Ειρ.Κρωπ. 14/2021
ΕΥΘΥΝΗ ΚΑΤΟΧΟΥ ΖΩΟΥ. ΣΚΥΛΟΣ ΔΑΓΚΩΝΕΙ ΑΝΘΡΩΠΟ ΣΤΟ ΠΟΔΙ. ΟΡΙΣΜEΝΟ ΣΧΕΤΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ. ΚΟΝΔΥΛΙΑ
ΤΟ ΑΙΤΗΜΑ ΕΝΑΡΞΗΣ ΤΟΚΟΓΟΝΙΑΣ ΤΟΥ ΚΟΝΔΥΛΙΟΥ ΗΘΙΚΗΣ ΒΛΑΒΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΕΛΕΣΗ ΤΗΣ ΑΔΙΚΟΠΡΑΞΙΑΣ ΑΠΑΙΤΕΙ ΕΠΙΚΛΗΣΗ κατ’ άρθρα 340 και 341 ΑΚ, ΔΗΛΗΣ ΗΜΕΡΑΣ Ή ΟΧΛΗΣΗ ΠΡΟΣ ΚΑΤΑΒΟΛΗ
Ειρ.Κρωπ. 14/2021
ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟ ΚΡΩΠΙΑΣ
ΤΑΚΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
ΤΟ ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟ ΚΡΩΠΙΑΣ
ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από τον Ειρηνοδίκη Ανδρέα Παπανδρέου, με την παρουσία και της Γραμματέως Κωστούλας Χατζηδάκη.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του στις 17 Σεπτεμβρίου 2020 για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
ΤΗΣ ΕΝΑΓΟΥΣΑΣ: ..., η οποία δεν παραστάθηκε στο ακροατήριο, ενώ κατέθεσε προτάσεις, εκπροσωπούμενη από την πληρεξούσιά της δικηγόρο .... .....
ΤΗΣ ΕΝΑΓΟΜΕΝΗΣ: ...., η οποία δεν παραστάθηκε στο ακροατήριο, ενώ κατέθεσε προτάσεις, εκπροσωπούμενη από την πληρεξούσιά της δικηγόρο ....
Η ενάγουσα ζητεί να γίνει δεκτή η από 26-7-2019 και με αριθμ. Έκθεσ. Κατάθεσης (ΕΑΚ) 115/29-7-2019 αγωγή της που απευθύνεται προς το παρόν Δικαστήριο και προσδιορίστηκε προς συζήτηση αρχικώς για τις 7-5-2020 και κατόπιν ματαίωσης, λόγω της προσωρινής αναστολής λειτουργίας των δικαστηρίων της Επικράτειας, κατά το χρονικό διάστημα από 13-03-2020 έως 31-05-2020, επαναπροσδιορίστηκε οίκοθεν με την υπ’αριθμ. 177/1-6-2020 πράξη της Διευθύνουσας το Ειρηνοδικείο Κρωπίας κατ’ άρθρο 74 παρ.2 του ν.4690/2020 για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Σύμφωνα με την πρώτη παράγραφο του άρθρου 924 ΑΚ «ο κάτοχος ζώου ευθύνεται για τη ζημία που προξενήθηκε από αυτό σε τρίτον» ενώ σύμφωνα με τη δεύτερη παράγραφο «Αν η ζημία έγινε από κατοικίδιο ζώο που χρησιμοποιείται για το επάγγελμα, τη φύλαξη της κατοικίας ή τη διατροφή του κατόχου του, αυτός δεν ευθύνεται αν αποδείξει ότι δεν τον βαρύνει κανένα πταίσμα ως προς τη φύλαξη και την εποπτεία του ζώου (παρ.2)». Με την πρώτη παράγραφο του άρθρου αυτού καθιερώνεται η αντικειμενική ευθύνη του κατόχου του ζώου για τη ζημία που έγινε από αυτό σε τρίτο, δηλαδή από μόνο το γεγονός της κατοχής του ζώου και ανεξάρτητα από οποιαδήποτε υπαιτιότητά του. Και τούτο γιατί ο κάτοχος που έχει τα ωφελήματα από το ζώο πρέπει να φέρει και τον κίνδυνο κάθε ζημίας που προξενείται από αυτό. Αντίθετα, προκειμένου για κατοικίδιο ζώο, θεσπίζεται με τη δεύτερη παράγραφο του ίδιου άρθρου η νόθος αντικειμενική ευθύνη του κατόχου ζώου, στηριζόμενη σε εικαζόμενο πταίσμα αυτού για τη φύλαξη και εποπτεία του ζώου. Κατά συνέπεια, στην περίπτωση αυτή ο κάτοχος μπορεί να απαλλαγεί από την ευθύνη του αν επικαλεστεί και αποδείξει ότι δεν τον βαρύνει πταίσμα για τη φύλαξη και εποπτεία του ζώου.
Εξ άλλου, από τις διατάξεις των άρθρων 297,298, 300,330 και 914 Α.Κ. συνάγεται ότι προϋπόθεση της ευθύνης για αποζημίωση από αδικοπραξία είναι η υπαιτιότητα του υπόχρεου, η οποία υπάρχει και στην περίπτωση της αμέλειας, δηλαδή όταν δεν καταβάλλεται η επιμέλεια που απαιτείται στις συναλλαγές, η παράνομη συμπεριφορά του υπόχρεου σε αποζημίωση έναντι εκείνου που ζημιώθηκε και η ύπαρξη αιτιώδους συνάφειας μεταξύ της παράνομης συμπεριφοράς και της ζημίας. Η παράνομη συμπεριφορά ως όρος της αδικοπραξίας μπορεί να συνίσταται όχι μόνο σε θετική πράξη, αλλά και σε παράλειψη, εφόσον στην τελευταία περίπτωση εκείνος που υπέπεσε στην παράλειψη ήταν υποχρεωμένος σε πράξη είτε από τον νόμο ή τη δικαιοπραξία είτε από την καλή πίστη, κατά την κρατούσα κοινωνική αντίληψη. Αιτιώδης δε συνάφεια υπάρχει, όταν η πράξη ή παράλειψη του ευθυνόμενου προσώπου ήταν, κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας, ικανή και μπορούσε αντικειμενικά να επιφέρει, κατά τη συνηθισμένη και κανονική πορεία των πραγμάτων, το επιζήμιο αποτέλεσμα. Έτσι, στην περίπτωση του άρθρου 924 παρ. 2 ΑΚ, ο κάτοχος του ζώου που προκάλεσε την ζημία σε τρίτον, για να απαλλαγεί της ευθύνης του προς αποζημίωση, ή και χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης, πρέπει να επικαλεσθεί και αποδείξει: α) ότι δεν παραμέλησε υπαίτια την υποχρέωση για φύλαξη και εποπτεία του ζώου και β) ότι ανάμεσα στην υποχρέωση για εποπτεία και την πρόκληση ζημίας δεν υπάρχει ο απαιτούμενος αιτιώδης σύνδεσμος, με την έννοια ότι η ζημία θα προκαλούνταν και αν ο κάτοχος δεν είχε παραμελήσει την εποπτεία του ζώου. Τέλος, ως κατοικίδια ζώα νοούνται εκείνα που ζουν, αναπτύσσονται, τρέφονται, αναπαράγονται υπό τη στέγη του ανθρώπου και με τις φροντίδες αυτού και είναι προορισμένα να χρησιμοποιούνται για το επάγγελμα, τη φύλαξη της οικίας ή τη διατροφή του κατόχου τους.
Εξ άλλου, ως κάτοχος του ζώου με την έννοια της ΑΚ 924 και στις δύο παραγράφους θεωρείται εκείνος ο οποίος έχει τη φυσική εξουσία καί ως ! εκ τούτου τη διάθεσή του, δυνάμενος να το χρησιμοποιεί για ίδιο λογαριασμό, εξυπηρετούμενος συνεπώς από αυτό κατά τρόπο μάλλον και ήττον διαρκή, αποκομίζοντας τις ωφέλειες από αυτό, αδιάφορα του είδους τους. (ΑΠ 1979/2014, ΕφΑΘ 44/2018 ΝΟΜΟΣ).
Στην κρινόμενη αγωγή, η ενάγουσα εκθέτει ότι, η εναγομένη είναι κάτοχος ζώου (σκύλου), ο οποίος, κατά τον αναλυτικώς αναφερόμενο τόπο και χρόνο κυκλοφορούσε μόνος του και χωρίς λουρί στο δρόμο και την δάγκωσε απρόκλητα στο πόδι, με αποτέλεσμα να πρηστεί και να μολυνθεί. Ότι εξ αιτίας του τραυματισμού της, υπεβλήθη σε δαπάνες για αγορά φαρμάκων, ποσού 227,25 ευρώ, νοσηλεύτηκε για πέντε ημέρες στο Νοσοκομείο και αναγκάστηκε να μείνει κλινήρης για άλλες πέντε ημέρες στο σπίτι της. Ότι καθόλη τη διάρκεια της νοσηλείας της την φρόντιζε ο αδελφός της και για το λόγο αυτό ζητεί ως πλασματική δαπάνη νοσηλείας το ποσό των 750 ευρώ. Ότι εξαιτίας της αδικοπρακτικής συμπεριφοράς της εναγομένης, βίωσε έντονο θυμό, πόνο, θλίψη και ταλαιπωρία και για το λόγο αυτό ζητεί επιπλέον να της επιδικαστεί το ποσό των 7.000 ως χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη που υπέστη. Εν όψει των ανωτέρω ζητεί να υποχρεωθεί η εναγομένη να της καταβάλει το συνολικό ποσό των 7.977,25 ευρώ, νομιμοτόκως από την επίδοση της αγωγής, πλην του κονδυλίου για χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης το οποίο ζητά νομιμοτόκως από την τέλεση της αδικοπραξίας, άλλως από την επίδοση της αγωγής.
Τέλος ζητεί να κηρυχθεί η εκδοθησόμενη απόφαση προσωρινά εκτελεστή, να απαγγελθεί προσωπική κράτηση ενός έτους σε βάρος της εναγομένης, ως μέσο εκτέλεσης της απόφασης, και να καταδικαστεί η αντίδικός της στη δικαστική της δαπάνη.
Με αυτό το περιεχόμενο και αιτήματα η κρινόμενη αγωγή παραδεκτώς φέρεται προς εκδίκαση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, το οποίο είναι αρμόδιο καθ’ύλη και κατά τόπο (άρθρα 14 παρ. 1° και 22 ΚΠολΔ), κατά την τακτική διαδικασία. Για το παραδεκτό της η αγωγή έχει επιδοθεί στην εναγομένη μέσα σε 30 ημέρες από την κατάθεσή της, κατ'άρθρο 215 παρ. 2 του (νέου) ΚΠολΔ., (βλ. υπ’ αριθμ. 6828Ε/5-8- 2019 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο Αθηνών Ανδρέα Διαμαντή), ενώ καταβλήθηκε το ανάλογο δικαστικό ένσημο (βλ. υπ’αριθμ. 311437004950 0203 0093 ηλεκτρονικό παράβολο) και είναι αρκούντως ορισμένη, απορριπτομένων των περί του αντιθέτου ισχυρισμών της εναγομένης. Περαιτέρω, η αγωγή τυγχάνει νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 914, 924, 929, 932, 298, 299 και 346 ΑΚ σε συνδυασμό με τα άρθρα 908 και 176 ΚΠολΔ, πλην α) του αιτήματος για απειλή προσωπικής κράτησης της εναγομένης, το οποίο είναι μη νόμιμο, καθόσον η απαίτηση είναι μικρότερη από 30.000 ευρώ (άρθρο 1047 παρ. 2 ΚΠολΔ) και β) του αιτήματος για τοκογονία του κονδυλίου της ηθικής βλάβης από την τέλεση της αδικοπραξίας, καθόσον δεν επικαλείται, κατ’ άρθρα 340 και 341 ΑΚ, δήλη ημέρα ή όχληση προς καταβολή.
Επομένως πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα, κατά το μέρος που κρίθηκε νόμιμη.
Από την εκτίμηση της υπ’αριθμ. 707/3-12-2019 ένορκης βεβαίωσης της μάρτυρα της ενάγουσας ... ενώπιον της Ειρηνοδίκη Κρωπίας και των υπ’αριθμ. 716/5-12-2019,717/5-12-2019 και 718/5-12-2019 ενόρκων βεβαιώσεων ενώπιον της Ειρηνοδίκη Κρωπίας των μαρτύρων της εναγομένης ...., ... και ..., αντίστοιχα, που δόθηκαν μετά προηγούμενη νόμιμη κλήτευση των διαδίκων κατ’άρθρα 422, 423 ΚΠολΔ (ιδ. υπ’αριθμ. 9635Ε/25-11-2019 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο Αθηνών Ανδρέα Διαμαντή και υπ’αριθμ. 7756Δ/2-12-2019 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή στο Εφετείο Αθηνών Αλεξάνδρου Πάπαρη, αντίστοιχα), από τις προσκομιζόμενες φωτογραφίες, των οποίων η γνησιότητα δεν αμφισβητείται, και όλων των, μετ’ επικλήσεως, νομίμως προσκομιζομενων από τους διαδίκους εγγράφων (η μνεία κατωτέρω ορισμένων εξ αυτών είναι απλώς ενδεικτική, καθώς κανένα δεν παραλείφθηκε να εκτιμηθεί), αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά:
Στις 8-5-2019 και περί ώρα 10:00 η ενάγουσα έβαινε πεζή επί της οδού .... στο ... προκειμένου να επισκεφθεί την φίλη της ..., η οποία εξήλθε από την οικία της (οδός .... αρ. ..) για να την προϋπαντήσει. Ταυτόχρονα στο δρόμο βρισκόταν ένα μεγαλόσωμο σκυλί με λευκό τρίχωμα, το οποίο απρόκλητα δάγκωσε την ενάγουσα στη γάμπα, απορριπτομένης σχετικώς της ένστασης συνυπαιτιότητας (ΑΚ 300), ότι δηλαδή η ενάγουσα με τη συμπεριφορά της προκάλεσε την επίθεση του σκύλου, ως ουσιαστικώς αβάσιμης καθόσον δεν αποδείχθηκε κανένα συντρέχον πταίσμα της τελευταίας.
Κάτοχος του σκύλου αυτού είναι η εναγομένη, η οποία κατοικεί διαγώνια σε σχέση με την ... επί της οδού ... αρ. .., παρά τους περί αντιθέτου ισχυρισμούς της ότι ο σκύλος της βρισκόταν εκείνη την ώρα στην κατοικία της και ότι τελικώς την ενάγουσα δάγκωσε άλλος σκύλος, ο οποίος ήταν αδέσποτος. Τούτο προκύπτει από την κατάθεση της μοναδικής αυτόπτη μάρτυρας στο επίδικο συμβάν, ......., η οποία άλλωστε, όπως προκύπτει και από τις καταθέσεις των μαρτύρων της εναγόμενης, τάιζε τα αδέσποτα της γειτονιάς και ως εκ τούτου γνώριζε τόσο το σκύλο της εναγομένης όσο και τα αδέσποτα σκυλιά, ώστε η κατάθεση της να είναι ιδιαιτέρως πειστική για την κρίση του Δικαστηρίου. Αντιθέτως οι μάρτυρες της εναγομένης δεν ήταν παρόντες, μόνον αναφέρουν ότι το πρωί που επισυνέβη το επίδικο συμβάν ο σκύλος ήταν περιορισμένος στη βεράντα. Δηλαδή εκθέτουν ότι γενικώς εκείνο το πρωινό ο σκύλος βρισκόταν εντός της οικίας της εναγομένης, χωρίς όμως να βεβαιώνουν ειδικώς ότι την ώρα του συμβάντος αυτός δεν είχε εξέλθει από το οικόπεδο.
Ο τραυματισμός επομένως που υπέστη η ενάγουσα οφείλεται σε αποκλειστική υπαιτιότητα της εναγομένης, καθόσον, εξαιτίας της παράλειψής της ως κατόχου του σκύλου να τον εποπτεύει και να λαμβάνει όλες τις προφυλάξεις για να μην επιτεθεί σε άνθρωπο, αυτός ξέφυγε από τα όρια του οικοπέδου και δάγκωσε την ενάγουσα. Η δε εναγομένη δεν ανέτρεψε το εις βάρος της μαχητό τεκμήριο ότι έλαβε όλα τα μέτρα και ότι δξν ήταν αμελής ως προς την εποπτεία του σκύλου, διότι εάν είχε λάβει τα κατάλληλα μέτρα περιορισμού του ζώου δεν θα είχε συμβεί το επίδικο συμβάν.
Εξ αιτίας της σωματική βλάβης που υπέστη η ενάγουσα από το δάγκωμα του σκύλου, που αρχικώς φαινόταν μικρό και επιφανειακό, ωστόσο από την επομένη του συμβάντος το πόδι της ενάγουσας άρχισε να πρήζεται, η ενάγουσα αναγκάστηκε να νοσηλευτεί στη χειρουργική κλινική του Γ.Ν. Ν. Ιωνίας «ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΕΙΟ», από τις 20-5-2019 έως τις 24-5-2019, οπότε και εξήλθε κατόπιν οδηγιών για λήψη αντιβιοτικής φαρμακευτικής αγωγής (Vibramycin). Επιπλέον εξαιτίας του τραυματισμού της η ενάγουσα, τόσο κατά την παραμονή της στο νοσοκομείο, όσο και πέντε ημέρες μετά την έξοδό της, ήτοι από 24-5-19 έως και 28-5-2019, αδυνατούσε να αυτοεξυπηρετηθεί και παρέμεινε κλινήρης, είχε δε ανάγκη, λόγω της φύσης και της έκτασης του τραύματός της, από τη φροντίδα και την περιποίηση ενός προσώπου αφοσιωμένου αποκλειστικώς σε αυτήν. Για το λόγο αυτό, δεχόταν την περιποίηση και της υπηρεσίες του αδελφού της ..., ο οποίος εις βάρος άλλων απασχολήσεων του, προσέφερε σε αυτή τις σχετικές υπηρεσίες αποκλειστικής νοσοκόμας επί 24ώρου βάσεως. Και ναι μεν, ο ανωτέρω λόγω του συγγενικού δεσμού του έχει ηθική υποχρέωση να συμπαρίσταται και να παρέχει φροντίδα και βοήθεια στην αδελφή του ωστόσο, οι προαναφερθείσες υπηρεσίες είναι πέραν των συνήθων υποχρεώσεων.
Έτσι, αν η ενάγουσα προσελάμβανε άλλο ειδικευμένο πρόσωπο προς παροχή των ως άνω υπηρεσιών θα δαπανούσε κατά τη συνήθη πορεία των πραγμάτων και σύμφωνα με τα διδάγματα της κοινής πείρας, το ποσό των 100 ευρώ ημερησίως κατά την παραμονή της στην κλινική και 70 ευρώ ημερησίως για το διάστημα νοσηλείας στο σπίτι της και συνολικά, ήτοι για το χρονικό διάστημα από 20-5-2019 έως 23-5-2019 ποσό (4 ημέρες X 100 €) 400 ευρώ και για το χρονικό διάστημα από 24-5-2019 έως 28-5-2019 το ποσό των (5 ημέρες X 70 €) 350 ευρώ. Το συνολικό αυτό ποσό των 750 € δικαιούται να αναζητήσει η ενάγουσα κατ’ άρθρο 930 παρ.3 ΑΚ από την εναγομένη, καθόσον η μη πρόσληψη για λογαριασμό της αποκλειστικής νοσοκόμου δεν μπορεί και δεν πρέπει να οδηγήσει σε ωφέλεια της εναγόμενης ως υπόχρεης προς αποζημίωση (Α.Π. 132/2010 ΝοΒ 2010. 1.490, Α.Π. 1.545/2009 ΝοΒ 2010.436, Α.Π. 809/2009 ΝοΒ 2009.2.168, ΕφΘεσς 1667/2015 ΝΟΜΟΣ).
Περαιτέρω, η ενάγουσα προκειμένου να αντιμετωπίσει το τραύμα της προέβη σε αγορά φαρμάκων και επιδέσμων, δαπανώντας το συνολικό ποσό των 212,94 €, απορριπτομένου του σχετικού κονδυλίου ως προς το επιπλέον ποσό των 14,31 € ως ουσιαστικώς αβάσιμου, καθόσον η οδοντόκρεμα (5,22 €) και το φάρμακο Xatral, που χορηγείται για την αντιμετώπιση παθήσεων του προστάτη, δεν συνδέονται ουσιωδώς με τον τραυματισμό της ενάγουσας.
Περαιτέρω αποδείχθηκε ότι λόγω του τραυματισμού της η ενάγουσα βίωσε έντονο πόνο, θλίψη και ταλαιπωρία, και για το λόγο αυτό πρέπει να της επιδικαστεί χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη που υπέστη. Το Δικαστήριο εκτιμώντας τις συνθήκες υπό τις οποίες έλαβε χώρα η επίδικη αδικοπραξία, της θλίψης και ταλαιπωρίας της ενάγουσας, της κριθείσας αποκλειστικής υπαιτιότητας της εναγόμενης καθώς επίσης και την οικονομική κατάσταση των διαδίκων μερών, κρίνει ότι πρέπει να της επιδικαστεί ως χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης, το ποσό των 3.000 ευρώ το οποίο μετά τη στάθμιση των κατά νόμο στοιχείων, κρίνεται εύλογο και δίκαιο (άρθρο 932 εδ. α’ ΑΚ).
Ενόψει των ανωτέρω πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή η κρινόμενη αγωγή και να υποχρεωθεί η εναγόμενη να καταβάλει στην ενάγουσα το συνολικό ποσό των 3.962,94 ευρώ, νομιμοτόκως από την επομένη της επίδοσης της αγωγής και να καταδικαστεί, κατά το λόγο της ήττας της, σε μέρος της δικαστικής δαπάνης της ενάγουσας (178 ΚΠολΔ), σύμφωνα με τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό. Τέλος, η απόφαση δεν θα κηρυχθεί προσωρινά εκτελεστή καθόσον δεν συντρέχουν εξαιρετικοί λόγοι προς τούτο ούτε πιθανολογείται ότι η καθυστέρηση στην εκτέλεση της απόφασης θα προκαλέσει σημαντική ζημία στην ενάγουσα (908 ΚΠολΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
- ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων.-
- ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ ό,τι κρίθηκε απορριπτέο.-
- ΔΕΧΕΤΑΙ εν μέρει την αγωγή.-
- ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ την εναγομένη να καταβάλει στην ενάγουσα το ποσό των τριών χιλιάδων εννιακοσίων εξήντα δύο ευρώ και ενενήντα τεσσάρων λεπτών (3.962,94 €), νομιμοτόκως από την επομένη της επίδοσης της αγωγής.-
- ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ σε βάρος της εναγομένης μέρος της δικαστικής δαπάνης της ενάγουσας, την οποία ορίζει στο ποσό των εκατό (100) ευρώ.
https://www.tetravivlos.com/content/ruling/17539?searchTerm=
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου