1146/2011 ΜΠρΚω: Αίτηση συντηρητικής κατάσχεσης εμπορευμάτων καταστήματος. Απορρίπτει αίτηση επειδή θα οδηγούσε σε οικονομική εξόντωση τον οφειλέτη

Με την κρινόμενη αίτηση η αιτούσα επικαλείται επικείμενο κίνδυνο και ζητεί να διαταχθεί ως ασφαλιστικό μέτρο η συντηρητική κατάσχεση σε κάθε κινητή περιουσία του καθού η αίτηση, συμπεριλαμβανομένων και των εμπορευμάτων....

(είδη υπόδησης) της επιχείρησης του και μέχρι του ποσού των 40.000 ευρώ σε εξασφάλιση απαίτησης της από σύμβαση πίστωσης, ποσού 30.000,00 ευρώ.

Η αίτηση παραδεκτά και αρμόδια εισάγεται ενώπιον αυτού του δικαστηρίου κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων (άρθρα 686 επ. του ΚΠολΔ) και είναι νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 861, 1274 του ΑΚ και 707 του ΚΠολΔ. Πρέπει, επομένως, να ερευνηθεί περαιτέρω κατ' ουσίαν.

Από την ένορκη κατάθεση του μάρτυρα ......................................... ενώπιον, του Δικαστηρίου τούτου και τα έγγραφα που προσκομίζονται πιθανολογήθηκαν τα κάτωθι πραγματικά περιστατικά: Ο καθού η αίτηση συνήψε με την αιτούσα την με αριθμό 33.050899/13-2-2007 σύμβαση παροχής πιστώσεως μέχρι του ποσού των 30,000 ευρώ. Για την εξυπηρέτηση της εν λόγω σύμβασης τηρήθηκε ο με αριθμό .......................................... λογαριασμός το χρεωστικό υπόλοιπο του οποίου στις 6-6-2011 ανερχόταν στο ποσό των 31.914,97 ευρώ λόγω μη καταβολής εκ μέρους του καθού η αίτηση των συμφωνημένων δόσεων, δίχως, όμως, η αιτούσα να έχει προβεί μέχρι σήμερα σε καταγγελία της σύμβασης για τον λόγο αυτό.

Ουδόλως, όμως, πιθανολογήθηκε κίνδυνος, αποξένωσης του καθού η αίτηση από την κινητή του περιουσία, ενώ αναφορικά με τα φυλασσόμενα εντός του καταστήματος του επί της οδού ................ αρ, .....στην Κω εμπορεύματα, αυτά, αν και δεν εμπίπτουν στην κατηγορία των ακατάσχετων (άρθρο 953 ΚΠολΔ), όπως αβάσιμα διατείνεται ο καθού η αίτηση, καθόσον δεν είναι απαραίτητα για την καταβολή ορισμένης προσωπικής εργασίας από την οποία να πορίζεται αυτός τα αναγκαία προς τον ζήν (στην κατηγορία αυτή εμπίπτουν τα εργαλεία καΝάν μηχανήματα, εφόσον δεν αντιπροσωπεύουν σημαντικό κεφάλαιο, ενώ για τα εμπορεύματα ισχύουν οι διατάξεις των άρθρων 52 και 53 νδ 3077/1954 «περί γενικών αποθηκών»), εν τούτοις δεν κρίνεται σκόπιμο να διαταχθεί η συντηρητική κατάσχεση τους προς εξασφάλιση της επίδικης απαίτησης της αιτούσας, καθόσον αυτό πιθανολογείται ότι θα οδηγούσε στην οικονομική εξόντωση του καθού η αίτηση, αποκλειστική πηγή εισοδήματος του οποίου είναι η εκμετάλλευση τοϋ εν λόγω καταστήματος εμπορίας υποδημάτων, και συνακόλουθα στην οριστική αδυναμία αυτού να ανταπεξέλθει στις οικονομικές υποχρεώσεις του, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνεται και αυτή της αιτούσας. Ενόψει των παραπάνω η αίτηση πρέπει να απορριφθεί ως ουσιαστικά αβάσιμη, ενώ τα δικαστικά έξοδα πρέπει να επιβληθούν σε βάρος της αιτούσας (άρθρο 176 ΚΠολΔ), κατά τα ειδικότερα αναφερόμενα στο διατακτικό.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

ΔΙΚΑΖΕΙ με παρόντες τους διαδίκους,

ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ την αίτηση.

ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ τα δικαστικά έξοδα του καθού η αίτηση, ποσού ογδόντα (80) ευρώ σε βάρος της αιτούσας.

Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε σε έκτακτη δημόσια αυνεδρίαση στο ακροατήριο του στην Κω στις 5-12-2011, απόντων των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.