Άρειος Πάγος 38/2013: Πληρεξουσιότητα κατά την άσκηση αίτησης αναίρεσης – Απαράδεκτη συζήτηση

Πέμπτη 03 Οκτωβρίου 2013 

 

Απόφαση 38 / 2013    (Α2, ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ)

Αριθμός 38/2013

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ

Α2′ Πολιτικό Τμήμα

ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από τους Δικαστές: Αθανάσιο Κουτρομάνο, Αντιπρόεδρο, Κωνσταντίνο Τσόλα, Ευφημία Λαμπροπούλου, Γεράσιμο Φουρλάνο και Στυλιανή Γιαννούκου, Αρεοπαγίτες.
ΣΥΝΗΛΘΕ σε δημόσια ....

συνεδρίαση στο κατάστημά του στις 22 Οκτωβρίου 2012, με την παρουσία και της γραμματέως Αικατερίνης Σιταρά, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
Των αναιρεσειόντων: 1) Λ. Χ. του Θ., 2) Α. Χ. του Θ., 3) Σ. Χ. του Θ. και 4) Θ. Χ. του Λ., κατοίκων …, οι οποίοι δεν παραστάθηκαν στο ακροατήριο.
Των αναιρεσιβλήτων: 1) Ε. χήρας Δ. Μ., το γένος Ι. Π., 2) Ν. Μ. του Δ., 3) Ι. Μ. του Δ. και 4) Ε. Μ. του Δ., κατοίκων …, οι οποίοι εκπροσωπήθηκαν από τον πληρεξούσιο δικηγόρο τους Σπυρίδωνα Λιαρομμάτη με δήλωση του άρθρου 242 παρ.2 Κ.Πολ.Δ.
Η ένδικη διαφορά άρχισε με την από 26-9-2006 αγωγή των ήδη αναιρεσιβλήτων που κατατέθηκε στο Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών. Εκδόθηκαν οι αποφάσεις: 982/2008 του ίδιου Δικαστηρίου και 3308/2010 του Εφετείου Αθηνών. Την αναίρεση της τελευταίας αποφάσεως ζητούν οι αναιρεσείοντες με την από 20-10-2010 αίτησή τους.
Κατά τη συζήτηση της αιτήσεως αυτής που εκφωνήθηκε από το πινάκιο, παραστάθηκαν μόνο οι αναιρεσίβλητοι όπως σημειώνεται πιο πάνω. Η εισηγήτρια Αρεοπαγίτης Ευφημία Λαμπροπούλου ανέγνωσε την από 20-1-2012 έκθεσή της, με την οποία εισηγήθηκε την απόρριψη της υπό κρίση αιτήσεως αναιρέσεως.
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Από τις διατάξεις των άρθρων 94 παρ.1, 96 παρ.1 και 2, 97 παρ.1 και 104 Κ.Πολ.Δ. προκύπτει ότι ο δικηγόρος που επισπεύδει τη συζήτηση της αιτήσεως αναιρέσεως, υπογράφοντας την απαιτούμενη κλήση και την παραγγελία προς το δικαστικό επιμελητή για την επίδοση, καθώς και εκείνος που εκπροσωπεί το διάδικο κατά τη συζήτησή της στον Άρειο Πάγο, πρέπει να είναι εφοδιασμένος με σχετική πληρεξουσιότητα, η οποία παρέχεται από τον εκπροσωπούμενο διάδικο είτε με συμβολαιογραφική πράξη είτε με έγγραφο της αρχής που χορηγεί την πληρεξουσιότητα είτε με προφορική δήλωση που καταχωρίζεται στα πρακτικά ή στην έκθεση. Η έλλειψη της πληρεξουσιότητας, εξεταζόμενη και αυτεπαγγέλτως, έχει ως συνέπεια την ακυρότητα των πιο πάνω πράξεων της προδικασίας και τη μη προσήκουσα παράσταση του διαδίκου κατά τη συζήτηση (Α.Π. 273/2010). Εξάλλου από τις διατάξεις του άρθρου 576 Κ.Πολ.Δ. προκύπτει ότι αν κατά τη συζήτηση της αιτήσεως αναιρέσεως δεν εμφανιστεί ή εμφανιστεί αλλά δεν λάβει μέρος με τον τρόπο που ορίζει ο νόμος κάποιος από τους διαδίκους, ο Άρειος Πάγος ερευνά αυτεπαγγέλτως αν ο απολιπόμενος διάδικος επέσπευσε εγκύρως τη συζήτηση, οπότε συζητεί την υπόθεση σαν να ήταν παρόντες οι διάδικοι ή αν τη συζήτηση επέσπευσε ο αντίδικος του απολιπομένου διαδίκου, οπότε εξετάζει αυτεπαγγέλτως αν ο τελευταίος κλητεύθηκε νόμιμα και εμπρόθεσμα. Στην περίπτωση που η κλήση για τη συζήτηση δεν επιδόθηκε καθόλου ή δεν επιδόθηκε νόμιμα και εμπρόθεσμα, ο Άρειος Πάγος κηρύσσει απαράδεκτη τη συζήτηση ως προς όλους τους διαδίκους. Τέλος κατά τη διάταξη του άρθρου 226 παρ.4 εδ.γ και δ Κ.Πολ.Δ. που εφαρμόζεται και στην αναιρετική δίκη κατά το άρθρο 575 εδ.β του ιδίου κώδικα, αν η συζήτηση αναβληθεί, ο γραμματέας οφείλει αμέσως μετά το τέλος της συνεδριάσεως να μεταφέρει την υπόθεση στη σειρά των υποθέσεων που θα συζητηθούν κατά τη δικάσιμο που ορίστηκε. Κλήση του διαδίκου για εμφάνιση στη δικάσιμο αυτή δεν χρειάζεται και η αναγραφή της υποθέσεως στο πινάκιο ισχύει ως κλήτευση όλων των διαδίκων. Προϋπόθεση όμως της εγκυρότητας της κλητεύσεως αυτής συνεπεία της αναβολής της υποθέσεως και της εγγραφής αυτής στο πινάκιο είναι ότι ο απολιπόμενος ή μη νομίμως παραστάς κατά τη μετ’ αναβολή συζήτηση διάδικος είχε επισπεύσει εγκύρως τη συζήτηση ή είχε νομίμως και εμπροθέσμως κλητευθεί να παραστεί στη δικάσιμο κατά την οποία αναβλήθηκε η συζήτηση της υποθέσεως ή είχε παραστεί νομίμως κατά την πρώτη αυτή δικάσιμο και επομένως με τη νόμιμη παράσταση και τη μη εναντίωσή του καλύφθηκε η ακυρότητα της κλητεύσεως αυτού κατά την αρχική δικάσιμο. Αντιθέτως αν κατά την αρχική δικάσιμο ο απολιπόμενος ή μη νομίμως παραστάς κατά τη μετ’ αναβολή συζήτηση διάδικος δεν επέσπευσε εγκύρως τη συζήτηση ή δεν είχε κλητευθεί νομίμως να παραστεί, κατά την αρχική δε αυτή δικάσιμο δεν παραστάθηκε νομίμως, ήτοι μετά ή δια του έχοντος ρητή πληρεξουσιότητα δικηγόρου του, η αναβολή της υποθέσεως και η εγγραφή αυτής στο πινάκιο για τη νέα μετ’ αναβολή δικάσιμο δεν ισχύει ως κλήτευσή του για τη δικάσιμο αυτή, αφού η μη νομιμότητα ή η έλλειψη της επισπεύσεως ή της κλητεύσεώς του κατά την αρχική δικάσιμο δεν καλύφθηκε λόγω της μη νόμιμης παραστάσεώς του κατ’ αυτήν (Α.Π. 314/2010).
Στην προκειμένη περίπτωση φέρεται για συζήτηση η από 20-10-2010 αίτηση για αναίρεση της 3308/2010 αποφάσεως του Εφετείου Αθηνών. Από τα έγγραφα του φακέλου της υποθέσεως προκύπτει ότι τη συζήτηση αυτής επισπεύδουν οι αναιρεσείοντες με το φερόμενο ως πληρεξούσιο δικηγόρο τους Δημήτριο Τζεμπετζή, κατά παραγγελία του οποίου ο αρμόδιος δικαστικός επιμελητής του Πρωτοδικείου Πειραιώς … επέδωσε στην πρώτη αναιρεσίβλητη αντίγραφο της αιτήσεως αναιρέσεως και κλήση να παραστεί κατά τη δικάσιμο της 30-1-2012 (βλ. το επιδοθέν στην πιο πάνω αναιρεσίβλητη επικυρωμένο αντίγραφο της αιτήσεως αναιρέσεως, το οποίο προσκομίζουν οι αναιρεσίβλητοι). Κατά τη δικάσιμο εκείνη οι διάδικοι παρέστησαν οι μεν αναιρεσείοντες δια του πληρεξουσίου τους δικηγόρου Δημητρίου Κατρίτση, οι δε αναιρεσίβλητοι δια δηλώσεως του πληρεξουσίου τους δικηγόρου Σπυρίδωνος Λιαρομμάτη. Κατά παραδοχή σχετικού αιτήματος του πιο πάνω πληρεξουσίου δικηγόρου των αναιρεσειόντων, η συζήτηση της υποθέσεως αναβλήθηκε για την αναφερόμενη στην αρχή αυτής της αποφάσεως δικάσιμο (22-10-2012) και γράφτηκε στο πινάκιο. Κατά την τελευταία αυτή δικάσιμο οι αναιρεσείοντες δεν εμφανίστηκαν. Από κανένα όμως αποδεικτικό στοιχείο δεν προκύπτει ότι οι ανωτέρω δικηγόροι (Δημήτριος Τζεμπετζής και Δημήτριος Κατρίτσης) που φέρονταν ως πληρεξούσιοι των αναιρεσειόντων, είχαν πράγματι την πληρεξουσιότητα των τελευταίων ούτε ότι οι αναιρεσείοντες κλητεύθηκαν νόμιμα και εμπρόθεσμα να παραστούν κατά τη συζήτηση της υποθέσεως. Πρέπει επομένως, μετά από αυτεπάγγελτη έρευνα, να κηρυχθεί απαράδεκτη η συζήτηση της υπό κρίση αιτήσεως αναιρέσεως.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Κηρύσσει απαράδεκτη τη συζήτηση της από 20-10-2010 αιτήσεως των Λ. Χ., Α. Χ., Σ. Χ. και Θ. Χ. για αναίρεση της 3308/2010 αποφάσεως του Εφετείου Αθηνών.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 13 Νοεμβρίου 2012.
Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στις 14 Ιανουαρίου 2013.
Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ