ΚΩΔΙΚΑΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ
Άρθρο 905. Κήρυξη εκτελεστού αλλοδαπού τίτλου
Άρθρο 905. Κήρυξη εκτελεστού αλλοδαπού τίτλου
1. Με επιφύλαξη αυτών που ορίζουν διεθνείς συμβάσεις και
κανονισμοί της Ευρωπαϊκής Ένωσης μπορεί να γίνει στην Ελλάδα αναγκαστική
εκτέλεση βασισμένη σε αλλοδαπό τίτλο από ατότε που...
θα τον κηρύξει εκτελεστό
απόφαση του μονομελούς πρωτοδικείου της περιφέρειας όπου βρίσκεται η κατοικία
και, αν δεν έχει κατοικία, η διαμονή του οφειλέτη και, αν δεν έχει ούτε
διαμονή, του μονομελούς πρωτοδικείου της πρωτεύουσας του Κράτους. Το μονομελές
πρωτοδικείο δικάζει κατά τη διαδικασία των άρθρων 740 έως 781.
2. Το μονομελές πρωτοδικείο κηρύσσει εκτελεστό τον αλλοδαπό τίτλο, εφόσον είναι εκτελεστός κατά το δίκαιο του τόπου όπου εκδόθηκε και δεν είναι αντίθετος προς τα χρηστά ήθη ή προς τη δημόσια τάξη.
3. Αν ο αλλοδαπός τίτλος είναι δικαστική απόφαση, για να κηρυχθεί εκτελεστός πρέπει να συντρέχουν και οι όροι του άρθρου 323 αριθ. 2 έως 5.
4. Οι διατάξεις των παρ. 1 έως 3 εφαρμόζονται και για την αναγνώριση δεδικασμένου από απόφαση αλλοδαπού δικαστηρίου που αφορά την προσωπική κατάσταση.
(Όπως το άρθρο αντικαταστάθηκε από το άρθρο 18 του Ν 4055/2012. Έναρξη ισχύος 2.4.2012 -άρθρο 113 του Ν 4055/2012.)
2. Το μονομελές πρωτοδικείο κηρύσσει εκτελεστό τον αλλοδαπό τίτλο, εφόσον είναι εκτελεστός κατά το δίκαιο του τόπου όπου εκδόθηκε και δεν είναι αντίθετος προς τα χρηστά ήθη ή προς τη δημόσια τάξη.
3. Αν ο αλλοδαπός τίτλος είναι δικαστική απόφαση, για να κηρυχθεί εκτελεστός πρέπει να συντρέχουν και οι όροι του άρθρου 323 αριθ. 2 έως 5.
4. Οι διατάξεις των παρ. 1 έως 3 εφαρμόζονται και για την αναγνώριση δεδικασμένου από απόφαση αλλοδαπού δικαστηρίου που αφορά την προσωπική κατάσταση.
(Όπως το άρθρο αντικαταστάθηκε από το άρθρο 18 του Ν 4055/2012. Έναρξη ισχύος 2.4.2012 -άρθρο 113 του Ν 4055/2012.)
ΤΟ ΒΑΣΙΚΟ
ΑΡΘΡΟ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΣΕ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟ ΜΕ ΤΑ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΑΡΘΡΑ:
ΚΩΔΙΚΑΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ
Άρθρο 740. Αρμόδιο δικαστήριο
Άρθρο 740. Αρμόδιο δικαστήριο
1. Στην αρμοδιότητα του Μονομελούς
Πρωτοδικείου υπάγονται οι υποθέσεις οι οποίες αναφέρονται στο άρθρο 739, η θέση
προσώπου σε ακούσια νοσηλεία, σύμφωνα με τις διατάξεις του ουσιαστικού δικαίου,
καθώς και η ανακοπή των άρθρων 787 του παρόντος και 82 ΑΚ. Εξαιρούνται οι υποθέσεις
που αφορούν την ιατρικώς υποβοηθούμενη αναπαραγωγή, οι οποίες υπάγονται στην αρμοδιότητα
των Πολυμελών Πρωτοδικείων και εκείνες που από το νόμο υπάγονται στην αρμοδιότητα
των Ειρηνοδικείων. [Όπως η παρ. 1, που έχει
τροποποιηθεί με το άρθρο 8 παρ. 1 του Ν 4198/2013 και το άρθρο 1 άρθρο έκτο παρ.
2 του Ν 4335/2015 (ΦΕΚ Α΄ 87/23.7.2015. Έναρξη ισχύος 1.1.2016 - άρθρο 1 άρθρο ένατο
παρ. 4 Ν 4335/2015), αντικαταστάθηκε εκ νέου από το άρθρο 117 παρ. 1 του Ν 4446/2016 (ΦΕΚ Α΄ 240/22.12.2016. Έναρξη
ισχύος 16.1.2017 - άρθρο 117 παρ. 4 Ν 4446/2016.)]
2. Στις υποθέσεις που αναφέρονται στο άρθρο 739 δεν επιτρέπεται παρέκταση της αρμοδιότητας.
(Όπως το άρθρο, που είχε αντικατασταθεί με το άρθρο 17 του Ν 4055/2012, αντικαταστάθηκε από το άρθρο 9 παρ. 1 του Ν 4138/2013. Έναρξη ισχύος από 1.3.2013 - άρθρο 9 παρ. 4 του Ν 4138/2013.)
2. Στις υποθέσεις που αναφέρονται στο άρθρο 739 δεν επιτρέπεται παρέκταση της αρμοδιότητας.
(Όπως το άρθρο, που είχε αντικατασταθεί με το άρθρο 17 του Ν 4055/2012, αντικαταστάθηκε από το άρθρο 9 παρ. 1 του Ν 4138/2013. Έναρξη ισχύος από 1.3.2013 - άρθρο 9 παρ. 4 του Ν 4138/2013.)
ΠΡΟΪΣΧΥΟΝ ΑΡΘΡΟ 740:
1. Στην αρμοδιότητα των Ειρηνοδικείων υπάγονται οι υποθέσεις οι οποίες αναφέρονται στο άρθρο 739, εκτός από εκείνες που αφορούν την υιοθεσία, τη θέση προσώπου σε δικαστική συμπαράσταση ή σε ακούσια νοσηλεία, σύμφωνα με τις διατάξεις του ουσιαστικού δικαίου, καθώς και η ανακοπή των άρθρων 787 του παρόντος και 82 ΑΚ, οι οποίες υπάγονται στην αρμοδιότητα του μονομελούς πρωτοδικείου. Στην αρμοδιότητα του μονομελούς πρωτοδικείου υπάγονται επίσης και οι υποθέσεις οι οποίες αναφέρονται στα άρθρα 1457, 1458, 1532, 1533 και 1660 έως και 1663 ΑΚ. (Όπως η παρ. 1 αντικαταστάθηκε από το άρθρο 8 παρ. 1 του Ν 4198/2013.)
2. Στις υποθέσεις που αναφέρονται στο άρθρο 739 δεν επιτρέπεται παρέκταση της αρμοδιότητας.
(Όπως αντικαταστάθηκε από το άρθρο 9 παρ. 1 του Ν 4138/2013. Έναρξη ισχύος από 1.3.2013 - άρθρο 9 παρ. 4 του Ν 4138/2013.)
1. Στην αρμοδιότητα των Ειρηνοδικείων υπάγονται οι υποθέσεις οι οποίες αναφέρονται στο άρθρο 739, εκτός από εκείνες που αφορούν την υιοθεσία, τη θέση προσώπου σε δικαστική συμπαράσταση ή σε ακούσια νοσηλεία, σύμφωνα με τις διατάξεις του ουσιαστικού δικαίου, καθώς και η ανακοπή των άρθρων 787 του παρόντος και 82 ΑΚ, οι οποίες υπάγονται στην αρμοδιότητα του μονομελούς πρωτοδικείου. Στην αρμοδιότητα του μονομελούς πρωτοδικείου υπάγονται επίσης και οι υποθέσεις οι οποίες αναφέρονται στα άρθρα 1457, 1458, 1532, 1533 και 1660 έως και 1663 ΑΚ. (Όπως η παρ. 1 αντικαταστάθηκε από το άρθρο 8 παρ. 1 του Ν 4198/2013.)
2. Στις υποθέσεις που αναφέρονται στο άρθρο 739 δεν επιτρέπεται παρέκταση της αρμοδιότητας.
(Όπως αντικαταστάθηκε από το άρθρο 9 παρ. 1 του Ν 4138/2013. Έναρξη ισχύος από 1.3.2013 - άρθρο 9 παρ. 4 του Ν 4138/2013.)
ΩΔΙΚΑΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ
Άρθρο 741. Εφαρμογή ορισμένων διατάξεων
Άρθρο 741. Εφαρμογή ορισμένων διατάξεων
Τα άρθρα 1 έως 590 εφαρμόζονται
και κατά τη διαδικασία των άρθρων 743 έως 781, εκτός αν είναι αντίθετα προς ειδικές
διατάξεις ή δεν προσαρμόζονται στη διαδικασία αυτή.
ΚΩΔΙΚΑΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ
Άρθρο 323. Προϋποθέσεις δεδικασμένου από αλλοδαπή απόφαση
Άρθρο 323. Προϋποθέσεις δεδικασμένου από αλλοδαπή απόφαση
Με την επιφύλαξη αυτών που ορίζουν
διεθνείς συμβάσεις, απόφαση αλλοδαπού πολιτικού δικαστηρίου ισχύει και αποτελεί
δεδικασμένο στην Ελλάδα χωρίς άλλη διαδικασία εφόσον
1) αποτελεί δεδικασμένο σύμφωνα
με το δίκαιο του τόπου όπου εκδόθηκε,
2) η υπόθεση κατά τις διατάξεις
του ελληνικού δικαίου υπαγόταν στη δικαιοδοσία των δικαστηρίων του κράτους στο οποίο
ανήκει το δικαστήριο που εξέδωσε την απόφαση,
3) ο διάδικος που νικήθηκε δεν
στερήθηκε το δικαίωμα της υπεράσπισης και γενικά της συμμετοχής στη δίκη, εκτός
αν η στέρηση έγινε σύμφωνα με διάταξη που ισχύει και για τους υπηκόους του κράτους
στο οποίο ανήκει το δικαστήριο που εξέδωσε την απόφαση,
4) δεν είναι αντίθετη προς απόφαση
ελληνικού δικαστηρίου που εκδόθηκε στην ίδια υπόθεση και αποτελεί δεδικασμένο για
τους διαδίκους μεταξύ των οποίων εκδόθηκε η απόφαση του αλλοδαπού δικαστηρίου και
5) δεν είναι αντίθετη προς τα
χρηστά ήθη ή προς τη δημόσια τάξη.
++++++++++++++
Αριθμός κατάθεσης αίτησης 49311/2010
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΚΟΥΣΙΑΣ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑΣ
ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από το Δικαστή Ελευθέριο Τοπαλνάκο, Πάρεδρο, επειδή κωλύονται οι λοιποί τακτικοί Δικαστές, που ορίσθηκε από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου του Πρωτοδικείου και από τη Γραμματέα Δέσποινα Μωραΐτου - Κερασίδου.
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕ δημόσια στο ακροατήριο του, στις 8 Απριλίου 2011, για να δικάσει την αίτηση με αριθμό καταθέσεως 49311/29-11-2010, με αντικείμενο αναγνώριση δεδικασμένου στην ημεδαπή αλλοδαπής απόφασης:
ΤΗΣ ΑΙΤΟΥΣΑΣ: ................................................, κατοίκου θεσσαλονίκης, που παραστάθηκε δια του πληρεξουσίου της δικηγόρου Αθανασίου Ρόζου (A.M. 8229), ο οποίος κατέθεσε προτάσεις. Συμπαραστάθηκε και η ασκούμενη δικηγόρος Καρίνα Πογκοσιάν.
ΚΑΤΑ τη συζήτηση της υποθέσεως ο πληρεξούσιος δικηγόρος της αιτούσας ζήτησε να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά και στις έγγραφες προτάσεις του.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Επειδή, από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 323 και 780 ΚΠολΔ, συνάγεται ότι στο πεδίο των υποθέσεων που υπάγονται στη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας, καθιερώνονται από το εσωτερικό δικονομικό δίκαιο ειδικές ρυθμίσεις, οι οποίες καθορίζουν κατά τρόπο εξαντλητικό και αποκλειστικό τις προϋποθέσεις της αυτοδίκαιης επέκτασης της ισχύος στην εσωτερική έννομη τάξη των αποφάσεων που εκδόθηκαν από αλλοδαπό δικαιοδοτικό όργανο. Εφόσον δε, το ρυθμιστικό πεδίο της διάταξης του άρθρου 780 ΚΠολΔ οριοθετείται από το είδος της διαδικασίας που εφαρμόζεται στην υπόθεση επί της οποίας έκρινε το αλλοδαπό δικαστήριο, το ζήτημα του είδους της διαδικασίας δε συνδέεται με την ισχύ της αναγνωριζόμενης αλλοδαπής απόφασης, αλλά αποτελεί στοιχείο του πραγματικού της εφαρμοστέας δικονομικής διατάξεως του εσωτερικού δικαίου και επομένως συνιστά δικονομικό ζήτημα που κρίνεται με βάση το Ελληνικό δίκαιο (ΕφΠειρ 1111/1989, ΝοΒ 1990, 662, ΜΠρΚω 494/2006, Δ/ΝΗ 2007, 1549, ΜΠρΘεσ 10946/2001, Αρμ. 2002, 1357, I. Μπρίνια, ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΗ ΕΚΤΕΛΕΣΙΣ, τόμος Α' (άρθρα 904-940), Β' έκδοση, σελ. 122).
Περαιτέρω, δοθέντος ότι οι αποφάσεις που εκδίδονται επί υποθέσεων εκούσιας δικαιοδοσίας στερούνται εκτελεστότητας και κατά κανόνα δεν παράγουν ουσιαστικό δεδικασμένο, ως ισχύς των αποφάσεων αυτών, η οποία κατά την προαναφερόμενη ειδική διάταξη αναγνωρίζονται αυτοδίκαια στην ημεδαπή έννομη τάξη, νοείται κυρίως η διαπλαστική ή διαπιστωτική ενέργεια που οι αποφάσεις αυτές αναπτύσσουν, η οποία διαμέσου των ρυθμίσεων του ουσιαστικού δικαίου, διαμορφώνει ή κατοχυρώνει την υπόσταση ή το περιεχόμενο ορισμένης έννομης σχέσης ή κατάστασης (ΜΠρΘεσ 29785/1998, Αρμ. 53, 35, ΜΠρΧαν 392/2007, ΝΟΜΟΣ). Ενόψει της ειδικότερης αυτής λειτουργίας των αποφάσεων που κρίνουν επί υποθέσεων εκούσιας δικαιοδοσίας, η ισχύς των εννόμων συνεπειών τους στην ημεδαπή έννομη τάξη κατ' αρχάς εξαρτάται, σύμφωνα με το άρθρο 780 στοιχ. 1 ΚΠολΔ, από τη δυνατότητα επίκλησης στην Ελλάδα των εννόμων συνεπειών που προβλέπονται από τους κανόνες του ουσιαστικού δικαίου που υποδεικνύονται ως εφαρμοστέοι στη συγκεκριμένη έννομη σχέση από το Ελληνικό ιδιωτικό διεθνές δίκαιο.
Συνακόλουθα, στις περιπτώσεις που, σύμφωνα με τους κανόνες του δικαίου αυτού, η κατάλυση υφιστάμενης έννομης σχέσης που αφορά στην προσωπική κατάσταση, προϋποθέτει την έκδοση διαπλαστικής πράξης ύστερα από δήλωση της συναίνεσης των μερών ενώπιον του αρμοδίου διοικητικού οργάνου, η διαπλαστική ενέργεια της πράξης αυτής αναγνωρίζεται αυτοδικαίως στην Ελλάδα, με την επιφύλαξη ότι η θεμελιούμενη στην αναγνώριση αυτή επίκληση των εννόμων συνεπειών της ανωτέρω πράξεως δε θίγει τη δημόσια τάξη ή τα χρηστά ήθη (ΜΠρΘεσ 30846/2007, Αρμ. 2008, 1538, ΜΠρΘεσ 6839/1994, Αρμ. 1995, 508, ΜΠρΘεσ 11319/1994, Αρμ. 1995, 60).
Εξάλλου, η ρύθμιση που περιέχεται στη διάταξη του άρθρου 905 παρ. 4 ΚΠολΔ, καθιερώθηκε για να αντιμετωπισθούν οι δυσχέρειες που ανακύπτουν στις περιπτώσεις που οι Ελληνικές αρχές καλούνται να διαπιστώσουν ότι συντρέχουν οι προϋποθέσεις αυτοδίκαιης αναγνώρισης στην ημεδαπή μιας απόφασης αλλοδαπού δικαστηρίου, η οποία αναφέρεται στην προσωπική κατάσταση, προκειμένου να υλοποιήσουν τις έννομες συνέπειες που συνδέονται με μια τέτοια απόφαση. Όπως προκύπτει από τη γραμματική διατύπωση της ανωτέρω διάταξης, είναι δυνατή η αναγνώριση όλων: των αποφάσεων που αφορούν στην προσωπική κατάσταση, ανεξαρτήτως του είδους της διαδικασίας κατά την οποία εκδόθηκαν.
Επομένως, ενόψει και του προαναφερόμενου σκοπού της, η διαδικασία του άρθρου 905 παρ. 4 ΚΠολΔ εφαρμόζεται σε συνδυασμό με τη διάταξη του άρθρου 780 ΚΠολΔ και στις περιπτώσεις που είναι αναγκαία η δικαστική αναγνώριση αλλοδαπής απόφασης που εκδόθηκε σε υπόθεση προσωπικής κατάστασης, η οποία κατά το Ελληνικό δίκαιο υπάγεται στη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας (ΜΠρΧαν 392/2007, ΝΟΜΟΣ, ΜΠρΟεσ 10946/2001, Αρμ. 2002, 1357, ΜΠρΟεσ 29785/1998, Αρμ. 53, 35).
Με την κρινόμενη αίτησή της, η αιτούσα, ζητεί, κατά την προσήκουσα εκτίμηση του δικογράφου αυτής, να αναγνωριστεί ότι έχει ισχύ και στην ημεδαπή, η υπ' αριθμ. 228/12-01-2008 απόφαση λύσης γάμου του Ληξιάρχου της συνοικίας Κουργκάνινσκ της διοίκησης του Ληξιαρχείου του νομού Κρασνοντάρ της Ρωσικής Ομοσπονδίας, δυνάμει της οποίας λύθηκε συναινετικά ο γάμος αυτής (αιτούσας) με το ......................................, καθώς και να κηρυχθεί αυτή ως εκτελεστή. Με αυτό το περιεχόμενο και αίτημα, η ένδικη αίτηση παραδεκτά εισάγεται προς συζήτηση στο καθ' ύλη και κατά τόπο αρμόδιο τούτο Δικαστήριο, στην περιφέρεια του οποίου βρίσκεται η κατοικία της αιτούσας, και κατά την προκείμενη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας (άρθρα 68, 739, 740 παρ. 1, 741, 747 παρ. 1 και 3, 905 παρ. 1 και 4 ΚΠολΔ), και είναι, ως προς το πρώτο της αίτημα, ορισμένη και νόμιμη, καθότι, σύμφωνα και με τα προειρημένα στην ως άνω μείζονα πρόταση του δικανικού συλλογισμού της παρούσας, η προαναφερόμενη διοικητική πράξη (απόφαση ληξίαρχου) αφορά στη συναινετική λύση του γάμου και επομένως συνιστά υπόθεση η οποία κατά το Ελληνικό δίκαιο υπάγεται στη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας (βλ. άρθρο 1441 παρ. 1 ΑΚ), στηρίζεται δε στις διατάξεις των άρθρων 747 παρ. 2, 905 παρ. 4 και 780 ΚΠολΔ.
Αντιθέτως, το αίτημα περί της κήρυξης της ως άνω απόφασης ως εκτελεστής, είναι μη νόμιμο και συνεπώς απορριπτέο, διότι οι αποφάσεις εκούσιας δικαιοδοσίας που αφορούν την προσωπική κατάσταση και έχουν διαπλαστικό χαρακτήρα δεν μπορούν να κηρυχθούν εκτελεστές (ΕΑ 6341/1998, ΑρχΝ 1999, 703, ΜΠρΘεσ 39432/2007, ΕΠολΔ 2008, 249, ΜΠρΟεσ 7717/2003, ΧρΙΔ 2003, 818). Επομένως, καθ' ο μέρος η υπό κρίση αίτηση κηρύχθηκε νόμιμη, πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω και ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα.
Επειδή, από όλα ανεξαιρέτως τα έγγραφα που νομίμως προσκομίζει η αιτούσα, μεταξύ των οποίων και της επίσημης μετάφρασης από τη ρωσική στην ελληνική γλώσσα, της ειρημένης απόφασης του Ληξιάρχου της συνοικίας Κουργκάνινσκ της διοίκησης του Ληξιαρχείου του νομού Κρασνοντάρ της Ρωσικής Ομοσπονδίας, αποδεικνύεται ότι ο γάμος της αιτούσας με τον ................................................, λύθηκε, κατόπιν συμφωνίας των συζύγων, με απόφαση που εξέδωσε ο προαναφερόμενος Ληξίαρχος, η οποία καταχωρίστηκε στα οικεία βιβλία της Υπηρεσίας Καταχώρησης Πράξεων Αστικού Περιεχομένου. Ο ανωτέρω τρόπος λύσεως του γάμου της αιτούσας με τον .............................................., είναι σύμφωνος με το δίκαιο της Ρωσικής Ομοσπονδίας, το οποίο είναι κατά τη διάταξη του άρθρου 16 ΑΚ (σε συνδυασμό με τη διάταξη του άρθρου 14 αρ. 2 ΑΚ) εφαρμοστέο στην προκείμενη περίπτωση, δοθέντος ότι το διαζύγιο ρυθμίζεται από το δίκαιο του τόπου της τελευταίας, κατά τη διάρκεια του γάμου και πριν από την έναρξη της διαδικασίας του διαζυγίου, κοινής συνήθους διαμονής των συζύγων, ο οποίος στην προκείμενη περίπτωση ευρισκόταν στη Ρωσική Ομοσπονδία, ενώ περαιτέρω, η λύση του γάμου με τον τρόπο αυτό ήτοι συναινετικά, δεν αντίκειται στην ημεδαπή δημόσια τάξη ή τα χρηστά ήθη, διότι ο θεσμός του συναινετικού διαζυγίου απαντάται και στην ελληνική έννομη τάξη (βλ. άρθρο 1441 ΑΚ).
Εξάλλου, όπως αποδεικνύεται από το υπ' αριθμ. 17155/11-04-2011 πιστοποιητικό της Γραμματείας του Πρωτοδικείου θεσσαλονίκης, από το έτος 1990 μέχρι τις 11-04-2011, δεν κατατέθηκε κανένα δικόγραφο αγωγής διαζυγίου σε σχέση με τα αναφερόμενα, στην ανωτέρω πράξη της αλλοδαπής διοικητικής αρχής, πρόσωπα, πλην της με αριθμό κατάθεσης 93/5-1-2009 αγωγής διαζυγίου που ήγειρε ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης ο ............................................... κατά της νυν αιτούσας, επί της οποίας, όμως, δεν εκδόθηκε δικαστική απόφαση λόγω χωρήσασας παραίτησης από το δικόγραφο, καταργηθείσας κατά τα λοιπά της ανοιγείσας δίκης. Κατ' ακολουθίαν όλων των ανωτέρω, η κρινόμενη αίτηση πρέπει να γίνει δεκτή και ως κατ' ουσίαν βάσιμη, κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό της παρούσας.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΕΧΕΤΑΙ εν μέρει την αίτηση.
ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ ότι έχει ισχύ και στην Ελλάδα η υπ' αριθμ. 228/12-01-2008 απόφαση λύσης γάμου του Ληξιάρχου της συνοικίας Κουργκάνινσκ της διοίκησης του Ληξιαρχείου του νομού Κρασνοντάρ της Ρωσικής Ομοσπονδίας, δυνάμει της οποίας λύθηκε ο γάμος της ....................................... με τον.......................................
ΚΡΙΘΗΚΕ αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στο ακροατήριο του, σε έκτακτη, δημόσια συνεδρίαση, στη Θεσσαλονίκη, στις 4 Μαΐου 2011.
++++++++++++++
11953/2011 ΜονΠρωτΘεσ: Αναγνώριση της ισχύος στην Ελλάδα ληξιαρχικής πράξης λύσεως γάμου αλλοδαπού κράτους
Οι
γάμοι που λύονται στο εξωτερικό με ληξιαρχική πράξη και όχι με
δικαστική απόφαση, είναι δυνατόν να θεωρηθούν λυθέντες και στην Ελλάδα,
με την αναγνώριση της ισχύος της αλλοδαπής ληξιαρχικής πράξης λύσεως
γάμου. Αυτό επιτυγχάνεται κατόπιν αίτησης στο Μονομελές Πρωτοδικείο,
όπως έγινε και στη δικαστική απόφαση που εκτίθεται παρακάτω. Η αιτούσα
τέλεσε γάμο στη Ρωσία, ο οποίος λύθηκε συναινετικά στην ίδια χώρα το
2008, δυνάμει ληξιαρχικής πράξης. Η μεγάλη δυσχέρεια έκδοσης
συναινετικού διαζυγίου στην Ελλάδα, λόγω μόνιμης διαμονής του συζύγου
στο εξωτερικό, κατέστησε την αναγνώριση της ισχύος της αλλοδαπής
ληξιαρχικής πράξης ως τη μόνη λύση για την λύση του γάμου της και στην
Ελλάδα.
Αριθμός απόφασης 11953/2011Αριθμός κατάθεσης αίτησης 49311/2010
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΚΟΥΣΙΑΣ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑΣ
ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από το Δικαστή Ελευθέριο Τοπαλνάκο, Πάρεδρο, επειδή κωλύονται οι λοιποί τακτικοί Δικαστές, που ορίσθηκε από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου του Πρωτοδικείου και από τη Γραμματέα Δέσποινα Μωραΐτου - Κερασίδου.
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕ δημόσια στο ακροατήριο του, στις 8 Απριλίου 2011, για να δικάσει την αίτηση με αριθμό καταθέσεως 49311/29-11-2010, με αντικείμενο αναγνώριση δεδικασμένου στην ημεδαπή αλλοδαπής απόφασης:
ΤΗΣ ΑΙΤΟΥΣΑΣ: ................................................, κατοίκου θεσσαλονίκης, που παραστάθηκε δια του πληρεξουσίου της δικηγόρου Αθανασίου Ρόζου (A.M. 8229), ο οποίος κατέθεσε προτάσεις. Συμπαραστάθηκε και η ασκούμενη δικηγόρος Καρίνα Πογκοσιάν.
ΚΑΤΑ τη συζήτηση της υποθέσεως ο πληρεξούσιος δικηγόρος της αιτούσας ζήτησε να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά και στις έγγραφες προτάσεις του.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Επειδή, από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 323 και 780 ΚΠολΔ, συνάγεται ότι στο πεδίο των υποθέσεων που υπάγονται στη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας, καθιερώνονται από το εσωτερικό δικονομικό δίκαιο ειδικές ρυθμίσεις, οι οποίες καθορίζουν κατά τρόπο εξαντλητικό και αποκλειστικό τις προϋποθέσεις της αυτοδίκαιης επέκτασης της ισχύος στην εσωτερική έννομη τάξη των αποφάσεων που εκδόθηκαν από αλλοδαπό δικαιοδοτικό όργανο. Εφόσον δε, το ρυθμιστικό πεδίο της διάταξης του άρθρου 780 ΚΠολΔ οριοθετείται από το είδος της διαδικασίας που εφαρμόζεται στην υπόθεση επί της οποίας έκρινε το αλλοδαπό δικαστήριο, το ζήτημα του είδους της διαδικασίας δε συνδέεται με την ισχύ της αναγνωριζόμενης αλλοδαπής απόφασης, αλλά αποτελεί στοιχείο του πραγματικού της εφαρμοστέας δικονομικής διατάξεως του εσωτερικού δικαίου και επομένως συνιστά δικονομικό ζήτημα που κρίνεται με βάση το Ελληνικό δίκαιο (ΕφΠειρ 1111/1989, ΝοΒ 1990, 662, ΜΠρΚω 494/2006, Δ/ΝΗ 2007, 1549, ΜΠρΘεσ 10946/2001, Αρμ. 2002, 1357, I. Μπρίνια, ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΗ ΕΚΤΕΛΕΣΙΣ, τόμος Α' (άρθρα 904-940), Β' έκδοση, σελ. 122).
Περαιτέρω, δοθέντος ότι οι αποφάσεις που εκδίδονται επί υποθέσεων εκούσιας δικαιοδοσίας στερούνται εκτελεστότητας και κατά κανόνα δεν παράγουν ουσιαστικό δεδικασμένο, ως ισχύς των αποφάσεων αυτών, η οποία κατά την προαναφερόμενη ειδική διάταξη αναγνωρίζονται αυτοδίκαια στην ημεδαπή έννομη τάξη, νοείται κυρίως η διαπλαστική ή διαπιστωτική ενέργεια που οι αποφάσεις αυτές αναπτύσσουν, η οποία διαμέσου των ρυθμίσεων του ουσιαστικού δικαίου, διαμορφώνει ή κατοχυρώνει την υπόσταση ή το περιεχόμενο ορισμένης έννομης σχέσης ή κατάστασης (ΜΠρΘεσ 29785/1998, Αρμ. 53, 35, ΜΠρΧαν 392/2007, ΝΟΜΟΣ). Ενόψει της ειδικότερης αυτής λειτουργίας των αποφάσεων που κρίνουν επί υποθέσεων εκούσιας δικαιοδοσίας, η ισχύς των εννόμων συνεπειών τους στην ημεδαπή έννομη τάξη κατ' αρχάς εξαρτάται, σύμφωνα με το άρθρο 780 στοιχ. 1 ΚΠολΔ, από τη δυνατότητα επίκλησης στην Ελλάδα των εννόμων συνεπειών που προβλέπονται από τους κανόνες του ουσιαστικού δικαίου που υποδεικνύονται ως εφαρμοστέοι στη συγκεκριμένη έννομη σχέση από το Ελληνικό ιδιωτικό διεθνές δίκαιο.
Συνακόλουθα, στις περιπτώσεις που, σύμφωνα με τους κανόνες του δικαίου αυτού, η κατάλυση υφιστάμενης έννομης σχέσης που αφορά στην προσωπική κατάσταση, προϋποθέτει την έκδοση διαπλαστικής πράξης ύστερα από δήλωση της συναίνεσης των μερών ενώπιον του αρμοδίου διοικητικού οργάνου, η διαπλαστική ενέργεια της πράξης αυτής αναγνωρίζεται αυτοδικαίως στην Ελλάδα, με την επιφύλαξη ότι η θεμελιούμενη στην αναγνώριση αυτή επίκληση των εννόμων συνεπειών της ανωτέρω πράξεως δε θίγει τη δημόσια τάξη ή τα χρηστά ήθη (ΜΠρΘεσ 30846/2007, Αρμ. 2008, 1538, ΜΠρΘεσ 6839/1994, Αρμ. 1995, 508, ΜΠρΘεσ 11319/1994, Αρμ. 1995, 60).
Εξάλλου, η ρύθμιση που περιέχεται στη διάταξη του άρθρου 905 παρ. 4 ΚΠολΔ, καθιερώθηκε για να αντιμετωπισθούν οι δυσχέρειες που ανακύπτουν στις περιπτώσεις που οι Ελληνικές αρχές καλούνται να διαπιστώσουν ότι συντρέχουν οι προϋποθέσεις αυτοδίκαιης αναγνώρισης στην ημεδαπή μιας απόφασης αλλοδαπού δικαστηρίου, η οποία αναφέρεται στην προσωπική κατάσταση, προκειμένου να υλοποιήσουν τις έννομες συνέπειες που συνδέονται με μια τέτοια απόφαση. Όπως προκύπτει από τη γραμματική διατύπωση της ανωτέρω διάταξης, είναι δυνατή η αναγνώριση όλων: των αποφάσεων που αφορούν στην προσωπική κατάσταση, ανεξαρτήτως του είδους της διαδικασίας κατά την οποία εκδόθηκαν.
Επομένως, ενόψει και του προαναφερόμενου σκοπού της, η διαδικασία του άρθρου 905 παρ. 4 ΚΠολΔ εφαρμόζεται σε συνδυασμό με τη διάταξη του άρθρου 780 ΚΠολΔ και στις περιπτώσεις που είναι αναγκαία η δικαστική αναγνώριση αλλοδαπής απόφασης που εκδόθηκε σε υπόθεση προσωπικής κατάστασης, η οποία κατά το Ελληνικό δίκαιο υπάγεται στη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας (ΜΠρΧαν 392/2007, ΝΟΜΟΣ, ΜΠρΟεσ 10946/2001, Αρμ. 2002, 1357, ΜΠρΟεσ 29785/1998, Αρμ. 53, 35).
Με την κρινόμενη αίτησή της, η αιτούσα, ζητεί, κατά την προσήκουσα εκτίμηση του δικογράφου αυτής, να αναγνωριστεί ότι έχει ισχύ και στην ημεδαπή, η υπ' αριθμ. 228/12-01-2008 απόφαση λύσης γάμου του Ληξιάρχου της συνοικίας Κουργκάνινσκ της διοίκησης του Ληξιαρχείου του νομού Κρασνοντάρ της Ρωσικής Ομοσπονδίας, δυνάμει της οποίας λύθηκε συναινετικά ο γάμος αυτής (αιτούσας) με το ......................................, καθώς και να κηρυχθεί αυτή ως εκτελεστή. Με αυτό το περιεχόμενο και αίτημα, η ένδικη αίτηση παραδεκτά εισάγεται προς συζήτηση στο καθ' ύλη και κατά τόπο αρμόδιο τούτο Δικαστήριο, στην περιφέρεια του οποίου βρίσκεται η κατοικία της αιτούσας, και κατά την προκείμενη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας (άρθρα 68, 739, 740 παρ. 1, 741, 747 παρ. 1 και 3, 905 παρ. 1 και 4 ΚΠολΔ), και είναι, ως προς το πρώτο της αίτημα, ορισμένη και νόμιμη, καθότι, σύμφωνα και με τα προειρημένα στην ως άνω μείζονα πρόταση του δικανικού συλλογισμού της παρούσας, η προαναφερόμενη διοικητική πράξη (απόφαση ληξίαρχου) αφορά στη συναινετική λύση του γάμου και επομένως συνιστά υπόθεση η οποία κατά το Ελληνικό δίκαιο υπάγεται στη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας (βλ. άρθρο 1441 παρ. 1 ΑΚ), στηρίζεται δε στις διατάξεις των άρθρων 747 παρ. 2, 905 παρ. 4 και 780 ΚΠολΔ.
Αντιθέτως, το αίτημα περί της κήρυξης της ως άνω απόφασης ως εκτελεστής, είναι μη νόμιμο και συνεπώς απορριπτέο, διότι οι αποφάσεις εκούσιας δικαιοδοσίας που αφορούν την προσωπική κατάσταση και έχουν διαπλαστικό χαρακτήρα δεν μπορούν να κηρυχθούν εκτελεστές (ΕΑ 6341/1998, ΑρχΝ 1999, 703, ΜΠρΘεσ 39432/2007, ΕΠολΔ 2008, 249, ΜΠρΟεσ 7717/2003, ΧρΙΔ 2003, 818). Επομένως, καθ' ο μέρος η υπό κρίση αίτηση κηρύχθηκε νόμιμη, πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω και ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα.
Επειδή, από όλα ανεξαιρέτως τα έγγραφα που νομίμως προσκομίζει η αιτούσα, μεταξύ των οποίων και της επίσημης μετάφρασης από τη ρωσική στην ελληνική γλώσσα, της ειρημένης απόφασης του Ληξιάρχου της συνοικίας Κουργκάνινσκ της διοίκησης του Ληξιαρχείου του νομού Κρασνοντάρ της Ρωσικής Ομοσπονδίας, αποδεικνύεται ότι ο γάμος της αιτούσας με τον ................................................, λύθηκε, κατόπιν συμφωνίας των συζύγων, με απόφαση που εξέδωσε ο προαναφερόμενος Ληξίαρχος, η οποία καταχωρίστηκε στα οικεία βιβλία της Υπηρεσίας Καταχώρησης Πράξεων Αστικού Περιεχομένου. Ο ανωτέρω τρόπος λύσεως του γάμου της αιτούσας με τον .............................................., είναι σύμφωνος με το δίκαιο της Ρωσικής Ομοσπονδίας, το οποίο είναι κατά τη διάταξη του άρθρου 16 ΑΚ (σε συνδυασμό με τη διάταξη του άρθρου 14 αρ. 2 ΑΚ) εφαρμοστέο στην προκείμενη περίπτωση, δοθέντος ότι το διαζύγιο ρυθμίζεται από το δίκαιο του τόπου της τελευταίας, κατά τη διάρκεια του γάμου και πριν από την έναρξη της διαδικασίας του διαζυγίου, κοινής συνήθους διαμονής των συζύγων, ο οποίος στην προκείμενη περίπτωση ευρισκόταν στη Ρωσική Ομοσπονδία, ενώ περαιτέρω, η λύση του γάμου με τον τρόπο αυτό ήτοι συναινετικά, δεν αντίκειται στην ημεδαπή δημόσια τάξη ή τα χρηστά ήθη, διότι ο θεσμός του συναινετικού διαζυγίου απαντάται και στην ελληνική έννομη τάξη (βλ. άρθρο 1441 ΑΚ).
Εξάλλου, όπως αποδεικνύεται από το υπ' αριθμ. 17155/11-04-2011 πιστοποιητικό της Γραμματείας του Πρωτοδικείου θεσσαλονίκης, από το έτος 1990 μέχρι τις 11-04-2011, δεν κατατέθηκε κανένα δικόγραφο αγωγής διαζυγίου σε σχέση με τα αναφερόμενα, στην ανωτέρω πράξη της αλλοδαπής διοικητικής αρχής, πρόσωπα, πλην της με αριθμό κατάθεσης 93/5-1-2009 αγωγής διαζυγίου που ήγειρε ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης ο ............................................... κατά της νυν αιτούσας, επί της οποίας, όμως, δεν εκδόθηκε δικαστική απόφαση λόγω χωρήσασας παραίτησης από το δικόγραφο, καταργηθείσας κατά τα λοιπά της ανοιγείσας δίκης. Κατ' ακολουθίαν όλων των ανωτέρω, η κρινόμενη αίτηση πρέπει να γίνει δεκτή και ως κατ' ουσίαν βάσιμη, κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό της παρούσας.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΕΧΕΤΑΙ εν μέρει την αίτηση.
ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ ότι έχει ισχύ και στην Ελλάδα η υπ' αριθμ. 228/12-01-2008 απόφαση λύσης γάμου του Ληξιάρχου της συνοικίας Κουργκάνινσκ της διοίκησης του Ληξιαρχείου του νομού Κρασνοντάρ της Ρωσικής Ομοσπονδίας, δυνάμει της οποίας λύθηκε ο γάμος της ....................................... με τον.......................................
ΚΡΙΘΗΚΕ αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στο ακροατήριο του, σε έκτακτη, δημόσια συνεδρίαση, στη Θεσσαλονίκη, στις 4 Μαΐου 2011.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου