37/2013 ΜΠρ Χίου: Αντισυνταγματικότητα - παραβίαση αρχής αναλογικότητας - προσβολή προσωπικότητας

_______________________________________________________________________



37/2013 ΜΠρ Χίου: Αντισυνταγματικότητα - παραβίαση αρχής αναλογικότητας -
προσβολή προσωπικότητας
.....

                                        Αριθμός απόφασης 37/2013
                        Αριθμός κατάθεσης αίτησης 1976/ΑΜ/427/2012
                               ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΧΙΟΥ
                                  ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΜΕΤΡΩΝ


    Συγκροτήθηκε από τη Δικαστή Μαρία Λύγκα, Πρόεδρο Πρωτοδικών, χωρίς τη σύμπραξη
γραμματέα.....

    Συνεδρίασε δημόσια, στο ακροατήριό του, την 15η Ιανουαρίου 2013 για να δικάσει τη με
αριθμό έκθεσης κατάθεσης 1976/ΑΜ/427/18.12.2012 αίτηση με αντικείμενο προσωρινή
απασχόληση μισθωτών, μεταξύ:

    ΤΩΝ ΑΙΤΟΥΝΤΩΝ: 1]....9], εκ των οποίων η 1η και η 8η παραστάθηκαν μετά της πληρεξούσιας
δικηγόρου τους Λευκής Κιοσσέ - Παυλίδου (Δ.Σ. Ροδόπης), ενώ οι λοιποί δια της ως άνω
πληρεξούσιας δικηγόρου.

    ΤΟΥ ΚΑΘ’ ΟΥ Η ΑΙΤΗΣΗ: Ο.Τ.Α. με την επωνυμία «Δήμος Χίου», που εδρεύει στη Χίο και
εκπροσωπείται νόμιμα, ο οποίος παραστάθηκε δια της πληρεξούσιας δικηγόρου του Γραμματικής
Αλοίμονου.

    Δικάσιμος ορίστηκε η ημερομηνία που σημειώνεται στην αρχή της παρούσας.

    Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης στο ακροατήριο οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων
ανέπτυξαν προφορικώς τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν να γίνουν δεκτοί.

                              ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
                             ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

     Με την υποπαράγραφο Ζ.4. του άρθρου πρώτου του Ν. 4093/2012 (ΦΕΚ Α΄ 222/12.11.2012)
«Έγκριση Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2013-2016 - Επείγοντα Μέτρα
Εφαρμογής του ν. 4046/2012 και του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής
2013-2016» (όπως αντικαταστάθηκε από την από 19.11.2012 ΠΝΠ ΦΕΚ Α΄ 229/19.11.2012 και
την από 04.12.2012 ΠΝΠ ΦΕΚ Α΄ 237/05.12.2012) προβλέπεται ότι «1.1. Από την έναρξη της
ισχύος του παρόντος νόμου καταργούνται οι θέσεις στις υπηρεσίες ή στους φορείς που εμπίπτουν
στο πεδίο εφαρμογής της υποπαραγράφου Ζ.1.1., οι οποίες απαριθμούνται στη συνέχεια κατά
κατηγορία, κλάδο και ειδικότητα: Οι θέσεις της κατηγορίας ΔΕ των ειδικοτήτων Διοικητικού,
Διοικητικού - Λογιστικού, Διοικητικού - Οικονομικού και Διοικητικών Γραμματέων των υπαλλήλων
με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, οι οποίοι δεν έχουν προσληφθεί με
διαγωνισμό ή με διαδικασία επιλογής σύμφωνα με προκαθορισμένα και αντικειμενικά κριτήρια υπό
τον έλεγχο ανεξάρτητης αρχής ή με ειδικές διαδικασίες επιλογής που περιβάλλονται με αυξημένες
εγγυήσεις διαφάνειας και αξιοκρατίας και εφόσον ο αριθμός των υπαλλήλων αυτών: αα) είναι ίσος
ή μεγαλύτερος των δέκα (10) ανά υπηρεσία ή φορέα και ββ) ανέρχεται σε ποσοστό μικρότερο του
25% του συνολικού αριθμού των υπαλλήλων όλων των εκπαιδευτικών κατηγοριών των ως άνω
κλάδων και ειδικοτήτων και του 10% του συνόλου του τακτικού προσωπικού που υπηρετούν
στην οικεία υπηρεσία ή φορέα. Στο συνολικό αριθμό των υπαλλήλων της υπηρεσίας ή του φορέα
που λαμβάνεται ως μέγεθος αναφοράς υπολογίζονται οι μόνιμοι πολιτικοί υπάλληλοι, δημόσιοι
λειτουργοί και οι υπάλληλοι με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, ανεξαρτήτως
εκπαιδευτικής βαθμίδας. 2. Οι υπάλληλοι των οποίων οι θέσεις καταργούνται τίθενται σε
διαθεσιμότητα σύμφωνα με την υποπαράγραφο Ζ.2 του παρόντος. … Η παρούσα διάταξη δεν
καταλαμβάνει τους υπαλλήλους που υπάγονται στις περιπτώσεις η), θ), ι), ια) της παραγράφου 7
του άρθρου 33 του ν. 4024/2011 καθώς και εκείνους που υπάγονται στις περιπτώσεις αα), ββ),
γγ), δδ) της περίπτωσης β) της παραγράφου 7 του άρθρου 37 του ν. 3986/2011 όπως
αντικαταστάθηκε με την παράγραφο 1 του άρθρου 34 του ν. 4024/2011, καθώς και τους
υπαλλήλους των οποίων ο ή η σύζυγος τίθεται σε διαθεσιμότητα κατ’ εφαρμογή του παρόντος
νόμου. Από την εφαρμογή της διάταξης αυτής εξαιρούνται οι φορείς κοινωνικής ασφάλισης και
φροντίδας, ο Οργανισμός Απασχόλησης Εργατικού Δυναμικού, τα νοσοκομεία και η Γενική
Γραμματεία Πολιτισμού του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού».
Σύμφωνα δε με την παράγραφο Ζ.2 του Ν. 4093/2012, «1. Μόνιμοι πολιτικοί υπάλληλοι του
Δημοσίου, ανεξάρτητων αρχών, Ν.Π.Δ.Δ. και Ο.Τ.Α. πρώτου και δεύτερου βαθμού οι θέσεις των
οποίων καταργούνται, τίθενται σε διαθεσιμότητα. Αν καταργούνται ορισμένες μόνο θέσεις του
ίδιου κλάδου, οι υπάλληλοι που τίθενται σε διαθεσιμότητα προσδιορίζονται σύμφωνα με τις
κείμενες διατάξεις (άρθρο 154 παρ. 2 Υπαλληλικού Κώδικα, άρθρο 158 παρ. 2 Κώδικα Κατάστασης
Δημοτικών και Κοινοτικών Υπαλλήλων). Οι υπάλληλοι αυτοί μπορεί κατά την διάρκεια της
διαθεσιμότητας τους: α) Να μετατάσσονται εκουσίως, σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις (άρθρο
154 παρ. 4 Υπαλληλικού Κώδικα, άρθρο 158 παρ. 4 Κώδικα Κατάστασης Δημοτικών και
Κοινοτικών Υπαλλήλων). β) Να μετατάσσονται υποχρεωτικά ή να μεταφέρονται με μεταβολή της
υπηρεσιακής τους σχέσης σε σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου κατά τη
διαδικασία της προηγούμενης υποπαραγράφου για το συμφέρον και τις ανάγκες της υπηρεσίας και
ιδίως για την καλύτερη αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού. Με την έκδοση της πράξης
μετάταξης ή μεταφοράς και μεταβολής της σχέσης εργασίας αίρεται αυτοδίκαια το καθεστώς της
διαθεσιμότητας. γ) Να τοποθετούνται για την κάλυψη προσωρινών αναγκών σε οποιαδήποτε
υπηρεσία του Δημοσίου, Ν.Π.Δ.Δ., Ο.Τ.Α. ή οποιουδήποτε φορέα του δημόσιου τομέα με τη
διαδικασία του άρθρου 5 του ν. 4024/2011. Οι πράξεις προσωρινής τοποθέτησης της περίπτωσης
αυτής εκδίδονται από τον Υπουργό Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης.
Σε περίπτωση μη εμφάνισης του υπαλλήλου εφαρμόζεται αναλόγως η διάταξη της περίπτωσης 5
της προηγούμενης υποπαραγράφου. δ) Να υπάγονται σε ειδικά προγράμματα επαγγελματικής
επανεκπαίδευσης ή επανακατάρτισης. 2. Η διαθεσιμότητα της προηγούμενης περίπτωσης διαρκεί
ένα (1) έτος και στον υπάλληλο καταβάλλονται τα τρία τέταρτα των αποδοχών του, σύμφωνα με
τις κείμενες διατάξεις. 3. Οι ρυθμίσεις των περιπτώσεων 1 και 2 εφαρμόζονται αναλόγως στους
υπαλλήλους με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, καθώς και στους υπαλλήλους
των φορέων της υποπαραγράφου Ζ.1.1.β, οι θέσεις των οποίων καταργούνται. 4. Η υπηρεσιακή
σχέση των μόνιμων υπαλλήλων που βρίσκονται σε καθεστώς διαθεσιμότητας, καθώς και η σχέση
εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου των υπαλλήλων της περίπτωσης 3, εφόσον δεν
μεταταχθούν ή μεταφερθούν, λύεται με τη λήξη του καθεστώτος της διαθεσιμότητας». Τέλος,
κατά το άρθρο 5 της από 12.12.2012 ΠΝΠ (ΦΕΚ Α΄ 240/12.12.2012), «για την εφαρμογή της
υποπαρ. Ζ4 της παρ. Ζ του άρθρου πρώτου του ν. 4093/2012, ως πρόσληψη «με διαγωνισμό ή με
διαδικασία επιλογής σύμφωνα με προκαθορισμένα και αντικειμενικά κριτήρια υπό τον έλεγχο
ανεξάρτητης αρχής ή με ειδικές διαδικασίες επιλογής που περιβάλλονται με αυξημένες εγγυήσεις
διαφάνειας και αξιοκρατίας» νοείται η πρόσληψη με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου
χρόνου, σε θέσεις κατηγορίας ΔΕ ειδικοτήτων Διοικητικού, Διοικητικού - Λογιστικού, Διοικητικού -
Οικονομικού και Διοικητικών Γραμματέων, η οποία: α) εφόσον έλαβε χώρα προ της εφαρμογής του
ν. 2190/1994, έγινε μετά από δημόσια προκήρυξη και γραπτό διαγωνισμό και β) εφόσον έλαβε
χώρα μετά την εφαρμογή του ν. 21901994, έγινε μετά από διαγωνιστική διαδικασία του ΑΣΕΠ, το
οποίο και κατάρτισε τους οριστικούς πίνακες διοριστέων».

    Με την κρινόμενη αίτηση, οι αιτούντες, αφού ισχυρίζονται ότι εργάζονται άπαντες στον καθ’ ου
Δήμο με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου και στον κλάδο ΔΕ
διοικητικών και ότι από 13.11.2012 ετέθησαν σε διαθεσιμότητα, σύμφωνα με τις διατάξεις της
υποπαραγράφου Ζ.4 του άρθρου πρώτου του Ν. 4093/2012, επικαλούμενοι επείγουσα περίπτωση,
ζητούν να υποχρεωθεί ο καθ’ ου Δήμος να αποδέχεται τις υπηρεσίες τους με τους ίδιους όρους έως
και την 12.11.2012, μέχρι την έκδοση τελεσίδικης απόφασης επί της κύριας αγωγής τους και να
καταδικαστεί ο καθ’ ου στα δικαστικά τους έξοδα. Η αίτηση αρμοδίως εισάγεται προς συζήτηση
ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου (άρθρα 1 περ. α΄ και 683 §§ 1, 4 ΚΠολΔ), κατά τη διαδικασία
των ασφαλιστικών μέτρων (άρθρα 686 επ. ΚΠολΔ), είναι νόμιμη, στηριζόμενη στις αναφερόμενες
στη μείζονα σκέψη διατάξεις καθώς και στις διατάξεις των άρθρων 731 και 732 ΚΠολΔ και,
συνεπώς, πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω ως προς την ουσιαστική βασιμότητά της.

   Από την ένορκη κατάθεση του μάρτυρα των αιτούντων, .........................., που εξετάστηκε
στο ακροατήριο, απ’ όλα τα προσκομιζόμενα, μετ’ επικλήσεως, έγγραφα, και απ’ όσα εξέθεσαν
προφορικά, κατά τη συζήτηση, και περιέλαβαν στα σημειώματα, που κατέθεσαν, οι πληρεξούσιοι
δικηγόροι των διαδίκων, πιθανολογήθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Άπαντες οι
αιτούντες εργάζονται στον καθ’ ου Δήμο με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας ιδιωτικού δικαίου
αορίστου χρόνου και στον κλάδο ΔΕ διοικητικών. Ειδικότερα, η πρώτη εξ αυτών προσλήφθηκε
στον καθ’ ου την 05.08.2002, με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου
χρόνου. Κατόπιν ευδοκιμήσεως σχετικής αγωγής εκ μέρους της εκδόθηκε η υπ’ αριθ. 235/2006
απόφαση του Δικαστηρίου τούτου, η οποία έχει καταστεί ήδη αμετάκλητη, δυνάμει της οποίας
κρίθηκε ότι η αιτούσα συνδέεται με τον καθ’ ου με σύμβαση εργασίας αορίστου χρόνου. Στη
συνέχεια, το Δημοτικό Συμβούλιο Χίου, με τη με αριθμό 449/2006 απόφασή του, συνέστησε μία
προσωρινή προσωποπαγή θέση κλάδου ΔΕ Διοικητικού, με σύμβαση εργασίας ιδιωτικού δικαίου
αορίστου χρόνου και ο Δήμαρχος Χίου, με τη με αριθμό 166/2006 απόφασή του, δημοσιευθείσα
στο ΦΕΚ 520/29.12.2006, κατέταξε αυτή σε προσωρινή προσωποπαγή θέση κλάδου ΔΕ
Διοικητικού, με σύμβαση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου. Ακολούθως, η ανωτέρω
αιτούσα, με αίτησή της προς το Υπηρεσιακό Συμβούλιο του Ο.Τ.Α. Ν. Χίου, ζήτησε γνωμοδότηση
περί της συνδρομής των προϋποθέσεων στο πρόσωπό της, του άρθρου 11 του Π.Δ. 164/2004. Το
Α.Σ.Ε.Π. αρχικά με τη με αριθμό 1360/22.11.2005 απόφαση του Β΄ Τμήματος, αποφάσισε ότι δεν
συντρέχουν στο πρόσωπό της, οι προϋποθέσεις του άρθρου 11 και απέρριψε την αίτησή της. Επί
της αποφάσεως αυτής, η ίδια άσκησε τη με αριθμό πρωτ. 2073/16.01.2008 αίτηση θεραπείας,
εκδόθηκε δε η με αριθμό 260/20.10.2008 απόφαση του Α.Σ.Ε.Π., με την οποία αναγνωρίσθηκε ότι
η σύμβασή της μετατράπηκε σε σύμβαση εργασίας αορίστου χρόνου. Η απόφαση αυτή του
Α.Σ.Ε.Π. διαβιβάσθηκε στον καθ’ ου Δήμο με το με αριθμό πρωτ. 41.966/31.10.2008 έγγραφό του.
Στη συνέχεια, με τη με αριθμό 23034 κοινή υπουργική απόφαση των Υφυπουργών Εσωτερικών -
Οικονομίας και Οικονομικών (ΦΕΚ 876/11.05.2009), συστάθηκε μία θέση Διοικητικών Γραμματέων
στον καθ’ ου. Με τη με αριθμό 117/18.05.2009 απόφαση του Δημάρχου Χίου, αποφασίσθηκε η
κατάταξή της σε συνιστώμενη οργανική θέση ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου κατηγορίας ΔΕ,
την οποία και κατέλαβε. Έκτοτε υπηρετεί στην παραπάνω θέση και στο Τμήμα Ανθρώπινου
δυναμικού, απασχολούμενη με τη διεκπεραίωση όλων των διαδικασιών για την πρόσληψη
έκτακτου προσωπικού, με την τήρηση του βιβλίου μητρώου προσωπικού, με την ενημέρωση των
υπηρεσιακών φακέλων των υπαλλήλων του Δήμου, με την ενημέρωση των προγραμμάτων Η/Υ, με
την ανάρτηση των αποφάσεων στη «ΔΙΑΥΓΕΙΑ», με τη διεκπεραίωση της αλληλογραφίας του
Τμήματος Ανθρώπινου δυναμικού και κάθε άλλη συναφή εργασία. Είναι χήρα και μητέρα δύο
τέκνων και βαρύνεται με την διατροφή τους. Οι μηνιαίες καθαρές της αποδοχές, ανέρχονται στο
ποσόν των 842,53 ευρώ. Η δεύτερη και η τρίτη των αιτουσών προσλήφθηκαν αρχικά,
προκειμένου να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στη Δημοτική Αναπτυξιακή Επιχείρηση
Καμποχώρων Χίου. Κατόπιν ευδοκιμήσεως σχετικής αγωγής, εκδόθηκε η υπ’ αριθ. 136/2006
απόφαση του Δικαστηρίου τούτου, με την οποία αναγνωρίσθηκε ότι, οι αιτούσες συνδέονται με το
νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου με την επωνυμία «Δημοτική Αναπτυξιακή Επιχείρηση
Καμποχώρων Χίου» (Δ.Α.Ε.Κ.) με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου
χρόνου πλήρους απασχόλησης. Με τη με αριθμό 21/2006 απόφαση του Δ.Σ. της Δ.Α.Ε.Κ. και σε
συμμόρφωση με την ως άνω απόφαση του Δικαστηρίου, κατατάχθηκαν σε οργανικές θέσεις ΔΕ
Διοικητικού. Με αίτησή τους προς την τότε εργοδότιδά τους εταιρεία (Δ.Α.Ε.Κ.), ζήτησαν την
υπαγωγή τους στις διατάξεις του άρθρου 11 του Π.Δ. 164/2004. Το Δημοτικό Συμβούλιο Χίου, με
τη με αριθμό 151/2007 απόφασή του έκανε δεκτή την αίτησή τους και γνωμοδότησε θετικά περί
της υπαγωγής τους στις διατάξεις του ως άνω άρθρου και της μετατροπής της σύμβασής τους από
ορισμένου σε αορίστου χρόνου. Στη συνέχεια, η τότε εργοδότης τους με το με αριθμό πρωτ.
157/20.09.2007 έγγραφό της, απέστειλε για την κατά νόμο έγκριση από το Α.Σ.Ε.Π., την ως άνω
απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, το δε Α.Σ.Ε.Π. με τη με αριθμό 86/13.03.2008 απόφαση του
Β΄ Τμήματος, αποφάσισε ότι συντρέχουν στο πρόσωπό τους, οι προϋποθέσεις του άρθρου 11 και
η σύμβασή τους μετατράπηκε σε σύμβαση εργασίας αορίστου χρόνου. Η απόφαση αυτή της
αρμόδιας για τον έλεγχο διοικητικής αρχής, δηλαδή του Α.Σ.Ε.Π., διαβιβάσθηκε στην τότε
εργοδότιδά της με το με αριθμό πρωτ. 13.600/04.04.2008 έγγραφό του. Στη συνέχεια, με τη με
αριθμό 1/2008 απόφαση του Προέδρου της ΔΑΕΚ, κατετάγησαν σε κενή οργανική θέση αορίστου
χρόνου. Με τη με αριθμό 17/2009 απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Καμποχώρων,
αποφασίσθηκε η μετατροπή της αμιγούς δημοτικής αναπτυξιακής επιχείρησης σε κοινωφελή
δημοτική επιχείρηση και με τη με αριθμό 40/2009 απόφαση του ως άνω Δημοτικού Συμβουλίου,
αποφασίσθηκε η κατάταξη των ανωτέρω αιτουσών σε συνιστώμενες προσωποπαγείς θέσεις
ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου στην κοινωφελή επιχείρηση. Η κατάταξή τους αυτή,
δημοσιεύθηκε νόμιμα στο ΦΕΚ 258/09.04.2009. Στις 16.04.2009, προσήλθαν και ανέλαβαν
υπηρεσία στην ως άνω κοινωφελή επιχείρηση. Κατόπιν, ζήτησαν τη μεταφορά τους στο Δήμο Χίου,
το δε Δημοτικό Συμβούλιο με τη με αριθμό 394/15/30.08.2010 απόφασή του, έκανε δεκτές τις
αιτήσεις τους και συνέστησε προσωρινές προσωποπαγείς θέσεις ιδιωτικού δικαίου αορίστου
χρόνου ειδικότητας ΔΕ Διοικητικού - Οικονομικού. Στη συνέχεια ο Δήμαρχος Χίου, με τη με αριθμό
33/2011 απόφασή του, αποφάσισε τη μεταφορά τους ως προσωπικό στο Δήμο Χίου και την
κατάταξή τους με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, σε
προσωρινές προσωποπαγείς θέσεις ΔΕ Διοικητικού - Οικονομικού. Από την 09.11.2011, οι αιτούσες
υπηρετούν στον καθ’ ου με συμβάσεις εξαρτημένης εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου
με ειδικότητα ΔΕ Διοικητικού- Οικονομικού. Με τη με αριθμό πρωτ. 48.175/398/09.11.2011
απόφαση του Δημάρχου Χίου, ανατέθηκαν στη δεύτερη αιτούσα η εκκαθάριση των δαπανών
έργων, προμηθειών, μεταφορών, εργασιών επιχορηγήσεων, αποδόσεων και υποχρεωτικών
δανείων. Επίσης, αυτή απασχολείται με τη διεκπεραίωση υποθέσεων του Δήμου στο Ελεγκτικό
Συνέδριο. Είναι έγγαμη με ένα ανήλικο τέκνο και βαρύνεται με δάνειο. Οι καθαρές μηνιαίες
αποδοχές της ανέρχονται στο ποσόν των 889,16 ευρώ. Η τρίτη αιτούσα, μετά από τη με αριθμό
397/2011 απόφαση του Δημάρχου Χίου, απασχολείται στο γραφείο τύπου και δημοσίων σχέσεων
του Δήμου Χίου και ειδικότερα με τη διοργάνωση συμμετοχής σε τοπικές και διεθνείς εκθέσεις με
σκοπό την προβολή του Δήμου, την έκδοση δελτίων τύπου, τη διοργάνωση δεξιώσεων, τη
διοργάνωση αποστολών καθώς και κάθε άλλη συναφή εργασία. Είναι έγγαμη και μητέρα δύο
τέκνων, οι μηνιαίες δε καθαρές της αποδοχές, ανέρχονται στο ποσόν των 838,12 ευρώ. Ο
τέταρτος αιτών προσλήφθηκε αρχικά στο Δήμο Καμποχώρων. Με αίτησή του προς το Υπηρεσιακό
Συμβούλιο ΟΤΑ Ν. Χίου, ζήτησε την υπαγωγή του στις μεταβατικές διατάξεις του άρθρου 11 του
Π.Δ. 164/2004. Το Υπηρεσιακό Συμβούλιο με τη με αριθμό 48/20.06.2008 απόφασή του,
αποφάσισε την υπαγωγή του στις διατάξεις του άρθρου 11 του Π.Δ. 164/2004 και διαβίβασε την
απόφαση του στο Α.Σ.Ε.Π.. Το Α.Σ.Ε.Π., με τη με αριθμό 246/10.10.2008 απόφαση του Β΄
Τμήματος, αποφάσισε ότι συντρέχουν στο πρόσωπό του, οι προϋποθέσεις του άρθρου 11 και ορθά
η σύμβασή του μετατράπηκε σε σύμβαση εργασίας αορίστου χρόνου. Η απόφαση αυτή του
Α.Σ.Ε.Π. διαβιβάσθηκε στον τότε εργοδότη του με το με αριθμό πρωτ. 41.477/29.10.2008
έγγραφό του. Στη συνέχεια, με τη με αριθμό 6564 κοινή υπουργική απόφαση των Υφυπουργών
Εσωτερικών - Οικονομίας και Οικονομικών, η οποία δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ 204/06.02.2009,
συστάθηκε μία προσωρινή προσωποπαγής θέση εργασίας αορίστου χρόνου, Διοικητικών
Γραμματέων στον Δήμο Καμποχώρων την οποία και κατέλαβε. Στη συνέχεια και στις 05.03.2009,
ανέλαβε υπηρεσία στον τότε Δήμο με την ως άνω σύμβαση και στην ως άνω θέση, όπως αυτό
προκύπτει από το με αριθμό πρωτ. 644/05.03.2009 έγγραφό του. Μετά τη συνένωση του Δήμου
Καμποχώρων σε ενιαίο Δήμο με τον καθ’ ου, ο αιτών μεταφέρθηκε ως προσωπικό στο Δήμο Χίου,
με την ίδια σύμβαση εργασίας και την ίδια ειδικότητα. Με τη με αριθμό 397/2011 απόφαση του
Δημάρχου Χίου, τοποθετήθηκε στο Τμήμα Κοινωνικής Πολιτικής και Πολιτικής Ισότητας των
Φύλων και απασχολείται με τη διεκπεραίωση, υλοποίηση και εφαρμογή των προγραμμάτων
επιδότησης ατόμων με αναπηρίες, την έκδοση αδειών λειτουργίας βρεφονηπιακών σταθμών, τη
διεκπεραίωση μέρους διαδικασίας χορήγησης εκτάκτων βοηθημάτων σε πολίτες χρήζοντες
βοήθειας λόγω εκτάκτου ανάγκης, εξυπηρετώντας και τις νήσους Οινούσσες και Ψαρά. Είναι
έγγαμος και πατέρας δύο ανήλικων τέκνων, η σύζυγος του δε είναι άνεργη. Ο ίδιος είναι φοιτητής
στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο στην Αθήνα και το κόστος παρακολούθησης των μαθημάτων
ανέρχεται σε 7.350 ευρώ ετησίως. Οι μηνιαίες του αποδοχές ανέρχονται στο ποσόν των 955,29
ευρώ με τις οποίες και διαβιώνουν. Η πέμπτη αιτούσα προσλήφθηκε αρχικά στο Δήμο
Καμποχώρων, την 01.06.2001. Με αίτησή της προς το Υπηρεσιακό Συμβούλιο ΟΤΑ Ν. Χίου, ζήτησε
την υπαγωγή της στις μεταβατικές διατάξεις του άρθρου 11 του Π.Δ. 164/2004. Το υπηρεσιακό
συμβούλιο με τη με αριθμό 1/8/07.12.2004 απόφασή του, αποφάσισε την υπαγωγή της στις
διατάξεις του άρθρου 11 του Π.Δ. 164/2004 και διαβίβασε την απόφασή του στο Α.Σ.Ε.Π.. Το
Α.Σ.Ε.Π., με τη με αριθμό 1552/28.12.2005 απόφαση του Β΄ Τμήματος, αποφάσισε ότι συντρέχουν
στο πρόσωπό της, οι προϋποθέσεις του άρθρου 11 και ορθά η σύμβασή της μετατράπηκε σε
σύμβαση εργασίας αορίστου χρόνου. Η απόφαση αυτή του Α.Σ.Ε.Π. διαβιβάσθηκε στον τότε
εργοδότη της με το με αριθμό πρωτ. 6869/17.02.2006 έγγραφό του. Στη συνέχεια και με τη με
αριθμό 21691 κοινή υπουργική απόφαση των Υφυπουργών Εσωτερικών - Οικονομίας και
Οικονομικών, η οποία δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ 1052/03.08.2006, συστήθηκαν τρεις θέσεις ΥΕ
φυλάκων στον Δήμο Καμποχώρων μία εκ των οποίων κατέλαβε. Στη συνέχεια και μετά από τη με
αριθμό 4/10.03.2010 απόφαση του Δημάρχου Καμποχώρων, η οποία εκδόθηκε σύμφωνα με τις
διατάξεις του άρθρου 183 του Ν.3584/2007 και δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ 252/30.03.2010,
μετατάχθηκε σε συνιστώμενη προσωρινή προσωποπαγή θέση ΔΕ Διοικητικού. Μετά τη συνένωση
του Δήμου Καμποχώρων σε ενιαίο Δήμο με τον καθ’ ου, η αιτούσα μεταφέρθηκε ως προσωπικό
στο Δήμο Χίου, με την ίδια σύμβαση εργασίας και την ίδια ειδικότητα. Σήμερα απασχολείται στον
καθ’ ου ως υπάλληλος του Τμήματος δημοτικής και αστικής κατάστασης του Δήμου Χίου και έχει
ως αντικείμενο απασχόλησής της την έκδοση πιστοποιητικών δημοτολογίου και μητρώου
αρρένων, τη διαγραφή αποβιωσάντων από τα ως άνω μητρώα, τις εγγραφές αδήλωτων στο
δημοτολόγιο, τις συγχωνεύσεις οικογενειακών μερίδων, τις πολιτογραφήσεις αλλοδαπών και την
εγγραφή τους στο δημοτολόγιο και το μητρώο αρρένων, την κατάρτιση στρατολογικών πινάκων
και μητρώων αρρένων, τις αναθεωρήσεις των εκλογικών καταλόγων, τη διεκπεραίωση
αλληλογραφίας του τμήματος δημοτολογίου καθώς και κάθε άλλη συναφή εργασία. Είναι έγγαμη
και βαρύνεται με δάνειο. Οι καθαρές μηνιαίες αποδοχές της ανέρχονται στο ποσόν των 873,69
ευρώ. Η έκτη αιτούσα προσλήφθηκε αρχικά στο Δήμο Καμποχώρων την 01.06.2001. Με αίτησή
της προς το Υπηρεσιακό Συμβούλιο ΟΤΑ Ν. Χίου, ζήτησε την υπαγωγή της στις μεταβατικές
διατάξεις του άρθρου 11 του Π.Δ. 164/2004. Το Υπηρεσιακό Συμβούλιο, με τη με αριθμό
1/8/07.12.2004 απόφασή του, αποφάσισε την υπαγωγή της στις διατάξεις του άρθρου 11 του Π.Δ.
164/2004 και διαβίβασε την απόφασή του στο Α.Σ.Ε.Π.. Το Α.Σ.Ε.Π., με τη με αριθμό
1552/28.12.2005 απόφαση του Β΄ Τμήματος, αποφάσισε ότι συντρέχουν στο πρόσωπό της, οι
προϋποθέσεις του άρθρου 11 και ορθά η σύμβασή της μετατράπηκε σε σύμβαση εργασίας
αορίστου χρόνου. Η απόφαση αυτή του Α.Σ.Ε.Π. διαβιβάσθηκε στον τότε εργοδότη της με το με
αριθμό πρωτ. 6869/17.02.2006 έγγραφό του. Στη συνέχεια και με τη με αριθμό 21691 κοινή
υπουργική απόφαση των Υφυπουργών Εσωτερικών - Οικονομίας και Οικονομικών, η οποία
δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ 1052/3.8.2006, συστήθηκαν τρείς θέσεις ΥΕ φυλάκων στον Δήμο
Καμποχώρων μία εκ των οποίων κατέλαβε. Στη συνέχεια και μετά από τη με αριθμό 4/10.03.2010
απόφαση του Δημάρχου Καμποχώρων, η οποία εκδόθηκε σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου
183 του Ν. 3584/2007 και δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ 252/30.03.2010, μετατάχθηκε σε συνιστώμενη
προσωρινή προσωποπαγή θέση ΔΕ Διοικητικού. Μετά τη συνένωση του Δήμου Καμποχώρων σε
ενιαίο Δήμο με τον καθ’ ου, η αιτούσα μεταφέρθηκε ως προσωπικό στο Δήμο Χίου, με την ίδια
σύμβαση εργασίας και την ίδια ειδικότητα. Σήμερα απασχολείται στον καθ’ ου ως υπάλληλος του
Τμήματος Ανθρώπινου δυναμικού, απασχολούμενη με τη διεκπεραίωση όλων των διαδικασιών για
την πρόσληψη έκτακτου προσωπικού, με την τήρηση του βιβλίου μητρώου προσωπικού, με την
ενημέρωση των υπηρεσιακών φακέλων των υπαλλήλων του Δήμου, με την ενημέρωση των
προγραμμάτων Η/Υ, με την ανάρτηση των αποφάσεων στην «ΔΙΑΥΓΕΙΑ», με τη διεκπεραίωση της
αλληλογραφίας του Τμήματος και κάθε άλλη συναφή εργασία. Είναι έγγαμη και μητέρα ενός
ανήλικου τέκνου, βαρύνεται δε με δάνειο. Οι μηνιαίες καθαρές της αποδοχές, ανέρχονται στο
ποσόν των 761,37 ευρώ. Ο έβδομος αιτών προσλήφθηκε αρχικά στο Δήμο Αμανής. Με αίτησή του
προς το Υπηρεσιακό Συμβούλιο ΟΤΑ Ν. Χίου, ζήτησε την υπαγωγή του στις μεταβατικές διατάξεις
του άρθρου 11 του Π.Δ. 164/2004. Το Υπηρεσιακό Συμβούλιο με τη με αριθμό 7/05.12.2004
απόφασή του, αποφάσισε την υπαγωγή του στις διατάξεις του άρθρου 11 του Π.Δ. 164/2004 και
διαβίβασε την απόφασή του στο Α.Σ.Ε.Π.. Το Α.Σ.Ε.Π., με τη με αριθμό 1424/28.11.2005 απόφαση
του Δ΄ Τμήματος, αποφάσισε ότι συντρέχουν στο πρόσωπό του, οι προϋποθέσεις του άρθρου 11
και ορθά η σύμβασή του μετατράπηκε σε σύμβαση εργασίας αορίστου χρόνου. Η απόφαση αυτή
του Α.Σ.Ε.Π. διαβιβάσθηκε στον τότε εργοδότη του με το με αριθμό πρωτ. 8271/05/27.02.2006
έγγραφό του. Στη συνέχεια και με τη με αριθμό 17567 κοινή υπουργική απόφαση των
Υφυπουργών Εσωτερικών - Οικονομίας και Οικονομικών, η οποία δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ
820/04.07.2006, συστήθηκε μία θέση διοικητικού στον Δήμο Αμανής την οποία και κατέλαβε. Στη
συνέχεια και μετά από τη με αριθμό 126/2006 απόφαση του Δημάρχου Αμανής, διορίσθηκε σε κενή
οργανική θέση με σύμβαση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου και κατατάχθηκε σε
συνιστώμενη προσωρινή προσωποπαγή θέση ΔΕ Διοικητικού. Μετά τη συνένωση του Δήμου
Αμανής σε ενιαίο Δήμο με τον καθ’ ου, ο αιτών μεταφέρθηκε ως προσωπικό στο Δήμο Χίου, με την
ίδια σύμβαση εργασίας και την ίδια ειδικότητα. Σήμερα απασχολείται στον καθ’ ου ως υπάλληλος
του τμήματος οικονομικών υπηρεσιών του Δήμου με αντικείμενο απασχόλησης την είσπραξη των
καθυστερουμένων οφειλών που έχουν βεβαιωθεί από τις αρμόδιες υπηρεσίες και αφορούν τέλη και
δικαιώματα φορολογουμένων. Σε συνεργασία με τη νομική υπηρεσία του Δήμου, εισηγείται στο
δημοτικό ταμία την λήψη αναγκαστικών μέτρων είσπραξης κατά των οφειλετών προβαίνοντας σε
κάθε ενδεδειγμένη ενέργεια. Είναι έγγαμος με ένα τέκνο. Οι καθαρές μηνιαίες αποδοχές του
ανέρχονται στο ποσόν των 941,34 ευρώ. Η όγδοη αιτούσα προσλήφθηκε αρχικά στην Τοπική
Ένωση Δήμων και Κοινοτήτων Ν. Χίου (Τ.Ε.Δ.Κ.). Με αίτησή της προς το Διοικητικό Συμβούλιο,
ζήτησε την υπαγωγή της στις μεταβατικές διατάξεις του άρθρου 11 του Π.Δ. 164/2004. Το
Διοικητικό Συμβούλιο με τη με αριθμό 8/09.06.2008 απόφασή του, αποφάσισε την υπαγωγή της
στις διατάξεις του άρθρου 11 του Π.Δ. 164/2004 και διαβίβασε την απόφασή του στο Α.Σ.Ε.Π.. Το
Α.Σ.Ε.Π. με τη με αριθμό 266/11.11.2008 απόφαση του Β΄ Τμήματος, αποφάσισε ότι συντρέχουν
στο πρόσωπό της, οι προϋποθέσεις του άρθρου 11 και ορθά η σύμβασή της μετατράπηκε σε
σύμβαση εργασίας αορίστου χρόνου. Η απόφαση αυτή του Α.Σ.Ε.Π. διαβιβάσθηκε στον τότε
εργοδότη της με το με αριθμό πρωτ. 49076/12.12.2008 έγγραφό του. Έτσι κατατάχθηκε στην
ΤΕΔΚ σε προσωρινή προσωποπαγή θέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου. Στη
συνέχεια και με τη με αριθμό 8/2011 του Δ.Σ. της ΤΕΔΚ, αποφασίσθηκε η μετάταξή της στο Δήμο
Χίου. Εν τω μεταξύ οι Τ.Ε.Δ.Κ., σύμφωνα με τις διατάξεις του Π.Δ. 75/2011, μετατράπηκαν σε
Π.Ε.Δ. Το Δ.Σ. πλέον της Π.Ε.Δ., με τη με αριθμό 15/06.03.2012 απόφαση αποφάσισε και αυτό τη
μετάταξή της στο Δήμο Χίου. Κατόπιν και μετά από τη με αριθμό 19/20.03.2012 απόφαση του
Υπηρεσιακού Συμβουλίου των Ο.Τ.Α. Ν. Χίου, εκδόθηκε η με αριθμό 13439/143/21.03.2012
απόφαση του Δημάρχου Χίου, με την οποία μετατάχθηκε στον καθ’ ου. Η απόφαση αυτή
δημοσιεύθηκε νόμιμα στο ΦΕΚ 394/06.04.2012. Με τη με αριθμό 22138/248/10.05.2012 απόφαση
του Δημάρχου Χίου, αποφασίσθηκε η τοποθέτησή της στη διεύθυνση υπηρεσίας δόμησης, με
αντικείμενο απασχόλησης τη διοικητική υποστήριξη της διεύθυνσης και των τμημάτων
διεύθυνσης. Είναι έγγαμη και μητέρα δύο τέκνων, το ένα εκ των οποίων σπουδάζει. Οι καθαρές
μηνιαίες αποδοχές της ανέρχονται στο ποσόν των 862,03 ευρώ. Η ένατη αιτούσα προσλήφθηκε
αρχικά στην Τοπική Ένωση Δήμων και Κοινοτήτων Ν. Χίου (Τ.Ε.Δ.Κ.). Με αίτησή της προς το
Διοικητικό Συμβούλιο, ζήτησε την υπαγωγή της στις μεταβατικές διατάξεις του άρθρου 11 του Π.Δ.
164/2004. Το Διοικητικό Συμβούλιο με τη με αριθμό 109/13.09.2004 απόφασή του, αποφάσισε την
υπαγωγή της στις διατάξεις του άρθρου 11 του Π.Δ. 164/2004 και διαβίβασε την απόφασή του στο
Α.Σ.Ε.Π.. Το Α.Σ.Ε.Π. με τη με αριθμό 438/17.05.2005 απόφαση του Δ΄ Τμήματος, αποφάσισε ότι
συντρέχουν στο πρόσωπό της οι προϋποθέσεις του άρθρου 11 και ορθά η σύμβασή της
μετατράπηκε σε σύμβαση εργασίας αορίστου χρόνου. Η απόφαση αυτή του Α.Σ.Ε.Π. διαβιβάσθηκε
στον τότε εργοδότη της με το με αριθμό πρωτ. 42755/19.08.2005 έγγραφό του. Έτσι
κατατάχθηκε στην ΤΕΔΚ σε προσωρινή προσωποπαγή θέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου
χρόνου. Στη συνέχεια και με τη με αριθμό 8/2011 του Δ.Σ. της ΤΕΔΚ, αποφασίσθηκε η μετάταξή
της στο Δήμο Χίου. Εν τω μεταξύ οι Τ.Ε.Δ.Κ. σύμφωνα με τις διατάξεις του Π.Δ. 75/2011
μετατράπηκαν σε Π.Ε.Δ. Το Δ.Σ. πλέον της Π.Ε.Δ., με τη με αριθμό 15/06.03.2012 απόφαση
αποφάσισε και αυτό τη μετάταξή της στο Δήμο Χίου. Κατόπιν και μετά από τη με αριθμό
19/20.03.2012 απόφαση του Υπηρεσιακού Συμβουλίου των Ο.Τ.Α. Ν. Χίου, εκδόθηκε η με αριθμό
13439/143/21.03.2012 απόφαση του Δημάρχου Χίου, με την οποία μετατάχθηκε στον καθ’ ου. Η
απόφαση αυτή δημοσιεύθηκε νόμιμα στο ΦΕΚ 394/06.04.2012. Με τη με αριθμό
22138/248/10.05.2012 απόφαση του Δημάρχου Χίου, αποφασίσθηκε η τοποθέτησή της στη
διεύθυνση τεχνικών υπηρεσιών, με αντικείμενο απασχόλησης τη διοικητική υποστήριξη της
διεύθυνσης και των Τμημάτων διεύθυνσης. Είναι έγγαμη και μητέρα δύο τέκνων. Βαρύνεται με
δάνεια των οποίων η μηνιαία δόση ανέρχεται στο ποσόν των 680 ευρώ. Οι καθαρές μηνιαίες
αποδοχές της ανέρχονται στο ποσόν των 807,38 ευρώ. Σύμφωνα με τις διατάξεις που
αναφέρθηκαν στη μείζονα σκέψη, καταργήθηκαν αυτοδικαίως από τη δημοσίευση του Ν.
4093/2012, δηλαδή από 12.11.2012, οι οργανικές, προσωρινές και προσωποπαγείς θέσεις των
υπαλλήλων, οι οποίοι υπηρετούν σε υπηρεσίες, κεντρικές και περιφερειακές, του Δημοσίου, των
Ανεξάρτητων Αρχών, των Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου (Ν.Π.Δ.Δ.), των Οργανισμών
Τοπικής Αυτοδιοίκησης (Ο.Τ.Α.) πρώτου και δεύτερου βαθμού και των Νομικών Προσώπων
Ιδιωτικού Δικαίου (Ν.Π.Ι.Δ.) που ανήκουν στο δημόσιο τομέα, όπως αναλυτικά αναφέρονται στην
υποπαράγραφο Ζ.1.1 με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, πλήρους και μερικής
απασχόλησης, και ανήκουν στην κατηγορία ΔΕ (δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης), αποκλειστικά των
ειδικοτήτων Διοικητικού, Διοικητικού - Λογιστικού, Διοικητικού - Οικονομικού, Διοικητικών
Γραμματέων. Οι αιτούντες, οι οποίοι καταλαμβάνονται από τις διατάξεις της ως άνω ρύθμισης,
ετέθησαν σε διαθεσιμότητα από 13.11.2012 και οι αποδοχές τους καταβάλλονται σε ποσοστό 75%
και όχι πλήρεις. Η ανωτέρω ρύθμιση προσβάλει στον πυρήνα τους συνταγματικά δικαιώματα των
αιτούντων (άρθρα 2 § 1, 4 § 5, 22 § 1 εδ. α΄ Σ), παραβιάζει δε τις αρχές της μη διάκρισης, της
αντικειμενικότητας και της αξιοκρατίας για τους κατωτέρω εκτιθέμενους λόγους: 1ον) Η επίμαχη
ρύθμιση μεταβάλει επί τα χείρω τους όρους εργασίας, αφενός, μειώνοντας το μισθό των αιτούντων
κατά 25%, αφετέρου, καθιστώντας αβέβαιο το μέλλον της ίδιας της εργασιακής σχέσης. Τούτο δε
διότι πιθανολογείται βάσιμα ότι, η διαθεσιμότητα θα οδηγήσει σε οριστική απώλεια της θέσεως
εργασίας, δεδομένου ότι, σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν. 4093/2012, η σχέση εργασίας των
αιτούντων, εφόσον δεν μεταταχθούν ή μεταφερθούν -ενδεχόμενο σφόδρα πιθανό με τα σημερινά
δεδομένα-, λύεται με τη λήξη του καθεστώτος της διαθεσιμότητας. Η μεταβολή αυτή είναι
αδικαιολόγητη, αφού δεν πιθανολογήθηκε ότι οι αιτούντες είναι πλεονάζον προσωπικό του καθ’
ου, αλλά τουναντίον πιθανολογήθηκε ότι ο καθ’ ου Δήμος έχει ήδη υποβάλλει αίτημα για την
κάλυψη των αναγκών του. 2ον) Οι αιτούντες τίθενται σε διαθεσιμότητα με μοναδικό κριτήριο την
κατηγορία και τον κλάδο, χωρίς επαρκή αιτιολογία για ποιο λόγο επιφυλάσσεται διαφορετική
μεταχείριση σε άλλους εργαζομένους της ίδιας κατηγορίας και του ίδιου κλάδου, κατά παράβαση
της αρχής της μη διακρίσεως. Το δε κριτήριο που χρησιμοποιείται, ήτοι η μη τήρηση της
διαγωνιστικής διαδικασίας του ΑΣΕΠ, είναι παντελώς προσχηματικό, καθόσον δεν γίνονταν
προσλήψεις μέσω της ανωτέρω διαδικασίας. 3ον) Ακόμη κι αν υποτεθεί ότι οι αιτούντες είναι
πλεονάζον προσωπικό, τα συγκεκριμένα πρόσωπα ετέθησαν σε διαθεσιμότητα, χωρίς να
προηγηθεί αντικειμενική και αξιοκρατική διαδικασία αξιολόγησης. Ο νομοθέτης, λειτουργώντας
ισοπεδωτικά, αντιμετωπίζει κατά τον ίδιο τρόπο τους ικανούς και ευσυνείδητους υπαλλήλους με
τους αργόμισθους και τους ανεπαρκείς. 4ον) Προσβάλλει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, διότι -
ανεξαρτήτως της αποτελεσματικότητας και της προσφορότητας του μέτρου- πίσω από τους
αριθμούς υπάρχουν συγκεκριμένα πρόσωπα, των οποίων η ζωή ανατρέπεται άρδην και τα οποία
θυσιάζονται, χάριν των οικονομικών στοχεύσεων της Κυβέρνησης και της περιστολής των
κρατικών δαπανών, που αναγορεύονται σε σκοπούς υπέρτερου δημοσίου συμφέροντος, θέτοντας
στο περιθώριο τον άνθρωπο ή μετατρέποντας αυτόν σε μέσο προς επίτευξη του επιδιωκόμενου
σκοπού. Προσβάλλεται δε βάναυσα η προσωπικότητα των αιτούντων, καθόσον απομακρύνονται
από τη θέση εργασίας τους και τους αποστερείται το δικαίωμα να εργαστούν. Εξάλλου, η
καταβολή του 75% των αποδοχών των αιτούντων, που, ούτως ή άλλως, υπό καθεστώς πλήρους
απασχόλησης είχαν ήδη υποστεί δραματικές μειώσεις, σε συνδυασμό με την αλλεπάλληλη επιβολή
νέων φόρων και «εισφορών» έχει ως συνέπεια τη διακινδύνευση της αξιοπρεπούς διαβιώσεως των
ιδίων και των οικογενειών τους, η οποία έχει τεθεί ως συνταγματικό όριο των μειώσεων των
μισθών και των συντάξεων (βλ. ΟλΣτΕ 668/2012 Δημοσίευση ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, σκέψη 35, ΟλΣτΕ
1285/2012 Δημοσίευση ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, σκέψη 16). 5ον) Σύμφωνα με το άρθρο 4 § 5 Σ, «οι Έλληνες
πολίτες συνεισφέρουν χωρίς διακρίσεις στα δημόσια βάρη, ανάλογα με τις δυνάμεις τους».
Σύμφωνα δε με το άρθρο 25 § 1 εδ. δ΄ Σ, οι κάθε είδους περιορισμοί που μπορούν κατά το
Σύνταγμα να επιβληθούν στα δικαιώματα οφείλουν να σέβονται την αρχή της αναλογικότητας, ενώ
σύμφωνα με την παράγραφο 4 του ίδιου άρθρου, το Κράτος δικαιούται να αξιώνει από όλους τους
πολίτες την εκπλήρωση του χρέους της κοινωνικής και εθνικής αλληλεγγύης. Από το συνδυασμό
των διατάξεων αυτών συνάγεται ότι ο νομοθέτης δύναται καταρχήν να επιβάλει στους πολίτες,
προς εκπλήρωση του χρέους της κοινωνικής και εθνικής αλληλεγγύης, επιβαρύνσεις για την
αντιμετώπιση ορισμένης επείγουσας ανάγκης ή κατάστασης κρίσης, υπό την προϋπόθεση ωστόσο
ότι αυτές κατανέμονται ισότιμα μεταξύ των πολιτών ανάλογα με τις δυνάμεις του καθενός και με
τήρηση των αρχών της προσφορότητας και της αναγκαιότητας. Δεν είναι επομένως επιτρεπτή η
επιβολή μέτρων που βαρύνουν δυσανάλογα ορισμένες κατηγορίες πολιτών έναντι άλλων ούτε,
κατά μείζονα λόγο, η επισώρευση νέων μέτρων σε βάρος των ίδιων κατηγοριών πολιτών, εάν τα
προηγούμενα αποδείχθηκαν απρόσφορα (βλ. σχετ. γνωμοδότηση των Κώστα Χρυσόγονου και
Ακρίτα Καϊδατζή για τη συνταγματικότητα του σχεδίου νόμου «Έγκριση Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου
Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2013-2016 - Επείγοντα μέτρα εφαρμογής του Ν. 4046/2012 και
Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2013-2016»). Οι αιτούντες, εκτός των
μειώσεων του εισοδήματος, που έχουν υποστεί ήδη, όπως όλοι οι μισθωτοί, και των άμεσων,
έμμεσων φόρων και λοιπών «εισφορών», που έχουν επιβληθεί, τους επιβλήθηκε επιπροσθέτως και
το ειδικό μέτρο της διαθεσιμότητας, με συνέπεια, πέραν της αρχικής μείωσης των εισοδημάτων
τους, να υφίστανται περαιτέρω μείωση κατά 25%, όλα αυτά δε συνδυαστικά συνεπάγονται
σωρευτική επιβάρυνση, η οποία είναι εξόφθαλμα δυσανάλογη σε βάρος τους, με μοναδικό κριτήριο
την ειδικότητά τους και το αντικείμενο της εργασίας τους. 6ον) Σύμφωνα με το άρθρο 22 § 1 Σ «η
εργασία αποτελεί δικαίωμα και προστατεύεται από το Κράτος». Εξάλλου, με το άρθρο 4 παρ. 1 του
Μέρους II του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη, που κυρώθηκε με το ν. 1426/1984 και σύμφωνα με
το άρθρο 28 § 1 Συντ. υπερισχύει κάθε αντίθετης διάταξης νόμου, αναγνωρίζεται «το δικαίωμα
των εργαζομένων για αμοιβή αρκετή να εξασφαλίζει σ' αυτούς και τις οικογένειες τους ένα
αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης». Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή Κοινωνικών Δικαιωμάτων έκρινε
προσφάτως, με αφορμή ορισμένα από τα προηγουμένως επιβληθέντα μέτρα, ότι ο προσδιορισμός
αποδοχών σε ύψος που υπολείπεται του ορίου της φτώχειας, το οποίο για την Ελλάδα έχει οριστεί,
βάσει στατιστικών στοιχείων της EUROSTAT, στο ποσό των 580 ευρώ μηνιαίως, παραβιάζει το
δικαίωμα για δίκαιη αμοιβή κατά το άρθρο 4 παρ. 1 του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη (Απόφαση
της 23.5.2012, ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ και ΑΔΕΔΥ κατά Ελλάδας, Προσφυγή Νο.66/2011, σκέψεις 57 - 65 ).
Κατά συνέπεια, συντρέχει ευθεία προσβολή του άρθρου 4 παρ. 1 του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού
Χάρτη, κατά το μέρος που από την εφαρμογή των μέτρων καταλείπεται στους εργαζόμενους
ελάχιστο ή ανύπαρκτο εισόδημα. Για τον ίδιο λόγο, πρέπει να θεωρηθεί ότι συντρέχει ταυτόχρονα
και προσβολή του δικαιώματος εργασίας κατά το άρθρο 22 παρ. 1 Συντάγματος (βλ. την ως άνω
γνωμοδότηση). Στην προκείμενη περίπτωση, από τις περικοπές των αποδοχών των αιτούντων
καταλείπεται διαθέσιμο εισόδημα σε ύψος που εγγίζει ή υπολείπεται -όπως στην περίπτωση της 6ης
αιτούσας- του ορίου της φτώχειας. Περαιτέρω πιθανολογήθηκε ότι συντρέχει κατεπείγουσα
περίπτωση για τη λήψη ασφαλιστικών μέτρων υπό τη μορφή προσωρινής ρύθμισης κατάστασης,
δεδομένου ότι, αφενός, η μείωση των αποδοχών των αιτούντων έχει ως συνέπεια τη
διακινδύνευση της αξιοπρεπούς διαβίωσης των ιδίων και των προσώπων που εξαρτώνται απ’
αυτούς, αφετέρου, η αποξένωσή τους από τις θέσεις εργασίας τους θα οδηγήσει σε τετελεσμένες
καταστάσεις, μη αναστρέψιμες. Κατόπιν τούτων, πρέπει να γίνει δεκτή η κρινόμενη αίτηση ως
βάσιμη κατ’ ουσίαν και να καταδικαστεί ο καθ’ ου στα δικαστικά έξοδα των αιτούντων (άρθρο 176
ΚΠολΔ), όπως ειδικότερα ορίζεται στο διατακτικό.

                                                   ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

    ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων.

    ΔΕΧΕΤΑΙ την αίτηση.

    ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ τον καθ’ ου να αποδέχεται προσωρινά, ήτοι μέχρι την έκδοση οριστικής
αποφάσεως επί της τακτικής αγωγής τους και εφόσον αυτή ασκηθεί εντός τριάντα (30) ημερών
από τη δημοσίευση της παρούσας, τις υπηρεσίες των αιτούντων, με τους αυτούς όρους, όπως πριν
τεθούν σε διαθεσιμότητα.

    ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ τον καθ’ ου σε χρηματική ποινή ύψους εκατό (100) ευρώ για κάθε ημέρα που δεν
θα αποδέχεται τις υπηρεσίες εκάστου εκ των αιτούντων.

    ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ τον καθ’ ου στα δικαστικά έξοδα των αιτούντων τα οποία ορίζει στο ποσό των
διακοσίων πενήντα (250) ευρώ.

    ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση, στο ακροατήριό
του, στη Χίο, στις 5 Φεβρουαρίου 2013, με την παρουσία και του γραμματέα Δημητρίου Διόλατζη.

                        Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ                             Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ




90/2013 ΜΠρ Ξάνθης: Αντισυνταγματικότητα - παραβίαση αρχής αναλογικότητας -
προσβολή προσωπικότητας - βλαπτική μεταβολή



                                                        ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ 90/2013
                                                 ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΞΑΝΘΗΣ

 ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από τη Διικαστή Μαρία Παπακωνσταντίνου, Πρόεδρο Πρωτοδικών.
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕ δημόσια στο γραφείο της Προέδρου στις 16 Ιανουαρίου 2013  χωρίς τη
σύμπραξη γραμματέα, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
ΤΩΝ ΑΙΤΟΥΝΤΩΝ:[......] οι οποίοι εμφανίστηκαν στο Δικαστήριο με την
πληρεξούσια δικηγόρο τους Χριστίνα Οικονόμου (Δ.Σ. Θεσσαλονίκης).

    ΤΟΥ ΚΑΘ’ ΟΥ Η ΑΙΤΗΣΗ: Του νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου (ΟΤΑ) με την επωνυμία
«ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ - ΘΡΑΚΗΣ», που εδρεύει στην Κομοτηνή και
εκπροσωπείται νόμιμα, το οποίο εκπροσωπήθηκε στο Δικαστήριο από τον πληρεξούσιο δικηγόρο
του Κωνσταντίνο Γούναρη.

Οι αιτούντες άσκησαν ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου την από 2-1-2013
(αριθμ.εκθ.καταθ./Ασφ.Μετ/1/2-1/2013) αίτηση με αντικείμενο τη ρύθμιση κατάστασης
εργασιακής σχέσης, για την οποία ορίστηκε δικάσιμος αυτή που αναφέρεται πιο πάνω.

    ΚΑΤΑ τη συζήτηση της υπόθεσης οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ανέπτυξαν τους
ισχυρισμούς τους και ζήτησαν να γίνουν δεκτοί.

                                                      ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
                                                     ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

  
     Από τις διατάξεις των άρθρων 731, 732 και 692 παρ.4 του ΚΠολΔ προκύπτει ότι το Δικαστήριο
έχει δικαίωμα να διατάξει ως ασφαλιστικό μέτρο κάθε πρόσφορο κατά την κρίση του μέτρο που
επιβάλλεται από τις περιστάσεις και αποσκοπεί στην εξασφάλιση ή διατήρηση του δικαιώματος ή τη
ρύθμιση της κατάστασης, υπό την προϋπόθεση ότι το ασφαλιστικό μέτρο δεν άγει στην
ικανοποίηση του δικαιώματος. Η υποχρέωση του εργοδότη να εξακολουθήσει να αποδέχεται
προσωρινά την εργασία εκείνου που πιθανολογείται ότι ακύρως απολύθηκε δε συνιστά
ικανοποίηση του δικαιώματος του εργαζομένου για την κύρια υπόθεση (βλ. ΜΠρΑθ 6920/2010,
156/2009, 2054/2009 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Ειδικότερα, η προσφυγή από τον εργαζόμενο στη διαδικασία
των ασφαλιστικών μέτρων για την προσωρινή ρύθμιση κατάστασης από τη βλαπτική μεταβολή
της σύμβασης εργασίας είναι εύλογη και ανταποκρίνεται στους σκοπούς και στις προϋποθέσεις της
διαδικασίας αυτής, προκειμένου ν’ αποτραπεί επικείμενος κίνδυνος από την παράνομη
συμπεριφορά του εργοδότη, η οποία επιφέρει επαχθείς συνέπειες για τον εργαζόμενο και δε
δημιουργεί (η προσφυγή στη διαδικασία αυτή) αμετάκλητη κατάσταση. Η ασφαλιστέα αξίωση δεν
εξαντλείται σε μια εφάπαξ παροχή, αλλά αποτελεί ειδικότερη εκδήλωση μιας διαρκούς έννομης
σχέσης, που τίθεται σε προσωρινή λειτουργία (βλ Κ. Μπέη Δ.12.140, Ντάσιο Εργατικό Δικονομικό
Δίκαιο τόμος Α711 σελ.948 επ., Βλαστό: «Η κατάχρηση δικαιώματος στις εργασιακές σχέσεις και η
δικονομική της μεταχείριση», έκδοση 1988 παρ.151, σελ.184 και επ., ΜΠρΑθ 156/2009,
2054/2009 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Επίσης η περί ασφαλιστικών μέτρων απόφαση δεν αποστερεί το διάδικο
από τη δίκαιη εκδίκαση της υπόθεσης, εντός των πλαισίων και με τις εγγυήσεις της τακτικής
διαγνωστικής διαδικασίας, αφού σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 695 ΚΠολΔ, έχει προσωρινή
μόνο ισχύ και δεν επηρεάζει την κυρία υπόθεση (ΜΠρΘεσ 29460/1996 Αρμ 1997.677). Άλλωστε,
μετά την δια του άρθρου 32 παρ.4 ν. 2172/1993 κατάργηση της διατάξεως της παραγράφου 6
του άρθρου 692 ΚΠολΔ (που είχε προστεθεί με το άρθρο 23 ν. 1941/1991), η οποία απαγόρευε
την ικανοποίηση αιτήματος αποδοχής από τον εργοδότη των υπηρεσιών του εργαζομένου με
ασφαλιστικά μέτρα, επιτράπηκε ήδη να διαταχθεί ως ασφαλιστικό μέτρο η προσωρινή αποδοχή
από τον εργοδότη των υπηρεσιών του εργαζομένου. Δημιουργήθηκε δηλαδή ισχυρό νομοθετικό
έρεισμα υπέρ της άποψης ότι η υποχρέωση του εργοδότη να εξακολουθήσει να αποδέχεται
προσωρινά την εργασία εκείνου που πιθανολογείται ότι ακύρως απολύθηκε δε συνιστά
ικανοποίηση του δικαιώματος του εργαζομένου για την κύρια υπόθεση, διότι διαφορετικά δε θα
υπήρχε λόγος να καταργηθεί η πιο πάνω απαγορευτική του εν λόγω μέτρου διάταξη. Τέλος η
προσωρινή ρύθμιση κατάστασης επιτρέπει να διατηρηθεί ζωντανή η υπηρεσιακή κατάσταση του
μισθωτού μέχρι να εκδοθεί απόφαση επί της κυρίας δίκης, χωρίς να δημιουργείται αμετάκλητη
κατάσταση, καθώς η κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων εκδιδομένη απόφαση είναι
προσωρινής ισχύος και βραχύβια και δεν επηρεάζει την έκβαση της κυρίας υπόθεσης (ΑΠ
1497/2000, ΜΠρΘεσ 21763/2005, ΜΠρΑθ 1082, 1083/2004). Η λύση αυτή αρμόζει τόσο στην
προστασία που παρέχει το ουσιαστικό δίκαιο και μάλιστα το Σύνταγμα στην προσωπικότητα και
στο δικαίωμα εργασίας του μισθωτού, όσο και στην έννοια των ασφαλιστικών μέτρων, χωρίς να
πρέπει να τίθεται με δικαστική απόφαση σε χειρότερη μοίρα το ένα από τα υποκείμενα της
εργασιακής σχέσης και της δίκης, διότι τούτο επίσης προσκρούει στο Σύνταγμα και στις γενικές
αρχές του δικαίου, που σε δεδομένο δημοκρατικό πολίτευμα έχουν ταχθεί για την προστασία και
εξισορρόπηση των αμοιβαίων συμφερόντων (βλ. Αλ. Μητρόπουλου: «Η απαγόρευση των
ασφαλιστικών μέτρων στις εργατικές διαφορές» ΕΕΔ 50, σελ.673 επ.). Περαιτέρω, με την
υποπαράγραφο Ζ.4 του άρθρου πρώτου του ν. 4093/ 2012 (ΦΕΚ Α’ 222/12-11-2012) «Έγκριση
Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2013-2016 - Επείγοντα Μέτρα Εφαρμογής
του ν. 4046/ 2012 και του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2013-2016»
(όπως αντικαταστάθηκε από την από 19-11-2012 ΠΝΠ ΦΕΚ Α’ 229/19-11-2012 και την από 4-12-
201 ΠΝΠ ΦΕΚ Α’ 237/5-12-2012) προβλέπεται ότι «1.1. Από την έναρξη της ισχύος του παρόντος
νόμου καταργούνται οι θέσεις στις υπηρεσίες ή στους φορείς που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής
της υποπαραγράφου Ζ.1.1., οι οποίες απαριθμούνται στη συνέχεια κατά κατηγορία, κλάδο και
ειδικότητα. Οι θέσεις της κατηγορίας ΔΕ των ειδικοτήτων Διοικητικού, Διοικητικού - Λογιστικού,
Διοικητικού - Οικονομικού και Διοικητικών Γραμματέων των υπαλλήλων με σχέση εργασίας
ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, οι οποίοι δεν έχουν προσληφθεί με διαγωνισμό ή με διαδικασία
επιλογής σύμφωνα με προκαθορισμένα και αντικειμενικά κριτήρια υπό τον έλεγχο ανεξάρτητης
αρχής ή με ειδικές διαδικασίες επιλογής που περιβάλλονται με αυξημένες εγγυήσεις διαφάνειας και
αξιοκρατίας και εφόσον ο αριθμός των υπαλλήλων αυτών: αα) είναι ίσος ή μεγαλύτερος των δέκα
(10) ανά υπηρεσία ή φορέα και ββ) ανέρχεται σε ποσοστό μικρότερο του 25% του συνολικού
αριθμού των υπαλλήλων όλων των εκπαιδευτικών κατηγοριών των ως άνω κλάδων και
ειδικοτήτων και του 10% του συνόλου του τακτικού προσωπικού που υπηρετούν στην οικεία
υπηρεσία ή φορέα. Στο συνολικό αριθμό των υπαλλήλων της υπηρεσίας ή του φορέα που
λαμβάνεται ως μέγεθος αναφοράς υπολογίζονται οι μόνιμοι πολιτικοί υπάλληλοι, δημόσιοι
λειτουργοί και οι υπάλληλοι με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, ανεξαρτήτως
εκπαιδευτικής βαθμίδας. 2. Οι υπάλληλοι των οποίων οι θέσεις καταργούνται τίθενται σε
διαθεσιμότητα σύμφωνα με την υποπαράγραφο Ζ.2. του παρόντος. Η παρούσα διάταξη δεν
καταλαμβάνει τους υπαλλήλους που υπάγονται στις περιπτώσεις η), θ), ι), ια) της παραγράφου 7
του άρθρου 37 του ν. 3988/2011, όπως αντικαταστάθηκε με την παράγραφο 1 του άρθρου 34
του ν. 4024/2011, καθώς και τους υπαλλήλους των οποίων ο σύζυγος τίθεται σε διαθεσιμότητα
κατ’ εφαρμογή του παρόντος νόμου. Από την εφαρμογή της διάταξης αυτής εξαιρούνται οι φορείς
κοινωνικής ασφάλισης και φροντίδας, ο Οργανισμός Απασχόλησης Εργατικού Δυναμικού, τα
νοσοκομεία και η Γενική Γραμματεία Πολιτισμού του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων,
Πολιτισμού και Αθλητισμού». Σύμφωνα δε με την παράγραφο Ζ.2. του ν. 4093/ 2012, «1. Μόνιμοι
πολιτικοί υπάλληλοι του Δημοσίου, ανεξάρτητων αρχών, Ν.Π.Δ.Δ. και Ο.Τ.Α. πρώτου και δεύτερου
βαθμού οι θέσεις των οποίων καταργούνται, τίθενται σε διαθεσιμότητα. Αν καταργούνται
ορισμένες μόνο θέσεις του ίδιου κλάδου, οι υπάλληλοι που τίθενται σε διαθεσιμότητα
προσδιορίζονται σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις (άρθρο 154 παρ.2 Υπαλληλικού Κώδικα, άρθρο
158 παρ.2 Κώδικα Κατάστασης Δημοτικών και Κοινοτικών Υπαλλήλων). Οι υπάλληλοι αυτοί μπορεί
κατά τη διάρκεια της διαθεσιμότητάς τους: α) Να μετατάσσονται εκουσίως, σύμφωνα με τις
κείμενες διατάξεις (άρθρο 154 παρ.4 Υπαλληλικού Κώδικα, άρθρο 158 παρ.4 Κώδικα Κατάστασης
Δημοτικών και Κοινοτικών Υπαλλήλων). β) Να μετατάσσονται υποχρεωτικά ή να μεταφέρονται με
μεταβολή της υπηρεσιακής τους σχέσης σε σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου
κατά τη διαδικασία της προηγούμενης υποπαραγράφου για το συμφέρον και τις ανάγκες της
υπηρεσίας και ιδίως για την καλύτερη αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού. Με την έκδοση της
πράξης μετάταξης ή μεταφοράς και μεταβολής της σχέσης εργασίας αίρεται αυτοδίκαια το
καθεστώς της διαθεσιμότητας. γ) Να τοποθετούνται για την κάλυψη προσωρινών αναγκών σε
οποιαδήποτε υπηρεσία του Δημοσίου, Ν.Π.Δ.Δ., Ο.Τ.Α. ή οποιουδήποτε φορέα του δημόσιου τομέα
με τη διαδικασία του άρθρου 5 του ν. 4024/2011. Οι πράξεις προσωρινής τοποθέτησης της
περίπτωσης αυτής εκδίδονται από τον Υπουργό Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής
Διακυβέρνησης. Σε περίπτωση μη εμφάνισης του υπαλλήλου εφαρμόζεται αναλόγως η διάταξη της
περίπτωσης 5 της προηγούμενης υποπαραγράφου. δ) Να υπάγονται σε ειδικά προγράμματα
επαγγελματικής επανεκπαίδευσης ή επανακατάρτισης. 2. Η διαθεσιμότητα της προηγούμενης
περίπτωσης διαρκεί ένα (1) έτος και στον υπάλληλο καταβάλλονται τα τρία τέταρτα των
αποδοχών του, σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις. 3. Οι ρυθμίσεις των περιπτώσεων 1 και 2
εφαρμόζονται αναλόγως και στους υπαλλήλους με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου
χρόνου, καθώς και στους υπαλλήλους των φορέων της υποπαραγράφου Ζ.1.1.β, οι θέσεις των
οποίων καταργούνται. 4. Η υπηρεσιακή σχέση των μόνιμων υπαλλήλων που βρίσκονται σε
καθεστώς διαθεσιμότητας, καθώς και η σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου των
υπαλλήλων της περίπτωσης 3, εφόσον δεν μεταχθούν ή μεταφερθούν, λύεται με τη λήξη του
καθεστώτος της διαθεσιμότητας». Τέλος, κατά το άρθρο 5 της από 12-12-2012 ΠΝΠ (ΦΕΚ Α’
240/12-12-2012) «για την εφαρμογή της υποπαραγράφου Ζ4 της παραγράφου Ζ του άρθρου
πρώτου του ν. 4093/2012, ως πρόσληψη «με διαγωνισμό ή με διαδικασία επιλογής σύμφωνα με
προκαθορισμένα και αντικειμενικά κριτήρια υπό τον έλεγχο ανεξάρτητης αρχής ή με ειδικές
διαδικασίες επιλογής που περιβάλλονται με αυξημένες εγγυήσεις διαφάνειας και αξιοκρατίας» νοείται
η πρόσληψη με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου σε θέσεις κατηγορίας ΔΕ
ειδικοτήτων Διοικητικού, Διοικητικού - Λογιστικού, Διοικητικού - Οικονομικού και Διοικητικών
Γραμματέων, η οποία: α) εφόσον έλαβε χώρα προ της εφαρμογής του ν. 2190/1994, έγινε μετά
από δημόσια προκήρυξη και γραπτό διαγωνισμό και β) εφόσον έλαβε χώρα μετά την εφαρμογή
του ν. 2190/1994, έγινε μετά από διαγωνιστική διαδικασία του ΑΣΕΠ, το οποίο και κατάρτισε τους
οριστικούς πίνακες διοριστέων».
   
        Στην προκείμενη περίπτωση στην κρινόμενη αίτηση οι αιτούντες εκθέτουν ότι εργάζονται
στην Περιφερειακή Ενότητα Ξάνθης με σχέση εξαρτημένης εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου
χρόνου στον κλάδο ΔΕ Διοικητικών και από 13-11-2012 τέθηκαν σε διαθεσιμότητα σύμφωνα με
τις διατάξεις της υποπαραγράφου Ζ.4. του άρθρου πρώτου του ν. 4093/2012. Επικαλούμενοι
επείγουσα περίπτωση, ζητούν να υποχρεωθεί η καθ’ ης Περιφερειακή Ενότητα να αποδέχεται
προσωρινά τις υπηρεσίες τους με τους ίδιους όρους που αυτοί τις παρείχαν μέχρι 12-11-2012 μέχρι
να εκδοθεί τελεσίδικη απόφαση επί της κύριας αγωγής τους, ν’ απειληθεί κατά της καθ’ ης
χρηματική ποινή 300 ευρώ για κάθε ημέρα μη συμμόρφωσης με το διατακτικό της απόφασης που
θα εκδοθεί και να καταδικαστεί αυτή στην πληρωμή των δικαστικών τους εξόδων. Με το
περιεχόμενο και αιτήματα αυτά, η κρινόμενη αίτηση παραδεκτά εισάγεται να συζητηθεί ενώπιον
αυτού του Δικαστηρίου (άρθρα 664 και 683 ΚΠολΔ) κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών
μέτρων (άρθρα 686 επ του ΚΠολΔ) και είναι νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις που αναλύονται
στη μείζονα πρόταση και σ’ αυτές των άρθρων 731, 732, 946 και 176 ΚΠολΔ. Επομένως, πρέπει να
εξεταστεί περαιτέρω ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα.

      Από την εκτίμηση των ενόρκων καταθέσεων της μάρτυρα των αιτούντων Χ** Ε** του Ν**,
που εξετάστηκε νομότυπα στο ακροατήριο, τα έγγραφα που προσκόμισαν οι διάδικοι, αυτά που
ανέπτυξαν προφορικά οι πληρεξούσιοι δικηγόροι τους και γενικά από την όλη συζήτηση,
πιθανολογήθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Οι αιτούντες εργάζονται στην
Περιφερειακή Ενότητα Ξάνθης με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου
χρόνου στον κλάδο ΔΕ Διοικητικών Γραμματέων και ειδικότερα ο πρώτος στη Διεύθυνση Δημόσιας
Υγείας και Κοινωνικής Μέριμνας και η δεύτερη στη Διεύθυνση Αγροτικής Οικονομίας και
Κτηνιατρικής. Ο πρώτος διορίστηκε στις 27-3-1998 μέσω της με αριθμό 5/1997 προκήρυξης του
ΑΣΕΠ στην εταιρία ΕΘΕΛ Α.Ε. και ανέλαβε υπηρεσία ως οδηγός στις 21-4-1998. Με τη με αριθμό
8498/16-10-1998 απόφαση του διευθύνοντα συμβούλου της ΕΘΕΛ Α.Ε. εντάχθηκε στο μόνιμο
προσωπικό ως οδηγός ΔΕ. Με τη με αριθμό 4169/31-1-2003 κοινή απόφαση του Υπουργού
Μεταφορών και των Υφυπουργών Εσωτερικών και Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης αυτός
μετατάχθηκε στο Νομαρχιακό Διαμέρισμα Ξάνθης σε συνιστώμενη προσωποπαγή θέση ιδιωτικού
δικαίου αορίστου χρόνου με ειδικότητα ΔΕ Διοικητικού - Λογιστικού, ενώ παράλληλα διαγράφηκε
από την ΕΘΕΛ Α.Ε. Με τη με αριθμό 1832/2003 απόφαση του Νομάρχη Ξάνθης τοποθετήθηκε στη
Διεύθυνση Δημόσιας Υγείας σε κενή οργανική θέση του κλάδου ΔΕ Διοικητικών Γραμματέων. Στη
συνέχεια δυνάμει της με αριθμό ΠΑΜΘ Οικ.2//3-1-2011 (ΦΕΚ 166 τ. Β’) απόφασης μετατάχθηκε
αυτοδίκαια από την 1-1-2011 από το Νομαρχιακό Διαμέρισμα Ξάνθης στην Περιφέρεια Ανατολικής
Μακεδονίας Θράκης, Περιφερειακή Ενότητα Ξάνθης σε κενή οργανική θέση ιδιωτικού δικαίου
αορίστου χρόνου του κλάδου ΔΕ Διοικητικών Γραμματέων, σύμφωνα με τις διατάξεις του ν.
3852/2010 και συγκεκριμένα στη Διεύθυνση Δημόσιας Υγείας και Κοινωνικής Μέριμνας, όπου
υπηρέτησε μέχρι τη σ’ αυτόν επίδοση της από 18-12-2012 διαπιστωτικής της διαθεσιμότητάς του
πράξης του Περιφερειάρχη Ανατολικής Μακεδονίας Θράκης. Η δεύτερη αιτούσα αρχικά υπηρέτησε
με διαδοχικές συμβάσεις έργου στο Τ.Ε.Ι. Αθήνας, κατόπιν δημόσιας προκήρυξης και επιλογής λόγω
ύπαρξης στο πρόσωπό της των αιτούμενων προσόντων, από το έτος 1996 μέχρι το έτος 2001. Με
τη με αριθμό Δ.10/6134ταυτ/24-5-2001 πράξη του Προέδρου του Τ.Ε.Ι. Αθήνας κατατάχθηκε από
2-8-2001 σε προσωρινή προσωποπαγή θέση διοικητικού που συστήθηκε με την προαναφερόμενη
πράξη ειδικότητας ΔΕ Διοικητικού - Λογιστικού με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου
χρόνου σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 17 ν. 2839/2000. Στη συνέχεια με τη με αριθμό
Δ.28/11027/16-10-2001 απόφαση του Τ.Ε.Ι. Αθήνας τοποθετήθηκε στη Σχολή Τεχνολογίας
Τροφίμων και Διατροφής, ενώ με τη με αριθμό Ε5/3668π.ε./14-1-2002 Υ.Α. αποσπάστηκε για
διάστημα ενός έτους στο Τ.Ε.Ι. Καβάλας, απόσπαση που παρατάθηκε έως τις 14-1-2004. Με τη με
αριθμό Φδ.6/12835/15-11-2004 απόφαση του Τ.Ε.Ι. Αθήνας τοποθετήθηκε στη Γραμματεία του
Τμήματος Ιατρικών Εργαστηρίων της Σχολής Επαγγελμάτων Υγείας και Πρόνοιας και με τη με
αριθμό 17859/11-4-2005 κοινή απόφαση των Υφυπουργών Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και
Αποκέντρωσης και της Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων αποσπάστηκε από το Τ.Ε.Ι.
Αθήνας στο Νομαρχιακό Διαμέρισμα Ξάνθης της Ενιαίας Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Δράμας -
Καβάλας - Ξάνθης, με την προϋπόθεση ότι θα υπηρετήσει επί μια δεκαετία στην υπηρεσία όπου
μεταφέρεται. Στη συνέχεια δυνάμει της με αριθμό ΠΑΜΘ Οικ.2//3-1-2011 (ΦΕΚ 166 τ. Β’)
απόφασης μετατάχθηκε αυτοδίκαια από την 1-1-2011 από στο Νομαρχιακό Διαμέρισμα Ξάνθης
στην Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας Θράκης, Περιφερειακή Ενότητα Ξάνθης σε κενή οργανική
θέση ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου του κλάδου ΔΕ Διοικητικών Γραμματέων, σύμφωνα με
τις διατάξεις του ν. 3852/ 2010 και με τη Δ.Διοικ.22/5-1-2011 πράξη τοποθετήθηκε στη Διεύθυνση
Αγροτικής Οικονομίας και Κτηνιατρικής, όπου υπηρέτησε μέχρι τη σ’ αυτήν επίδοση της από 18-
12-2012 διαπιστωτικής για τη διαθεσιμότητά της πράξης του Περιφερειάρχη Ανατολικής
Μακεδονίας Θράκης. Οι μηνιαίες αποδοχές των αιτούντων, εκ των οποίων η δεύτερη είναι μητέρα
δύο ανηλίκων τέκνων, κυμαίνονται από 900 - 950 ευρώ, έχουν λάβει στεγαστικά δάνεια και μετά
την αφαίρεση των ποσών για δόση δανείου, φόρους και εισφορές, το εναπομείναν ποσό για τη
διαβίωσή τους, υπολογίζεται κάτω από το όριο φτώχειας που θέτει η EUROSTAT για την Ελλάδα.
Σύμφωνα με τις διατάξεις που αναφέρονται στη μείζονα πρόταση, καταργήθηκαν αυτοδικαίως από
τη δημοσίευση του ν. 4093/2012 στις 12-11-2012 οι οργανικές, προσωρινές και προσωποπαγείς
θέσεις των υπαλλήλων, που υπηρετούν σε υπηρεσίες κεντρικές και περιφερειακές του Δημοσίου,
των Ανεξάρτητων Αρχών, των Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου, των Οργανισμών Τοπικής
Αυτοδιοίκησης πρώτου και δεύτερου βαθμού και των Νομικών Προσώπων Ιδιωτικού Δικαίου, που
ανήκουν στο δημόσιο τομέα, όπως αναλυτικά αναφέρονται στην υποπαράγραφο Ζ.1.1. με σχέση
εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, πλήρους και μερικής απασχόλησης και ανήκουν στην
κατηγορία δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης (ΔΕ), αποκλειστικά των ειδικοτήτων Διοικητικού,
Διοικητικού - Λογιστικού, Διοικητικού - Οικονομικού και Διοικητικών Γραμματέων. Η εργασιακή
σχέση των αιτούντων είναι σχέση εξαρτημένης εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, ο
πρώτος διορίστηκε στην ΕΘΕΛ Α.Ε. δυνάμει προκήρυξης του ΑΣΕΠ, σύμφωνα με τους όρους
αυτής, έγινε μόνιμος υπάλληλος της ΕΘΕΛ και δυνάμει υπουργικής απόφασης μετατάχθηκε σε
προσωποπαγή θέση ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, η δεύτερη επίσης προσλήφθηκε από το
Τ.Ε.Ι. Αθήνας μέσω δημόσιας προκήρυξης ως παρέχουσα σύμβαση έργου, κατατάχθηκε στη
συνέχεια, μετά από διαδοχικές συμβάσεις έργου, σε προσωρινή προσωποπαγή θέση ιδιωτικού
δικαίου αορίστου χρόνου ως πληρούσα τους όρους του άρθρου 17 του ν. 2839/2000, ωστόσο
κατά τη διοίκηση θεωρήθηκε ότι καταλαμβάνονται από τις πιο πάνω διατάξεις, οπότε τέθηκαν σε
διαθεσιμότητα αυτοδικαίως από 13-11-2012, με συνέπεια οι αποδοχές τους να καταβάλλονται
μειωμένες και όχι πλήρεις και ειδικότερα σε ποσοστό 75%. Όμως η πιο πάνω ρύθμιση που αποτελεί
βλαπτική μεταβολή της εργασιακής τους σχέσης, προσβάλλει στον πυρήνα τους τα συνταγματικά
δικαιώματα των αιτούντων και ειδικότερα, αυτά που έχουν θεσμοθετηθεί στα άρθρα 2 παρ.1, 4
παρ.5, 22 παρ.1 εδ.α’, 25 παρ.1 εδ.δ’ και παρ.4 Σ, που επιβάλλουν το σεβασμό και την προστασία
της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, την ισότιμη συνεισφορά στα δημόσια βάρη, την προστασία της
εργασίας και παραβιάζει τις αρχές της αναλογικότητας και της αξιοκρατίας, διότι: α) μεταβάλλει
προς το χειρότερο τους όρους εργασίας αυτών, μειώνοντας αφενός κατά 25% τις αποδοχές τους
και αφετέρου καθιστώντας αβέβαιο το μέλλον της ίδιας της εργασιακής τους σχέσης. Αυτό, διότι
βάσιμα πιθανολογείται πως η διαθεσιμότητα θα επιφέρει την οριστική απώλεια της θέσης εργασίας
αυτών, δεδομένου ότι, σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 4093/2012, αν οι αιτούντες δε
μεταταχθούν ή δε μεταφερθούν σε άλλη υπηρεσία ή φορέα - πολύ πιθανό με τα σημερινά δεδομένα
- η εργασιακή τους σχέση θα λήξει με το τέλος της διαθεσιμότητας. Η μεταβολή αυτή της
εργασιακής σχέσης των αιτούντων είναι αναιτιολόγητη, καθόσον δεν πιθανολογήθηκε ότι
αποτελούν πλεονάζον προσωπικό, αντίθετα, είναι απολύτως απαραίτητοι για τη λειτουργία του
καθ’ ου, ενόψει και της αποχώρησης υπαλλήλων λόγω συνταξιοδότησης, το οποίο (καθ’ ου) με το
με αριθμό 19875/31-12-2012 έγγραφό του ζητεί την ενίσχυσή του με δύο υπαλλήλους του κλάδου
ΔΕ διοικητικών γραμματέων. β) οι αιτούντες τίθενται σε διαθεσιμότητα με μοναδικό κριτήριο την
κατηγορία και τον κλάδο που υπηρετούν, χωρίς επαρκή αιτιολογία για ποιο λόγο επιφυλάσσεται
διαφορετική μεταχείριση σε άλλους εργαζόμενους της ίδιας κατηγορίας και του ίδιου κλάδου, κατά
παράβαση της αρχής της μη διάκρισης. Μάλιστα το κριτήριο που χρησιμοποιείται, δηλαδή ότι για
την πρόσληψή τους δεν τηρήθηκε η διαγνωστική διαδικασία του ΑΣΕΠ, είναι παντελώς
προσχηματικό, καθόσον ως προς τον πρώτο τηρήθηκε η σχετική διαδικασία του ΑΣΕΠ που ίσχυε
για την πρόσληψή του και ως προς τη δεύτερη, αυτή προσλήφθηκε δυνάμει δημόσιας προκήρυξης
με σύμβαση έργου από το Τ.Ε.Ι. Αθήνας, συνέχισε να εργάζεται με διαδοχικές συμβάσεις έργου και
ο χαρακτηρισμός της σχέσης της ως αορίστου χρόνου έγινε με τα κριτήρια που έθετε ο νόμος. γ)
όμως ακόμη και αν υποτεθεί ότι οι αιτούντες αποτελούν πλεονάζον προσωπικό, τέθηκαν σε
διαθεσιμότητα χωρίς να προηγηθεί αντικειμενική και αξιοκρατική διαδικασία αξιολόγησής τους,
αντιμετωπιζόμενοι από το νομοθέτη με τον ίδιο τρόπο οι ικανοί και ευσυνείδητοι υπάλληλοι με
τους ανεπαρκείς. δ) προσβάλλει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, καθόσον ανεξάρτητα από την
προσφορότητα και την αποτελεσματικότητα του μέτρου, ανατρέπεται άρδην η ζωή των
αιτούντων και τίθεται στο περιθώριο ο άνθρωπος μετατρεπόμενος ως μέσο για την επίτευξη του
επιδιωκόμενου σκοπού της περιστολής των κρατικών δαπανών. Προσβάλλεται βάναυσα λοιπόν η
προσωπικότητα των αιτούντων, καθόσον απομακρύνονται κατ’ ουσία από τη θέση εργασίας τους
και τους αποστερείται το δικαίωμα να εργαστούν. Εξάλλου η καταβολή του 75% των αποδοχών
των αιτούντων, που ούτως ή άλλως υπό καθεστώς πλήρους απασχόλησης έχουν ήδη υποστεί
δραματικές μειώσεις, σε συνδυασμό με την αλλεπάλληλη επιβολή νέων φόρων και «εισφορών», έχει
ως συνέπεια τη διακινδύνευση της αξιοπρεπούς διαβίωσης των ίδιων και των οικογενειών τους, η
οποία έχει τεθεί ως συνταγματικό όριο των μειώσεων των μισθών (βλ. ΟλΣτΕ 668/2012 ΤΝΠ
ΝΟΜΟΣ, σκέψη 35, ΟλΣτΕ 1285/2012 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, σκέψη 16) και επιβάλλεται από το άρθρο 4
παρ.1 του Μέρους ΙΙ του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη, που κυρώθηκε με ο τν. 1426/1984 και
κατά το άρθρο 28 παρ.1 Σ υπερισχύει κάθε αντίθετης διάταξης νόμου, που αναγνωρίζει το
δικαίωμα των εργαζομένων για αμοιβή αρκετή να εξασφαλίζει σ’ αυτούς και τις οικογένειές τους
ένα αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης. ε) εκτός των μειώσεων του εισοδήματός τους που έχουν
υποστεί ήδη οι αιτούντες, όπως όλοι οι μισθωτοί, και των άμεσων, έμμεσων φόρων και
«εισφορών», που έχουν επιβληθεί, τους επιβλήθηκε επιπλέον και το ειδικό μέτρο της
διαθεσιμότητας, με συνέπεια πέραν της αρχικής μείωσης των εισοδημάτων τους, να υφίστανται
περαιτέρω μείωση των μισθών τους κατά 25%, η σωρευτική δε αυτή επιβάρυνση είναι προφανώς
δυσανάλογη σε βάρος τους, με μοναδικό κριτήριο την ειδικότητα και το αντικείμενο της εργασίας
τους και αντίκειται επιπλέον στην αρχή της αναλογικότητας, καθόσον ο νομοθέτης μπορεί κατ’
αρχή να επιβάλλει στους πολίτες επιβαρύνσεις για την αντιμετώπιση επείγουσας ανάγκης ή
κατάστασης κρίσης προς εκπλήρωση του χρέους της κοινωνικής και εθνικής αλληλεγγύης, με την
προϋπόθεση αυτές να κατανέμονται ισότιμα και ανάλογα με τις δυνάμεις αυτών και με την τήρηση
των προσφορών της αναγκαιότητας και της προσφορότητας έτσι ώστε να μην επιβαρύνουν
δυσανάλογα ορισμένες κατηγορίες πολιτών (βλ. σχετ. γνωμοδότηση των Κ. Χρυσόγονου και Α.
Καϊδατζή για τη συνταγματικότητα του σχεδίου νόμου «Έγκριση Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου
Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2013-2016 - Επείγοντα Μέτρα Εφαρμογής του ν. 4046/2012 και
Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2013-2016»). Σύμφωνα με τα παραπάνω
πιθανολογήθηκε ότι η μείωση των αποδοχών των αιτούντων έχει ως συνέπεια τη διακινδύνευση
της αξιοπρεπούς διαβίωσης αυτών και των οικογενειών τους και ότι η αποξένωση από τις θέσεις
εργασίας τους θα οδηγήσει σε τετελεσμένες και μη αναστρέψιμες καταστάσεις. Ακολούθως,
συντρέχει κατεπείγουσα περίπτωση για την προσωρινή ρύθμιση της κατάστασης με την από το
καθ’ ου αποδοχή των υπηρεσιών των αιτούντων με τους ίδιους όρους που αυτοί παρείχαν πριν
τεθούν σε διαθεσιμότητα, μέχρι την έκδοση οριστικής απόφασης επί της τακτικής αγωγής, που
υποχρεούνται να ασκήσουν, κατ’ άρθρο 693 παρ.1 ΚΠολΔ, εντός προθεσμίας τριάντα ημερών από
τη δημοσίευση της παρούσας. Πρέπει επίσης να καταδικαστεί το καθ’ ου σε χρηματική ποινή 100
ευρώ για κάθε ημέρα που δεν αποδέχεται τις υπηρεσίες καθενός από τους αιτούντες. Επομένως, η
ένδικη αίτηση πρέπει να γίνει δεκτή ως ουσία βάσιμη και το καθ’ ου να καταδικαστεί στην
πληρωμή των δικαστικών εξόδων των αιτούντων, που παραστάθηκαν με την ίδια δικηγόρο
(άρθρο 176 ΚΠολΔ).

                                                         ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

    ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμολία των διαδίκων.

    ΔΕΧΕΤΑΙ την αίτηση.

    ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ το καθ’ ου να αποδέχεται προσωρινά μέχρι την έκδοση οριστικής απόφασης επί
της τακτικής αγωγής τις υπηρεσίες των αιτούντων, με τους αυτούς όρους, όπως πριν τεθούν σε
διαθεσιμότητα.

    ΤΑΣΣΕΙ προθεσμία τριάντα (30) ημερών από τη δημοσίευση της παρούσας για την άσκηση της
τακτικής αγωγής.

    ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ το καθ’ ου σε χρηματική ποινή ύψους εκατό (100) ευρώ, για κάθε ημέρα που δεν
αποδέχεται τις υπηρεσίες καθενός από τους αιτούντες.

     ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ το καθ’ ου στην πληρωμή των δικαστικών εξόδων των αιτούντων, τα οποία
ορίζει σε διακόσια πενήντα (250) ευρώ.

    ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε στην Ξάνθη, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο
ακροατήριο του στις 12 Φεβρουαρίου 2013.       

                        Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ                     Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

                                    ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ




63/2013 ΜΠρ Μεσολ.: Αντισυνταγματικότητα - παραβίαση αρχής αναλογικότητας και αρχή
αξιοκρατίας - βλαπτική μεταβολή.


                                                   Αριθμός 63/2013
                                                     ΑσΜ 482/2012
                                     ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΜΕΤΡΩΝ
                              ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ

      Αποτελούμενο από τη Δικαστή Όλγα Αρσλάνογλου, Πρόεδρο Πρωτοδικών.

      Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του στις 14 Φεβρουαρίου 2013 χωρίς τη σύμπραξη
γραμματέα για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:

      Των αιτουσών: 1]...4] οι 1η, 2η και 4η παραστάθηκαν με τον πληρεξούσιο δικηγόρο τους
Παναγιώτη Καποτά, δικηγόρο Πατρών και η 3η εκπροσωπήθηκε από τον ίδιο ως άνω πληρεξούσιο
δικηγόρο.

      Της καθ' ης η αίτηση: Αποκεντρωμένης Μονάδας Διοίκησης του Κράτους με την επωνυμία
«Αποκεντρωμένη Διοίκηση Πελοποννήσου, Δυτικής Ελλάδας και Ιονίου» που εδρεύει στην Πάτρα
και εκπροσωπείται νόμιμα η οποία παραστάθηκε δια της αντιπροσώπου του ΝΣΚ Αλεξάνδρας
Γιαννόπουλου.

      Οι αιτούσες ζητούν να γίνει δεκτή η από 17-12-2012 αίτηση που απηύθυναν ενώπιον του
Δικαστηρίου τούτου και κατατέθηκε με αύξοντα αριθ. καταθ. ΑσΜ 482/19-12-2012 για όσους
λόγους αναφέρουν σ' αυτήν.

    Δικάσιμος ορίσθηκε η 17-1-2013 και μετ' αναβολή η αναφερόμενη στην αρχή της απόφασης
αυτής.

      Κατά τη συζήτηση στο ακροατήριο κατά την οποία η υπόθεση εκφωνήθηκε νόμιμα από τη
σειρά του οικείου εκθέματος οι διάδικοι παραστάθηκαν όπως σημειώνεται παραπάνω.

                                     ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
                                     ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ

    Με την κρινόμενη αίτηση οι αιτούσες επικαλούμενες τη συνδρομή επικείμενου κινδύνου ζητούν
να ληφθούν ασφαλιστικά μέτρα για την προσωρινή ρύθμιση της κατάστασης που ανέκυψε από τη
βλαπτική μεταβολή των όρων εργασίας τους. Η αίτηση παραδεκτώς εισάγεται ενώπιον του
Δικαστηρίου τούτου που είναι αρμόδιο καθ' ύλη και κατά τόπο να τη δικάσει (αρθρ. 683 παρ. 1,
664 ΚΠολΔ) κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων (αρθρ. 686 επ. ΚΠολΔ) και είναι νόμιμη
στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 7 και 8 του ν. 2112/1920, 648 επ. ΑΚ, 731 και 732 ΚΠολΔ.
Δεν αντίκειται δε στη διάταξη του άρθρου 692 παρ. 4 του ΚΠολΔ, όπως αβασίμως υποστηρίζει η
καθ' ης η αίτηση, καθόσον το ασφαλιστικό μέτρο διατάσσεται για την προσωρινή ρύθμιση της
κατάστασης που δημιουργήθηκε εξαιτίας της επικαλούμενης βλαπτικής μεταβολής των όρων
εργασίας των αιτουσών η οποία επιφέρει επαχθείς συνέπειες γι' αυτές και τυχόν παραδοχή της
αίτησης δεν δημιουργεί αμετάκλητη κατάσταση (ΜονΠρΚαβ 9/1997, 314/1997 ΤΝΠ Νόμος,
ΜονΠρΜεσολ 47/89 ΔΕΝ 1989, 647). Πρέπει, επομένως, η αίτηση, να ερευνηθεί περαιτέρω κατ'
ουσίαν.

    Η διαθεσιμότητα των εργαζομένων αποτελεί έναν αυτοτελή θεσμό προσωρινής αναστολής της
σύμβασης εργασίας με καταβολή του μισού των αποδοχών την οποία μπορεί να επιβάλλει
μονομερώς ο εργοδότης και ρυθμίζεται στο άρθρο 10 παρ. 1-3 του ν. 3198/1955, σύμφωνα με το
οποίο οι επιχειρήσεις και εκμεταλλεύσεις μπορούν, σε περίπτωση περιορισμού της οικονομικής
δραστηριότητας τους, να θέτουν σε διαθεσιμότητα τους μισθωτούς τους η οποία δεν μπορεί να
υπερβεί τους τρεις μήνες ετησίως με καταβολή του μισού του μέσου όρου των τακτικών
αποδοχών τους των δύο τελευταίων μηνών υπό καθεστώς πλήρους απασχόλησης. Στο νομοθέτη
δεν αποκλείεται να θεσπίσει το θεσμό της διαθεσιμότητας στους εργαζόμενους στο δημόσιο προς
το σκοπό της αναδιοργάνωσης των υπηρεσιών του, ώστε κάποιοι υπάλληλοι να μετακινηθούν σε
άλλες υπηρεσίες και κάποιοι άλλοι να αποχωρήσουν, ώστε η χώρα να ανταποκριθεί και στη σχετική
δέσμευση της για την αποχώρηση 150.000 δημοσίων υπαλλήλων μέχρι το 2015. Σύμφωνα όμως
με την αρχή της αναλογικότητας (άρθρο 25 παρ. 1 του Συντάγματος), η επιλογή των εργαζομένων
που τίθενται σε μια τέτοια κατάσταση δεν θα πρέπει να είναι ούτε αυθαίρετη ούτε επιλεκτική αλλά
να γίνει με αντικειμενικά κριτήρια, υπηρεσιακά ή κοινωνικά, βάσει των ικανοτήτων, των
προσόντων, της απόδοσης, της αρχαιότητας, της ηλικίας, της οικογενειακής και της οικονομικής
κατάστασης των υπαλλήλων. Τούτο υπαγορεύει και η αρχή της αξιοκρατίας (άρθρο 103 παρ. 7
του Συντάγματος) η οποία επιβάλλει η πρόσβαση σε δημόσιες θέσεις αλλά και η διατήρηση των
θέσεων αυτών από τους υπαλλήλους που τις έχουν καταλάβει να γίνεται με κριτήρια που
συνάπτονται με την προσωπική αξία και ικανότητα των ενδιαφερομένων (ΣτΕ 2099/2000,
5094/1996, 3675/1996 κ.α.). Περαιτέρω, ο νομοθέτης έχει από το Σύνταγμα ευρύτατη εξουσία
οργάνωσης των δημοσίων υπηρεσιών, τόσο ως προς τη δομή τους (σύσταση και κατάργηση
Υπουργείων, Γενικών ή Ειδικών Γραμματειών, Γενικών Διευθύνσεων, αυτοτελών υπηρεσιών κ.λ.π.),
όσο και ως προς τη σύσταση, την κατάργηση θέσεων και τη βαθμολογική κλίμακα των δημοσίων
υπαλλήλων που καταλαμβάνουν τις θέσεις αυτές (ΣτΕ 1715, 1722/1983 (Ολομ.), 2934/1993,
3045-46/1997).

    Ωστόσο, οι μεταβολές που επιχειρεί ο νομοθέτης στις δομές της δημόσιας διοίκησης πρέπει να
είναι προϊόν εμπεριστατωμένης μελέτης βασιζόμενης στις αρχές της διοικητικής επιστήμης, ώστε να
τεκμηριώνεται ότι οι νέες ρυθμίσεις είναι ορθολογικές, διαρκείς και αποτελεσματικές και όχι
περιστασιακές και αποσπασματικές (Πρ. ΣτΕ 44/2000, 528/1999). Εξάλλου, με το ν. 4093/2012
(υποπαράγραφοι Ζ.2 και Ζ.4) προβλέφθηκε η αυτοδίκαιη κατάργηση, από την έναρξη ισχύος του,
όλων των θέσεων, που κατέχουν υπάλληλοι που υπηρετούν με σύμβαση εργασίας ιδιωτικού
δικαίου αορίστου χρόνου σε υπηρεσίες του Δημοσίου, των ΝΠΔΔ, των ΟΤΑ καθώς και των ΝΠΙΔ
του δημοσίου τομέα και ανήκουν στην κατηγορία ΔΕ ειδικότητας Διοικητικού, Διοικητικού -
Λογιστικού, Διοικητικού - Οικονομικού, Διοικητικών Γραμματέων και η ταυτόχρονη θέση των εν
λόγω υπαλλήλων σε διαθεσιμότητα. Οι υπάλληλοι που τίθενται σε διαθεσιμότητα προβλέπεται να
υποστούν μείωση των αποδοχών τους και να λαμβάνουν το ποσό που αντιστοιχεί στα % των
αποδοχών τους, για διάστημα ενός έτους, μετά το πέρας του οποίου (και εφόσον δεν μεταταχθούν
ή μεταφερθούν) η υπαλληλική τους σχέση λύεται. Οι διατάξεις αυτές αντιστρατεύονται ευθέως τις
προαναφερθείσες αρχές της αναλογικότητας, της αξιοκρατίας και της ορθολογικής διάρθρωσης
των υπηρεσιών του Δημοσίου. Τούτο δε διότι η επιλογή των εργαζομένων που τίθενται σε μια
τέτοια κατάσταση δεν γίνεται βάσει αντικειμενικών κριτηρίων, όπως αυτά που προαναφέρθηκαν
και επί πλέον η κατάργηση των παραπάνω οργανικών θέσεων δεν πραγματοποιείται στη βάση
ολοκληρωμένης και εμπεριστατωμένης μελέτης αναδιάρθρωσης των δημοσίων υπηρεσιών αλλά
στηρίζεται αποκλειστικά στο τυχαίο κριτήριο της κατάληψης θέσεων κατηγορίας ΔΕ των
προαναφερόμενων ειδικοτήτων χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι συγκεκριμένες ανάγκες της
καθεμίας υπηρεσίας ή φορέα. Θεωρείται δηλαδή εκ προοιμίου βέβαιο ότι οι υπηρεσίες που
εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της διάταξης αυτής δεν χρειάζονται τις υπηρεσίες των υπαλλήλων
αυτών των ειδικοτήτων, μολονότι δεν έχει συνταχθεί σχετικό οργανόγραμμα στη βάση των
πραγματικών αναγκών τους. Τέλος, από τις διατάξεις των άρθρων 7 του Ν. 2112/20, 288, 361,
648, 652 ΑΚ προκύπτει ότι η επιχειρούμενη από τον εργοδότη μονομερής βλαπτική μεταβολή των
όρων εργασίας του μισθωτού παρέχει σε αυτόν το δικαίωμα να αξιώσει την επαναφορά της
εργασιακής του απασχόλησης στην προηγουμένη κατάσταση (ΑΠ 1743/1991 ΕΕργΔ 51, 982, ΕφΑθ
3618/1990 ΝοΒ 38, 1349).

     Από την ένορκη κατάθεση του μάρτυρα .............................που εξετάσθηκε στο ακροατήριο με
επιμέλεια των αιτουσών (με επιμέλεια της καθ' ης η αίτηση δεν εξετάσθηκε μάρτυρας), τα έγγραφα
που προσκομίζονται νόμιμα με επίκληση από τους διαδίκους και όλη γενικά τη διαδικασία
πιθανολογήθηκαν τα ακόλουθα: Οι αιτούσες, υπάλληλοι της κατηγορίας ΔΕ ειδικότητας
Διοικητικών Γραμματέων, υπηρετούσαν με σύμβαση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου
στην καθ' ης η αίτηση που έχει συσταθεί σύμφωνα με το άρθρο 280 του ν.3852/2010 και
λειτουργεί ως αποκεντρωμένη μονάδα διοίκησης του Κράτους. Με τις υπ' αριθ. 111160/19870,
111144/19865, 111149/19867 και 111169/19874/28-11-2012 Διαπιστωτικές Πράξεις του Γενικού
Γραμματέα της καθ' ης η αίτηση, διαπιστώθηκε η θέση των αιτουσών σε διαθεσιμότητα από 13-
11-2012 σύμφωνα με την υποπαράγραφο 2.4 του ν. 4093/2012. Η ως άνω νομοθετική ρύθμιση
αντίκειται, σύμφωνα με τα εκτιθέμενα στη μείζονα σκέψη, στις κατοχυρωμένες από το άρθρο 25
παρ. 1 και 103 παρ. 7 αρχές της αναλογικότητας και της αξιοκρατίας και είναι επομένως ανίσχυρη.
Η ενέργεια επομένως της καθ' ης η αίτηση να θέσει τις αιτούσες σε κατάσταση διαθεσιμότητας
συνιστά μονομερή βλαπτική μεταβολή των εργασιακών τους όρων. Πιθανολογήθηκε επίσης ότι
υπάρχει επικείμενος κίνδυνος για τη λήψη του αιτούμενου ασφαλιστικού μέτρου, αφού οι αιτούσες
με τη μείωση των αποδοχών τους από την εργασία τους που αποτελεί το μοναδικό πόρο
εισοδήματος τους έχουν περιέλθει σε αδυναμία να αντιμετωπίσουν τις ανάγκες διαβίωσης των ιδίων
και των οικογενειών τους. Κατ' ακολουθίαν η αίτηση πρέπει να γίνει δεκτή ως κατ' ουσίαν βάσιμη
και να υποχρεωθεί η καθ' ης η αίτηση να απασχολεί τις αιτούσες με τους προ της μεταβολής όρους
επ' απειλή σε βάρος της χρηματικής ποινής ύψους εκατό (100) ευρώ για κάθε ημέρα άρνησης της.

    Πρέπει όμως να ταχθεί σ' αυτές προθεσμία τριάντα (30) ημερών από τη δημοσίευση της
απόφασης αυτής για την άσκηση της κύριας αγωγής. Τα δικαστικά έξοδα θα συμψηφισθούν στο
σύνολο τους μεταξύ των διαδίκων κατ' αρθρ. 179 ΚΠολΔ.

                                            ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

    Δικάζει αντιμωλία των διαδίκων.

    Δέχεται την αίτηση.

    Υποχρεώνει την καθ' ης η αίτηση να απασχολεί προσωρινά τις αιτούσες με τους προ της
μεταβολής των εργασιακών συμβάσεων τους όρους μέχρι την έκδοση οριστικής απόφασης επί της
αγωγής που πρόκειται να ασκήσουν.

   Απειλεί σε βάρος της καθ' ης η αίτηση χρηματική ποινή ύψους εκατό (100) ευρώ για κάθε ημέρα
άρνησης αυτής να τις απασχολεί.

   Ορίζει προθεσμία τριάντα (30) ημερών από τη δημοσίευση της παρούσας για την άσκηση της
κύριας αγωγής.  

   Συμψηφίζει στο σύνολο τους τα δικαστικά έξοδα μεταξύ των διαδίκων.

   Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του
στις 4 Μαρτίου 2013 παρουσία και του Γραμματέα Ευάγγελου Λάγιου.

                               Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ        Ο   ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ