με την οποία επιδικάστηκε στον Χ. Β. αμοιβή 129.400,78 ευρώ (μειωμένη κατά 50%). Η απόφαση αυτή κατέστη τελεσίδικη με την 2266/2013 απόφαση του Μονομελούς Εφετείου Αθηνών και γ) την από 1-12-2006 και υπ’ αρ. εκθ. κατ. .../2006 αγωγή του στο Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών, με την οποία ζητούσε ως δικηγορική αμοιβή για την υπόθεση της απαλλοτρίωσης των ιδιοκτησιών του ΤΠΔ, συνολικά το ποσό των 71.380,39 ευρώ, πλέον τόκων, με ορισθείσα δικάσιμο την 17η Απριλίου 2007, η έκβαση επί της οποίας δεν προέκυψε από τα υπάρχοντα στη δικογραφία στοιχεία. Επίσης και ο Σ. Β. άσκησε κατά του Δήμου τις από 1-12-2008 και υπ’ αρ. εκθ. κατ. ...2008 αγωγές του στο Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών, με τις οποίες ζητούσε ως δικηγορική αμοιβή για τις υποθέσεις απαλλοτρίωσης των ιδιοκτησιών της "... ΑΕ" κλπ και της "... ..." τα ποσά των 250.766,12 και 211.429,50 ευρώ, αντίστοιχα, πλέον τόκων. Επί των ως άνω αγωγών εκδόθηκαν οι υπ’ αρ. 60/2010 και 226/2010 απορριπτικές αποφάσεις του παραπάνω Δικαστηρίου, που έκριναν ότι ο Σπ. Β. δεν έλαβε εντολή από το Δήμο για τις σχετικές υποθέσεις, ενώ ήδη η υπ’ αρ. 226/2010 απόφαση έχει εξαφανιστεί, μετά από άσκηση έφεσης του Σπ. Β., με την υπ’ αρ. 7317/2013 απόφαση του Εφετείου Αθηνών, το οποίο έκρινε ότι εφόσον ο Σ. Β. είχε εντολή να παρασταθεί στη συζήτηση των αιτήσεων για καθορισμό προσωρινής και οριστικής τιμής αποζημίωσης στη σχετική απαλλοτρίωση, με τις υπ’ ...2001 και …2003 αποφάσεις της Δημαρχιακής Επιτροπής, εγκρίθηκε σιωπηρά και η εκ μέρους του άσκηση των συναφών αιτήσεων. Κατόπιν τούτου, επιδικάστηκε αμοιβή στον Σ. Β. το ποσό των 250.766,12 ευρώ, πλέον τόκων. Τέλος, πρέπει να σημειωθεί ότι, από τις παραπάνω έξι υποθέσεις απαλλοτριώσεων, μόνο εκείνη που αφορά στην απαλλοτρίωση τους κτήματος Κ. συντελέστηκε εν μέρει, ενώ όλες οι λοιπές δεν συντελέστηκαν για διαφόρους λόγους. Επίσης, αποδείχθηκε ότι, κατά το ίδιο παραπάνω χρονικό διάστημα που ο Δ. Β. ήταν ... και Προϊστάμενος της Νομικής Υπηρεσίας του Δήμου ..., εκείνος εισηγήθηκε προς τη Δημαρχιακή επιτροπή την ανάθεση και ποινικών υποθέσεων προς τον υιό του Σ. Β.. Ειδικότερα, με το υπ’ αρ. πρωτ. .../14-5-2002 έγγραφο, που υπογράφεται από τον ..., Δ. Β. και τον Γεν. Γραμματέα, Σ. Ν., η Νομική Υπηρεσία του Δήμου ..., εισηγήθηκε προς τη Δημαρχιακή Επιτροπή την ανάθεση στον Σ. Β. ποινικών υποθέσεων με κατηγορούμενους τους Ρ. Κ. και Κ. Κ.. Επί της εν λόγω εισήγησης εκδόθηκε τελικά, ομόφωνα, η υπ’ αρ. ...-5-2002 θετική απόφαση της παραπάνω Επιτροπής, με Πρόεδρο τον Γ. Σ. και χωρίς την παρουσία του Αντιπρόεδρου, Τ. Π.. Επιπλέον, η ίδια, ως άνω, Νομική Υπηρεσία με το υπ’ αρ. πρωτ. ...-3-2002 έγγραφο της προς τη Δημ. Επιτροπή, που υπογράφεται από τη νομική σύμβουλο, Π. Τ., τον Προϊστάμενο - ..., Δ. Β. και τον Γεν. Γραμματέα, Σ. Ν. εισηγήθηκε την ανάθεση στον Σπ. Β. των ποινικών υποθέσεων "Κ." και "Τ. Επί της εισήγησης αυτής εκδόθηκε τελικά, ομόφωνα, η υπ’ αρ. ...-2-2002 θετική απόφαση της παραπάνω Επιτροπής, με Πρόεδρο τον Γ. Σ. και Αντιπρόεδρο τον Γ. Π. Περαιτέρω αποδείχθηκε ότι στις 23-7-2001 και 29-10-2001 το ΔΣ της "... Περιουσίας Α.Ε (...)", μέλος του οποίου, όπως αναφέρθηκε ανωτέρω, ήταν ο Δ. Β., αποφάσισε την αγορά ακινήτων της περιοχής ... ... και να διαθέσει προς τούτο το συνολικό ποσό των 16.104.525.000 δραχμών (ή 47.261.995,60 ευρώ). Προηγουμένως όμως, το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου ... είχε συστήσει επιτροπή, στην οποία μετείχε και ο Δ. Β., προκειμένου αυτή να διενεργήσει τις απαιτούμενες διαπραγματεύσεις με τους ιδιοκτήτες των ακινήτων της παραπάνω περιοχής, οι οποίοι, κληθέντες από την εν λόγω επιτροπή, υπέγραψαν, σε πρώτη φάση, "σύμφωνα" πωλήσεως για τα ακίνητά τους στις τιμές, που συμφώνησαν κατά τις διαπραγματεύσεις. Ακολούθησε εντός των ετών 2001 και 2002 η κατάρτιση των σχετικών συμβολαίων, μεταξύ της αγοράστριας, ως άνω, Δημοτικής Επιχείρησης και των πωλητών, ιδιοκτητών των ακινήτων. Συγκεκριμένη αποδείχθηκε ότι καταρτίστηκαν: α) δεκαεπτά (17) συμβόλαια, στα οποία πληρεξούσιος Δικηγόρος της αγοράστριας ... ήταν ο Σ. Β., ήτοι : τα υπ’ αρ; .../6-8-2001, .../8-8-2001, .../8-8-2001, .../8-8-2001, .../9-8-2001, .../13-8-2001, .../28-9-2001, .../23-11-2001, .../23-11-2001, ...1-3-2002, ...22-2-2002 συμβόλαια του Συμβολαιογράφου Αθηνών, Ν. Α. Μ., τα υπ’ αρ. .../6-8-2001, .../6-8-2001, ...5-10- 2001, .../12-10-2001, .../14-1-2002 συμβόλαια της Συμβολαιογράφου ..., Π. συζ. Γ. Λ. και το υπ’ αρ. ...27-2-2002 συμβόλαιο της Συμβολαιογράφου ..., Ε. συζύγου Ν. Χ., το γένος Γ. Κ., ενώ επιπλέον στα έξι (6) από αυτά και συγκεκριμένα, στα υπ’ αρ. ..., ..., ..., .../2001, ... και ...2002 συμβόλαια των άνω Συμβολαιογράφων, παραστάθηκε ταυτόχρονα ως πληρεξούσιος Δικηγόρος των πωλητών ο αδελφός του, Χ. Β., β) δεκαεννέα (19) συμβόλαια, στα οποία πληρεξούσιος Δικηγόρος της αγοράστριας ... ήταν ο Χ. Β., ήτοι τα υπ’ αρ. ...8-8-2001, .../9-8-2001, ...4-9-2001, .../10-9-2001, .../10-9-2001, .../10-9-2001, .../10-9-2001, .../10-9-2001, .../28-9-2001, .../18-9-2001, .../25-10-2001 συμβόλαια του Συμβολαιογράφου Αθηνών, Ν. Α. Μ., τα υπ’ αρ. .../6-8-2001, .../12-10-2001, .../14-12-2001, .../10-1-2002, .../4-2-2002 συμβόλαια της Συμβολαιογράφου ..., Π. συζ. Γ. Λ., τα υπ’ .../18-12-2001, .....3-2002 συμβόλαια της Συμβολαιογράφου ..., Ε. συζύγου Ν. Χ, το γένος Γ. Κ. και το υπ’ αρ. .../28-2-2002 συμβόλαιο της Συμβολαιογράφου ..., Π. Π. - Μ., ενώ επιπλέον στα τέσσερα (4) από αυτά και συγκεκριμένα, στα υπ’ αρ. ..., ..., .../2001 και στο υπ’ αρ. .../2002 συμβόλαια των άνω Συμβολαιογράφων, παραστάθηκε ταυτόχρονα ως πληρεξούσιος Δικηγόρος των πωλητών ο αδελφός του, Σ. Β..

Συνεπώς, κατά το προαναφερόμενο χρονικό διάστημα καταρτίστηκαν τριάντα έξι συμβόλαια αγοραπωλησιών, στα οποία παραστάθηκαν ως Δικηγόροι οι υιοί του Δ. Β., το δε συνολικά καταβληθέν για τις μεταβιβάσεις αυτές τίμημα, βάσει του οποίου υπολογίστηκε κατά νόμο η αμοιβή, που αυτοί έλαβαν, ανερχόταν σε 26.440.682,40 ευρώ (ή 9.009.662.527 δρχ). Επίσης, οι Σ. Β. και Χ. Β. παραστάθηκαν, τα έτη 2001 και 2002, ως Δικηγόροι των πωλητών και σε άλλα έξι (6) συμβόλαια αγοράς ακινήτων από την .... με συνολικά καταβληθέν τίμημα 4.256.986,05 ευρώ, ήτοι στα υπ’ αρ. .../2-7-2002, .../4-7-2002, .../9-7-2002, .../9-7-2002, .../9-7-2002 και .../10-7-2002 συμβόλαια της Συμβολαιογράφου Αθηνών, Α. - Ι. Κ. - Π.. Τέλος, αποδείχθηκε ότι, κατά το ίδιο πιο πάνω χρονικό διάστημα (2001-2002), καταρρίφτηκαν και άλλα δεκαεννέα (19) συμβόλαια αγοράς ακινήτων από την .... με συνολικά καταβληθέν τίμημα 16.572.550,11 ευρώ, ήτοι το υπ’ αρ. .../10-8-2001 συμβόλαιο της Συμβολαιογράφου Αθηνών, Ι. Γ. Κ. - Μ. και τα υπ’ αρ. .../3-7-2002, .../4-7-2002, .../4-7-2002, .../9-7-2002, .../9-7-2002, .../9-7-2002, .../9-7-2002, .../9-7-2002, .../9-7-2002, .../10-7-2002, .../10-7-2002, ...10-7-2002, .../10-7-2002, ...10-7-2002, .../19-7-2002, .../26-7-2002, .../26-7-2002, .../30-7-2002 συμβόλαια της Συμβολαιογράφου Αθηνών, Α. - Ι. Κ. - Π., στα οποία παραστάθηκαν, τόσο από πλευράς της αγοράστριας, όσο και από πλευράς των πωλητών άλλοι Δικηγόροι και όχι οι υιοί του Δ. Β.. Εν συνεχεία αποδείχθηκε ότι, ο Δ. Β. στις 23-2-2005 εξελέγη Πρόεδρος του Δ. Σ. της εταιρίας του Δήμου ... με την επωνυμία "..." και το διακριτικό τίτλο "....", όπου παρέμεινε έως και την 8-3-2007, οπότε αποχώρησε δηλώνοντας παραίτηση. Στη συνεδρίαση της 21-9-2005 το Διοικητικό Συμβούλιο της παραπάνω εταιρείας, στην οποία (συνεδρίαση) συμμετείχε ως Πρόεδρος και ψήφισε ο Δ. Β., αποφάσισε ομόφωνα, μεταξύ άλλων: α) την αγορά από την εταιρεία των, περιγραφομένων στην απόφαση αυτή, δύο ακινήτων του Δήμου ... και ορίστηκε ο Χ. Β. να παραστεί ως Δικηγόρος της εταιρείας, στην υπογραφή των σχετικών συμβολαίων και β) την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της εταιρείας με εισφορά ακινήτων και ορίστηκε ο Σ. Β. να παραστεί, ως Δικηγόρος της εταιρείας, στην υπογραφή των σχετικών συμβολαίων. Ακολούθησε η κατάρτιση των συμβολαιογραφικών εγγράφων, ήτοι : α) του υπ’ αρ. ...15-2-2006 συμβολαίου πωλήσεως ακινήτων συνολικής αξίας 5.000.000 ευρώ της Συμβ/φου Αθηνών, Ε. Π., στο οποίο παραστάθηκε, ως πληρεξούσιος Δικηγόρος της αγοράστριας εταιρείας, ο Χ. Β. και β) του υπ’ αρ. .../19-6-2006 συμβολαίου αύξησης μετοχικού κεφαλαίου με εισφορά ακινήτου συνολικής αξίας 600.000 ευρώ της ίδιας ως άνω Συμβ/φου, στο οποίο παραστάθηκε, ως πληρεξούσιος Δικηγόρος της εταιρείας, ο Σ. Β. Εν τω μεταξύ το ΔΣ της παραπάνω εταιρείας "... ΑΕ" στη συνεδρίαση της 2ας Μαρτίου 2006, όπου πάλι συμμετείχε ως Πρόεδρος και ψήφισε ο Δ. Β., αποφάσισε ομόφωνα την αγορά από την εταιρεία και άλλων ακινήτων του Δήμου και την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου κατά το ποσό της αγοραίας αξίας των ακινήτων, που αποτιμήθηκαν σε 17.267.742 ευρώ και ορίστηκε ο Σ. Β. να παραστεί, ως Δικηγόρος της εταιρείας, στην υπογραφή των σχετικών συμβολαίων. Όμως η απόφαση αυτή τροποποιήθηκε με νεότερη απόφαση του ΔΣ της ίδιας, ως άνω, εταιρείας στη συνεδρίαση της 26-6-2006, όπου, μετά από πρόταση του Διευθύνοντος Συμβούλου, Π. Τ. και προκειμένου να περιοριστεί η δαπάνη παράστασης Δικηγόρου στα συμβόλαια, αποφασίστηκε η άμεση πρόσληψη της Δικηγόρου, Χ. Ζ. με πάγια μηνιαία αντιμισθία, ποσού 1.800 ευρώ, για την κατάρτιση για λογαριασμό της εταιρείας των σχετικών συμβολαίων, αλλά και για καθημερινή νομική υποστήριξη στα θέματα της εταιρείας. Πρέπει δε, να σημειωθεί ότι στη λήψη αυτής της τροποποιητικής απόφασης μειοψήφησε ο, παριστάμενος στη συνεδρίαση ως Πρόεδρος του ΔΣ, Δ. Β., ο οποίος μάλιστα στη συνέχεια αποχώρησε πριν να ολοκληρωθεί η συζήτηση όλων των θεμάτων της ημερήσιας διάταξης, αναπληρωθέντος από τον Αντιπρόεδρο Κ. Χωραφόπουλο. Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι με την υπ αριθμ. ...-5-2002 απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου ..., στη λήψη της οποίας συμμετείχε και ο Δ. Β., μετά την υπ’ αριθμ. .../1999 εισήγηση της Νομικής Υπηρεσίας περί συμβιβαστικού καθορισμού τιμής μονάδος ακινήτου, φερόμενης (στην πράξη’ εφαρμογής) ιδιοκτησίας της Α. Ν., αποφασίστηκε, ομόφωνα, η καταβολή για το ακίνητο αυτό αποζημίωσης 40.046,42 ευρώ. Ακολούθως, στις 24-1-2003 ο Δ. Β., έχοντας την ιδιότητα του δημοτικού συμβούλου, συνέταξε σχετικά με την αποζημίωση του παραπάνω ακινήτου, ως πληρεξούσιος Δικηγόρος της Α. Ν., αίτηση περί αναγνώρισης δικαιούχου κατά του Δήμου ..., την οποία ο ίδιος κατέθεσε στη γραμματεία του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών στις 31-1-2003 και ακολούθως, την παρέδωσε στον αρμόδιο Δικαστικό Επιμελητή με την από 5-2-2003 παραγγελία του προς επίδοση στον καθ’ ού Δήμο .... Στη σχετική δίκη που έγινε στις 10-10-2003 παραστάθηκε για λογαριασμό της αιτούσας Α. Ν. ο Χ. Β. και εκδόθηκε, ερήμην του Δήμου ..., η υπ’ αρ. 2096/2003 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών. Επίσης, στις 3-11-2006 ο Δ. Β. και ενώ ήταν ακόμη δημοτικός σύμβουλος στο Δήμο ..., παρέστη στο Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών, ως πληρεξούσιος Δικηγόρος της Ι. συζ. Ι. Ο. σε δίκη για την αναγνώριση αυτής ως δικαιούχου αποζημίωσης κατά του Δήμου ..., εκδοθείσας, ερήμην του τελευταίου, της υπ’ 1042/2007 απόφασης του παραπάνω Δικαστηρίου. Προσέτι, ο Δ. Β., όντας δημοτικός σύμβουλος του άνω Δήμου έως την 17-1-2007, συνέταξε στις 3-7-2006, ως πληρεξούσιος Δικηγόρος της Σ. Λ. κλπ, αίτηση κατά του Δήμου ... για καθορισμό οριστικής τιμής μονάδος αποζημίωσης, την οποία ο ίδιος κατέθεσε στη γραμματεία του Εφετείου Αθηνών στις 12-1-2007 και παρήγγειλε την επίδοσή της στον καθ’ ού Δήμο, που έγινε στις 16-1-2007. Τέλος, αποδείχθηκε ότι στον ισολογισμό του 2006 : α) ο Δήμος ..., παρουσίασε έλλειμμα ύψους 9.068.763,40 ευρώ και σύνολο υποχρεώσεων 97.048.603,42 ευρώ, το δε συνολικό έλλειμμα, με βάση και τα αποτελέσματα των προηγούμενων του 2006 χρήσεων, ανήλθε σε 23.801.711,96 ευρώ, β) η εταιρεία "... ΑΕ" παρουσίασε έλλειμμα ύψους 3.354.578,66 ευρώ και σύνολο υποχρεώσεων 50.501.764,74 ευρώ, το δε συνολικό έλλειμμα, με βάση και τα αποτελέσματα των προηγούμενων του 2006 χρήσεων, ανήλθε σε 5.775.848,68 ευρώ, ενώ στα ακίνητο της φέρονταν εγγεγραμμένες προσημειώσεις υποθηκών ποσού 54.653.501 ευρώ για εξασφάλιση κοινού ομολογιακού δανείου, το υπόλοιπο του οποίου στις 31-12-2006 ανερχόταν σε 29.200.000 ευρώ, γ) η Δημοτική Επιχείρηση Τεχνολογίας του Δήμου ... παρουσίασε έλλειμμα ύψους 2.276.338,08 ευρώ και σύνολο υποχρεώσεων 7.193.791,20 ευρώ, το δε συνολικό έλλειμμα, με βάση και τα αποτελέσματα των προηγούμενων του 2006 χρήσεων, ανήλθε σε 5.432.314,93 ευρώ και δ) η Δημοτική Επιχείρηση Ανάπτυξης του Δήμου ... παρουσίασε έλλειμα ύψους 730,85 ευρώ και σύνολο υποχρεώσεων 34.189.166,95 ευρώ, το δε συνολικό έλλειμμα, με βάση και τα αποτελέσματα των προηγούμενων του 2006 χρήσεων, ανήλθε σε 2.036.322,24 ευρώ, ενώ στα ακίνητά της φέρονταν εγγεγραμμένες προσημειώσεις υποθηκών συνολικού ποσού 2.715.908 ευρώ για εξασφάλιση τραπεζικού δανείου, το υπόλοιπο του οποίου στις 31-12-2006 ανερχόταν σε 12.920.521,86 ευρώ. Ενόψει όλων αυτών αποδεικνύεται ότι, τα όσα ισχυρίστηκε στη συνέντευξη, που έδωσε στον τύπο, στις 15-3-2007, ο Γ. Π., αναφορικά με την ύπαρξη πολιτικού και ηθικού ζητήματος στον τρόπο που διορίστηκαν οι υιοί του Δ. Β., Σ. και Χ. Β. έμμισθοι Δικηγόροι στις, ως άνω, δημοτικές επιχειρήσεις με πάγιες αντιμισθίες, αλλά και περαιτέρω στον τρόπο με τον οποίο οι ίδιοι ανέλαβαν επιπλέον να διεκπεραιώσουν και σημαντικές υποθέσεις αγοραπωλησιών και απαλλοτριώσεων για λογαριασμό του Δήμου και των επιχειρήσεών του εν γένει, είναι αληθή. Ομοίως αληθή είναι και τα αναφερόμενα στο πρόσωπο του ... Δ. Β. (που, αν και δεν κατονομάζεται ρητώς, σαφώς υποδεικνύεται, λόγω και της προηγηθείσας από 15-3-2007 συνέντευξης τύπου) στο έντυπο, που διανεμήθηκε στους δημότες του άνω Δήμου στις αρχές του Απριλίου 2007, περί του ότι δηλαδή, ... με τομέα αρμοδιότητας τις νομικές υπηρεσίες ανέθετε στους γιούς του (οι οποίοι ήταν και έμμισθοι δικηγόροι σε δημοτικές επιχειρήσεις) πολλές από τις σημαντικές νομικές υποθέσεις του Δήμου, μεταξύ των οποίων και απαλλοτριώσεις. Τούτο διότι, όπως αναφέρθηκε ανωτέρω, ο Δ. Β. ως δημοτικός σύμβουλος, που κατά τα παραπάνω χρονικά διαστήματα κατέλαβε και άλλα αξιώματα και θέσεις στο Δήμο ... (... - Προϊστάμενος της Νομικής Υπηρεσίας του Δήμου και υπεύθυνος της δημοτικής περιουσίας) και στις επιχειρήσεις αυτού εν γένει (Πρόεδρος του ΔΣ αρχικά της Δημοτικής Επιχείρησης Τεχνολογίας και αργότερα και της Δημοτικής Επιχείρησης Κυκλοφορίας, μέλος του ΔΣ της ... Περιουσίας Δήμου ... και Πρόεδρος του ΔΣ της "... ΑΕ") συμμετείχε από τη θέση, που κατείχε κάθε φορά και με την ψήφο του στα συλλογικά όργανα: α) στο διορισμό του υιού του Σ. Β. ως έμμισθου Δικηγόρου με πάγια αντιμισθία στη δημοτική επιχείρηση Τεχνολογίας, β) στην αύξηση της πάγιας μηνιαίας αμοιβής αυτού, αλλά και του άλλου του υιού Χ. Β., έμμισθου Δικηγόρου στη δημοτική επιχείρηση Κυκλοφορίας, γ) στην ανάθεση των ανωτέρω έξι υποθέσεων απαλλοτριώσεων στους υιούς του (συνυπογράφοντας τις σχετικές εισηγήσεις της Νομικής Υπηρεσίας), για τις οποίες οι τελευταίοι διεκδίκησαν δικαστικά και έλαβαν, σημαντικού ύψους, ποσά, ως, αμοιβές, αλλά και στην ανάθεση ακόμη και ποινικών υποθέσεων στον Σπ. Β., δ) την ανάθεση της εκπροσώπησης της ... Περιουσίας κατά την κατάρτιση ενός σημαντικού αριθμού συμβολαίων αγοραπωλησιών με εξαιρετικά υψηλό συνολικά τίμημα και ε) στην ανάθεση της εκπροσώπησης της "Ανώνυμης Εταιρίας Ανάπτυξη και Αξιοποίηση Ακινήτων (... ΑΕ)", κατά την κατάρτιση των προαναφερομένων συμβολαίων με σημαντικό οικονομικό αντικείμενο. Εξάλλου, ο Γ. Π. στην παραπάνω από 15-3-2007 συνέντευξή του διευκρίνισε ρητά ότι δεν υποστηρίζει πως οι σχετικές διαδικασίες δεν έγιναν νομότυπα, αλλά ότι το ζήτημα που προέκυπτε γι’ αυτόν ήταν καθαρά πολιτικό και ηθικό. Ομοίως, αληθές είναι το ότι, κατά τον χρόνο που δόθηκε η ως άνω συνέντευξη του ..., η οικονομική κατάσταση του Δήμου και του Ομίλου του ήταν δεινή, καθόσον αυτός αντιμετώπιζε σοβαρό πρόβλημα ρευστότητας, με αποτέλεσμα να προβεί σε δανεισμό. Ενόψει αυτού και λαμβανομένων περαιτέρω, υπόψη όλων όσων παραπάνω αποδείχθηκαν, καθίσταται σαφές ότι, αν τα διοικούντα, κατά τους κρίσιμους χρόνους, το Δήμο ... και τις επιχειρήσεις αυτού πρόσωπα, στα οποία συμμετείχε, όπως προαναφέρθηκε και ο Δ. Β., ακολουθώντας τους επιβαλλόμενους κανόνες της χρηστής διοίκησης, αφενός μεν είχαν αναθέσει στη νομική υπηρεσία του Δήμου τη δικαστική εκπροσώπηση αυτού στις προαναφερόμενες απαλλοτριώσεις, αφετέρου δε είχαν προσλάβει έμμισθο Δικηγόρο για την κατάρτιση των συμβολαίων αγοραπωλησιών που προεκτέθηκαν, οπωσδήποτε θα περιορίζονταν οι δαπάνες, που καταβλήθηκαν για δικηγορικές αμοιβές και, κατά τούτο, τα χρέη του Δήμου και των επιχειρήσεών του θα ήταν, έστω και κατ’ ελάχιστο, λιγότερα. Για τον λόγο αυτό συνεπώς, ο ...ς στην παραπάνω συνέντευξη κατονόμασε (εκτός από τον Π. Τ.) τον Δ. Β. και την οικογένειά του, αναφερόμενος στα χρέη του Δήμου και στους συνυπεύθυνους αυτών. Όμως, τα όσα εξέθεσε ο ...ς στις 13-3-2007 στην ανακοίνωση τύπου, που καταχωρήθηκε στο διαδίκτυο και δη, τα σχετικά με τα πρόσωπα που αποκόμισαν τεράστια χρηματικά ποσά και διεκδικούν δικαστικά από το Δήμο εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ για υπηρεσίες πού τους ανατέθηκαν με "αδιαφανείς διαδικασίες" είναι αναληθή, καθόσον τα γεγονότα αυτά αφορούν στους υιούς του Δ. Β., ήτοι στον Σ. Β. και ιδίως στον Χ. Β. (αγωγές του οποίου εκκρεμούσαν εκείνη τη χρονική περίοδο, κατά τα άνω), που διεκδίκησαν δικαστικά την αμοιβή τους για τη δικαστική διεκπεραίωση των παραπάνω έξι υποθέσεων απαλλοτριώσεων, οι οποίες, όμως, τους ανατέθηκαν νόμιμα και όχι με "αδιαφανείς διαδικασίες". Παρά ταύτα, κρίνεται ότι ο Γ. Π. δικαιολογημένα, ως μη νομικός, πίστευε ότι για την άσκηση των σχετικών αιτήσεων στις, ως άνω, έξι υποθέσεις δεν είχε δοθεί στους Σ. και Χ. Β. εντολή από το Δήμο και συνεπώς ότι, οι διαδικασίες ανάθεσής τους σε αυτούς "ήταν αδιαφανείς", δεδομένου ότι, πράγματι, όπως αποδείχθηκε ανωτέρω, οι σχετικές αιτήσεις για αυτές τις υποθέσεις, αρχικά, ασκήθηκαν στα δικαστήρια από τους υιούς του Δ. Β., χωρίς την άδεια της δημαρχιακής επιτροπής, εγκρίθηκαν δε (σιωπηρά) μεταγενέστερα με την εντολή, που χορήγησε σε αυτούς η ίδια επιτροπή (με εισήγηση που συνυπέγραψε ο πατέρας τους) για να παρασταθούν, κατά την εκδίκαση των άνω υποθέσεων στα αντίστοιχα Δικαστήρια. Εξάλλου, πριν την έκδοση της υπ’ ...27/2012 απόφασης του Αρείου Πάγου, ακόμη και οι υπ’ αρ, 234/2007, 60/2010 και 226/2010 αποφάσεις του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, καθώς και η υπ’ αρ. 145/2010 απόφαση του Εφετείου Αθηνών έκριναν ομοίως, ότι δηλαδή δεν υπήρχε σχετική εντολή από το Δήμο για την άσκηση των εν λόγω αιτήσεων. Τέλος, τα αναφερόμενα από τον Γ. Π. στην ίδια παραπάνω συνέντευξη, ότι δηλαδή, ο Δ. Β. χειρίστηκε υποθέσεις σε βάρος του Δήμου ... καθ ον χρόνο ήταν δημοτικός σύμβουλος, αποδείχθηκαν αληθή (βλ. παραπάνω υποθέσεις Α. Ν., Ι. Ο., Σ. Λ. κλπ). Αναφορικά με τη φράση του Γ. Π. στην επίμαχη συνέντευξη ότι: "φαίνεται ότι τελικά στο Δήμο ... αγοραπωλησία μεταξύ Δήμου και ιδιωτών χωρίς Β. δεν γινόταν" είναι σαφές ότι αυτή δεν ελέχθη κατά κυριολεξία, αλλά αποτελούσε σχήμα λόγου, προκειμένου μέσα από το σχήμα της υπερβολής να τονιστεί, όχι μόνο, η παράσταση των υιών του Δ. Β. σε ένα μεγάλο μέρος των καταρτισθέντων συμβολαίων με εξαιρετικά σημαντικό οικονομικό αντικείμενο, αλλά και η ταυτόχρονη παράστασή τους σε μερικά από αυτά, γεγονότα που αποδείχθηκαν αληθή και δεν αναιρούνται από το ότι ανατέθηκε και σε άλλους δικηγόρους η παράσταση για λογαριασμό των ιδίων νομικών προσώπων σε άλλα συμβόλαια με επίσης σοβαρό οικονομικό αντικείμενο. Ακόμη, η απάντηση που ο ίδιος διάδικος έδωσε στην ερώτηση, που του έγινε σχετικά με το τι θα πράξει ο Δήμος αν κληθεί να καταβάλει τις αμοιβές, που διεκδικούνταν δικαστικά για αμοιβές Δικηγόρων σε βάρος του Δήμου, ότι δηλαδή θα επιβάλλει "...", δεν αφορούσε το πρόσωπο του ενάγοντος Δ. Β., αλλά τον υιό του, Χ. Β., αγωγές του οποίου κατά του Δήμου εκκρεμούσαν εκείνη την χρονική περίοδο και για τις οποίες άλλωστε έκανε ιδιαίτερη αναφορά στην επίμαχη συνέντευξη. Πρέπει να σημειωθεί ότι, ο ενάγων Δ. Β. στην από 5-6-2007 αγωγή του δεν επικαλείται την τιμή ή την υπόληψη των εγκαλούντων, τους οποίους τιμώ, όπως τιμώ και όλους τους δημότες και κάτοικους ... και αν έχουν τη γνώμη οι πολιτικώς ενάγοντες μηνυτές κ. Δ., Σ. και Χ. Β., ότι τους προσέβαλα ως προς τιμή και την υπόληψη τους, ζητώ συγνώμη, δεδομένου ότι ενήργησα με αποκλειστικό γνώμονα την προστασία των συμφερόντων του Δήμου". Καθίσταται σαφές, από το περιεχόμενο της άνω δήλωσης, κατόπιν της οποίας ο Δ. Β. και οι υιοί του ανακάλεσαν τις εγκλήσεις τους, ότι ο Γ. Π. δεν αποδέχθηκε ότι τα όσα αυτός ανέφερε για τον Δ. Β. ήταν ψευδή, καθώς μόνον διευκρίνισε πως η βούλησή του δεν ήταν να δυσφημίσει τον τελευταίο, αλλά να διαφωτίσει την κοινή γνώμη. Επομένως, η από 5-6-2007 αγωγή του Δ. Β. είναι ουσιαστικά αβάσιμη. Περαιτέρω, ενόψει όλων των ανωτέρω αποδείχθηκε ότι, αναφέροντας ο Δ. Β., στην από 16-3-2007 δήλωσή του προς τα μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου ..., στην από 5-6-2007 παραπάνω αγωγή του, που άσκησε στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών και στην από 31-5-2007 έγκλησή του, που υπέβαλε στον Εισαγγελέα Πλημ/κών Αθηνών ότι: τα όσα γεγονότα ισχυρίστηκε ο Γ. Π. σε βάρος αυτού και της οικογενείας του στις 13-3-2007 στην ανακοίνωση τύπου και στην από 15-3-2007 συνέντευξη τύπου, που έδωσε, ήταν ψευδή συκοφαντικά και παραπλανητικά και ότι τα ισχυρίστηκε (ο ...) εν γνώσει του ψεύδους με αποκλειστικό σκοπό και πρόθεση, αφενός την αυτοπροβολή του ιδίου, αφετέρου τον διασυρμό αυτού (Δ. Β.) και την κατασυκοφάντησή του με τον εύκολο τρόπο της δημοσιότητας, είναι αναληθή και αυτός τα ισχυρίστηκε εν γνώσει της αναλήθειάς τους, καθόσον τα γεγονότα που συγκεκριμένα επικαλέστηκε ο Γ. Π. αφορούσαν σε διαδικασίες, στις οποίες ο ίδιος ο Δ. Β. συμμετείχε ως δημοτικός σύμβουλος, αλλά και λόγω των αξιωμάτων και θέσεων που κατέλαβε αυτός στον Δήμο ... και στις δημοτικές εν γένει επιχειρήσεις κατά διαστήματα, έχοντας προς τούτο ιδίαν αντίληψη περί της πραγματικότητας, όπως αυτή αναλυτικά εκτέθηκε ανωτέρω. Τα όσα παραπάνω ηθελημένα ισχυρίστηκε ενώπιον τρίτων ο εναγόμενος Δ. Β., είναι, όπως αυτός καλώς γνώριζε, ικανά να βλάψουν την τιμή και την υπόληψη του ενάγοντος Γ. Π., αφού εμφανίζουν τον τελευταίο ως πρόσωπο που επιδιώκει να διαδίδει εν γνώσει του ψευδή γεγονότα σε βάρος άλλων, προκειμένου μέσα από το διασυρμό τους και την συκοφάντησή τους, να αυτοπροβάλλεται. Γνώση των γεγονότων αυτών έλαβε πλήθος τρίτων προσώπων, όπως τα μέλη του δημοτικού συμβουλίου και μέσω του τύπου οι δημότες ..., Εισαγγελείς, Δικαστές, Γραμματείς κλπ,. Επομένως, υπό τις προεκτεθείσες περιστάσεις, ο παραπάνω εναγόμενος με την άδικη πράξη της συκοφαντικής δυσφήμησης προσέβαλε, παράνομα και υπαίτια την προσωπικότητα του ως άνω, ενάγοντος, ως ηθικό και κοινωνικό αγαθό, επιφέροντας σημαντική μείωση της τιμής και της υπόληψης, που αυτός απολάμβανε έως τότε στο κοινωνικό του περιβάλλον, σε συνάρτηση με την ηλικία, τη μόρφωση, την ατομική και οικονομική του κατάσταση, καθώς και την επαγγελματική του απασχόληση ...

Συνεπώς, αποδεικνύεται η εν μέρει ουσιαστική βασιμότητα της από 30-11-2008 αγωγής ... ".

Ill) Υπό τις ως άνω παραδοχές, το Εφετείο ορθά ερμήνευσε και εφήρμοσε τις προαναφερόμενες ουσιαστικού δικαίου διατάξεις, στις οποίες στήριξε την απόφασή του και με σαφείς πλήρεις και χωρίς αντιφάσεις αιτιολογίες, που επιτρέπουν τον αναιρετικό έλεγχο, κατέληξε στο αποδεικτικό του πόρισμα, ότι είναι αληθή όσα ο αναιρεσίβλητος ισχυρίστηκε στη συνέντευξη, που έδωσε στον τύπο, στις 15-3-2007 σχετικά με την κακή οικονομική κατάσταση, του Δήμου ... καθώς και με την ύπαρξη πολιτικού και ηθικού ζητήματος ως προς τον τρόπο διορισμού των δύο υιών του αναιρεσείοντος σε δημοτικές επιχειρήσεις με πάγιες αντιμισθίες αλλά και ως προς τον τρόπο ανάθεσης σ’ αυτούς νομικών υποθέσεων για λογαριασμό του Δήμου, των Δημοτικών Επιχειρήσεων και της Ανώνυμης Εταιρίας του Δήμου με την επωνυμία "... Α.Ε.". Επίσης, το Δικαστήριο ορθά ερμήνευσε και εφήρμοσε τις προαναφερόμενες ουσιαστικού δικαίου διατάξεις και με σαφείς, επαρκείς και χωρίς αντιφάσεις αιτιολογίες κατέληξε στην κρίση ότι είναι αληθή όσα αναφέρονται στην παραπάνω συνέντευξη σχετικά με το πρόσωπο του αναιρεσείοντος Δ. Β., ότι δηλαδή αυτός, ενώ ήταν δημοτικός σύμβουλος, ανέλαβε υποθέσεις ιδιωτών σε βάρος των συμφερόντων του Δήμου, καθώς και ότι εκμεταλλευόμενος τις θέσεις ευθύνης που του είχαν ανατεθεί (του ..., με αρμοδιότητες τη Νομική Υπηρεσία, τη Δημοτική Περιουσία, το Δημοτολόγιο και το Ληξιαρχείο, του μέλους της επιτροπής απογραφής των περιουσιακών στοιχείων ιδιοκτησίας του Δήμου, του Αντιπροέδρου της Δημοτικής Επιχείρησης Τεχνολογίας Δήμου ..., του μέλους του Διοικητικού Συμβουλίου της εταιρείας "Δημοτική Επιχείρηση Αξιοποίησης Ακίνητης Περιουσίας Δήμου ... ΑΕ" (...) και του Προέδρου της Ανώνυμης Εταιρίας του Δήμου με την επωνυμία "... Α.Ε."), πέτυχε με εισηγήσεις της Νομικής Υπηρεσίας, της οποίας ήταν επικεφαλής, να δίδονται από την Δημαρχιακή Επιτροπή νομικές υποθέσεις σε εξωτερικούς συνεργάτες , που σε πολλές περιπτώσεις ήταν οι υιοί του Σ. Β. και Χ. Β. με υψηλό συνολικά τίμημα, με συνέπεια την οικονομική επιβάρυνση του Δήμου, ο οποίος έπρεπε να καταβάλει σ’ αυτούς, εφόσον ήταν εξωτερικοί συνεργάτες, υψηλές δικηγορικές αμοιβές, γεγονός που θα μπορούσε να αποφευχθεί, αν τις υποθέσεις αυτές αναλάμβαναν οι δύο νομικοί σύμβουλοι του Δήμου χωρίς επί πλέον αμοιβή. Ουδεμία δε ασάφεια ή κενό υπάρχει σχετικά με τον τρόπο διορισμού των υιών του αναιρεσείοντος σε επιχειρήσεις του Δήμου με πάγια αντιμισθία, αναθέσεις σ’ αυτούς άλλων νομικών υποθέσεων του Δήμου έναντι αμοιβής, παρά τα αντίθετα υποστηριζόμενα από τον αναιρεσείοντα, καθόσον διευκρινίζεται ότι ο διορισμός στον Δήμο ... του Σ. Β., ως νομικού συμβούλου της Δημοτικής Επιχείρησης Τεχνολογίας με πάγια μηνιαία αντιμισθία 320.000 δρχ., έγινε κατόπιν της με αριθμό ...-2000 απόφασης του Διοικητικού Συμβουλίου αυτής και ότι με νέα απόφαση η πάγια αντιμισθία αυτού αυξήθηκε σε 465.000 δρχ., όπως και ότι ο διορισμός του Χ. Β., ως νομικού συμβούλου της Δημοτικής Επιχείρησης Κυκλοφορίας έγινε κατόπιν της με αριθμό ...12-2000 απόφασης του Διοικητικού Συμβουλίου αυτής και ότι η πάγια μηνιαία αντιμισθία του ορίστηκε με την ...2-2001 απόφαση του Συμβουλίου σε 378.072 δρχ., ενώ με νεότερες αποφάσεις αυξήθηκε σε 450.000 δρχ. και σε 1.731 ευρώ. Προσδιορίζεται επίσης ο τρόπος ανάθεσης σ’ αυτούς νομικών υποθέσεων του Δήμου με αμοιβή. Το ότι ανατέθηκε και σε άλλους δικηγόρους αριθμός συμβολαίων με μεγάλο οικονομικό ενδιαφέρον, δεν αναιρεί, το γεγονός ότι και οι υιοί του αναιρεσείοντος παρέστησαν και αυτοί σε κατάρτιση συμβολαίων και έλαβαν αμοιβές. Η δε επικαλούμενη από τον αναιρεσείοντα εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή της διάταξης του άρθρου 111 παρ. 8 του πδ 410/1995, αλυσιτελώς προβάλλεται, δεδομένου ότι η αγωγή δεν στηρίζεται στη διάταξη αυτή ώστε να τίθεται θέμα εσφαλμένης ή μη ερμηνείας ή εφαρμογής της, ούτε η εν λόγω διάταξη εφαρμόστηκε από την προσβαλλομένη απόφαση. Ακόμη, ουδεμία αντίφαση δημιουργείται από το αναφερόμενο στην απόφαση ότι αρχικά οι σχέσεις του αναιρεσείοντος και του Π. Τ. ήταν τεταμένες λόγω της μομφής που ο δεύτερος απέδιδε στον πρώτο, ότι δηλαδή χρησιμοποιούσε τη θέση και το αξίωμά του ως δημοτικού συμβούλου για να επωφεληθεί ο ίδιος και η οικογένειά του, με το γενόμενο δεκτό στη συνέχεια ότι κατόπιν της δήλωσης συγνώμης του Π. Τ., που απέδωσε σε παραπληροφόρηση τα όσα κατά καιρούς καταλόγιζε σε βάρος του Δ: Β., εξομαλύνθηκαν οι σχέσεις τους, καθόσον αυτά αποτελούν πραγματικά γεγονότα, που προέκυψαν από τα αποδεικτικά στοιχεία. Εξ άλλου, εφόσον, σύμφωνα με την προσβαλλομένη απόφαση, δεν είχε δοθεί άδεια από την Δημαρχιακή επιτροπή για την άσκηση από τους υιούς του αναιρεσείοντος των αναφερομένων στην απόφαση αιτήσεων καθορισμού προσωρινής τιμής μονάδος απαλλοτρίωσης, δικαιολογείται ο αναιρεσίβλητος ως μη νομικός να μη γνώριζε ότι η έλλειψη αυτή μπορούσε να καλυφθεί μεταγενέστερα και να πίστευε ότι οι διαδικασίες ανάθεσης σ’ αυτούς των συγκεκριμένων υποθέσεων "ήταν αδιαφανείς". Περαιτέρω, εφόσον το Δικαστήριο δέχθηκε ότι δεν ανταποκρίνεται στην αλήθεια το υποστηριζόμενο από τον αναιρεσίβλητο στην ανακοίνωση τύπου της 13-3-2007, που καταχωρήθηκε στο διαδίκτυο, σχετικά με τα πρόσωπα που αποκόμισαν τεράστια χρηματικά ποσά και διεκδικούν δικαστικά από το Δήμο εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ για υπηρεσίες που τους ανατέθηκαν με "αδιαφανείς διαδικασίες", ουδεμία αντίφαση υπάρχει με το γενόμενο δεκτό ως αληθές από το Δικαστήριο ότι η τακτική που ακολουθήθηκε από τον αναιρεσείοντα ήταν τυπικά νομότυπη αλλά ηθικά και πολιτικά απαράδεκτη. Εξ άλλου, το γενόμενο δεκτό από το Δικαστήριο, ότι ο αναιρεσίβλητος, με το να θεωρήσει υπεύθυνους για την κακή οικονομική κατάσταση του Δήμου όσους διοίκησαν τα προηγούμενα 16 χρόνια την πόλη και τους στενούς αυτών συνεργάτες, μεταξύ των οποίων και τον αναιρεσείοντα, απέβλεπε αποκλειστικά στην πληροφόρηση και ενημέρωση των δημοτών του σχετικά με την οικονομική κατάσταση του Δήμου, κινούμενος από δικαιολογημένο ενδιαφέρον, ως εκ της ιδιότητας του Δημάρχου, χωρίς να έχει σκοπό να δυσφημήσει ή να εξυβρίσει τον αναιρεσείοντα και να προσβάλλει την προσωπικότητά του, διέλαβε στην προσβαλλομένη απόφαση, σαφείς και επαρκείς αιτιολογίες που στηρίζουν πλήρως το αποδεικτικό της πόρισμα και καθιστούν εφικτό τον αναιρετικό έλεγχο ως προς τη συνδρομή των προϋποθέσεων του άρθρου 367 παρ. 1 εδ. γ του ΠΚ που εφαρμόσθηκε και την μη συνδρομή εκείνων της παραγράφου 2 του ίδιου άρθρου του ΠΚ, την οποία ορθά δεν εφάρμοσε. Οι δε δυσμενείς χαρακτηρισμοί του αναιρεσιβλήτου "..." "παράγκα", "Γ. πίνει, Γ. κερνάει", αποτελούν μεν οξεία κριτική, δεν υπερβαίνουν όμως τα ανεκτά όρια αυτής, δεδομένου ότι αναφέρονται σε πρόσωπα που λόγω της δημόσιας δραστηριότητάς τους επηρεάζουν με τις αποφάσεις ή ενέργειές τους τα κοινά και ως εκ τούτου οφείλουν να δέχονται την δυσμενή κριτική έστω και οξεία. Η φράση του αναιρεσιβλήτου "φαίνεται ότι τελικά στο Δήμο ... αγοραπωλησία μεταξύ Δήμου και ιδιωτών χωρίς Β. δεν γινόταν" προφανώς αποτελούσε, όπως δέχθηκε και η απόφαση, σχήμα λόγου προκειμένου να καταδειχθεί η παράσταση των υιών του Δ. Β. σε ένα μεγάλο μέρος των καταρτισθέντων συμβολαίων με εξαιρετικά σημαντικό οικονομικό αντικείμενο, ενώ η απάντηση του αναιρεσιβλήτου ότι θα επιβάλλει "...", αν κληθεί να καταβάλει τις αμοιβές, που διεκδικούνταν δικαστικά οι δικηγόροι σε βάρος του Δήμου, δεν αφορούσε το πρόσωπο του ενάγοντος Δ. Β., αλλά τον υιό του, Χ. Β., όπως δέχθηκε και η απόφαση. Η δήλωση του αναιρεσιβλήτου ενώπιον του ποινικού Δικαστηρίου, στο οποίο αυτός είχε παραπεμφθεί να δικαστεί για συκοφαντική δυσφήμηση σε βάρος των Δ., Σ. και Χ. Β. για τα ίδια ως άνω περιστατικά, με το παρακάτω περιεχόμενο: "Δηλώνω ότι με όσα εκτέθηκαν κατά τη συνέντευξη της 15ης Μαρτίου 2007, με όσα διελήφθησαν στο δελτίο τύπου του Δήμου ... της 13ης Μαρτίου 2007, με το οποίο προαναγγέλθηκε η άνω συνέντευξη, και με όσα διελήφθησαν στο από μηνός Μαρτίου 2007 Ενημερωτικό Έντυπο του Δήμου ..., και στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου της 22ας Μαρτίου 2007, δεν είχα ίχνος πρόθεσης να βλάψω την τιμή ή την υπόληψη των εγκαλούντων, τους οποίους τιμώ, όπως τιμώ και όλους τους δημότες και κατοίκους ... και αν έχουν τη γνώμη οι πολιτικώς ενάγοντες μηνυτές κ. Δ., Σ. και Χ. Β., ότι τους προσέβαλα ως προς τιμή και την υπόληψή τους, ζητώ συγνώμη, δεδομένου ότι ενήργησα με αποκλειστικό γνώμονα την προστασία των συμφερόντων του Δήμου", αναφέρεται μόνο στην έλλειψη πρόθεσής του να βλάψει την τιμή και την υπόληψη του αναιρεσείοντος και των υιών του, και ουδόλως στην αναλήθεια όσων ανέφερε για τον αναιρεσείοντα και τους υιούς του. Ως εκ τούτου ουδεμία παραμόρφωση του περιεχομένου της δήλωσης του υπήρξε, παρά τα αντίθετα ισχυριζόμενα από τον αναιρεσείοντα. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι δεν υφίσταται αντίφαση μεταξύ της παραδοχής της προσβαλλομένης αποφάσεως ότι είναι αληθές το αναφερόμενο για τον αναιρεσείοντα στο έντυπο, που διανεμήθηκε στους δημότες του ως άνω Δήμου στις αρχές Απριλίου 2007, "περί της αναθέσεως εκ μέρους του (αναιρεσείοντος) στους υιούς του πολλές από τις σημαντικές υποθέσεις του Δήμου μεταξύ των οποίων και απαλλοτριώσεις" και εκείνης κατά την οποία "ο αναιρεσείων συμμετείχε από τη θέση που κάθε φορά κατείχε και με την ψήφο του στα συλλογικά όργανα (συνέβαλε) α) στο διορισμό του υιού του Σπ. Β. στη Δημοτική Επιχείρηση Τεχνολογίας β) στην αύξηση της παγίας μηνιαίας αμοιβής αμφοτέρων των υιών του στις δημοτικές επιχειρήσεις που είχαν διοριστεί γ) στην ανάθεση έξι υποθέσεων απαλλοτριώσεων στους υιούς του (συνυπογράφοντας τις σχετικές εισηγήσεις της Νομικής Υπηρεσίας) καθώς και στην ανάθεση ποινικών υποθέσεων στον υιό του Σπ. Β. δ) στην ανάθεση της εκπροσώπησης της ... Περιουσίας κατά την κατάρτιση σημαντικού αριθμού συμβολαίων αγοραπωλησιών και ε) στην ανάθεση της εκπροσώπησης της εταιρείας με την επωνυμία ... ΑΕ κατά την κατάρτιση συμβολαίων με σημαντικό οικονομικό αντικείμενο". Τούτο, διότι η δεύτερη (παραδοχή) αποτελεί διευκρίνιση - επεξήγηση της δια της φράσεως "ανέθετε στους υιούς του" διατυπωθείσας δια της πρώτης (παραδοχής) σχετικής κρίσεως, αποσκοπούσας στον επακριβέστερο προσδιορισμό της συμμετοχής του αναιρεσείοντος στη διαδικασία αναθέσεως των διαφόρων αστικών και ποινικών υποθέσεων στους υιούς του - δικηγόρους με την αίρουσα την οποιαδήποτε σχετική αμφιβολία περαιτέρω παραδοχή ότι ο ίδιος ο αναιρεσίβλητος (...ς) "δεν υποστηρίζει ότι οι σχετικές αναθέσεις δεν έγιναν νομότυπα αλλά το ζήτημα που ανέκυπτε ήταν καθαρά πολιτικό και ηθικό", απορριπτομένων συνακολούθως ως αβασίμων των πρώτου, τρίτου, πέμπτου, ογδόου, εννάτου, δεκάτου και ενδεκτάτου από το άρθ. 59 αρ. 1 και 19 ΚΠολΔ λόγων.

Κατά το άρθρο 6 § 2 τη Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, που κυρώθηκε με το Ν. 53/1974, "παν πρόσωπον κατηγορούμενον επί αδικήματι τεκμαίρεται ότι είναι αθώον μέχρι της νομίμου αποδείξεως της ενοχής του". Ταυτόσημη διατύπωση με την παρ. 2 του άρθρου 6 της ΕΣΔΑ έχει και η διάταξη του άρθρου 14 παρ. 3 του Διεθνούς Συμφώνου για τα ατομικά και πολιτικά δικαιώματα, το οποίο κυρώθηκε με το Ν. 2642/1997 και ορίζει ότι "Κάθε πρόσωπο που κατηγορείται για ποινικό αδίκημα τεκμαίρεται ότι είναι αθώο εωσότου η ενοχή του αποδειχθεί σύμφωνα με το νόμο". Με τις τελευταίες, αυξημένης τυπικής ισχύος, δύο διατάξεις, της ΕΣΔΑ και του Διεθνούς Συμφώνου για τα ατομικά και πολιτικά δικαιώματα, δεν καθιερώνεται δεδικασμένο στην πολιτική δίκη από απόφαση ποινικού δικαστηρίου, αλλά κατοχυρώνεται και προστατεύεται το τεκμήριο αθωότητας του κατηγορουμένου (βλ. ΕΔΔΑ απόφαση της 27-9-2007 ... κατά Ελλάδος σκέψη 37, ΕΔΔΑ απόφαση της 11-2-2003 ... κατά Νορβηγίας, αριθμ. προσφυγής .../97). Το τελευταίο δεν περιορίζεται μόνο στις περιπτώσεις εκείνες που ο διάδικος έχει την ιδιότητα του κατηγορουμένου στα πλαίσια μιας ποινικής δίκης, αλλά έχει εφαρμογή και ενώπιον οιουδήποτε άλλου Δικαστηρίου που επιλαμβάνεται μεταγενέστερα είτε επί των αστικών αξιώσεων του παθόντος είτε επί θεμάτων διοικητικής ή πειθαρχικής φύσεως, όταν αυτό για τις ανάγκες της δίκης ερμηνεύει την ποινική αθωωτική απόφαση, που στηρίζεται στα ίδια πραγματικά περιστατικά με εκείνα που εισάγονται ενώπιον του, κατά τρόπο που δημιουργεί αμφιβολίες, ως προς την προηγούμενη απαλλαγή του διαδίκου (βλ. τις ως άνω αποφάσεις του Ε.Δ.Δ.Α. και ΑΠ 1364/2011, 302/2016). Ειδικότερα, το άρθρο 6 παρ. 2 αποβλέπει στην προστασία των ατόμων που έχουν απαλλαγεί από τα ποινικά δικαστήρια ή έπαυσε η κατ’ αυτών ποινική δίωξη, έτσι ώστε να μην αντιμετωπίζονται από τις δημόσιες αρχές ή άλλα όργανα σαν να ήταν στην πραγματικότητα ένοχοι για την παράβαση που τους είχε αποδοθεί (ΕΔΔΑ, A. κατά Ηνωμένου Βασιλείου, απόφαση της 12-7-2013, αριθμ. προσφυγής .../09, § 94). Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι το τεκμήριο της αθωότητας, ως δικονομικό δικαίωμα, συμβάλλει κυρίως στην τήρηση των δικαιωμάτων υπεράσπισης και προωθεί ταυτόχρονα τον σεβασμό της τιμής και της αξιοπρέπειας του διωκόμενου προσώπου (ΕΔΔΑ, Κ. κατά Ελλάδος, απόφαση της 28-11-2011, αριθμ. προσφυγής .../07, § 32). Σε τέτοιες περιπτώσεις, το τεκμήριο της αθωότητας έχει ήδη εμποδίσει να απαγγελθεί άδικη ποινική καταδίκη. Χωρίς προστασία που αποσκοπεί στην τήρηση, σε κάθε μεταγενέστερη διαδικασία, μιας αθώωσης ή μιας απόφασης παύσης της ποινικής δίωξης, οι εγγυήσεις μιας δίκαιης δίκης που προβλέπει το άρθρο 6 παρ. 2 θα κινδύνευαν να καταστούν θεωρητικές και απατηλές. Αυτό που είναι κρίσιμο, επίσης, μόλις τελειώσει η ποινική διαδικασία, είναι η φήμη του ενδιαφερομένου και ο τρόπος με τον οποίο την αντιλαμβάνεται το κοινό. Έτσι, δικαστικές αποφάσεις, οι οποίες μετά την αμετάκλητη αθώωση του κατηγορουμένου ερμηνεύουν, για τις ανάγκες της νέας δίκης, την ποινική αθωωτική απόφαση, που στηρίζεται στα ίδια πραγματικά περιστατικά, με εκείνα της νέας δίκης, κατά τρόπο που δημιουργεί αμφιβολίες ως προς την προηγούμενη απαλλαγή του, παραβιάζουν το τεκμήριο της αθωότητάς του (ΑΠ 715/2017 ΑΠ 1364/2011). Επομένως, η επιδίκαση αποζημίωσης εις βάρος του πρώην κατηγορουμένου δεν είναι επιτρεπτό στα πλαίσια της ενότητας της έννομης τάξης να δημιουργεί αμφιβολίες όσον αφορά την προηγούμενη αθώωση του (ΕΔΔΑ, O. κατά Νορβηγίας απόφαση της 15-5-2008, §§ 51 επ., αριθμ. προσφυγής .../2004). Γενικότερα, το τεκμήριο αυτό και κατ’ επέκταση η αρχή της δίκαιης δίκης παραβιάζονται και δημιουργείται συνεπώς λόγος αναίρεσης από τον αριθμό 1 του άρθρου 559 ΚΠολΔ, όταν από τη μεταγενέστερη απόφαση προκύπτουν, άμεσα ή έμμεσα, υπόνοιες ή αμφιβολίες ως προς την προηγούμενη απαλλαγή του κατηγορουμένου (ΑΠ 715/2017 ΑΠ 1652/2013).

Για την πληρότητα του αναφερομένου στην παραβίαση του τεκμηρίου αθωότητος ως άνω αναιρετικού λόγου απαιτείται να αναφέρονται στο αναιρετήριο δικόγραφο, εκτός από τη φερομένη ως παραβιασθείσα διάταξη του ουσιαστικού δικαίου, οι παραδοχές της προσβαλλομένης αποφάσεως με το αποδιδόμενο νομικό σφάλμα και το ακριβές περιεχόμενο της ασκηθείσας κατά του αναιρεσείοντος ποινικής διώξεως ήτοι τα στοιχειοθετούντα την κατηγορία περιστατικά καθώς και της εκδοθείσας επ’ αυτής ποινικής αθωωτικής αποφάσεως ή βουλεύματος, ώστε να καθίσταται εφικτός ο αναιρετικός έλεγχος αναφορικά με την ύπαρξη ταυτότητος μεταξύ των πραγματικών περιστατικών της ποινικής αποφάσεως ή του βουλεύματος και αυτών της κρινομένης διαφοράς.

Κατ’ ακολουθίαν τούτων ο τέταρτος λόγος της αναιρέσεως με τον οποίο προβάλλεται από τον αναιρεσείοντα ή από το άρθρο 559 αρ. 1 ΚΠολΔ αιτίαση με την επίκληση ότι "με τις παραδοχές της η προσβαλλομένη απόφαση αποφάνθηκε για την ποινική μου ενοχή και κατά συνέπεια ανακύπτει ζήτημα αμφισβήτησης του προκύπτοντος τεκμηρίου αθωότητος από α) το 4246/2001 αμετάκλητο απαλλακτικό βούλευμα του Συμβουλίου Πρωτοδικών Αθηνών, το οποίο εκδόθηκε κατόπιν της από 21-6-2007 έγκλησης του αναιρεσιβλήτου και το περιεχόμενό της ήταν το ίδιο με εκείνο της ένδικης αγωγής του και β) την ... Εισαγγελική διάταξη, με την οποία τέθηκε στο Αρχείο η μήνυση του αναιρεσιβλήτου εναντίον ου για απιστία δικηγόρου". Κρίνεται απορριπτέος λόγω αοριστίας απορρέουσας από την έλλειψη αναφοράς στο σχετικό λόγο του αναιρετηρίου δικογράφου του ακριβούς περιεχομένου τόσο της ασκηθείσας κατά του αναιρεσείοντος ποινικής διώξεως, όσο και του περιεχομένου της εκδοθείσας επ’ αυτής ποινικής αποφάσεως ή του βουλεύματος με αποτέλεσμα να καθίσταται ανέφικτη η κατά τον αναφερόμενο παραπάνω τρόπο διενέργεια του αναιρετικού ελέγχου (ύπαρξη ή όχι ταυτότητος πραγματικών περιστατικών ποινικής-αστικής υποθέσεως).

IV) Κατά το άρθρο 559 αρ. 8 Κ.Πολ.Δ. ιδρύεται λόγος αναίρεσης αν το δικαστήριο έλαβε υπόψη πράγματα που δεν προτάθηκαν ή δεν έλαβε υπόψη πράγματα που προτάθηκαν και έχουν ουσιώδη επίδραση στην έκβαση της δίκης. Ως "πράγματα" νοούνται οι αυτοτελείς ισχυρισμοί που τείνουν στη θεμελίωση, κατάλυση ή παρακώλυση του ασκουμένου με την αγωγή, ένσταση ή αντένσταση ουσιαστικού ή δικονομικού δικαιώματος (Ολ. ΑΠ 9/1997, ΑΠ 625/2008, ΑΠ 328/2008). Δεν αποτελούν "πράγματα" και άρα δεν ιδρύεται ο ως άνω λόγος αναίρεσης αν δεν ληφθούν υπόψη οι ισχυρισμοί που αποτελούν απλή ή αιτιολογημένη άρνηση της αγωγής, καθώς και οι ισχυρισμοί που συνιστούν επιχειρήματα ή συμπεράσματα των διαδίκων ή του δικαστηρίου από την εκτίμηση των αποδείξεων (ΑΠ 701/2008, ΑΠ 625/2008, ΑΠ 558/2008). Επίσης, δεν ιδρύεται ο λόγος αυτός της αναίρεσης, αν το δικαστήριο που δίκασε, έλαβε υπόψη τον ισχυρισμό που προτάθηκε και τον απέρριψε για οποιοδήποτε λόγο, τυπικό ή ουσιαστικό (ΑΠ 37/2008, ΑΠ 2102/2007, ΑΠ 2068/2007) ή αν παρέλειψε να απαντήσει σε ισχυρισμό μη νόμιμο ή αλυσιτελή και για τούτο μη ασκούντα επίδραση στην έκβαση της δίκης (ΑΠ 321/2009). Εξ άλλου, κατά το άρθρο 559 αριθμός 14 του Κ.Πολ.Δ. ιδρύεται λόγος αναίρεσης αν το δικαστήριο παρά το νόμο κήρυξε ή δεν κήρυξε ακυρότητα, έκπτωση από δικαίωμα ή απαράδεκτο. Κατά την έννοια της διάταξης αυτής, η ακυρότητα πρέπει να έχει λάβει χώρα ενώπιον του δικάζοντος δικαστηρίου και να χαρακτηρίζεται ως δικονομική.

Με τον δεύτερο λόγο της αίτησής του ο αναιρεσείων , υπό την επίκληση του άρθρου 559 αρ. 8 Κ.Πολ.Δ., αιτιάται το Εφετείο ότι δεν έλαβε υπόψη την ένστασή του περί μη νομίμου επαναφοράς των ισχυρισμών του αναιρεσιβλήτου στην κατ’ έφεση δίκη. Ο λόγος αυτός είναι απορριπτέος ως απαράδεκτος καθόσον δεν αναφέρεται ποιοι ισχυρισμοί του αναιρεσιβλήτου ελήφθησαν υπόψη που δεν είχαν επαναφερθεί νόμιμα και αν το Εφετείο απάντησε στους ισχυρισμούς αυτούς. Με τον τρίτο λόγο της αίτησής του ο αναιρεσείων, υπό την επίκληση και πάλι του άρθρου 559 αρ. 8 Κ.Πολ.Δ., αιτιάται το Εφετείο ότι δεν έλαβε υπόψη προβληθέντες ισχυρισμούς του (όπως ότι δεν διόρισε αυτός ούτε μπορούσε να διορίσει τους υιούς του σε δημοτικές επιχειρήσεις, ότι δεν ανέθεσε σ’ αυτούς την δικαστική εκπροσώπηση του Δήμου σε νομικές υποθέσεις και στην κατάρτιση συμβολαίων, ότι και άλλοι δικηγόροι παρέστησαν σε κατάρτιση συμβολαίων με σημαντικό οικονομικό αντικείμενο, ότι ο αναιρεσίβλητος προέβη στις επίμαχες δηλώσεις μολονότι γνώριζε "τον τρόπο και τις ακριβείς διαδικασίες ανάθεσης της δικαστικής εκπροσώπησης των Δήμων" και ότι οι ισχυρισμοί του ήταν αληθείς). Ο λόγος αυτός είναι απαράδεκτος, καθόσον τα όσα με αυτόν ο αναιρεσείων υποστηρίζει αποτελούν αιτιολογημένη άρνηση της αγωγής του αναιρεσιβλήτου και ενίσχυση της δικής του (αναιρεσείοντος) αγωγής. Επίσης απαράδεκτοι είναι και οι έκτος και ένατος λόγοι της αίτησης, με τους οποίους ο αναιρεσείων, υπό την επίκληση του άρθρου 559 αρ. 8 Κ.Πολ.Δ., αιτιάται το Εφετείο για την απόρριψη της αγωγής του και την αποδοχή εν μέρει της αγωγής του αναιρεσιβλήτου, υποστηρίζοντας ότι δεν έλαβε υπόψη τους ισχυρισμούς που προέβαλε με την αγωγή, την έφεση και τις προτάσεις του. Και αυτό διότι το Δικαστήριο με την απόρριψη της αγωγής και της έφεσης του αναιρεσείοντος απάντησε στα όσα αυτός ισχυρίστηκε, ενώ όσον αφορά στους προβληθέντες με τις προτάσεις ισχυρισμούς του, δεν προσδιορίζεται ποιοι ήταν αυτοί και αν προβλήθηκαν σε αντίκρουση της έφεσης και της αγωγής του αναιρεσιβλήτου, ώστε να κριθεί αν ήταν νόμιμοι και δεν απαντήθηκαν. Επίσης, απορριπτέοι ως απαράδεκτοι είναι και οι δέκατος και δωδέκατος λόγοι της αίτησης, εκ του άρθρου 559 αρ. 8 Κ.Πολ.Δ., καθόσον τα υποστηριζόμενα με αυτούς από τον αναιρεσείοντα δεν αποτελούν αυτοτελείς ισχυρισμούς αλλά αιτιολογημένη άρνηση της αγωγής του αναιρεσιβλήτου και επιχειρήματα από την εκτίμηση των αποδείξεων προς υποστήριξη της δικής του (αναιρεσείοντος) αγωγής. Τέλος απορριπτέος ως αόριστη είναι ο έκτος λόγος της αίτησης εκ του άρθρου 559 αρ. 14 Κ.Πολ.Δ., διότι δεν γίνεται επίκληση κάποιας πλημμέλειας του Δικαστηρίου και μάλιστα δικονομικής, ώστε να ιδρύεται ο αναιρετικός αυτός λόγος VI) Κατά το άρθρο 559 αρ. 11 του Κ.Πολ.Δ. αναίρεση επιτρέπεται, αν το δικαστήριο έλαβε υπόψη αποδεικτικά μέσα που ο νόμος δεν επιτρέπει ή παρά το νόμο έλαβε υπόψη αποδείξεις που δεν προσκομίσθηκαν ή δεν έλαβε υπόψη αποδεικτικά μέσα που οι διάδικοι επικαλέσθηκαν και προσκόμισαν. Από τη διάταξη της τρίτης περίπτωσης του άρθρου 559 αρ. 11 του Κ.Πολ.Δ., σε συνδυασμό με εκείνες των άρθρων 335 και 338 έως 340 και 561 παρ. 1 του ίδιου Κ.Πολ.Δ. προκύπτει, ότι το δικαστήριο της ουσίας, προκειμένου να σχηματίσει την κρίση του για τους πραγματικούς ισχυρισμούς των διαδίκων, που ασκούν ουσιώδη επίδραση στην έκβαση της δίκης, υποχρεούται να λαμβάνει υπόψη του όλα τα αποδεικτικά μέσα, τα οποία επικαλούνται και προσκομίζουν οι διάδικοι, χωρίς να ελέγχεται η κρίση του ως προς την αξιοπιστία των μαρτύρων και την αξιολόγηση των αποδείξεων γενικά, εκτός αν παραβιάσθηκαν κανόνες δικαίου, περιλαμβανομένων και των ερμηνευτικών ή στοιχειοθετείται λόγος αναίρεσης από το άρθρο 559 αρ. 19 και 20 Κ.Πολ.Δ. Ωστόσο δεν επιβάλλεται να γίνεται ειδική αναφορά και χωριστή αξιολόγηση καθενός από τα αποδεικτικά μέσα, αλλά αρκεί να καθίσταται βέβαιο από το όλο περιεχόμενο της αποφάσεως, ότι συνεκτιμήθηκαν όλα τα κατ’ είδος αναφερόμενα, κατά το νόμο επιτρεπτά αποδεικτικά μέσα (Α.Π. 544/2005, 190/1995). Με τον όγδοο λόγο της αίτησης (κατ’ ορθή εκτίμησή του), ο αναιρεσείων αιτιάται το Εφετείο ότι δεν έλαβε υπόψη τα παρακάτω έγγραφα, τα οποία έχουν ουσιώδη επιρροή στην έκβαση της δίκης, και συγκεκριμένα: α) την από 8-4-2009 δήλωση συγνώμης του αναιρεσιβλήτου, με την οποία αυτός αποδέχεται την αναλήθεια όσων ισχυρίστηκε σε βάρος του (αναιρεσείοντος) , β) το 4246/2011 απαλλακτικό για τον αναιρεσείοντα βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Αθηνών, με το οποίο το Συμβούλιο αποφάνθηκε ότι δεν πρέπει να γίνει κατηγορία σε βάρος του (αναιρεσείοντος) για συκοφαντική δυσφήμιση, δυσφήμιση ή εξύβριση και γ) την ΕΓ .../2008 Διάταξη του Εισαγγελέα Πρωτοδικών Αθηνών, με την οποία απορρίφθηκε η έγκληση του αναιρεσιβλήτου σε βάρος του (αναιρεσείοντος) για εξύβριση. Επίσης, με τον δωδέκατο λόγο της αίτησης, ο αναιρεσείων αιτιάται το Εφετείο ότι δεν έλαβε υπόψη τα παρακάτω έγγραφα, τα οποία έχουν ουσιώδη επιρροή στην έκβαση της δίκης, και συγκεκριμένα: α) τα πρακτικά Συνεδρίασης της 22-3-2007 του Δημοτικού Συμβουλίου, από τα οποία προκύπτει ότι οι υιοί του δεν παραστάθηκαν σε κανένα συμβόλαιο της ... β) το υπ’ αρ. .../10-8-2001 συμβόλαιο της Συμβολαιογράφου Ι. Γ. Κ. - Μ. και τα υπ’ αρ. .../3-7-2002, .../4-7-2002, .../4-7-2002, .../9-7-2002, .../9-7-2002, .../9-7-2002, .../9-7-2002, .../9-7-2002, .../10-7-2002, .../10-7-2002, συμβόλαια της Συμβολαιογράφου Ι. Κ., το υπ’ αρ. ...2003 συμβόλαιο του Συμβολαιογράφου I. Γ. και το υπ’ αρ. .../2003 συμβόλαιο του Συμβολαιογράφου I. Λ., από τα οποία προκύπτει ότι και άλλοι δικηγόροι παρέστησαν για λογαριασμό του Δήμου και της ... ΑΕ σε αγοραπωλησίες ακινήτων, γ) τις από 31-8-2007, 23-5-2008 και 18-2-2009 αναφορές του αναιρεσιβλήτου εναντίον του αναιρεσείοντος και των υιών του προς τον Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών και την από 18-6-2009 βεβαίωση του ως άνω Δικηγορικού Συλλόγου, στην οποία βεβαιώνεται ότι η υπόθεση τέθηκε στο Αρχείο και δ) την από 5-7-2007 μηνυτήρια αναφορά του αναιρεσιβλήτου στον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου και το από 25-7-2007 υπόμνημά του καθώς και την ... Διάταξη του Εισαγγελέα, με την οποία απορρίφθηκαν οι εναντίον του αναιρεσείοντος κατηγορίες, τα οποία έχουν ουσιώδη επιρροή στην έκβαση της δίκης και ε) την υπ’ αριθμ. .../23.5.2007 βεβαίωση της ... από την οποία προκύπτει ότι "οι κ.κ. Δ. Χ. και Σπ. Β. (δικηγόροι) ουδέποτε ενήργησαν ως παριστάμενοι δικηγόροι για λογαριασμό της ...".

Από τη βεβαίωση όμως του Εφετείου ότι για τον σχηματισμό του ανωτέρω αποδεικτικού του πορίσματος έλαβε υπόψη, πλην άλλων, και όλα τα έγγραφα που νόμιμα προσκομίζουν και επικαλούνται οι διάδικοι για να χρησιμεύσουν είτε προς άμεση απόδειξη είτε προς συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, από την ρητή αναφορά στο σκεπτικό της προσβαλλομένης απόφασης του 4246/2011 απαλλακτικού βουλεύματος του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Αθηνών, της από 8-4-2009 δήλωσης συγνώμης του αναιρεσιβλήτου (με την παράθεση και όλου του περιεχομένου αυτής), του .../10-8-2001 συμβολαίου της Συμβολαιογράφου Ι. Γ. Κ. - Μ. και των .../3-7-2002, .../4-7-2002, .../4-7-2002, .../9-7-2002, .../9-7-2002, .../9-7-2002, .../9-7-2002, .../9-7-2002, .../10-7-2002, .../10-7-2002 συμβολαίων της Συμβολαιογράφου Ι. Κ., της με ημερομηνία 22-3-2007 συνεδρίασης του Δημοτικού Συμβουλίου, αλλά και από όλο το σκεπτικό της απόφασης καθίσταται απολύτως βέβαιο ότι το Εφετείο έλαβε υπόψη και συνεκτίμησε με τις λοιπές αποδείξεις και τα παραπάνω επικαλούμενα από τον αναιρεσείοντα έγγραφα μεταξύ των οποίων και την .../22-3-07 βεβαίωση της ..., όπως αυτό σαφώς προκύπτει από τις σχετικές παραδοχές της προσβαλλομένης αποφάσεως που αναφέρονται σε εκπροσώπηση του αναιρεσείοντος και των υιών του επί υποθέσεων καταρτίσεως σημαντικού αριθμού αγοραπωλητηρίων συμβολαίων μόνο της ... Περιουσίας (....ΑΕ) και της Ανώνυμης Εταιρείας Ανάπτυξη και Αξιοποίηση (... ΑΕ), και όχι της Δημοτικής Επιχείρησης Ανάπτυξης Δήμου ... (...), όπως ακριβώς βεβαιώνεται αναφορικά με την τελευταία στο φερόμενο ως μη ληφθέν υπόψη παραπάνω έγγραφο, του σχετικού αντιθέτου ισχυρισμού του αναιρεσιβλήτου κριθέντος ως δυσφημιστικού πλην όμως "διατυπωθέντος απ’ αυτόν χωρίς σκοπό εξυβρίσεως από δικαιολογημένο ενδιαφέρον ήτοι προς εξυπηρέτηση του συμφέροντος πληροφόρησης του κοινού και ιδίως των δημοτών ... που πρόσφατα τον είχαν αναδείξει Δήμαρχο κατά ουσιαστική παραδοχή της νομοτύπως προβληθείσας ενστάσεως εκ του άρθ. 367 ΠΚ".

Συνεπώς πρέπει ν’ απορριφθούν ως αβάσιμοι οι από το άρθρο 559 αρ. 11 όγδοος και δωδέκατος σχετικοί λόγοι.

VII) Κατά τη διάταξη του αριθμού 17 του άρθρου 559 Κ.Πολ.Δ. αναίρεση επιτρέπεται αν η ίδια η απόφαση περιέχει αντιφατικές διατάξεις. Η αντίφαση μεταξύ των διατάξεων πρέπει να εντοπίζεται στο διατακτικό της ίδιας απόφασης και δεν αρκεί η ύπαρξη αντίφασης στο αιτιολογικό της απόφασης αυτής ή μεταξύ του αιτιολογικού και του διατακτικού. Ειδικότερα η αντίφαση στο διατακτικό δημιουργεί τον προαναφερόμενο λόγο αναίρεσης όταν προκαλείται τέτοια αοριστία, ώστε να εμποδίζεται η ... εκτελεστότητας της απόφασης ή η πρόκληση της σκοπούμενης διάπλασης ή η ύπαρξη βεβαιότητας στις σχέσεις των διαδίκων με το δεδικασμένο. Η πλημμέλεια αυτή του δικαστηρίου της ουσίας προτείνεται για πρώτη φορά στον Άρειο Πάγο, αφού πρόκειται για σφάλμα που προκύπτει από την ίδια την απόφαση άρθρο 562 παρ.2β Κ.Πολ.Δ.), ενώ μπορεί μετά από πρόταση του Εισηγητή να ληφθεί υπόψη και αυτεπαγγέλτως (άρθρο 562 παρ. 4 Κ.Πολ.Δ). (ΑΠ 87/2013, ΑΠ 117/2009, ΑΠ 1022/2004). Στην προκειμένη περίπτωση με τον δέκατο λόγο της αίτησης και με την επίκληση του άρθρου 559 αρ. 17 Κ.Πολ.Δ., αποδίδεται στην προσβαλλομένη απόφαση η αιτίαση ότι έχει αντιφατικές διατάξεις στο αιτιολογικό. Ο λόγος αυτός είναι απορριπτέος ως απαράδεκτος, εφόσον οι επικαλούμενες πλημμέλειες αναφέρονται στο αιτιολογικό και όχι στο διατακτικό της προσβαλλομένης απόφασης.

Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 176 ΚΠολΔ και 63-69 του ισχύοντος, κατά τον χρόνο έκδοσης της προσβαλλομένης αποφάσεως, κώδικα δικηγόρων προκύπτει ότι η καταψήφιση του ηττηθέντος διαδίκου στην καταβολή της δικαστικής δαπάνης δεν έχει ανάγκης ειδικής αιτιολογίας, αναγομένη δε σε εκτίμηση πραγματικών γεγονότων (αρ. 98 κωδ. Δικηγόρων) δεν υπόκειται στον δια του άρθρου 559 αρ. 1 ΚΠολΔ, αναιρετικό έλεγχο εφόσον αυτή υπερβαίνει τα από τις σχετικές διατάξεις του Κώδικα Δικηγόρων οριζόμενα κατώτατα όρια (ΑΠ 931/2014, ΑΠ 613/2010).

Κατ’ ακολουθίαν αυτών ο έβδομος λόγος της αναιρέσεως με τον οποίο προβάλλεται από τον αναιρεσείοντα η από το άρθρο 559 αρ. 1 ΚΠολΔ αιτίαση με την επίκληση ότι η δικηγορική αμοιβή που διαλαμβάνεται στην επιδικασθείσα σε βάρος του, ως ηττηθέντος διαδίκου, δικαστική δαπάνη υπερβαίνει κατά πολύ τα οριζόμενα από το δικηγορικό κώδικα κατώτατα όρια κρίνεται απορριπτέος ως απαράδεκτος.

Κατ’ ακολουθίαν όλων των ως άνω αναφερθέντων και ενόψει της μη προβολής άλλου αναιρετικού λόγου προς έρευνα, πρέπει ν’ απορριφθεί στο σύνολό της η ένδικη αίτηση αναίρεσης, να διαταχθεί η εισαγωγή του παραβόλου στο Δημόσιο Ταμείο (αρ. 495 § 4 ΚΠολΔ) και να καταδικαστεί ο αναιρεσείων στη δικαστική δαπάνη του αναιρεσιβλήτου (άρθρα 176 και 183 ΚΠολΔ).

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Απορρίπτει την (από 19-11-15 και με αριθμ. καταθ. .../2015) αίτηση αναιρέσεως του Δ. Σ. Β. κατά της 4585/2014 τελεσίδικου αποφάσεως του Τριμελούς Εφετείου Αθηνών.

Διατάσσει την εισαγωγή του παραβόλου στο Δημόσιο Ταμείο.

Καταδικάζει τον αναιρεσείοντα στα δικαστικά έξοδα του αναιρεσιβλήτου από δύο χιλιάδες επτακόσια (2.700) ευρώ.

ΚΡΙΘΗΚΕ και αποφασίστηκε στην Αθήνα στις 5 Σεπτεμβρίου 2017.

Ο ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ και νυν Πρόεδρος Αρείου Πάγου ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ στην Αθήνα σε δημόσια συνεδρίαση, στο ακροατήριό του, στις 21 Νοεμβρίου 2017.

Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ    Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ