Παραγραφή αξίωσης που βεβαιώθηκε με τελεσίδικη απόφαση ή με δημόσιο έγγραφο εκτελεστό. Εικοσαετής....

 

(ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ - ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2010 - ΤΕΥΧΟΣ 59) Αριθμός απόφασης: 32/2010 Τμήμα: ΑΠ: Τμήμα Α1 Πολιτικό Πρόεδρος: Ι. Παπανικολάου Εισηγητής: Δ. Τίγγας..

Παραγραφή αξίωσης που βεβαιώθηκε με τελεσίδικη απόφαση ή με δημόσιο έγγραφο εκτελεστό. Εικοσαετής ακόμη και αν η αξίωση καθεαυτή υπαγόταν σε συντομότερη παραγραφή. Τι ισχύει ως προς την παραγραφή απαιτήσεων κατά ομόρρυθμης ή ετερόρρυθμης εταιρείας, οι οποίες προ της παρόδου πενταετίας από τη λύση της εταιρείας έχουν βεβαιωθεί με τελεσίδικη απόφαση σε βάρος των εις ολόκληρον ευθυνόμενων ομορρύθμων εταίρων- μη εκκαθαριστών.
268 εδ. α΄ του ΑΚ, 22 και 64 του ΕΝ

ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Κατά τη διάταξη του άρθρου 268 εδ. α΄ του ΑΚ, «κάθε αξίωση που βεβαιώθηκε με τελεσίδικη απόφαση ή με δημόσιο έγγραφο εκτελεστό παραγράφεται μετά είκοσι χρόνια και αν ακόμη η αξίωση καθεαυτή υπαγόταν σε συντομότερη παραγραφή». Η θεσμοθέτηση της διατάξεως αυτής προς το συμφέρον της έννομης τάξης, στο οποίο αποβλέπει και ο θεσμός της παραγραφής γενικότερα, υπαγορεύθηκε από το ότι, μετά τη βεβαίωση της αξιώσεως με τελεσίδικη απόφαση ή δημόσιο έγγραφο εκτελεστό, δεν υφίσταται ούτε δυνατότητα αμφισβητήσεώς της ούτε δυσχέρεια στην απόδειξή της, που με την πάροδο του χρόνου, λόγω εξασθενήσεως των αποδεικτικών μέσων, δημιουργεί αβεβαιότητα, καθιστώντας την απονομή της δικαιοσύνης προβληματική και επισφαλή. Διότι, μετά την τελεσιδικία της δικαστικής αποφάσεως ή τη βεβαίωση με δημόσιο έγγραφο εκτελεστό για την απαίτηση παύει να υφίσταται η ανάγκη αποφυγής των προαναφερομένων δυσμενών για την απονομή της δικαιοσύνης συνεπειών, η οποία (ανάγκη) αποτελεί και το λόγο για τον οποίο καθιερώθηκαν οι διάφορες βραχυχρόνιες παραγραφές (ΟλΑΠ 30/1987, 610/1976). Στη ρύθμιση του άρθρου 268 του ΑΚ εμπίπτουν και οι απαιτήσεις κατά ομόρρυθμης ή ετερόρρυθμης εταιρείας, οι οποίες προ της παρόδου πενταετίας από τη λύση της εταιρείας έχουν βεβαιωθεί με τελεσίδικη απόφαση σε βάρος των εις ολόκληρον ευθυνόμενων ομορρύθμων εταίρων -μη εκκαθαριστών (άρθρο 22 ΕΝ), οπότε δεν ισχύει έναντι αυτών ή των κληρονόμων τους η βραχυπρόθεσμη (5ετής) παραγραφή του άρθρου 64 του ΕΝ, αλλά η εικοσαετής παρα-γραφή. Και τούτο, ενόψει του ότι ναι μεν η θεσπιζόμενη χάριν των ομορρύθμων εταίρων ειδική (πενταετής παραγραφή του άρθρου 64 του ΕΝ) ισχύει ανεξάρτητα από την παραγραφή έναντι της εταιρείας και δεν μεταπίπτει σε εικοσαετή κατά την ΑΚ 268 έναντι του ομόρρυθμου εταίρου με μόνη την έκδοση εναντίον της εταιρείας τελεσίδικης δικαστικής αποφάσεως για το εταιρικό χρέος (ΟλΑΠ 889/1983), ωστόσο από τη βεβαίωση του εταιρικού χρέους, πριν από την πάροδο της εν λόγω πενταετίας, με τελεσίδικη δικαστική απόφαση σε βάρος των ομορρύθμων εταίρων προσωπικά, σύμφωνα με το άρθρο 22 του ΕΝ δεν συντρέχει πλέον αποχρών λόγος μη ισχύος και έναντι αυτών της εικοσαετούς παραγραφής του άρθρου 268 του ΑΚ, εφόσον έχει παύσει έτσι να υφίσταται η ανάγκη ταχείας εκκαθαρίσεως των εταιρικών χρεών, στην οποία απέβλεψε ο νομοθέτης του άρθρου 64 του ΕΝ, χάριν μετριασμού της απεριόριστης και εις ολόκληρον ευθύνης των ομορρύθμων εταίρων.